Ειμαι τόσο μπερδεμένη
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 57 1231151 ... LastLast
Results 1 to 15 of 855
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2020
    Posts
    373

    Ειμαι τόσο μπερδεμένη

    Με τον άντρα μου είχαμε απομακρυνθεί πάρα πολύ. Γενικά πέρασα μια περίοδο τρομερής ανασφάλειας. Εκείνος μόνιμα στην δουλειά να προσπαθεί να λύσει τεράστια οικονομικά προβλήματα.

    Ο άντρας μου δεν μου στάθηκε συναισθηματικά.
    Ζήτησα διαζύγιο από τον άντρα μου και εκείνος άλλαξε τρομερά αλλά με μεγάλο κόστος.

    Δεν ξέρω τι αισθάνομαι. Νιώθω συναισθηματικά κενή. Δεν μπορώ πλέον να βρω αρμονία και ησυχία στην ζωή μου. Τα πάντα δείχνουν να είναι καλά και "σωστά" άλλα είμαι ακόμα μπερδεμένη. Παθαίνω κρίσεις θυμού και πανικού όταν είμαι μαζί του χωρίς να μου κάνει κάτι. Εκείνος είναι τρυφερός, υπομονετικός και προσπαθεί να μην με πιέζει. Τον έχω πληγώσει ανεπανόρθωτα αλλά είμαι ειλικρινής μαζί του.

    Πάντα ήθελα τα παιδιά μου να είναι καλά.

    Η ζωή που μου προσφέρει είναι ικανοποιητική ως καλή. Απλά δεν ξέρω τι πραγματικά νιώθω για εκείνον. Μέσα μου νιώθω την ανάγκη να αγαπήσω και να αγαπηθώ από έναν άντρα όπως παλιά. Έχω κολλήσει με το facebook και έχω πλέον ναρκισσιστική τάση. Μου αρέσει να με φλερτάρουν.

    Ο άντρας μου έχει πλέον έντονες ανασφάλειες και νιώθω τα μάτια του επάνω μου. Ξέρω ότι με αυτά που του έχω πει και κάνει δεν μπορεί εύκολα να με εμπιστευτεί. Εγω απλά δεν νιώθω κοντά του όπως ένιωθα πριν από το τρίτο άνθρωπο. Νιώθω ανασφάλεια αν θα μείνω μόνη μου. Αν θα πληγώσω τα παιδιά μου. Αφήνω τον χρόνο να δείξει αλλά ταυτόχρονα μερικές ημέρες νιώθω ότι δεν μου δείχνει τίποτα. Μου αρέσει να έχω μια σωστή οικογένεια αλλά χωρίς το αίσθημα της αγάπης γυναίκας προς σύζυγο δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι τέτοιο.
    Last edited by Aeon; 14-02-2020 at 16:31.

  2. #2
    george1520
    Guest
    Μένεις γιατί δεν θες να μείνεις μόνη σου.. Δεν μένεις για τα παιδιά σου. Για μένα είναι μια δικαιολογία. Τα παιδιά είναι καλύτερα όταν βλέπουν δύο ευτυχισμένους γονεις και ας είναι χωρισμένοι πάρα δύο δυστυχισμένους μαζί.. Είσαι σε ένα γάμο τόσα χρόνια, σου λειπει το φλερτ και γιαυτό και κολακευεσαι.. Ο άντρας σου φαίνεται να έχει κατανόηση και να προσπαθεί.. Τι είναι πιο έντονο για σένα? Να μείνεις με τον άντρα σου ή να ρισκάρεις για να ζήσεις κάτι παραπάνω? Που μπορεί να είναι καλύτερο. Αλλά μπορεί και όχι.
    Last edited by Aeon; 14-02-2020 at 16:31.

