Ερωτας τελος τωρα τι?

[kapetan_s]

Είμαι 33 ετών η γυναίκα μου 31 είμαστε παντρεμένοι 3,5 χρόνια μετά από σχέση 4,5 χρονών, είμαστε μαζί συνολικά 8 χρόνια. Είμαστε πάρα πολύ αγαπημένοι και ερωτευμένοι από τη αρχή, τόσο εγώ όσο και εκείνη ώστε να καταπιεζόμαστε με διάφορους τρόπους καιρό τώρα, με πολλές υποχωρήσεις και από τους δυο για να είμαστε μαζί «καλά» σε ένα πολύ μικρό κατά τα άλλα σπίτι 3,5 χρόνια. Κατά την γνώμη μου τα είχαμε συζητήσει και συμφωνήσει μαζί να είμαστε σε αυτή την δύσκολη κατάσταση για λίγο διάστημα βάση κάποιων κοινών μας στόχων στο κοντινό μέλλον που τελικά δεν έγιναν. Εκείνη τα τελευταία 2 χρόνια εργάζεται στο σπίτι (χωρίς να έχουμε δυστυχώς κάποιο μισθό όπως παλιότερα) με αποτέλεσμα να μην έχει πολλές διεξόδους διαφυγής, αν και ποτέ δεν την περιόρισα με την έννοια ότι οπότε ήθελε έβγαινε με τις φίλες τις, είτε μόνη της για βόλτα, είτε για ψώνια, είτε επαγγελματικά ταξίδια είτε άλλες αποφάσεις τις ζωής της ή τις ζωής μας. Γενικά είχε και έχει ελευθερία αποφάσεων και κινήσεων μέσα βέβαια σε λογικά – ανθρώπινα πλαίσια (πχ μονογαμικοτητα και αλλά που έχουμε αποφασίσει μαζί). Εγώ πάλι από το πρωί στις 8:00 έως και στις 22:00 κάποιες φορές άλλες και νωρίτερα εργαζόμουν 2 και 3 δουλειές, χαμένος πολλά χρόνια από τους φίλους μου και τις παρέες μου, με μεγάλη όμως αυτοπεποίθηση και ζήλο προσπαθούσα για την οικογένεια μας. Νόμιζα ότι αυτή η κατάσταση θα ήταν για λίγο καιρό και έκανα υπομονή. Εντελώς τυχαία τον προηγούμενο Νοέμβριο ανακάλυψα ότι είχε επικοινωνία με (πολλούς όπως εκείνη λέει) άλλους, ότι και αν σημαίνει αυτό (διερεύνηση να δει πως σκέπτονται οι άντρες γιατί είμαστε σε αδιέξοδο-κριση, φιλία, κάποιον άγνωστο να μιλήσει λόγο ότι ένιωθε μοναξιά, ερωτικό παιχνίδι μέσω μηνυμάτων, τηλεφώνου, ιντερνέτ ή και από κοντά). Πριν μερικές εβδομάδες μετά από πολλές επίπονες συζητήσεις για όλα αυτά μου είπε ότι είχε παραιτηθεί από την σχέση μας από πέρυσι το Μάιο. Τώρα αυτές τις ημέρες μου λέει ότι είμαστε σε διάσταση από τότε. Προσωπικά δεν το γνώριζα, από το Νοέμβριο συνειδητοποιώ σιγά σιγά και πολύ επίπονα τι μπορεί να συμβαίνει ή και να σημαίνει. Μου αναφέρει μέσα από πολύ συζήτηση εβδομάδα με την εβδομάδα σιγά σιγά ότι είχαμε προβλήματα 4 χρόνια τώρα. Πούντα? Όλα αυτά που γνώριζα προσπαθούσα να τα λύσω μαζί τις άλλα λύθηκαν άλλα όχι, άλλα λύνονται γιατί θέλουν χρόνο κάποιες αλλαγές. Κάθε εβδομάδα από τον Νοέμβριο μαθαίνω και κάτι