Σκυλος - σκέψεις - προβλήματα

[Sonia]

Δυστυχώς Γιώργο εγώ κατάλαβα ότι κάτι τρέχει όταν ήταν ήδη πολύ αργά. Το σκυλί είχε χάσει κάποιο βάρος, όχι πολύ, αν δεν τον ήξερες καλά δεν το καταλάβαινες, μέσα στο καλοκαίρι αυτό, είχα φωνάξει κτηνίατρο για τα εμβόλιά του και τον ρώτησα αν πρέπει να του κάνω καμια εξέταση και μου είπε ότι έτσι κι αλλιώς είχε κάποια κιλά παραπάνω και ότι πλέον άρχισε και γερνούσε, οπότε ήταν λογικό να μην τρώει τόσο πολύ και αφού έχει αντοχές δεν είναι κάτι. Σεπτέμβρη το σκυλί ήταν σχεδόν όπως στις αρχές του καλοκαιριού, αλλά το είχα πιάσει κάποιες φορές μετά από έντονη άσκηση να λαχανιάζει πιο εύκολα. Το απέδωσα κι εγώ στην ηλικία, αλλά καλού κακού το πήγα στον κτηνίατρο στην κοντινότερη πόλη για καρδιοφράφημα, εξετάσεις αίματος κτλ. Πάλι όλα φαινόντουσαν καλά και μου είπε ότι είναι και θέμα ηλικίας. Σε 2-3 βδομάδες, τέλη Σεπτέμβρη/αρχές Οκτώβρη άρχισε το σκυλί ώρες ώρες να κάνει εμετό μετά το φαγητό και κάποιες φορές να κάνει σαν να θέλει να καθαρίσει το λαιμό του, σαν κάτι να το ενοχλεί. Σε ακτινογραφίες φάνηκαν σκιές στα πνευμόνια κι αρχικά ο κτηνίατρος είπε μπορεί να είναι από παλιά λοίμωξη, να του δίνω ειδική τροφή μήπως έχει γαστρίτιδα και να του δώσω αντιβίωση και να δούμε πως θα πάει. Δεύτερες ακτίνες, αρχίζει ο γιατρός να μου λέει ότι παίζει να είναι όγκος. Ρωτάω κι άλλον γιατρό, μου λέει μάλλον όγκος. Το σκυλί γενικά δεν είχε εμφανίσει αλλαγές στις αντοχές του ή στην συμπεριφορά του πέρα από τους εμετούς. Καινούριες εξετάσεις, αρχίζουν να φαίνονται τα λευκά αιμοσφαίρια στο θεό προς τα τέλη Οκτώβρη, μου λένε και οι δύο είναι όγκος που μεγαλώνει και του πιέζει τον οισοφάγο και δεν κατεβαίνει κάτω το φαγητό. Μου λένε και οι δύο ότι αν θέλω να ψάξουν να μου βρουν χάπια ή να πάμε σε άλλη μεγάλη πόλη σε οργανωμένο κέντρο για θεραπείες, αλλά πιο πολύ θα ταλαιπωρηθεί το σκυλί χωρίς λόγο, καλύτερα απλά να κάνουμε παρηγορητική θεραπεία κι όσο αντέξει.
Δυστυχώς κτηνίατρος με καρδιογράφο και ακτινογραφία θεωρείται και πολύ μπροστά στην περιοχή εδώ που μένω, μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχε μόνο ένας κτηνίατρος που έκανε εμβόλια, ράμματα, έδενε εμπειρικά κανένα σπασμένο πόδι κι έστελνε το αίμα για ανάλυση στην Αθήνα κι αυτό ήταν. Τώρα έχουν ανοίξει 3-4 κτηνιατρεία, αλλά σε σχέση με μεγάλες πόλεις ή άλλου, είμαστε πολύ πίσω. Αυτοί οι δύο θεωρούνται οι τοπ στην περιοχή. Μίλησα τηλεφωνικά με οργανωμένη κλινική στην Αθήνα κι ένα πολύ οργανωμένο κτηνιατρείο σε μακρινή πόλη που ήξερε μία φίλη μου και είχε πάει εκεί το σκυλί της παλιότερα και όλοι μου είπαν αν θέλω να πάω για πιο εξειδικευμένες εξετάσεις, μαγνητικές κτλ, αλλά από ότι δείχνουν οι αίματος, οι ακτινογραφίες και αυτά που περιγράφω, η διάγνωση των τοπικών γιατρών είναι σωστή. Ρώτησα για κάποια χάπια που μου είχε αναφέρει και ο πρώτος κτηνίατρος και μου είπαν ότι είναι βαριά χημειοθεραπεία που θα μπορούσαμε να το κανονίσουμε να μου τη στείλουν, αλλά κατά την γνώμη τους θα ταλαιπωρούσα το σκυλί χωρίς λόγο.

