Καλησπέρα
Έχω κατάθλιψη πολλά χρόνια τώρα, πριν 2 χρόνια κατάφερα και μηλισα σε ένα ψυχολόγο και από τότε με έχει αναλάβει... Φυσικά κάπου δεν έχω βελτιωθεί τόσο οσο θα ήθελα... Φοβάμαι να μηλαω με ξενο κόσμο γιατί νιώθω ότι χάνω τα λόγια μου και ακούγομαι σαν να έχω πρόβλημα στην ομιλία δεν έχω πολλούς φίλους, λίγους και καλούς που λέμε, φέτος κατάφερα να κάνω το πρώτο βήμα έψαξα για δουλειά αλλά τίποτα πράγμα δεν με στεναχωρεί τόσο γιατί κατάφερα τουλάχιστον το ένα από τα δύο... Σκεφτόμουν ότι ήθελα τόσο πολύ να ήμουν σαν κάποιους ανθρώπους που περνούν την βαλίτσα τους και πάνε στα νησιά μόνοι τους χωρίς να φοβούνται τόσο... Πως το κάνουν δεν ξέρω... Εγώ μόνο στην ιδέα φοβάμαι πάρα πολύ... Γιατί πολύ απλά δεν ξέρω τι θα γίνει εκεί, πολλοί δεν έχουν αυτό το θέμα δεν φοβουντε το άγνωστο δεν έχουν δεσίματα, αλλά εγώ νιώθω πολύ άσχημα που δεν μπορώ να κάνω κάτι,δυο φορές στην ζωή μου έφυγα αρκετά μάκρια από το σπίτι μου για δουλειά και τα πράγματα πηγαν πολύ άσχημα, από κοροϊδία μέχρι κλάματα και αυτοτραυματισμο.. Έχετε αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις με την κατάθλιψη και τον φόβο?