Προβλημα με συμπολιτισα ομοιοπαθης

[davidh]

Γεια σας παιδια.

Στην πολη ειναι μια κοπελα η Αννουλα (40 φευγα) που ειναι οντως αρρωστη, δεν ξερω τι ακριβως εχει αλλα μαλλον σχιζοφρενεια ειναι και μαλλον δεν περνει τα φαρμακα της πιστευω.
Οσες φορες την εχω συναντησει παλιοτερα αλλα και τωρα και με χαιρετουσε την εδιωχνα με βρισιδια γιατι οποτε ηταν διπλα μου με παρεσερνε, ενιωθα σαν να υποτροπιαζω, με επιανε τρελα και με πιανει ακομα.
Οσες φορες την εχω βρισει αλλες τοσες απο μεσα μου εχω ζητησει συγνωμη.

Τελευταια νιωθωντας οτι δεν κανω σωστα προσπαθησα να της μιλησω ομορφα αλλα επειδη ειναι και μικρη πολη εγω αμα θελω πχ να κανω το καλο σε αυτην νιωθω οτι στιγματιζομαι με αυτην και εχω δωσει αγωνα για να γλυτωσω εστω και λιγο απο την ρετσινια.

Τσπ. Προχθες ημουν μικελ με ενα ξαδερφο μου και ηρθε αυτη και ηθελε να κατσει μαζι μας. Νιωθωντας εγω οτι θα κανω καλο της ειπα οκ. Εκατσε και την ρωτησα τι περνει τωρα και εγινε επιθετικη και εκοψα.
Μου ζητησε να την κερασω μια σοκολατα και την κερασα. Ενιωθα οτι οι υπευθηνοι του μαγαζιου μας κοιτανε στραβα. Ευτυχως αποχωρησαμε συντομα με τον ξαδερφο.

Σημερα την συναντησα στον δρομο μου μιλουσε και την αποθουσα με απαθεια.
Κατσαμε στο μικελ εγω και ο ξαδερφος παλι και μετα απο κανα 30 λεπτα, τσουπ να τη η αννουλα. Την διωχνω παλι με πιο πολυ απαθεια, φευγει ελεγε τα δικα της, εφυγε. Μετα απο 5 λεπτα να την παλι. Εκει αρχισα να φωναζω, 'Φυγε!! Εμεις ερχομαστε εδω να πιουμε ενα καφε να χαλαρωσουμε και εσυ μας ζαλιζεις.." και εφυγε.

Εχω ακουσει 2 ιστοριες για το πως τρελαθηκε. 1. ειναι οτι της εδωσαν LSD και τρελαθηκε και η 2. οτι πεθανε ο μπαμπας της μπροστα της απο εμφραγμα.

Δεν ξερω τι ισχυει απο τα 2. Παντος στα νιατα της ηταν πολυ ομορφη κοπελα απο φωτογραφιες που ειδα.

Τωρα αναρωτιεμε εγω. Κανω καλα πως την διωχνω ή μηπως τις συμπεριφερωμε οπως μου συμπεριφερθηκε η πολη χωρις να το καταλαβω?

Εγω παντως θα ηθελα να την βοηθησω. Θα της ελεγα, να βαλει καμια κρεμα για τις ρυτιδες στο προσωπο, να της μιλησω για το λεπονεξ να παρει κανενα λαπτοπ να κανει φβ να ξεχνιετε, σιγα σιγα να στρωσει... αλλα μαλλον θα ειναι πολυ δυσκολο γιατι βγαζει επιθετικοτητα οταν της μιλας για τα χαπια. Μεχρι και ο γιατρος του νοσοκομειου μας (Ο Ψ.) της φωναζει και την κραζει.

Λοιπον, τελικα? Να νιωθω χαλια η οχι? Γιατι απο τις 5 το απογευμα αυτο σκεφτομαι..

[davidh]

Μαλλον επρεπε να της πω στασου και ακου αυτο? https://www.youtube.com/watch?v=N2V8...3vgCfU&index=8

[george1520]

Καλημέρα.. Κι αν σε κοιτούσαν φίλε μου εκεί που ήσασταν τι πειράζει; Εγώ προσωπικά αν ήμουν εκεί και σε έβλεπα να κάθεσαι δίπλα από ένα άνθρωπο που οι γύρω του τον απορρίπτουν θα σε θαύμαζα. Θέλει ψυχή να καταλάβεις και να νιώσεις τον άλλον. Την διώχνεις γιατί σκέφτεσαι τι θα πουν και τι θα σκεφτούν οι γύρω σου ενώ όλοι αυτοί δεν κοιτάνε την καμπούρα τους. Αν θες να την βοηθήσεις, να το κάνεις! Να μην σκεφτείς τι θα πουν οι άλλοι. Οι γύρω μας πάντα έχουν κάτι αρνητικό να πουν ότι και να κάνουμε. Και όσο αφορά για την κλειστή κοινωνία, κι εγώ σε μια τέτοια κοινωνία ζω και δεν με ενδιαφέρει καθόλου η άποψη τους.

