Φοβάμαι να πάω διακοπές

[Ariel96]

Καλησπέρα. Έχω μέρες να γράψω. Δεν μπαίνω γενικά γιατί τελευταία δεν είμαι καλά και διαβάζοντας πολλές φορές γίνομαι χειρότερα. Όπως γράφω και στον τίτλο, μετά από ένα άσχημο καυγά με το σύζυγό, έχω ανάγκη να μιλήσω κάπου. Φοβάμαι πολύ, τρέμω για την ακρίβεια να φύγω μακρυά από το σπίτι μου. Φαντάζομαι κάποιοι θα το έχουν νιώσει. Υποφέρω από αγχωδη διαταραχή. Ήμουν καλά για κάποια χρόνια, αλλά δυστυχώς τα χάλια μου επέστρεψαν. Το βασικό μου πρόβλημα όπως έχω ξαναγράψει οι αρρυθμίες. Αυτές έφεραν ξανά τον τρόμο στη ζωή μου. Την φοβία να κάνω το οτιδήποτε. Δυστυχώς από ότι φαίνεται κούρασα τον άντρα μου, ο οποίος πάνω στον καυγά ειπε άσχημα πράγματα. Εν ολιγης θέλει να πάρει το μεγάλο παιδί και να φύγει διακοπές αφού δεν θέλω εγώ. Το καταλαβαίνω απόλυτα και γιαυτόν και για το παιδί. Εγώ αν πράγματι συμβεί αυτό θα μείνω με 2 μικρά στο σπίτι. Κλαίω γιατί δεν έχω άλλον να μιλήσω πάρα μόνο εκείνον, και μετά το αποψινό έγινα ακόμα χειρότερα. Παιδιά κακά τα ψέμματα δεν πα να είναι μάνα, πατέρας, άντρας... Αν κάποιος δεν έχει περάσει το λούκι αυτό που περνάμε, δεν καταλαβαίνει τίποτα!!! Φοβάμαι δεν θέλω να φύγω και με πληγωσαν απίστευτα τα λόγια του. Ζητώ συγνώμη για το μεγάλο κείμενο μα κλαίω βουβα. Θέλω να ξεσπασω

κι εγω εχω θεμα, καθε πρωι εχω αναγουλες απο το αγχος αλλα δεν το δεινω πλεον σημασια. Να πας να περασεις ομορφα. Ναι κανενας δεν σε καταλαβαινει δυστιχως, αλλα εσυ θα κανεις θετικες κ ομορφες σκεψεις, να πας να αλλαξεις παρασταση. Κ εγω σημερα θα παω στο εξοχικο κ αν με πιασει κριση με επιασε. Το δικο μ θεμα ειναι οτι δεν τρωω καλα αυτες τις μερες κ εχω ψιλο-αγχωθει μην παθω καμια νευρικη ανορεξια. Ευχομαι κοριτσι μ ολοι οσοι ηαμστε εδω μεσα να μας περασουν αυτες οι ηλιθιες σκεψεις, γιατι αυτες ειναι που μας κανουν να παμε την ζωη μας πισω

[Antonis8]

Πραγματικά και να θέλω δεν μπορώ να κρυφτώ. Δεν είμαι μόνη μου έχω οικογένεια και υποχρεώσεις . Το θέμα είναι ότι κατά πιέζω τρομερά τον εαυτό μου, κάνοντας πράγματα που σε άλλη περίπτωση δεν θα έκανα. Ταλαιπωρουμαι χρόνια με αυτό το θέμα. Μέχρι πέρυσι που έκανα κατάλυση, η καρδιά μου πήγαινε 270 παλμούς και επανερχόταν με ένεση στο νοσοκομείο. Έχω περάσει πολλά. Το μυαλό δύσκολα κάνει πέρα το φόβο. Η καρδιά είναι το σημαντικότερο όργανο στον άνθρωπο και ναι τρέμω μην πάθω κάτι. Ίσως αν έπαιρνα φάρμακα να ήμουν καλύτερα και στην '' κοσμαρα μου'' κάπως. Όμως δεν παίρνω το παλεύω έτσι.