Το πιο κάτω αν θες το διαβάζεις, μπορεί να μη θες. Απλά μιάς και άρχισα να γράφω, να πω τι έγινε και παρακάτω ως το τέλος.

Με πολύ πόνο αποφάσισα να μην το πάω αλλού το σκυλί να το ταλαιπωρώ με επιπλέον εξετάσεις αφού δεν υπήρχε ελπίδα και να μην του δώσω χάπια που μπορεί να το κάνανε 3 φορές χειρότερα. Σε συνεργασία με τον πρώτο γιατρό, όσο μπορούσαμε κάναμε παρηγορητική θεραπεία, κάποια αντιβίωση όταν εμφάνισε στοιχεία επιπλέον λοίμωξης και κάποια σπυράκια, τέτοια πράγματα. Το σκυλί έκανε εμετούς διότι ο οισοφάγος του πιεζόταν πολύ από τους όγκους. Του έφιαχνα λοιπόν πουρέδες, του έλιωνα το φαγητό, του έκανα τις κροκέτες πολτό, του έδινα πολύ μικρά κομμάτια τυρί κτλ και τον τάιζα λίγο λίγο, με μεγάλα διαστήματα απόσταση μπουκιπα μπουκιά ώσπου να κατεβαίνει το φαγητό του κάτω.
Το σκυλί αν τέλη Οκτώβρη ήταν παλλίκαρος και είχε αντοχές κουταβιού, πηγαίναμε κάθε μέρα βόλτα για χιλιόμετρα και έπαιζε κυνηγητό με κάτι αδέσποτα που φροντίζω λες κι είναι μπέμπης, βδομάδα τη βδομάδα και μετά μέρα με τη μέρα γερνούσε 10 χρόνια που λέει ο λόγος. Πυκνώσαν οι εμετοί, βάρυνε η ανάσα του, οι αντοχές του μειωνόντουσαν μέρα με τη μέρα... Αν μου το έλεγε κανείς και δεν το έβλεπα με τα μάτια μου, δεν θα το πίστευα πως μέσα σε τόσο λίγο χρόνο πήρε τόσο πολύ την κάτω βόλτα... Σκελετώθηκε, τις τελευταίες μέρες ζοριζότανε πάρα πολύ να πάρει ανάσα, το οξυγόνο δεν έφτανε και ζαλιζόταν μετά από λίγα βήματα, τα χείλη του είχαν γίνει μπλε, δεν έτρωγε ιδιαίτερα, έλεγα άστον άλλη μία μέρα, άλλη μία μέρα....