υποφερω πολυ

[weird]

Fero,
πιστευεις οτι κανείς δεν καταλαβαίνει τι περνάς και δεν σε αδικώ.
Όμως, πρέπει κι εσύ να καταλάβεις οτι το να υπερβαίνεις τη δόση των φαρμάκων σου μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνο.
Έχετε συζητήσει καθόλου με την ψυχίατρο για ποιούς λόγους το κάνεις; Προσπάθησες να εξηγήσεις την στάση σου αυτή? προφανώς έχεις εθιστεί στα χάπια και πιστεύω θα πρέπει να γίνουν αλλαγές στην φαρμακευτική αγωγή σου ( χωρίς να είμαι ειδικός).
Απο την άλλη, είσαι ευχαριστημένη με την ψυχοθεραπεία σου και την σχέση που έχεις αποκτήσει με την θεραπεύτριά σου? Πόσο καιρό κάνεις; νιώθεις οτι βοηθιέσαι;
Τέλος, τα λόγια που λέμε ουρλιάζοντας, συχνά δεν μας εκφράζουν όταν είμαστε εν ηρεμία, δεν εκφράζουν την αλήθεια μας, αλλά ένα συναίσθημα. Στην περίπτωση της μητέρας σου ποιο νομίζεις οτι είναι? Φόβος? Θυμός;
Προφανώς η μητέρα σου δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ψύχραιμα το θέμα της δυσκολίας σου, αλλά μην παίρνεις τοις μετρητοις τα λόγια της.
Σε τι πιστευεις οτι έγκειται η διαφορετική της στάση απέναντι στην αδερφή σου;
Τέλος, ο πατέρας σου, τι στάση κρατα ειδικότερα, σε όλο αυτό;

[ferro]

Originally posted by krino
οκ εσυ γνωριζεις καλυτερα.
Παρολα αυτα πιστευεις οτι εχεις φτασει στο επιπεδο να δεις την ριζα του προβληματος?

νομίζω πως ναι. η ρίζα του προβλήματος,νομίζω πως είναι,ότι οι γονείς μου(κυρίως η μητέρα μου) περιμένουν από μένα πολύ περισσότερα,απ\'όσα μπορώ να αντέξω.όπως είπα και παραπάνω η μητέρα μου,αρνείται να καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης μου,λόγω εγωισμού(\"μα καλά το δικό μου το παιδί,που το ανέθρεψα με τόση αγάπη είναι δυνατόν να είναι άρρωστο?\") και λόγω του ότι η αδερφή μου πάσχει από πρόβλημα,σοβαρότερο από το δικό μου και δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι και τα δυο της παιδιά είναι άρρωστα.
αν η αδερφή μου δεν ήταν άρρωστη από ψύχωση και αν η μητέρα μου,μου φερόταν αλλιώς,πιστέυω ότι θα ήμουν αισθητά καλύτερα.

[weird]

Γιατί πρέπει να τους δίνεις ότι περιμένουν;
Γιατί δεναπελευθερώνεσαι απο το βραχνά;
Να δίνεις σε εσένα ότι περιμένεις εσύ απο εσένα κι ότι κρίνεις πως μπορείς.
Ας μην σε καταλάβουν κι ας μην αποδεχτούν το πρόβλημα.
Ξέχνα τους.
Ζήσε για εσένα, φρόντισε εσένα...

[ferro]

Originally posted by weird

Έχετε συζητήσει καθόλου με την ψυχίατρο για ποιούς λόγους το κάνεις;

ναι το έχουμε συζητήσει.εγώ της έχω εξηγήσει ότι χρειάζομαι περισσότερα φάρμακα και εκείνη έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το κάνω,επειδή είμαι εξαρτητική προσωπικότητα(με φάρμακα,αλκοόλ,καφέδες,κόκ� �-κόλες,τσιγάρα)

Απο την άλλη, είσαι ευχαριστημένη με την ψυχοθεραπεία σου και την σχέση που έχεις αποκτήσει με την θεραπεύτριά σου? Πόσο καιρό κάνεις; νιώθεις οτι βοηθιέσαι;

στην ψυχοθεραπεύτριά μου,πάω εδώ και ένα μήνα.είναι αξιόλογη αλλά με πιέζει και αυτό με αγχώνει.την δεύτερη μέρα που πήγα,μου είπε χαρακτηριστικά \"δεν είσαι διατεθημένη να κάνεις το παραμικρό για να θεραπευθείς\".ίσως σε βάθος χρόνου να βοηθηθώ.


Τέλος, τα λόγια που λέμε ουρλιάζοντας, συχνά δεν μας εκφράζουν όταν είμαστε εν ηρεμία, δεν εκφράζουν την αλήθεια μας, αλλά ένα συναίσθημα. Στην περίπτωση της μητέρας σου ποιο νομίζεις οτι είναι? Φόβος? Θυμός;

οργή απέναντί μου και απογοήτευση για τον ρόλο της ως μητέρα.

