music

[mindcrime]

[mindcrime]

[Constantly curious]

[Macgyver]

[Κύκνος]

Nessuno mi puo giudicare nemmeno tu...

[Κύκνος]

[giang]

κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω again and again

[Κύκνος]

[giang]

[giang]

[Macgyver]

[giang]

[Macgyver]

[mnimonio is back]

[mindcrime]

Είχα ένα όνειρο να πάω κι εγώ όπως όλοι
στων ποιητών και των ρομαντικών την όμορφη πόλη·
στο ξακουστό Παρίσι το χιλιοτραγουδισμένο
που κάθε ερωτευμένος το 'χει κρυφό απωθημένο.
Κάθε μεγαλωμένος με τα γαλλικά του και τα πιάνα,
ονειρεύεται μια βόλτα αγκαζέ στο Σηκουάνα.
Να, ρε μάνα, τα κατάφερε και η αφεντιά μου,
μόνο που είχα το μονόχνοτο τον άντρα μου κοντά μου.
Με κρεμασμένα μούτρα, γιατί έπρεπε κι αυτό να το ζήσει·
ίσως το πρώτο μου και τελευταίο ταγκό στο Παρίσι.
Απ' την αρχή ήτανε κάπως, ήμουνα λίγο εκτός
για όσα θα 'βλεπα στην Πόλη του Φωτός.

Είδα χαρούμενους τουρίστες στα Ηλύσια πεδία
παντού σημαίες γαλλικές -- τι κοροϊδία!
Είδα γνωστούς αριστερούς με κρασί και πατέ,
είδα να με κοιτάν δυο μάτια από μια μπούρκα στο σιτέ,
είδα έναν κλόουν σε τσίρκο που έμοιαζε του Σαρκοζί
και μια αφίσα του Λεπέν με χοιρινά μαζί,
είδα ένα stencil στου Γιάννη Αγιάννη την πόλη
«δημοκρατία μ' εκπτώσεις ελάτε να ψωνίσετε όλοι».

Τώρα οι Άθλιοι στου Γιάννη Αγιάννη την πόλη
σε τσιμεντένια μπουντρούμια στριμωγμένοι είναι όλοι·
γομωμένο φυτίλι από στουπί σε μπουκάλι
γίνεται κάθε περήφανος που σηκώνει κεφάλι.
Μια ανάσα δρόμο από την Πόλη του Φωτός
μνήμες σέρνονται να θαφτούνε εκτός.
Πίσω απ' την όμορφη παριζιάνικη εικόνα
είδα έναν σκοτεινό κι ατέλειωτο χειμώνα.

Κάτω απ' του Άιφελ τον πύργο μίλησα αγγλικά για λίγο
και κάποιοι μου προτείνανε καλύτερα να φύγω.
Ποιος να μου το 'λεγε, πως απ' την πρώτη κομμούνα
θα ξεπέφταν να φροντίζουν μια πατρίδα γουρούνα
Είδα την Εσμεράλντα σε σκαμπό ρουστίκ
τον Κουασιμόδο ντυμένο από λουσάτη μπουτίκ,
είδα κι ένα όνειρο λίγο πριν τα χαράματα:
την Τιτίκα και τον Μάριο στα οδοφράγματα ...
Άκου πράγματα! τώρα εδώ γυρνάν το κεφάλι
σ' όποιον ανάβει φυτίλι από στουπί σε μπουκάλι,
ζητωκραυγάζουνε Γάλλοι με Αλγερινού το γκολ
υπό το βλέμμα στο κάδρο του εθνάρχη Ντε Γκωλ.
Είδα που πίναν οι διάσημοι ζωγράφοι τον καφέ τους,
είδα που κάνανε οι βασιλιάδες το μπιντέ τους,
μα πίσω από την ανοιξιάτικη παριζιάνικη εικόνα
είδα έναν σκοτεινό κι ατέλειωτο χειμώνα.