Ένα πρωί, συγκεκριμένα 21 Δεκέμβρη, το 2018 όλα αυτά, ήρθε με τα χίλια ζόρια δίπλα μου, έβαλε τις τελευταίες δυνάμεις του να πηδήξει δίπλα μου στον καναπέ, σχεδόν σωριάστηκε στην αγκαλιά μου από την υπερπροσπάθεια, τα μάτια του σκοτείνιασαν, τον καταλάβαινα ότι έκανε υπερπροσπάθεια να αναπνεύσει και βρήκα και λίγο αίμα στο νερό του... και είπα τέρμα οι μαλακίες, το σκυλί ασφυκτιά και το ταλαιπωρώ τσάμπα και βερεσέ. Μέχρι να ειδοποιήσω και να έρθει ο γιατρός από την άλλη πόλη για την ευθανασία, είχε πάρει κάπως τα πάνω του, αλλά πολύ λίγο. Είχε ο κτηνίατρος να τον δει 10 μέρες και είπε ότι πραγματικά είχε γίνει άλλο σκυλί και συμφώνησε ότι δεν έχει νόημα να τον ταλαιπωρούμε. Άντε να άντεχε μια δυο μέρες το πολύ ακόμα. Περιττεύει να σου πω ότι ο σκύλος έφυγε σχεδόν με την νάρκωση, σχεδόν δεν έπιανε ο γιατρός παλμό, τόσο ταλαιπωρημένη ήταν η καρδιά του μέσα σε λίγες βδομάδες... Και μετά την νάρκωση, δεν έβρισκε καλά καλά την καρδιά να βάλει δηλητήριο είχε πάει σε άλλη θέση από τους όγκους. Με την μύτη της σύριγγας βρήκε την καρδιά και του έκανε την ευθανασία. Μιλάμε για χάλια μαύρα πραγματικά... Για λυκόσκυλο δεν ήταν μικρός, ήταν περίπου 10μισο, αλλά δεν ήταν και τόσο μεγάλος, αν δεν πάθαινε αυτό, είχε ακόμα 1-2-3+ χρόνια καλής ζωής μπροστά του. Μιλάμε για σκυλί που τόσα χρόνια δεν είχε πάθει ούτε καν ένα μικροατύχημα ή κάποιο άλλο θέμα υγείας, πάντα τον έκαναν όλοι μικρότερο από όσο ήταν... Κι όμως, ήταν για να γίνει... Μη σου τύχει.. Το τι στεναχώρια τράβηξα κι ακόμα τραβάω δεν λέγεται, αλλά από την άλλη ότι ήταν στο χέρι μου για το καλό του σκυλιού το έκανα. Προσπαθώ να θυμάμαι τα ευχάριστα κι όχι αυτά τα τραγικά τα τελευταία...

