Νομίζω ότι τα χω χάσει..

[george1520]

Ναι κανω ψυχοθεραπεία

Είχα πάθει πριν δύο χρόνια μια γερή κρίση πανικού και δεν μπορούσα να μιλήσω, είχα ξεχάσει τις λέξεις, απλά έδειχνα με τα χέρια μου. Πήγα νοσοκομείο, έκανα εξετάσεις και επέστρεψα σπίτι την επόμενη μέρα και τότε μου καρφώθηκε η ιδέα ότι αν πάθω κάτι θα αφησω τα ζώα μου πίσω και έπρεπε να βρω λύση. Τύπωσα φωτογραφίες για το καθένα και τις κόλλησα στα δοχεία με το φαγητό τους έτσι ώστε οι δικοί μου άνθρωποι να ξέρουν τι είναι το καθετί. Ξυπνούσα κάθε πρωί στις έξι για να τα φροντίσω μην τυχόν και πάθω κάτι μέσα στην ημέρα (τουλάχιστον για εκείνη την μέρα να είναι εντάξει).. Όλο αυτό ήταν κόλαση, ο φόβος μην πάθω κάτι. Πόσα μπορεί να κάνει το μυαλό ε? Πόση δύναμη έχει και αναρωτιέμαι πως κατάφερα να βγω από όλο αυτό.

Το μυαλό φτιάχνει ένα ψεύτικο σενάριο στο οποίο μπορούμε να βρούμε λύσεις για να μας αποσπάσει την προσοχή από το πραγματικό μας πρόβλημα.. Η λύση σου δεν είναι να το υπακους και να το αφήνεις να σε ελέγχει αλλά να ασχοληθείς με το πραγματικό σου πρόβλημα που είναι η ρύζι για όλα αυτά που περνάς. Ή θα το αφήσεις να σε τρομάζει με σενάρια που ξέρεις ότι δεν έχουν λογική ή θα σταθείς απέναντι του και θα το κοιτάξεις στα μάτια για να το νικήσεις. Ξέρω ότι ο φόβος σου είναι πιο πάνω από την λογική σου αλλά αν το βάλεις δίπλα σου όλο αυτό θα δεις πόσο μικρό είναι και πόση ζημιά κάνουν τα υποθετικά σενάρια. Το μυαλό είναι κομμάτι σου, είναι μέρος του εαυτού σου αξιοποίησε το υπέρ σου, πάρε τον έλεγχο ξανά στα χέρια σου. Αυτό θα γίνει με το να αποδεχτείς αυτό που σου συμβαίνει (ότι είναι παιχνίδι του μυαλού) και με την βοήθεια του ψυχολόγου να επουλώσεις τις πληγές σου.

[vickie_victoria]

Είχα πάθει πριν δύο χρόνια μια γερή κρίση πανικού και δεν μπορούσα να μιλήσω, είχα ξεχάσει τις λέξεις, απλά έδειχνα με τα χέρια μου. Πήγα νοσοκομείο, έκανα εξετάσεις και επέστρεψα σπίτι την επόμενη μέρα και τότε μου καρφώθηκε η ιδέα ότι αν πάθω κάτι θα αφησω τα ζώα μου πίσω και έπρεπε να βρω λύση. Τύπωσα φωτογραφίες για το καθένα και τις κόλλησα στα δοχεία με το φαγητό τους έτσι ώστε οι δικοί μου άνθρωποι να ξέρουν τι είναι το καθετί. Ξυπνούσα κάθε πρωί στις έξι για να τα φροντίσω μην τυχόν και πάθω κάτι μέσα στην ημέρα (τουλάχιστον για εκείνη την μέρα να είναι εντάξει).. Όλο αυτό ήταν κόλαση, ο φόβος μην πάθω κάτι. Πόσα μπορεί να κάνει το μυαλό ε? Πόση δύναμη έχει και αναρωτιέμαι πως κατάφερα να βγω από όλο αυτό.