που δεν γνώριζα, κάτι που αγνοούσα, κάτι που υποτίθεται μου το είχε πει, προειδοποιήσει, συζητήσει. Είχα πολλές ευκαιρίες μου λέει κάποια στιγμή όμως εξαντλήθηκε. Όλα αυτά που ήξερα τόσα χρόνια για μας, όλες οι προσπάθειες μου δεν είχαν αποτέλεσμα. Έχουμε συζητήσει πολύ και για πολλά από τότε και προσπαθούμε να είμαστε μαζί καλά ή έτσι νομίζω. Μου έχει πει τώρα πρόσφατα ότι δεν είναι ερωτευμένη πια μαζί μου, ενώ εγώ είμαι πολύ ερωτευμένος μαζί της. Έχουμε μπει σε μια διαδικασία αλλαγών στην ζωή μας, λιγότερη δουλειά από μένα ώστε να είμαι πιο πολλές ώρες μαζί τις ή με τους φίλους μου που είχα χαθεί τα τελευταία χρόνια, πιο πολλές βόλτες και εξόδους κ.α. Πάντοτε από ότι ανακαλύψαμε μαζί τελευταία προσπαθούσε να ικανοποιεί τις ανάγκες των γύρων τις οικογένεια, φίλοι κλπ. χωρίς κάποιος να τις έχει ζητήσει να το κάνει, με αποτέλεσμα να καταπιέζεται τρομερά χρόνια τώρα. Τελευταία προσπαθώ για μας τόσο όσο όλα τα άλλα στην ζωή μου να έχουν μείνει πίσω. Μέσα σε λίγο σχετικά διάστημα εξαναγκάστηκα και έχω κάνει πολλές αλλαγές (σε όλα τα επίπεδα) σε μένα για να μην την χάσω, αλλά ελπίζω στο τέλος όλες οι αλλαγές να γίνονται επειδή τις επιθυμώ. Τώρα σκέπτομαι να μετακομίσω σε ένα μεγαλύτερο σπίτι και να κτίσω την ζωή μου επιτέλους όπως την επιθυμώ και εάν είναι να έρθει θα έρθει. Βέβαια κάποια στιγμή όταν το κάνω, ελπίζω σύντομα θα τις βάλω μια ημερομηνία πχ 30 ημέρες που θέλω να έχει αποφασίσει να έρθει μαζί μου ή να χωρίσουμε οριστικά, δεν θέλω ναι διαιωνίσω μια άρρωστη κατάσταση είμαστε μαζί, δεν είμαστε , είμαστε αλλά μακριά. Δεν θέλω αν πραγματικά δεν να τρώγω άλλο από τον χρόνο της και το χρόνο μου πάνω σε αυτό το πλανήτη. Για να βοηθήσω περισσότερο με κατηγορεί ότι την κατεύθυνα , την καταπίεζα, τις δημιουργούσα τύψεις, ένιωθε διαρκώς εγκλωβισμένη, στενάχωρα, πιεσμένα, επέμενα να περάσει το δικό μου, ένιωθε φυλακισμένη, θυμό ότι έπαιζα ψυχολογικά παιχνίδια μαζί της, έλλειψη συντροφικότητας. Αυτό που γνωρίζω καλά είναι ότι και εγώ νοιώθω φόβο, ανασφάλεια, εύθραυστος, θυμό γιατί όλα τα έμαθα τυχαία δεν μου τα είπε ποτέ μόνος μου την πίεσα 2 μήνες τώρα και βγήκαν γιατί ήμουν λέει ευαίσθητος και πολλα αλλα. Κατά τα άλλα στο κρεβάτι όλα καλά σε γενικές γραμμές. Ελπίζω αλλά κάποιες φορές νομίζω ότι ελπίζω μόνος μου. Προσπαθώ αλλά κάποιες φορές νομίζω ότι προσπαθώ μόνος μου. Δεν ξέρω τι να κάνω ποια να συνεχίσω να προσπαθώ να είμαστε μαζί καλά ή να την αφήσω?

