Δεν μπορώ να το ξεπεράσω - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 3 FirstFirst 123
Results 31 to 33 of 33
  1. #31
    Αντώνη καλησπέρα τι έγινε με το θέμα ;;

  2. #32
    Member
    Join Date
    Apr 2021
    Posts
    75
    αντωνη πες μας τι έγινε

  3. #33
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2021
    Posts
    7
    Quote Originally Posted by Antonis8 View Post
    Έχω περάσει γενικά πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια και δύσκολες καταστάσεις στη ζωή μου, αλλά ένα γεγονός με έχει στιγματίσει για κάποιο λόγο. Οι γείτονες μου δηλητηρίασαν κάτι αδέσποτα που τάιζα. Για πολύ καιρό εβρισκα πτώματα και έβλεπα ζώα να ξεψυχανε μπροστα μου. Το πιο τραυματικό όμως ήταν ένα από τα αδέσποτα που ήταν ακόμα ζωντανό,, πήγα να του κάνω την ένεση που κανεις για να προκληθεί εμετός , μπήκα στο σπίτι για να πάρω ένα κλουβί και να το μεταφέρω στον κτηνίατρο και είδα από το παράθυρο
    τη γυναίκα του γείτονα να βγαίνει και να βάζει το γατί σε μια μαύρη
    σακούλα.
    Δεν έχουν συναίσθηση της αθλιότητας τους, πιστεύουν ότι είναι καλοί άνθρωποι, θεωρούν πως αξίζουν το σεβασμό. Με έχουν στιγματίσει σε όλο το χωριο,βάλανε ανθρώπους να με τραμπουκιζουν επί βδομάδες και απάντησαν στην καταγγελία μου με αγωγή. Είχαν το θράσος να ισχυρίζονται ότι εγώ τους προκάλεσα τραύμα γιατί τους κατηγόρησα άδικα λέει ενώ τον είδα με τα μάτια μου να πετάει δηλητήρια σε περιφραγμένο περιβόλι. Και δεν περιμένω να δικαιωθώ από την ελληνική δικαιοσύνη ούτε να βρω προστασία από την ελληνική αστυνομία. Έκανα ένα καλό με το να ταιζω τα ζώα ,να κάνω καθημερινό αγώνα και ξοδεύω ένα σωρό λεφτά και κατέληξα να βρω τον μπελά μου και κανείς δεν με προστάτευσε. Πρόκειται για ηθική παθογένεια του ελληνικού κράτους. Ότι το ήθος τους μένει μόνο στην επιφάνεια και η ουσία χάνεται σε υποκριτικές ανουσιοτητες.
    Πήρα χαρτί από τον ψυχίατρο για το τραύμα μου και η δικηγόρος τους το σχολίασε περιπαιχτικά,ότι δήθεν δεν έχω μετατραυματικο στρες και το έκανα μόνο για το δικαστήριο. Ποσο απροστάτευτοι είμαστε σε νομικό πλαίσιο, με πιάνει απελπισία.
    Να ακούω όλα αυτα τα ψέματα από κάτι τομάρια που προσπαθούν να γλιτώσουν το πρόστιμο και να με γελοιοποιούν ενώ εγώ δεν κοιμάμαι τα βράδια,δεν μπορώ να το ξεπεράσω.

    Δεν θα αντέξω αν χάσω νομικά την υπόθεση,σκέφτομαι την αυτοκτονία αν τη χάσω. Με αηδιάζει αυτή η υποκρισία,η κακια,η αδικία. Και το γεγονός ότι δεν αντιλαμβάνονται τι άθλιοι άνθρωποι είναι.

    Κάθε φορά που μιλάω για αυτό αρχίζω να κλαίω και αναγκάστηκα να μετακομίσω από το σπίτι μου για αυτό το λόγο,είχα φλας μπακ κάθε φορά που γύριζα σπιτι , φοβούμουν ότι θα δω πτώματα στο δρόμο. Επειδή είδα τόσα πλάσματα να ξεψυχανε σε μια περίοδο που δεν το περίμενα,ανέπτυξα ξανά την αρρωστοφοβια που είχα ξεπεράσει πριν εξι χρόνια. Πλέον όταν πηγαίνω σε αυτό το σπίτι (ακόμα δεν μετέφερα όλα τα πράγματα μου) νιώθω ότι πνιγομαι. Και είμαι σε διαρκές άγχος για τα υπόλοιπα αδέσποτα,πάω και τα ταιζω μια φορά την ημέρα αλλα φοβάμαι ότι θα ξανακάνουν τα ίδια και θα τα σκοτώσουν όλα και δεν έχω κανέναν να τα προστατεύσει,έχω βαρεθεί να απευθύνομαι σε κουφές αρχές.