Το μυαλό φτιάχνει ένα ψεύτικο σενάριο στο οποίο μπορούμε να βρούμε λύσεις για να μας αποσπάσει την προσοχή από το πραγματικό μας πρόβλημα.. Η λύση σου δεν είναι να το υπακους και να το αφήνεις να σε ελέγχει αλλά να ασχοληθείς με το πραγματικό σου πρόβλημα που είναι η ρύζι για όλα αυτά που περνάς. Ή θα το αφήσεις να σε τρομάζει με σενάρια που ξέρεις ότι δεν έχουν λογική ή θα σταθείς απέναντι του και θα το κοιτάξεις στα μάτια για να το νικήσεις. Ξέρω ότι ο φόβος σου είναι πιο πάνω από την λογική σου αλλά αν το βάλεις δίπλα σου όλο αυτό θα δεις πόσο μικρό είναι και πόση ζημιά κάνουν τα υποθετικά σενάρια. Το μυαλό είναι κομμάτι σου, είναι μέρος του εαυτού σου αξιοποίησε το υπέρ σου, πάρε τον έλεγχο ξανά στα χέρια σου. Αυτό θα γίνει με το να αποδεχτείς αυτό που σου συμβαίνει (ότι είναι παιχνίδι του μυαλού) και με την βοήθεια του ψυχολόγου να επουλώσεις τις πληγές σου.

Τι ωραία που τα λες έτσι είναι...η ψυχολόγος μου είπε ότι επηρεάστηκα πολύ που διάβασα μηνύματα του φίλου μου με τους φίλους του να λέει ότι ειμαι τρελή για ψυχιατρείο και ότι είχα πάει σε ψυχίατρο ο οποίος μου είχε πει πως αν δεν πάρω τα φάρμακα σε 5 χρόνια θά ειμαι χειρότερα και τελικά έπεσε μέσα. Με στιγμάτισε αυτό που είδα να το λέει. Αναρωτιέμαι συνέχεια γιατί να μου συμβαίνει αυτό γιατί να τρελάθηκα γιατί να είμαι έτσι. Κοιτάζω τους άλλους και νομίζω πως λένε αυτή είναι τρελή . Οι βλακείες που έκανα με τα γυαλιά με τρέλαναν κ Μ έφτασαν ως εδώ. Γιατί κρυβομουν μη δει κανείς τι κάνω και όλο αυτό Μ έκανε να νιώθω τρελη. Αυτές οι ηλίθιες σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό μου μπορούν κ με κάνουν να νιώθω ότι σκέφτομαι. Πίστευα ότι έχω προβλήμα στην καρδιά πάθαινα αρρυθμίες μετά πίστευα στο στομάχι είχα καούρες και δεν μπορούσα να καταπιω τώρα νομίζω ότι έχω ψύχωση η διπολική η κάτι άλλο σοβαρό παθαίνω διάφορα περίεργα να τρομάζω συνέχεια να φοβάμαι να ότι κίνηση κάνω να τη σκεφτομαι και να παθαίνω πανικους με το κάθε τι.

[george1520]

Τι ωραία που τα λες έτσι είναι...η ψυχολόγος μου είπε ότι επηρεάστηκα πολύ που διάβασα μηνύματα του φίλου μου με τους φίλους του να λέει ότι ειμαι τρελή για ψυχιατρείο και ότι είχα πάει σε ψυχίατρο ο οποίος μου είχε πει πως αν δεν πάρω τα φάρμακα σε 5 χρόνια θά ειμαι χειρότερα και τελικά έπεσε μέσα. Με στιγμάτισε αυτό που είδα να το λέει. Αναρωτιέμαι συνέχεια γιατί να μου συμβαίνει αυτό γιατί να τρελάθηκα γιατί να είμαι έτσι. Κοιτάζω τους άλλους και νομίζω πως λένε αυτή είναι τρελή . Οι βλακείες που έκανα με τα γυαλιά με τρέλαναν κ Μ έφτασαν ως εδώ. Γιατί κρυβομουν μη δει κανείς τι κάνω και όλο αυτό Μ έκανε να νιώθω τρελη. Αυτές οι ηλίθιες σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό μου μπορούν κ με κάνουν να νιώθω ότι σκέφτομαι. Πίστευα ότι έχω προβλήμα στην καρδιά πάθαινα αρρυθμίες μετά πίστευα στο στομάχι είχα καούρες και δεν μπορούσα να καταπιω τώρα νομίζω ότι έχω ψύχωση η διπολική η κάτι άλλο σοβαρό παθαίνω διάφορα περίεργα να τρομάζω συνέχεια να φοβάμαι να ότι κίνηση κάνω να τη σκεφτομαι και να παθαίνω πανικους με το κάθε τι.

Αυτός που λες ότι είναι ο φίλος σου, αυτός που δεν σεβάστηκε το πρόβλημα σου είναι ακόμη φίλος σου??
Δείξε μου έναν άνθρωπο, ενα(!!!!) που δεν έχει ψυχολογικά.. Ενα!!!!

[vickie_victoria]

Αυτός που λες ότι είναι ο φίλος σου, αυτός που δεν σεβάστηκε το πρόβλημα σου είναι ακόμη φίλος σου??
Δείξε μου έναν άνθρωπο, ενα(!!!!) που δεν έχει ψυχολογικά.. Ενα!!!!

Δεν ξέρω σίγουρα θα υπάρχουν... Φοβάμαι πως είμαι παγιδευμένη και πως έτσι θα ζω πάντα και να γίνω καλά θα πέφτω πάλι. Τώρα έφτασα στον πάτο ελπίζω να μην υπάρχει χειρότερο για μένα.

[mindcrime]

Εγώ με διπολική και ψύχωση

Εχεις πάει ποτε σε ψυχίατρο;

[vickie_victoria]

Εχεις πάει ποτε σε ψυχίατρο;

Ναι μου είπε Γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και αρρωστοφοβια. Μου είπε ότι αν δεν πάρω χάπια σε 5 χρόνια θα είμαι χειρότερα. Βασικά μου λέει άμα δεν τα πάρεις τώρα μη μου έρθεις μετά από 5 χρόνια χειρότερα. Έτσι ακριβώς.

[george1520]

Δεν ξέρω σίγουρα θα υπάρχουν... Φοβάμαι πως είμαι παγιδευμένη και πως έτσι θα ζω πάντα και να γίνω καλά θα πέφτω πάλι. Τώρα έφτασα στον πάτο ελπίζω να μην υπάρχει χειρότερο για μένα.

Έχει καλύτερο σημείο να κάνει κάποιος επανεκκίνηση πέρα από τον πάτο? Δεν νομίζω. Δεν φοβάσαι ότι θα πέσεις κι άλλο αλλά μόνο να ανέβεις. Αυτό που ζεις το εζησαν - το ζουν κι αλλοι και να μην ντρέπεσαι. Δεν είσαι "τρελή" αλλά παλεύεις με τους φόβους που δημιουργεί το μυαλό σου. Αν αποδεχτείς αυτο που σου συμβαίνει θα δεις ότι τα πράγματα είναι πιο απλά και πρέπει να καταλάβεις πως όπως νοσεί το σώμα έτσι νοσεί και η ψυχή. Άρχισε να μιλάς με τον ψυχολόγο για την παιδική σου ηλικία, για τους γονείς σου (περισσότερο για την μητέρα σου) και θα δεις σιγά σιγά βελτίωση. Το μυαλό θα συνεχίσει να σου κάνει παιχνιδια αλλά πλέον θα ξέρεις πως στόχος του είναι να σου αποσπάσει την προσοχή, να σου δημιουργήσει ψεύτικα προβλήματα. Θα πέσεις, θα ξανά σηκωθείς αλλά κάθε φορά θα είσαι σε καλύτερο σημείο και κάποια στιγμή θα βγεις νικήτρια.

Απομάκρυνε από την ζωη σου ανθρώπους που δεν σέβονται αυτό που ζεις και γενικά εσένα και δώσε περισσότερη σημασία στα δικά σου θέλω και στις δικές σου ανάγκες.. Και στο λέει ένας άνθρωπος που ήταν στην θέση σου, που πέρασε ότι και εσύ αλλά πεισμωσε και βγήκε όρθιος. Και να ξέρεις η κατάθλιψη στο τέλος σου δίνει μόνο καλά. Εκτιμάς περισσότερο την ζωή, αναγνωρίζεις εύκολα τους τοξικους ανθρώπους και μαθαινεις επιτέλους ποιος πραγματικά εισαι.

[Sonia]

vickie_victoria,
Δεν είμαι ειδικός και μπορεί να λέω μπούρδες, αλλά από ότι έχω διαβάσει στα μηνύματά σου μέσες άκρες θα σου πω τα εξής:

- Οι γύρω σου σου τροφοδοτούν τις ανασφάλειες κι ακριβώς λόγω ανασφάλειας κρατάς κοντά σου αυτά τα άτομα που είναι επιεικώς απαράδεκτα. Γονείς, "φίλους" και λοιπούς κάνε τους πέρα.
- Μία δουλειά είναι απαραίτητη από πολλές απόψεις. Και για να γίνεις οικονομικά ανεξάρτητη από τους γονείς (βασικό να μείνεις μόνη σου κάποια στιγμή), και για να κοινωνικοποιηθείς με κόσμο και να δεις ότι κάποιοι θα σε εκτιμήσουν, κάποιοι θα σε παρεξηγήσουν, κάποιους εκ των πραγμάτων θα σους βάλεις στη θέση τους, κάποια προβλήματα δεν θα μπορείς να τα αποφύγεις κτλ κτλ ... και μέσα από όλο αυτό θα ωριμάσεις, θα δεις πλευρές του εαυτού σου που δεν ήξερες, θα μάθεις να αξιολογείς πιο καλά τι είναι σημασίας και μπορεί να σε στρεσάρει και τι όχι κι ένα σωρό άλλα πράγματα.
- Βασικό και σχετικό με τα παραπάνω, να γεμίσεις τη μέρα σου πιο επικοδομητικά και συνεπώς το μυαλό σου με πιο λογικές και δημιουργικές σκέψεις. Αν πηγαίνεις με φίλους που ταιριάζεις μία βόλτα ή εάν ετοιμάζεις το τάδε project για την δουλειά, δεν θα έχεις χρόνο να κάθεσαι να σκέφτεσαι βλακείες όλη μέρα.
- Χαζή δεν είσαι, ούτε τα χάνεις. Αυτή τη στιγμή το μυαλό σου παίρνει 100δες στροφές το λεπτό, απλά οι σκέψεις σου είναι χαώδεις και στρέφονται σε ένα σωρό άκυρες κατευθύνσεις και άκυρα σενάρια. Αυτό δεν δείχνει χαζό άνθρωπο, άνθρωπο που πρέπει σιγά σιγά να πειθαρχεί και να οργανώνει τις σκέψεις του σε πιο θετική κατεύθυνση δείχνει. Αν το καταφέρεις να διοχετεύεις όλη αυτή την ενέργεια σε δημιουργικά και ουσιαστικά πράγματα, σύντομα θα τρίβεις τα μάτια σου με τον νέο σου εαυτό.
- Εάν τόσο καιρό μόνο με ψυχοθεραπεία δεν βλέπεις βελτίωση, μην δαιμονοποιείς την αγωγή. Είναι μία βοήθεια σημαντική για να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου να οργανωθεί, να ανακουφιστεί από τα πολλά ψυχοσωματικά και να ετοιμαστεί για την μάχη μες την ίδια την καθημερινότητα και τον τρόπο σκέψης σου.
-Βάλε κάθε μέρα μικρούς στόχους και τήρησε ένα βασικό πρόγραμμα. Π.χ. "σήμερα θα πάω 1 ώρα περπάτημα ή θα οδηγήσω μέχρι εκεί κι εκεί και δεν θα γυρίσω πίσω αν δεν το κάνω, όσο κι αν αγχωθώ." "Σήμερα θα αφιερώσω 2 ώρες να φιάξω το βιογραφικό μου και να το στείλω στις τάδε αγγελίες που με ενδιαφέρουν." "Κάθε Τρίτη και Πέμπτη θα αφιερώνω το απόγευμα να βοηθάω την φιλοζωική της γειτονιάς μου."

Απομάκρυνε τους ανθρώπους που σε βλάπτουν από δίπλα σου, άκου τους ειδικούς, βάλε μια κανονικότητα στην καθημερινότητά σου και θα δεις ότι τα πράγματα θα φιάξουν σιγά σιγά.

[vickie_victoria]

Έχει καλύτερο σημείο να κάνει κάποιος επανεκκίνηση πέρα από τον πάτο? Δεν νομίζω. Δεν φοβάσαι ότι θα πέσεις κι άλλο αλλά μόνο να ανέβεις. Αυτό που ζεις το εζησαν - το ζουν κι αλλοι και να μην ντρέπεσαι. Δεν είσαι "τρελή" αλλά παλεύεις με τους φόβους που δημιουργεί το μυαλό σου. Αν αποδεχτείς αυτο που σου συμβαίνει θα δεις ότι τα πράγματα είναι πιο απλά και πρέπει να καταλάβεις πως όπως νοσεί το σώμα έτσι νοσεί και η ψυχή. Άρχισε να μιλάς με τον ψυχολόγο για την παιδική σου ηλικία, για τους γονείς σου (περισσότερο για την μητέρα σου) και θα δεις σιγά σιγά βελτίωση. Το μυαλό θα συνεχίσει να σου κάνει παιχνιδια αλλά πλέον θα ξέρεις πως στόχος του είναι να σου αποσπάσει την προσοχή, να σου δημιουργήσει ψεύτικα προβλήματα. Θα πέσεις, θα ξανά σηκωθείς αλλά κάθε φορά θα είσαι σε καλύτερο σημείο και κάποια στιγμή θα βγεις νικήτρια.

Απομάκρυνε από την ζωη σου ανθρώπους που δεν σέβονται αυτό που ζεις και γενικά εσένα και δώσε περισσότερη σημασία στα δικά σου θέλω και στις δικές σου ανάγκες.. Και στο λέει ένας άνθρωπος που ήταν στην θέση σου, που πέρασε ότι και εσύ αλλά πεισμωσε και βγήκε όρθιος. Και να ξέρεις η κατάθλιψη στο τέλος σου δίνει μόνο καλά. Εκτιμάς περισσότερο την ζωή, αναγνωρίζεις εύκολα τους τοξικους ανθρώπους και μαθαινεις επιτέλους ποιος πραγματικά εισαι.

Μακάρι να βγω νικήτρια και πιο σοφή όπως τα λες.. Και να μην ξαναπεσω να τα βρω με τον εαυτό μου οριστικά!

[vickie_victoria]

vickie_victoria,
Δεν είμαι ειδικός και μπορεί να λέω μπούρδες, αλλά από ότι έχω διαβάσει στα μηνύματά σου μέσες άκρες θα σου πω τα εξής:

- Οι γύρω σου σου τροφοδοτούν τις ανασφάλειες κι ακριβώς λόγω ανασφάλειας κρατάς κοντά σου αυτά τα άτομα που είναι επιεικώς απαράδεκτα. Γονείς, "φίλους" και λοιπούς κάνε τους πέρα.
- Μία δουλειά είναι απαραίτητη από πολλές απόψεις. Και για να γίνεις οικονομικά ανεξάρτητη από τους γονείς (βασικό να μείνεις μόνη σου κάποια στιγμή), και για να κοινωνικοποιηθείς με κόσμο και να δεις ότι κάποιοι θα σε εκτιμήσουν, κάποιοι θα σε παρεξηγήσουν, κάποιους εκ των πραγμάτων θα σους βάλεις στη θέση τους, κάποια προβλήματα δεν θα μπορείς να τα αποφύγεις κτλ κτλ ... και μέσα από όλο αυτό θα ωριμάσεις, θα δεις πλευρές του εαυτού σου που δεν ήξερες, θα μάθεις να αξιολογείς πιο καλά τι είναι σημασίας και μπορεί να σε στρεσάρει και τι όχι κι ένα σωρό άλλα πράγματα.
- Βασικό και σχετικό με τα παραπάνω, να γεμίσεις τη μέρα σου πιο επικοδομητικά και συνεπώς το μυαλό σου με πιο λογικές και δημιουργικές σκέψεις. Αν πηγαίνεις με φίλους που ταιριάζεις μία βόλτα ή εάν ετοιμάζεις το τάδε project για την δουλειά, δεν θα έχεις χρόνο να κάθεσαι να σκέφτεσαι βλακείες όλη μέρα.
- Χαζή δεν είσαι, ούτε τα χάνεις. Αυτή τη στιγμή το μυαλό σου παίρνει 100δες στροφές το λεπτό, απλά οι σκέψεις σου είναι χαώδεις και στρέφονται σε ένα σωρό άκυρες κατευθύνσεις και άκυρα σενάρια. Αυτό δεν δείχνει χαζό άνθρωπο, άνθρωπο που πρέπει σιγά σιγά να πειθαρχεί και να οργανώνει τις σκέψεις του σε πιο θετική κατεύθυνση δείχνει. Αν το καταφέρεις να διοχετεύεις όλη αυτή την ενέργεια σε δημιουργικά και ουσιαστικά πράγματα, σύντομα θα τρίβεις τα μάτια σου με τον νέο σου εαυτό.
- Εάν τόσο καιρό μόνο με ψυχοθεραπεία δεν βλέπεις βελτίωση, μην δαιμονοποιείς την αγωγή. Είναι μία βοήθεια σημαντική για να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου να οργανωθεί, να ανακουφιστεί από τα πολλά ψυχοσωματικά και να ετοιμαστεί για την μάχη μες την ίδια την καθημερινότητα και τον τρόπο σκέψης σου.
-Βάλε κάθε μέρα μικρούς στόχους και τήρησε ένα βασικό πρόγραμμα. Π.χ. "σήμερα θα πάω 1 ώρα περπάτημα ή θα οδηγήσω μέχρι εκεί κι εκεί και δεν θα γυρίσω πίσω αν δεν το κάνω, όσο κι αν αγχωθώ." "Σήμερα θα αφιερώσω 2 ώρες να φιάξω το βιογραφικό μου και να το στείλω στις τάδε αγγελίες που με ενδιαφέρουν." "Κάθε Τρίτη και Πέμπτη θα αφιερώνω το απόγευμα να βοηθάω την φιλοζωική της γειτονιάς μου."

Απομάκρυνε τους ανθρώπους που σε βλάπτουν από δίπλα σου, άκου τους ειδικούς, βάλε μια κανονικότητα στην καθημερινότητά σου και θα δεις ότι τα πράγματα θα φιάξουν σιγά σιγά.

Συμφωνώ με όσα λες.. Σήμερα είμαι πιο ήρεμη έχω κόψει τους ψυχαναγκασμους και δεν νιώθω και την ανάγκη να το κάνω. Οι σκέψεις που επαβαλμβανα έχουν φύγει από το κεφάλι μου και το νιώθω άδειο.. Κάθομαι στο μπαλκόνι και πίνω καφέ με απόλυτη ηρεμία χωρίς άγχος μετά από πολύ καιρό.. Νιώθω όμως περίεργα γιατί είχα συνηθίσει αλλιώς.. Νιώθω σαν να βρίσκομαι σε άλλη πραγματικοτητα από αυτή που ήμουν τόσο καιρό.

[mindcrime]

Ναι μου είπε Γενικευμένη αγχώδη διαταραχή και αρρωστοφοβια. Μου είπε ότι αν δεν πάρω χάπια σε 5 χρόνια θα είμαι χειρότερα. Βασικά μου λέει άμα δεν τα πάρεις τώρα μη μου έρθεις μετά από 5 χρόνια χειρότερα. Έτσι ακριβώς.

Θυμασαι τι σου ειχε προτεινει απο φαρμακα;

[vickie_victoria]

Θυμασαι τι σου ειχε προτεινει απο φαρμακα;

Zoloft για 2 μήνες και Xanax σε περίπτωση που πάθω πανικό. Μου είπε 2 μήνες να παίρνω μόνο φάρμακα χωρίς ψυχοθεραπεία. Και να πάω μετά από 2 μήνες να με δει.

[mindcrime]

Zoloft για 2 μήνες και Xanax σε περίπτωση που πάθω πανικό. Μου είπε 2 μήνες να παίρνω μόνο φάρμακα χωρίς ψυχοθεραπεία. Και να πάω μετά από 2 μήνες να με δει.

Και ποτε εγινε αυτό;

[vickie_victoria]

Και ποτε εγινε αυτό;

Πριν 2 χρόνια μετά έκανα ψυχοθεραπεία συνηλθα για 5μηνες ήμουν πολύ καλά και μετά μ κόλλησε η καρδιά ότι έχω πρόβλημα έτσι ξαφνικά επειδή είχα περίοδο και ένιωθα down και κόλλησα μετά κ έγινε όλο αυτό. Όταν δεν νιώθω καλά η βαριεμαι και νιώθω πλήξη με παίρνει από κάτω νομίζω κάτι έχω και παθαίνω τέτοιες εμμονες για να αποδώσω κάπου την αίσθηση που έχω της πλήξης.

[mindcrime]

Πριν 2 χρόνια μετά έκανα ψυχοθεραπεία συνηλθα για 5μηνες ήμουν πολύ καλά και μετά μ κόλλησε η καρδιά ότι έχω πρόβλημα έτσι ξαφνικά επειδή είχα περίοδο και ένιωθα down και κόλλησα μετά κ έγινε όλο αυτό. Όταν δεν νιώθω καλά η βαριεμαι και νιώθω πλήξη με παίρνει από κάτω νομίζω κάτι έχω και παθαίνω τέτοιες εμμονες για να αποδώσω κάπου την αίσθηση που έχω της πλήξης.

Τελικά η ψυχοθεραπεια δεν προσφερει μονιμο αποτελεσμα έτσι έχει relapse. Πιστευω και εγω πως η πληξη τα παθη και οι ανεκπληρωτες επιθυμίες γινονται δαιμονες στη ζωή μας