Γιατί έχω τόση ανάγκη εναν γκόμενο ;

[rainbow96]

Γεια σας
Γενικα νιώθω πως όλη μου η ψυχολογία ειναι σκατα αυτη τη στιγμη. Το μονο θετικό είναι οτι εχω τους γονείς μου, είμαι στην ασφάλεια του σπιτιού μου και έχω ιντερνετ..α και φαι. Αυτα. Τιποτα άλλο. Προφανώς η ψυχολογια μου ειναι στα πατωματα λογω αυτης της αδιανοητης καταστασης που επικρατει..Δεν μπορούμε να πάμε έναν καφέ, μια βόλτα, να δούμε τους φίλους μας, να περάσουμε λιγο καλα..Ολη η καθημερινότητα μου απλα κατέρρευε. Ουτε σχολη, ούτε χορός, ούτε τίποτα. Τωρα θα μου πειτε, και πού κολλαει αυτο με τον τίτλο του ποστ; Η αλήθεια ειναι πως στην άρχη, αν και μου φάνηκε σοκαριστική όλη η φάση με την καραντίνα, κατάφερα να το δω αρκετά αισιόδοξα και χαλαρά. Ήμουν μονη στο σπίτι, στην πόλη που σπουδάζω. Έκανα τις μαγειρικές μου, είδα σειρές... Γενικα έπαθα πλάκα με τον εαυτό μου που δεν βαρέθηκα από το πρώτο δευτερόλεπτο, διότι σαν άνθρωπος είμαι πολύ του έξω, δεν μ αρεσει να κάθομαι σπιτι, προτιμω να κανω μια βολτα εστω και μόνη μου. Βαζω ακουστικά και πάω...Τετοια φαση. Ωσπου όλα αλλάζουν και γίνομαι πάλι αυτο το πλάσμα που σιχαίνομαι, που όλη μερα γκρινιάζει, βαριέται, του φαίνονται όλα μίζερα.. Γιατί άραγε; Πού να οφείλεται αυτή η απότομη αλλαγή στην συμπεριφορά μου. Μα φυσικα, επειδη το αγορι που εβγαινα το τελευταιο διαστημα, μου "δηλωσε" ποσο χεσμενη με έχει ... Βγαιναμε χαλαρα γενικα, ήξερα οτι δεν ήθελε σχέση, αλλα καθώς είχα μια καθημερινότητα αρκετά κομπλε, με δραστηριότητες κλπ λεω νταξει, αυτο το χαλαρο μια φορα στις 3 μερες δεν το λες και κακο. Και τσουπ κωρονοιος. Τσουπ ολη μερα σπιτι. Τσουπ ολη μερα πανω απο την οθονη περιμένοντας να στειλει. Να μην τα πολυλογω, μετα απο μια έκρηξη θυμου μου για την αδιαφορια του και μετα απο μερικές "υπέροχες" εκδηλώσεις "αγαπης" απο την πλευρα του (το αντίθετο ακριβως δηλαδη) η αξιοπρέπεια μου με οδήγησε στο να το λήξω. Που στην ουσια κι αυτος αργα ή γρήγορα θα το έληγε..Και ξαναρωτω. Γιατι όλη μου η ψυχολογια περιτρυρίζεται γύρω απο το αν θα έχω έναν γκόμενο στη ζωή μου; Γιατι είμαι τοσο υπερβολικά εξαρτημένη απο το να υπάρχει κάτι ερωτικό στην ζωη μου; Γιατι νιωθω οτι ολα καταρρεουν μολις χωρίζω; Γιατι καθε φορα μολις χωρίζω μου ρχεται σαν κεραμίδα η αίσθηση της σινγκλ ζωης , αυτο το κενό μέσα μου..;Και γιατί όσοι γουστάρω δεν νοιάζονται για μένα καθόλου και το πολυ πολυ να με θελουν για κατι χαλαρο;
Πολλά ρώτησα, θα σταματήσω κάπου εδώ .
ΥΓ ολη μου τη σχολική ζωη ακριβώς έτσι την πέρασα οσον αφορα τα αγόρια. Απλα τοτε δεν ειχαν καν κατι χαλαρο, δεν ειχα τιποτα. Just to know

[WhyAlwaysMe?]

Μήπως το σκεφτεσαι πολύ έντονα και πιεστικά,με αποτελεσμα να το εκπέμπεις άθελα σου?
Σαν να εχεις ρε παιδί μου μια ταμπελα:''Θελω γκόμενο''

Σε έχει χεσμενη είπες?Φυγε όπως είσαι από αυτόν.

Για πες by the way καμια σειρά,γιατι με τον ιό τρελαθήκαμε!

[Αποστολια]

Γεια σας
Γενικα νιώθω πως όλη μου η ψυχολογία ειναι σκατα αυτη τη στιγμη. Το μονο θετικό είναι οτι εχω τους γονείς μου, είμαι στην ασφάλεια του σπιτιού μου και έχω ιντερνετ..α και φαι. Αυτα. Τιποτα άλλο. Προφανώς η ψυχολογια μου ειναι στα πατωματα λογω αυτης της αδιανοητης καταστασης που επικρατει..Δεν μπορούμε να πάμε έναν καφέ, μια βόλτα, να δούμε τους φίλους μας, να περάσουμε λιγο καλα..Ολη η καθημερινότητα μου απλα κατέρρευε. Ουτε σχολη, ούτε χορός, ούτε τίποτα. Τωρα θα μου πειτε, και πού κολλαει αυτο με τον τίτλο του ποστ; Η αλήθεια ειναι πως στην άρχη, αν και μου φάνηκε σοκαριστική όλη η φάση με την καραντίνα, κατάφερα να το δω αρκετά αισιόδοξα και χαλαρά. Ήμουν μονη στο σπίτι, στην πόλη που σπουδάζω. Έκανα τις μαγειρικές μου, είδα σειρές... Γενικα έπαθα πλάκα με τον εαυτό μου που δεν βαρέθηκα από το πρώτο δευτερόλεπτο, διότι σαν άνθρωπος είμαι πολύ του έξω, δεν μ αρεσει να κάθομαι σπιτι, προτιμω να κανω μια βολτα εστω και μόνη μου. Βαζω ακουστικά και πάω...Τετοια φαση. Ωσπου όλα αλλάζουν και γίνομαι πάλι αυτο το πλάσμα που σιχαίνομαι, που όλη μερα γκρινιάζει, βαριέται, του φαίνονται όλα μίζερα.. Γιατί άραγε; Πού να οφείλεται αυτή η απότομη αλλαγή στην συμπεριφορά μου. Μα φυσικα, επειδη το αγορι που εβγαινα το τελευταιο διαστημα, μου "δηλωσε" ποσο χεσμενη με έχει ... Βγαιναμε χαλαρα γενικα, ήξερα οτι δεν ήθελε σχέση, αλλα καθώς είχα μια καθημερινότητα αρκετά κομπλε, με δραστηριότητες κλπ λεω νταξει, αυτο το χαλαρο μια φορα στις 3 μερες δεν το λες και κακο. Και τσουπ κωρονοιος. Τσουπ ολη μερα σπιτι. Τσουπ ολη μερα πανω απο την οθονη περιμένοντας να στειλει. Να μην τα πολυλογω, μετα απο μια έκρηξη θυμου μου για την αδιαφορια του και μετα απο μερικές "υπέροχες" εκδηλώσεις "αγαπης" απο την πλευρα του (το αντίθετο ακριβως δηλαδη) η αξιοπρέπεια μου με οδήγησε στο να το λήξω. Που στην ουσια κι αυτος αργα ή γρήγορα θα το έληγε..Και ξαναρωτω. Γιατι όλη μου η ψυχολογια περιτρυρίζεται γύρω απο το αν θα έχω έναν γκόμενο στη ζωή μου; Γιατι είμαι τοσο υπερβολικά εξαρτημένη απο το να υπάρχει κάτι ερωτικό στην ζωη μου; Γιατι νιωθω οτι ολα καταρρεουν μολις χωρίζω; Γιατι καθε φορα μολις χωρίζω μου ρχεται σαν κεραμίδα η αίσθηση της σινγκλ ζωης , αυτο το κενό μέσα μου..;Και γιατί όσοι γουστάρω δεν νοιάζονται για μένα καθόλου και το πολυ πολυ να με θελουν για κατι χαλαρο;
Πολλά ρώτησα, θα σταματήσω κάπου εδώ .
ΥΓ ολη μου τη σχολική ζωη ακριβώς έτσι την πέρασα οσον αφορα τα αγόρια. Απλα τοτε δεν ειχαν καν κατι χαλαρο, δεν ειχα τιποτα. Just to know

Την ίδια ακριβώς εξαρτηση από τις σχέσεις έχω και εγώ. Είμαι με έναν άνθρωπο απλά για να είμαι. Για να μην νοιώθω μόνη, για να καλύπτω τις ανασφαλειες μου ενώ στην ουσία νοιώθω τελειως μόνη μέσα μου.
Όσο και να προσπάθησα να το λύσω αυτό δεν τα κατάφερα,ούτε με την βοήθεια ψυχολογου.νομίζω ότι όλη η ζωή από εδώ και πέρα έτσι θα πάει.
Εσύ όταν μένεις χωρίς σχεση δηλαδή τι σκεφτεσαι η τι φοβασαι?

[rainbow96]

Μήπως το σκεφτεσαι πολύ έντονα και πιεστικά,με αποτελεσμα να το εκπέμπεις άθελα σου?
Σαν να εχεις ρε παιδί μου μια ταμπελα:''Θελω γκόμενο''

Σε έχει χεσμενη είπες?Φυγε όπως είσαι από αυτόν.

Για πες by the way καμια σειρά,γιατι με τον ιό τρελαθήκαμε!

Εννοεις για τον συγκεκριμενο μήπως ήμουν πιεστική ή γενικά; Ρε συ δεν νομίζω. Πώς να το εκπέμπω δηλαδή αυτό; Άσε που στην αρχή οταν γνωριζω καποιον ειμαι αρκετα χαλαρη, εντοπίζω και κανα ελάττωμα και σκεφτομαι "ε τωρα για σχεση δεν ξερω αν θα ταιριαζα με αυτον" .
Σιγουρα θελω γκόμενο, αλλα όχι τον οποιοδηποτε. Αν δεν γουστάρω αρκετα τον αλλον δεν μπορω.
Ναι με εχει παντελως χεσμενη.. Σε καποιες φασεις φανηκε λιγο καλουλης, αλλα κατα βασιν ηρθαμε ψεκασαμε φυγαμε. Και απλα αν τυχαινε αραζαμε λιγο και μιλουσαμε . Για λιγες μερες αλλαξε λιγο η συμπεριφορα του, ήταν πιο τρυφερος και πηρα θαρρος ..Θεωρησα πως τελικα ισως να νιωθει κατι. Αλλα κατα τ αλλα ηταν ξεκαθαρος οτι δε θελει σχεση και ειδικα στην τελευταια μας συζητηση με μειωσανπαρα πολυ καποια πραγματα που ειπε. Δε θα μπορουσα να το συνεχισω μετα απο αυτα
Σειρα το elite ειδα που βγηκε καινουρια σεζον. Αλλα ποση οθονη πια; Θελω να παω βολτα για καφεεεε :'(

[rainbow96]

Την ίδια ακριβώς εξαρτηση από τις σχέσεις έχω και εγώ. Είμαι με έναν άνθρωπο απλά για να είμαι. Για να μην νοιώθω μόνη, για να καλύπτω τις ανασφαλειες μου ενώ στην ουσία νοιώθω τελειως μόνη μέσα μου.
Όσο και να προσπάθησα να το λύσω αυτό δεν τα κατάφερα,ούτε με την βοήθεια ψυχολογου.νομίζω ότι όλη η ζωή από εδώ και πέρα έτσι θα πάει.
Εσύ όταν μένεις χωρίς σχεση δηλαδή τι σκεφτεσαι η τι φοβασαι?

Δυστυχως αυτη η σκεψη που ανεφερες επικρατεί μέσα μου. Ότι όλη η ζωη ετσι θα παει. Παντοτε οταν βλεπω καποιον και ενθουσιαζομαι και μ αρεσει πολυ , σκεφτομαι οτι σιγουρα καποιο λακο εχει η φαβα. Και φυσικα έχει. Νιωθω οτι πλεον δεν μου αξιζει κατι καλυτερο. Δεν μου αξίζει ένα πραγματικα ελκυστικο αγορι (για τα δικα μου γουστα ) να με θελει για κοπελα του. Θα θελει το πολυ πολυ να κανουμε κατι και μεχρι εκει..Μετα αθελα μου αποκταω καποιες ελπιδες. Μετα αυτες οι ελπιδες γκρεμιζονται και συνειδητοποιω ποσο σκατα εξακολουθει να ειναι η ζωη. Τιποτα δεν αλλαζει. Αυτο που φαινονται σαν ψεμα στην αρχη ,είναι όντως ψέματα, κάτι που απλα φαντάστηκα οτι ισως λειτουργουσε, αλλα ποτε δε λειτουργει. Αυτα ..Νιωθω οτι παντα αυτο θα γινεται

[WhyAlwaysMe?]

Εννοεις για τον συγκεκριμενο μήπως ήμουν πιεστική ή γενικά; Ρε συ δεν νομίζω. Πώς να το εκπέμπω δηλαδή αυτό; Άσε που στην αρχή οταν γνωριζω καποιον ειμαι αρκετα χαλαρη, εντοπίζω και κανα ελάττωμα και σκεφτομαι "ε τωρα για σχεση δεν ξερω αν θα ταιριαζα με αυτον" .
Σιγουρα θελω γκόμενο, αλλα όχι τον οποιοδηποτε. Αν δεν γουστάρω αρκετα τον αλλον δεν μπορω.
Ναι με εχει παντελως χεσμενη.. Σε καποιες φασεις φανηκε λιγο καλουλης, αλλα κατα βασιν ηρθαμε ψεκασαμε φυγαμε. Και απλα αν τυχαινε αραζαμε λιγο και μιλουσαμε . Για λιγες μερες αλλαξε λιγο η συμπεριφορα του, ήταν πιο τρυφερος και πηρα θαρρος ..Θεωρησα πως τελικα ισως να νιωθει κατι. Αλλα κατα τ αλλα ηταν ξεκαθαρος οτι δε θελει σχεση και ειδικα στην τελευταια μας συζητηση με μειωσανπαρα πολυ καποια πραγματα που ειπε. Δε θα μπορουσα να το συνεχισω μετα απο αυτα
Σειρα το elite ειδα που βγηκε καινουρια σεζον. Αλλα ποση οθονη πια; Θελω να παω βολτα για καφεεεε :'(

Να τα πάρουμε ένα ένα:
Γενικά εννοώ ότι το θες τόσο που κάνει μπαμ ρε παιδί μου.Και ισως γίνεται απωθητικό το σκεπτικό σου,η αύρα σου κλπ.

Για την πρόταση σου ''Αν δεν γουστάρω αρκετα τον αλλον δεν μπορω.'' θα συμφωνήσω.
Σε έχει παντελώς χεσμένη.Μαλακία του,σόρρυ κιόλας.Καλά έκανες και το τελείωσες.

Εγώ θέλω βόλτα για καφέ,γυμναστήριο,βραδυνή έξοδο.Οχι άλλη καραντινα!

[Αποστολια]

Δυστυχως αυτη η σκεψη που ανεφερες επικρατεί μέσα μου. Ότι όλη η ζωη ετσι θα παει. Παντοτε οταν βλεπω καποιον και ενθουσιαζομαι και μ αρεσει πολυ , σκεφτομαι οτι σιγουρα καποιο λακο εχει η φαβα. Και φυσικα έχει. Νιωθω οτι πλεον δεν μου αξιζει κατι καλυτερο. Δεν μου αξίζει ένα πραγματικα ελκυστικο αγορι (για τα δικα μου γουστα ) να με θελει για κοπελα του. Θα θελει το πολυ πολυ να κανουμε κατι και μεχρι εκει..Μετα αθελα μου αποκταω καποιες ελπιδες. Μετα αυτες οι ελπιδες γκρεμιζονται και συνειδητοποιω ποσο σκατα εξακολουθει να ειναι η ζωη. Τιποτα δεν αλλαζει. Αυτο που φαινονται σαν ψεμα στην αρχη ,είναι όντως ψέματα, κάτι που απλα φαντάστηκα οτι ισως λειτουργουσε, αλλα ποτε δε λειτουργει. Αυτα ..Νιωθω οτι παντα αυτο θα γινεται

Όλες αυτές οι σκέψεις σε οδηγούν και σένα σε λανθασμένες επιλογες.το έχεις συζητησει αυτό με κάποιον ειδικό? Από που πηγαζει αυτή σου ή ανασφάλεια ότι κανένας καλός για τα γούστα σου δεν θα σε θέλει για σχέση ?

[rainbow96]

Να τα πάρουμε ένα ένα:
Γενικά εννοώ ότι το θες τόσο που κάνει μπαμ ρε παιδί μου.Και ισως γίνεται απωθητικό το σκεπτικό σου,η αύρα σου κλπ.

Για την πρόταση σου ''Αν δεν γουστάρω αρκετα τον αλλον δεν μπορω.'' θα συμφωνήσω.
Σε έχει παντελώς χεσμένη.Μαλακία του,σόρρυ κιόλας.Καλά έκανες και το τελείωσες.

Εγώ θέλω βόλτα για καφέ,γυμναστήριο,βραδυνή έξοδο.Οχι άλλη καραντινα!

Εχω προβλημα στην προσωπικη, δε μου αφηνει να στειλω αλλο μηνυμα. Καλυτερα γραφε εδω ο,τι ειναι γιατι δεν τον χω και πολυ με τα private messages, τα ξεχναω

[WhyAlwaysMe?]

Εχω προβλημα στην προσωπικη, δε μου αφηνει να στειλω αλλο μηνυμα. Καλυτερα γραφε εδω ο,τι ειναι γιατι δεν τον χω και πολυ με τα private messages, τα ξεχναω

Πρέπει να τα διαγράψεις μαλλον.

Anyway,αυτό που ήθελα να πω είναι ότι ίσως πρέπει να είσαι λίγο πιο χαλαρή,όχι όμως αδιάφορη.
Να μην σκέφτεσαι all the time:''Θέλω γκόμενο''.
Και την στιγμή που βλεπεις ότι σε παιρνει από κάτω,κάνε κάτι να ξεχαστείς.
Πως να στο εξηγήσω αλλιώς:Οταν βγαίνεις,να βγαίνεις πρώτα για εσένα.Ναι σίγουρα θα θες να βρεις καποιον,αλλά όχι αυτοσκοπός.Δηλαδή αν βγαίνεις και είναι σαν να έχεις στο κούτελο σου γραμμένο ''Ναι γειά σας ήρθα να γνωρίσω άντρες'',δεν νομίζω να έχεις θετικό αποτέλεσμα.Σαν να δείχνεις απελπισμένη με λίγα λογια.
Ελπίζω να με καταλαβαίνεις.

[rainbow96]

Όλες αυτές οι σκέψεις σε οδηγούν και σένα σε λανθασμένες επιλογες.το έχεις συζητησει αυτό με κάποιον ειδικό? Από που πηγαζει αυτή σου ή ανασφάλεια ότι κανένας καλός για τα γούστα σου δεν θα σε θέλει για σχέση ?

Ρε συ απλα λογω εμπειριων το εχω διαπιστωσει αυτο. Ειμαι 24 και εχω κανει μονο μια σχεση σοβαρη με εναν ανθρωπο που εξαρχης δεν μου αρεζε ιδιαιτερα και απλα με ειχε κερδισει με την επιμονη του. Και τωρα τον βλεπω και δεν με ελκυει καθολου. Απλως ημουν μαζι του γιατι μου εδινε τη συντροφικοτητα που ειχα αναγκη..Κατα τ αλλα, θες γυμνασιο, θες λυκειο, θες 3 απο τα 6 χρονια της φοιτητικης μου ζωης. Μονιμως αυτο γινεται..Μονο ενα παιδι που μου ειχε κανει κλικ με ηθελε για σχεση, αλλα εν τελει στην πραξη διαπιστωσα οτι δεν ταιριαζαμε τοσο και το αφησα..

[rainbow96]

Πρέπει να τα διαγράψεις μαλλον.

Anyway,αυτό που ήθελα να πω είναι ότι ίσως πρέπει να είσαι λίγο πιο χαλαρή,όχι όμως αδιάφορη.
Να μην σκέφτεσαι all the time:''Θέλω γκόμενο''.
Και την στιγμή που βλεπεις ότι σε παιρνει από κάτω,κάνε κάτι να ξεχαστείς.
Πως να στο εξηγήσω αλλιώς:Οταν βγαίνεις,να βγαίνεις πρώτα για εσένα.Ναι σίγουρα θα θες να βρεις καποιον,αλλά όχι αυτοσκοπός.Δηλαδή αν βγαίνεις και είναι σαν να έχεις στο κούτελο σου γραμμένο ''Ναι γειά σας ήρθα να γνωρίσω άντρες'',δεν νομίζω να έχεις θετικό αποτέλεσμα.Σαν να δείχνεις απελπισμένη με λίγα λογια.
Ελπίζω να με καταλαβαίνεις.

Ναι ναι σε καταλαβαινω..Εννοειται. Ολοι αυτο μου λενε , οτι να μην το κυνηγαω και τοτε θα ρθει... Απλα λιγο αμφιβαλλω εγω για αυτο. Δεν καταλαβαινω γιατι να ειναι τοσο απωθητικο αν φαινεται οτι ναι, θα θελα να γνωρισω καποιον. Ειναι τοσο κακο; Ισα ισα δειχνει οτι εχεις μια ανοιχτη σταση σε γνωριμιες. Αν καθομαι δηλαδη σε μια γωνιτσα σαν καημενο, ετσι θα ρθει το γκομενακι να μου μιλησει; Πολυ αμφιβαλλω..

[Αποστολια]

Ρε συ απλα λογω εμπειριων το εχω διαπιστωσει αυτο. Ειμαι 24 και εχω κανει μονο μια σχεση σοβαρη με εναν ανθρωπο που εξαρχης δεν μου αρεζε ιδιαιτερα και απλα με ειχε κερδισει με την επιμονη του. Και τωρα τον βλεπω και δεν με ελκυει καθολου. Απλως ημουν μαζι του γιατι μου εδινε τη συντροφικοτητα που ειχα αναγκη..Κατα τ αλλα, θες γυμνασιο, θες λυκειο, θες 3 απο τα 6 χρονια της φοιτητικης μου ζωης. Μονιμως αυτο γινεται..Μονο ενα παιδι που μου ειχε κανει κλικ με ηθελε για σχεση, αλλα εν τελει στην πραξη διαπιστωσα οτι δεν ταιριαζαμε τοσο και το αφησα..

Μα είσαι τόσο μικρή ακόμη. Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι για τίποτα. Απλά διωξε το σκεπτικό ότι αυτός που θα βρω και θα μου αρέσει δεν θα με θέλει για σοβαρή σχέση κτλ κτλ.
Σε αυτές τις ηλικίες τα αγόρια είναι ανωριμα και ίσως δεν θέλουν σοβαρή σχέση. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με εσένα. Τι πιστευεις ότι παει στραβα και δεν σε θέλουν για σοβαρή σχέση?

[WhyAlwaysMe?]

Ναι ναι σε καταλαβαινω..Εννοειται. Ολοι αυτο μου λενε , οτι να μην το κυνηγαω και τοτε θα ρθει... Απλα λιγο αμφιβαλλω εγω για αυτο. Δεν καταλαβαινω γιατι να ειναι τοσο απωθητικο αν φαινεται οτι ναι, θα θελα να γνωρισω καποιον. Ειναι τοσο κακο; Ισα ισα δειχνει οτι εχεις μια ανοιχτη σταση σε γνωριμιες. Αν καθομαι δηλαδη σε μια γωνιτσα σαν καημενο, ετσι θα ρθει το γκομενακι να μου μιλησει; Πολυ αμφιβαλλω..

Καθόλου απωθητικό δεν είναι,ίσα ίσα.
Δεν εννοούσα αυτό.

Ως απωθητικό εννοούσα ότι μπορει να εκπεμπεις απελπισία σε αυτό το θεμα.

[george1520]

Καλημέρα.
Η ανάγκη σου να έχεις μια σχέση είναι και η αιτία που απογοητευεσαι τόσο. Όσο λιγότερο θες κάτι τόσο λιγότερη είναι κι απογοήτευση σου. Στην ζωή μας θα μπουν πολλοί άνθρωποι και ο καθένας θα αφήσει κάτι. Άλλος κάτι μεγάλο, άλλος κάτι μικρό. Με τον συγκεκριμένο άνθρωπο έμαθες κάτι για σένα, ότι δηλαδή έχεις ανάγκη ο άλλος να σου δινει σημασία. Ότι δηλαδή η "αδιαφορία" δεν ταιριάζει με τα γούστα σου. Στον επόμενο δεν θα είσαι τόσο ελαστική και θα το "λήξεις" πριν φτάσει στο σημείο να σε πληγώσει. Όταν ένας άνθρωπος θέλει να είναι μέρος της ζωής μας θα κάνει ότι μπορεί για να είναι. Δεν χρειάζεται να είσαι πάνω από μια οθόνη περιμένοντας ένα μήνυμα γιατί η απογοήτευση θα είναι μεγαλύτερη αν δεν στείλει.. Πάντα ήμουν της θεωρίας πως όταν έχουμε κάτι στην ζωή μας πάντα κρατάμε ένα παράθυρο ανοιχτό και όταν δεν φερθεί σωστά φεύγουμε από εκεί. Για να σε σεβαστεί κάποιος θα πρέπει αυτά που πιστεύεις, αυτά που θες να μην τα αλλαξεις για κανένα.
Κάποια στιγμή στην ζωή σου θα μπει ο άνθρωπος που θα έχει περισσότερα στοιχεία απο αυτά που χρειάζεσαι σαν άνθρωπος και θα ταιριάξεις. Μην ψάχνεις να βρεις το απόλυτο, δεν υπάρχει. Για να έρθει αυτό όμως θα πρέπει να σταματήσεις να το κυνηγάς τόσο.

[elis]

αμα το βρειτε αυτο θα σωσετε τον κοσμο οι κορεσ μου ξερουν την απαντηση