Ερώτηση

[Tasos75]

Παιδιά μερικές φορές αναρωτιέμαι.
Αν εκείνη την ημέρα (10 χρόνια πριν) δεν έκανα χρήση κοκαΐνης (1ος πανικός) που ενεργοποίησε το μηχανισμό του πανικού και αυτός με τη σειρά του το μηχανισμό της κατάθλιψης, θα είχα αυτή την ιστορία ή όχι; Η δική μου απάντηση είναι πως πολύ πιθανόν να μην την είχα. Το ίδιο μου είπε και ο γιατρός μου. Παλιότερα όταν το σκεφτόμουν με έπιανε μεγάλη στεναχώρια. Πλέον απλά λέω ότι αν το ήξερα δεν θα έκανα χρήση αυτής της βλακείας.
Έχω παραδείγματα και από άλλους φίλους μου που έπαθαν τα ίδια από κατάχρηση χασίς.
Η πλάκα είναι πως πριν πάθω ότι έπαθα, σε ηλικία 24 ετών, δεν ήξερα καν πως ήταν η αίσθηση του υπερβολικού άγχους, στα δύσκολα είχα στρες που με βοηθούσε να κινητοποιηθώ και η στάση μου ήταν ότι και αν αποτύχω ή αν κάτι δεν πάει όπως θα το ήθελα δεν θα ερχόταν και το τέλος του κόσμου.
Ποια είναι η δική σας εμπειρία; Πότε ξεκίνησαν όλα;
Το "προκαλέσατε" εσείς ή ήλθε από μόνο του; Πόσο διαφορετικοί αισθάνεστε τώρα;

[Winston_man]

Δεν το προκαλεσα ηρθε απο μονο του στη δικη μου περιπτωση στην Α λυκειου. Και ναι αισθανομαι πολυ διαφορετικος σε σχεση με αλλα ατομα που δεν το εχουν αυτο.

[λίτσα]

ίσως να το προκάλεσα μόνη μου από τις φοβίες που είχα από μικρό παιδί. οι πρώτες κρίσεις πανικού ήρθαν όταν ήμουν 17 ετών σταμάτησαν και γύρισαν πάλι πολύ πιο σοβαρές πριν από 2 χρόνια στα 27 μου.στα 17 δεν πήρα φάρμακα το ξεπέρασα μόνη μου τώρα όμως αν δεν πάρω τα φαρμακάκια μου δεν μπορώ να κάνω βήμα.
και ναι αισθάνομαι διαφορετική γιατί χωρίς τα φάρμακα δεν μπορώ ούτε στο σούπερ μάρκετ να πάω που λέει ο λόγος πράγμα πολύ καθημερινό και συνηθισμένο για άλλους.ξέχασα να σου πω το πόρισμα του νευρολόγου, βαριάς μορφής κατάθλιψη, διπολική διαταραχή. τουλάχιστον τώρα νιώθω καλά έστω και με την υποστήριξη των φαρμάκων ελπίζω κάποτε να τελειώσει όλο αυτό όχι μόνο για μένα αλλά για όλους μας και να σταματήσει το κινητό να χτυπάει για την υπενθύμηση του χαπακώματος.

[zinovia]

Δεν ξερω αν το προκαλεσα μονη μου.Ισως ηφωνουλα μου δεν ηταν αρκετα δυνατη οταν φωναζα δεν μ αγαπατε..Μετα κλειστηκα στον εαυτο μου,παλευα μονη μου... αυτο ηταν το λαθος μου...Και τωρα στα 32 μου παιρνω τα φαρμακα μου και ξεκινω απο την αρχη τη ζωη μου...

[Angie]

Η πρώτη φορά που το έπαθα ήταν το 2004. Έκτοτε το τέρας με έχει επισκεφτεί 4 φορές. Συσσωρευμένο άγχος είπε ο γιατρός . Φάρμακα.... φάρμακα...φάρμακα. Seroxat & Xanax. Παιδιά όποιος δεν το βιώσει δεν πρόκειται να καταλάβει ποτέ. Και εκνευρίζομαι αφάνταστα όταν μου λένε ότι είμαι αδύναμη και αφήνομαι χωρίς να κάνω τίποτα. Ποτέ δεν έκανα καμία χρήση ναρκωτικών ούτε έπινα ποτέ παρά ελάχιστο αλκοόλ. Μόνο του με επισκέφτηκε και άντε τώρα να δούμε πως θα φύγει... Κουράγιο παιδιά...

