Γράψτε κάποιον στίχο τραγουδιού που σας εκφράζει!

I sought thousand days
And thousand nights
Like a ghost i was
Living from dream to dream
And dying every waken hour
And breaking dawn

I drifted thousand days
And thousand nights
Like a trash in the wind
Through the flow of time
In this empty world
Forever left astray

...
I'm everything, i'm nothing

Αρχικά καταχωρημένο από hlias1988

Μια μοναχική κραυγή εκτείνεται παντού για οποιαδήποτε βοήθεια
Μια σιωπηλή προσευχή στον Θεό, να σε βοηθάει στο δρόμο
Είμαι θλιμμένος τόσο καιρό
Μου είναι δύσκολο να θυμηθώ πότε ήμουν ευτυχισμένος
Η αυτοκτονία μου πέρασε σαν ιδέα, καμιά ντουζίνα η περισσότερες φορές
Αλλά αυτός είναι ο εύκολος δρόμος, ο εγωιστικός δρόμος
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να τα καταφέρεις να ζήσεις.

iron maiden μεταφρασμενο στα ελληνικα!

Δεν μπορώ να απαλύνω αυτόν τον πόνο τόσο εύκολα
Όταν δεν βρίσκεις τις λέξεις για να πεις είναι δύσκολο να επιβιώσεις άλλη μια μέρα
Και με κάνει να θέλω να κλαίω και να απλώσω
τα χέρια μου ψηλά στον ουρανό

Δεν μπορώ να συμβιβάζομαι με τις σκέψεις μου πια
Δεν μπορώ ν' αποτρέψω τις φορές που η καρδιά μου γεμίζει με θυμό. Δεν μπορώ να συμμερίζομαι μια ακόμη καινούρια χαμένη υπόθεση. Νιώθω ότι έχω χάσει την υπομονή μου με τον κόσμο κι όλα

Ήμουν φυλακισμενη στο παρελθόν.
Ένιωθα πικρία όταν κοιτούσα πίσω.
Έλεγα στους πάντες ότι δεν είναι και τόσο άσχημα,
μέχρι που όλα βγήκαν εκτός ελέγχου

Ξέρω ότι πάντα
λέω σε όλους να μη γίνονται θύματα.
Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη, αλλά η κόλαση ζει μέσω της μνησικακιας
Επέλεξε την λύτρωση, η ευτυχισμένη κατάληξη είναι στο χέρι σου.

Νομίζω πως είναι ωρα να πραξω αυτό που κυρηττω
Να εξορκισω τους δαίμονες μέσα μου.
Ουαα πρέπει να μάθω να το αφήνω να περνάει.
Το παρελθόν δεν μπορεί να με στοιχειωσει αν δεν το αφήσω.
Ζήσε και μάθε και ποτέ μην το ξεχάσεις.
Ουαα, πρέπει να μάθω να το αφήνω να περνάει.

Είχαν έναν μπαμπούλα κάτω από το κρεβάτι μου,
να βάζει τρελές σκέψεις μέσα στο κεφάλι μου.
Πάντα να ψιθυριζει "Για όλα φταις εσύ"
Μου έλεγε "Όχι δεν είσαι δα και τόσο δυνατή" του

Iron maiden


Σαν ένα άνθρωπο χωρίς σπίτι
βλέποντας ανθρώπους να έρχονται και να φεύγουν
κουβαλώντας την καθημερινότητά τους
χωρίς να σκέφτονται αυτούς που είναι μόνοι
διώχνουν το όνειρο όπως πετούν
ένα πετραδάκι στην παλίρροια του ωκεανού
και νιώθω τόσο μόνος ξανά
ελευθερώνω τον νευριασμένο από τον πόνο του
ελευθερώνω τους αιχμαλώτους από τις αλυσίδες
διώχνω την αμμιβολία
ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να έρθει στον δρόμο τους ξανά
ζώντας σε ένα κόσμο με ψέματα
άσχετα από το πόσο σκληρά προσπαθούμε
Ζώντα μια ζωή χωρίς όνειρα σήμερα

Βλέποντας μέσα από την ομίχλη της αλήθειας
που πιστεύουμε σε ένα άπιαστο όνειρο
Αυτά που βρίσκουμε είναι δύσκολο να τα πούμε τώρα
ότι επιβιώνουμε μέρα με τη μέρα
είναι δύσκολο να βρούμε τους λόγους
γιατί βρίσκουμε δύσκολο το να πεθάνουμε

Τώρα χρειαζόμαστε την αλήθεια
Άνοιξε τα μάτια μας για να δούμε
για να ζήσουμε και να αναπνεύσουμε και πάλι
καλύτερες μέρες για σένα και μένα
μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε ότι θα το εκφωνήσεις
είμαστε τόσο μακριά

όσο ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου
αδερφός έναντι αδερφού
κατάσταση όπως καμία άλλη, είναι μια εικόνα απελπισίας

Καθώς βλέπουμε για να κοιτάξουμε τον άνθρωπο της λύπης
περνώντας την γνώση σε αυτούς που δεν γνωρίζουν
καθώς παρακολουθούμε όλους τους φίλους μας να περνούν
καθώς περνούν από τις γραμμές του χρόνου
και βλέπουμε τι είναι αυτό που μας περιμένει παρακάτω
ότι πλέον δεν φοβόμαστε
και κοιτάμε λοιπόν να δούμε τον άνθρωπο της λύπης
και το φως δεν είναι πλέον το σκοτάδι

Αρχικά καταχωρημένο από hlias1988

Iron maiden


Σαν ένα άνθρωπο χωρίς σπίτι
βλέποντας ανθρώπους να έρχονται και να φεύγουν
κουβαλώντας την καθημερινότητά τους
χωρίς να σκέφτονται αυτούς που είναι μόνοι
διώχνουν το όνειρο όπως πετούν
ένα πετραδάκι στην παλίρροια του ωκεανού
και νιώθω τόσο μόνος ξανά
ελευθερώνω τον νευριασμένο από τον πόνο του
ελευθερώνω τους αιχμαλώτους από τις αλυσίδες
διώχνω την αμμιβολία
ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να έρθει στον δρόμο τους ξανά
ζώντας σε ένα κόσμο με ψέματα
άσχετα από το πόσο σκληρά προσπαθούμε
Ζώντα μια ζωή χωρίς όνειρα σήμερα

Βλέποντας μέσα από την ομίχλη της αλήθειας
που πιστεύουμε σε ένα άπιαστο όνειρο
Αυτά που βρίσκουμε είναι δύσκολο να τα πούμε τώρα
ότι επιβιώνουμε μέρα με τη μέρα
είναι δύσκολο να βρούμε τους λόγους
γιατί βρίσκουμε δύσκολο το να πεθάνουμε

Τώρα χρειαζόμαστε την αλήθεια
Άνοιξε τα μάτια μας για να δούμε
για να ζήσουμε και να αναπνεύσουμε και πάλι
καλύτερες μέρες για σένα και μένα
μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε ότι θα το εκφωνήσεις
είμαστε τόσο μακριά

όσο ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου
αδερφός έναντι αδερφού
κατάσταση όπως καμία άλλη, είναι μια εικόνα απελπισίας

Καθώς βλέπουμε για να κοιτάξουμε τον άνθρωπο της λύπης
περνώντας την γνώση σε αυτούς που δεν γνωρίζουν
καθώς παρακολουθούμε όλους τους φίλους μας να περνούν
καθώς περνούν από τις γραμμές του χρόνου
και βλέπουμε τι είναι αυτό που μας περιμένει παρακάτω
ότι πλέον δεν φοβόμαστε
και κοιτάμε λοιπόν να δούμε τον άνθρωπο της λύπης
και το φως δεν είναι πλέον το σκοτάδι

Λόγια ζωης..... Βρίσκεις πραγματικά παριγορια από αυτά τα τραγούδια... Σαν να έχουν γραφτεί για εσένα, σαν να σε γνωρίσουν

με εμψυχωνουν πολυ αυτα το κομματια!!! θα βαλω και αλλα...!!!

Iron maiden

Ο αυτοκινητόδρομος έχει κίνηση και είναι έτσι για μίλια
Το αμάξι είναι φούρνος και το ψήσιμο είναι άγριο
Τίποτα δεν είναι ποτέ όπως θα έπρεπε να είναι
Αυτό που αξίζουμε απλώς δεν το παίρνουμε, βλέπεις

Μια βαλίτσα, ένα μεσημεριανό κι ένας άνδρας στην κόψη
Κάθε βήμα έρχεται πιο κοντά στο να χάσει το μυαλό του
Είναι κάποιος στον παράδεισο; Κοιτάνε κάτω;
Επειδή τίποτα δεν είναι δίκαιο, απλώς κοιτάς γύρω σου

Αρχικά καταχωρημένο από hlias1988

Iron maiden

Ο αυτοκινητόδρομος έχει κίνηση και είναι έτσι για μίλια
Το αμάξι είναι φούρνος και το ψήσιμο είναι άγριο
Τίποτα δεν είναι ποτέ όπως θα έπρεπε να είναι
Αυτό που αξίζουμε απλώς δεν το παίρνουμε, βλέπεις

Μια βαλίτσα, ένα μεσημεριανό κι ένας άνδρας στην κόψη
Κάθε βήμα έρχεται πιο κοντά στο να χάσει το μυαλό του
Είναι κάποιος στον παράδεισο; Κοιτάνε κάτω;
Επειδή τίποτα δεν είναι δίκαιο, απλώς κοιτάς γύρω σου

Γυρίζω από την δουλεία στις 2:00 π.μ.
Και κάθομαι με μια μπύρα
Ανοίγω την τηλεόραση
Και τότε αναρωτιέμαι: Γιατί είμαι εδώ;
Είναι άσκοπο κι ασήμαντο
Και με κατέκλυσε
Και για μια ακόμα φορά, αναρωτιέμαι:
Είναι αυτό το μόνο που υπάρχει για 'μένα;

Εδώ είμαι πάλι
Κοίτα με πάλι
Εδώ είμαι πάλι
Μόνος μου
Προσπαθώντας σκληρά να δω
Τι υπάρχει για εμένα
Εδώ είμαι και πάλι
Μονάχος μου

Η ζωή φαντάζει τόσο αξιολύπητη
Μακάρι να μπορούσα να τ' αφήσω όλα πίσω
Αυτήν την καρέκλα από καμβά, αυτό το κρεβάτι,
Αυτούς τους τοίχους που καταρρέουν στο μυαλό μου
"Κάνε υπομονή για κάτι καλύτερο"
Αυτό ακριβώς σε σέρνει μέσα στην βρωμιά
Απλά εγκαταλείπεις, ή συνεχίζεις;
Και προσπαθείς ν αντέξεις τον πόνο;

Αρχικά καταχωρημένο από deneimaikala

Γυρίζω από την δουλεία στις 2:00 π.μ.
Και κάθομαι με μια μπύρα
Ανοίγω την τηλεόραση
Και τότε αναρωτιέμαι: Γιατί είμαι εδώ;
Είναι άσκοπο κι ασήμαντο
Και με κατέκλυσε
Και για μια ακόμα φορά, αναρωτιέμαι:
Είναι αυτό το μόνο που υπάρχει για 'μένα;

Εδώ είμαι πάλι
Κοίτα με πάλι
Εδώ είμαι πάλι
Μόνος μου
Προσπαθώντας σκληρά να δω
Τι υπάρχει για εμένα
Εδώ είμαι και πάλι
Μονάχος μου

Η ζωή φαντάζει τόσο αξιολύπητη
Μακάρι να μπορούσα να τ' αφήσω όλα πίσω
Αυτήν την καρέκλα από καμβά, αυτό το κρεβάτι,
Αυτούς τους τοίχους που καταρρέουν στο μυαλό μου
"Κάνε υπομονή για κάτι καλύτερο"
Αυτό ακριβώς σε σέρνει μέσα στην βρωμιά
Απλά εγκαταλείπεις, ή συνεχίζεις;
Και προσπαθείς ν αντέξεις τον πόνο;

ποιοι το λενε?

οκ οι maiden το λενε...!!
2 am

Αρχικά καταχωρημένο από hlias1988

οκ οι maiden το λενε...!!
2 am

Καθώς ξαπλώνω στο κρεβάτι μου,
Γλυκές φωνές έρχονται στο μυαλό μου,
Αχ, τι είναι θέλω να ξέρω,
Σε παρακαλώ πες μου αυτό πρέπει να φύγει.

Υπάρχει μια αίσθηση μέσα μου,
Μου λέγοντας να φύγω.
Αλλά κουραστικά να ζω τόσο,
Ας τελειώνω κιολάς σήμερα.

Αρχικά καταχωρημένο από deneimaikala

Καθώς ξαπλώνω στο κρεβάτι μου,
Γλυκές φωνές έρχονται στο μυαλό μου,
Αχ, τι είναι θέλω να ξέρω,
Σε παρακαλώ πες μου αυτό πρέπει να φύγει.

Υπάρχει μια αίσθηση μέσα μου,
Μου λέγοντας να φύγω.
Αλλά κουραστικά να ζω τόσο,
Ας τελειώνω κιολάς σήμερα.

απο που ειναι οι στιχοι?

Αρχικά καταχωρημένο από hlias1988

απο που ειναι οι στιχοι?

Another life

Βασιλείς των δράκων, ψυχορραγούσες βασίλισσες, πού βρίσκεται τώρα η σωτηρία;
Χαμένη η ζωή μου, χαμένα τα όνειρά μου, ξεσκίζω τα οστά από τη σάρκα μου
Το χαμόγελο εδώ είναι σιωπηλές κραυγές που πεθαίνουν την αλήθεια να σας πούν
Είστε προγραμματισμένοι και είστε καταδικασμένοι σε αυτόν τον θαυμαστό καινούριο κόσμο