Δεν ξέρω τι να κάνω με το μέλλον μου
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 45
  1. #1

    Δεν ξέρω τι να κάνω με το μέλλον μου

    Γεννήθηκα απρόοπτα όταν η μητέρα μου ήταν 40 και η γιαγιά μου με μεγάλωσε μέχρι κάποια ηλικία γιατί οι δικοί μου δούλευαν. Πολλοί γονείς δούλευαν αλλά η μητέρα μου το είχε καημό ότι ήθελε να είναι σπιτονοικοκυρά και έπαθε κατάθλιψη. Πολλοί τσακωμοί μεταξύ των γονιών μου. Ήμουν μέσα όλη μέρα, τους ζητούσα να με γράψουν πράγματα για να ξεφεύγω αλλά έλεγαν ποιος α σε πηγαίνει μέχρι εκεί, ποιος έχει λεφτά κλπ, όποτε έπαιζα με τον υπολογιστή τις περισσότερες ώρες εκτός αν ήμουν με φίλες μου μερικές φορές. Έχω μια αδερφή 16 χρόνια μεγαλύτερη και δν τα πάμε και πολύ καλά από μικρές. Μετά στο γυμνάσιο μια κοπέλα που δεν με συμπαθούσε μου έκανε μπουλινγκ σε ακραία φάση, ξύλο και σεξουαλικη κακοποίηση 2 φορές και η μια μέσα στη Τάξη. Έχασα όλες τις φίλες μου, προσπάθησα να είμαι δυνατή αλλά μετά από 2 χρόνια υπέκυψα. Είχα σχέδιο να βάλω τέλος στη ζωή μου αλλά με κράτησε η αγαπημένη μου ξαδέρφη. Το είπα στους δικούς μου τι γινόταν αλλά μου έλεγαν πως καλά σου κάνει που σε κοροϊδεύει αυτή και η μάνα μου μου έλεγε πως δεν με πιστεύουν ότι γίνεται αυτό:. Όταν άρχισα να απομακρύνομαι μου έλεγαν ότι έτσι είναι ο χαρακτήρας μου κακός και βαρετός και με κορόιδευαν με την αδερφή μου και με έλεγαν καταθλιπτικό. Σε καθηγητές μίλησα μια φορά αλλά επειδή η κοπέλα μου είπε ότι θα με χτυπούσε πολυ αν μιλούσα φοβήθηκα και είπα στην υποδιευθύντρια να μην την καλέσει στο γραφείο και από τότε δεν ξανασχοληθηκε. Πανελλήνιες δεν πέρασα γιατί εκείνη την χρόνια ενώ είχε σταματήσει το μπουλινγκ στο λύκειο, ξανάρχισε γιατί την έβαλαν πάλι στη τάξη μου. Προσπάθησε να πάρει τις φίλες μου με το μέρος της. Πήρα αποβολή γιατί τσακώθηκα με την μια φίλη στο σχολείο μέσω μηνυμάτων και πήγε στο διευθυντή και μου είπαν ότι τα κινητά δεν επιτρέπονται κλπ ενώ εκείνη την γλύτωσε. Ήμουν χάλια. Δεν πέρασα πουθενά και έκανα απόπειρα. Το έμαθαν οι γονείς μου και μου είπαν πως έπρεπε να επιμείνω όταν είχε πρώτο αρχίσει όλη η ιστορία αλλά αφού ότι και να τους έλεγα δεν έκανα τίποτα, το είχαν πάρει πολύ ελαφριά. Έδωσα δεύτερη φορά αλλά άρχισα να ζαλίζομαι πολύ και να λιποθυμάω επειδή είχα χάσει πολλά κιλά και ήμουν σαν σκελετός. Έδωσα με το ζόρι και ήμουν υποβασταζόμενη, σκάλες δεν Μπουρούσα να ανέβω. Ντράπηκα πολύ που ξαναέδωσε γιατί οι δικοί μου με έλεγαν συνέχεια τούβλο και η αδερφή μου με στραβοκοίταζε και ελεγε ότι χανω μια χρόνια και να μην κάνω παρέα με λυκειακια ενώ εκείνη είχε μείνει από κοπανες. μετά τελικά η μισή μου τάξη ξαναέδωσε και ένιωσα ότι τζάμπα ντράπηκα και πήγα και έδωσα σε άλλο σχολείο. Δεν πέρασα πάλι πουθενά και οι δικοί μου με έγραψαν σε ένα κολλέγιο πολύ φθηνό με υποτροφία. Δεν με άφηναν να γραφτώ χορό με φίλες για να διαβάζω συνεχως και να πάρω την υποτροφία και του χρόνου, πήγα σε ψυχολόγο και εκείνος ανησύχησε και κάλεσε τους γονείς μου και εκείνοι μου φώναξαν γιατί πήγα. Σταμάτησα τη σχολή κρυφά και κοιτάζω τι θα κάνω του χρόνου. Έχω μερικά χρήματα στην Άκρη και κοιτάζω να φύγω εξωτερικό ή να ξαναδωσω γιατί ήμουν καλη μαθήτρια αλλά η αρρώστια αυτή με έχει καταβάλει, είμαι σαν ένα ζόμπι που δεν έχει ενέργεια να κάνει τίποτα και μετά αγχώνομαι που δεν κάνω τίποτα.

