Έχω... κατάθλιψη;;;

[Aliki009]

Καλημέρα,Σε καταλαβαίνω ειλικρινά, δυστυχώς ασκείται πίεση από παντου,οι πανελλήνιες θεωρούνται λανθασμένα ως αυτοσκοπός και ως μέτρο της εξυπνάδας η της ικανότητας κάποιου.Εγω διάβαζα ασταμάτητα,διάβαζα όλη την μέρα,δεν είχα προσωπική ζωή,έβαλα πολλά κιλά λόγω πανελληνίων,παραμελλουσα τον εαυτό μου και γενικά είχα χάσει το μέτρο.Ειχα υπερβολικό άγχος το οποίο φυσικά δεν ήταν και παρολογο άγχος.Η πίεση έρχεται από παντού,συγγενείς που συνέχεια σε ρωτάνε πως πάει το διάβασμα και που θες να περάσεις, γονείς που σε ρωτάνε αν διαβάζεις,αγωνιούν για το που θα περάσεις και που έχουν επενδύσει του κόσμου τα χρήματα σε φροντιστήρια,καθηγητές που κάνουν τις ίδιες ερωτήσεις,ανταγωνισμός στα μαθήματα στο σχολείο και στο φροντιστήριο,τρομερή πίεση χρονου,3 και 4 διαγωνίσματα την εβδομάδα,πίεση στο φροντιστήριο πχ είχα καθηγητές στο φροντιστήριο που λέγανε πρέπει να διαβάζετε 9 ώρες την ημερα,λέγανε πως αν θέλουμε να κοιμηθούμε μεσημέρι πρέπει να βάζουμε το ξυπνητήρι και να κοιμόμαστε μόνο 10 λεπτά!, Που λέγανε μπροστά στα άλλα παιδιά πήρες 16 πως θα περάσεις με 16;ούτε απέξω δεν περνας,τα ΜΜΕ συνέχεια προβάλλουν τις πανελλήνιες,ερμηνευτική ειδησεογραφία είχα ακούσει πχ να λένε σημείο αναφοράς η μέρα των πανελληνίων και κάτι τέτοια.Το αποτέλεσμα? Ήμουν άριστη μαθήτρια,πιέστηκα τόσο πολύ τις χρονιές των πανελληνίων που σχεδόν αρρώστησα,είχα πάρα πολλά ψυχοσωματικά,είχα πάρα πολύ άγχος,έγραφα πολύ καλά στα διαγωνίσματα του φροντιστηρίου αλλά στο τέλος είχα κουραστεί και αγχωθει πάρα πολύ.Τελικα έδωσα πανελλήνιες τώρα το 2019,έγραψα 16,500 που ήταν πολύ λιγότερα από όσα ήθελα και από όσα περίμεναν οι καθηγητές μου και αυτό γιατί έκανα πολύ τραγικά λάθη λόγω άγχους πχ ήθελα να βάλω σωστό και έβαζα λάθος,διάβαζα λάθος τις εκφωνήσεις.Το συμπέρασμα λοιπόν από όλα αυτά είναι πως σημασία στις πανελλήνιες δεν είναι μόνο το διάβασμα,είναι η σωστή διαχείριση του αγχους,ξέρω συμμαθητές μου που διάβαζαν πολύ λιγότερο από εμένα αλλά δεν είχαν υπερβολικό άγχος και έγραψαν παρόμοια μόρια με εμένα αλλά και η τύχη.Τι έγινε λοιπόν έχασα την σχολή που ήθελα για 200 μόρια,εισέπραξα την υποτίμηση των συγγενών μου,οι οποίοι μου έλεγαν σχεδόν.μπροστα μου ότι δεν είμαι καλή μαθήτρια,ότι απέτυχα..και όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να πέσω πράγματι σε κατάθλιψη,έχασα τον εαυτό μου από τοτε που δεν πέρασα στις πανελλήνιες κλαίω συνεχεια,δεν βγαίνω.Παρολααυτα βρήκα την δύναμη και το ξεπερνάω,κάνω ψυχοθεραπεια αμφισβητώ τις αρνητικές μου σκέψεις ξέρω πως αποτυχία στις πανελλήνιες δεν είναι αποτυχία στην ζωή και ναι ξαναδινω πανελληνιες γιατί οι πανελλήνιες δεν είναι το τέλος.μπορεις να δώσεις και μια και δυο και τρεις φορές,είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις προσπάθησε απλά να διαχειριστείς το άγχος σου,κάνε κάποια αναπνοές χαλάρωσης..,ζητά από τους γονείς σου να πάς σε κάποιον ψυχολόγο.Ολα θα πάνε καλά αλλά ακόμη και αν δεν περάσεις μπορείς πάντοτε να ξαναπροσπαθήσει,οι ευκαιρίες είναι πολλές,μην αφήσεις τον εαυτό σου να άρρωστησει εξαιτίας των πανελληνίων.

