solian

[vince]

Δεν μπορώ να σου απαντήσω φίλε μου. Ο καθένας έχει τις δικές του απαντήσεις. Μοιράζομαι πάντως την ίδια ανάγκη με εσένα, δηλαδή την επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Και ειλικρινά νιώθω πως είσαι απο τα πιο αυθεντικά άτομα εδώ μέσα. :)

[keep_walking]

Ευχαριστω Vince o θαυμασμος αμοιβαιος να ξερεις οτι δεν εχω χασει λεξη απο οτι εχεις γραψει εσυ και μερικα ατομα που μου αρεσει να διαβαζω:)

[Παστελι]

και γω αγορια απαφασησα να κοψω τα φαρμακα μονη μου.ξεκινησα γυμναστικη κ σε 2 μηνες απο τωρα θα αρχισω να περνω μισο χαπι το πρωι για 2 μηνες.μετα για αους 2 μηνες θα περνω μισο παλυ αλλα μερα παρα μερα.Νιωθω οτι μ τα φαρμακα χανω κατι απο την ζωη.δεν εχω διαθεση ουτε για σεξ πλεον και ειδικα τωρα π ειμαι κ σε μια σχεση θελω να τοο νιωσω εντονα.

[nikv]

den mporei eforoy zwis ... kaneis mia 8erapeia kai teliwnei

[vince]

Σε παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον nikv εως ότου έκανες log-out. Πιθανώς να είναι πιο συναρπαστικό να βλέπει κανείς έναν καυγά ή σχόλια τύπου one shot απο μια εποικοδομητική συζήτηση.

Όσον αφορά το παραπάνω σχόλιο σου αλλά και τα προηγούμενα...καλύτερα να μην μάθεις, η μάλλον καλύτερα να μην το ζήσεις. Σου το εύχομαι.

[zouzounitsaaa]

εγω στην αρχή δν ήθελα να πάρω καθόλου χάπια..απλά πιστευα κ ίσως το πιστεύω ακόμα οτι πλέον δν θα είμαι έγω..δν θα λειτουργεί ο πραγματικός εαυτός μου αλλά τα χάπια..είχα ρίξει πολύ κλάμα αλλά επέλεξα την φαρμακευτική αγωγή γιατί είχα πιάσει πάτο κ δν γινόταν να \"σηκωθώ\"απο μόνη μου..δν το μετανιώνω γτ είχα πολύ καλά αποτελέσματα.κ εγώ οταν έμαθα οτι πιθανόν να τα παίρνω για πάντα στεναχωρήθηκα πολύ..αλλά το μεγαλύτερο σοκ για μενα ήταν οτι την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή την κληρονόμησα απο τη γιαγιά μου..πάντα ήξερα είχε κόλλημα με την υγεία της,με διάφορα αλλα ήθελα να πιστεύω πως δν ήταν το ίδιο..στην αρχή μέσα μου την κατηγορούσα που εξαιτίας της περνούσα όλα αυτά..αλλά μετά κατάλαβα πως ήταν λάθος κ πως κ αυτή δν έφταιγε σε τίποτα,πιθανον να το είχε κληρονομήσει κ αυτή απο κάπου αλλού..όσον αφορά την ασθένεια που έχω αφήστε τα..είχα διαμορφωσει ένα χαρακτηρα πάνω στην ασθένεια..πόσα λάθη έκανα..αμέτρητα..όταν σκέφτομαι πως λειτουργούσα με πιάνουν τα κλάμματα..έκανα πράγματα που τώρα θα ντρεπόμουν να κάνω..κ ντρέπομαι που τα εχω κάνει..αλλά δν μπορώ να κάνω κάτι να τα αλλάξω..

[Παστελι]

και γω κληρωνομισα απο τον πατερα μου.ακριβως τα ιδια εχει.αλλα προσπαθω να ζω οπως πρωτα σαν να μην εχω τπτ.και τα φαρμακα εξαλου ενταξη δεν σε αποβλακωνουν κιολας.σπανιεσ φορες νιωθω απωβλακωση

[giota]

Δυστυχως και εγώ κληρονόμησα απο τον πατέρα μου ο οποιος δεν έπαιρνε χάπια αλλά ολα τα ψυχολογικά τα έβγαζε στην οικογένεια.Με τα δικά μας τα παιδιά τι γίνεται για να μην διαιωνιστεί αυτή η κατάσταση.Οσο και να προσπαθω είναι μεγάλα και καταλαβαίνουν αυτό δεν τα επηρεάζει;Γιά χρόνια έπινα κρυφα τα λεξοτανιλ ή και το λαντοζ τώρα δεν μπορώ να κρυφτώ απλά δεν τους λέω πόσο χάλια αισθάνομαι,αλλά δεν μπορείς να τα κοροϊδέψεις.