Πόσο σε καταλαβαινω. Και πόσο δύσκολο ειναι σε καποιον που δεν νιώθει τόσους παλμους να το καταλάβει. Τα σώματα όσων δουλευουν μια χαρά δεν μπορουν να καταλάβουν την ψυχική σύγχυση που επιφερει όλο αυτό.

Για το θέμα των διακοπων όμως σκεψου το. Αν γίνει κατι και εκεί δεν θα έχεις την επιλογη να σε δει ένας γιατρος? Αρα αλλάζει κάτι αν δεν πας?

Φοβασαι την κούραση και τη ζεστη? Θυμισε μου, για την καρδιά παιρνεις κάτι?

[ΖΜΕ]

Διαιωνίζεις μία κατάσταση όμως, δεν παλεύεις να την βελτιώσεις. Αν θυμάμαι καλά, έλεγες ότι για ψυχολόγο δεν έχετε λεφτά. Για διακοπές έχετε όμως. Δεν θα έπρεπε να κάνεις ένα βήμα να δεις το θέμα της υγείας σου με κάποιον τρόπο; Αν όχι για εσένα, για τα παιδιά σου; Σε κάποια πράγματα πιστεύω ότι δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω.

Θα πάμε σε δικό μας σπίτι. Δεν θα νοικιάσουμε. Αυτό σαν απάντηση στο ότι δεν υπάρχει άνεση για ψυχολόγο. Ναι υπάρχει το δεν μπορώ αυτή την περίοδο όσο και αν δεν το πιστεύεις.

[ΖΜΕ]

Πόσο σε καταλαβαινω. Και πόσο δύσκολο ειναι σε καποιον που δεν νιώθει τόσους παλμους να το καταλάβει. Τα σώματα όσων δουλευουν μια χαρά δεν μπορουν να καταλάβουν την ψυχική σύγχυση που επιφερει όλο αυτό.

Για το θέμα των διακοπων όμως σκεψου το. Αν γίνει κατι και εκεί δεν θα έχεις την επιλογη να σε δει ένας γιατρος? Αρα αλλάζει κάτι αν δεν πας?

Φοβασαι την κούραση και τη ζεστη? Θυμισε μου, για την καρδιά παιρνεις κάτι?

Ειλικρινά το πιστεύω Αντώνη. Πως όποιος δεν έχει θέμα με την καρδιά αδυνατεί να καταλάβει. Δεν θυμώνω, καταλαβαίνω κάποια σχόλια. Ναι στο νησί του συζύγου αν θα πάμε που ακόμα δεν ξέρουμε. Υπάρχει γιατρός. Αλλά δεν νιώθω ασφάλεια. Και ποιος ο λόγος να υποστούμε την ταλαιπωρία του ταξιδιού και να τους μεταφέρω τα άγχη μου και τον πανικό που προκαλούν οι αρρυθμίες μου. Όχι δεν παίρνω φάρμακα. Στα πολύ χάλια έχω τα lopresor που μου έχει δώσει ο γιατρός. 2 φορές τα έχω πάρει από 2 μέρες όλα και ολα

[elpida33]

Εγω το μονο π δεν καταλαβαινω ειναι γτ ο γιατρός σ δν σ δινει ενα β αναστολεα να γινει πιο λειτουργική η καθημερινότητα σ, ενας ηπιος β αναστολεας θα ηρεμήσει τη καρδια σ δε θα αμεβαζεις παλμους δε θα κάνεις εκτατες, ξερω οτι τα χαπια δν ειναι λυση εγω δεν επαιρνα ουτε ντεπον με πολλη συζήτηση τα πηρα αλλα αφου η καρδιες μας ειναι ετσι ανατομικά υγιεστατες αλλα με αλλα θεματακια γτ να παιδευεσαι, παρε μια γνωμη ακομα ιατρικη..

