Η δική μου ιστορία (αγχώδης διαταραχή)

[GeorgeK]

Φυσικά και βοήθησες και σε ευχαριστώ πολύ!! Θα το ξανασκεφτώ σίγουρα, τώρα με το Γεσυ θα υπάρχουν και οικονομικότερες λύσεις η αλήθεια. Σε ευχαριστώ. ξανά εκτων προτέρων!!

[george1520]

Ρε μα είσαι Κυπραίος;

[GeorgeK]

Ναι! Κι εσύ?

[george1520]

Ναι.. Ατε ε να καμουμε χωρκο τώρα. Οι ψυχολόγοι δεν μπήκαν ακομη στο γεσυ. Αλλά σκέφτουμαι ότι φακελωνουν μας και εθα πιενα με το γεσυ.

[GeorgeK]

Χεχε ναι! Από που είσαι? Εγώ από Λεμεσό αλλά μένω Λευκωσία λόγω δουλειάς. Άστα να παν, στα επείγοντα του γενικού Λευκωσίας με βαρέθηκαν! Ξέρω το, μόνο ψυχίατροι μπήκαν, και ατε να διω πάλι 50 ευρώ τη φορά για επίσκεψη.. Ξύπνησα τώρα από κάψιμο στα αυτιά και φοβήθηκα, και με βλέπω πάλε ξύπνιο ως το πρωί και κατευθείαν δουλειά πάλε σούπερ!

[george1520]

Είμαι λεμεσιανος και εγώ. Εγώ διω 60 την φορά. Άμα ηβρες με 50 να χαίρεσαι.

Τι εννοείς με κάψιμο στα αφτιά; δηλαδή;

[GeorgeK]

Ξύπνησα πριν λίγο με ένα αίσθημα καψίματος στα αυτιά μου χωρίς όμως να κοκκίνισαν. Πετάχτηκα πάνω αμέσως, πήγα στον καθρέφτη και τα τσέκαρα, δεν κοκκίνισαν. Αλλά τα ένιωθα να καίνε! Δόξα σόι ο Θεός τώρα πέρασε και τούτο. Πως είναι άμα είσαι άρρωστος και καίνε τα αυτιά σου? Κάπως έτσι! Άστα ρε φίλε κάθε μέρα και κάτι καινούριο!

[george1520]

Μα κάτι πρέπει να κάμεις όμως. Το νοσοκομείο έχει ψυχολογους πάντως. Ενιξερω αν εν του χαηρκου αλλα αν έχεις θέμα οικονομικό δοκίμασε. Πρέπει σιγά σιγά να δουλέψεις τα θέματα σου. Και εγώ έτσι ήμουν. Και τώρα έχω που Τζαι που αλλά οι τόσο συχνά. Για να μπορέσεις να ηρεμήσεις..

[GeorgeK]

Μπράβο σου που το ξεπερασες..!! Προς το παρόν θα ακολουθήσω την αγωγή του ψυχιάτρου. Είπα να τα πάρω, να δω τον πρώτο μήνα αν δω χαίρι. Μετά βλέπω! Δύσκολη περίοδος για μενα τώρα για ψυχολόγους. Αν δω και δεν υπάρχει βελτίωση θα πάω αναγκαστικά..

[george1520]

Ετζαι είμαι τέλεια καλά. Αλλά είμαι πολλά καλύτερα με τη βοήθεια της ψυχολόγου. Απλά πιστεφκω πως και καλά να νιώσεις κάποια στιγμή ε να ππεσεις πάλε επειδή δεν αντιμετωπίσες τα θεματα σου.