[Θεοφανία]

Σίγουρα καλύτερα απ\' όλους ξέρεις εσύ την κατάσταση. Είπες πως αυτή η κατάσταση δεν έχει επηρεάσει τη σεξουαλική σας ζωή. Μήπως λοιπόν νομίζει ότι δεν είναι ερωτευμένη μαζί σου, αλλά στην πραγματικότητα όλη αυτή η απόσταση που δημιούργησες δουλεύοντας τόσες ώρες την έκανε να ψάχνει γιθα σένα σε άλλους άντρες και στην πορεία αυτό τη βοήθησε να απεγκλωβιστεί συναισθηματικά από σένα;

ΥΓ. Καλώς ήρθες....

[Thessalo]

Την μόνη επισήμανση που έχω να κάνω , είναι αντί να πας να πάρεις ένα μεγαλύτερο σπίτι να πας να πάρεις τη γνώμη ενός ειδικού , οικογενειακού συμβούλου και τα σχετικά , αυτό νομίζω θα είναι μια ποιοτική αλλαγή.

[deleted-member141015]

Είναι συχνά δύσκολο για τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται μετά το γάμο, όταν πριν υπήρχε μια απλή σχέση χωρίς προηγούμενη εμπειρία συγκατοίκησης. Νομίζω είπες ότι μένετε σε αυτό το μικρό σπίτι από τότε που παντρευτήκατε σωστά? Και βέβαια τα πράγματα δυσκολεύουν όταν τα οικονομικά χρειάζονται ενίσχυση, τα εργασιακά δεν είναι σταθερά. Η αλλαγή αυτή, όπου τα 2 τελευταία χρόνια εργάζεται στο σπίτι πώς προέκυψε kapetan_s?

Κατά τ\' άλλα η πίεση, η ανία, η ανάγκη για νέες εμπειρίες, επιβεβαίωση και πολλά άλλα μπορούν εύκολα να βρουν διέξοδο με το ίντερνετ και τα κινητά και να φτάσουν στο \'και από κοντά\' που αναφέρεις (να υποθέσω ότι υπήρξαν και πραγματικές ερωτικές σχέσεις της συζύγου με άλλους?). Το θέμα είναι ότι συχνά αυτές οι καταστάσεις εξιδανικεύονται και συγκρίνονται με τις όχι και τόσο ευχάριστες όψεις της καθημερινότητας.

Από την πλευρά σου, δεν είχες αντιληφθεί τους προβληματισμούς της και τις αλλαγές που συντελούνταν δίπλα σου. Αυτή τη στιγμή λοιπόν χρειάζεται να ξεκαθαρίσετε αρκετά πράγματα, σχετικά με το τι σημαίνει σχέση, τι επιθυμεί ο καθένας από εσάς και αν είναι εφικτό να το πετύχετε μεταξύ σας σε αυτή την περίοδο της ζωής σας. Ξέρεις το έχω πει αρκετές φορές ότι δεν αρκεί κάποιος να είναι ο κατάλληλος για εμάς, αλλά χρειάζονται και οι κατάλληλες συνθήκες και χρονική περίοδος. Πιθανώς να βοηθούσε αν απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό, αν μη τι άλλο για να βελτιωθεί η μεταξύ σας επικοινωνία και από εκεί και πέρα να ξεκαθαρίσετε τι θέλετε και μπορείτε.

[kapetan_s]

Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν στο θέμα της συγκατοίκησης και οι δυο, το θέλαμε και οι δύο κάναμε μια προσπάθεια αλλά δεν μας έκατσε η όλη φάση λόγο άσχετων προβλημάτων με την σπιτονοικοκυρά. Ωστόσο μετά από λίγο σχετικά διάστημα παντρευτήκαμε και μείναμε μαζί. Ακόμα και μετά το γάμο η γυναίκα μου έχει αναφερθεί στο θέμα ως σημαντικό.
Η αλλαγή στην εργασία της προέκυψε για διαφόρους λόγους, η γυναίκα μου δούλευε με σύμβαση σε ένα εργασιακό περιβάλλον αρκετά απαιτητικό και δύσκολο βέβαια με καλή αμοιβή σε σχέση με το χρόνο που έδινε, ήθελε όμως την αλλαγή. Παράλληλα ήθελε να κάνει κάτι δικό της και προέκυψε με δική της απόφαση (μέσα από πολλούς μήνες εσωτερικής της διεργασίας) το να εργάζεται στο σπίτι, ίσως για αυτήν να ήταν ένα παιδικό της όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Εμείς το συζητήσαμε πολλές φορές, απλώς της επισήμανα να προσέξει όλες τις επιλογές της και τους πιθανούς κινδύνους της απόφασης της και ότι θα ήμουν, όπως και το αποδεικνύω ακόμα και σήμερα δίπλα της σε αυτή την απόφαση. Βέβαια αυτό μάλλον βοήθησε στο γεγονός ότι εργαζόμουν μετά παραπάνω εγώ προσωπικά δεν το μετάνιωσα ποτέ. Αν και τώρα που μιλάμε επιθυμεί και πάλι να βγει στην αγορά εργασίας με ωράριο για να αποκτήσει οικονομική ανεξαρτησία. Δεν το πολύ καταλαβαίνω κάποιες φορές αυτό τι προεκτάσεις έχει στο μυαλό της εννοώ θετικές ή αρνητικές ως προς την σχέση μας. Γνωρίζοντας ότι έχει παραιτηθεί από την σχέση μας σε μένα φαντάζει στο μυαλό της πιθανό οργανωμένο σενάριο για εκείνη να με χωρίσει , εγω όμως και πάλι είμαι συμπαραστάτης στην απόφαση της να εργαστεί και συνεχίζω όπως μπορώ να την βοηθήσω και να της συμπαρασταθώ.
Εάν υπήρξαν πραγματικές ερωτικές σχέσεις της συζύγου δεν γνωρίζω. Πιθανό και ναι ίσως όχι αν και δεν το αποκλείω. Αυτή η ιστορία με έχει τρελάνει – αποσυντονίσει εντελώς, με κατατρώει συνεχεία μέσα στην ψυχή μου ένα σκουλήκι. Γιατί? Ποια λάθη έκανα? Τόσο μεγάλα είναι ώστε να φτάσουμε μέχρι εδώ και να μην πάρω χαμπάρι τίποτα? Νιώθω πολύ θυμό γιατί το ανακάλυψα τυχαία. Νιώθω ζήλεια που νομίζω είναι φυσικό στην περίπτωση μου , έλλειψη εμπιστοσύνης, έχω σεβασμό απέναντι της για αυτό και η δράση μου ήταν και είναι μόνο προσπάθεια επικοινωνίας με προφορικό και γραπτό λόγο πολιτισμένα και άλλα συναισθήματα. Όλη μου η ενέργεια και η σκέψη πηγαίνει στην σχέση, εκείνη έχει παραιτηθεί από καιρό. Και πιστέψτε με έχω κάνει πολλές προσπάθειες να είμαστε μαζί καλά. Άλλα σκέπτομαι μήπως θα ήμασταν χώρια καλύτερα?

[deleted-member141015]

Ενδεχομένως ναι. Εάν ο ένας από τους δύο έχει παραιτηθεί και νιώθει πως δεν έχει λόγο να προσπαθήσει για κάτι, δεν βλέπω πώς θα μπορούσε να υπάρξει κοινή συνέχεια. Εσύ ανακαλύπτοντας με εντελώς ανορθόδοξο για μία σχέση υποτίθεται εμπιστοσύνης και σεβασμού τρόπο, ότι ήταν μια μακροχρόνια διεργασία, με σταδιακή αποστασιοποίηση, με ατομικές και εν αγνοία σου δραστηριότητες, όταν επιπλέον δηλώνει ότι δεν είναι πλέον ερωτευμένη μαζί σου, τι νομίζεις?

[kapetan_s]