    Το έχω συζητήσει και με ψυχολόγο και με ψυχίατρο, δεν μπορώ να το ξεπεράσω.
    Καλημερα Αντωνη, διαβαζοντας το ποστ σου ενιωσα οτι εισαι ενα πολυ ευαισθητο και οξυδερκες ατομο και ταυτιστηκα πολυ με την ενσυναισθηση σου ως προς τα ζωα. σαφως και ειναι λογικο και επομενο να εχεις μετατραυματικο στρες οταν βλεπεις κυριολεκτικα πτωματα ζωων που δεν εφταιξαν σε τιποτα, απλα δεν "βολεψε" η υπαρξη τους για τον κοσμο που εχτισαν τα ανθρωπινα ζωα με τους ορους τους. μην αφησεις την δικη τους βρωμικη ηθικη να σε κανει να αμφισβητεις για τα συναισθηματα σου. επισης θαυμαζω πολυ το ποσο καθαρα βλεπεις τα πραγματα ως προς την ηθικη τους που ειναι ψευτικη, τον κοσμο τους που ειναι ανθρωποκεντρικος και το πως ασκεις κριτικη στο κρατος και τους θεσμους του, πολλα απο εμας μπαινουμε για χιλια δυο πραγματα στη διαδικασια να το γυρναμε σε εμας και να καταληγουμε στο οτι εχουμε εμμονες ή παραλογα συναισθηματα ή ειναι η δικη μας παραξενια απλα επειδη η εγκληματικη τους σταση ειναι το "κανονικο" στο οποιο ζουμε. για το ζητημα των ζωων επι του πρακτεου θα σου προτεινα ισως να βρεις ατομα που αισθανονται αυτην την αδικια οπως εσυ και να ζητησεις στηριξη ακομη και εξω απο θεσμικα πλαισια, γιατι οπου και αν πας, ακομη και αν δεν ξαναπας στο σπιτι σου, στο χωριο σου, μπορει να ξαναβρεθεις αντιμετωπος με τετοιες συμπεριφορες και ειναι σημαντικο να παλευουμε για αυτα που βλεπουμε εκει που τα βλεπουμε.