Σε τι πιστευεις οτι έγκειται η διαφορετική της στάση απέναντι στην αδερφή σου;

ίσως στο ότι έχει σοβαρότερο πρόβλημα από μένα(ψύχωση). ίσως όμως έγκειται στο ότι στην παιδική και εφηβική μου ηλικία ήμουν το αστέρι της(άριστη μαθήτρια κλπ)

Τέλος, ο πατέρας σου, τι στάση κρατα ειδικότερα, σε όλο αυτό;

ο πατέρας μου με καταλαβαίνει πολύ περισσότερο απ΄ότι η μητέρα μου και έχει συναίσθηση του μεγέθους του προβλήματός μου.λόγω αυτής της διαφορετικής θεώρησης του προβλήματός μου,έχουν άγριους καυγάδες με την μητέρα μου

[ferro]

θα ήθελα ακόμη να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλους σας για το ότι με ακούτε και μου βάζετε ερωτήματα που με βοηθούν.να είστε όλοι καλά!

[weird]

Σε βάθος χρόνου μπορεί να βοηθηθείς.
ειναι νωρίς ακόμα πιστεύω για να κρίνεις..
Μίλα της, για την πίεση που σου ασκεί και για το πως αισθάνεσαι που εμπλέκει τη μητέρα σου στην σχέση σας...

Νομίζω οτι έμπαινες σε ενα ρολάκι για χάρη της μαμάς,
και τώρα αντιδράς και δεν θέλεις πια να μπαινεις...
και αντιδρά και η μαμά..

Πάρε αποστάσεις, απο όλα,
απο την αδερφή
απο τη μαμά
(απο το μπαμπα οχι τόσες, αφού φαινεται να σε καταλαβαίνει)
δες πιο υπευθυνα το θεμα των χαπιών..
ΚΟυράγιο
εστιάσου στην ψυχοθεραπεία σου.
Είμαστε εδώ.
Φιλιά.

[ferro]

weird μου,
σε ευχαριστώ ειλικρινά γλυκιά μου που ασχολείσαι με το πρόβλημά μου.

πριν λίγο πήγα στην μητέρα μου με διάθεση να συζητήσουμε ήρεμα και να τα βρούμε αλλά το αποτέλεσμα ήταν να μου πει ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΚΤΙΜΑΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΦΕΡΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΗΣΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ.
από εκείνη την ώρα η διάθεσή μου έπεσε κατακόρυφα.
(έχει και εκείνη ψυχολογικά προβλήματα και παει σε ειδικο).

το να παρω αποστασεις απο την αδερφη μου και την μητερα μου ειναι πολυ δυσκολο γιατι ειμαστε στο ιδιο σπιτι σχεδον 24 ωρες το 24-ωρο...

[weird]

Καλή μου,
κιεγω σ ευχαριστώ που το μοιράζεσαι.
Εχετε σκεφτεί ποτέ οικογενειακή ψυχοθεραπεία?

Ισως, δεν ειναι η κατάλληλη στιγμή για να τα βρείτε με την μητέρα σου. Μοιάζει κολλημένη να επαναλαμβλανει διαρκώς την ίδια κασέτα, ανίκανη να δεχτεί νέα δεδομένα, όπως η προσπάθεια σου να έρθετε κοντά.
Αστην... προς το παρόν.
Καλύτερα μίλα για την μητέρα σου στην θεραπεύτριά σου ( μαζί θα δουλέψετε τα συναισθήματά σου για αυτήν και πως να διαχειριστείς την κατάσταση)
και όχι στην ίδια την μητέρα σου.

Και, στο τονίζω.Τα χάπια, δεν είναι λύση.
Φρόντισε πιο πολύ τον εαυτό σου στο θέμα αυτό.
Μίλα για την εξάρτηση στην γιατρό, πες της οτι προσπαθείς....

Μάκια.

[maria...]

ferro υπομονη κοπελια εγω πυστευω οτι για ολα φταινε οι γονεις κιας μην το κανουνε ηθελημενα.εγω κληρωνομισα αυτο το πραγμα απο τον πατερα μου.στην ηλικια μ τα ιδια ειχε κ αυτος αλλα πιο ελαφρια μορφη.οσο για την μανα μ και μενα δεν μπορει να χαψει οτι η κορη της τραβιξε τοσα εδωσε τοσες νικες κ τωρα υπεκιψε αλλα προσπαθει να μην με ποναει κιαλλο.το μονο π μ λεει για πλακα κ ομως π με πληγωνει εινα οτι οταν παω να γραψω τα φαρμακα μου μ λεει \"παλι τρελοχαπο πιηγες να γραψεις?\" και της λεω αν ηταν τρελοχαπο αυτο δεν θα μπορουσα καν να παω να μου τα γραψουνε,αντιθετα θα με πηγενατε εσεις.ενω εγω και οδηγαω κ ολα τα κανω μονη κ τα καταφερνω σε ολα\"/ξερω ομως οτι με αγαπαει κ θελει να με τσιγλισει κ να με πεισμωσει να τα κοψω.

[krino]

Originally posted by ferro

νομίζω πως ναι. η ρίζα του προβλήματος,νομίζω πως είναι,ότι οι γονείς μου(κυρίως η μητέρα μου) περιμένουν από μένα πολύ περισσότερα,απ\'όσα μπορώ να αντέξω.όπως είπα και παραπάνω η μητέρα μου,αρνείται να καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης μου,λόγω εγωισμού(\"μα καλά το δικό μου το παιδί,που το ανέθρεψα με τόση αγάπη είναι δυνατόν να είναι άρρωστο?\") και λόγω του ότι η αδερφή μου πάσχει από πρόβλημα,σοβαρότερο από το δικό μου και δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι και τα δυο της παιδιά είναι άρρωστα.
αν η αδερφή μου δεν ήταν άρρωστη από ψύχωση και αν η μητέρα μου,μου φερόταν αλλιώς,πιστέυω ότι θα ήμουν αισθητά καλύτερα.

οπως καταλαβαινεις πρεπει να δεις τι θα κανεις με αυτες τις πιεσεις.
Δεν εχει νοημα να ξορκιζεις την μανα σου, οσο να δεις πως ο εαυτος σου θα αντιμετωπισει την κατασταση.

Απο οτι φαινεται το οικογενοιακο σου περιβαλλον δεν βοηθαει οσο επρεπε, αλλα και παλι, η γιατρος σου θα πρεπει να σε οπλισει καταλληλα για να μπορεσεις να αντιμετωπισεις η να εξωραΐσεις το ολο ζητημα.

Οσον αφορα το ζητημα της αδερφης σου, μην το βαζεις ανταγωνιστικα.
Μεινε περισσοτερα σε εσενα παρα στους γυρω σου.

Τι λεει επι αυτου η γιατρος σου?

[ferro]

Originally posted by weird


Και, στο τονίζω.Τα χάπια, δεν είναι λύση.

αφου ομως βρε weird μου μονο οταν τα παιρνω ειμαι καλα???
weird,maria,krino σας ευχαριστώ για μια ακομα φορα που με βοηθατε.να σας εχει καλα ο Θεος.

[krino]

ferro,
προσεξε κατι.

Τα χαπια θα σου καταστειλουν το προβλημα στο βαθμο που επιδρανε στον οργανισμο σου.
ΑΛΛΑ δεν θα στο λυσουν.

Η λυση θα ερθει οταν καταφερεις να αντιμετωπισεις αυτο που μπλοκαρει το μυαλο σου.
Για αυτο σου ειπα σε ποιο σημειο ειναι οι συζητησεις με τον γιατρο σου.
Πολυς κοσμος δινει αρκετη σημασια στα χαπια (μιας και οπως λες και εσυ, οταν τα παιρνεις εισαι καλα) και υποβαθμιζει στο να παει στη ριζα του προβληματος και στην συνολικη επιλυση του.

Αν ηταν βεβαια ευκολο, θα το εκαναν ολοι δεν αμφιβαλλω.
Ωστοσο δεν υπαρχει αλλος δρομος οχι μονο για σενα αλλα για ολο το κοσμο.

[maria...]

καλα στα λεευ η αγαπη μας ο κρινος.αν ηταν να γινομασταν καλα με τα φαρμακα τοτε ολοι με φαρμακα θα ζουσαμε.ασε π μπορεις να παθεις κ τπτ σοβαρο αν περνεις οτι δωσει σου καπνισει,ΔΕΝ παιζουμε με αυτα ferro.

[λίτσα]

νομίζω πως έχεις πείσει τον εαυτό σου πως μόνο με τα φάρμακα θα είναι καλά.
έχεις προσπαθήσει να μην πάρεις φάρμακα όταν νιώθεις πως σε καταβάλλει το άγχος;

όπως πολύ σωστά είπαν και οι υπόλοιποι τα χάπια δεν λύνουν το πρόβλημα.
πρέπει να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου και να βάλεις τα χάπια σε δεύτερη μοίρα..

[krino]

λιτσα αυτα που λες δεν ειναι κατι απλο η κατι που μπορει να το κανει αυτος που το εχει αναγκη.
Εν ολιγεις ειναι κουφια λογια....

Χρειαζεται η εμπιστοσυνη και η βοηθεια του σωστου ειδικου για να προχωρησει ενα βημα παρακατω.
Το προσπαθησε.... μπορεις.... πρεπει κλπ κλπ δεν δινουν εξοδος απο το τουνελ.