Ναι, νομίζω ότι έχετε όλοι κάποιο δίκιο.
Το θέμα όμως είναι η αγάπη? Όχι. Αγαπιόμαστε και οι δυο πάρα πολύ. Είτε είμαστε μαζί είτε υποθετικά χωρίσουμε αγαπιόμαστε και δεν θέλει κανένας μας το κακό κανένα. Ίσως εδω έχει σημασία το ότι από την πολύ αγάπη μας υποφέρουμε, ίσως και άθελα μας. Κάποιες φόρες θα πρέπει να “βγούμε” μεταφορικά εννοώ από την σχέση μας να την δούμε σαν τρίτος, πως είναι εξωτερικά είναι όμορφη, υγιής και φωτεινή ή μες την μαύρη καταχνιά, την μούχλα, άρρωστη. Βέβαια σε ένα νέο σπίτι μαζί όπως της έχω προτείνει επανειλημμένως από το Οκτώβριο, με μια νέα αρχή , νέα ζωή και εκείνη να δουλέψει στο μεροκάματο αφού θέλει ας το κάνει, ας το δοκιμάσουμε της λέω, έστω για λίγο και ακόμα και τότε είναι σκεπτική και δεν λέει το ναι. Τόσο αργά είναι πια? Πρέπει όμως να προσπαθήσουμε και οι δυο εάν θέλουμε τη σχέση, δεν είναι δυνατό κυρία μου ο ένας να τραβήξει το κουπί στην βάρκα και άλλος να το παίζει εξαντλημένος γιατί η βάρκα θα κάνει κύκλους και δεν θα πάμε πουθενά.
Το θέμα όμως είναι ο έρωτας? Ναι, εγώ είμαι ερωτευμένος άρα ευάλωτος άρα διαθέσιμος για αλλαγές, δόκιμες , δοκιμασίες, δυσκολίες, ταλαιπωρίες και άλλες αναβάσεις. Εκείνη όχι. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό? Υπήρξε άλλος (μάλλον ναι και ίσως περισσότεροι από ένας εάν μετράνε οι σχέσεις μέσω ιντερνέτ, μέσω τηλεφώνου κλπ), υπάρχει άλλος (δεν ξέρω σιγά μη μου πει)? Τελικά δεν μπορούμε να είμαστε μαζί για πάντα, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τον άλλο. Κάποιες φορές ούτε για τον εαυτό σου. Είναι αναγκαίο να προσπαθούμε να ζούμε το σήμερα όσο καλύτερα, ομορφότερα και πιο ολοκληρωμένα μπορούμε σαν να είναι η τελευταία μας μέρα πάνω στη γη! Νομίζω για να αγαπάμε τους άλλους πρώτα θα πρέπει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τις ανάγκες του, πρώτα θα πρέπει να ζητήσουμε στον εαυτό μας να μη κάνει κάτι που δεν θέλει να του κάνουν αργότερα. Μετά να αγαπήσουμε πραγματικά και να μην περιμένουμε τίποτα ως ανταμοιβή. Για τον έρωτα όμως τι…?
Ίσως είναι εδώ μπροστά μου η απάντηση και δεν μπορώ να τη δω ή δεν θέλω να τη δω, όχι ακόμα θέλω να παλέψω για την αγάπη, θέλω να παλέψω για το έρωτα.

[krino]

Originally posted by kapetan_s


Κατά τα άλλα στο κρεβάτι όλα καλά σε γενικές γραμμές.

λες οτι εισασταν καλα στο κρεβατι,
αλλα πιο πανω αναφερεις οτι εχετε απομακρυνθει εδω και 6 μηνες η και οτι σου ειπε οτι δεν ειναι πια ερωτευμενη τελευταιως.


Αρα μαλλον δεν εισαστε και τοσο καλα οσο πιστευες.
Θελω να σου πω οτι τα προβληματα υποβοσκαν εδω και καιρο (μηνες απο οσο καταλαβα) και δεν ειναι περιεργο που τελικα η γυναικα σου αρχισε να ψαχνει εναλλακτικες οδους.

Βεβαια το σωστο κατ εμε, θα ηταν οταν αρχισε να μην της καθεται καλα το πακετο γαμου μαζι σου, θα επρεπε να τα βαλει κατω μαζι σου σαν προβληματα και οχι να πειραματιζεται με κατι αλλο εφοσον η συμφωνια σας ηταν η μονογαμικοτητα.

Δυστυχως εδω υπαρχει μια κλασικη υποθεση αρκετων γυναικων, που σκεπτονται μεν αλλα η σκεψη παραμενει δικια τους και συνηθως κοινοποιουν την αποφαση στο τελος.
Απο την αλλη το κοιμοσουν και η τυχη σου \"δουλευε\" δεν μου κανει.

