Πολυ χαμηλη αυτοεκτιμηση-αυτοπεποιθηση,κλασικα πραγματα.

[JohnyK33]

Εχω πολυ χαμηλη αυτοεκτιμηση και αυτοπεποιθηση,με διακατεχει μια γενικη ανασφαλεια για καθε τι,η επικοινωνια με τους αλλους γυρω μου ειναι δυσκολη,φαινομαι αδυναμος,δειλος,χωρις πυγμη και χωρις να μπορω να παιρνω πρωτοβουλιες,δειχνω ντροπαλος και αυτο παλι φαινεται στους αλλους,δεν μπορω να κοιταξω στα ματια καποιον η καποια για ωρα,υπαρχει μια ανασφαλεια οτι αν γινει κατι,στον χωρο εργασιας,η οπουδηποτε,δεν θα ξερω πως να διαχειριστω τα πραγματα,σκαλωνω με το παραμικρο,αργω να παρω αποφασεις καθως προσπαθω να επεξεργαστω τι θα κανω αν παει κατι λαθος.

Βαρεθηκα,βιβλια αυτοβοηθειας,βιντεακια στο youtube,θεωριες και στρατηγικες που ειναι ωραια να τα βλεπεις αλλα δυσκολα εφαρμοσιμα στην καθημερινοτητα.Eχω απελπιστει κυριολεκτικα,ξεκιναω κατι με ενθουσιασμο και καταληγω μετα απο καποιο μικρο διαστημα να χανω το ενδιαφερον παντελως η να τα παρατατω με την πρωτη δυσκολια που συνανταω.

[meletis]

Παρόμοια δοκιμασία πέρασα και εγώ .
Είχα και αναβλητικοτητα ωστόσο.
Δεν λέω ότι είναι εύκολο να το διορθώσεις άμεσα. Προσωπικά βρίσκομαι σε καλό στάδιο.
Ξεκινά και βάλε στόχους σε μερικά πράγματα. Για παράδειγμα εγώ ξεκίνησα καθημερινό περπάτημα . Αυτό ειδα ότι με βοήθησε , φτιάξε ένα πρόγραμμα , και όταν δεις ότι θα ανταπεξέλθεις θα ανέβει η ψυχολογία σου.
Σημαντικό μην κοιτάς τους άλλους και κανείς σύγκριση του εαυτού σου. Είναι ότι χειρότερο , ο καθένας είναι διαφορετικος.

[BlackCoral]

Τι φοβάσαι; Καταλαβαίνω ότι τους θεωρείς ανώτερούς σου απ' αυτά που γράφεις. Άρα συγκρίνεις τον εαυτό σου με αυτούς. Γιατί τους θεωρείς τόσο σημαντικούς; Γιατί τους θεωρείς απαραίτητους να σε εγκρίνουν; Τι το φοβερό θα σου συμβεί αν δε σε εγκρίνουν; Τίποτε. Εγώ θα σου έλεγα να μελετήσεις λίγο τις κοινωνικές σχέσεις από την πλευρά των αθέατων αυτών ρυθμιστικών, εξουσιαστικών, ελεγκτικών δομών και πλεγμάτων που τις διαπερνούν. Δεν αξίζει. Δεν το αξίζουν.

[elis]

αλλοι τρεχουν σπριντ αλλοι μαραθωνιο αλλοι μετ εμποδιων τριαθλο κλπ πρεπει να αποφασισεισ τι απο αυτα θα κανεισ να εξελιξεισ την λαιβ επικοινωνια κι απο εκει κ περα μαθαινεισ κ σταματα να παιζεισ παιχνιδια

[JohnyK33]

Παρόμοια δοκιμασία πέρασα και εγώ .Είχα και αναβλητικοτητα ωστόσο.Δεν λέω ότι είναι εύκολο να το διορθώσεις άμεσα. Προσωπικά βρίσκομαι σε καλό στάδιο.Ξεκινά και βάλε στόχους σε μερικά πράγματα. Για παράδειγμα εγώ ξεκίνησα καθημερινό περπάτημα . Αυτό ειδα ότι με βοήθησε , φτιάξε ένα πρόγραμμα , και όταν δεις ότι θα ανταπεξέλθεις θα ανέβει η ψυχολογία σου.Σημαντικό μην κοιτάς τους άλλους και κανείς σύγκριση του εαυτού σου. Είναι ότι χειρότερο , ο καθένας είναι διαφορετικος.

