Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ή τίποτε άλλο? Βοήθεια παρακαλώ! Βοήθεια!

[kanela2]

Καλησπέρα σε όλους και όλες. Πρώτη φορά γράφω σε κάποιο φόρουμ και μετά από πολλές συστολές και αναποφασιστικότητα. Νιώθω ντροπή να μιλάω για τέτοια θέματα. Αλλά έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι... Γενικότερα στη ζωή μου υποφέρω από άγχος. Δηλαδή μπορεί να αναλύω στο μυαλό μου τα λόγια κάποιου, αν θίχτηκε κάποιος από το περιβάλλον μου με κάτι που είπα. Άλλες φορές αναλύω λεπτομερώς τα γεγονότα στη δουλειά που με τάραξαν κ.λπ κ.λπ. Παρατηρώ ότι περνάω φάσεις πολύ στρεσογόνες και μετά για κάποιο διάστημα αυτό καλμάρει μέσα μου και μετά τα ίδια πάλι από την αρχή. Πριν 3-4 χρόνια περίπου μια μέρα μου είχε καρφωθεί στο μυαλό μια αμφιβολία μήπως είμαι ομοφυλόφιλη (έχω ήδη σχέση 7 χρόνια με ένα αγόρι που αγαπώ πάρα πολύ και είναι τόσο σημαντικός για εμένα- να σημειώσω ότι αυτή είναι και η πρώτη μου ολοκληρωμένη σχέση). Ποτέ στη ζωή μου δεν με έχω φανταστεί σε σχέση με κοπέλα ούτε έχω σκεφτεί ερωτικά κάποια φίλη μου για παράδειγμα. Αλλά σε ταινίες οι ομοφυλοφιλικές σκηνές δεν με αηδιάζουν μπορώ να πω. Στο σεξ με το αγόρι μου τις περισσότερες φορές δεν "αφήνομαι" και πολλές φορές όταν είμαστε μαζί το αποφεύγω. Του έχω μιλήσει για όλα αυτά και μου λέει ότι πάντα όλα τα αναλύω όλα σε υπερβολικό βαθμό από το κανονικό, δεν ζω τις στιγμές γιατί μονίμως για κάτι θα αγχώνομαι και κάτι θα με απασχολεί. Τα συζητάμε όλα και έχουμε πολύ καλή επικοινωνία. Είναι ένας άνθρωπος που μπορώ να του εκμυστηρευτώ όσα με απασχολούν. Τα τελευταία χρόνια όμως κι άλλες σκέψεις μου περνάνε από το μυαλό κατά διαστήματα τις οποίες τις άφηνα και έφευγαν και γενικά που και που ξαναπερνάνε από το μυαλό μου π.χ. μήπως δεν τον θέλω, μήπως δεν τον αγαπάω όσο εκείνος, μήπως το ένα μήπως το άλλο. Αυτό όμως που με ανησύχησε περισσότερο σε τρομακτικό βαθμό είναι αυτό που περνάω τις τελευταίες 3 μέρες εν μέσω καραντίνας λόγω κορονοϊού. Μου έρχονται στο μυαλό σκέψεις σεξουαλικού χαρακτήκα τις οποίες θεωρώ διαστροφικές και ανώμαλες κιόλας. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου και που μου στέκονται στο μυαλό και που τα γράφω εδώ. Αναρωτιέμαι συνέχεια μήπως είμαι παιδόφιλη, μήπως θα κάνω κάτι που δεν το θέλω και το θεωρώ κακό, ανήθικο και σιχαμερό...Δεν σταματάνε αυτές οι σκέψεις και μου προκαλούν αϋπνία, φουλ ταχυκαρδία, ότι χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου..Κλαίω και τρέμω στην ιδέα καταστροφολογώντας... Δεν έχω πάει γενικά σε κάποιον ειδικό όλα αυτά τα χρόνια. Νιώθω ντροπή. Στο αγόρι μου και στην μητέρα μου ανοίγομαι περισσότερο για να μιλήσω.. Εύχομαι να μην σας κούρασα και επίσης να μην είμαι τρελή ούτε να οδεύω προς στην τρέλα.. Τι έχετε να μου πείτε πάνω σε όλα αυτά? Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

[Eagle guy]

pure ocd. Μην παίρνεις στα σοβαρά αυτές τις σκέψεις

[damien!!!]