[george1520]

Δυστυχώς Γιώργο εγώ κατάλαβα ότι κάτι τρέχει όταν ήταν ήδη πολύ αργά. Το σκυλί είχε χάσει κάποιο βάρος, όχι πολύ, αν δεν τον ήξερες καλά δεν το καταλάβαινες, μέσα στο καλοκαίρι αυτό, είχα φωνάξει κτηνίατρο για τα εμβόλιά του και τον ρώτησα αν πρέπει να του κάνω καμια εξέταση και μου είπε ότι έτσι κι αλλιώς είχε κάποια κιλά παραπάνω και ότι πλέον άρχισε και γερνούσε, οπότε ήταν λογικό να μην τρώει τόσο πολύ και αφού έχει αντοχές δεν είναι κάτι. Σεπτέμβρη το σκυλί ήταν σχεδόν όπως στις αρχές του καλοκαιριού, αλλά το είχα πιάσει κάποιες φορές μετά από έντονη άσκηση να λαχανιάζει πιο εύκολα. Το απέδωσα κι εγώ στην ηλικία, αλλά καλού κακού το πήγα στον κτηνίατρο στην κοντινότερη πόλη για καρδιοφράφημα, εξετάσεις αίματος κτλ. Πάλι όλα φαινόντουσαν καλά και μου είπε ότι είναι και θέμα ηλικίας. Σε 2-3 βδομάδες, τέλη Σεπτέμβρη/αρχές Οκτώβρη άρχισε το σκυλί ώρες ώρες να κάνει εμετό μετά το φαγητό και κάποιες φορές να κάνει σαν να θέλει να καθαρίσει το λαιμό του, σαν κάτι να το ενοχλεί. Σε ακτινογραφίες φάνηκαν σκιές στα πνευμόνια κι αρχικά ο κτηνίατρος είπε μπορεί να είναι από παλιά λοίμωξη, να του δίνω ειδική τροφή μήπως έχει γαστρίτιδα και να του δώσω αντιβίωση και να δούμε πως θα πάει. Δεύτερες ακτίνες, αρχίζει ο γιατρός να μου λέει ότι παίζει να είναι όγκος. Ρωτάω κι άλλον γιατρό, μου λέει μάλλον όγκος. Το σκυλί γενικά δεν είχε εμφανίσει αλλαγές στις αντοχές του ή στην συμπεριφορά του πέρα από τους εμετούς. Καινούριες εξετάσεις, αρχίζουν να φαίνονται τα λευκά αιμοσφαίρια στο θεό προς τα τέλη Οκτώβρη, μου λένε και οι δύο είναι όγκος που μεγαλώνει και του πιέζει τον οισοφάγο και δεν κατεβαίνει κάτω το φαγητό. Μου λένε και οι δύο ότι αν θέλω να ψάξουν να μου βρουν χάπια ή να πάμε σε άλλη μεγάλη πόλη σε οργανωμένο κέντρο για θεραπείες, αλλά πιο πολύ θα ταλαιπωρηθεί το σκυλί χωρίς λόγο, καλύτερα απλά να κάνουμε παρηγορητική θεραπεία κι όσο αντέξει.
Δυστυχώς κτηνίατρος με καρδιογράφο και ακτινογραφία θεωρείται και πολύ μπροστά στην περιοχή εδώ που μένω, μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχε μόνο ένας κτηνίατρος που έκανε εμβόλια, ράμματα, έδενε εμπειρικά κανένα σπασμένο πόδι κι έστελνε το αίμα για ανάλυση στην Αθήνα κι αυτό ήταν. Τώρα έχουν ανοίξει 3-4 κτηνιατρεία, αλλά σε σχέση με μεγάλες πόλεις ή άλλου, είμαστε πολύ πίσω. Αυτοί οι δύο θεωρούνται οι τοπ στην περιοχή. Μίλησα τηλεφωνικά με οργανωμένη κλινική στην Αθήνα κι ένα πολύ οργανωμένο κτηνιατρείο σε μακρινή πόλη που ήξερε μία φίλη μου και είχε πάει εκεί το σκυλί της παλιότερα και όλοι μου είπαν αν θέλω να πάω για πιο εξειδικευμένες εξετάσεις, μαγνητικές κτλ, αλλά από ότι δείχνουν οι αίματος, οι ακτινογραφίες και αυτά που περιγράφω, η διάγνωση των τοπικών γιατρών είναι σωστή. Ρώτησα για κάποια χάπια που μου είχε αναφέρει και ο πρώτος κτηνίατρος και μου είπαν ότι είναι βαριά χημειοθεραπεία που θα μπορούσαμε να το κανονίσουμε να μου τη στείλουν, αλλά κατά την γνώμη τους θα ταλαιπωρούσα το σκυλί χωρίς λόγο.

Το πιο κάτω αν θες το διαβάζεις, μπορεί να μη θες. Απλά μιάς και άρχισα να γράφω, να πω τι έγινε και παρακάτω ως το τέλος.