Η αναβλητικοτητα ειναι κατι που σε πηγαινει αρκετα πισω,γιατι δεν θελεις να βρεθεις αντιμετωπος με πραγματα τα οποια θεωρεις πως δεν μπορεις να δωσεις μια λυση στο τωρα και τα αναβαλεις για αργοτερα οπου τα βρισκεις μπροστα σου σε μεγαλυτερη ηλικια.Εχω δοκιμασει ποδηλατο,περπατημα,γυμναστ ικη και απο το σπιτι,με μικρους στοχους σχετικα,δεν βρισκω ομως ευχαριστηση σε αυτα για αρκετο καιρο,λιγο η βαρεμαρα,λιγο η μοναξια,η ρουτινα της εργασιας,η απογοητευση σε γενικοτερο επιπεδο,με κανουν να τα παραταω μετα απο λιγο διαστημα.Πιστεψε με δεν προσπαθω να κανω συγκρισεις με τους αλλους,αντιθετως αρκετα πραγματα τα προσπερναω,απλα βλεπω και παρατηρω τους γυρω μου πως λειγουργουν σε ορισμενα θεματα και εγω στα ιδια θεματα χρειαζομαι πολυ περισσοτερη προσπαθεια.Δεν παιζω παιχνιδια ουτε λιωνω στα games απο το πρωι μεχρι το βραδυ,ελαχιστα αν ασχολουμαι 1-2 ωρες καθε 3-4 μερες ας πουμε.

Οταν νιωθεις πως δεν μπορεις να ανταπεξελθεις το καταλαβαινεις αμεσως,δεν περιμενεις απο τους αλλους να ερθουν να σου το πουν μεσα στα μουτρα σου,ξερεις οτι σε εναν τομεα υστερεις και πως δυσκολευεσαι να βελτιωθεις παρα τις οποιες προσπαθειες εχεις καταβαλει κατα καιρους.Δεν ειμαι και τυπος εγω που θα επιβραβευσω τον εαυτο μου με καποια επιτυχια που θα μου ερθει,υπερβολικος ρεαλισμος,υπερβολικη ταπεινοτητα,να δειχνεις υπερβολικα σοβαρος,ναι οκ,μπραβο,δεν εκανες και κατι τρομερο.Mετα,δεν ειναι και οτι καλυτερο μετα τα 30,να μενεις ακομα στο ιδιο σπιτι με τους γονεις,γιατι το κοστος ζωης εχει αυξηθει και δεν μπορεις μονος να αντεξεις την οικονομικη ανεξαρτητοποιηση,οποτε αυτο δημιουργει προσθετα καθημερινα προβληματα,δεν εχεις την ανεση για καποια πραγματα.

Δεν ξερω αν θα μπορουσε να με βοηθησει καποιου ειδους life coaching,που ειναι και τρεντια τα τελευταια χρονια,προωθειται αρκετα.

[JohnyK33]

Πφφφ...έχω βαρεθεί,δεν μπορω να φανώ δυνατός και δεν ξέρω να διαχειριστώ σχεδόν τίποτε,μόνιμα με ενα άγχος οτι θα κάνω κάτι στραβά.

Δεν έχω καθόλου αποφασιστικότητα και πυγμή,μια διαρκής ανασφάλεια και κολλήματα/σκαλωματα στο να παίρνω άμεσα αποφάσεις.

Δεν έχω το θάρρος της γνώμης και άποψης μου,οτι με πουν οι άλλοι,θα σκυψω το κεφάλι.

[Deleted-13072020a]

Πφφφ...έχω βαρεθεί,δεν μπορω να φανώ δυνατός και δεν ξέρω να διαχειριστώ σχεδόν τίποτε,μόνιμα με ενα άγχος οτι θα κάνω κάτι στραβά.

Δεν έχω καθόλου αποφασιστικότητα και πυγμή,μια διαρκής ανασφάλεια και κολλήματα/σκαλωματα στο να παίρνω άμεσα αποφάσεις.

Δεν έχω το θάρρος της γνώμης και άποψης μου,οτι με πουν οι άλλοι,θα σκυψω το κεφάλι.

Να σε ρωτήσω τα βιβλία αυτοβοήθειας τα δούλευες καθόλου; ή τα ξεφυλιζες απλά μια στις τόσες......εννοώ κάποιες ασκήσεις πρέπει να τις κάνεις συστηματικά. Μη σου πω ότι πρέπει να φέρνεις ενθαρρυντικες σκεψεις στο μυαλό σου και να τονίζεις τα θετικά σου σημεία κάθε μέρα στο καθρέφτη σου. Η έστω να αφιερώσεις 5 ή 10 λεπτά από την καθημερινότητα σου. Θεωρώ ότι τα βιβλία αυτοβοήθειας έχουν κάποιες τεχνικές αρκετά ενδιαφέρουσες και με αποτέλεσμα.

Απλά η προσπάθεια πρέπει να είναι εντατική με υπομονή....για να αρχίσεις μα βλέπεις αλλαγη σε βάθος χρόνου

[JohnyK33]

Είμαι σε περίοδο άδειας,ξέρω απο πριν οτι όταν άλλοι θα κανουν με τον εναν η τον άλλο τροπο τις διακοπές τους,θα διασκεδάσουν,θα περασουν καλά με φιλους,με το συντροφο τους,θα γυρίσουν πίσω φρεσκαρισμενοι/ανανεωμένοι,εγώ είμαι αναγκασμένος,απλα να είμαι μόνος μου,με επιλογή παρέας τον κανέναν η 4 τοίχους δωματίου.Ουτε ο πρώτος μου ξάδερφος δεν μου δίνει σημασία,είμαι παντα η τελευταια του επιλογή.

Αν πεταχτω στα κοντινά για κάποιο καλοκαιρινό μπάνιο,να σκοτώσω την ωρα,να γυρίσω να ακούσω λίγο μουσική και λίγο σερφαρισμα,τίποτε άλλο,όταν τελειώσει η άδεια μου,θα με ρωτάνε που πήγα και τι εκανα,θα πρεπει αλλη μια φορά να πω ψέμματα στους αλλους η να προσποιηθω πως περασα καλά.

Δεν υπάρχει όρεξη για τίποτα,έχω χασει το ενδιαφέρον μου για γυμναστική,διατροφές,χόμπυ ,μιας και παλι μόνος μου τα κάνω αυτά και εν τέλη τα βαριεμαι και τα παραταω.

Δεν υπάρχει motivation,στόχοι,έχω κολλήσει απο τα 18 μου στο ίδιο σημείο,να παρακαλαω για 2 φιλους,να με βλέπουν συνέχεια ως περίεργο,βαρύ,ντροπαλό,που δεν έχει γκομενα η είναι αβγαλτος στα 34 του.Θέλω να παραιτηθω απο την δουλεια που δεν με αφήνει χρονο για τον εαυτό μου,αλλά δεν βρίσκω τίποτε πέρα απο 4ωρα της κακίας ώρας με 300-350€ το μηνα.Το ξερω οτι ίσως περναω μια φαση εποχικής καταθλιψης.

[andreas86]

Είμαι σε περίοδο άδειας,ξέρω απο πριν οτι όταν άλλοι θα κανουν με τον εναν η τον άλλο τροπο τις διακοπές τους,θα διασκεδάσουν,θα περασουν καλά με φιλους,με το συντροφο τους,θα γυρίσουν πίσω φρεσκαρισμενοι/ανανεωμένοι,εγώ είμαι αναγκασμένος,απλα να είμαι μόνος μου,με επιλογή παρέας τον κανέναν η 4 τοίχους δωματίου.Ουτε ο πρώτος μου ξάδερφος δεν μου δίνει σημασία,είμαι παντα η τελευταια του επιλογή.

Αν πεταχτω στα κοντινά για κάποιο καλοκαιρινό μπάνιο,να σκοτώσω την ωρα,να γυρίσω να ακούσω λίγο μουσική και λίγο σερφαρισμα,τίποτε άλλο,όταν τελειώσει η άδεια μου,θα με ρωτάνε που πήγα και τι εκανα,θα πρεπει αλλη μια φορά να πω ψέμματα στους αλλους η να προσποιηθω πως περασα καλά.

Δεν υπάρχει όρεξη για τίποτα,έχω χασει το ενδιαφέρον μου για γυμναστική,διατροφές,χόμπυ ,μιας και παλι μόνος μου τα κάνω αυτά και εν τέλη τα βαριεμαι και τα παραταω.

Δεν υπάρχει motivation,στόχοι,έχω κολλήσει απο τα 18 μου στο ίδιο σημείο,να παρακαλαω για 2 φιλους,να με βλέπουν συνέχεια ως περίεργο,βαρύ,ντροπαλό,που δεν έχει γκομενα η είναι αβγαλτος στα 34 του.Θέλω να παραιτηθω απο την δουλεια που δεν με αφήνει χρονο για τον εαυτό μου,αλλά δεν βρίσκω τίποτε πέρα απο 4ωρα της κακίας ώρας με 300-350€ το μηνα.Το ξερω οτι ίσως περναω μια φαση εποχικής καταθλιψης.

Φίλε σε παρηγορεί που είμαι και εγώ αβγαλτος και 34 χωρίς σχέση ποτέ μου!

[JohnyK33]

Φίλε σε παρηγορεί που είμαι και εγώ αβγαλτος και 34 χωρίς σχέση ποτέ μου!

Οχι ιδιαιτερα,απλα ξερω οτι δεν ειμαι ο μονος που εχω μεινει πισω και στασιμος,οτι ισως καποιος αλλος να βρει λυσεις πιο μπροστα απο εμενα που να δουλεψουν και για εμενα αν τις δοκιμασω.Διαβαζω συχνα το να βγεις απο το comfort zone σου,να πιεσεις τον εαυτο σου στα ορια του,αυτο δεν καταλαβαινω πως θα βοηθησει και πως γινεται βασικα με ατομα σαν εμενα τα οποια εχουν ανασφαλεια στην αποτυχια,φοβουνται να ξεκινησουν κατι μηπως στην πορεια τους στραβωσει.

https://www.youtube.com/watch?v=p16oiA3_v68#t=30m09s

Kαι ενα βιντεο που εξηγει το προβλημα του ντροπαλου αντρα και πως προσπαθει να κρυψει κατα καποιο τροπο πραγματα που δεν θελει να αποκαλυφθουν στους αλλους και να νιωσει ντροπη για αυτα.

[led]

Όλοι τα ίδια λένε, έκθεση. Αλλά αν δεις δεν λένε να πας να την πέσεις σε μια άγνωστη ενώ όλη σου η ζωή είναι προβληματική. Σου λένε ξεκίνα με ένα άγνωστο άντρα , ρώτα μια πληροφορία, την επόμενη φορά, πες ευχαριστώ πολύ, κάνε ένα σχόλιο. Την επόμενη πήγαινε σε μια γυναίκα, ρώτα κάτι, κάνε και ένα κομπλιμέντο. Επειδή είναι μακρύς ο δρόμος τελικά δεν κάνουμε τίποτα. Το που θα βοηθήσει είναι ότι θα περνάς καλύτερα και δεν θα υποφέρεις να έχεις συνέχεια την προσοχή στραμμένη πάνω σου και ότι αυξάνεις τις πιθανότητες να πάρεις κάτι καλύτερο όταν μπορείς να διεκδικήσεις ,φιλίες, γυναίκες , δουλειές .Λίγα οφέλη αν με ρωτάς για να βγεις από τη ζώνη άνεσης σου αλλά και εγώ δεν βρίσκω άλλο.

[JohnyK33]

Αυτές οι τυποποιημένες ερωτήσεις και προσεγγίσεις,γεια, τι ωρα είναι,που μένεις,α ναι,κοντά είμαστε,δλδ το πρωτο βήμα απλα για να ξεκινήσει μια πρωτη κουβέντα,ώστε την 2η,3η φορά να προχωρήσει με περισσότερη άνεση,ακόμα και αυτό το απλό,καποιες φορες μου μοιάζει δύσκολο,πιάνω τον εαυτό μου να λέει,αν πάω και της πω αυτό,...ααστο καλυτερα,μπορεί να φανώ χαζός,να με παρεξηγήσουν κλπ.

Το να προσεγγισω μια κοπελα,μικρότερη μου η στην ίδια ηλικία με εμένα και να φανερωθεί σε αυτήν,στην παρέα της,μεσα απο τις συζητησεις μας,οτι έχω ελλειψη εμπειριας σε πραγματα που αυτή μπορεί να θεωρείτο και πιο φτασμενη,είναι ενας βασικός λογος αποφυγής της οποίας γνωριμίας,θα σε ρωτήσει πχ,που βγαινεις,που συχναζεις,"εεε,να εδώ,εκεί,αλλά γενικά δεν πολυ βγαινω,δεν είμαι και πάρτυ ανιμαλ",θα παει η κουβέντα στις σχέσεις,σε τι φαση είσαι τώρα,τι έκανες πριν.

Όλα αυτά,για κάποιον ανασφαλή και ντροπαλό άντρα,είναι ζορικα να τα αντιμετωπίσει,και τι δεν έχω ακούσει στη δουλεια,καλό παιδι,είναι βαρύς,δεν πολύ μιλάει,είναι ήσυχος,δεν έχει πυγμή,είναι ντροπαλός,φαίνεται περίεργος.

[led]

Υποτίθεται ξεκινάς από πιο χαμηλά και πιο γενικευμένα , να πας σε ένα άντρα πρώτα, να πεις μια παραπάνω κουβέντα με τους συναδέρφους σου ή το γιατρό σου , να πεις μια φορά όχι εκεί που θα έλεγες ναι . Παρόμοια θέματα έχω, αν και είμαι γυναίκα, δεν είναι μόνο ''αντρικές'' ανασφάλειες αυτές. Πάντως ότι δεν βγαίνεις ή δεν έχεις κοπέλα σήμερα ή πέρυσι δεν σημαίνει ότι δεν έκανες ποτέ τίποτα και αν δεν έκανες αυτοί δεν το ξέρουν, ούτε θα το μάθουν γιατί δεν θα τους το πεις . Πες ότι είχες κάτι ερωτικό λίγα χρόνια πριν που δεν κράτησε πολύ, πες ότι έχεις και ένα ξάδερφο και βγαίνεις μια στο τόσο και ότι είσαι σπιτόγατος. Στην αρχή είναι το δύσκολο , μετά αν αρχίζουν να σε γνωρίζουν και δουν ότι είσαι ψιλονορμάλ άτομο από απόψεις και συμπεριφορές δεν θα κρίνουν από αυτό ,αν τα βρίσκετε γενικά . Πιστεύω και με αυτά που έχω δει ότι οι γυναίκες είμαστε πιο διακριτικές γενικά , αν το αποφεύγεις ή νιώσεις άβολα θα το καταλάβει , αν τόσο σε πάει πίσω η σκέψη τι θα πω στην κοπέλα εκείνη τη στιγμή , πως θα το πάρει . Αλλά αυτά είναι να είχαμε να λέγαμε και παρηγοριά στον άρρωστο . Θα μπορούσες να πας και σε ψυχολόγο αν δεν το έχεις κάνει.

[JohnyK33]

Δεν το εχω κανει,σε ψυχολογο πηγα 2 φορες και αυτο για να δω τι φαση ειναι και ενιωσα πως πεταξα τα χρηματα μου,ισως να επεσε και σε ψυχολογο που δεν μου ταιριαζε βεβαια.Aν και πιστευω οτι αυτο που χρειαζομαι ειναι το λεγομενο life coaching,δηλαδη η καθοδηγηση,το να σου δειξει καποιος οτι αυτο γινεται ετσι,αυτο θα το κανεις ετσι,και οχι οπως λενε τα βιβλια αυτοβοηθειας με ανεφαρμοστες ασκησεις και στρατηγικες.

[led]

Εμένα η γνώμη μου είναι ότι αυτοί θα είναι για ένα πρόβλημα πιο μεμονωμένο , που δεν θες ''θεραπεία'', παρά όταν παντού δυσκολεύεσαι . Αλλά αν είναι να μη κάνεις τίποτα κάνε αυτό, αν δεν λειτουργεί το σταματάς έτσι και αλλιώς . Με τους ψυχολόγους και εγώ το ψάχνω.