ερωτευμενη με ασθενή με σχιζοφρενεια, πώς να φερθώ?

[leco]

Στην προσπαθεια μου να βρω λυσεις σε αυτο που με απασχολει, αναζητησα την τυχη μου στο internet και βρεθηκα κατα τυχη να διαβαζω αρκετα topics σ αυτο το forum. Ομολογω οτι με εξεπληξε θετικα το γεγονος οτι, μεσα απο τα γραφομενα ασθενων με σχιζοφρενεια, αρχισα να καταλαβαινω καλυτερα πως λειτουργουν και πιστευω και ελπιζω οτι θα παρω χρησιμες και βοηθητικες απαντησεις.

Αλλα ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη. Λογω της φύσης της δουλειας μου, ειμαι σε θεση να "διαβαζω" πολυ καλα τους ανθρωπους και να καταλαβαινω οτι κατι δεν παει καλα η οτι κατι αποκλινει απο το φυσιολογικο. Το συγκεκριμενο ατομο το ηξερα φυσιογνωμικα αλλα οχι προσωπικα για αρκετα χρονια και ως εκ τουτου δεν ειχα συγκεκριμενη αποψη γι' αυτον περα απο το οτι ηταν "μυστηριος", ωστοσο τον τελευταιο χρονο τον γνωρισα προσωπικα και μερα με τη μερα διαπιστωνα οτι ειχε προβλημα. Αυτο ωστοσο δε με απετρεπε απο το να τον σκεφτομαι, να αναρωτιεμαι τι του συμβαινει, να τον φοβαμαι κιολας αλλα παραλληλα να με ελκει τοσο πολυ που ακομα και ο φοβος ηταν συναρπαστικος. Με πλησιασε πρωτος αυτος, ειχαμε μια πολυ συντομη σχεση κατα τη διαρκεια της οποιας συμπεριφεροταν απολυτως "φυσιολογικα" μεχρι που παρεκτραπηκε και μου ζητησε να σταματησουμε. Απο τοτε βεβαια εχει επιχειρησει με διαφορους τροπους να αποκατασταθει η επικοινωνια μεταξυ μας. Ειμαι ερωτευμενη, τρελα ερωτευμενη, αλλα δεν ξερω πως να συμπεριφερθω. Φοβαμαι μηπως παλι γινει καποιο κλικ στο μυαλο του και τον χασω.

Λιγα λογια γι' αυτον. Ειμαι σιγουρη οτι εχει σχιζοφρενεια αν και ο ιδιος δε μου το εχει πει ποτε. Ειναι εξαιρετικα ευφυης και δημιουργικος, ισως ο πιο εξυπνος ανθρωπος που εχω γνωρισει ποτε. Ωστοσο η αποδοση του ειναι μετρια. Δινει την εντυπωση οτι ασχολειται με λεπτομερειες, με επουσιωδη, και χανει την ουσια. Ισως και συνειρμικα να οδηγειται αλλου χωρις να το θελει. Αλλα αυτο ειναι μονο η κορυφη του παγοβουνου. Εχει πολυ ιδιαιτερη συμπεριφορα, γελαει απροσφορα, το ματι "γυαλιζει", παιρνει περιεργες στασεις, αλλοτε ειναι διεγερτικος και αλλοτε κατατονικος, εχει περιεργες και πολυ ιδιαιτερες εμμονες, διαχωριζει τους ανθρωπους σε καλους και κακους, γινεται επιθετικος απροκλητα, μετερχεται καθε μεσο για να τραβηξει την προσοχη, πινει και καπνιζει πολυ, πιστευω οτι κανει και καταχρηση ουσιων, ο λογος του ειναι σχεδον συνεχεια συνειρμικος και αποδιοργανωμενος, πολλες φορες χανεται στον κοσμο του, συμπεριφερεται σαν να εχει περισσοτερους απο εναν εαυτους. Απο τη μια ειναι ευαισθητος και απο την αλλη τον ελκυει οτιδηποτε αφορα δολοφονιες η μη φυσικο θανατο. Το θλιβερο ειναι οτι πιστευω οτι αναγνωριζει το προβλημα του, μου εχει πει αλλωστε πολλες φορες οτι ειναι ιδιαιτερος ανθρωπος, οτι δε βρισκει χαρα σε τιποτα, οτι ξερει οτι δεν ειναι και πολυ καλος με τους ανθρωπους... Αλλωστε και αυτος ειναι πολυ καλος γνωστης της ανθρωπινης ψυχοπαθολογιας.