Συνολικα το οτι δουλευες πολυ αρα απομακρυνθηκες, το θεωρω καλη δικαιολογια μεν οχι επαρκη δε.
Δεν δουλευες για να τα φας μονος σου, προφανως για την οικογενοια σου και για να περασετε μια δυσκολη κατασταση τελειως προσωρινα.
Πιστευω οτι δεν ειχατε κανει (η αν το κανατε δεν καταλαβε τι ελεγε ο ενας η τι ακουει ο αλλος) καθαρη συζητηση στο τι πατε να κανετε, ποιες θα ειναι οι δυσκολιες κλπ.


Γνωμη μου ειναι οτι θα πρεπει να επαναπροσδιορισετε τα παντα.
Αν προκειται για ενα ερωτα που ξεθωριασε, η πολλη δουλεια και τα υπολοιπα ειναι απλα δικαιολογιες που μεταθετουν τις ευθυνες, σε ενα ζευγαρι αυτες πεφτουν εξισου ισοτιμα.
Σε αυτες τις συζητησεις θα πρεπει να μετεχεται ισοτιμα με τον ιδιο ζηλο για να δειτε που εχετε φτασει πλεον.
Απο κει και περα οπως γραφεις ειστε 30+ αρα ειστε ωριμοι ανθρωποι για να παρετε τις ευθυνες που σας αντιστοιχουν.

Ειστε και οι δυο νεοι (χωρις παιδια απο οσο καταλαβα) και μπορειτε να ξαναστησετε την ζωη σας αν και εφοσον νομιζετε οτι 30 χρονια αργοτερα θα βαριεστε αφορητα ο ενας τον αλλον. (υπερβαλλω βεβαια αν με καταλαβαινεις)

Ισως βεβαια ολα αυτα να αποτελεσουν ενα ευνασμα για μια καινουρια αρχη και να ειναι η σπιθα που χρειαζοταν.
Ειαι σιγουρος οτι θα δουλεψει πανω αποολα η ειλικρινια και η εκτιμηση που εχετε μετα απο τοσα χρονια κατακτησει.



Καλη τυχη οπως και να εχει.

[Empneustns]

λοιπον φιλαρακι,η κοπελια σταθηκε λιγη.υποδεεστερη.αυτη ειναι η πραγματικοτητα.εσυ εισουν αγνοτερος απο αυτην,σκεφτοσουν σαν ζευγαρι ενω αυτη σκεφτοταν λιγο παραπανω τον ευατουλη της.περιμενε να ερθουν τα πραγματα οπως θα ηθελε αλλα δεν της εκατσε,και ζοριστηκε.Και αυτα που λενε περι παραμελισμο και δεν ενοιωθε καλα μεσα στη σχεση τα ακουω βερεσε.οταν αγαπας και θελεις καποιον το προσπαθεις.Αλλες και αλλοι τρεχουν απο θεσσαλονικιες αθηνες με τοσες αντιξοοτητες.απλα η δικια σου βαρεθηκε τις δυσκολιες\"μιζεριες\".και ενοιωσε διαφορετικα,ηθελε να τονωσει τον εγωισμο της με το να την κολλανε αλλοι και γενικως σε εγραψε εκει που δεν ποιανει μελανι.και βεβαια οι γνωστες δικαιολογιες οτι ειναι γυναικα και νοιωθει αλλιως και μπλα μπλα μπλα να καλυψει το οτι ειναι σκαρτη και πως δεν ειναι στο δικο σου επιπεδο.Στο δικο σου επιπεδο δυσκολα θα βρεις γυναικα καθως ελαχιστοτατες σκεφτονται το καλο του ζευγαριου,οι πιο πολλες σκεφτονται τον εαυτο τους και το ιδιο βεβαια ισχυει και για πολλους αντρες.Απλα εσυ ζουσες τοσο καιρο σε μια φανταστικη πολη που επλασε το μυαλο σου συμφωνα με τα δικα σου αγνα συναισθηματα και ουτε φανταζοσουν τι ενοιωθε η κοπελια.Και ναι μπορει να ενοιωσε παραμελημενη αλλα και ΕΣΥ ζοριζοσουν,δυσκολιες της ζωης που καλειται ενα ζευγαρι να περασει ΜΑΖΙ με αυτοθυσια.Αλλα επειδη αυτα πλεον εχουν εξαλειφθει σαν λεξεις και σαν εννοιες μια συμβουλη,προσαρμοσου στη νεα πραγματικοτητα που μολις ανακαλυψες...και αν βρεις κανα σοβαρο κοριτσι με πραγματικα αισθηματα και οχι αισθηματα να περναω καλα,τοτε φυλαξε την σαν κορη οφθαλμου.(λιγα τετοια κοριτσια αλλα υπαρχουν).βεβαια ολοι οι ανθρωποι δεν ειναι δυνατοι,ολοι εχουμε τις αδυναμιες μας αλλα και την αξιοπρεπεια μας ετσι δεν ειναι;