[Sonia]

Βασικά δεν ξέρω σε τι κατάσταση ακριβώς βρίσκεται αυτή η γυναίκα, αλλά έχεις σκεφτεί ότι μπορεί απλά να θέλει να την αντιμετωπίσει κανείς σαν άνθρωπο, να της πιάσει μία απλή κουβέντα κι όχι να την αντιμετωπίσει σαν την τρελή του χωριού που θέλει πατρονάρισμα; Δηλαδή θα πήγαινες σε κάποιον άσχετο που μέχρι χθες απεύφευγες να τον ρωτήσεις χωρίς να γνωρίζεστε καλά τι φάρμακα παίρνει ή να του πεις βάλε καμια κρέμα να φύγουν οι ρυτίδες;
Σκέφτηκες ότι μπορεί η γυναίκα να χάρηκε που βρέθηκε κάποιος να την καλέσει να πιούν ένα καφέ φιλικά και μετά είδε ότι απλά ο άλλος έβλεπε σε αυτήν την όποια ασθένειά της κι όχι αυτή σαν Αννούλα;

[hlias1988]

εγω ζω σε μια μικρη κοινωνια. το εχω πει σε πολλους οτι παιρνω φαρμακα. οχι για να με λυπηθουν αλλα για να καταλαβουν τον λογο που δεν δουλευω. να μην με λενε τεπελη. δεν ξερω εαν εκανα σωστα...
εντωμεταξυ υπαρχει ο τρελος του χωριου. και πως του ειπα οτι παιρνω και εγω φαρμακα και καθε φορα που με βλεπει ερχετε στο τραπεζι της καφετεριας και με πρηζει.
ειχα πολλους ενδιασμους γιατι αμα με εβλεπαν με εναν τετοιο ανθρωπο ολοι θα ελεγαν παει τρελαθηκε και αυτος.
αλλα δεν μπορω να φτασω στα ακρα. τον αφηνω να μιλαει και οταν βαρεθει φευγει.

[ntinti]

εγω ζω σε μια μικρη κοινωνια. το εχω πει σε πολλους οτι παιρνω φαρμακα. οχι για να με λυπηθουν αλλα για να καταλαβουν τον λογο που δεν δουλευω. να μην με λενε τεπελη. δεν ξερω εαν εκανα σωστα...
εντωμεταξυ υπαρχει ο τρελος του χωριου. και πως του ειπα οτι παιρνω και εγω φαρμακα και καθε φορα που με βλεπει ερχετε στο τραπεζι της καφετεριας και με πρηζει.
ειχα πολλους ενδιασμους γιατι αμα με εβλεπαν με εναν τετοιο ανθρωπο ολοι θα ελεγαν παει τρελαθηκε και αυτος.
αλλα δεν μπορω να φτασω στα ακρα. τον αφηνω να μιλαει και οταν βαρεθει φευγει.

Αυτα θα μας φανε τελικα....

Γιατι δινεται σημασια στο τι θα πουν οι αλλοι?
Ισα ισα ανθρωποι που αντιμετωπιζουν ψυχικες ασθενειες και μαλιστα σε προχωρημενες μορφες για εμενα ειναι ηρωες ...

ξερετε πολλοι εδω μεσα τι σημαινει μοναξια και τι ψυχικο βαρος ειναι να μην εχεις καποιον να πεις εστω μια κουβεντα ...τουλαχιστον απο εσας δεν περιμενα τετοιες αντιδρασεις .....

αν δεν θελετε να καθεστε μαζι τους βρειτε ευγενικους τροπους να τους αποφυγεται και μην τους αποπερνεται.....
αν και για εμενα το να σταθεις πεντε λεπτα να του πεις μια καλημερα και να τον ρωτησεις τι κανει δεν κοστιζει τιποτα...
και ας τολμήση καποιος να με πλησιασει και να μου πει γιατι τον μιλας αυτον ή ασχολεισαι μαζι του....

σταματηστε να νοιαζεστε τι λενε οι γυρω σας ,εκτος βεβαια και αν ζητατε την γνωμη τους ....

[hlias1988]

Αυτα θα μας φανε τελικα....

Γιατι δινεται σημασια στο τι θα πουν οι αλλοι?
Ισα ισα ανθρωποι που αντιμετωπιζουν ψυχικες ασθενειες και μαλιστα σε προχωρημενες μορφες για εμενα ειναι ηρωες ...

ξερετε πολλοι εδω μεσα τι σημαινει μοναξια και τι ψυχικο βαρος ειναι να μην εχεις καποιον να πεις εστω μια κουβεντα ...τουλαχιστον απο εσας δεν περιμενα τετοιες αντιδρασεις .....

αν δεν θελετε να καθεστε μαζι τους βρειτε ευγενικους τροπους να τους αποφυγεται και μην τους αποπερνεται.....
αν και για εμενα το να σταθεις πεντε λεπτα να του πεις μια καλημερα και να τον ρωτησεις τι κανει δεν κοστιζει τιποτα...
και ας τολμήση καποιος να με πλησιασει και να μου πει γιατι τον μιλας αυτον ή ασχολεισαι μαζι του....

σταματηστε να νοιαζεστε τι λενε οι γυρω σας ,εκτος βεβαια και αν ζητατε την γνωμη τους ....

εχεις δικιο ......

[Mrgilleas]

..............................................

[NaYa]

Εγώ πιστεύω ότι τη νοιαζεσαι αυτή τη γυναίκα..Θα ήταν όμορφο να έχεις μια σταθερή συμπεριφορά απέναντι της και να μπορούσες να τη βοηθήσεις με κάποιον τρόπο,έστω και με μια φιλική συζήτηση.Οταν βοηθάμε τους άλλους μερικές φορές είναι ευεργετικό και για εμάς..γτ είναι σαν να βοηθάμε τον εαυτό μας..Αυτό με τη μικρή κοινωνία που σε στιγματίζει όταν μιλάς ευγενικά και ΟΧΙ όταν βρίζεις...μου είναι ακατανόητο.