Με πολύ πόνο αποφάσισα να μην το πάω αλλού το σκυλί να το ταλαιπωρώ με επιπλέον εξετάσεις αφού δεν υπήρχε ελπίδα και να μην του δώσω χάπια που μπορεί να το κάνανε 3 φορές χειρότερα. Σε συνεργασία με τον πρώτο γιατρό, όσο μπορούσαμε κάναμε παρηγορητική θεραπεία, κάποια αντιβίωση όταν εμφάνισε στοιχεία επιπλέον λοίμωξης και κάποια σπυράκια, τέτοια πράγματα. Το σκυλί έκανε εμετούς διότι ο οισοφάγος του πιεζόταν πολύ από τους όγκους. Του έφιαχνα λοιπόν πουρέδες, του έλιωνα το φαγητό, του έκανα τις κροκέτες πολτό, του έδινα πολύ μικρά κομμάτια τυρί κτλ και τον τάιζα λίγο λίγο, με μεγάλα διαστήματα απόσταση μπουκιπα μπουκιά ώσπου να κατεβαίνει το φαγητό του κάτω.
Το σκυλί αν τέλη Οκτώβρη ήταν παλλίκαρος και είχε αντοχές κουταβιού, πηγαίναμε κάθε μέρα βόλτα για χιλιόμετρα και έπαιζε κυνηγητό με κάτι αδέσποτα που φροντίζω λες κι είναι μπέμπης, βδομάδα τη βδομάδα και μετά μέρα με τη μέρα γερνούσε 10 χρόνια που λέει ο λόγος. Πυκνώσαν οι εμετοί, βάρυνε η ανάσα του, οι αντοχές του μειωνόντουσαν μέρα με τη μέρα... Αν μου το έλεγε κανείς και δεν το έβλεπα με τα μάτια μου, δεν θα το πίστευα πως μέσα σε τόσο λίγο χρόνο πήρε τόσο πολύ την κάτω βόλτα... Σκελετώθηκε, τις τελευταίες μέρες ζοριζότανε πάρα πολύ να πάρει ανάσα, το οξυγόνο δεν έφτανε και ζαλιζόταν μετά από λίγα βήματα, τα χείλη του είχαν γίνει μπλε, δεν έτρωγε ιδιαίτερα, έλεγα άστον άλλη μία μέρα, άλλη μία μέρα....Ένα πρωί, συγκεκριμένα 21 Δεκέμβρη, το 2018 όλα αυτά, ήρθε με τα χίλια ζόρια δίπλα μου, έβαλε τις τελευταίες δυνάμεις του να πηδήξει δίπλα μου στον καναπέ, σχεδόν σωριάστηκε στην αγκαλιά μου από την υπερπροσπάθεια, τα μάτια του σκοτείνιασαν, τον καταλάβαινα ότι έκανε υπερπροσπάθεια να αναπνεύσει και βρήκα και λίγο αίμα στο νερό του... και είπα τέρμα οι μαλακίες, το σκυλί ασφυκτιά και το ταλαιπωρώ τσάμπα και βερεσέ. Μέχρι να ειδοποιήσω και να έρθει ο γιατρός από την άλλη πόλη για την ευθανασία, είχε πάρει κάπως τα πάνω του, αλλά πολύ λίγο. Είχε ο κτηνίατρος να τον δει 10 μέρες και είπε ότι πραγματικά είχε γίνει άλλο σκυλί και συμφώνησε ότι δεν έχει νόημα να τον ταλαιπωρούμε. Άντε να άντεχε μια δυο μέρες το πολύ ακόμα. Περιττεύει να σου πω ότι ο σκύλος έφυγε σχεδόν με την νάρκωση, σχεδόν δεν έπιανε ο γιατρός παλμό, τόσο ταλαιπωρημένη ήταν η καρδιά του μέσα σε λίγες βδομάδες... Και μετά την νάρκωση, δεν έβρισκε καλά καλά την καρδιά να βάλει δηλητήριο είχε πάει σε άλλη θέση από τους όγκους. Με την μύτη της σύριγγας βρήκε την καρδιά και του έκανε την ευθανασία. Μιλάμε για χάλια μαύρα πραγματικά... Για λυκόσκυλο δεν ήταν μικρός, ήταν περίπου 10μισο, αλλά δεν ήταν και τόσο μεγάλος, αν δεν πάθαινε αυτό, είχε ακόμα 1-2-3+ χρόνια καλής ζωής μπροστά του. Μιλάμε για σκυλί που τόσα χρόνια δεν είχε πάθει ούτε καν ένα μικροατύχημα ή κάποιο άλλο θέμα υγείας, πάντα τον έκαναν όλοι μικρότερο από όσο ήταν... Κι όμως, ήταν για να γίνει... Μη σου τύχει.. Το τι στεναχώρια τράβηξα κι ακόμα τραβάω δεν λέγεται, αλλά από την άλλη ότι ήταν στο χέρι μου για το καλό του σκυλιού το έκανα. Προσπαθώ να θυμάμαι τα ευχάριστα κι όχι αυτά τα τραγικά τα τελευταία...