[little_eliza]

Γιώργο, νομίζω ο άλλος γιώργος στα λέει πολύ καλά.. Κι εγώ έχω αγχος και κάποιες βαρβάτες κρίσεις πανικού τον τελευταίο 1,5 χρόνο λόγω διδακτορικού.. Λοιπόν αυτόν τον καιρό έχω καταλάβει πόσα μπορεί να μιμιθεί και να σωματοποιήσει το μυαλό όταν είναι στρεσαρισμένο.. Να σου πω επίσης ότι κάνω ψυχοθεραπεία 3 και χρόνια αλλά και πάλι το άγχος μου χτύπησε την πόρτα λόγω δουλείας.. Ευτυχώς ζω στο εξωτερικό και τόσο η γιατρός μου όσο και η ψυχολόγος μου με κατάλαβαν γρήγορα και μου δώσαν οδηγίες για το τι να κάνω.. Το νο1 είναι να μη γίνεις αρρωστοφοβικός.. Είσαι νέος 33 ετών με ιστορικο άγχους και ήδη έχεις κάνει 4-5 εξετάσεις που όλες είναι καλές. Απλά στην ελλάδα σου είπαν ας κάνουμε και τη μαγνητική να είμαστε σίγουροι.. Το καταλαβαίνω αλλά όσο αγχώνεσαι για τη μαγνητική τόσο θα νομίζεις ότι αρχίζεις να έχεις κάτι στο κεφάλι (όγκο, ζαλάδες, βάρος και και και). Προσπάθησε να βρεις εναν σταθερό γιατρό να έχεις ως αναφορά (έτσι ώστε να ξέρει το ιστορικό σου και όλες σου τις εξετάσεις) και προσπάθησε επίσης να ξεκινήσεις συνεδρίες με εναν ψυχολόγο.. Ζήτησε πρακτικές συμβουλές για διαχείρηση άγχους, ασκήσεις χαλαρωσης, αναπνοές, μουσική χαλαρωτική κλπ ώστε να μπορείς να καλμάρεις λιγο και χωρίς χάπια και χημεία.
Κατανοώ πόσο δύσκολο είναι, σου είπα είχα κι εγώ κρισουλες (μια φορά πήγα στα επίγοντα με κρίση πανικού που κατέληξε σε κρίση υπεροξυγόνωσης -γιατί νόμιζα ότι δεν μου φτάνει ο αέρας- και η εικόνα μου ήταν σαν να έχω πάθει εγκεφαλικό στα 29 μου, στραβό στόμα, χέρια παράλυτα, η καρδιά να φτερουγίζει) κι όμως δεν ήταν τίποτα παθολογικό.Πριν ένα μήνα έκανα μια εγχείρηση στη μύτη έεε νόμιζα ότι θα μου κοπεί η αναπνοή, θα σταματήσουν τα πνευμόνια μου επειδή η μύτη ήταν κλειστή ή θα πάθω θρόμβοση στις φλέβες επείδη χειρουργήθηκα και με άνοιξαν.. πάλι τίποτα δεν είχα και όλα ήταν από το άγχος.. Μονο με τη βοήθεια ειδικών θα εμπεδώσεις τι μπορεί να σου κάνει σωματικά το στρες και σιγά σιγά θα ηρεμείς πιο γρήγορα κάθε φορά που έχεις μια κρίση.. Σου ευχομαι καλή δύναμη και πολύ καλή επιτυχία!!!

[GeorgeK]

Καταλαβαίνω φίλε. Θα το δοκιμάσω, άσε νε φύγουν οι γιορτές και θα κλείσω ένα ραντεβού, σε ευχαριστώ πολύ πάντως!

[george1520]

Καταλαβαίνω φίλε. Θα το δοκιμάσω, άσε νε φύγουν οι γιορτές και θα κλείσω ένα ραντεβού, σε ευχαριστώ πολύ πάντως!

Ρε η δική μου δουλεφκει και Λευκωσία είπε μου. Εν πολλά καλή πάντως. Νακκο γριούλα...αλλα το έχει. Άμα δεις και θέλεις να παεις στείλε μου μήνυμα.