[geodim]

Δυστυχώς αυτου του είδους η αρρωστοφοβια είναι πολύ δύσκολη όταν έρχεται η στιγμή να φύγεις έστω και προσωρινά από το οικείο περιβάλλον σου. Σαν ομοιοπαθης με αρρυθμίες και πόνους λόγω άγχους στο στήθος σε καταλαβαινω απόλυτα. Ο φόβος μην μείνουμε στον τόπο εντείνεται με κάθε νέα, εξω από τα συνηθισμένα,κατάσταση
Η λύση που προτείνω είναι : πήγαινε. Εγώ για να σπάσω λίγο τον φόβο πήγα μόνος μου διακοπές 6 μέρες σε παραλιακή πόλη. Τελευταία μέρα μόνο ήρθε η σύντροφος μου να κάνουμε κανένα μπάνιο παρέα. Έτσι και αντιμετώπισα κάπως την φοβία, αλλά και εκανα ένα υπολογισμένο βήμα ώστε να μην ξεφεύγουν οι σκέψεις στο μυαλό μου.
Σημαντικό είναι με το που πάς όπου πας, να αρχίσεις μια νέα ρουτίνα που θα ακολουθείς κάθε μέρα. Θα είναι το σταθερό σημείο στη διαμονή σου εκεί. Μετά από κάνα 2-3 μέρες θα κάνεις και κάτι διαφορετικό πχ να πάτε σε μια άλλη παραλία πιο μακρυά. Επίσης όχι εντάσεις και χαζομάρες. Θες ηρεμία. Και θα περασει η βδομάδα χαλαρά και θα νιώσεις και συ πάλι λίγο φυσιολογικός άνθρωπος που λένε.

[Sonia]

Το θεωρώ λιγάκι άσχημο όταν κάποιος λέει κάτι που δεν θες να ακούσεις εκείνη την ώρα να λέμε ένα "Όποιος δεν το έχει ζήσει δεν το καταλαβαίνει" ή να πάμε να ακυρώσουμε την όποια συμβουλή του. Δηλαδή κάποιος που είχε κι αυτός θέματα και τα έχει ξεπεράσει, πάει να πει ότι είχε μικρότερα ή ότι έχει κακή πρόθεση που λέει κάτι; Αν ακούς μόνο αυτά που θες να ακούσεις από άτομα που είναι μέσα στην ίδια κατάσταση και έχουν μείνει στάσιμα, απλά δεν βοηθάς τον εαυτό σου. Πάντως αν κοιτάξεις κατα καιρούς, έχω γράψει ότι είχα παρόμοια θέματα παλιότερα. Δεν τραγουδάω έξω από το χορό. Το να μπαίνουμε σε σύγκριση ποιος την έχει πιο μεγάλη (την αρρυθμία ή την αγχώδη διαταραχή) δεν έχει κάποιο νόημα.

Φυσικά και δεν είχα στο μυαλό μου ότι θα πας διακοπές σε 5στερο στις Μαλδίβες, σε κάποιο σπίτι στο χωριό ή κάτι τέτοιο είχα στο μυαλό μου. Αλλά όταν έχεις πολύ σημαντικό θέμα υγείας και περνάς αυτά που περιγράφεις, η υγεία μπαίνει πάνω από τα υπόλοιπα. Δηλαδή δεν θα ξοδέψεις ούτε σε μεταφορικά, ούτε σε φαγητό/supermarket ούτε τίποτα όσο πας διακοπές εκεί; Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολη απόφαση όταν και η οικογένεια έχει μία ανάγκη να ξεφύγει, αλλά κάπου θέτουμε προτεραιότητες και η προτεραιότητα είναι να κάνεις μία αρχή με κάποιον ειδικό από το να ταλαιπωριέσαι έτσι. Με το δεν θες αυτό εννοώ. Η "τεμπελιά" του ανθρώπου είναι ότι αρνείται να κάνει αλλαγές και να ακολουθήσει έναν επίπονο δρόμο με επιλογές πιθανόν προσωρινά δύσκολες, που μακροχρόνια όμως θα του βγουν σε καλό. "Προτιμά" να μένει στάσιμος σε μία γνώριμη κατάσταση κι ας είναι σκατά.

Από τη μία σκέφτομαι συχνά πως ότι και να λέμε εδώ, ίσως είναι άσκοπο και δεν βοηθάει πουθενά. Πρέπει ο ίδιος που θέτει ένα τέτοιο πρόβλημα να έχει ωριμάσει μέσα του η ιδέα να κάνει κάτι. Αν δεν είναι έτοιμος, τσάμπα κόπος. Από την άλλη σκέφτομαι πως μπορεί να είναι σχεδόν έτοιμος και μία κουβέντα εδώ να του δώσει μία ώθηση προς την θετική πλευρά. Δεν ξέρω...


