Κρίση Πανικού στο σούπερ μάρκετ

[serotonini]

Σήμερα ξύπνησα νιώθοντας μια εσωτερική ένταση και σφιγμένους μύες στο κεφάλι, ζαλάδα και γενική τσίτα. Δεν έδωσα σημασία, είπα θα χαλαρώσω στην πορεία, και σκέφτηκα να πάω σούπερ μάρκετ να πάρω λίγα πραγματάκια. Ξεκινάω λοιπόν με ένα καροτσάκι που έχω για να μη κουβαλάω σακούλες, μπαίνω μέσα στο κατάστημα και βλέπω πολυκοσμία και φοβερές ουρές στα ταμεία. Το αισθάνομαι εκείνη τη στιγμή πως με πειράζει, κι αρχίζει η ταχυκαρδία και η ένταση που όμως λέω πως θα προσπαθήσω να ελεγξώ και συνεχίζω (αρκετά νευρικά και βιαστικά) να κάνω τα ψώνια μου. Τελειώνοντας αλλά με τους παλμούς μου στα ύψη πλέον, βρίσκομαι σε μία ουρά τουλάχιστον 15 ατόμων. Σταματώ, λέω ψυχραιμία θα περιμένεις όλα καλά.
Κι όμως όχι όλα καλά γιατί άρχισα να ζαλίζομαι πολύ έντονα και με έπιασε ένας τρελός φόβος ότι θα χάσω τις αισθήσεις μου.
Βλέπω μια υπάλληλο, της λέω μπορώ να αφήσω το καρότσι μου για λίγο γιατί ξέχασα την κάρτα μου και να ξαναγυρίσω? Τελος πάντων μου το κρατάω, και φεύγω τρέχοντας για το σπίτι μου που είναι γύρω στα 300μ απόσταση. Στο δρόμο έλεγα μέσα μου "έλα θα τα καταφέρεις κομπλέ, όλα οκ"... Και φτάνω. Μπαίνω μέσα, κατευθείαν πιεσόμετρο, εντάξει οι παλμοί μου ήταν ελαφρώς τσιμπημένοι 100, και η πίεση μου για τα δεδομένα μου που είμαι του 7/10, ήταν στο 8.5/12. Με ρωτάει η μάνα μου τί έγινε, της λέω, παίρνω μισό λεξοτανίλ και ξαπλώνω να ηρεμήσω. Έλεγα από μέσα μου, "δε γίνεται να αφήσεις το καρότσι και τα ψώνια εκεί, πρέπει να επιστρέψεις"..... Και πράγματι 20 λεπτά μετά που είχα λίγο ηρεμήσει, παίρνω βαθειά ανάσα και βγαίνω ξανά γρήγορα προς το σουπερ μάρκετ. Μπαίνω μέσα, βρίσκω το καρότσι, και λέω σε όοοολους στην ουρά που ήταν εκείνη τη στιγμή, "συγνώμη παιδιά ήμουν εδώ αλλά έφυγα για λίγο, μπορώ να περάσω πρώτη?" Και ευτυχώς με άφησαν χωρίς κουβέντα. Πλήρωσα γρήγορα και επέστρεψα.

Τώρα είμαι πλέον σπίτι, πολύ πιο ήρεμη, αλλά όχι ουσιαστικά ήρεμη, γιατί με στεναχωρεί ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ που το ζω αυτό το πράγμα, κι αναρωτιέμαι συνέχεια: Έτσι θα είμαι από εδώ και πέρα? θα νιώθω ανά πάσα στιγμή αυτόν τον τρόμο πως θα χάσω τον έλεγχο του οργανισμού μου ή και τη ζωή μου απο πχ έμφραγμα, εγκεφαλικό ή ό,τι άλλο? Πολύ χάλια κατάσταση, θέλω να κλάψω ειλικρινά. Πώς ξεπερνιέται τώρα όλο αυτό? Ξεπερνιέται? Πώς θα βγω να δουλέψω και να είμαι χαλαρή και λειτουργική όπως ήμουν? Νιώθω λες και έχω πέσει μέσα σε μια μαύρη τρύπα που δεν έχω ιδέα πώς να βγω.
Κι ενώ ξέρω ότι κάθε φορά εγώ μου ανεβάζω στροφές, εγώ μου προκαλώ αυτή την αναστάτωση, κάθε φορά αποτυγχάνω να το σταματήσω.

Ξέρω γιατί είμαι στεναχωρημένη. Πέρασα πάρα πολλά σε μία σχέση προ έτους μέσα στην οποία επι τρία χρόνια βασανίστηκα πάρα πολύ άσχημα και πατήθηκα κάτω από τόσο άσχημες συμπεριφορές που ούτε να ανακαλέσω στη μνήμη δε θέλω. Και παρά το ότι έφυγα και απομακρύνθηκα, πλέον έχω έναν εντονότατο φόβο απέναντι στον κόσμο και τις σχέσεις. Δεν εμπιστεύομαι προθέσεις κτλ. Κι αυτό γιατί το πρόσωπο με το οποίο ήμουν, μου παρουσιάστηκε ως ο υπέροχος άνθρωπος, με έπεισε κι επένδυσα, και τελικά αφου είχα "κλειδώσει εκεί" μεταμορφώθηκε στο πιο κακοποιητικό σαδιστικό ον. Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι λες και δεν ξέρω με ποιον ήμουν πραγματικά. Έκτοτε τρομάζω για το πώς μπορεί να "σου βγει" ο οποιοσδήποτε στην πορεία,
και κακά τα ψέμματα ο κόσμος γενικότερα έχει παραγίνει ό,τι να 'ναι στα πάντα. Σε επίπεδο σταθερότητας, αυθεντικότητας κοκ. Δε νιώθω ότι εύκολα μπορώ να συνεννοηθώ ή να μοιραστώ το μέσα μου μέσα σε μια αλαλουμίαση συμπεριφορών.

Είναι αρκετός ο κόσμος που με πλησιάζει, φιλικά αλλά και ερωτικά, όμως εγώ αποτραβιέμαι και αποφεύγω την όποια συνέχεια. Κι όλο αυτό ενώ θα ήθελα πραγματικά να αισθανθώ ξανά ότι μπορώ να προχωρήσω κοινωνικά/ερωτικά σε νέες γνωριμίες. Νιώθω όμως πως δεν έχω ανοχή, ή ότι δε μπορώ να συμβιβαστώ πια όταν κάτι δεν μου ταιριάζει όπως θα ήθελα.
Με το παραμικρό αισθάνομαι πίεση και κάνω πίσω.

Συγνώμη αν σας κούρασα, αλλά είναι πραγματικά μια πολύ έντονη κατάσταση αυτή που βιώνω. Θα ήθελα αν κάποιος βιώνει κάτι ανάλογο να μιλήσουμε και να ανταλλάξουμε σκέψεις.
Τα φιλιά μου σε όλους σας.

[tsaros]

Θα σου πω οτι επαθα πριν 3 μερες το ιδιο πράγμα. Γυρισα πήρα ενα lexotanil καο ξανακατεβηκα. Δεν ειχα ΠΟΤΕ δτη ζωη μου θεματα αγοραφοβιας, και την τελευταια βδομάδα το παθαίνω σχεδον σε κάθε συναναστροφη μου με κόσμο μ προφανώς και εχει απορρυθμιστει κατι στον οργανισμο μου.

Ξεκινησα απο χθες θεραπεια γιατι δε σκοπεύω να βασανίστω πολυ καιρό με αυτο το πράγμα

[Billtheo]

Καλησπέρα κι από εμένα!

Κι εγώ δυστυχώς ταλαιπωρουμαι από κρίσεις πανικού εδώ και καιρό κυρίως όταν συναναστρεφομαι με κόσμο κι εγώ. Παίρνω φάρμακα εδώ κι έναν χρόνο κι έχω δει πολύ μικρή βελτίωση, ωστόσο ξέρω πολλούς που έχουν δει δραματική βελτίωση με τα αντικαταθλιπτικα. Θα σας φανεί αστείο αλλά εμένα με βοηθάει πολύ η μάσκα που φοράω λόγω κορονοιου,ωστόσο δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση και παρακαλάω κάποια φαρμακευτική αγωγή επιτέλους να μου δουλέψει.

[tsaros]

Καλησπέρα κι από εμένα!

Κι εγώ δυστυχώς ταλαιπωρουμαι από κρίσεις πανικού εδώ και καιρό κυρίως όταν συναναστρεφομαι με κόσμο κι εγώ. Παίρνω φάρμακα εδώ κι έναν χρόνο κι έχω δει πολύ μικρή βελτίωση, ωστόσο ξέρω πολλούς που έχουν δει δραματική βελτίωση με τα αντικαταθλιπτικα. Θα σας φανεί αστείο αλλά εμένα με βοηθάει πολύ η μάσκα που φοράω λόγω κορονοιου,ωστόσο δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση και παρακαλάω κάποια φαρμακευτική αγωγή επιτέλους να μου δουλέψει.

Τι αγωγη παίρνεις; και πως εκδηλώνεται σε σενα η κριση; εμενα πχ σφίγγεται το κεφαλι μου, εχω ζαλαδα και με δυσκολευει να μιλάω, νομίζω οτι οσο μιλάω το χειροτερεύω,

Χθες επισης βγηκα και ενω στην αρχη ενιωθα καπως να πιέζομαι, οταν ηπια ενα ποτηρι κρασι ένιωσα πολυ πιο ανετα και με το 2ο ποτηρι δεν ενιωθα απολύτως κανενα σύμπτωμα

[Billtheo]

Τι αγωγη παίρνεις; και πως εκδηλώνεται σε σενα η κριση; εμενα πχ σφίγγεται το κεφαλι μου, εχω ζαλαδα και με δυσκολευει να μιλάω, νομίζω οτι οσο μιλάω το χειροτερεύω,

Χθες επισης βγηκα και ενω στην αρχη ενιωθα καπως να πιέζομαι, οταν ηπια ενα ποτηρι κρασι ένιωσα πολυ πιο ανετα και με το 2ο ποτηρι δεν ενιωθα απολύτως κανενα σύμπτωμα

Τώρα παίρνω σκέτο zyprexa 5 mg κάθε βράδυ. Εμένα η κρίση εκδηλώνεται με ζαλάδα, θόλωμα στο κεφάλι αδυναμία συγκέντρωσης και εφίδρωση.Έχεις λάβει ποτέ κάποια αγωγή?

[serotonini]

Θα σου πω οτι επαθα πριν 3 μερες το ιδιο πράγμα. Γυρισα πήρα ενα lexotanil καο ξανακατεβηκα. Δεν ειχα ΠΟΤΕ δτη ζωη μου θεματα αγοραφοβιας, και την τελευταια βδομάδα το παθαίνω σχεδον σε κάθε συναναστροφη μου με κόσμο μ προφανώς και εχει απορρυθμιστει κατι στον οργανισμο μου.

Ξεκινησα απο χθες θεραπεια γιατι δε σκοπεύω να βασανίστω πολυ καιρό με αυτο το πράγμα

Λοιπόν παιδιά τα ίδια ακριβώς με εσάς.... Ζαλάδα, αστάθεια. ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΑ! αυτή η ταχυκαρδία που ανεβάζεις στροφές είναι το χειρότερο.... Είχα παρόμοια συμπτώματα πολλά χρόνια πίσω, οχτώ νομίζω? Και τώρα τσουπ μετά την πίεση των τελευταιών χρόνων και του τραύματος που απέκτησα εμφανίστηκαν όλα. Εδώ και τρεις μήνες ειδικά. Σφιγμένοι μυες στο σώμα και στο κεφάλι, μέχρι και στο πρόσωπο. Εκεί που κάθομαι αισθάνομαι καμιά φορά να φουντώνω ή αρρυθμίες. Αγοραφοβία δεν είχα ούτε εγώ ποτέ, τώρα στρεσσάρομαι πάρα πολύ, και ειδικά ΌΤΑΝ πρέπει να περιμένω κάπου την σειρά μου. Εκεί στο όρθιο αρχίζουν οι σκέψεις ότι θα μου ρθει....και φυσικά έρχεται. Απόψε μετά απο προτροπή πολύ καλού μου φίλου ξεκινάω Effexor XR των 75mg, μίλησα και με τον γιατρό μου και το ενέκρινε. Ευχηθείτε μου καλή τύχη τι να πω..... ΑΣΕ ΠΟΥ τρέμω τις παρενέργειες του χαπιού που σημαίνει ότι για τις επόμενες μέρες θα είμαι μέσα στον τρόμο.

[serotonini]

Τώρα παίρνω σκέτο zyprexa 5 mg κάθε βράδυ. Εμένα η κρίση εκδηλώνεται με ζαλάδα, θόλωμα στο κεφάλι αδυναμία συγκέντρωσης και εφίδρωση.Έχεις λάβει ποτέ κάποια αγωγή?

Εδώ και πόσο καιρό παίρνεις την αγωγή? έχει κάνει κάτι?

[Billtheo]

Εδώ και πόσο καιρό παίρνεις την αγωγή? έχει κάνει κάτι?

Γενικά φάρμακα παίρνω λίγο πάνω από χρόνο. Το ζυπρεξα το παίρνω κανέναν μήνα, ίσως λίγο παραπάνω. Γενικά δεν έχω δει το αποτέλεσμα που θα ήθελα, η βελτίωση είναι μικρή, ωστόσο είμαι κάπως λειτουργικός σε σχέση με πριν καθώς σε μια φάση δεν μπορούσα καν να εργαστώ, απουσίαζα από την εργασία μου με αναρρωτικες άδειες.Τώρα με ζόρι μεν αλλά μπορώ και εργαζομαι.

[serotonini]

Γενικά φάρμακα παίρνω λίγο πάνω από χρόνο. Το ζυπρεξα το παίρνω κανέναν μήνα, ίσως λίγο παραπάνω. Γενικά δεν έχω δει το αποτέλεσμα που θα ήθελα, η βελτίωση είναι μικρή, ωστόσο είμαι κάπως λειτουργικός σε σχέση με πριν καθώς σε μια φάση δεν μπορούσα καν να εργαστώ, απουσίαζα από την εργασία μου με αναρρωτικες άδειες.Τώρα με ζόρι μεν αλλά μπορώ και εργαζομαι.

εγώ τώρα είμαι στη διαδικασία εύρεσης εργασίας και είναι κι ένας λόγος που τρελαίνομαι ακόμα περισσότερο... δε μπορώ να είμαι λειτουργική έτσι. :(

[Billtheo]

εγώ τώρα είμαι στη διαδικασία εύρεσης εργασίας και είναι κι ένας λόγος που τρελαίνομαι ακόμα περισσότερο... δε μπορώ να είμαι λειτουργική έτσι. :(

Κάνεις κάποια αγωγή?

[elpida33]

Noμιζω οτι με τη καραντινα γιναμε λιηο χειρότερα.. Εγω αν αγχωθω να κανω τις εξωτερικες δουλειες γρήγορα παει τελος αν πεσω κ σε κοσμο κ ειδικα σε ουρές χαιρετισματα ειμαι κ απο τη φυση μ με Ταχυοαλμιες προχθες χτυπησα 150 παλμους ςιπα παει αυτο ηταν...

[tsaros]

Εγω ξεκινησα cipralex 10mg φυσικα σταδιακα οποτε περιμένω να δω αποτελεσμα σε 2-3 εβδομάδες. Μου είπε να παίρνω μισο lexotanil πρωί βραδυ μέχρι να λειτουργήσει το αλλο χαπι και μετα να τα κοψω σταδιακα

[serotonini]

Noμιζω οτι με τη καραντινα γιναμε λιηο χειρότερα.. Εγω αν αγχωθω να κανω τις εξωτερικες δουλειες γρήγορα παει τελος αν πεσω κ σε κοσμο κ ειδικα σε ουρές χαιρετισματα ειμαι κ απο τη φυση μ με Ταχυοαλμιες προχθες χτυπησα 150 παλμους ςιπα παει αυτο ηταν...

Κάνεις εσύ κάποια αγωγή Ελπίδα? Εγώ τώρα θα πάρω το πρώτο μου χαπάκι που σας γράφω... Με θυμώνει πάρα πολύ αυτη η κατάσταση γιατί με θυμάμαι να έχω υπάρξει και ήρεμη και χωρίς να με νοιάζει τίποτα ενώ είμαι έξω. Τώρα φοβάμαι και τη σκιά μου. Θυμώνω περισσότερο που απο τη στιγμή που έπαθα τη πρώτη κρίση πανικού πριν λίγο καιρό, απο κει και πέρα το κάνω η ίδια πολύ χειρότερο. Τι στο καλό? Με τι χημείες εγκεφάλου γεννηθήκαμε?... Βλέπω ανθρώπους που είναι κοσμάρα και τους ζηλεύω.

[elpida33]

Αμα το παθεις μια φορα κ τ δωσεις σημασία παει τελος,, φαντασου δουλευα πωλητρια κ το καλοκαίρι με τους τουρίστες εδινα. Μαχη καθε μερα,, απο εκει αποφασισα να παρω αγωγη μισο κονκορ παιρνω ειναι για τοθς παλμους γτ τοθς εχω σχεδον μονιμως ανεβασμενους κ ειναι κ αγχολυτικο γτ μπλοκαρει την αδρεναλίνη,, μ εδωσε λεξοτανιλ τα αγόρασα αλλα δε τα πηρα ποτε το κονκορ με εχει βοηθησει πολυ μπορω να ειμαι σε κοσμο κ να ειμαι ήρεμη προχθες δε το πηρα κ να οι 150 παλμοι λιγο να νιωσω παλμους ερχεται ο πανικος

[Billtheo]

Κάνεις εσύ κάποια αγωγή Ελπίδα? Εγώ τώρα θα πάρω το πρώτο μου χαπάκι που σας γράφω... Με θυμώνει πάρα πολύ αυτη η κατάσταση γιατί με θυμάμαι να έχω υπάρξει και ήρεμη και χωρίς να με νοιάζει τίποτα ενώ είμαι έξω. Τώρα φοβάμαι και τη σκιά μου. Θυμώνω περισσότερο που απο τη στιγμή που έπαθα τη πρώτη κρίση πανικού πριν λίγο καιρό, απο κει και πέρα το κάνω η ίδια πολύ χειρότερο. Τι στο καλό? Με τι χημείες εγκεφάλου γεννηθήκαμε?... Βλέπω ανθρώπους που είναι κοσμάρα και τους ζηλεύω.

Εγώ ζηλεύω τους πάντες. Ντρέπομαι που το λέω αλλά βλέπω ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, καθηλωμενους σε αναπηρικά καροτσάκια και λέω καλύτερα να ήμουν έτσι και να μην είχα αυτά τα ψυχολογικά.Γενικά αισθάνομαι άχρηστος η αυτοπεποίθηση μου έχει πέσει στο μηδέν.