Γιατί ζω ακόμα?

[Alex97]

ισως θες ενα νοημα ενα σκοπο...

Το μόνο σίγουρο αδερφέ αλλά αντε να το βρεις.

[Art_Phil]

Γράφεις πως έχεις την υγεία σου (αρκετά σημαντικό), μένεις με τους γονείς (άρα έχεις μια σταθερή στέγη) και μια εργασία (ένα εισόδημα). Με λιγα λόγια φαίνεται να έχεις μια αρκετά καλή βάση να χτίσεις πάνω ό,τι θες. Παρόλα αυτά δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα σου πουν πως εφόσον έχεις αυτά τα αγαθά πώς τολμάς να παραπονιέσαι. Αν κάτι για εσένα είναι δύσκολο, πρέπει να είναι σεβαστό για όλους ακόμη και αν για τους άλλους έχεις ήδη αγαθά που οι άλλοι δεν έχουν.
Αυτό που κατά την γνώμη μου σου λείπει είναι η ελπίδα. Οποιοσδήποτε άνθρωπος που δεν αντλεί ευχαρίστηση από τη ζωή, αν δεν έχει την ελπίδα ότι θα έρθει ένα καλύτερο άυριο, θα έπεφτε σε βαθιά μελαγχολία. Η ελπίδα είναι η κινητήριος δύναμη, η πνοή, η δύναμή μας να καταφέρουμε την αλλαγή.
Και το σημαντικότερο είναι να καταλάβεις πως σε μια ζωή γεμάτη αλλαγές, θέλει πολλή μεγαλύτερη προσπάθεια να μείνεις στάσιμος από το να αλλάξεις.
Ένας δάσκαλος σε αυτό, είναι οι φίλοι μας τα ζώα. Δες τον σκύλο οτι κι αν προηγήθηκε με το που του δώσεις ένα παιχνίδι με το βγει μια βόλτα πάλι θα παίξει χαρούμενο. Ξέρει να ζει στο τώρα και στις αλλαγές της ζωής.

Θα μου πεις και πως βρίσκεις την ελπίδα όταν το παρελθόν (έτσι όπως το θυμαμαι εγώ!!!) μου δείχνει ότι όσες φορές προσπάθησα απέτυχα (άρα καταλήγω να πιστεύω πως είμαι ένας αποτυχημένος να ησυχάσω???).
Εκεί είναι το challenge. Να καταλάβουμε ότι η αποτυχία είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης, να αποδεχτούμε ότι πιθανόν θα ξαναπληγωθούμε και να πολεμούμε πάντα για τις ανάγκες μας.

[Alex97]

Γράφεις πως έχεις την υγεία σου (αρκετά σημαντικό), μένεις με τους γονείς (άρα έχεις μια σταθερή στέγη) και μια εργασία (ένα εισόδημα). Με λιγα λόγια φαίνεται να έχεις μια αρκετά καλή βάση να χτίσεις πάνω ό,τι θες. Παρόλα αυτά δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα σου πουν πως εφόσον έχεις αυτά τα αγαθά πώς τολμάς να παραπονιέσαι. Αν κάτι για εσένα είναι δύσκολο, πρέπει να είναι σεβαστό για όλους ακόμη και αν για τους άλλους έχεις ήδη αγαθά που οι άλλοι δεν έχουν.
Αυτό που κατά την γνώμη μου σου λείπει είναι η ελπίδα. Οποιοσδήποτε άνθρωπος που δεν αντλεί ευχαρίστηση από τη ζωή, αν δεν έχει την ελπίδα ότι θα έρθει ένα καλύτερο άυριο, θα έπεφτε σε βαθιά μελαγχολία. Η ελπίδα είναι η κινητήριος δύναμη, η πνοή, η δύναμή μας να καταφέρουμε την αλλαγή.
Και το σημαντικότερο είναι να καταλάβεις πως σε μια ζωή γεμάτη αλλαγές, θέλει πολλή μεγαλύτερη προσπάθεια να μείνεις στάσιμος από το να αλλάξεις.
Ένας δάσκαλος σε αυτό, είναι οι φίλοι μας τα ζώα. Δες τον σκύλο οτι κι αν προηγήθηκε με το που του δώσεις ένα παιχνίδι με το βγει μια βόλτα πάλι θα παίξει χαρούμενο. Ξέρει να ζει στο τώρα και στις αλλαγές της ζωής.

Θα μου πεις και πως βρίσκεις την ελπίδα όταν το παρελθόν (έτσι όπως το θυμαμαι εγώ!!!) μου δείχνει ότι όσες φορές προσπάθησα απέτυχα (άρα καταλήγω να πιστεύω πως είμαι ένας αποτυχημένος να ησυχάσω???).
Εκεί είναι το challenge. Να καταλάβουμε ότι η αποτυχία είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης, να αποδεχτούμε ότι πιθανόν θα ξαναπληγωθούμε και να πολεμούμε πάντα για τις ανάγκες μας.

Ρε φίλε ξέρεις κάτι κουραστικά.Οσο αντέξω.Βαρεθηκα να είμαι συνεχώς μέσα στα νεύρα και στην απελπισία.Να πάνε στο διάολο όλα.