  2. #2
    george1520
    Guest
    Είναι μπερδεμένο το κείμενο σου.. Αλλά το χω.
    Η κοπέλα που σου φέρθηκε όπως σου φέρθηκε ήταν στην ηλικία σου?
    Ποια η σχέση σου με την αδελφή σου?
    Η ξάδελφη που σε βοήθησε είναι μεγαλύτερη?
    Πόσο είσαι εσύ
    Πως περνάς γενικά την μέρα σου?

    Συγνώμη για τις πολλές ερωτήσεις απλά το κείμενο είναι γενικά μπερδεμένο και από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή.

  3. #3
    Η κοπέλα εκείνη ήταν στη τάξη μου σε όλο το γυμνάσιο, Α και Β λυκείου ήταν σε άλλο τμήμα και σε άλλο κτήριο του σχολείου όποτε δεν την έβλεπα καθόλου. Στην Γ ξαναήρθε. Η ξαδέρφη μου είναι 1 χρόνο μικρότερη. Η αδερφή μου πάντα ήταν αλαζονική απέναντι μου και ανταγωνιστική όποτε με το ζόρι μιλάμε αλλά και πάλι τυπικά γιατί αρχίζει να λέει πράγματα του τύπου «πως ντύνεσαι έτσι, μην φοράς ρούχα τσιτα, να γίνεις σαν εμένα που φοράω φαρδιά και είμαι σαν καλλιτέχνιδα» και κατακρίνει εύκολα, ποτέ δεν έχουμε μιλήσει σαν αδερφές. Τώρα που σταμάτησα την σχολή πριν την καραντίνα, βρισκόμουν κυρίως με το αγόρι μου και κάναμε συζητήσεις. Ψάχνομαι να φύγω εξωτερικό και αν δω πως δεν γίνεται ίσως ξαναδωσω γιατί ήδη τα ξέρω καλά και δεν χρειάζομαι πολλή προετοιμασία, Βρήκα δασκάλα για να μου κάνει ένα φρεσκάρισμα μέχρι τις εξετάσεις.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2014
    Posts
    1,137
    Γεια σου, έχεις περάσει πολύ δύσκολα και νομίζω ότι η καλύτερη λύση είναι το εξωτερικό, αν φυσικά περάσει η πανδημία του κορονοιού. Υπάρχουν αγγλόφωνα προγράμματα σε Ολλανδία, Σουηδία, Βέλγιο και φυσικά Βρετανία (νομίζω είναι σε όλες αυτές τις χώρες δωρεάν τα προπτυχιακά για πολίτες ευρωπαικής ένωσης, αλλά πρέπει να δεις τι θα κάνεις με τα καθημερινά έξοδα, ίσως χρειαστεί να πάρεις δάνειο). Μάλλον πρέπει είτε να ξαναδώσεις πανελλήνιες και να πας καλά για να μπορείς να διαλέξεις πού θα πας, είτε να δώσεις τα GCE και φυσικά να πας όσο καλύτερα μπορείς. Μένεις Αττική? Αν ναι, μπορείς εύκολα να βρεις ινστιτούτο ή φροντιστήριο που να σε προετοιμάσει να δώσεις GCE.