Ευχαριστω παρα πολυ που μοιράστηκες την εμπειρία σου... πραγματικα οταν ξεκινησα το λυκειο δεν ειχα ιδεα για το πόση πίεση θα δεχόμουν.. αλλα τωρα απο οτι φαινεται και απ’τα λεγόμενα σου το άγχος ειναι καταστροφικό και απο αυτο εχω μπόλικο.
Θα προσπαθησω να κανω εξάσκηση με αναπνοές, διαλογισμό κλπ ελπιζω να βοηθησει

[Aliki009]

Σε έχει μειώσει κάποιος? Γενικά? Με λόγια? Με πράξεις? Κάτι άσχημο στην ζωή σου?

Προσπαθώ να καταλάβω γιατί κάποιος να χαρακτηρίσει τον εαυτό του άχρηστο.

Γενικα εχω έλλειψη αυτοπεποίθησης απο σχεδον παντα... Δεν ξερω τι φταιει, απλα παντα ένιωθα στο περιθώριο και ας ειχα παρεα. Κανεις δεν μου ειπε οτι ειμαι άχρηστη με λογια μπροστα μου ή χρησιμοποιοντας καποιον αλλον κακο χαρακτηρισμό
..αλλα αρχισα να νιωθω ασχημα απ’το δημοτικο γιατι ξεκινησα το δημοτικο σε μια αλλη πολη απο εκει που εμενα και δεν ειχα φιλους ενω ολοι εκαναν παρεα μεταξυ τους... στην πορεία οταν εκανα φιλους με πρόδωσαν και μετα απο αυτο κλείστηκα στον εαυτό μου σε καποια φαση της παιδικής μου ηλικίας (προεφηβεια βασικα) και σαν να με ακολουθει το ολο συναισθημα μεχρι και σημερα και ας εκανα πιο εμπιστους φιλους στο γυμνασιο και λυκειο.
Δεν μπορω καποιο αλλο «άσχημο» περιστατικό στη ζωη μου.

[Aliki009]

Εγώ πάντως αν ήσουν κόρη μου (και η δική μου πανελλήνιες δίνει φετος)θα ήθελα να έρθεις και να μου μιλήσεις.

Οπότε για αρχή και εφόσον λες ότι οι σχέσεις σας με τους γονεις σου είναι καλές να πάρεις τη μανούλα και να πάτε κάπου έξω να πιείτε ένα ωραίο καφεδάκι και να την ανοίξει την ψυχούλα σου.
Σε αυτή την ηληκια που είσαι μόνο οι γονείς σου μπορούν να σε συμβουλευσούν σωστά και να σε καταλάβουν, γιατί καλώς ή κακός οι φίλοι σου είναι πολύ μικροί ακόμα να καταλάβουν ορισμένα πράγματα τα οποία μπορεί και να είναι η αιτία που σου εμφανίζονται όλα αυτά .

Πρώτο βήμα για εμένα είναι να μηλησεις στους δικούς σου και επ είτε υπάρχουν πολλοί στην δευτεροβάθμια Εκπαίδευση σύμβουλοι που μπορείς να μιλήσεις και να σου δώσουν πολλές συμβουλές για το πως να το διαχειριστείς όλο αυτό.