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2020
    Posts
    373
    Με τον άντρα μου ήθελα να χωρίσω εδώ και χρόνια. Είχε απομακρυνθεί από εμένα σε σημείο να νιώθω μόνη μου. Τα παιδιά μου είναι ευτυχισμένα στην οικογένεια. Έχουν ξαναβρεί τον πατέρα τους. Τρέχει συνέχεια για αυτά και για εμένα. Αυτό ειναι που σήμερα μου δημιουργεί ένα ακόμα αίσθημα ευθύνης. Επίσης ακόμα τον ποθώ σεξουαλικά και του το δείχνω. Απλά δεν νιώθω πλέον το δεσμό εκείνο που είχα μαζί του. Εκείνα που νιώθει μια γυναίκα όταν ενδιαφέρεται για τον άντρα της. Έχω φτάσει σε ένα σημείο να του μιλάω άσχημα και απότομα και να τον πληγώνω.

    Έχω πάει σε ψυχοθεραπευτή αλλά δεν μπορεί να με βοηθήσει να βάλω πολλά πράματα πίσω μου Σήμερα νιώθω κενή συναισθηματικά. Βρίσκω χαρά μόνο με ανθρώπους που δεν ξέρουν τα προβλήματά μου.
    Last edited by Aeon; 14-02-2020 at 16:32.

  4. #4
    george1520
    Guest
    Τι θες τώρα από την ζωή σου? Τι θα σε έκανε πραγματικά ευτυχισμένη;

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2020
    Posts
    373
    Σήμερα απλά έχω ξυπνήσει και θέλω να ζήσω ελεύθερη. Δεν θέλω να καταπιεζω τα συναισθήματα μου για να είμαι με τον άντρα μου. Η σχέση μου έχει φθαρεί ανεπανόρθωτα. Δεν ξέρω αν μπορεί να φτιάξει. Το το έχω πει. Αν βρεθεί κάποιος άλλος θα ζητήσω διαζύγιο και δεν θα φταίω εγώ. Δυστυχώς είμαι ειλικρινής. Τον πληγώνω και το ξέρω αλλά αυτή είναι η αλήθεια μου.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    δεν γινεται μια γυναικα που νοιωθει οτι βιαζεται, επειδη δεν εχει κανενα σεξουαλικο ενδιαφερον για εναν ανδρα, μετα απο λιγο να τον ποθει σεξουαλικα και να μας λεει οτι τον βλεπει σαν γκομενο...
    η τρολαρεις η χρειαζεσαι επειγοντως εσυ τον ψυχιατρο και οχι ο ανδρας σου.
    ειπες οτι πηγες σε θεραπευτη αλλα δεν εκανε τπτ κι εφυγες. δοκιμασε κι αλλον , κι αλλους. δεν ξερεις τι σου γινεται, αν δεν τρολαρεις. μας λες παραλογα πραγματα.
    Last edited by Aeon; 14-02-2020 at 16:33.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2019
    Posts
    3,392
    Quote Originally Posted by mariasilk View Post
    Σήμερα απλά έχω ξυπνήσει και θέλω να ζήσω ελεύθερη. Δεν θέλω να καταπιεζω τα συναισθήματα μου για να είμαι με τον άντρα μου. Η σχέση μου έχει φθαρεί ανεπανόρθωτα. Δεν ξέρω αν μπορεί να φτιάξει. Το το έχω πει. Αν βρεθεί κάποιος άλλος θα ζητήσω διαζύγιο και δεν θα φταίω εγώ. Δυστυχώς είμαι ειλικρινής. Τον πληγώνω και το ξέρω αλλά αυτή είναι η αλήθεια μου.
    Καλημέρα
    Πιο πάνω λες ότι τον άντρα σου τον θέλεις σεξουαλικα και σου αρέσει να τον βλέπεις σαν γκομενο.. Μετά λες ότι αν βρεθεί κάποιος άλλος θα ζητήσεις διαζύγιο..
    Αν θέλεις διαζύγιο το ζητάς. Δεν χρειάζεται να περιμένεις αν και όταν βρεθεί κάποιος άλλος.. Όταν κάτι έχει τελειώσει δεν έχει να κάνει με το αν βρεις άλλον ή όχι..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2020
    Posts
    373
    Δεν τρολλάρω. Απλά είμαι ψυχολογικά σε σημείο θραύσης. Εχω κατεβάσει ρολά άμυνας απέναντι στον άντρα μου. Θέλω να βρω τις ισορροπίες μου και να νιώσω ξανά άνθρωπος. Ο άντρας μου δουλευει από το σπίτι επειδή δεν έχει χρήματα να ανοίξει πάλι το γραφείο του.
    ..........................
    Εχω και παιδιά που τα σκέφτομαι πως θα αντιδράσουν αν πάρουμε διαζύγιο. Η σχέση μου με τον άντρα μου έχει γίνει τοξική. Εκείνος προσπαθεί να είναι κοντά μου και να με προσέχει αλλά εγώ το νιώθω σαν πίεση.
    Προσπαθεί να μου δείξει την αγάπη του αλλα εγώ νιώθω οτι με πιέζει.
    .........................
    Αυτή είναι η ζωή μου και έχω καταρρεύσει ψυχολογικά. Την μόνη διέξοδο που έχω είναι το θέατρο που κάνω. Δυστυχώς έκανα υπομονή πολλά χρόνια και μάζεψα πολλά μέσα μου. Τώρα έσπασα τελείως και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να συνέλθω ποτέ. Απλά ξέρω οτι αν ερωτευτώ ξανά θα είναι πλέον μια απόδειξη οτι δεν θέλω τον άντρα μου. ξέρω οτι είμαι αδύναμη και δειλή αλλα δυστυχώς έτσι έχω μεγαλώσει.
    ...............................................
    Ο άντρα μου παρότι του φέρομαι πολλές φορές σαν τον εχθρό μου κάθεται μαζί μου. Το ξέρω οτι με αγαπάει και θα είναι πάντα δίπλα μου. Ήταν η αγάπη και ο έρωτας της ζωής μου. Του το έλεγα μέχρι τον Μάρτιο αλλά εκείνος στην κοσμάρα του. Έπρεπε να του ζητήσω διαζύγιο για να ξυπνήσει. Δεν ξέρω αν θέλω και μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά. Ξέρω ότι εγώ πλέον εχω κουραστεί. Πάω σε μια ψυχοθεραπεύτρια και απλά μου λέει αυτά που ξέρω ήδη. Οτι έχω φτάσει στα όριά μου. Ξέρω οτι η ιστορία μου ακούγεται παλαβή αλλα δυστυχώς αυτήν έχω.
    Last edited by Aeon; 14-02-2020 at 16:34.