[gus1973]

Έχω περάσει αρκετά μέσα από κρίσεις πανικού και κοινωνική φοβία. Πάντα ήμουν εσωστρεφής, μελαγχολικός με μια ροπή προς τη θλίψη... \"δύσκολος\" ως άνθρωπος. Ίσως να πέρασα και ένα καταθλιπτικό επεισόδιο στην αρχή της κρίσης όταν δεν ήμουν σε θέση να παρακολουθήσω όσα μου συνέβαιναν.

Το σίγουρο είναι ότι η προδιάθεση υπήρχε. Κάποιες επιλογές (σπουδών και εργασιακές) ήταν οι αφορμές που πυροδότησαν όλα όσα επακολούθησαν. Όσον αφορά τις καταχρήσεις, πιστεύω ότι και στη δική μου περίπτωση έπαιξαν το ρόλο τους. Το ξενύχτι συνοδευόμενο από αλκοόλ μου προκαλούσε έντονη κόπωση και επιδείνωνε την κατάσταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι την πρώτη μου κρίση την έπαθα μετά από πολυήμερη κρεπάλη...

Σίγουρα έχει αλλάξει η ζωή μου αλλά από ένα σημείο και μετά προσπάθησα να αποδεχθώ το άγχος μου και να προχωρήσω. Τα κατάφερα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έδωσα και τέλος στις συγκρούσεις μου. Φάρμακα δεν πήρα εκτός από κάποια φυτικά σκευάσματα. Αυτή τη στιγμή, πιο ήρεμος (σε σχέση με εκείνη την περίοδο του έντονου πανικού) προσπαθώ μέσα από την ψυχοθεραπεία να βρω το δρόμο μου...

[γρηγορης]

τασο σαφως και παιζουν ρολο οι ουσιες,την εχω πατιση και εγω κατα καποιον τροπο απο καταχριση...

[Sofia]

Originally posted by Tasos75
Παιδιά μερικές φορές αναρωτιέμαι.
Αν εκείνη την ημέρα (10 χρόνια πριν) δεν έκανα χρήση κοκαΐνης (1ος πανικός) που ενεργοποίησε το μηχανισμό του πανικού και αυτός με τη σειρά του το μηχανισμό της κατάθλιψης, θα είχα αυτή την ιστορία ή όχι; Η δική μου απάντηση είναι πως πολύ πιθανόν να μην την είχα. Το ίδιο μου είπε και ο γιατρός μου.

Ειναι κατι που ποτε δεν θα μαθεις κ δεν θα μπορεις να πεις με βεβαιοτητα. Και κανεις μας νομιζω δεν μπορει να το κανει.

Προσωπικα πιστεύω πώς αν δεν ηταν αυτο, θα ηταν ενα αλλο γεγονος που θα εφερνε τους πανικους στην επιφανεια. Κ -για μενα-δεν εχει τοση σημασια το αν θα ερχονταν ή οχι τελικα, αλλα πώς εφτασαν. Δλδ πώς δημιουργηθηκαν, πώς εμφανιστηκαν, τί τους εβαλε σε λειτουργια....

Πολλες φορες εκνευριζομαστε, αυτομαστιγωνομαστε, λεμε αν δεν εκανα αυτο δεν θα μου συνεβαινε αυτο τωρα. Ελα ομως που το καναμε εκεινο τοτε, κ καποιο λογο ειχαμε, καποια αναγκη. Ας παμε στο πιο πριν. Νομιζω πώς οταν βλεπουμε πιο ολοκληρωμενα τον εαυτο μας, μπορουμε να τον βοηθησουμε πιο αποτελεσματικα κ πιο βαθια.

Καλη δυναμη στην προσπαθεια σου