Αυτο που με απασχολει ειναι οτι δεν ξερω πως να φερθω σε αυτη την προσπαθεια επαναπροσεγγισης. Δε μου εχει πει ποτε αμεσα οτι εχει προβλημα, δεν ξερω αν εχει ψευδαισθησεις η παραισθησεις γιατι αν εχει, σιγουρα ειναι σε θεση να τις κρυψει πισω απο αλλοκοτες συμπεριφορες. Δεν ξερω καν αν εχει επισκεφτει ψυχιατρο, αν παιρνει φαρμακα, δεν ξερω τιποτα! Πως να φερθω? Να του δειξω οτι εχω καταλαβει το προβλημα του? οτι ειμαι εδω και τον στηριζω? Να του το συζητησω ανοιχτα? Να περιμενω να μου το πει μονος του? Ωστοσο φαινεται να μην εχει πολλη εμπιστοσυνη στους ανθρωπους, φοβαμαι πως απο μονος του δε θα μιλησει. Προσπαθω πολυ να μπω στη θεση του και να καταλαβω ποια σταση μου θα ηταν πιο χρησιμη και αποτελεσματικη γι' αυτον αλλα πραγματικα ορισμενες φορες νιωθω οτι κι εγω αρχιζω να χανω το μυαλο μου με ολη αυτη την ιστορια. Το σιγουρο ειναι ομως οτι παρα το οποιο κοστος θελω να σταθω διπλα του. Θα ηθελα πολυ τη γνωμη σας, ιδιαιτερα απο οσους εχουν σχιζοφρενεια.

[leco]

Ειμαστε γιατροι και οι δυο αλλα οχι ψυχιατροι. Το καπνισμα και το αλκοολ το ανεφερα απλα ως ενα στοιχειο συννοσηροτητας, οχι οτι ειναι ενδεικτικο. Στις διαταραχες προσωπικοτητας απο οσο θυμαμαι απο τα φοιτητικα μου χρονια δεν υπαρχει καθολου εναισθησια, αντιθετως στη σχιζοφρενεια μπορει να ερθει η στιγμη που θα το συνειδητοποιησεις και θα μαθεις να ζεις με αυτην. Ψευδαισθησεις δε μου εχει πει ποτε αν εχει αλλωστε απεφευγε να μιλα για τον εαυτο του, καποιες φορες ομως τον ειχα παρατηρησει να τιναζεται σαν να τον χτυπησε ρευμα, να γυριζει το κεφαλι του σαν να ακουσε κατι... Αν μου επιτρεπεις, ποια ειναι η ιδιοτητα σου? Ασθενης η ειδικος?

[leco]

Εναισθησια ειναι χοντρικα το να αντιλαμβανεσαι οτι αυτα που σκεφτεσαι και αυτα που κανεις δεν ειναι φυσιολογικα, το να καταλαβαινεις οτι εχεις μια συμπεριφορα που παρεκκλινει. Η αληθεια ειναι οτι κι εγω αρχικα πιστευα οτι προκειται για διαταραχη προσωπικοτητας αλλα βλεπω οτι δυσφορει με αυτο που ειναι. Στις διαταραχες προσωπικοτητας οι ασθενεις δεν αποδεχονται το προβλημα τους, ειναι \"συντονικοι προς το εγω τους\" που λενε κι οι ψυχιατροι

[Sofia]

leco,

καλως ήρθες:)

υπάρχουν σ αυτο το φορουμ ατομα που πάσχουν απο σχιζοφρενεια. Ελπιζω να δουν το μηνυμα σου και να σου απαντησουν.

Σε οτι αφορα, αν το ξερουν ή οχι, πώς γινεται να μην το ξερουν και να μιλανε γι αυτο (τουλαχιστον εδω) και να ακολουθουν αγωγη?

Ειναι σαφως πολλοι οι ανθρωποι που πασχουν απο κατι, και δεν το ψαχνουν. Δεν νομιζω να ναι μονο σχιζοφρενεις αυτοι.