[GeorgeK]

Γιώργο, νομίζω ο άλλος γιώργος στα λέει πολύ καλά.. Κι εγώ έχω αγχος και κάποιες βαρβάτες κρίσεις πανικού τον τελευταίο 1,5 χρόνο λόγω διδακτορικού.. Λοιπόν αυτόν τον καιρό έχω καταλάβει πόσα μπορεί να μιμιθεί και να σωματοποιήσει το μυαλό όταν είναι στρεσαρισμένο.. Να σου πω επίσης ότι κάνω ψυχοθεραπεία 3 και χρόνια αλλά και πάλι το άγχος μου χτύπησε την πόρτα λόγω δουλείας.. Ευτυχώς ζω στο εξωτερικό και τόσο η γιατρός μου όσο και η ψυχολόγος μου με κατάλαβαν γρήγορα και μου δώσαν οδηγίες για το τι να κάνω.. Το νο1 είναι να μη γίνεις αρρωστοφοβικός.. Είσαι νέος 33 ετών με ιστορικο άγχους και ήδη έχεις κάνει 4-5 εξετάσεις που όλες είναι καλές. Απλά στην ελλάδα σου είπαν ας κάνουμε και τη μαγνητική να είμαστε σίγουροι.. Το καταλαβαίνω αλλά όσο αγχώνεσαι για τη μαγνητική τόσο θα νομίζεις ότι αρχίζεις να έχεις κάτι στο κεφάλι (όγκο, ζαλάδες, βάρος και και και). Προσπάθησε να βρεις εναν σταθερό γιατρό να έχεις ως αναφορά (έτσι ώστε να ξέρει το ιστορικό σου και όλες σου τις εξετάσεις) και προσπάθησε επίσης να ξεκινήσεις συνεδρίες με εναν ψυχολόγο.. Ζήτησε πρακτικές συμβουλές για διαχείρηση άγχους, ασκήσεις χαλαρωσης, αναπνοές, μουσική χαλαρωτική κλπ ώστε να μπορείς να καλμάρεις λιγο και χωρίς χάπια και χημεία.
Κατανοώ πόσο δύσκολο είναι, σου είπα είχα κι εγώ κρισουλες (μια φορά πήγα στα επίγοντα με κρίση πανικού που κατέληξε σε κρίση υπεροξυγόνωσης -γιατί νόμιζα ότι δεν μου φτάνει ο αέρας- και η εικόνα μου ήταν σαν να έχω πάθει εγκεφαλικό στα 29 μου, στραβό στόμα, χέρια παράλυτα, η καρδιά να φτερουγίζει) κι όμως δεν ήταν τίποτα παθολογικό.Πριν ένα μήνα έκανα μια εγχείρηση στη μύτη έεε νόμιζα ότι θα μου κοπεί η αναπνοή, θα σταματήσουν τα πνευμόνια μου επειδή η μύτη ήταν κλειστή ή θα πάθω θρόμβοση στις φλέβες επείδη χειρουργήθηκα και με άνοιξαν.. πάλι τίποτα δεν είχα και όλα ήταν από το άγχος.. Μονο με τη βοήθεια ειδικών θα εμπεδώσεις τι μπορεί να σου κάνει σωματικά το στρες και σιγά σιγά θα ηρεμείς πιο γρήγορα κάθε φορά που έχεις μια κρίση.. Σου ευχομαι καλή δύναμη και πολύ καλή επιτυχία!!!

Σε ευχαριστώ πολύ Ελίζα για τα καλά σου λόγια! Η αληθεια και εμένα η κατάσταση στο διδακτορικό μου χειροτέρεψε! Αλλά τώρα είναι λίγο βαρβατα τα πράγματα η αλήθεια. Θα προχωρήσω με τη μαγνητική, απλά με τρόμαξε ο νευρολόγος λογω του εγκεφαλογραφήματος που είχα κάνει. Τα χάπια που πήρα με βοήθησαν αρκετά μπορώ να πω, έχω μόνο πόνο στο στομάχι και κουδουνισμα στα αυτιά (χαμηλότερης έντασης), οι ζαλάδες και πονοκέφαλο έχουν υποχωρήσει! Ναι άσε να βγουν οι γιορτές και θα βρω κάποιον να του τα εξομολογηθώ Καλή επιτυχία και δύναμη με το διδακτορικό σου κι όλα!

