μανα στο γηροκομειο κ δεν ξερω τι γινεται

[anxious4ever]

Ευχαριστω πολυ..περασαν 10 μερες κ η μαμα εχει αρχίσει κ προσαρμοζεται..εχτες πηγα απο εκει, λιγο έκλαιγε γτ συγκινηθηκε που με ειδε..δεν θυμοταν οτι ειχα ξαναπαει..κ γενικα η μνημη της δεν υπαρχει..κανανε μουσικη μια μερα , την πηρα τηλ σκεινη τη στιγμη που παιζανε πιανο κ τραγουδουσαν κ μου ειπε "σαφηνω γτ κανουε μουσικη δεν μπορω να μιλησω" την ξαναπηρα μετα απο 1 ωρα κ δεν θυμοταν καν οτι εκαναν μουσική..μνημη ψαριου.
Τι να κανουμε..επισης ολοι εκει ειναι πολυ ευγενικοι κ νεοι..μιλανε με αγαπη κ χιουμορ..
Ειναι οικογενειακο το περιβαλλον κ οχι απροσωπο.
Επισης επειδη ειμαστε 4 παμε συχνα, καθε μερα ολο κ κάποιος απο εμας πηγαινει..

[george1520]

Ευχαριστω πολυ..περασαν 10 μερες κ η μαμα εχει αρχίσει κ προσαρμοζεται..εχτες πηγα απο εκει, λιγο έκλαιγε γτ συγκινηθηκε που με ειδε..δεν θυμοταν οτι ειχα ξαναπαει..κ γενικα η μνημη της δεν υπαρχει..κανανε μουσικη μια μερα , την πηρα τηλ σκεινη τη στιγμη που παιζανε πιανο κ τραγουδουσαν κ μου ειπε "σαφηνω γτ κανουε μουσικη δεν μπορω να μιλησω" την ξαναπηρα μετα απο 1 ωρα κ δεν θυμοταν καν οτι εκαναν μουσική..μνημη ψαριου.
Τι να κανουμε..επισης ολοι εκει ειναι πολυ ευγενικοι κ νεοι..μιλανε με αγαπη κ χιουμορ..
Ειναι οικογενειακο το περιβαλλον κ οχι απροσωπο.
Επισης επειδη ειμαστε 4 παμε συχνα, καθε μερα ολο κ κάποιος απο εμας πηγαινει..

Είδες πως όλα πήγαν καλά; Να πηγαίνεις να την βλέπεις όσο πιο συχνά μπορείς.. Να είσαι δίπλα της.

[anxious4ever]

Ε σημερα εκλαιγε...πφφφ αναμενουμε να περασουν οι μερες για ολικη προσαρμογη..μια ετσι μια αλλιως

[george1520]

Ε σημερα εκλαιγε...πφφφ αναμενουμε να περασουν οι μερες για ολικη προσαρμογη..μια ετσι μια αλλιως

Σημαντικό ρόλο παίζει και ότι ξεχνάει.. Οπότε μη το παίρνεις τοοοοσο βαριά..
Απλα εσύ παρακολουθησε τον χώρο. Τους ανθρώπους.. Μίλησε με τους άλλους εκεί. Άκουσε την γνώμη τους. Η μαμά σου ξέχνα. Οι άλλοι;
εγω όταν ήταν ο παππούς μου στο γηροκομειο πήγαινα και μιλούσα με τους άλλους ηλικιωμένους.... Φυσικά εμένα μαρεσει να τους λέω αστεία για να γελάνε.. Αλλά εσύ πήγαινε για να τους "ψαρέψεις"

[anxious4ever]

μια χαρα φαινονται.. τους περιποιουνται πολυ, εχει τυχει να τους ακουω απο το τηλ χωρις να το ξερουν..μιλανε παντα ομορφα κ ευγενικα, επισης αν της φεροντουσαν ασχημα θα μου το ελεγε η μαμα, αυτα δεν τα ξεχναει...
αλλα πολυ καρμιριδες ρε παιδια, φανταστειτε οτι ειχαν παρει 2 μικρες πετσετες κ τις ειχαν ραψει μαζι για να κανουν μια μεγαλη πετσετα...
δλδ ελεος, δεν μπορουσαν να πανε να παρουν μια μεγαλη πετσετα? τοσα λεφτα δινουμε...
αν κ εμεις εχουμε παει δικες της πετσετες της μαμας.