Αυτά από εμένα.

[ΖΜΕ]

Το θεωρώ λιγάκι άσχημο όταν κάποιος λέει κάτι που δεν θες να ακούσεις εκείνη την ώρα να λέμε ένα "Όποιος δεν το έχει ζήσει δεν το καταλαβαίνει" ή να πάμε να ακυρώσουμε την όποια συμβουλή του. Δηλαδή κάποιος που είχε κι αυτός θέματα και τα έχει ξεπεράσει, πάει να πει ότι είχε μικρότερα ή ότι έχει κακή πρόθεση που λέει κάτι; Αν ακούς μόνο αυτά που θες να ακούσεις από άτομα που είναι μέσα στην ίδια κατάσταση και έχουν μείνει στάσιμα, απλά δεν βοηθάς τον εαυτό σου. Πάντως αν κοιτάξεις κατα καιρούς, έχω γράψει ότι είχα παρόμοια θέματα παλιότερα. Δεν τραγουδάω έξω από το χορό. Το να μπαίνουμε σε σύγκριση ποιος την έχει πιο μεγάλη (την αρρυθμία ή την αγχώδη διαταραχή) δεν έχει κάποιο νόημα.

Φυσικά και δεν είχα στο μυαλό μου ότι θα πας διακοπές σε 5στερο στις Μαλδίβες, σε κάποιο σπίτι στο χωριό ή κάτι τέτοιο είχα στο μυαλό μου. Αλλά όταν έχεις πολύ σημαντικό θέμα υγείας και περνάς αυτά που περιγράφεις, η υγεία μπαίνει πάνω από τα υπόλοιπα. Δηλαδή δεν θα ξοδέψεις ούτε σε μεταφορικά, ούτε σε φαγητό/supermarket ούτε τίποτα όσο πας διακοπές εκεί; Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολη απόφαση όταν και η οικογένεια έχει μία ανάγκη να ξεφύγει, αλλά κάπου θέτουμε προτεραιότητες και η προτεραιότητα είναι να κάνεις μία αρχή με κάποιον ειδικό από το να ταλαιπωριέσαι έτσι. Με το δεν θες αυτό εννοώ. Η "τεμπελιά" του ανθρώπου είναι ότι αρνείται να κάνει αλλαγές και να ακολουθήσει έναν επίπονο δρόμο με επιλογές πιθανόν προσωρινά δύσκολες, που μακροχρόνια όμως θα του βγουν σε καλό. "Προτιμά" να μένει στάσιμος σε μία γνώριμη κατάσταση κι ας είναι σκατά.

Από τη μία σκέφτομαι συχνά πως ότι και να λέμε εδώ, ίσως είναι άσκοπο και δεν βοηθάει πουθενά. Πρέπει ο ίδιος που θέτει ένα τέτοιο πρόβλημα να έχει ωριμάσει μέσα του η ιδέα να κάνει κάτι. Αν δεν είναι έτοιμος, τσάμπα κόπος. Από την άλλη σκέφτομαι πως μπορεί να είναι σχεδόν έτοιμος και μία κουβέντα εδώ να του δώσει μία ώθηση προς την θετική πλευρά. Δεν ξέρω...


Αυτά από εμένα.

Το να πάω σε ψυχολόγο δεν θα μου διορθώσει το πρόβλημα σε καμία περίπτωση. Δεν μπόρεσε να το διορθώσει κορυφαίος αρρυθμιολογος, ούτε οι καρδιολογοι που έχω επισκεφτεί. Το καλύτερο θα ήταν να υπήρχε η θεραπεία η ριζική για αυτό. Δεν υπάρχει όμως. Άρα αυτό που μου προτείνεις δεν θα με βοηθήσει στο καρδιακό κομμάτι. Φαντάζομαι πως και αγωγή (αντικαταθλιπτικα - αγχωλυτικα) να πάρω απλά θα καλύψουν ελάχιστα το θέμα δίχως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ούτε τεμπελιά είμαι ούτε φυγοπονη. Το αντίθετο. Τραβάω μεγάλα ζόρια καθημερινά, και το ξέρει μόνο η ψυχούλα μου για να μην βαραίνω άλλους. Ούτε σύγκριση στον πόνο κάνω. Τη λύση πάντως στο δικό μου πρόβλημα δυστυχώς δεν θα την βρει κανένας ψυχολόγος.

[Antonis8]

Μου είναι δύσκολο να καταλαβω γιατί σε αυτό το φορουμ πρεπει όλα να τα βαζετε στο ίδιο μπλεντερ. Ποιος ακυρωσε τις υπολοιπες συμβουλες? Δεν εχουν ολοι τις ιδιες εμπειριες μαζι σας. Και απο οτι καταλαβαινω,δεν μιλαμε απλως για αγχος,προυπηρχε καποιο θεμα.Ποιος έχει μείνει στάσιμος? Ειμαι με φρικτους πονους οισοφαγιτιδας και 120 παλμους και διαγω κανονικα την ημερα μου. Κατά δεύτερον,τι ακριβώς δεν σου άρεσε απο αυτό που της έγραψα? Γιατί προφανως αναφερεσαι σε μένα.

Εγώ αυτή την περίοδο δεν βιωνω κανένα άγχος,ούτε εχω κρίσεις πανικου ουτε πλεόν βιωνω ιδεοληψίες ότι θα σταματήσει η καρδιά μου.

Βιωνω όμως θέματα υγείας και ξέρω πως αυτά απο μονα τους μπορούν να σε καταβάλουν. Το να παλεψεις είναι η μόνη επιλογη που έχεις, αλλά πρεπει να είμαστε καπως προσεκτικοί στο τι συμβουλές δίνουμε,γιατί αν εγώ λχ ακουγα τη συμβουλή μιας αρρωστοφοβικης που δεν είχε κανένα διεγνωσμενο προβλημα και μου έλεγε "Αντωνη ,αύριο βγες έξω το μεσημέρι με σαράντα βαθμούς και δεν θα πάθεις τιποτα" και την ακουγα,θα ήμουν ή λιποθυμος ή νεκρός.


Και για μένα τουλάχιστον,εδώ μέσα έχω βοηθηθει σχεδόν αποκλειστικα απο άτομα που βιωνουν το ίδιο θέμα με μένα. Πρεπει να σεβαστειτε την εμπειρια του άλλου και να καταλαβετε πόσο δυσκολο είναι.

Και αν είχα ακούσει ο,τι συμβουλες μου έχουν δοθεί εδώ μέσα χωρίς επι της ουσίας να δίνουν σημασία σε όσα γράφω, θα ήμουν πιθανότατα νεκρός

Επι της ουσίας να πάει της ειπα και ότι την καταλαβαινω,που βρηκες το ακυρωτικό σε αυτό,μόνο εσύ το ξέρεις.

[Sonia]

ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΕΣΕΝΑ, ΞΕΚΟΛΛΑ! Γενικότερα μίλησα. Δεν το διάβασα καν όλο το μήνυμά σου γιατί έχεις καταντήσει κουραστικός. Δεν γυρνάνε όλα γύρω από εσένα!

ΖΜΕ κι ας υποθέσουμε ότι έχεις κάτι σοβαρό παθολογικό με την καρδιά, το άγχος το κάνει χειρότερο και ένας ειδικός μπορεί να σε μάθει να ζεις με αυτό πιο φυσιολογικά και να σου φύγουν οι τρελές φοβίες να πας από εδώ ως εκεί. Εσύ όπως και άλλοι μένετε μέσα στην άρνηση όμως και λέτε ότι δεν δεν δεν δεν . Δηλαδή με τη λογική σας επειδή πιστεύετε ότι δεν θα δείτε βελτίωση 100%, μένετε στο μηδέν, ενώ θα μπορούσατε να δείτε έστω μία βελτίωση 10%, 20% 80% ή ξέρω κι εγώ τι. Βελτίωση πάντως και σταδιακά όλο και περισσότερη στην καθημερινότητά και στην υγεία σας. Αυτό λέω και δεν θέλετε να το καταλάβετε εσείς που γράφετε σε αυτή την ενότητα του φόρουμ συχνά πυκνά τα ίδια και τα ίδια. (Και καλά κάνετε και γράφετε, να μην παρεξηγηθώ πάλι. Διότι πρέπει συνεχώς να απολογούμαι μάλλον εδώ μέσα για τον τρόπο που γράφω και το τι γράφω. Αν έμπαινα και κλαίγαμε όλοι μαζί τον μακαρίτη και έλεγα πω πω τι έπαθες ψυχούλα μου θα ήταν πιο αποδεκτό μάλλον. Αλλά εγώ δεν θεωρώ ότι βοηθάει κάπου αυτό).

Αν δεν συνεννοουμαστε, οκ, δεν έχει νόημα να ξαναγράψω στο θέμα σου. Κάτσε και σκέψου τι σου λέω πάντως.

[elpida33]

Sonia εισαι αρκετά της "σκληρής αγάπης' απλα ξερεις μερικες φορες δεν χρειαζεται τόσο, επισης δεν αρνείται κανένας να νιωσει καλυτερα απλα μερικοι δν μπορουν να νιωσουν καλύτερα μερικες μερες γτ απλα παθολογικα δε γίνεται κ εχουν υποτροπες, αλλα ακομα κ να ειναι καθαρα ψυχολογικο ειναι καποιοι παραγοντες π δεν ειναι Για όλους ευκολο, οταν παραδειγμα η zme εχει αρρυθμίες δν είναι ευκολο να το ξεπεράσει με τρια παιδια εναν άντρα ο τρέχει σαν το βεγγο κ μια απαιτητική καθημερινιτητα,.. Μερικες φορες πρέπει να ανοιγουμε το μυαλο μας, σε προηγούμενο ποστ δν ξερω αν ησουν εσυ αλλα καποιος αναφέρθηκε οτι δν νοιάζεται ο άντρας της οτι δν δν δινει λεφτά για ψυχολογο ενω δινει για διακοπές κ τέτοια,πρωτον δε πεφτει λογος σε κανενα απο τη στιγμη π η Ζ me εχει πει οτι εχει εναν αντρα π την αγαπάει κ τον αγαπάει κ δν εχει παραπονο κανενα κ δευτερον εδω ειναι αυτο π λεει ο Αντώνης αν δν το ζεις δε ξερεις, μπράβο σ π ξεπέρασες το οποιο προβλημα ειχες αλλα ειπαμε ο καθενας σηκωνει το σταυρο τ.. Τελος μιας κ πρωτη φορά μακρηγορησα λιγο αν δν εχεις σκοπό να πιασεις τον καθενα ξεχωριστά εδω μεσα κ να τ τα ψαλλεις οπως κάνουν κ ολοι οι δικοι μας άνθρωποι γτ νομιζουν ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ενω ειναι στο σωμα μας μη σχολιαζεις ολες τις ιστορίες τοσο σκληρα,, να μιλαμε θέλουμε να ξεσπαμε κ αυτο βοηθαει εδω μεσα..

[Sonia]

Γράφω με σκοπό να βοηθήσω όπως το καταλαβαίνω και να βοηθήσω σε κάτι σε βάθος χρόνου. Το να ανακυκλώνεις τη μιζέρια βοηθάει στιγμιαία, αλλά δεν είναι λύση, πάλι στα ίδια πέφτεις. Εξηγώ πως σκέφτομαι απλά. Δεν σας κάνει η προσέγγιση, οκ, σεβαστό.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά και για αυτό που λες για την ΖΜΕ και τον άντρα της, αλλά μάλλον δεν θα έχει νόημα.

Καλημέρα σε όλους και Καλή Συνέχεια, δεν ξαναγράφω στο θέμα.