[george1520]

Γιώργο, νομίζω ο άλλος γιώργος στα λέει πολύ καλά.. Κι εγώ έχω αγχος και κάποιες βαρβάτες κρίσεις πανικού τον τελευταίο 1,5 χρόνο λόγω διδακτορικού.. Λοιπόν αυτόν τον καιρό έχω καταλάβει πόσα μπορεί να μιμιθεί και να σωματοποιήσει το μυαλό όταν είναι στρεσαρισμένο.. Να σου πω επίσης ότι κάνω ψυχοθεραπεία 3 και χρόνια αλλά και πάλι το άγχος μου χτύπησε την πόρτα λόγω δουλείας.. Ευτυχώς ζω στο εξωτερικό και τόσο η γιατρός μου όσο και η ψυχολόγος μου με κατάλαβαν γρήγορα και μου δώσαν οδηγίες για το τι να κάνω.. Το νο1 είναι να μη γίνεις αρρωστοφοβικός.. Είσαι νέος 33 ετών με ιστορικο άγχους και ήδη έχεις κάνει 4-5 εξετάσεις που όλες είναι καλές. Απλά στην ελλάδα σου είπαν ας κάνουμε και τη μαγνητική να είμαστε σίγουροι.. Το καταλαβαίνω αλλά όσο αγχώνεσαι για τη μαγνητική τόσο θα νομίζεις ότι αρχίζεις να έχεις κάτι στο κεφάλι (όγκο, ζαλάδες, βάρος και και και). Προσπάθησε να βρεις εναν σταθερό γιατρό να έχεις ως αναφορά (έτσι ώστε να ξέρει το ιστορικό σου και όλες σου τις εξετάσεις) και προσπάθησε επίσης να ξεκινήσεις συνεδρίες με εναν ψυχολόγο.. Ζήτησε πρακτικές συμβουλές για διαχείρηση άγχους, ασκήσεις χαλαρωσης, αναπνοές, μουσική χαλαρωτική κλπ ώστε να μπορείς να καλμάρεις λιγο και χωρίς χάπια και χημεία.
Κατανοώ πόσο δύσκολο είναι, σου είπα είχα κι εγώ κρισουλες (μια φορά πήγα στα επίγοντα με κρίση πανικού που κατέληξε σε κρίση υπεροξυγόνωσης -γιατί νόμιζα ότι δεν μου φτάνει ο αέρας- και η εικόνα μου ήταν σαν να έχω πάθει εγκεφαλικό στα 29 μου, στραβό στόμα, χέρια παράλυτα, η καρδιά να φτερουγίζει) κι όμως δεν ήταν τίποτα παθολογικό.Πριν ένα μήνα έκανα μια εγχείρηση στη μύτη έεε νόμιζα ότι θα μου κοπεί η αναπνοή, θα σταματήσουν τα πνευμόνια μου επειδή η μύτη ήταν κλειστή ή θα πάθω θρόμβοση στις φλέβες επείδη χειρουργήθηκα και με άνοιξαν.. πάλι τίποτα δεν είχα και όλα ήταν από το άγχος.. Μονο με τη βοήθεια ειδικών θα εμπεδώσεις τι μπορεί να σου κάνει σωματικά το στρες και σιγά σιγά θα ηρεμείς πιο γρήγορα κάθε φορά που έχεις μια κρίση.. Σου ευχομαι καλή δύναμη και πολύ καλή επιτυχία!!!

Πάνω κατω αυτά παίρναμε όλοι. Και συνήθως σε τέτοιες ηλικίες.. Εμένα με βοηθάνε οι ασκήσεις με τις αναπνοές.. Εχω δει τρομερή διαφορά. Όταν τις κάνω μετά νιώθω μια απίστευτη ηρεμία.. Ολα είναι μέσα στο μυαλό. Παίρνει το τιμονι και μας οδηγεί. Πρέπει να το πάρουμε ξανά στα χέρια μας και να το πάμε όπου θέλουμε εμείς.. Με πείσμα και υπομονή!