Σε ευχαριστώ πολύ που σχολίασες..

Δεν ξέρω αν έκανα καλά που διάβασα το δεύτερο κομμάτι γιατί στεναχωρηθηκα. Έκανα εικόνα όλα όσα είπες και :(. Έκανες το σωστό πάντως. Δεν ήξερα πως γίνεται η ευθανασία και να πω την αλήθεια δεν χάρηκα που έμαθα.

Ο σκύλος μου έχει όγκους στους μαστούς και αν κάνει ποτέ μετάσταση (αν δεν έκανε) θα είναι στους πνεύμονες. Αραααααααααα... Τελεια

[Sonia]

Παρακαλώ. Υπάρχουν κάποιες παραλλαγές στην ευθανασιά, αλλά δεν είναι επί του παρόντος, αφού το σκυλάκι σου έχει πολύ ζωή μπροστά της ακόμα.
Σου το έχουν πει οι γιατροί αυτό ότι από τους μαστούς πάει στους πνεύμονες; Πως είναι τόσο σίγουροι; Η σκυλίτσα της φίλης μου που είχε στους μαστούς, μάλλον στο πολύ τέλος είχε στην κοιλιά και φοβόταν μην της κάνει πυομήτρα και έχει πολύ επίπονο θάνατο, αλλά στα πνευμόνια δεν της είχαν βρει κάτι.

[george1520]

Παρακαλώ. Υπάρχουν κάποιες παραλλαγές στην ευθανασιά, αλλά δεν είναι επί του παρόντος, αφού το σκυλάκι σου έχει πολύ ζωή μπροστά της ακόμα.
Σου το έχουν πει οι γιατροί αυτό ότι από τους μαστούς πάει στους πνεύμονες; Πως είναι τόσο σίγουροι; Η σκυλίτσα της φίλης μου που είχε στους μαστούς, μάλλον στο πολύ τέλος είχε στην κοιλιά και φοβόταν μην της κάνει πυομήτρα και έχει πολύ επίπονο θάνατο, αλλά στα πνευμόνια δεν της είχαν βρει κάτι.

Και οι δύο μου είπαν ότι συνήθως η μετάσταση γίνεται στους πνεύμονες.

[elisabet]

Και οι δύο μου είπαν ότι συνήθως η μετάσταση γίνεται στους πνεύμονες.

Η αλήθεια είναι οτι και η δικιά μου (η προηγούμενη) απτους μαστούς ξεκίνησε και μετά πήγε πνεύμονες. Έτσι μου λέγανε και μένα τότε, ότι είναι το πιο συνηθισμένο.

[george1520]

Η αλήθεια είναι οτι και η δικιά μου (η προηγούμενη) απτους μαστούς ξεκίνησε και μετά πήγε πνεύμονες. Έτσι μου λέγανε και μένα τότε, ότι είναι το πιο συνηθισμένο.

Ποια ήταν τα πρώτα σημάδια? Που κατάλαβες ότι κάτι δεν πάει καλά?

[elisabet]

Ποια ήταν τα πρώτα σημάδια? Που κατάλαβες ότι κάτι δεν πάει καλά?

Κανένα σημάδι δεν είχε στην αρχή, έπιασα μόνο κάτι μικρά μπυλάκια στο στήθος της. Όταν πήγαμε στον κτηνίατρο είπε πως είναι όγκοι αλλά πρώτον τότε στην επαρχία ούτε κατά διάνοια δεν υπήρχε επιλογή να ψάξεις κάτι παραπάνω και δεύτερον το σκυλί ήταν ήδη 14 χρονών. Οπότε το κτηνίατρος πρότεινε να την αφήσουμε χωρίς να κάνουμε τίποτα αλλά μας είπε το ενδεχόμενο της μετάστασης στους πνεύμονες. Μετά από κανένα χρόνο χωρίς να έχει δείξει κανένα άλλο σημάδι, ξαφνικά μια μέρα δεν είχε όρεξη να σηκωθεί και φαινόταν σαν να βήχει, σαν να πνίγεται συνεχώς. Εκεί καταλάβαμε πως είχε πάει στους πνεύμονες. Ο κτηνίατρος διαπίστωσε πως είχε ανεβάσει και πυρετό.