[Remedy]

Ε σημερα εκλαιγε...πφφφ αναμενουμε να περασουν οι μερες για ολικη προσαρμογη..μια ετσι μια αλλιως

σκεψου μονο ποσο θα εκλαιγε αν ηταν μονη της στο σπιτι.
μια χαρα εχει προσαρμοστει.
εκει κανουν τα παντα για να ειναι υγιεις και ευχαριστημενοι. αν δεν ειναι υγιεις, η αν πανε σε αλλο κεντρο, δεν πληρωνονται...

[george1520]

μια χαρα φαινονται.. τους περιποιουνται πολυ, εχει τυχει να τους ακουω απο το τηλ χωρις να το ξερουν..μιλανε παντα ομορφα κ ευγενικα, επισης αν της φεροντουσαν ασχημα θα μου το ελεγε η μαμα, αυτα δεν τα ξεχναει...
αλλα πολυ καρμιριδες ρε παιδια, φανταστειτε οτι ειχαν παρει 2 μικρες πετσετες κ τις ειχαν ραψει μαζι για να κανουν μια μεγαλη πετσετα...
δλδ ελεος, δεν μπορουσαν να πανε να παρουν μια μεγαλη πετσετα? τοσα λεφτα δινουμε...
αν κ εμεις εχουμε παει δικες της πετσετες της μαμας.

Εγώ προσωπικά θα το σχολίαζα.. Αλλά από την στιγμή που η μαμά έχει τις δικές της απλά προσπέρασε το. Πως είναι η μαμά αυτές τις μέρες;

[anxious4ever]

ναι..ελεεινοι παντως...εχει κατι παλιες καρεκλες που κουνιουνται..δλδ ελεος..
ευτυχως στο σαλονι εχει καλα επιπλα.
κοιτα οσο περναει ο καιρος συνηθιζουμε κ μεις, αλλα κ η μαμα..
δε ξερω..καλα την βλεπω, απλα η μνημη της εξασθενει μερα με την μερα..απλα σκεφτομαι οτι καποια στιγμη δεν θα μας γνωριζει κ αυτο με πληγωνει..
καποιες φορες πριν κοιμηθω μου ερχονται εικονες απο αυτην οπως ηταν παλια κ πεταγομαι.. ηταν πολυ δυναμικος κ δραστηριος ανθρωπος, διαολου καλτσα..κ μου λειπει λιγο αυτο...αλλα κ τι να κανεις? γεραματα..

[george1520]

ναι..ελεεινοι παντως...εχει κατι παλιες καρεκλες που κουνιουνται..δλδ ελεος..
ευτυχως στο σαλονι εχει καλα επιπλα.
κοιτα οσο περναει ο καιρος συνηθιζουμε κ μεις, αλλα κ η μαμα..
δε ξερω..καλα την βλεπω, απλα η μνημη της εξασθενει μερα με την μερα..απλα σκεφτομαι οτι καποια στιγμη δεν θα μας γνωριζει κ αυτο με πληγωνει..
καποιες φορες πριν κοιμηθω μου ερχονται εικονες απο αυτην οπως ηταν παλια κ πεταγομαι.. ηταν πολυ δυναμικος κ δραστηριος ανθρωπος, διαολου καλτσα..κ μου λειπει λιγο αυτο...αλλα κ τι να κανεις? γεραματα..

Μπορείς να κάνεις μια συζήτηση για τα έπιπλα.. Ότι μπορεί να είναι επικίνδυνα. Απλά να ακούσεις τι έχουν να πουν και για να είσαι πιο ήρεμη και εσύ.

[anxious4ever]

ΣΩΣΤΟ δεν το ειχα σκεφτει..λες κ ειναι κανα του δημου..
ελεος! κ δινουμε αρκετα λεφτα..οχι κανα αστειο ποσο.

[george1520]

ΣΩΣΤΟ δεν το ειχα σκεφτει..λες κ ειναι κανα του δημου..
ελεος! κ δινουμε αρκετα λεφτα..οχι κανα αστειο ποσο.

Ακριβώς!!!!!