Συμφωνω απόλυτα πως οι συνομήλικοι μου δεν μπορουν να με συμβουλεψουν σωστα... Ωστόσο δεν μου ειναι και τοσο ευκολο να ανοιχτω στους γονεις μου αλλα θα προσπαθησω... Ευχαριστω για την συμβουλή σας παντως

[george1520]

Γενικα εχω έλλειψη αυτοπεποίθησης απο σχεδον παντα... Δεν ξερω τι φταιει, απλα παντα ένιωθα στο περιθώριο και ας ειχα παρεα. Κανεις δεν μου ειπε οτι ειμαι άχρηστη με λογια μπροστα μου ή χρησιμοποιοντας καποιον αλλον κακο χαρακτηρισμό
..αλλα αρχισα να νιωθω ασχημα απ’το δημοτικο γιατι ξεκινησα το δημοτικο σε μια αλλη πολη απο εκει που εμενα και δεν ειχα φιλους ενω ολοι εκαναν παρεα μεταξυ τους... στην πορεία οταν εκανα φιλους με πρόδωσαν και μετα απο αυτο κλείστηκα στον εαυτό μου σε καποια φαση της παιδικής μου ηλικίας (προεφηβεια βασικα) και σαν να με ακολουθει το ολο συναισθημα μεχρι και σημερα και ας εκανα πιο εμπιστους φιλους στο γυμνασιο και λυκειο.
Δεν μπορω καποιο αλλο «άσχημο» περιστατικό στη ζωη μου.

Τι θες ακριβώς από την ζωή σου στην φάση που βρίσκεσαι? Τι θα σε έκανε να ηρεμήσεις?

[Aliki009]

Γεια σου!Δεν έχω ούτε εγώ μαγικές συμβουλές.Μια θεωρία ίσως είναι η εφηβεία σε συνδυασμό με την πιεστική σου καθημερινότητα που βομβαρδιζεσαι από υποχρεώσεις κ άγχος για το μέλλον και όλα αυτά.Ολοι τα περάσαμε..Πρέπει να σκεφτείς πιο πρακτικά κ λιγότερο συναισθηματικά.Αυτο θα έλεγα και στον εαυτό μου στην ηλικία σου.Μην μπαίνεις πολύ βαθιά στα πράγματα,τι έχει νόημα κ τι όχι,όλα έχουν (και τιποτα επίσης)θωράκισε τον εαυτό σου με την πολυτέλεια της συναισθηματικής ισορροπίας,και άσε τα υπόλοιπα απλά να συμβούν.Φυσικα κάνοντας τις επιλογές σου και χαράζοντας μια ολοδικη σου πορεία,που καλό θα ήταν να την αγαπήσεις από τώρα.

Ευχαριστω για την συμβουλή.. πραγματικα συναισθηματική ισορροπία δεν εχω και πολυ.. Βασίζομαι πολυ στο συναισθημα και ισως γι’αυτο εχω τοσο άγχος

[Aliki009]

Τι θες ακριβώς από την ζωή σου στην φάση που βρίσκεσαι? Τι θα σε έκανε να ηρεμήσεις?

Θα ήθελα να έχω περισσοτερο ελεύθερο χρονο για να κανω αυτα που μ’αρεσουν, να βγαινω εξω βόλτες στη φύση, να ζωγραφίζω, να ασχοληθώ ισως με καποιο μουσικό όργανο και γενικα να δημιουργήσω κατι.
Αλλα ειναι δυσκολο σε αυτη τη φαση γιατι το διαβασμα αποτελεί προτεραιότητα και καθε φορα που ασχολουμαι με κατι αλλο που χρειαζεται πολυ χρονο (καποιο χομπι δηλαδη) νιωθω τιψεις που «χαραμίζω» το χρονο μου σε αυτο και οχι στο διαβασμα

[george1520]

Θα ήθελα να έχω περισσοτερο ελεύθερο χρονο για να κανω αυτα που μ’αρεσουν, να βγαινω εξω βόλτες στη φύση, να ζωγραφίζω, να ασχοληθώ ισως με καποιο μουσικό όργανο και γενικα να δημιουργήσω κατι.
Αλλα ειναι δυσκολο σε αυτη τη φαση γιατι το διαβασμα αποτελεί προτεραιότητα και καθε φορα που ασχολουμαι με κατι αλλο που χρειαζεται πολυ χρονο (καποιο χομπι δηλαδη) νιωθω τιψεις που «χαραμίζω» το χρονο μου σε αυτο και οχι στο διαβασμα

Έχεις βρει την μέθοδο που σε βολεύει στο διάβασμα?

[Aliki009]

Καλημέρα Αλίκη.