Σε οτι αφορα, το θεμα που θιγεις, ειλικρινα δεν γνωριζω πώς πρεπει να φερθεις: ομως νομιζω πως σε καθε περιπτωση ενος ανθρωπου που μας ενδιαφερει, βοηθαει να του δωσουμε τον χρονο του, και ταυτοχρονα να του δειξουμε πώς ειμαστε εκει γι αυτον. Υπάρχουν σαφεις κ πολλοι τροποι για να γινει αντιληπτο αυτο.
Καλη δυναμη σου ευχομαι:)

[keep_walking]

Εγώ πασχω απο σχιζοφρενεια,ας τα παρουμε ομως με τη σειρα με τη λιγη αυτογνωσια που διαθετω.

Λιγα λογια γι\' αυτον. Ειμαι σιγουρη οτι εχει σχιζοφρενεια αν και ο ιδιος δε μου το εχει πει ποτε. Ειναι εξαιρετικα ευφυης και δημιουργικος, ισως ο πιο εξυπνος ανθρωπος που εχω γνωρισει ποτε.

Εμ δεν μπορω να πω κατι για αυτο.





[quote ] Ωστοσο η αποδοση του ειναι μετρια. Δινει την εντυπωση οτι ασχολειται με λεπτομερειες, με επουσιωδη, και χανει την ουσια. Ισως και συνειρμικα να οδηγειται αλλου χωρις να το θελει. Αλλα αυτο ειναι μονο η κορυφη του παγοβουνου. Εχει πολυ ιδιαιτερη συμπεριφορα, γελαει απροσφορα, το ματι \"γυαλιζει\", παιρνει περιεργες στασεις, αλλοτε ειναι διεγερτικος και αλλοτε κατατονικος,[/quote]

Ισως να ειμαι ετσι.

εχει περιεργες και πολυ ιδιαιτερες εμμονες, διαχωριζει τους ανθρωπους σε καλους και κακους, γινεται επιθετικος απροκλητα, μετερχεται καθε μεσο για να τραβηξει την προσοχη,

Tι εμμονες εχει?
Επιθετικος δεν υπηρξα ποτε.
Προτιμω στις περισσοτερες των περιπτωσεων να μη ριχνω καν σκια.

πινει και καπνιζει πολυ, πιστευω οτι κανει και καταχρηση ουσιων, ο λογος του ειναι σχεδον συνεχεια συνειρμικος και αποδιοργανωμενος, πολλες φορες χανεται στον κοσμο του, συμπεριφερεται σαν να εχει περισσοτερους απο εναν εαυτους.

Πινω και καπνιζω πολυ,δεν κανω καταχρηση ουσιων,ο λογος μου δεν ξερω πως ειναι,πολλες φορες χανομαι στον κοσμο μου και σιγουρα ειμαι ευμεταβλητος δηλαδη την μια ετσι,την αλλη αλλιως.

Απο τη μια ειναι ευαισθητος και απο την αλλη τον ελκυει οτιδηποτε αφορα δολοφονιες η μη φυσικο θανατο.

Θα με χαρακτηριζα υπερευαισθητο αλλα απεχθανομαι τις δολοφονιες και γενικα τον θανατο.

Το θλιβερο ειναι οτι πιστευω οτι αναγνωριζει το προβλημα του, μου εχει πει αλλωστε πολλες φορες οτι ειναι ιδιαιτερος ανθρωπος, οτι δε βρισκει χαρα σε τιποτα, οτι ξερει οτι δεν ειναι και πολυ καλος με τους ανθρωπους... Αλλωστε και αυτος ειναι πολυ καλος γνωστης της ανθρωπινης ψυχοπαθολογιας.

Αναγνωριζω το προβλημα μου αλλιως φυσικα δεν θα καθομουν να χαπακωνομαι.
Χαρα βρισκω,αν και μερικες φορες δεν βρισκω αρκετη πιστευω σε συγκριση με αλλους.
Ειμαι αψογος στην συμπεριφορα μου με τους συνανθρωπους μου,περαν του δεοντος δηλαδη παραειμαι \"καλουλης\".
Ναι φανταζομαι θεωρω τον εαυτο μου αν οχι ιδιαιτερο αρκετα περιεργο συμφωνα με τα στανταρ προτυπα.


Σε γενικες γραμμες δεν βλεπω τον εαυτο μου στην περιγραφη και αυτο σημαινει ενα πραγμα.

Οτι ακομα και να πασχει απο σχιζοφρενεια εχει την δικη του προσωπικοτητα και δεν \"μπαινει\" σε καλουπια οπως συμβαινει με ολους ειτε χιζοφρενεις ειτε οχι.

Τον γουσταρεις?
Go for it.

[vince]

Originally posted by leco
Στην προσπαθεια μου να βρω λυσεις σε αυτο που με απασχολει, αναζητησα την τυχη μου στο internet και βρεθηκα κατα τυχη να διαβαζω αρκετα topics σ αυτο το forum. Ομολογω οτι με εξεπληξε θετικα το γεγονος οτι, μεσα απο τα γραφομενα ασθενων με σχιζοφρενεια, αρχισα να καταλαβαινω καλυτερα πως λειτουργουν και πιστευω και ελπιζω οτι θα παρω χρησιμες και βοηθητικες απαντησεις.

Εδώ ίσως πάρεις απαντήσεις για την σχιζοφρένεια. Για τον άνθρωπο που έχεις ερωτευτεί δεν μπορεί να σου δώσει κανένας απαντήσεις παρα μόνο ο ίδιος.

Αλλα ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη. Λογω της φύσης της δουλειας μου, ειμαι σε θεση να \"διαβαζω\" πολυ καλα τους ανθρωπους και να καταλαβαινω οτι κατι δεν παει καλα η οτι κατι αποκλινει απο το φυσιολογικο.

Ποιό είναι το μέτρο σύγκρισης του φυσιολογικού? Ο γιατρός βλέπει τον ασθενή συνήθως όταν πάσχει. Ο ψυχίατρος επίσης το ίδιο. Στο ένα άκρο του φάσματος του παραλόγου υπάρχει η αντιδραστική συμπεριφορά που απομακρύνει το άτομο απο έναν ενεργά κοινωνικό ρόλο και στο άλλο άκρο η εκκεντρικότητα ενός χαρακτήρα που έχει διάρκεια και σταθερότητα ως προς τον ρυθμό κοινωνικής απομόνωσης.

Το συγκεκριμενο ατομο το ηξερα φυσιογνωμικα αλλα οχι προσωπικα για αρκετα χρονια και ως εκ τουτου δεν ειχα συγκεκριμενη αποψη γι\' αυτον περα απο το οτι ηταν \"μυστηριος\", ωστοσο τον τελευταιο χρονο τον γνωρισα προσωπικα και μερα με τη μερα διαπιστωνα οτι ειχε προβλημα.

Είναι σχετικό και αόριστο να βγάζουμε συμπεράσματα περι normal. Πρόσεξε! Βγάζεις το συμπέρασμα οτι ο φίλος σου είναι τρελός. Έρωτας και τρέλα πάνε χεράκι κοπέλα μου. Ο βαθύς έρωτας με την ψύχωση είναι ένα και το αυτό. Άλλωστε στην δική μου περίπτωση επισκεύτηκα ψυχίατρο μετά απο ερωτική απογοήτευση. Πριν απο αυτό αλλά και μετά απο αυτό οι σεξουαλικές μου σχέσεις υπήρξαν και υπάρχουν \"φυσιολογικές\" αν μπορώ να το πώ έτσι.

Αυτο ωστοσο δε με απετρεπε απο το να τον σκεφτομαι, να αναρωτιεμαι τι του συμβαινει, να τον φοβαμαι κιολας αλλα παραλληλα να με ελκει τοσο πολυ που ακομα και ο φοβος ηταν συναρπαστικος.

Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Κοίτα μόνο μην ερωτευτείς τον φόβο...

Με πλησιασε πρωτος αυτος, ειχαμε μια πολυ συντομη σχεση κατα τη διαρκεια της οποιας συμπεριφεροταν απολυτως \"φυσιολογικα\" μεχρι που παρεκτραπηκε και μου ζητησε να σταματησουμε.

Δηλαδή πως παρεκτράπηκε? Έκανε καμιά τρέλα ή είπε τίποτα τρελό. Γιατί συνήθως την πατάνε όσοι λένε και όχι όσοι κάνουν.

Απο τοτε βεβαια εχει επιχειρησει με διαφορους τροπους να αποκατασταθει η επικοινωνια μεταξυ μας. Ειμαι ερωτευμενη, τρελα ερωτευμενη, αλλα δεν ξερω πως να συμπεριφερθω. Φοβαμαι μηπως παλι γινει καποιο κλικ στο μυαλο του και τον χασω.

Σαφώς έρωτας είναι, όχι μαθηματικά.

Λιγα λογια γι\' αυτον. Ειμαι σιγουρη οτι εχει σχιζοφρενεια αν και ο ιδιος δε μου το εχει πει ποτε.

Ούτε εγώ θα το έλεγα αλλά μην είσαι τόσο σίγουρη. Το τονίζω ξανά, υπάρχει η στάσιμη τρέλα και η περιοδική/ αντιδραστική. Περι τρέλας μιλάμε άλλωστε, μην ξεχνιόμαστε

Ειναι εξαιρετικα ευφυης και δημιουργικος, ισως ο πιο εξυπνος ανθρωπος που εχω γνωρισει ποτε.

Τους πιο έξυπνους συνήθως τους βάζουμε να δουλέψουν στην ΝΑΣΑ. Εμείς οι υπόλοιποι προσπαθούμε να κάνουμε όσο καλύτερο σεξ μπορούμε (και όσο είμαστε ακόμα νέοι) εκτός και αν έχει τίποτα καλό στην τηλεόραση :)

Να με συγχωράς για το χιούμορ μου. Προσπαθώ να ψυχαγωγήσω και τους δυό μας αλλά και όσους ακούν την συζήτηση.

Η αλήθεια είναι πως ένας σχιζοφρενής βρίσκεται βαθιά βυθισμένος στον δικό του κόσμο. Σε προχωρημένο στάδιο αδυνατεί να επικοινωνήσει με τους τριγύρω. Δεν το βίωσα αυτό θέλω να πιστεύω καθότι με ανάγκασαν να πάρω φάρμακα στην αρχή της τρέλας μου. Εφόσον παγώσει η αρχική κατρακύλα ή δεν επεκταθεί πολύ μπορεί όντως το άτομο να επανέλθει και να λειτουργεί φυσιολογικά εντός κάποιου αποδεκτού ορίου τουλάχιστον.


Ωστοσο η αποδοση του ειναι μετρια. Δινει την εντυπωση οτι ασχολειται με λεπτομερειες, με επουσιωδη, και χανει την ουσια.

Αυτό πράγματι είναι γνωστό σε ασθενείς με παθήσεις ψυχωσικής μορφής.

Ισως και συνειρμικα να οδηγειται αλλου χωρις να το θελει. Αλλα αυτο ειναι μονο η κορυφη του παγοβουνου. Εχει πολυ ιδιαιτερη συμπεριφορα, γελαει απροσφορα, το ματι \"γυαλιζει\", παιρνει περιεργες στασεις, αλλοτε ειναι διεγερτικος και αλλοτε κατατονικος, εχει περιεργες και πολυ ιδιαιτερες εμμονες, διαχωριζει τους ανθρωπους σε καλους και κακους, γινεται επιθετικος απροκλητα, μετερχεται καθε μεσο για να τραβηξει την προσοχη, πινει και καπνιζει πολυ, πιστευω οτι κανει και καταχρηση ουσιων, ο λογος του ειναι σχεδον συνεχεια συνειρμικος και αποδιοργανωμενος, πολλες φορες χανεται στον κοσμο του, συμπεριφερεται σαν να εχει περισσοτερους απο εναν εαυτους.

Εδώ πάλι τα σημαδια δεν είναι και τα πλέον θετικά. Το θέμα είναι νομίζω να λάβεις υπόψη σου και την ερωτική διάσταση της συμπεριφοράς αυτής.

Απο τη μια ειναι ευαισθητος και απο την αλλη τον ελκυει οτιδηποτε αφορα δολοφονιες η μη φυσικο θανατο.

Ελπίζω να μην έβγαλες τα συμπεράσματα σου περι σχιζοφρένειας απο αυτό εδώ που λές. Η τρέλα έχει πολλά πρόσωπα, η ασθένεια όμως υποδυκνύει αυτό ακριβώς...τον ασθενή.

Το θλιβερο ειναι οτι πιστευω οτι αναγνωριζει το προβλημα του, μου εχει πει αλλωστε πολλες φορες οτι ειναι ιδιαιτερος ανθρωπος, οτι δε βρισκει χαρα σε τιποτα, οτι ξερει οτι δεν ειναι και πολυ καλος με τους ανθρωπους... Αλλωστε και αυτος ειναι πολυ καλος γνωστης της ανθρωπινης ψυχοπαθολογιας.


Και πάλι δεν μπορούμε να βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα

Αυτο που με απασχολει ειναι οτι δεν ξερω πως να φερθω σε αυτη την προσπαθεια επαναπροσεγγισης. Δε μου εχει πει ποτε αμεσα οτι εχει προβλημα, δεν ξερω αν εχει ψευδαισθησεις η παραισθησεις γιατι αν εχει, σιγουρα ειναι σε θεση να τις κρυψει πισω απο αλλοκοτες συμπεριφορες. Δεν ξερω καν αν εχει επισκεφτει ψυχιατρο, αν παιρνει φαρμακα, δεν ξερω τιποτα! Πως να φερθω? Να του δειξω οτι εχω καταλαβει το προβλημα του? οτι ειμαι εδω και τον στηριζω? Να του το συζητησω ανοιχτα? Να περιμενω να μου το πει μονος του?

Ο έρωτας θέλει θυσίες. Άν πράγματι θελεις συγκεκριμένες απαντήσεις πήγαινε μαζί του σε κάποιον ψυχίατρο. Τα υπόλοιπα είναι τόσο αόριστα όσο ο ίδιος ο έρωτας.

Ωστοσο φαινεται να μην εχει πολλη εμπιστοσυνη στους ανθρωπους, φοβαμαι πως απο μονος του δε θα μιλησει. Προσπαθω πολυ να μπω στη θεση του και να καταλαβω ποια σταση μου θα ηταν πιο χρησιμη και αποτελεσματικη γι\' αυτον αλλα πραγματικα ορισμενες φορες νιωθω οτι κι εγω αρχιζω να χανω το μυαλο μου με ολη αυτη την ιστορια. Το σιγουρο ειναι ομως οτι παρα το οποιο κοστος θελω να σταθω διπλα του.

Να κάνεις αυτό που θέλεις. Εφόσον σε ενδιαφέρει ο άνθρωπος αυτός καλά θα κάνεις να σταθείς δίπλα του.

Θα ηθελα πολυ τη γνωμη σας, ιδιαιτερα απο οσους εχουν σχιζοφρενεια.

Σου είπα την γνώμη μου και ελπίζω να σε καλύψει σε μερικές απορίες σου. Πάντως δεν ξέρω άν έχει σχιζοφρένεια ο άνθρωπος αυτός ούτε και θα ήταν αξιόπιστο να πάρεις κάποια διάγνωση απο το φορουμ.

Ρωτάς ακόμα πως πρέπει να του συμπεριφέρεσαι? Είναι και η ερώτηση κλειδί νομίζω. Αν το μάθεις αυτό τότε το παιχνίδι θα πάψει να έχει ενδιαφέρον.

Έρωτας αγιάτρευτος και γιατρός ερωτευμένος λοιπόν. :)

Καλή συνέχεια σου εύχομαι.

[keep_walking]

[offtopic]

Πως παει Vince,μια χαρα σε βλεπω-διαβαζω:))))))

[/offtopic]

[vince]

Προσπαθούμε KW, ελπίζω και εσύ να είσαι καλά.

[keep_walking]

Μια χαρα και ερωτιαρης οπως η φιλη μας εδω....:)))))))

[keep_walking]

Όπως βλέπεις και ο vince πήγε για άλλο λόγο στον γιατρό αν κατάλαβα καλά κι εκεί ανακάλυψε ότι έχει σχιζοφρένεια. Έτσι δεν είναι vince? Και εγώ όταν είχα το ψυχωτικό σύνδρομο που είναι σαν σχιζοφρένεια, δεν καταλάβαινα ότι αυτά που είχα δεν ήταν λογικά. Πήγα στο γιατρό γιατί νόμιζα ότι είχα κατάθλιψη, και με πήγαν οι γονείς μου. Με τη φαρμακευτική αγωγή εννοείται ότι καταλαβαίνεις πια το πρόβλημα, γιατί εκλογικεύεσαι.
keep_walking εσύ συνεχίζεις να έχεις συμπτώματα και μετά την αγωγή; Περίεργο μου φαίνεται. Να ρωτήσω και κάτι άλλο που το έχω απορία. Με τη σχιζοφρένεια γεννιέσαι ή μπορεί να σου τύχει στην πορεία; Γιατί έχω διαβάσει και τα δύο νομίζω.

Που ανεφερα για συμπτωματα? Αν εννοεις την προσωπικοτητα μου η ασθενεια μου ειναι ενα μερος αυτης.Οπως και η φαρμακευτικη αγωγη. που δημιουργει το εγω μου.
Στην πορεια συμβαινει,η παιδικη σχιζοφρενεια ειναι εξαιρετκα σπανια αλλα μπορει να οφειλεται σε γονιδια αν αυτο ρωτας.