[kapetan_s]

Θεωρώ ότι εάν μπω σε μια διαδικασία αλλαγών (που είμαι ήδη από το Νοέμβριο με έντονο και βάρη και κακό τρόπο, αλλά και παλιότερα ήμουν πιο χαλαρά όμως αφού είχαμε συζητήσεις και \"παλεύαμε\" για το καλύτερο) , των πεποιθήσεων μου και πιστεύω μου αυτά τα χρόνια για το άλλο μισό και τις σχέσεις (ότι ναι δεν μπορούμε να είμαστε για πάντα μαζί, δεν είμαστε οι αδελφές ψυχές τελικά, αντί να συζητάμε και μέσα από την συζήτηση να έχουμε όποια αποτελέσματα σαν πολιτισμένοι άνθρωποι και εξελιγμένα όντα αλλά ας έχουμε και κανένα καυγά κανένα σπάσιμο ποτηριού \"ας θυμηθούμε ότι είμαστε και λίγο ζώα\"). Το θέμα με τις αλλαγές είναι να τις κάνεις επειδή τις θες και όχι επειδή σου επιβάλλονται. Μπορούμε να δεχτούμε τον άλλο εάν δεν θέλει να αλλάξει?
Επιτρέψτε μου να πάρω το μέρος της όσο μπορώ γιατί πιθανό τα πράγματα να τα βλέπουμε μόνο από την δική μου οπτική γωνία πράγμα που σημαίνει τι μάλλον υπάρχουν διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας, υπερβολές εκ μέρους μου μιας και μιλάμε για μια σχέση δυο ανθρώπων. Μου έχει πει ότι έκανε προσπάθεια, την κάναμε και μαζί μια μεγάλη περίοδο. Μου έχει πει ότι μου έδωσε ευκαιρίες πολλές και εγώ τις εξάντλησα όλες, την εξάντλησα, την πίεσα, την κούρασα και άλλα. Ίσως να έβλεπε την δική μου προσπάθεια (την δική μου κούραση, πίεση, εξάντληση) για την σχέση, για την δουλειά, για μένα και δεν άντεξε. Δυστυχώς όμως ξεχνάει ότι ενώ είμαι ευαίσθητος, «δεν είμαι και από ζάχαρη» όπως της είχα πει κάποτε, μπορώ να αναγεννηθώ σαν τον φοίνικα από τις στακτές μου, μπορώ να τα καταφέρω, μπορώ να πάω μπροστά απλώς χρειάζεται προσπάθεια και χρόνος. Το θέμα όμως παραμένει μπορείς να κρατήσεις μια σχέση όταν ο ένας είναι ερωτευμένος και ο άλλος όχι?
Τι πρέπει να γίνει:
χωρισμός?
Να ξανά ερωτευτεί εκείνη εμένα?
Να ξε ερωτευτώ εγώ και να είμαστε μαζί μόνο με την αγάπη μας?
Να είμαστε μαζί έτσι, ο ένας «τσιου τσιου» και ο άλλος αλλιώς?

[Ζουζουνάκι]

Εκείνη σου ζητάει να χωρίσετε γιατί από όλα αυτά δεν έβγαλα άκρη;

[krino]

Originally posted by kapetan_s


Τι πρέπει να γίνει:
χωρισμός?

ναι.