[elpida33]

Κ σ ξαναλέω δν ειναι τι λες ειναι ο ΤΡΟΠΟΣ!!! Θα μ πεις θελετε να τα ακουτε ωραιοποιημενα ΝΑΙ οταν εισαι στην απελπισια δε ενα ψυχολογικο κ σωματικο αδιεξοδο θες παρηγορα κ ηρεμα λογια,, αν ηταν ετσι θα πήγαινε ο κόσμος σε ψυχολόγο κ αυτος θα αρχιζε τα χαστουκια κ τις φωνες,, οχι ηρεμα ομορφα

[Alexes 93]

Νομίζω το ταρακουνημα που κ που είναι απαραίτητο όταν μιλάμε για άγχος και όχι για προβλήματα υγείας, σε βοηθάει να επανέλθεις στν πραγματικοτητα, να σκεφτείς λογικα.. Εμένα πχ ο τρόπος τς σονιας με βοηθάει. Πάντως και ο ψυχίατρος που ειχα πάει δν ήταν παρηγορητρα μου τα είχε πει αρκετά σκληρά και μου υπέδειξε που φταίω κ γω ενώ βρισκόμουν σε μαύρο χαλι και έλεγα τι μου λέει τώρα... μακροπροθεσμσ με βοήθησε. Καλές διακοπές zme

[ΖΜΕ]

ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΕΣΕΝΑ, ΞΕΚΟΛΛΑ! Γενικότερα μίλησα. Δεν το διάβασα καν όλο το μήνυμά σου γιατί έχεις καταντήσει κουραστικός. Δεν γυρνάνε όλα γύρω από εσένα!

ΖΜΕ κι ας υποθέσουμε ότι έχεις κάτι σοβαρό παθολογικό με την καρδιά, το άγχος το κάνει χειρότερο και ένας ειδικός μπορεί να σε μάθει να ζεις με αυτό πιο φυσιολογικά και να σου φύγουν οι τρελές φοβίες να πας από εδώ ως εκεί. Εσύ όπως και άλλοι μένετε μέσα στην άρνηση όμως και λέτε ότι δεν δεν δεν δεν . Δηλαδή με τη λογική σας επειδή πιστεύετε ότι δεν θα δείτε βελτίωση 100%, μένετε στο μηδέν, ενώ θα μπορούσατε να δείτε έστω μία βελτίωση 10%, 20% 80% ή ξέρω κι εγώ τι. Βελτίωση πάντως και σταδιακά όλο και περισσότερη στην καθημερινότητά και στην υγεία σας. Αυτό λέω και δεν θέλετε να το καταλάβετε εσείς που γράφετε σε αυτή την ενότητα του φόρουμ συχνά πυκνά τα ίδια και τα ίδια. (Και καλά κάνετε και γράφετε, να μην παρεξηγηθώ πάλι. Διότι πρέπει συνεχώς να απολογούμαι μάλλον εδώ μέσα για τον τρόπο που γράφω και το τι γράφω. Αν έμπαινα και κλαίγαμε όλοι μαζί τον μακαρίτη και έλεγα πω πω τι έπαθες ψυχούλα μου θα ήταν πιο αποδεκτό μάλλον. Αλλά εγώ δεν θεωρώ ότι βοηθάει κάπου αυτό).

Αν δεν συνεννοουμαστε, οκ, δεν έχει νόημα να ξαναγράψω στο θέμα σου. Κάτσε και σκέψου τι σου λέω πάντως.

Καταρχήν είσαι επιθετική και δεν καταλαβαίνω ειλικρινά τον λόγο. Ούτε έχουμε έρθει σε αντιπαράθεση, ούτε γράφω συχνά όπως λες. Και εφόσον από εκεί ξεκινάνε όλα τα θέματα μου, ναι σε αυτό αναφέρομαι μήπως κάποιος βιώνει το ίδιο και κατάλαβει.Ειλικρινα δεν καταλαβαίνω την επιθετικοτητα λες και έχουμε προηγούμενα. Απόλυτα σεβαστή η άποψή σου. Συμφωνώ στο κομμάτι ότι ένας ψυχολόγος ίσως βοηθούσε κάπως στον τρόπο σκέψης. Ναι. Από την άλλη λέω πως δεν είναι φανταστικό πρόβλημα. Το ένα κομμάτι το διόρθωσα όπως είπα με χειρουργείο. Άρα δεν είμαι κατά φαντασίαν ασθενής. Το άλλο δεν διορθώνεται και αυτό με έχει φέρει σε αυτή την κατάσταση. Μακάρι ξαναλέω ένας ψυχολόγος να με βοηθούσε τόσο. Αυτά και από μένα