  5. #5
    Αττική μένω και θα κάνω foundation μάλλον εκτός αν το γλύτωσω με τον κορονοιο, έχω προφισιενσι αλλά είναι 3 χρόνια που το έχω πάρει και δεν μετράει πια για τα δεδομένα του εξωτερικού αλλά μπορεί να το δεχθούν τώρα με την καραντίνα γιατί δεν αφήνουν να δώσει κανείς το ielts. Κοιτάζω να βρω συγκάτοικο και να εργάζομαι εκεί ημιαπασχόληση ενώ σπουδάζω, δάνειο θα πάρω για τα δίδακτρα σίγουρα και το ξεπληρώνεις μόνο αν βγάζεις πάνω από 27 χιλιάδες το χρόνο αλλιώς σβήνεται. Οι γονεις μου είναι αρνητικοί για αυτή την επιλογή Φοβαμαι μήπως δεν τα καταφέρω εκεί πέρα. Σε ευχαριστώ για την κατανόηση και τη συμβουλή παρά πολύ!!

  6. #6
    george1520
    Guest
    Θεωρείς ότι αν αλλάξεις χωρα θα φύγουν κι από πάνω σου ολα αυτά που κουβαλάς;

  7. #7
    Λύση δια μαγειας για να εξαφανιστούν τα θέματα μου δεν υπάρχει, απλά δεν θέλω να μένω άλλο με σταυρωμένα τα χέρια. Η οικογένεια μου τώρα δε θέλει να κάνω ψυχοθεραπεία και λόγω του ότι έχω ιστορικό απόπειρων όταν το λέω σε ειδικό ενημερώνουν τους γονείς μου και εκείνοι μου φωνάζουν γιατί είναι ντροπή και καλά. δεν θέλω να είμαι σε ένα περιβάλλον που μου φέρεται έτσι.

  8. #8
    george1520
    Guest
    Quote Originally Posted by niaenn View Post
    Λύση δια μαγειας για να εξαφανιστούν τα θέματα μου δεν υπάρχει, απλά δεν θέλω να μένω άλλο με σταυρωμένα τα χέρια. Η οικογένεια μου τώρα δε θέλει να κάνω ψυχοθεραπεία και λόγω του ότι έχω ιστορικό απόπειρων όταν το λέω σε ειδικό ενημερώνουν τους γονείς μου και εκείνοι μου φωνάζουν γιατί είναι ντροπή και καλά. δεν θέλω να είμαι σε ένα περιβάλλον που μου φέρεται έτσι.
    Ντροπή? Για ποιον? Για τους γονείς σου? Επειδή δεν θέλουν να μάθει ένας τρίτος τι γονείς έχεις??

    Οι γονείς σου έμαθαν τους λόγους που έκανες απόπειρα? Έμαθαν για την κοπέλα που σου φεροταν έτσι? Στο σχολείο τότε που πήγαν να κάνουν παρατηρηση το σταμάτησαν επειδή εσύ είπες ότι δεν θες να συνεχιστεί? Δεν έψαξαν να μάθουν γιατί έκανες πίσω?

    Ποια η σχέση σου με τον πατέρα σου και ποια με την μαμά σου? Πως αντιδρασαν οι γονείς σου όταν έκανες απόπειρα?

  9. #9
    Quote Originally Posted by george1520 View Post
    Ντροπή? Για ποιον? Για τους γονείς σου? Επειδή δεν θέλουν να μάθει ένας τρίτος τι γονείς έχεις??

    Οι γονείς σου έμαθαν τους λόγους που έκανες απόπειρα? Έμαθαν για την κοπέλα που σου φεροταν έτσι? Στο σχολείο τότε που πήγαν να κάνουν παρατηρηση το σταμάτησαν επειδή εσύ είπες ότι δεν θες να συνεχιστεί? Δεν έψαξαν να μάθουν γιατί έκανες πίσω?