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Το πρόβλημά σου είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε λάθος timing. Θα ήθελες τον άντρα σου όπως είναι τώρα, παλιότερα θα πετούσες στα ουράνια αν σου φερόταν έτσι, όμως για 6 χρόνια είχες περάσει χάλια, έπρεπε να βρεις άλλον και να φτάσετε στο χωρισμό για να ξυπνήσει και απλούστατα είναι πλέον αργά αφού έχεις ξενερώσει. Μπορεί κάτι μέσα σου να γυρνούσε αλλιώς και να τον ξαναερωτευόσουν, αλλά αυτό δεν συνέβη (Και μεταξύ μας, σπάνια συμβαίνει. Αν σου φύγει εντελώς ο έρωτας και η κάψα για τον άλλον, πολύ σπάνια ξαναέρχεται). Απλά προσπαθείς να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου ότι γουστάρεις τώρα, ενώ δεν γουστάρεις, σου έχει τελειώσει.Παράλληλα έχεις την ανασφάλεια ότι μόνη σου δεν μπορείς να σταθείς. Γιατί; Μόνο ένας γκόμενος ή ένας γάμος θα σε σώσει; Σαν αυτόνομος άνθρωπος δεν μπορείς να είσαι χαρούμενη; Είναι πάντα δύσκολες οι αλλαγές στη ζωή μας, ιδίως όταν έχουμε μάθει από πολύ μικρή ηλικία να είμαστε με έναν άνθρωπο, αλλά το να καθόμαστε και να κοροϊδευόμαστε ή να περιμένουμε τον πρίγκηπα πάνω στο άσπρο άλογο να μας σώσει δεν οδηγεί πουθενά.

