Αντιπάθεια στα μωρά.

[Sonia]

Εγώ ρε Σόνια δεν μπορώ να τους πω μην μου δείχνεις το ανηψακι σου. Η μην μου δείχνεις το παιδάκι σου. Δυστυχώς όταν δεν γνωρίζεις τον άλλο πολύ πολύ καλά δεν μπορείς να του το ξεκόψεις. Μια πολύ καλή μου φίλη το ξέρει και δεν παίρνει ποτέ το μωρό της μαζί Γιατί συνήθως κάνει φασαρία και δεν γίνεται διάλογος. Όμως σε κάποιες κοινωνικές καταστάσεις δεν γίνεται να το αποφύγω.

Γιατί δεν μπορείς; Εγώ τους το λέω κι ας παρεξηγηθούνε. Επίσης συχνά τους τη λέω όταν δείχνουν παιδιά που δεν ειναι καν δικά τους. Πριν καιρό βρέθηκα με παλιά συμφοιτήτρια που μου έδειχνε στο κινητό παιδιά άλλου συμφοιτητή "Υποθέτω σου έστειλε τις φωτό για να τις δεις εσύ, όχι να δείχνεις τα παιδιά του στον καθένα" της είπα και μαζεύτηκε. "Άσε που ξέρεις ότι βαριέμαι με τα παιδιά" συμπλήρωσα. " Εσύ δεν άλλαξες καθόλου" μου είπε, γελάσαμε και αλλάξαμε κουβέντα. Απλό.

[Sonia]

Εμένα πάλι με εκνευρίζει ένα νέο ζευγάρι φίλων μου που έχει έξι μηνών μωρό και συνέχεια όταν μιλάω μαζί τους ή πάω σπίτι τους για καφέ ή μιλήσουμε στο τηλ το μόνο που λένε είναι τι έκανε ο μπέμπης αν ρευτηκε ο μπέμπης αν έκλασε σε πόσους γιατρούς τον πήγαν τι αλλεργίες έχει ο μπέμπης και ανεβάζουν στα σοσιαλ μίντια συνέχεια τα πατουσακια του μπέμπη το μπανάκι του μπέμπη το φαγακι του μπέμπη το δωράκι του μπέμπη κτλ δλδ ελεοοοοοοςςςςς.. είναι παράξενο που μου σπάνε τα νεύρα τόσο και με κουράζουν;

Από τη μεριά τους έχουν μπουν σε άλλη φάση και το καταλαβαίνω ως ένα βαθμό, αλλά όταν είναι στην κοσμάρα τους και δεν σκέφτονται ότι εσύ είσαι σε άλλη φάση, αν είναι όντως φίλοι, πρέπει να τους το υπενθυμίζεις ώστε να μαζεύονται και να σκέφτονται λίγο και την μεριά σου. Εγώ το κάνω αυτό με τους φίλους μου, τι φίλοι είναι αν δεν μπορώ να τους μιλήσω ελεύθερα και να τους πω τι σκέφτομαι ή αν κάτι με ενόχλησε;

[hlias1988]

εμενα τα παιδια μου ταρασουν την ησυχια μου.......

[Winterbane]

Και εγώ έχω παρόμοια αισθήματα. Βρίσκω τα μωρά ενοχλητικά και αντιαισθητικα. Μου προκαλούν έναν εκνευρισμό. Με τα μικρά παιδιά δεν έχω θέμα. Έχω διαγνωστει με ιδψ και με βασάνιζαν σκέψεις πως μπορεί να κάνω κακό σε ένα μωρό η παιδί. Σαδιστική συμπεριφορά δεν έχω σε συνειδητό επίπεδο. Όμως έχει τύχει αρκετές φορές να δω σε ονειρα πως χαστουκιζω ένα μωρό και το κλάμα του μου δημιουργεί ευχαρίστηση. Μόλις ξυπνήσω αυτά τα συναισθήματα εξαφανίζονται και μένω να σκέφτομαι τι διάολο ήταν αυτό. Προσωπικά δεν πιστεύω πως οι ψυχαναγκασμοί είναι 100% αντίθετοι προς τις επιθυμίες του ατόμου. Σαδιστικές και επιθετικές τάσεις μπορεί να έχει κάποιος και λόγο γενετικής. Παρατηρείται και στο ζωικό βασιλειο. Εγώ είχα όταν ήμουν 7-8 χρόνων και στο σπίτι μου δεν είχα θέμα με τους γονείς μου. Μεγάλωνα με ηρεμία και αγάπη. Δεν είναι απαραίτητο να είναι αποτέλεσμα κακοποίησης. Ευτυχώς εξαφανίστηκαν γρήγορα και σαν παιδί δεν είχα θέματα συμπεριφορας, ομως σίγουρα υπάρχουν στο ασυνείδητο. Συμβουλή μου είναι απόδεξου πως έχεις και τέτοιες σκοτεινές πτυχές. Όταν το έκανα, και αποδέχτηκα πως μπορεί να είμαι και λίγο "κακός", βρήκα ηρεμία, και οι ψυχαναγκασμοί ελαττώθηκαν σημαντικά. Δηλαδή οι επιθετικές σκέψεις σχεδόν εξαφανίστηκαν. Συνεχίζω να μην βρισκω τα μωρά χαριτωμένα αλλά πλέον δεν έχω σκέψεις πως μπορεί να τους κάνω κακό να με βασανίζουν.

[anonymous person]

προσωπικα ουτε εμενα μου αρεσουν τα παιδια και δεν τα βρισκω καθολου χαριτωμενα και φυσικα ουτε θελω να κανω παιδια για πολλους λογους.πρωτον διοτι εχουν ευθυνες και ως αρρωστος με ψυχωση ουτε τον εαυτο μου καλα καλα δεν μπορω να συντηρησω.δευτερον θα εχω υψηλοτερα επιπεδα στρες και θα μου κανουν κακο στην παθηση με υποτροπες.τριτον φοβαμαι μην κληροδοτησω την ασθενεια μου στους απογονους και βγουν χειροτερα απο εμενα και μια ζωη ειμαι δουλος του αρρωστου παιδιου μου σαν 30plus που ειμαι ακομα η μανα μου με συντηρει λογω της ασθενειας που εχω και βιωνει πολυ στρες με εμενα ποσο μαλλον οταν εισαι ασθενης και καλα καλαδεν εισαι ανεξαρτητος.ολοι αυτοι οι λογοι οι παραπανω συν οτι δεν τα βρισκω ελκυστικα και ζηλερα τα παιδια ειναι βασιμοι λογοι να μην αναπαραξω το dna μου δεν το εχω ψωνιο να αφησω απογονους σε μια κοινωνια δυσκολη επικινδυνη για τα παιδια και απο ακραιο bullying που γινονται σε ολα τα σχολεια και η χρηση ουσιων που την θεωρουν μοδα ειδικα η κανναβη που κανει το 10% του πληθυσμου της Αθηνας μεγαλο ποσοστο συμφωνα με ερευνες και για τα κοριτσια η κοινωνια ειναι σκληρη ποσοι βιασμοι και παρενοχλησεις βιωνουν κοπελες ακομα και ανηλικες και με τον κορονοιο που στην χειροτερη περιπτωση να αφαιρει ζωες πολλες ανα τακτα χρονικα διαστηματα.

πιστευω ειναι ανευθυνοτητα να φερνεις παιδια και να μην σκεφτεσαι τα παραπανω και να σακατευτει το παιδι σου ψυχικα και να το χεις μεχρι που να πεθανεις διπλα σου ή να το βαλεις σε ιδρυμα που και κει τα κακοποιουν τα παιδια.και ειμαι υπερ χωρις να ειμαι ακροδεξιος οι σοβαρα ψυχικα πασχοντες να αποφευγουν να κανουν παιδια και να μην διαιωνιζουν το ψυχικο προβλημα στις επομενες γενιες και ειναι δυστυχιασμενα τα παιδια οπως ειμαι και γω με τα συνδρομα καταδιωξης και ενα σωρο αλλες ιδεες που εχω και δευτερον η ψυχωση ειναι τετοια που εισαι παντα με το αιμα κρυο μην παθεις υποτροπη ακομα και 2 ημερες να μην παρεις τα χαπια μπορει να χεις βαρβατη υποτροπη και να στα αφαιρεσουν απο την γονικη μεριμνα τα παιδια

με λιγα λογια θελει μεγαλη ψυχικη υγεια για να αντιμετωπισεις τις προκλησεις ως γονιος γιατι μπορει να ειναι το παιδι ατιθασο να μπλεξει με παλιοπαρεες να συμβουν τα παραπανω που ανεφερα που βλεπεις 16χρονα να μαχαιρώνονται να αρρωσταινει και να πρεπει να το τρεξεις στον γιατρο που ειναι μια μορφη ταλαιπωριας για να βρεις γιατρο να το κουραρει.ωριμοτητα και αριστη ψυχικη υγεια θελουν για να κανεις παιδια

[andreas86]

Προσωπικά, βρίσκω χαριτωμένα και αξιαγάπητα τα παιδιά μετά το πρώτο χρόνο από 2 έως 8 χρονών και κυρίως τα κορίτσια είναι πιο αξιαγάπητα, είναι και σύνηθες το φαινόμενο η πατεράδες να έχουν περισσότερη αδυναμία στις κόρες τους. Αλλά έτσι που είμαι εγώ δεν είμαι ούτε για γάμο ούτε για παιδιά!

[Κύκνος]

Προσωπικά, βρίσκω χαριτωμένα και αξιαγάπητα τα παιδιά μετά το πρώτο χρόνο από 2 έως 8 χρονών και κυρίως τα κορίτσια είναι πιο αξιαγάπητα, είναι και σύνηθες το φαινόμενο η πατεράδες να έχουν περισσότερη αδυναμία στις κόρες τους. Αλλά έτσι που είμαι εγώ δεν είμαι ούτε για γάμο ούτε για παιδιά!

Κι εγώ αγαπώ τα παιδιά και στεναχωριέμαι που δεν θ' αποκτήσω δικά μου... Την πιθανότητα γάμου δεν την αποκλείω ακόμα αλλά για παιδιά δεν το βλέπω, ο χρόνος μετράει αντίστροφα...

[Macgyver]

ποτε δεν αγαπουσα τα παιδια , ειναι φασαρια , εξ ου και δεν εχω παντρευτει ......

[asperger39]

και εγω οταν δω μωρα λιγο ετσι κρατω μια αποσταση τα συμπαθω μερικα ειν κι πολυ ομορφα ομως κατι με απωθει μα ειν μην ξεχναμε αυτα η αρχη μιας νεας ζωης .καποτε είμασταν κι εμεις μωρα χεχεχε

[broken heart 1985]

Επίσης, δεν πολυτρελαίνομαι.

[Macgyver]

τι αλλεργίες έχει ο μπέμπης και ανεβάζουν στα σοσιαλ μίντια συνέχεια τα πατουσακια του μπέμπη το μπανάκι του μπέμπη το φαγακι του μπέμπη το δωράκι του μπέμπη κτλ δλδ ελεοοοοοοςςςςς.. είναι παράξενο που μου σπάνε τα νεύρα τόσο και με κουράζουν;

μπαααα, κι εγω το ιδιο αισθανομαι.......

[nikos2]

τα παιδια ειναι σαν τις βαρκες. το καλλιτερο παιδι ειναι το παιδι του αλλου. διαφορετικα ειναι μεγαλος μπελας. παντως οσοι οσες δεν μπορουν να κανουν υπαρχει και η δυνατοτητα της υιοθεσιας τα παλιοτερα χρονια ηταν ακομα περισσοτερο συνηθησμενη

[WarriorPriestess]

Εγώ πάλι θα το έλεγα αντιπάθεια στις φωνές στα κλάμματα και στις ευθύνες υποχρεώσεις που συνοδεύουν ένα παιδί,κατά τα αλλά τα αγαπώ τα χαίρομαι ,όταν τα βλέπω ειδικά αν είναι καλότροπα και φροντισμένα σωστά και κοινωνικοποιημένα στους δημόσιους χώρους είναι χάρμα οφθαλμών και υπόδειγμα προς αλλά παιδάκια και γονείς .

[Thessalonian]

Νομιζω οτι αν αποκτησετε κι εσεις ανηψια, θα αλλαξετε γνωμη. Κανουν απιθανες χαζομαρες και βγαζουν πολυ γελιο. Εμενα μου φαινονται σαν κινουμενες κωμωδιες, ωρες ωρες κρατιεμαι να μη γελασω με τις αστειες ανοησιες που κανουν. Και μην ξεχνατε ποτέ οτι ενα ανηψι εχει το 25% των χρωμοσωμάτων σου. Το ιδιο ποσοστο ισχυει και για παππουδογιαγιαδες.