Ακόμα κι αν έχει γίνει το "φυσιολογικό" για τους περισσότερους, δεν είναι το φυσιολογικό ένα παιδί 16 ετών να μην κάνει τίποτα άλλο από το να ασχολείται με μαθήματα, διαβάσματα, φροντιστήρια και να σκέφτεται μόνο για εξετάσεις και τα τοιαύτα. Ούτε βέβαια είναι νορμάλ και κάποιοι άλλοι που το πάνε στο άλλο άκρο, κοπάνα, τεμπελίτιδα, καφέδες και ξενύχτια μέχρι πρωίας στα μπαράκια σχεδόν καθημερινά και όλα γραμμένα. Πρέπει να το εκλογικεύσεις όλο αυτό, η ζωή σου ΔΕΝ εξαρτάται από τις εξετάσεις, ούτε μπορεί κάποιος στα 16 σώνει και καλά να είναι σίγουρος για το τι θέλει να κάνει επαγγελματικά, ούτε και σίγουρος να είναι δεν ξέρει κανείς αν μελλοντικά αλλάξει γνώμη ή έρθουν αλλιώς τα πράγματα.

Επίσης 16 δεν θα ξαναγίνεις όπως και να το κάνουμε, αλλά αυτό το λέω όχι για τα μαθήματα, αλλά ακριβώς για όλα τα υπόλοιπα. Δεν μπορεί το μόνο που ζει και θα θυμάται κάποιος από τα εφηβικά του χρόνια να είναι άγχος και διαβάσματα. Πως είναι η καθημερινότητά σου; Βρίσκεις χρόνο να πας να παίξεις π.χ. ένα μπασκετάκι ή να πιείς ένα καφέ με φίλες μέσα στην εβδομάδα; Τα ΣΚ σου είναι ελεύθερα ή έχεις φροντιστήρια και διαβάσματα μόνο;

Γνωρίζω πως η ζωη μου δεν εξαρταται απ’τις εξετάσεις ωστόσο πολλες φορες το ξεχνάω με την ολη πίεση τους διαβάσματος... και για να απαντησω στην ερωτησησ σας την δυνατότητα να βγω εξω για καμια ωριτσα το ΣΚ την εχω, η αληθεια ειναι, ωστόσο καθημερινές τρεχω και δεν προλαβαίνω

[Aliki009]

Έχεις βρει την μέθοδο που σε βολεύει στο διάβασμα?

Ειχα βρει μια μέθοδο που λειτουργούσε για μενα αλλα στην πορεία ετσι οπως εχασα το «κίνητρο» μου για το διαβασμα η μέθοδος αρχισε να μην λειτουργεί και απο διοργανώθηκα γενικα
Οταν προσπαθησα να οργανωθώ παλι πριν κατι μερες μου ηταν δυσκολο να συγκεντρωθώ στο πλάνο μου και πολλες φορες τα παρατούσα

[george1520]

Ειχα βρει μια μέθοδο που λειτουργούσε για μενα αλλα στην πορεία ετσι οπως εχασα το «κίνητρο» μου για το διαβασμα η μέθοδος αρχισε να μην λειτουργεί και απο διοργανώθηκα γενικα
Οταν προσπαθησα να οργανωθώ παλι πριν κατι μερες μου ηταν δυσκολο να συγκεντρωθώ στο πλάνο μου και πολλες φορες τα παρατούσα

Πες μου πως διάβαζες και πως τώρα αλλά δεν είσαι ικανοποιημενη.

[Aliki009]

Πες μου πως διάβαζες και πως τώρα αλλά δεν είσαι ικανοποιημενη.

Λοιπον, στην αρχη οταν διάβαζα πιο οργανωμένα ειχα ενα τετραδιο στο οποιο εγραφα ολα όσα ειχα να κανω σε μια λίστα και τα οργάνωνα ανα μερα. Δηλαδη ελεγα το σαββατο θα διαβασω αυτο και αυτο, την κυριακή αυτο και αυτο κτλ
Επισης μετρούσα και ποσες ωρες διάβαζα την ημέρα και ειχα ως στόχο να διαβασω όσες πιο πολλες ωρες μπορω πριν πεσω για υπνο.. ειχα φτασει και τις 7 ωρες σε μια μερα. Διάβαζα πολυ και το ΣΚ για να ειμαι πιο ελεύθερη μεσα στην εβδομαδα
Τωρα δεν χρησιμοποιω αυτη την μέθοδο. Δεν χρησιμοποιω το τετραδιο αυτο ουτε μετράω τις ωρες. Το ΣΚ διαβαζω πολυ λιγοτερο και τα μαθηματα του σχολειου τα αφηνω τελευταια στιγμη.