    ομως εξω απο αυτο το θεμα με προβληματιζει πολυ που αναφερεις την αυτοκτονια, απο την εμπειρια μου με την αυτοκτονια δεν ειναι κατι που αναφερει ποτε καποιο ατομο ελαφρα και ετσι ποτε δεν το παιρνω ως "εννοει οτι δεν μπορει να εχει αδικο" ή "υπερβαλλει", πιστευω πρεπει να δινουμε παντα τον χωρο στους εαυτους μας οταν εχουμε τετοιες σκεψεις να ξεδιπλωνονται και να τις δουλευουμε. η ζωη μας ειναι ο,τι εχουμε και για κανενα απο εμας δεν θα διαρκεσει για παντα.
    δεν ξερω τι να πω πραγματικα, ή τι συμβουλη να δωσω, αλλα θα πω τις σκεψεις μου. σκεφτομαι οτι για πολλα απο εμας διαφορετικα ζητηματα εκφραζουν μεσα μας βαθυτερα και μεγαλυτερα νοηματα, σαν να αποτελουν συμβολα. εγω θα επαιρνα δηλαδη το χωρο, ειτε μονη μου στο τετραδιο μου, ειτε με μια ψυχολογο συζητωντας, ειτε με οποιον αλλο τροπο, και θα προσπαθουσα να δω τι νοηματα ξεδιπλωνονται για εμενα μεσα απο τις εικονες που επανερχονται και με ενοχλουν ή τα μοτιβα συμπεριφορων των αλλων ανθρωπων που με κανουν να αισθανομαι τοσο ασχημα για τον κοσμο. για παραδειγμα, παλιοτερα εβλεπα πολλα ονειρα που πανω κατω ειχαν τα κοινα: περπαταω μονη μου στο δρομο, καποιος μεσηλικος αντρας ή πολλοι αντρες με πλησιαζουν απειλητικα με σκοπο να μου κανουν κακο, εγω παγωνω ενω αντιλαμβανομαι τον κινδυνο και δεν αντιδρω σε αυτον και τα ζωα γυρω μου παντοτε αντιλαμβανονται απολυτα σωστα την απειλη και αντιδρουν σε αυτη. δηλαδη το σκυλι που κραταω να γαυγιζει, τις γατες γυρω να ξιπαζονται κτλπ. μετα απο συζητηση με την ψυχολογο μου μου εκανε κλικ οτι τα ζωα ειναι αληθινα απεναντι στα ενστικτα και τα συναισθηματα τους και αντιδρουν σε αυτα, "ειναι για εκεινα στο τωρα τους", υπερασπιζονται με ολη τους την υπαρξη αυτο που αντιλαμβανονται τη στιγμη που το αντιλαμβανονται, σε αντιθεση με τα ανθρωπινα ζωα, εμενα στο ονειρο, που στην απειλη περπατουσα σαν να μην συμβαινει τιποτα, σκεφτομουν οτι ειναι παραλογο να τρεξω ή να φωναξω, φοβομουν να αντιδρασω κτλπ. Ας πουμε, ποια ειναι η σχεση που βλεπεις αναμεσα στα ζωα και σε αυτα τα περιστατικα και την αρρωστοφοβια; τετοιες στιγμες διαυγειας για το πως ειναι τοποθετημενα στον ψυχισμο μου τα πραγματα με βοηθησαν να καταλαβω και ποια ειναι τα προβληματα μου, και τι θεση εχουν τα ζωα για μενα στον κοσμο μου στην συγκεκριμενη περιπτωση, και, γενικοτερα αποτελουσαν εργαλεια για να μπορεσω να αντεξω και να καταλαβω πραγματα που μου φαινονταν τεραστια και εγω αδυναμη μπροστα τους. η λογικη μου ειναι οτι παραλληλα με τον κοσμο ως εχει, τρεχει και ο δικος μας κοσμος οπως τον αντιλαμβανομαστε, και ο τροπος που τον αντιλαμβανομαστε ειναι στη διαθεση μας να τον ψαξουμε, να τον αναλυσουμε, να τον καταλαβουμε. καλη αναζητηση!

    επισης τελευταιο, δεν εισαι μονος, ουτε σε ο,τι αφορα το συγκεκριμενο θεμα, ουτε στο μετατραυματικο στρες. για ολα οσα εχουμε μετατραυματικο στρες μοιαζει να μην μπορουν να ξεπεραστουν τα θεματα μεσα απο τα οποια εκφραζεται το τραυμα μας. δεν ξερω πως αισθανεσαι με αυτο, καποιες φορες οταν μου το λενε αισθανομαι σαν να μειωνουν τη βαρυτητα αυτου που αισθανομαι, καποιες αλλες που το συνειδητοποιω (διαβαζοντας το ποστ σου για παραδειγμα) αισθανομαι οτι δεν ειμαι μονη με μια πολυ θετικη εννοια που μπορει να ειναι μεχρι και θεραπευτικη. ελπιζω να μην κουρασα και σορι αν τα λεω χαωμενα, καλο υπολοιπο, στελνω ευχες^^

Page 3 of 3 FirstFirst 123

Similar Threads

  1. Δεν μπορώ να την ξεπεράσω
    By Pan29 in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 12
    Last Post: 24-02-2020, 04:10
  2. Δε μπορώ να ξεπεράσω το χωρισμό μου
    By astimatnam in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 25
    Last Post: 16-05-2014, 12:41
  3. Μπορώ να ξεπεράσω την κατάθλιψη;
    By xara86 in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 15
    Last Post: 12-11-2013, 17:26
  4. ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΜΟΝΗ?
    By Greca in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 3
    Last Post: 27-07-2012, 15:05
  5. Δε μπορω να ξεπερασω το παρελθον του.
    By persefoni78 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 67
    Last Post: 24-05-2012, 12:17

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •