music

**deleted-member-06-05-2016** · 22-12-2012, 22:47

**deleted-member-06-05-2016** · 22-12-2012, 22:48

**marika** · 23-12-2012, 11:43

.

Νότες Ουράνιας Μουσικής

Έχω την διάθεση να εισχωρήσω
στις νότες της ουράνιας μουσικής
να ενταχθώ στα χρώματα της αρμονίας
που έλκουν την ύπαρξη μου.
Αυτή η διάθεση έχει γίνει βασανιστική κατάληξη πόθου
που εισχωρεί σε ονειρικές λίμνες εκστάσεως.
Είμαι εδώ και φεύγω εκεί
και στα εδώ υπάρχω και στα εκεί είμαι παρόν.
Πως γίνεται μια τέτοια συνύπαρξη
ύλης κι ονείρου;
Ήδη εισχώρησα στην πανδαισία του Ήχου
της ουράνιας μουσικής,
δεν την αγγίζω
με άγγιξε
και από το δέος ριγώ
και περιμένω τον αποκαλυπτικό Ήχο
αυτόν που ποτέ δεν γνώρισα
στις ανακυκλώσεις μου τις πολλές
σημαντικές κι ασήμαντες.
Θα προσπαθήσω να διδαχθώ την γλώσσα των αγγέλων
είναι η προσπάθειά μου δύσκολη
μα πρέπει,
γιατί είμαι βέβαιος ότι
σ' αυτά τα σχήματα τα γλωσσικά
θα γνωρίσω τις Βουλές
της Δημιουργικής Αγάπης.
Πότε θα εισχωρήσω στη μνήμη της μουσικής
είναι δύσκολο να γνωρίσω,
γιατί η ουράνια μουσική
βρίσκεται εκτός μνήμης και μνημών.
Είναι Μια που δεν την είδα,
γιατί η ουράνια μουσική είναι Όραση
και εντός της της διεργασίας της όρασης
καθίσταται Ήχος και Ποίηση
και Παλμός και Ρυθμός.
Αυτό το παλμικό μου όνειρο εκφράζω
με πόθο και πάθος,
αβέβαιος για την απολαβή του,
μα θα το κατακτήσω είμαι βέβαιος
σε κάποια προσωπική μου στιγμή
που εγώ κι εσύ
θα τραγουδήσουμε με νότες
Αφομοίωσης.
_________________

**deleted-member30-03** · 24-12-2012, 01:02

**ΗΛΙΑΝΝΑ** · 24-12-2012, 21:19

**agnwstos** · 24-12-2012, 23:48

**malamataki** · 25-12-2012, 10:21

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

**Deleted-member171215** · 27-12-2012, 00:14

**Deleted-member171215** · 27-12-2012, 00:16

**Deleted-member171215** · 27-12-2012, 00:18

**Deleted-member171215** · 27-12-2012, 00:49

**carry** · 27-12-2012, 09:32

Αλίκη Καγιαλόγλου - Με Κλειστά Παράθυρα

Τον στεναγμό μου πια δεν τον ακούς;
Η νύχτα λες που αναστενάζει;
Τα ρούχα σου ραντίζω μ' αγιασμούς
και λέω είναι μπόρα θα περάσει.

Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα
και σ' ένα δρόμο ερημικό έγειρε τώρα η καρδιά σου.
Και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό με τα σημάδια
στο λαιμό ζεστή με πήραν απ' την αγκαλιά σου.

Από το σπίτι δεν περνά κανείς,
ούτε οι φίλοι κι οι γειτόνοι.
Η στέγη δε χαμήλωσε θαρρείς;
Μα είναι η αγάπη που τελειώνει.