[vince]

Το να ρίχνετε την αιτία στο κληρονομικό δεν νομίζω να βοηθάει τα παιδιά σας.

[εσωτερική_σήψη]

Originally posted by vince
Το να ρίχνετε την αιτία στο κληρονομικό δεν νομίζω να βοηθάει τα παιδιά σας.

σωστός.έτσι κ αλλιώς λένε ότι κληρονομείται η προδιάθεση κ όχι η ίδια η πάθηση.
Εγώ είμαι καινούργια στο φόρουμ μου κ έχουν διαγνώσει μείζονα κατάθλιψη και αγοραφοβία.
παίρνω εφεξορ,ρισπερνταλ και τριτικο.
στην αρχη τησ θεραπείας ήμουν πολύ χάλια κ είχα έντονες τάσεις αυτοκτονίας.
τώρα νιώθω εντελώς κενή με ζωή χωρίς νόημα.ναι είναι βαρύ το φορτίο των φαρμάκων,ειδικά αν έχεις πρόβλημα στη μέση.έχω σιχαθεί το γίνε αισιόδοξη των άλλων.το κάνε υπομονή.το εσύ όλα τα μπορείς.το ζήσε για μας.ζήσε για σένα ζήσε ζήσε ζήσε γιατί θα μας διαλύσεις.εγώ έτσι δε διαλύομαι; κ δε διαλύω το φίλο μου;πόσο θα αντέξει εμένα κ τις φάσεις μου;να προσέχεις τον εαυτό σου...για ποιο λόγο; για να είμαι μια ζωή εξάρτηση;
ωραίο το φόρουμ παιδιά.χαιρομαι που βγάζει μια ελπίδα εισπνοής γιατί αλλιώς η εκπνοή κραταει για πάντα και είναι πολύ δύσκολες οι ώρες...

[Sofia]

Εσωτερικη σήψη, (με το βαθυ κ βαρυ νικ:)), καλως ήρθες:)

εχω ακουσει τις ιδιες φρασεις την εποχη που ημουν πολυ ασχημα...πλεον σκεφτομαι πώς οι ανθρωποι οταν νιωθουμε ανημποροι να βοηθησουμε ισως να μην βρισκουμε κατι καλυτερο να πουμε. Ισως να νιωθουμε οτι πρεπει να καλυψουμε το κενο του άλλου, με δικα μας λογια, ισως κ διαικπεραιωτικα....

Εχει μεγάλη αξια να εχεις διπλα σου καποιον...που ναι μπορει να υποφερει κ αυτος διπλα σου, αλλα να θελει να ειναι εκει. ο φιλος σου ειναι εκει γιατι νοιαζεται. κι αυτο μαλλον του φτανει για να ναι διπλα σου.

Μια ζωη δεν θα σαι στην εξαρτηση.Ουτε θα σαι ετσι, εφοσον οσο χαζο κ αν σου ακουγεται ειναι στο χερι σου να νιωσεις καλυτερα. Δεν θα σου πω να γινεις αισιοδοξη, ουτε να ζησεις για καποιον αλλο. Θα σου πω πως σιγουρα η διαδρομη που σ εφερε στο σημειο που βρισκεσαι ηταν κουραστικη. Το να ησουν χαλια ειχε λογο. Κ πώς δεν χρειαζεται να κανεις αλλη υπομονη. Ουτε χρειαζεται να αντεχεις τα παντα. Εχεις καθε δικαιωμα κ να κουραστεις κ να σκασεις.
Και αυτο κανεις...Και ολο αυτο το χαος κ η απελπισια μπορουν να σταθουν σαν ενας καθρεφτης για να δεις τί δεν πηγε καλα μεχρι τωρα. Κι αυτο απο μονο του, μπορει να βοηθησει πολυ για την επανοδο σου, στην ζωη που προσδοκας.

Πιστεύω πολυ στην \"επιστροφη\" σε μια καλυτερη, πιο δυνατη ζωη...

Καλη δύναμη:)...