[kapetan_s]

Εκείνη δεν ξέρει τι θέλει ,δεν είναι ξεκάθαρο μέσα της ακόμα. Δεν προσπαθεί η σχέση να πάει καλά και καλύτερα, μόνο εγώ προσπαθώ από ότι φαίνεται (και έχω κουραστεί) τον τελευταίο καιρό ίσως να μην προσπαθεί καθόλου να έχει παραιτηθεί. Ίσως να έχει κάποιον άλλο στο μυαλό της που θα ήταν ευτυχισμένη μαζί του ( αν και με έχει διαβεβαιώσει πως όχι για να μη με πληγώσει επειδή με αγαπά, μάλλον έχει κάνει κάποια πράγματα που με κατηγορεί ότι εγώ την ώθησα να τα κάνει ενώ δεν ήταν του χαραχτήρα της, των πιστεύων της, της προσωπικότητας της και τα έχει απωθήσει και μετανιώσει) διότι υπήρξαν περιπετειούλες από την πλευρά της ίσως αθώες ίσως και όχι.
Όπως και να έχει το συμπέρασμα είναι εδώ ένα.
ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΓΙΑ ΟΛΑ!
Παιδιά εάν θέλετε να νιώσετε καλύτερα σας παρακαλώ δηλαδή ρίξτε μου εμένα τις ευθύνες για όλα ή κάτι συγκεκριμένο ότι θέτε ανοικτά. No Problem, τις αναλαμβάνω πλήρως τις ευθύνες μου! Το μόνο που μένει μετά είναι να σας στείλω μετα το τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών! Χα χα χα χα!

[krino]

Originally posted by kapetan_s


ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΓΙΑ ΟΛΑ!

Μην λες πραγματα που δεν ισχυουν.
Ποτε σε μια σχεση δεν φταιει καποιος για ΟΛΑ!
Και το ζητουμενο δεν ειναι να κανετε λογαριασμο να δειτε τα ποσοστα φταιξιματος.
Αλλα αν θελετε απο κοινου να τα βαλετε κατω και να δειτε που στραβωσε τι και αν ισιωνει.


Αν θες με πρωτη ευκαιρια μια ερωτηση πρεπει να κανεις στη γυναικα σου:

Θες?

[kapetan_s]

Εκείνη δεν μου λέει ξεκάθαρα τίποτα. Μάλλον θέλει να χωρίσουμε για διαφόρους λόγους και μάλλον όχι για άλλους ακούγεται και είναι εγωιστικό από μέρους της. Προσπαθεί και εκείνη να προσδιορίσει τι θέλει και τι όχι στην ζωή της. Με θέλει στην ζωή της, αλλά ίσως όχι πια σαν άντρα της αλλά ως κάτι άλλο. Παίζει παιχνίδια με τις σκέψεις της. Εγώ πάλι είμαι απόλυτος και της λέω ότι εάν χωρίσουμε τέλος δεν θέλω να έχω καμία σχέση με σένα (αν και δεν το θέλω, πιστεύω ότι είναι το σωστότερο για όλους).
Σίγουρα δεν με θέλει όταν εργάζομαι τόσες πολλές ώρες, χαμένος από τις παρέες , τις φιλίες και την οικογένεια μου, κουρασμένος κάθε βράδυ, ταλαιπωρημένος, θλιμμένος, δυστυχισμένος , ζηλιάρης, θυμωμένος, φοβισμένος τον τελευταίο καιρό με την κατάσταση αυτή. Έχω μπει σε μια διαδικασία προσωπικών αλλαγών. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους ως προς εμένα και θα είναι καλύτερα τα πράγματα. Είναι τόσο κακό να είμαστε μαζί? Το θέμα τώρα είναι ότι ακολουθώ τα θέλω τις, εξαναγκάζομαι να το κάνω για να μην την χάσω. Είτε τα θέλω της είναι καλά και ταιριάζουν με τα θέλω μου είτε όχι.
Τι γίνεται όμως εάν τα θέλω τις δεν ταιριάζουν με τα θέλω μου. Κατ εμένα θα έπρεπε να το συζητήσουμε, πράγμα που δεν συμβαίνει αυτό το καιρό.
θέλω ειλικρίνεια
θέλω επικοινωνία
Θέλω εμπιστοσύνη
Θέλω εκτίμηση
Θέλω ελευθερία
Θέλω σεβασμό
Θέλω αγάπη
Θέλω έρωτα
Θέλω προσπάθεια
Θέλω ένα πρόγραμμα στην ζωή μου