[george1520]

Κανένα σημάδι δεν είχε στην αρχή, έπιασα μόνο κάτι μικρά μπυλάκια στο στήθος της. Όταν πήγαμε στον κτηνίατρο είπε πως είναι όγκοι αλλά πρώτον τότε στην επαρχία ούτε κατά διάνοια δεν υπήρχε επιλογή να ψάξεις κάτι παραπάνω και δεύτερον το σκυλί ήταν ήδη 14 χρονών. Οπότε το κτηνίατρος πρότεινε να την αφήσουμε χωρίς να κάνουμε τίποτα αλλά μας είπε το ενδεχόμενο της μετάστασης στους πνεύμονες. Μετά από κανένα χρόνο χωρίς να έχει δείξει κανένα άλλο σημάδι, ξαφνικά μια μέρα δεν είχε όρεξη να σηκωθεί και φαινόταν σαν να βήχει, σαν να πνίγεται συνεχώς. Εκεί καταλάβαμε πως είχε πάει στους πνεύμονες. Ο κτηνίατρος διαπίστωσε πως είχε ανεβάσει και πυρετό.

Φλεγματα οχι?

[elisabet]

Φλεγματα οχι?

Όχι δεν θυμάμαι να χα παρατηρήσει τίποτα τέτοιο.

[george1520]

Όχι δεν θυμάμαι να χα παρατηρήσει τίποτα τέτοιο.

Θα ρωτήσω την Τρίτη να μου πει τα συμπτώματα και γενικά να συζητήσω αυτό που σκέφτομαι συνέχεια..

[Κύκνος]

Θα ρωτήσω την Τρίτη να μου πει τα συμπτώματα και γενικά να συζητήσω αυτό που σκέφτομαι συνέχεια..

Να μας ενημερώσεις για ότι αποφασίσεις... Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

[george1520]

Παιδιά εσείς τι ερωτήσεις θα κάνατε σχετικά με την εγχείρηση για να μην έχετε καμια αμφιβολία;

[ntinti]

Παιδιά εσείς τι ερωτήσεις θα κάνατε σχετικά με την εγχείρηση για να μην έχετε καμια αμφιβολία;

Για το πριν ή το μετα της επέμβασηεπέμβασης?

[george1520]

Για το πριν ή το μετα της επέμβασηεπέμβασης?

Γενικά.. Γιατί πχ να διαλέξω το χειρουργείο (ερωτήσεις σχετικά με αυτό), για το χειρουργείο , για μετά..

[ntinti]

Γενικά.. Γιατί πχ να διαλέξω το χειρουργείο (ερωτήσεις σχετικά με αυτό), για το χειρουργείο , για μετά..

Για το χειρουργειο εγω θα ρωτουσα ολα αυτα που ηδη ξερεις ,δηλαδη για ναρκωση κυνδινιυς και ολα αυτα....

Για το μέτα θα Ρωτούσα μόνο τι χρειάζεται να προσέχω όσο χρόνο είναι στην ανάρρωση. ...

Ξέρεις εγώ δεν ρωτάω τι μπορεί να πάει στραβά ή τι επιπλοκές μπορεί να έχει γιατί το μυαλό μου θα κάνει τρέλλα σενάρια και τότε άστα να πάνε.....

Εγ αυτο που θα έκανα εφόσον το είχα αποφασίσει χωρίς πλάκα τον σταυρό μου ,θετική σκέψη ότι ολα θα πάνε καλά και από εκεί και πέρα ότι είναι να γίνει θα γίνει ,,,,,,

Ξέρω σε βοήθησα πολύ ....,.