    Αυτά για τα παιδιά είναι παρλαπίπες, όπως είπε και ο Γιώργος, τα παιδιά είναι καλύτερα όταν βλέπουν δύο ευτυχισμένους γονείς χώρια παρά δύο δυστυχισμένους μαζί. Μπορεί να έχουν σε κάποιο επίπεδο ξαναβρεί τον πατέρα τους, αλλά τους γονείς τους σαν ζευγάρι και την οικογένειά τους πραγματικά δεμένη και αγαπημένη δεν την έχουν βρει.

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Posts
    3,876
    Καλημέρα

    Θα συμφωνήσω ότι χρειάζεσαι ειδικό ώστε να σε βοηθήσει να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά.
    Αυτά που λες είναι εντελώς αντιφατικά.
    Αν λοιπόν σε νοιάζει για τα παιδιά σου να βγουν ισορροπημένα από όλο αυτό, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ψάξεις και να βρεις έναν ειδικό που σου ταιριάζει. Όταν νιώθουμε πως έχουμε καταρρεύσει ψυχολογικά όπως νιώθεις εσύ πάμε σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο , δεν περιμένουμε να βρουμε γκόμενο για να σωθούμε.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2020
    Posts
    373
    Quote Originally Posted by Sonia View Post
    Το πρόβλημά σου είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε λάθος timing. Θα ήθελες τον άντρα σου όπως είναι τώρα, παλιότερα θα πετούσες στα ουράνια αν σου φερόταν έτσι, όμως για 6 χρόνια είχες περάσει χάλια, έπρεπε να βρεις άλλον και να φτάσετε στο χωρισμό για να ξυπνήσει και απλούστατα είναι πλέον αργά αφού έχεις ξενερώσει. Μπορεί κάτι μέσα σου να γυρνούσε αλλιώς και να τον ξαναερωτευόσουν, αλλά αυτό δεν συνέβη (Και μεταξύ μας, σπάνια συμβαίνει. Αν σου φύγει εντελώς ο έρωτας και η κάψα για τον άλλον, πολύ σπάνια ξαναέρχεται). Απλά προσπαθείς να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου ότι γουστάρεις τώρα, ενώ δεν γουστάρεις, σου έχει τελειώσει.Παράλληλα έχεις την ανασφάλεια ότι μόνη σου δεν μπορείς να σταθείς. Γιατί; Μόνο ένας γκόμενος ή ένας γάμος θα σε σώσει; Σαν αυτόνομος άνθρωπος δεν μπορείς να είσαι χαρούμενη; Είναι πάντα δύσκολες οι αλλαγές στη ζωή μας, ιδίως όταν έχουμε μάθει από πολύ μικρή ηλικία να είμαστε με έναν άνθρωπο, αλλά το να καθόμαστε και να κοροϊδευόμαστε ή να περιμένουμε τον πρίγκηπα πάνω στο άσπρο άλογο να μας σώσει δεν οδηγεί πουθενά.