[Arsi]

Originally posted by εσωτερική_σήψη
να προσέχεις τον εαυτό σου...για ποιο λόγο; για να είμαι μια ζωή εξάρτηση;

Γεια σου εσωτερική σήψη,τι εννοείς?

[Παστελι]

εγω κανω οτι δεν εχω τπτ με τον γιο μου.απλαοταν νιωθω δυσφορια ειμαι πιο υσιχη κ κανω ιπομονη να μ περασει,ενω οταν ειμαι στις καλες μ ασχολουμε περισσοτερο και παιζω με τον μικρο.αλα φοβαμαι μην κληρονομησει κ αυτο απο εμενα.ειδη ειναι πολυ ευεσθητος,τι να κανω να τον κανω πιο σκλιρο?

[εσωτερική_σήψη]

Originally posted by Sofia
Εσωτερικη σήψη, (με το βαθυ κ βαρυ νικ:)), καλως ήρθες:)

εχω ακουσει τις ιδιες φρασεις την εποχη που ημουν πολυ ασχημα...πλεον σκεφτομαι πώς οι ανθρωποι οταν νιωθουμε ανημποροι να βοηθησουμε ισως να μην βρισκουμε κατι καλυτερο να πουμε. Ισως να νιωθουμε οτι πρεπει να καλυψουμε το κενο του άλλου, με δικα μας λογια, ισως κ διαικπεραιωτικα....

Εχει μεγάλη αξια να εχεις διπλα σου καποιον...που ναι μπορει να υποφερει κ αυτος διπλα σου, αλλα να θελει να ειναι εκει. ο φιλος σου ειναι εκει γιατι νοιαζεται. κι αυτο μαλλον του φτανει για να ναι διπλα σου.

Μια ζωη δεν θα σαι στην εξαρτηση.Ουτε θα σαι ετσι, εφοσον οσο χαζο κ αν σου ακουγεται ειναι στο χερι σου να νιωσεις καλυτερα. Δεν θα σου πω να γινεις αισιοδοξη, ουτε να ζησεις για καποιον αλλο. Θα σου πω πως σιγουρα η διαδρομη που σ εφερε στο σημειο που βρισκεσαι ηταν κουραστικη. Το να ησουν χαλια ειχε λογο. Κ πώς δεν χρειαζεται να κανεις αλλη υπομονη. Ουτε χρειαζεται να αντεχεις τα παντα. Εχεις καθε δικαιωμα κ να κουραστεις κ να σκασεις.
Και αυτο κανεις...Και ολο αυτο το χαος κ η απελπισια μπορουν να σταθουν σαν ενας καθρεφτης για να δεις τί δεν πηγε καλα μεχρι τωρα. Κι αυτο απο μονο του, μπορει να βοηθησει πολυ για την επανοδο σου, στην ζωη που προσδοκας.

Πιστεύω πολυ στην \"επιστροφη\" σε μια καλυτερη, πιο δυνατη ζωη...

Καλη δύναμη:)...

ευχαριστώ πολύ σοφία μου!δεν ξέρω αν πιστεύω σε μια επιστροφή παντως σιγουρα ένα μικρο κομμάτι του εαυτού μου ελπίζει σ΄αυτήν.γι\'αυτό δεν έχω παρατήσει τις θεραπείες αν και πολλές φορές το σκέφτομαι

[εσωτερική_σήψη]

Originally posted by panikoula
εγω κανω οτι δεν εχω τπτ με τον γιο μου.απλαοταν νιωθω δυσφορια ειμαι πιο υσιχη κ κανω ιπομονη να μ περασει,ενω οταν ειμαι στις καλες μ ασχολουμε περισσοτερο και παιζω με τον μικρο.αλα φοβαμαι μην κληρονομησει κ αυτο απο εμενα.ειδη ειναι πολυ ευεσθητος,τι να κανω να τον κανω πιο σκλιρο?

απλά προσπάθησε να τον ενθαρρύνεις και να τον επιβραβεύεις. μην του κάνεις ας πούμε σκλήρες επικρίσεις \"για το καλό\" του όπως πολύ γονείς θεωρούν σωστο. δεν είναι κακό να είναι καποιος ευαίσθητος μην αγχώνεσαι.το αν θα εκδηλώσει ή οχι διαταραχή δεν είναι αποκλειστικά στο χέρι σου!μη φοβάσαι απλώς να τον κάνεις να σε εμπιστεύεται κ να του δείχνεις ότι τον αγαπάς:)