    Ποια η σχέση σου με τον πατέρα σου και ποια με την μαμά σου? Πως αντιδρασαν οι γονείς σου όταν έκανες απόπειρα?
    Και καλά λένε ότι είναι είναι δείγμα αδύναμου χαρακτήρα ότι θέλω ψυχολογο. Είναι μεγάλομενοι σε μικρό χωριό οι γονεις μου και ακόμη έχουν μερικές παλαιός αρχές τέτοιου τύπου. Οι γονείς μου ξέρουν τα πάντα για το τι έκανε αυτή η κοπέλα αλλά μου έλεγε ο πατερας μου «καλά σου κάνει που σε κοροϊδεύει» όταν είχαμε μικρό καβγάδες. Είχα δείξει τις μελανιεσ Στη μάνα μου και είπε «πω πω». Γενικώς ήταν καλοί γονείς, και όχι αυστηροί, αλλά καταβαθος ήταν αδιάφοροι κάπου κάπου . Το είπα στην αδερφή μου και ειπε ότι θα έρθει στο σχολείο να την στραβοκοιτάξει αλλά δεν εγινε ποτέ. Η υποδιευθύντρια δεν ξανασσχοληθηκε, μάλιστα της είχε πόλλη αδυναμία γιατί μας έκανε ιστορία και γερμανικα και την έλεγε και Μαράκι. Έχω χάσει την εμπιστοσύνη στους γονεις μου και νιώθω ότι δεν θα με στηρίξουν ποτέ. Κολλέγιο με έγραψαν και αμέσως ήθελαν να με ξεγράψουν και έλεγαν δικαιολογίες όταν τους ρώτησα το λόγο. Τους είπα να βρω δουλειά σε ένα ψητοπωλείο για να τα πληρώνω και μου είπαν όχι γιατί δεν είναι καλή δουλειά. Πηγαμε Βουδαπέστη εκδρομή πολύ φθηνά και δεν με άφησαν γιατί λένε σιγά την σοβαρή πόλη που σας πάνε. Δεν ξέρω τι θέλουν να κάνω και με το παραμικρό τσακωνόμαστε και δεν υπάρχει επικοινωνία. Δεν έχουν καταλάβει ότι είναι σοβαρό θέμα. Δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι μου και με λένε μαστουρωμένη και τεμπέλα

  10. #10
    Τώρα το μόνο που έχω να μου δίνει κουράγιο είναι η σχέση 3 μηνών που έχω με έναν συνομήλικό και ξεχνιέμαι αλλά δεν θέλω να βασίζομαι σε άλλους. Απλά ψάχνω κάποιον να φύγω από το σπίτι κάποια στιγμή και αυτό δεν είναι κριτήριο για να κρατήσει κάποιος μια σχέση. Έτσι ήμουν και στο παρελθόν, είχα συγχωρήσει πολλά μόνο και μόνο για την προοπτική ότι ίσως κάποτε συζησουμε και ξεφύγω από τους δικούς μου. Αν φύγω έξω και κάνω κάτι δικό μου θα είμαι πολύ πιο άνετη και δεν θα εξαρτάμαι από τους άλλους. Έλεγα να σπουδάσω μακριά αλλά οι δικοί μου δεν έχουν χρήματα, που και να με έστελναν θα μου έκαναν διαφορά κόλπα για να γυρίσω πίσω, όπως κάνουν τώρα με το κολλέγιο.

  11. #11
    george1520
    Guest
    Quote Originally Posted by niaenn View Post
    Και καλά λένε ότι είναι είναι δείγμα αδύναμου χαρακτήρα ότι θέλω ψυχολογο. Είναι μεγάλομενοι σε μικρό χωριό οι γονεις μου και ακόμη έχουν μερικές παλαιός αρχές τέτοιου τύπου. Οι γονείς μου ξέρουν τα πάντα για το τι έκανε αυτή η κοπέλα αλλά μου έλεγε ο πατερας μου «καλά σου κάνει που σε κοροϊδεύει» όταν είχαμε μικρό καβγάδες. Είχα δείξει τις μελανιεσ Στη μάνα μου και είπε «πω πω». Γενικώς ήταν καλοί γονείς και όχι αυστηροί, αλλά πιστεύω κυρίως ήταν γιατί καταβαθος ήταν αδιάφοροι. Το είπα στην αδερφή μου και ειπε ότι θα έρθει στο σχολείο να την στραβοκοιτάξει αλλά δεν εγινε ποτέ. Η υποδιευθύντρια δεν ξανασσχοληθηκε, μάλιστα της είχε πόλλη αδυναμία γιατί μας έκανε ιστορία και γερμανικα και την έλεγε και Μαράκι. Έχω χάσει την εμπιστοσύνη στους γονεις μου και νιώθω ότι δεν θα με στηρίξουν ποτέ. Κολλέγιο με έγραψαν και αμέσως ήθελαν να με ξεγράψουν και έλεγαν δικαιολογίες όταν τους ρώτησα το λόγο. Τους είπα να βρω δουλειά σε ένα ψητοπωλείο για να τα πληρώνω και μου είπαν όχι γιατί δεν είναι καλή δουλειά. Πηγαμε Βουδαπέστη εκδρομή πολύ φθηνά και δεν με άφησαν γιατί λένε σιγά την σοβαρή πόλη που σας πάνε. Δεν ξέρω τι θέλουν να κάνω και με το παραμικρό τσακωνόμαστε και δεν υπάρχει επικοινωνία. Δεν έχουν καταλάβει ότι είναι σοβαρό θέμα. Δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι μου και με λένε μαστουρωμένη και τεμπέλα
    Δεν βλέπεις καθαρά.. Δεν βλέπεις την ζημιά που σου έκαναν οι γονείς σου.