[anxious4ever]

απλα μερικες φορες...πληγωνομαι που η μαμα πασχει απο αυτο....

[george1520]

απλα μερικες φορες...πληγωνομαι που η μαμα πασχει απο αυτο....

Την έχεις συνηθίσει όπως την έβλεπες τόσα χρόνια και είναι λογικό τώρα να σε στεναχωρεί που είναι έτσι.. Δεν μπορείς όμως να αλλάξεις κάτι. Μπορείς όμως να το αποδεχτείς και να είσαι δίπλα της σε όλο αυτό.. Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα... Προσπάθησε να μην συγκρίνεις την εικόνα του τώρα με την εικόνα που είχε τόσα χρόνια.. Δεν σου κάνει καλο.

[anxious4ever]

Εχεις δικιο..κ προσπαθω οποτε παω εκει να την δω, να παω κανα παιχνιδι μνημης να παιξουμε..να περναμε ποιοτικο χρονο..
τ αδερφια μου πανε κ την βγαζουν βολτες να περπαταει..αλλα πλεον σερνει κ το βημα της..
κ λεω ρε φιλε ποιος? η μανα μου που ηταν πεζοπορος?? κ δεν την επιανες..
καταραμενη αρρωστια ειναι...χανεις τον ανθρωπο σου ενω ειναι εκει....πολυ ασχημο.
Αλλες φορες πριν κοιμηθω μου ερχεται η εικονα της στο μυαλο οταν ηταν υγιης κ τρομαζω κ ανοιγω τα ματια μου..
τρομαζω γτ τωρα δεν ειναι ετσι...κ προσπαθω να χορτασω οσο μπορω, την επαφη μου μαζι της κ να της υπενθυμιζω ποσο πολυ την αγαπω καθε μερα γτ φοβαμαι οτι δεν θα προλαβω..καποια στιγμη θα ξεχασει κ εμενα.....κ δεν θελω να μην εχω πει αυτα που θελω, να την κανακεψω κ να της δειξω την αγαπη μου.

[george1520]

Εχεις δικιο..κ προσπαθω οποτε παω εκει να την δω, να παω κανα παιχνιδι μνημης να παιξουμε..να περναμε ποιοτικο χρονο..
τ αδερφια μου πανε κ την βγαζουν βολτες να περπαταει..αλλα πλεον σερνει κ το βημα της..
κ λεω ρε φιλε ποιος? η μανα μου που ηταν πεζοπορος?? κ δεν την επιανες..
καταραμενη αρρωστια ειναι...χανεις τον ανθρωπο σου ενω ειναι εκει....πολυ ασχημο.
Αλλες φορες πριν κοιμηθω μου ερχεται η εικονα της στο μυαλο οταν ηταν υγιης κ τρομαζω κ ανοιγω τα ματια μου..
τρομαζω γτ τωρα δεν ειναι ετσι...κ προσπαθω να χορτασω οσο μπορω, την επαφη μου μαζι της κ να της υπενθυμιζω ποσο πολυ την αγαπω καθε μερα γτ φοβαμαι οτι δεν θα προλαβω..καποια στιγμη θα ξεχασει κ εμενα.....κ δεν θελω να μην εχω πει αυτα που θελω, να την κανακεψω κ να της δειξω την αγαπη μου.

Τα διαβάζω, τα κανω εικόνα και φαντάζομαι είναι δύσκολο.. Αν πιστεύεις ότι ολο αυτό σε επηρεάζει ίσως να ήταν καλό να το συζητήσεις με ένα ψυχολόγο.. Ίσως σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα από άλλη οπτική..
Δεν ξέρουμε δυστυχώς τι μας ξημερώνει το αύριο.. Τι προβλήματα μπορεί να προκύψουν κτλ.
Να πηγαίνεις εκεί να περνάς μαζί της όσο περισσότερο χρόνο μπορείς.. Αν έχεις την ανάγκη να κλάψεις να το κάνεις. πότε μπροστά της. Μόνη. Το κλάμα είναι δύναμη.. Όσο μπορείς μην φέρνεις στο μυαλό σου το πριν. Είναι ένα κομμάτι σου αποθηκευμένο μέσα σου. Τώρα έχεις ένα νέο κομμάτι, δύσκολο αλλά ασχολήσου με αυτό. Για να μην λυγίσεις.