Δεν ξέρω τι να κάνω...

[mindcrime]

Σε συγχαίρω που είχες το κουράγιο να φύγεις στα 25 σου , υπό αυτές τις συνθήκες και να κάνεις αυτό που πραγματικά ήθελες ! Σου εύχομαι τα καλύτερα...
Έχεις απόλυτο δίκιο. Αρνούμαι να συμβιβαστώ με το γεγονός ότι δε θα προσπαθήσω καν να κυνηγήσω αυτό που θέλω και πως θα δουλεύω δεκαετίες πάνω σε κάτι που δε μου αρέσει !
Και πάλι συγχαρητήρια !!!

Δεν είναι θέμα κουράγιο όταν θες να σπουδάσεις και να κάνεις επάγγελμα κάτι που πραγματικά θελεις και το εχεις σαν κάτι που θα σε κανει ευτυχισμένο θα βρεις τον τροπο να το σπουδασεις όσο αντίξοες και αν είναι οι συνθήκες. Ομολογώ βέβαια πως ήταν άλλα τα τοτε χρόνια και άλλα τα τωρινά. Τοτε πχ αν ειχες κατω απο κάποιες χιλιάδες εισόδημα που δεν θυμαμαι στην Αγγλία σπουδαζες δωρεάν, ενώ τώρα κάτι τέτοιο δεν ισχύει, μπορείς όμως να πιστέψεις στον εαυτό σου να διαβάσεις την ύλη μόνη σου να περάσεις και να κυνηγάς υποτροφίες αρκεί να το θες πραγματικά και να πιστέψεις στον εαυτό σου

[ΜικρηΟλλανδεζα]

Σε ευχαριστώ πολύ , ελπίζω να είσαι καλά !
Ναι ξέρω αγγλικά, έχω διαβάσει πολλά άρθρα, έχω δει βίντεο ...
Πρέπει να σταθούμε στα πόδια μας , γιατί τρέφονται από αυτό, την αδυναμία μας να είμαστε ανεξάρτητοι !!!! Σου στέλνω πολλή αγάπη γιατί το ποστ σου μου έδωσε δύναμη

Κι εγω σου στελνω αγαπη και θετικη ενεργεια κ δυναμη κ αγκαλια!!Θα τα καταφερουμε!Επιτελους συζηταω κι εγω με κορη ναρκισσου και χαιρομαι που εχεις διαβασει κι εσυ,το καταλαβα απο την λεξη ...τρεφονται ...που χρησιμοποιησες.Κανε υπομονη,κοιτα εσενα και μονο κι ολα καλα θα πανε

[Sonia]

Για τις σπουδές μου πρότεινε εναλλακτικές η Σόνια, θέλω να πιστεύω πως θα με βοηθήσει λίγο και η τύχη σε αυτό καθώς τα πράγματα όπως προανέφερα είναι περίπλοκα...
Ίσως από το αρχικό post να μην έγινε κατανοητό (και λάθος μου) πως η μητέρα μου είναι υποστηρικτική, μου έχει προτείνει να μου νοικιάσει δικό μου διαμέρισμα, δε θέλω όμως να την επιβαρύνω οικονομικά. Πάντα με πρόσεχε,με στήριζε και με αγαπάει πολύ, το ίδιο και εγώ. Όμως ο πατέρας μου είναι αυτός που την επηρεάζει και επειδή η ίδια έχει ευαίσθητο χαρακτήρα τον λυπάται επειδή δεν έχει δουλειά, ανέχεται τις βλακείες του και ακόμη και αν του μιλάει εκείνος είτε της λέει να σκάσει , είτε τη χειραγωγεί για να τον συγχωρέσει... Ξέρω ότι δεν είναι ευτυχισμένη και επειδή έχουμε πολύ στενή σχέση προσπάθησα να της εξηγήσω πως δε χρειάζεται να τα ανέχεται όλα αυτά. Έχει αρχίσει να το καταλαβαίνει και η ίδια , καθώς ο πατέρας μου φέρεται πολύ άσχημα στον σκύλο μου και μας εκβιάζει συναισθηματικά λέγοντας πως θα τη χαρίσει, αποπειράθηκε να το κάνει μάλιστα όταν ήμουν Αθήνα ! Όμως όπως λες οι γονείς μας δεν αλλάζουν και δε θέλω να με πλημμυρίζουν ψεύτικες ελπίδες πως η μητέρα μου θα καταλάβει πως ο άνδρας της και πατέρας μου χειροτερεύει μέρα με τη μέρα ...

Πάρε την οικονομική βοήθεια που σου προσφέρει η μητέρα σου, πριν την κάνει ο πατέρας σου να αλλάξει γνώμη. Ένα μέρος να μένεις μόνη σου και να ηρεμεί το κεφάλι σου είναι ότι το καλύτερο. Και βάλε όρια στον πατέρα σου όσο γίνεται. Να πάει να κάνει ότι θέλει και να βρει δουλειά όπου θέλει, αλλά όχι να σου φορτώνεται όπου πας.
Να σου πω και κάτι ακόμα, συχνά σε τέτοιες καταστάσεις μπλέκεται ο ρόλος του θύτη και του θύματος, είναι σημαντικό πού η μητέρα σου σε μεγάλο βαθμό σε καταλαβαίνει, αλλά έχει πολλές ευθύνες για το ότι δεν σε έχει προστατέψει από έναν τέτοιο αλλοπρόσαλλο πατέρα. Το αν αυτή τον ανέχεται σαν σύζυγο και δεν τον έχει σουτάρει, είναι δικό της θέμα, δεν είναι δουλειά σου να μπαίνεις στη μέση και να κάνεις τον σύμβουλο στο ζευγάρι. Το ότι σαν μάνα δεν προστατεύει το παιδί της από έναν ακατάλληλο μπαμπά όμως, είναι βαρύ. Θέλω να πω, μην μπαίνεις στο τρυπάκι να μπαίνεις στη μέση στα μεταξύ τους και μην δικαιολογείς τη μάνα σου στα αδικαιολόγητα. Πάρε όποια πρακτική βοήθεια μπορείς να πάρεις τώρα που σου χρειάζεται για να σταθείς εσύ στα πόδια σου και να βάλεις μία σειρά και όλα τα άλλα τα κοιτάς αργότερα. Δεν είναι καιρός για ευαισθησίες και υπερηφάνειες.

[fea33]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Η σχέση μου με τη μητέρα μου όπως λέτε , ίσως να έχει ξεπεράσει τα όρια. Με όλα αυτά τα προβλήματα υγείας που είχε , σε συνδυασμό με τη σχέση της με τον πατέρα μου, έχουν υπάρξει πολλές φορές που την έχω παρηγορήσει ή της έχω σταθεί εγώ σαν μητέρα και σύμβουλος. Η κατάστασή μου οικονομικά δεν είναι τελείως χάλια, είμαι παραπάνω από ευχαριστημένη. όμως αυτό συμβαίνει με τα σημερινά δεδομένα ( συγκατοικώ με τον ξάδερφό μου στην πόλη που σπουδάζω, η μητέρα μου δουλεύει και φέτος ως αναπληρώτρια), το θέμα είναι πως οι επιλογές μου θα επιβαρύνουν τα οικονομικά της οικογένειας. Τα χρήματα δεν είναι πως δεν τα παίρνω από υπερηφάνεια, αλλά επειδή έχω και μία μικρή αδερφή και η μητέρα μου τα βγάζει πέρα μόνο με τον δικό της μισθό. Δεν της αξίζει ακόμα ένα άτομο να ζει από εκείνη. Οπότε ξεκίνησα ήδη να αναζητώ και δεύτερη εργασία και ελπίζω να προλαβαίνω με τη σχολή. Δυστυχώς όλα δείχνουν πως μέχρι να μαζέψω αρκετά χρήματα σχολή δεν μπορώ να αλλάξω. Με το 10 % οι βάσεις ανεβαίνουν και έχω 6% πιθανότητα να πιάσω μία σχολή που μου αρέσει. Αν δεν τα καταφέρω η δεύτερη εναλλακτική είναι να ξαναδώσω ή να φύγω στο εξωτερικό. Αν ξαναδώσω θα πρέπει να επιστρέψω στο τοξικό περιβάλλον του σπιτιού μου. Ίσως εν τέλει να μείνω στη σχολή που είμαι τώρα, να ελπίζω πως θα καταφέρω να την τελειώσω , να έχω ένα πτυχίο στα χέρια μου και να φύγω σε 5-6 χρόνια στο εξωτερικό για να σπουδάσω αυτό που πάντα ήθελα ... Ελπίζω να βρεθεί μία λύση στο κοντινό μέλλον γιατί μαζί με τις συναισθηματικές μεταπτώσεις αυξάνονται και οι στιγμές που με καταβάλλει το άγχος. Έχω ξεκινήσει να το καταπολεμώ όμως αυξάνεται η συχνότητα ...