    Αυτά για τα παιδιά είναι παρλαπίπες, όπως είπε και ο Γιώργος, τα παιδιά είναι καλύτερα όταν βλέπουν δύο ευτυχισμένους γονείς χώρια παρά δύο δυστυχισμένους μαζί. Μπορεί να έχουν σε κάποιο επίπεδο ξαναβρεί τον πατέρα τους, αλλά τους γονείς τους σαν ζευγάρι και την οικογένειά τους πραγματικά δεμένη και αγαπημένη δεν την έχουν βρει.
    Δεν ξέρω ειλικρινά αν μου έχει τελειώσει. Βλέπω την αγάπη του και την υπομονή του και νιώθω οτι μπορεί να μου ξανάρθει αν συνέλθω. Ερωτα δεν έχω για εκείνον και του το έχω πεί. Δεν ξέρω όμως αν φύγει απο το σπίτι αν θα μου λείψει. Περιμένω να έρθει το καλοκαίρι να τελειώσουν τα παιδιά το σχολείο και τις πανελλαδικές και να αποφασίσω. Μέχρι τότε πιέζω τον εαυτό μου και κάνω υπομονή. Είμαι μάνα πάνω απο όλα. Ο άντρα μου απλά κάνει υπομονή και μου φέρεται όπως θα ήθελα πριν νιώσω έτσι.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2020
    Posts
    373
    Σήμερα νιώθω ενοχές. Ηξερα οτι ο άντρα μου είχε κατάθλιψη αλλα δεν τον πίεσα να πάει σε γιατρό. Για 2 χρόνια είχε και στυτική δυσλειτουργία και απλά δεν είχε χρήματα να πάει σε γιατρό. Τον καταλαβαίνω. Εσωσε το σπίτι μας απο κατάσχεση (τεράστιο ποσό που δανείστηκε με τεράστια δόση κάθε μήνα) αλλα χάθηκε απο εμένα. Ξέρω οτι και εκείνος πέρασε πολύ δύσκολα αλλα δεν φταίω εγω. Εγώ ήμουνα πάντα δίπλα του και τον ήθελα. εκείνος δεν το έβλεπε.

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2020
    Posts
    373
    Τον αγαπάω σαν άνθρωπο αλλα δεν τον βλέπω πλέον σαν σύντροφο. Η συμπεριφορά του πλέον με απωθεί. Νιώθω οτι πρέπει να του δείξω αισθήματα. Όταν εκείνος είναι καλά του τα δείχνω. Όταν εκείνος νιώθει ανασφάλεια με απωθεί. Ξέρω οτι είναι δύσκολο για εκείνον αλλά έτσι νιώθω. Δεν ψάχνω για σχέση αλλα θα ήθελα να αγαπηθώ και να αγαπήσω ξανά. Μακάρι να μπορούσα να ζήσω νορμάλ. Ξέρω οτι το πρόβλημα το έχω εγώ και όχι εκείνος. Ξέρω οτι τον απομακρύνω και με ενοχλεί. ξέρω οτι κάποια στιγμή θα κουραστεί. Απλά εγώ δεν νιώθω τώρα κάτι για εκείνον.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Quote Originally Posted by mariasilk View Post
    Τον αγαπάω σαν άνθρωπο αλλα δεν τον βλέπω πλέον σαν σύντροφο.
    Ε, αυτό είπα κι εγώ. Άρα γιατί κάθεσαι μαζί του;

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2020
    Posts
    373
    διότι δεν είμαι σε θέση με τόση μεγάλη ψυχολογική φθορά να δω ξεκάθαρα κάποια πράματα. Φοβάμαι να κάνω λάθος και να πάρω αποφάσεις που αποδειχτούν λανθασμένες και για εμένα και για τα παιδία. Εγραψα και πριν οτι όταν εκείνος είναι καλά και δεν νιώθω οτι με πιέζει τον θέλω.

Page 1 of 57 1231151 ... LastLast

Similar Threads

  1. Είμαι μπερδεμένη
    By ariana in forum Κοινωνικό Άγχος-Φοβία
    Replies: 1
    Last Post: 03-11-2019, 13:58
  2. Είμαι μπερδεμένη
    By mperdemeni88 in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 7
    Last Post: 29-05-2015, 22:57
  3. Ειμαι μπερδεμενη!!!
    By Τάρια in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 8
    Last Post: 10-12-2012, 13:32
  4. Γιατί να είμαι τόσο μα τόσο πολύ δειλή;
    By tita1977 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 28
    Last Post: 07-02-2011, 16:34
  5. ειμαι μπερδεμενη
    By kelly2008 in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 4
    Last Post: 17-05-2008, 13:36

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •