Θανατος

[hlias1988]

καπνιζω 50 60 τσιγαρα την ημερα... δεν παει αλλο... εχω ποιασει πατοοοοο. εαν δεν πεθανω απο αυτοτραυματισμο θα πεθανω απο καρκινο!

[Astronomy lover]

Σημερα ειναι Κυριακη.Ειμαι σπιτι με τους 2 αρρωστους γονεις μου.Μανα με ανοια ,σε παραληρημα να ουρλιαζει.Εχει ρεπο η γυναικα που τους προσεχει.Δουλεια δεν εχω σταθερη λογω της καταστασης αυτης.Μια γυναικα που πριν λιγο καιρο μου εταζε τα παντα τωρα τα εφερε τουμπα ολα.Φιλοι κ συγγενεις που απλα δεν καταλαβαινουν.Αλλα οχι,δεν θα κανω σε κανεναν τη χαρη.Θα παλεψω με οσες δυναμεις μου εχουν μεινει ακομα.Το ιδιο να κανεις κ εσυ.Ισως η ζωη να χρωσταει κατι και σε μας τους δυστυχισμενους...

Αυτό το λέω κι εγώ καθημερινά.. η ζωή μας χρωστάει κι εμάς τους δυστυχισμένους γι αυτό συνεχίζουμε και ζούμε..

[hlias1988]

Αυτό το λέω κι εγώ καθημερινά.. η ζωή μας χρωστάει κι εμάς τους δυστυχισμένους γι αυτό συνεχίζουμε και ζούμε..

πρεπει να ζησουμε.....!

[Stathis]

Σε καταλαβαίνω σε μεγάλο βαθμό γτ αργά η γρήγορα θα αυτοκτονήσω για αυτό που έχω κάνει και να λένε η δική δεν είναι τίποτα δεν θέλω να σε βάλω στο ίδιο δρόμο καμιά φορά σκέφτομαι να μήν είχα γεννηθεί καθόλου να μήν είχα αυτήν τύψεις και την κατάθλιψη αλλά προσπάθησε να τα καταφέρεις όπως εγω

[Astronomy lover]

πρεπει να ζησουμε.....!

Μας το χρωστάει η ζωή.. θα έρθουν καλύτερα πράγματα!

[BlackCoral]

Η ζωή δε μας χρωστάει τίποτε. Ό,τι χρωστάμε το χρωστάμε μόνο στον εαυτό μας. Σε κανέναν άλλο. Δεν ξέρω αν αυτό βοηθήσει κάποιον, ωστόσο είναι το δικό μου συμπέρασμα.

[Ορέστης]

Λες και αυτα τα δύο ειναι τόσο εύκολα και τα πετυχαίνει ο καθένας...

Οντως. Εγω δεν εχω ουτε αυτα τα προσοντα. Για την ακριβεια δεν εχω φιλους, ουτε δουλεια

[oubna1]

Η ζωή δε μας χρωστάει τίποτε. Ό,τι χρωστάμε το χρωστάμε μόνο στον εαυτό μας. Σε κανέναν άλλο. Δεν ξέρω αν αυτό βοηθήσει κάποιον, ωστόσο είναι το δικό μου συμπέρασμα.

ισχυει. Η ζωη που κανει καποιος ειναι θεμα τυχης, επιλογων και κοπων.

[BlackCoral]

Για την τύχη δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Δεν είχες επιλογή για το ποιοι σε γέννησαν, ούτε για το πώς διαμορφώθηκες σαν παιδί. Από κει και πέρα, υπάρχει πάλι ένα στοιχείο τύχης, αν εκτεθείς στα σωστά ερεθίσματα, συναντήσεις για παράδειγμα ανθρώπους, βιβλία, σκέψεις, που θα σου κάνουν ένα κλικ, αν το ψάξεις και ηθελημένα, όχι τυχαία, ανέβεις επίπεδο, αν μπορείς να ανέβεις το επίπεδο, γιατί δε γεννιούνται όλοι με τα ίδια χαρακτηριστικά, τότε οι επιλογές και οι κόποι είναι στη διάθεσή σου. Και πάλι, μπορεί να υπάρξουν φράγματα. Τα φράγματα είναι για να σπάνε.

[Sonia]

Με βρήκε μία συμφοιτήτρια στα social μετά από πολλά χρόνια. Η μητέρα της ήταν αλκοολική και έπινε στην εγκυμοσύνη και η συμφοιτήτρια είχε γεννηθεί με ένα σωρό δυσπλασίες και προβλήματα υγείας. Λίγο μετά τους παράτησε η μάνα και η κοπέλα μεγάλωσε με τον πατέρα της. Από βρέφος και για πολλά χρόνια έκανε ένα σωρό επεμβάσεις κι έτρεχε σε γιατρούς και νοσοκομεία. Εμφανισιακά σαν νεαρή ήταν ασχημούλα και δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής, διότι της βγαίναν ώρες ώρες ζήλιες και υστερίες ακόμα και σε άτομα που την είχαν προσεγγίσει πολύ φιλικά και αυθόρμητα. Την θυμάμαι σαν μία καλή φοιτήτρια, πολύ μοναχική, η οποία σε μεγάλο βαθμό είχε χτίσει η ίδια τοίχους γύρω της. Θυμάμαι επίσης ότι μας έλεγε ότι πάντα ονειρευόταν να κάνει τις συγκεκριμένες σπουδές και ότι θα ήθελε να κάνει οικογένεια. Θυμάμαι που τα είχε φιάξει στην πρώτη πρακτική με έναν που ο πατέρας της δεν ενέκρινε και είχαν θέματα. Πολύ κοντινούς φίλους δεν είχε μάλλον γιατί όσο κι αν δεν το παραδεχόταν, μάλλον δεν το ήθελε η ίδια. Σε μια σπάνια στιγμή σε κάποια παρέα που ήμασταν ένα βράδυ έξω από τα δωμάτιά μας, μας είπε ότι έκανε σκέψεις αυτοκτονίας κατά καιρούς παλιότερα κι ότι είχε πιεστεί και εκείνο το διάστημα. Όλοι της είπαμε να μη λέει βλακείες και κάποιος που είχε δουλέψει με το παλικάρι και τον ήξερε, το σφύριξε και στο αγόρι της. Δεν ξέρω τι και πως, χαθήκαμε μετά τη σχολή.
Τώρα πάντως που με βρήκε στα social, ζει εξωτερικό, είναι παντρεμένη με το συγκεκριμένο παλικάρι, έχει δύο παιδιά και στην επικοινωνία μας μου έβγαλε κάτι το αισιόδοξο και ότι είναι μία χαρά στη ζωή της. Σπουδές που ήθελε έστω και με δυσκολία τις έκανε. Οικογένεια που ήθελε, την έκανε παρά τις δυσκολίες με αυτόν που ήθελε. Αν αυτοκτονούσε τότε τι θα έκανε; Μία τρύπα στο νερό. Απλά με κάποιον τρόπο, την είδε αλλιώς, είχε κάποιους στόχους, τους κατάφερε, είναι καλά.

[ΜΑΝΟΣ 14]

Η τυχη και γενικοτερα η ευνοια στη ζωη ειναι μεγαλο πραγμα...σε καποιους κανει κυκλους και τους δινει η τους παιρνει πραγματα...απο κει και περα σιγουρα και.μεις πρεπει να την κυνηγαμε.Εγω αυτο λεω.Οσο ζω και ειμαι ορθιος ,ελπιζω

[pink floyd]

Δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης. Απλά σέρνομαι. Μακάρι ν μην είχα γεννηθεί. Μακάρι να πέθαινα ως βρέφος των πρωτων μηνών που αρρώστησα βαριά. Ένα σίχαμα από οικογένειά με άθλιο dna και γονείς που δεν πρόσεξαν όταν έπρεπε. Μόνο στη δουλειά είμαι καλός. Άντε και καλός φίλος είμαι. Κατά τ' άλλα ένα αποτυχημένο σίχαμα.

Ολα αντιμετωπιζονται,φτανει εσυ να το θελεις!με το να ριχνεις φταιξιμο στους γονεις σου δεν προχωρας μενεις στασιμος στην αρνητικοτητα!εισαι καλος στην δουλεια κ καλος φιλος,2 πολυ καλα στοιχεια που αν τα σκεφτεις με καθαρο μυαλο μονο αποτυχημενος δεν εισαι!

[jp10]

Παιδιά διαβάζω όλα αυτά και δεν ξέρω αλήθεια τι να πω. Εδώ και ένα χρόνο ύστερα από αρκετές κρίσεις πανικού έχω καθημερινά ζαλάδα,δεν θέλω πολλές φορές να σηκωθώ από το κρεβάτι ενώ η καθημερινότητα μου έχει γίνει ρουτίνα. Νιώθω κάθε μέρα ότι κάτι θα πάθω ή ότι κάτι έχω και θα μου βγει σε καλό. Δεν χρειάζεται να κάνουμε τόσο αρνητικές σκέψεις. Υποσυνείδητα έρχονται όλα ,δεν μπορεί κανείς να σας πει μην αγχώνεστε ή μην είστε έτσι. Μόνο ο ίδιος ο εαυτός σας. Έχω σκέφτομαι ότι απλά για κάποιο λόγο γίνονται όλα. Δεν χρειάζεται να τα παρατάω για τίποτα και για κανέναν. Ζήστε την ζωή σας , απολαύστε την όσο δύσκολο και να είναι. Όλα είναι στο μυαλό μας. Δηλαδή είμαστε υπεύθυνοι για τις σκέψεις μας. Μην τα παατατε ποτέ. Υπάρχει κόσμος έξω που έχει πραγματικά πρόβληματα και όμως χαμογελάει. Χαίρεται που ξυπνάει και βλέπει 5-10 ανθρώπους και λέει μια καλημέρα. Γι αυτό μην τα παρατάτε και σκεφτείτε ότι δεν είναι κανένας μόνος του. Όλοι πάνω κάτω και ειδικά εδώ στο φόρουμ έχουμε κάποια προβλήματα.

[celestial psyche]

ολα αντιμετοπιζοντε συμφωνω!! αρρωστοφοβια εχουν πολλα ατομα δυστιχως παιδια πρεπει να λεμε καθε μερα στον εαυτο μας ποσο δυναμη εχει το μυαλο που μας αρρωσταινει καθε μερα. πολυ λιγα ατομα εχουν οντως παθολογικα προβληματα οι ποιο πολλοι απο εμας εδω που εχουμε ψυχολογικα υποφερουμε απο εναν κοινο εχθρο!! το ιδιο μας το μυαλο μας!! η μεγαλυτερη δυσκολια της ζωης πιστευω οτι ειναι ο εαυτος μας που συνεπαγεται το μυαλο μας κατα κυρια βαση. εαν μαθουμε να το ηρεμουμε θα μαθουμε να εχουμε τον ελεγχο αλλα αυτο ειναι αρκετα δυσκολο γιατι καθε μερα η κοινωνια μας κανει να νιωθουμε οτι ειμαστε αχρηστοι και οτι δεν εχουμε επιλογες αλλα δεν ισχυει κατι τετοιο. στο λυκειο ειχα περασει μια φαση που καθε μερα επι εναν χρονο πιστευα πως θα παθω κατι και θα πεθανω και αυτο μου αφησε ενα μετατραυματικο στρες που στην συνεχεια εφυγε τελειως λογο χρησης κανναβης ΑΛΛΑ το μυαλο μου με νικησε και οι πειρασμοι μεσα σε αυτο! και ετσι επινα για 10 χρονια και εχασα την μπαλα και μετα πριν εναν χρονο οταν το εκοψα να τα ψυχολογικα να και οι κρισεις πανικου να και το αγχως απο εκει που ημουν ηρεμος και γιολο οταν επινα,ξαφνικα το χορτο μου δημιουργουσε πολυ αγχως και κρισεις πανικου και οταν καταφερα να το κωψω εκει αρχισε η κολαση για μενα περασα πολλα αλλα τα καταφερα και καταλαβα οτι το μυαλο μου ηταν και ειναι ακομα ο μεγαλυτερος εχθρος, ετσι και σε εσας ολλους ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος. βοηθαει πολυ να πιστεψετε πραγματικα οτι καθε καταθληψη και ψυχοσωματικο τα δημιουργει το μυαλο και να πιστεψε τε αληθινα οτι εσεις εχετε στην ουσια ελεγχο στο μυαλο σας υπαρχουν καποιες τεχνικες για να το κανει καποιος αυτο αλλα τεχνικες εσωτερικες και ΟΧΙ ουσιες σε καμια περιπτωση ουσιες νομιμες η παρανομες ειναι καταστροφη για την αρμονια του εγγεφαλου. ολα ξεκινανε οταν πιστευουμε οτι αυτο που εχουμε δεν θα περασει οτι και να ειναι αυτο, απο εκει και περα χανουμε το παιχνιδι το μυαλο κανει οτι θελει.

[celestial psyche]

Δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης. Απλά σέρνομαι. Μακάρι ν μην είχα γεννηθεί. Μακάρι να πέθαινα ως βρέφος των πρωτων μηνών που αρρώστησα βαριά. Ένα σίχαμα από οικογένειά με άθλιο dna και γονείς που δεν πρόσεξαν όταν έπρεπε. Μόνο στη δουλειά είμαι καλός. Άντε και καλός φίλος είμαι. Κατά τ' άλλα ένα αποτυχημένο σίχαμα.

δεν εισαι αποτυχημενο σιχαμα,κανεις δεν ειναι αποτυχημενο σιχαμα κανεις... ουτε ο ποιο αδισκακτος κακοποιος. γιατι ακομα και αυτος εαν δεχθει αγαπη και κατανοηση μπορει να αλλαξει στον καλυτερο ανθρωπο του κοσμου,εχουν γινει αυτα κατα καιρους. ειμαστε ανθρωποι εαν θελουμε μονο εαν θελουμε φερνουμε τη γη τουμπα και αλλαζουμε τα παντα μεσα μας και εξω μας