    Θελω να σε βοηθησω αλλά για να το κάνω θα σε ρωτώ κάποια πράγματα για να τα δεις όλα μόνη σου χωρίς να στα πει κάποιος άλλος. Θέλεις να κάνουμε αυτή την συζήτηση?

    Να ξέρεις ότι μεγάλωσα σε ένα σπίτι με 2 γονείς στο κόσμο τους. Μια μάνα που με έβριζε, με βαραγε και με υποτιμουσε και με ένα πατέρα αδιάφορο, που μου έλεγε να μην αντιδρώ. Στα λέω αυτά για να δεις πως μπορώ να σε καταλάβω και να μπω εεεεστω λίγο στην θέση σου. Έζησα σε μικρή ηλικία κάτι άσχημο και δεν τους είπα ποτέ τίποτα γιατί δεν ήταν ποτέ κοντά μου.

  12. #12
    Είμαι μπερδεμένη γιατί βλέπω άλλους γονεις να είναι πιο αυστηροί και λιγότερο ανεκτικοί αλλά οι ίδιοι γονεις όταν συμβαίνει κάτι στο παιδί τους αμέσως τρέχουν να το βοηθήσουν. Είχα φίλες με αυστηρούς και ελεγκτικούς γονεις αλλά όταν έφαγαν έστω και λίγο μπουλινγκ πάντα επιάναν όλους τους καθηγητές μέχρι να βρεθεί λύση και να τιμωρηθούν τα αλλά παιδιά. Εμένα μου αγόραζαν κινητά και πράγματα οι δικοί μου όταν μπορούσαν και δεν με μάλωναν πολλές φορές παρά μόνο μου φόρτωναν οικογενειακά θέματα από πολύ μικρή και ότι φταίω εγώ για όλα που συμβαίνουν στο σπίτι. Γενικώς ήταν άλλου, δούλευαν και μετά κοιμόντουσαν, έβλεπαν τηλεόραση συνέχεια ή γραφόντουσαν σε πολλούς συλλόγους για να ξεσκάνε και με άφηναν με τη γιαγιά μου και όταν τους μιλούσα μου έλεγαν ότι μιλούσα πολύ και ότι δεν είμαι μωρό για να χρειάζεται να με προσέχουν. Σε καταλαβαίνω, είναι πολύ δύσκολο όταν δεν υπάρχει επικοινωνία και δεν είναι εκεί όταν τους χρειάζεσαι περισσότερο. Αξιζεις πολύ καλύτερα. σε ευχαριστώ πολυ..

  13. #13
    george1520
    Guest
    Θες να κάνουμε την συζήτηση??

  14. #14
    Quote Originally Posted by george1520 View Post
    Θες να κάνουμε την συζήτηση??
    Αν μπορείς και δεν σε ενοχλώ

  15. #15
    george1520
    Guest
    Πως θα περιεγραφες τον εαυτό σου?

Page 1 of 3 123 LastLast

Similar Threads

  1. Δεν ξερω γιατι μου το κανω..αλλα το κανω και ειναι κουραστικο!
    By Μητσάκος in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 5
    Last Post: 10-12-2020, 18:20
  2. Δεν ξέρω τι να κάνω...?
    By NiNa T in forum Κρίση πανικού, Διαταραχή Πανικού, Αγοραφοβία
    Replies: 13
    Last Post: 23-12-2017, 01:28
  3. Ξέρω τί έχω, δεν ξέρω τι να κάνω!
    By lamda in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 19
    Last Post: 14-06-2016, 23:21
  4. δεν ξερω τι να κανω..
    By Sofma in forum Ψυχογενής Ανορεξία
    Replies: 12
    Last Post: 03-06-2016, 13:25
  5. Δεν ξέρω αν πρέπει να την τοποθετήσω στο παρελθόν ή στο μέλλον...
    By chrisro in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 33
    Last Post: 24-03-2011, 19:46

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •