Ζώ για να υποφέρω

[hlias1988]

και εγω πηγαινω για μπανιο κανω βολτες μιλαω με την οικογενεια μου.
φιλους δεν εχω. γιατι ολοι πηραν τον δρομο τους.
το βαριεμαι ολο αυτο καθημερινα αλλα οντως αυτο με σωζει......

[stefamw]

Φιλε δεν εισαι ο μονος πιστεψε με.Εχω φτασει 40 χρονων,εκανα εναν απολογισμο της ζωης μου ως τωρα...αυτη τη στιγμη φροντιζω δυο αρρωστους γονεις,(μανα εγκεφαλικο,ανοια,πατερας σπασμενο ισχιο ,αναπνευστικο,καρδια)ειμαι χωρις σταθερη δουλεια(με μπλοκαρει ασχημα η ολη κατασταση στο σπιτι),και με δικα μου προβληματα υγειας(κηλη αυχενα με πιεση νευρου,ασαφεις νευρολογικες διαταραχες).Πληρης αποτυχια σε ολα επιπεδα.Παλιοτερα ειχα συζησει με μια κοπελα,φτασαμε κοντα στο γαμο,το διαλυσαμε κοινει συναινεσει.Επεστρεψα στο σπιτι λογω των πολλων προβληματων που ειχαν οι γονεις μου αλλα κ εγω.Εχω γινει ενας σακος του μποξ εδω και χρονια,επαιρνα ζαναξ σε χαμηλες δοσεις,υπνωτικα(stilnox)διοτι δεν κοιμομουν με τιποτα τις νυχτες.Τωρα καταφερα και τα εκοψα ολα,παιρνω μονο χαπια μελατονινης(circadin).Ωρες ωρες και γω αναρωτιεμαι πως αντεχω.Βγαινω εξω,κανω μπανια στη θαλασσα,βγαινω με φιλους,γενικα κανω οτι με ευχαριστει,εστω και με δυσκολια.Αυτα με κρατανε.Δεν ξερω ειλικρινα αν και ποσο θα αντεξω αυτη την κατασταση ,αλλα θα δωσω τη μαχη ως το τελος,γιατι το χρωσταω στον εαυτο μου....

Και καλα θα κανεις να συνεχισεις τη μαχη. Ολο αυτο με τους γονεις που ειπες ακουστηκε δυσκολο, δεν χρειαστηκε να το ζησω (ακομα), αλλα στο μελλον το προβλεπω. Τουλαχιστο εχεις παρεες να βγαινεις και να ξεχνιεσαι, εγω οταν βγαινω μονος μια βολτα (δεν καθομαι πουθενα σε καφε κτλ μονος, απλα παω για περπατημα, ευκαιρια να καψω και λιγο λιπος) παθαινω χειροτερη καταθλιψη γιατι οπως ειχα πει πριν βλεπω μονο ευτυχισμενους ανθρωπους και ζευγαρια και λεω τι κανω εγω με τη ζωη μου, και δευτερον επειδη δεν εχω κανενα να μου μιλαει, παλι αρχιζω και σκεφτομαι οπως το σπιτι ασχημα πραγματα και καταληγω να "τρελαινομαι" επειδη δεν εχω επαφη με ανθρωπους, κατι να μου αποσπασει την προσοχη τελος παντων. Aπ οτι φαινεται θα αρχισω συνεδριες με ψυχολογους, γιατι ετσι οπως παει το πραγμα η κοινωνικη φοβια θα φτασει στο τερμα και θα ξεχασω πως ειναι να κανεις συζητησεις.

[ntinti]

Φιλε δεν εισαι ο μονος πιστεψε με.Εχω φτασει 40 χρονων,εκανα εναν απολογισμο της ζωης μου ως τωρα...αυτη τη στιγμη φροντιζω δυο αρρωστους γονεις,(μανα εγκεφαλικο,ανοια,πατερας σπασμενο ισχιο ,αναπνευστικο,καρδια)ειμαι χωρις σταθερη δουλεια(με μπλοκαρει ασχημα η ολη κατασταση στο σπιτι),και με δικα μου προβληματα υγειας(κηλη αυχενα με πιεση νευρου,ασαφεις νευρολογικες διαταραχες).Πληρης αποτυχια σε ολα επιπεδα.Παλιοτερα ειχα συζησει με μια κοπελα,φτασαμε κοντα στο γαμο,το διαλυσαμε κοινει συναινεσει.Επεστρεψα στο σπιτι λογω των πολλων προβληματων που ειχαν οι γονεις μου αλλα κ εγω.Εχω γινει ενας σακος του μποξ εδω και χρονια,επαιρνα ζαναξ σε χαμηλες δοσεις,υπνωτικα(stilnox)διοτι δεν κοιμομουν με τιποτα τις νυχτες.Τωρα καταφερα και τα εκοψα ολα,παιρνω μονο χαπια μελατονινης(circadin).Ωρες ωρες και γω αναρωτιεμαι πως αντεχω.Βγαινω εξω,κανω μπανια στη θαλασσα,βγαινω με φιλους,γενικα κανω οτι με ευχαριστει,εστω και με δυσκολια.Αυτα με κρατανε.Δεν ξερω ειλικρινα αν και ποσο θα αντεξω αυτη την κατασταση ,αλλα θα δωσω τη μαχη ως το τελος,γιατι το χρωσταω στον εαυτο μου....

Μανο εχεις επωμιστεί ενα τεράστιο "βαρος " ευθυνών και ειναι λογικο να αισθανεσαι ετσι ....
Προσπαθησε να κανεις οσο πιο πολλα πραγματα μπορεις και σου επιτρεπουν οι υποχρεωσεις σου για να μπορεσεις να αντεξεις ολη αυτη την πολυ δυσκολη κατασταση .
Ειναι γονεις σου και καλώς ή κακώς πρέπει να κανεις αυτο που σε κανει να αισθανεσαι καλυτερα !

Εχε τον νου σου ομως,γιατι ατομα που προσεχουν ηληκιωμενους και μαλιστα με τοσο σοβαρα θεματα υγειας και δεν τους επιτρεπουν να εχουν δικη τους προσωπικη ζωη ,εχουν την ταση να εμφανιζουν συπτωματα ιδρυματοποιησης και αυτο ειναι οτι χειροτερο για την ψυχολογική τους κατασταση.

Ειναι αποδεδειγμένο πως οι ανθρωποι που εχουν την ευθυνη τετοιον καταστασεων φτανουν σε σημειο να παρατουν την δικη τους προσωπικη ζωη με αποτελεσμα η ψυχολογικη τους κατασταση να χειροτερευει ολο και πιο πολυ....

Προσπαθησε να βρεις βοηθεια ωστε να εχεις περισσοτερο χρονο για εσενα και το κυριοτερο γιατι αυτα τα νευρολογικα θεματα που εχεις δεν επιτρεπουν καθολου να καταπονης το σωμα σου .
Υπαρχουν υπηρεσιες σε διαφορους δημους που προσφερουν βοηθεια το σπιτι για τετοιες περιπτωσεις .
Οπως επισης υπρχουν και ΚΑΠΗ που αναλαμβανουν στελνοντας καθημερινα ατομα στο σπιτι που φροντιζουν για το φαγητο και την ληψη των φαρμακων των ασθενων.
Κανε την ερευνα σου μηπως καταφερεις και βρεις λυσεις που να σε βοηθησουν να πας παρακατω!
Καλη δυναμη!

[hlias1988]

Και καλα θα κανεις να συνεχισεις τη μαχη. Ολο αυτο με τους γονεις που ειπες ακουστηκε δυσκολο, δεν χρειαστηκε να το ζησω (ακομα), αλλα στο μελλον το προβλεπω. Τουλαχιστο εχεις παρεες να βγαινεις και να ξεχνιεσαι, εγω οταν βγαινω μονος μια βολτα (δεν καθομαι πουθενα σε καφε κτλ μονος, απλα παω για περπατημα, ευκαιρια να καψω και λιγο λιπος) παθαινω χειροτερη καταθλιψη γιατι οπως ειχα πει πριν βλεπω μονο ευτυχισμενους ανθρωπους και ζευγαρια και λεω τι κανω εγω με τη ζωη μου, και δευτερον επειδη δεν εχω κανενα να μου μιλαει, παλι αρχιζω και σκεφτομαι οπως το σπιτι ασχημα πραγματα και καταληγω να "τρελαινομαι" επειδη δεν εχω επαφη με ανθρωπους, κατι να μου αποσπασει την προσοχη τελος παντων. Aπ οτι φαινεται θα αρχισω συνεδριες με ψυχολογους, γιατι ετσι οπως παει το πραγμα η κοινωνικη φοβια θα φτασει στο τερμα και θα ξεχασω πως ειναι να κανεις συζητησεις.

θεωρεις οτι ειναι κακο να βγαινεις μονος σου για καφε?
εγω αυτο κανω δεν θελω να κατσω σπιτι και βγαινω μονος μου. φαινετε καπως καθε μερα μονος σε μια μικρη κοινωνια που ζω. αλλα υπαρχουν πολλοι γνωστοι και λεω πολλες καλημερες...
το θεωρεις βλακεια?

[stefamw]

θεωρεις οτι ειναι κακο να βγαινεις μονος σου για καφε?
εγω αυτο κανω δεν θελω να κατσω σπιτι και βγαινω μονος μου. φαινετε καπως καθε μερα μονος σε μια μικρη κοινωνια που ζω. αλλα υπαρχουν πολλοι γνωστοι και λεω πολλες καλημερες...
το θεωρεις βλακεια?

Oχι, μαλιστα εχω γνωρισει και αλλα ατομα εκτος του φορουμ που δεν εχουν παρεες, αλλα ψυχικα ειναι υγιεις και βγαινουν για καφε μονοι τους, απλα εγω ειναι κατι που δεν μπορω να το κανω λογω τρομερης κοινωνικης φοβιας γιατι σε κοιτανε οι αλλοι καπως. Σε καμια περιπτωση δεν το θεωρω βλακεια, μαλιστα το εκανα και γω παλιοτερα σε γνωστη αλυσιδα "καφε στο χερι", αυτη με το πρασινο το λογοτυπο, που επισης εχει και αρτοποιηματα κτλ και ειχε καρεκλες εξω. Στο εν λογω καταστημα οι περισσοτεροι επαιρναν ενα πχ καφε και καθοταν μονοι τους, ετσι λοιπον πηγαινα και εγω και καθομουν και ενιωθα ανετα οσο υπηρχαν και αλλοι στην ιδια φαση εκει. Δυστυχως το μαγαζι εκλεισε στην πολη μου, το ενα και μοναδικο, και δεν παω πια πουθενα. Στην τελικη θα μπορουσα να γνωρισω και καποιον, αλλα παει....

[hlias1988]

μια χαρα φιλε ! κατι θα βρεθει! ολοι εδω μεσα εχουμε παρομοια προβληματα. ειδες η κοινωνια ειναι σκληρη και μας καταδικαζει.. αλλα δεν θα το βαλουμε κατω!!

[stefamw]

μια χαρα φιλε ! κατι θα βρεθει! ολοι εδω μεσα εχουμε παρομοια προβληματα. ειδες η κοινωνια ειναι σκληρη και μας καταδικαζει.. αλλα δεν θα το βαλουμε κατω!!

Ναι οντως, αμα εμενα Αθηνα ή Θεσσαλονικη υπαρχουν πολλες επιλογες να βρεις παρεα πανευκολα, ειτε meetup ειτε απο το λιφο να κανεις αναζητηση οτιδηποτε. Σε επαρχια και χωριο, η μονη πιθανοτητα να βρεις νεα παρεα ειναι ειτε μεσω καποιας δουλειας ειτε με reunion απο καποια παλια γνωριμια.

[hlias1988]

εγω ρε παιδια το εχω ρηξει στην τεχνη. τι εννοω? διαβαζω στιχους τραγουδιων και με εμπνεουν να λυσω τα προβληματα μου. η μονη μαλακια ειναι οτι μενω στα ιδια δεν προχωραω. αλλα και που να παω?

[hlias1988]

και στην φιλοσοφια επισης. μηπως πρεπει να το φιλοσοφισουμε και λιγο?
αλλα επιστημη και φιλοσοφια παει? ποια κερδιζει?

[JoFiKi99]

Ψάξε στο Δήμο και ξεκίνα κάποια ασχολία αυτό θα σε βοηθήσει ίσως και στο να έχεις κάτι ενδιαφέρον στην καθημερινότητά σου και πιθανώς να γνωρίσεις άτομα! Δεν γνωρίζω πολλά για την κοινωνική φοβία για αυτό ίσως αυτό που θα πω να μην είναι και τόσο εύκολο για σένα αλλά σκέφτηκα ότι ίσως θα μπορούσες να βρεις κάποια δουλειά από το σπίτι όπως να δουλεύεις σε τηλεφωνικό κέντρο έστω για αρχή ώστε να μαζέψεις κάποια χρήματα! Σου εύχομαι όλα να πάνε καλύτερα!! Δεν είσαι μόνος!