Καλησπέρα σε όλους και όλες. Πρώτη φορά γράφω σε κάποιο φόρουμ και μετά από πολλές συστολές και αναποφασιστικότητα. Νιώθω ντροπή να μιλάω για τέτοια θέματα. Αλλά έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι... Γενικότερα στη ζωή μου υποφέρω από άγχος. Δηλαδή μπορεί να αναλύω στο μυαλό μου τα λόγια κάποιου, αν θίχτηκε κάποιος από το περιβάλλον μου με κάτι που είπα. Άλλες φορές αναλύω λεπτομερώς τα γεγονότα στη δουλειά που με τάραξαν κ.λπ κ.λπ. Παρατηρώ ότι περνάω φάσεις πολύ στρεσογόνες και μετά για κάποιο διάστημα αυτό καλμάρει μέσα μου και μετά τα ίδια πάλι από την αρχή. Πριν 3-4 χρόνια περίπου μια μέρα μου είχε καρφωθεί στο μυαλό μια αμφιβολία μήπως είμαι ομοφυλόφιλη (έχω ήδη σχέση 7 χρόνια με ένα αγόρι που αγαπώ πάρα πολύ και είναι τόσο σημαντικός για εμένα- να σημειώσω ότι αυτή είναι και η πρώτη μου ολοκληρωμένη σχέση). Ποτέ στη ζωή μου δεν με έχω φανταστεί σε σχέση με κοπέλα ούτε έχω σκεφτεί ερωτικά κάποια φίλη μου για παράδειγμα. Αλλά σε ταινίες οι ομοφυλοφιλικές σκηνές δεν με αηδιάζουν μπορώ να πω. Στο σεξ με το αγόρι μου τις περισσότερες φορές δεν "αφήνομαι" και πολλές φορές όταν είμαστε μαζί το αποφεύγω. Του έχω μιλήσει για όλα αυτά και μου λέει ότι πάντα όλα τα αναλύω όλα σε υπερβολικό βαθμό από το κανονικό, δεν ζω τις στιγμές γιατί μονίμως για κάτι θα αγχώνομαι και κάτι θα με απασχολεί. Τα συζητάμε όλα και έχουμε πολύ καλή επικοινωνία. Είναι ένας άνθρωπος που μπορώ να του εκμυστηρευτώ όσα με απασχολούν. Τα τελευταία χρόνια όμως κι άλλες σκέψεις μου περνάνε από το μυαλό κατά διαστήματα τις οποίες τις άφηνα και έφευγαν και γενικά που και που ξαναπερνάνε από το μυαλό μου π.χ. μήπως δεν τον θέλω, μήπως δεν τον αγαπάω όσο εκείνος, μήπως το ένα μήπως το άλλο. Αυτό όμως που με ανησύχησε περισσότερο σε τρομακτικό βαθμό είναι αυτό που περνάω τις τελευταίες 3 μέρες εν μέσω καραντίνας λόγω κορονοϊού. Μου έρχονται στο μυαλό σκέψεις σεξουαλικού χαρακτήκα τις οποίες θεωρώ διαστροφικές και ανώμαλες κιόλας. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου και που μου στέκονται στο μυαλό και που τα γράφω εδώ. Αναρωτιέμαι συνέχεια μήπως είμαι παιδόφιλη, μήπως θα κάνω κάτι που δεν το θέλω και το θεωρώ κακό, ανήθικο και σιχαμερό...Δεν σταματάνε αυτές οι σκέψεις και μου προκαλούν αϋπνία, φουλ ταχυκαρδία, ότι χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου..Κλαίω και τρέμω στην ιδέα καταστροφολογώντας... Δεν έχω πάει γενικά σε κάποιον ειδικό όλα αυτά τα χρόνια. Νιώθω ντροπή. Στο αγόρι μου και στην μητέρα μου ανοίγομαι περισσότερο για να μιλήσω.. Εύχομαι να μην σας κούρασα και επίσης να μην είμαι τρελή ούτε να οδεύω προς στην τρέλα.. Τι έχετε να μου πείτε πάνω σε όλα αυτά? Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Όπως τα περιγράφεις τα γεγονότα, κατά την προσωπική μου άποψη, παρατηρώ συμπτώματα ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχής.που σημαίνει ότι έχεις έντονο άγχος και το αποτέλεσμα είναι όλες αυτές η σκέψεις.καλο θα ήταν αν νιώθεις δυσφορία, να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο η ψυχίατρο που να ειδικεύεται σε (γνωσιακή συμπεριφορική) θεραπεία, διότι έχει πολύ καλά αποτελέσματα στην ιψδ.

[Ellll1]

Καλη μου μην αγχωνεσαι εχω κ γω φρικτές σκέψεις όπως το να κανω κακο σε κάποιον η στον εαυτό μου χωρις να το θελω εννοω ιδψ εμμονες οτι μπορει να σκοτωσω κάποιον η κ αλλα πράγματα απο πολυ μικρή ηλικια να είσαι σίγουρη οτι τπτ ςπο αυτα δεν ισχύει κ ειναι ολα στο μυαλο σου ειναι δυσκολο ολο αυτο που περνάμε με τον εγκλισμο κ μας εχει επηρεάσει όλους εχω κ εγω παραλογες σκέψεις που με αφηνουν άτονη το καλύτερο που μπορείς να κάνεις ειναι μόλις τελειώσει ολο αυτο να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο και ολα θα πανε καλα!!

[kanela2]

Καταρχάς ευχαριστώ πολύ που απαντήσατε! Είχα ένα εφιαλτικό βράδυ...κι ακόμη δηλαδή δεν είμαι καλά. Όλο το βράδυ να έχω αυτές τις σκέψεις, να ψάχνω στο διαδίκτυο για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και για την παιδοφιλία, να σκέφτομαι ότι δεν είμαι αυτό που σκέφτομαι και μετά να αμφισβητώ τον εαυτό μου και να αμφιβάλλω "ναι αλλά εάν είμαι κάτι τέτοιο και είναι μέσα μου κρυμμένο τόσα χρόνια;" Μόλις έκανα αυτές τις σκέψεις η ταχυκαρδία να μην σταματάει, να ζαλίζομαι, να θέλω να λιποθυμήσω, να γυρνάνε όλα και κάποιες φορές μου ήρθε και η προδιάθεση για εμετό και έντονες αναγούλες. Δύσκολα κοιμήθηκα (το πρωί βασικά) και με το που ανοίγω τα μάτια πάλι τα ίδια και πάλι και πάλι.. Φοβάμαι πολύ να πάω σε ψυχολόγο μήπως μου πει κάτι που δεν θέλω να ακούσω ή τίποτα χειρότερο το οποίο δεν έχω σκεφτεί...

[kanela2]

Επίσης σκέφτομαι πως αν είμαι κάτι από αυτά που σκέφτομαι ή αν θέλω να κάνω κάτι από αυτά στην πραγματικότητα προτιμώ να πεθάνω...HELP PLEASE!

[kanela2]

Δυστυχώς για πρώτη φορά δεν μπορώ να διαχειριστώ κάτι τέτοιο...

[Eagle guy]

Δεν ισχύει τίποτα στην πραγματικότητα από τη στιγμή που δε σου αρέσουν αυτές οι σκέψεις! Απλά ξέχνα το

[kanela2]

Γιατί όμως αμφιβάλλω αν μου αρέσουν ή δεν μου αρέσουν και με τις πολλές σκέψεις είναι σαν να επιβάλλω με κάποιον τρόπο στον εαυτό μου ότι είναι πραγματικές και ίσως μπορεί να μου αρέσουν; Γράφοντας όλα αυτά έχω έντονη ταχυκαρδία...όπως όλη την ημέρα χθες και σήμερα...νιώθω ανήμπορη και υποφέρω..

[Eagle guy]

Αυτή είναι η φύση της ασθένειας, να νομίζεις ότι ισχύει ενώ δεν ισχύει

[kanela2]

Ευχαριστώ πολύ που μπαίνεις στον κόπο και μου απαντάς, όπως και οι προηγούμενοι! Αλλά δυστυχώς τίποτα δεν με βοηθάει...οι ταχυκαρδίες δεν φεύγουν, δεν μπορώ να φάω γιατί ανακατευομαι τις τελευταίες δύο μέρες και νιώθω απλά αβοήθητη σαν μαρτύριο... Δεν μπορώ να κάνω τίποτα μέσα στην ημέρα ούτε τα απλά πράγματα που με ευχαριστούσαν π.χ. να φτιάξω να πιω έναν καφέ, να δω μια σειρά στον υπολογιστή..

[kanela2]

Πήρε η μητέρα μου τηλέφωνο σε μια ψυχολόγο και της είπε ότι μπορω να την πάρω να κανονίσουμε τηλεδιάσκεψη..

[Nefeli28]

Εγώ έχω ιδψ και πιστεύω ότι κόλλησα hiv από το τσεκποιντ που πήγα να εξεταστω.
Θεωρείτε πως ο κίνδυνος είναι στο μυαλό μου ως σκέψη η είναι υπαρκτός και πρέπει να κάνω κάτι γι αυτό;

[kanela2]

Νεφέλη, φαντάζομαι ότι στο μυαλό μας όλα τα υπερφουσκωνουμε κ γίνονται στο τέλος εμμονικες αυτές οι ιδέες...αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω δυστυχώς...ούτε τον εαυτό μου μπορώ να βοηθήσω...νιώθω ότι μόνο αν καταφέρω να με πάρει ύπνος ή αν δεν θα ζω θα μπορέσω να ηρεμήσω..

[Nefeli28]

Τα ίδια αισθάνομαι κι εγώ.
Μόνο ύπνος η να μην ζω....