[george1520]

Λοιπον, στην αρχη οταν διάβαζα πιο οργανωμένα ειχα ενα τετραδιο στο οποιο εγραφα ολα όσα ειχα να κανω σε μια λίστα και τα οργάνωνα ανα μερα. Δηλαδη ελεγα το σαββατο θα διαβασω αυτο και αυτο, την κυριακή αυτο και αυτο κτλ
Επισης μετρούσα και ποσες ωρες διάβαζα την ημέρα και ειχα ως στόχο να διαβασω όσες πιο πολλες ωρες μπορω πριν πεσω για υπνο.. ειχα φτασει και τις 7 ωρες σε μια μερα. Διάβαζα πολυ και το ΣΚ για να ειμαι πιο ελεύθερη μεσα στην εβδομαδα
Τωρα δεν χρησιμοποιω αυτη την μέθοδο. Δεν χρησιμοποιω το τετραδιο αυτο ουτε μετράω τις ωρες. Το ΣΚ διαβαζω πολυ λιγοτερο και τα μαθηματα του σχολειου τα αφηνω τελευταια στιγμη.

Η πρώτη μέθοδος με τρόμαξε... Αγχώθηκα μονο στην ιδέα.
Δεν εννοούσα αυτό όμως. Πως διαβάζεις? Τα μαθαίνεις από έξω? Τα διαβάζεις και τα λες με δικά σου λόγια? Κτλ

[Aliki009]

Η πρώτη μέθοδος με τρόμαξε... Αγχώθηκα μονο στην ιδέα.
Δεν εννοούσα αυτό όμως. Πως διαβάζεις? Τα μαθαίνεις από έξω? Τα διαβάζεις και τα λες με δικά σου λόγια? Κτλ

Τα διαβαζω και τα λεω απ’εξω αλλα προσπαθω και με δικά μου λογια για να τα εμπεδώσω καλυτερα.. να μην παπαγαλίζω δηλαδη

[george1520]

Πρώτα από όλα καλό είναι να μιλήσεις με τους γονείς σου για όλο αυτό που σου συμβαίνει.. Αφού έχετε μια καλη σχέση θα καταλάβουν.. Θα νιώσεις καλύτερα και εσύ αφού θα έχεις "συμμαχους".
Θα βάλεις στο πρόγραμμα σου μικρά διαλείμματα έτσι ώστε να ηρεμεί το μυαλό σου...
Βάλε στο πρόγραμμα σου κάτι που θα σε χαλαρώνει γιατί ναι είσαι μαθήτρια αλλά πάνω από όλα είσαι άνθρωπος..

Δοκίμασε όλους τους τρόπους και βρες τον κατάλληλο για σένα. Ίσως αν ετοιμάσεις υποθετικές ερωτήσεις και από κάτω να βάλεις τις απαντήσεις να είναι πιο εύκολο. Ίσως αν τα διαβάζεις και μετά τα λες με δικα σου λόγια. Ή να τα γράφεις.. Βρες αυτόν που θα σου δίνει σιγουριά για να κίνησε με σταθερά βήματα..

[ntinti]

Συμφωνω απόλυτα πως οι συνομήλικοι μου δεν μπορουν να με συμβουλεψουν σωστα... Ωστόσο δεν μου ειναι και τοσο ευκολο να ανοιχτω στους γονεις μου αλλα θα προσπαθησω... Ευχαριστω για την συμβουλή σας παντως

Καταρχήν μην μου μηλας στο πληθυντικό , το ξέρω έχουμε διάφορα άλλα εδώ μέσα θελω να αισθάνεσαι ότι μιλας στο παρεακι σου που περνάει παρόμοια φάση με εσένα αλλά με την διαφορά ότι ξέρει λίγα παραπάνω !
Πεσμου λιγάκι τη κατεύθυνση έχεις ? Θεωρητική ?