[vince]

Originally posted by libpa
Όπως βλέπεις και ο vince πήγε για άλλο λόγο στον γιατρό αν κατάλαβα καλά κι εκεί ανακάλυψε ότι έχει σχιζοφρένεια. Έτσι δεν είναι vince?

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Η αλήθεια είναι οτι δεν ήθελα κάν να πάω σε ψυχίατρο. Πίστευα οτι μου είχαν δημιουργήσει πρόβλημα κάποια άτομα (υπαρκτά πρόσωπα, διαστρεβλωμένη όμως αντίληψη). Όπως το θυμάμαι το όλο σκηνικό, τα νεύρα μου άρχισαν να γίνονται σμπαράλια μετά απο κάποια πρωτόγνωρα ερωτικά σοκ. Δεν ήθελα να πάω σε γιατρό, όμως τώρα καταλαβαίνω πως η συμπεριφορά μου εκείνη την περίοδο ήταν αρκετά \"σχιζοφρενική\".

Ακόμα, ο γιατρός δεν μου έδωσε διάγνωση σχιζοφρένειας. Νομίζω πως ήταν ψυχωσικό σύνδρομο ή κάτι παρόμοιο, δεν θυμάμαι ακριβώς και ούτε κάθομαι πλέον να το σκέφτομαι. (να σημειώσω κάτι που διάβασα παλαιότερα.... πως όλες οι σχετικές παθήσεις κατηγοριοποιείται στο γενικό όρο σχιζοφρένεια)

Είναι χαρακτηριστικό πως η ανακάλυψη οτι πάσχω έγινε σε προσωπικό επίπεδο, αρκετούς μήνες μετά αφότου πρωτοπήγα στον γιατρό. Η συνειδητοποίηση της στιγμής με άλλα λόγια.

Originally posted by libpa
Με τη σχιζοφρένεια γεννιέσαι ή μπορεί να σου τύχει στην πορεία; Γιατί έχω διαβάσει και τα δύο νομίζω.

Οι επιστημονικές έρευνες συμπεραίνουν σε γενικές γραμμές οτι η σχιζοφρένεια δημιουργείται κάτω απο ορισμένες συνθήκες και εφόσον υπάρχει προδιάθεση. Υποτίθεται πως εάν κάποιος δεν έχει προδιάθεση, δεν θα πάθει ψύχωση ότι και αν του συμβεί.

Παρόλα αυτά υπάρχουν και θετικά σημάδια μέσα απο τις διάφορες έρευνες. Ο κάθε ασθενής με σχιζοφρένεια έχει διαφορετική πορεία. Πολλοί συνάνθρωποι μας με σχιζοφρένεια έχουν καταφέρει και ζούν μια αξιοπρεπή ζωή.

[vince]

Originally posted by libpa
κατατονικός τη μια και την άλλη όχι και αυτά...

Μου συμβαίνει και εμένα μερικές φορές. Αυτό μπορεί να είναι παρενέργεια του φαρμάκου. Δεν θυμάμαι δηλαδή να είχα τέτοια συμπτώματα προτού αρχίσω να παίρνω φάρμακα.

Ειδικότερα, στην αρχή της πάθησης μου που έπαιρνα μεγάλες δόσεις του φαρμάκου βρισκόμουν σε πλήρη καταστολή (λίγες αντιδράσεις, άβουλη σκέψη, αδιαθεσία, χαμηλή ενέργεια κ.α.). Με την ελάττωση της δόσης υπήρξε κάποια μεταστροφή, όμως η \"εξισορρόπηση\" είναι χρονοβόρα διαδικασία και αυτό γιατί ο οργανισμός όπως ξέρουμε διαθέτει βιολογικούς μηχανισμούς άμυνας και αντιδράει ανάλογα στις αυξομειώσεις της όποιας χημικής σύνθεσης (θέλω επίσης να υποθέσω πως ακόμα και η ψύχωση είναι παράγωγο μιας χημικής εξίσωσης του εγκεφάλου).

Τελικώς ισχύει το οτι οι τρελοί δεν επιλέγουν ποτέ. Είναι και οι ίδιοι μέρος της δικής τους κοσμικής συνωμοσίας που τους καθοδηγεί.