music

[Delmem080319a]

Σβήνω απ' την άμμο όλα τα χνάρια
απόψε που σε κυνηγάνε,
ξέρεις δε φταίνε τα λιοντάρια,
αν μείνουν νηστικά πεινάνε...
Υποταγμένα σε κριτές,
υποκριτές και τους μοιραίους
κήρυκες που από ουρανούς
κι από άμβωνες ωραίους...
λένε πως σ' έφερε ως εδώ
μαύρο καράβι,μέγα πάθος
όμως το ξέρουν κατά βάθος...

Αερικό είσαι,αερικό...
Αερικό είσαι,αερικό...

Όσοι δε θέλουν να θυμούνται
πότε και που αντισταθήκαν,
ποια τείχη γκρέμισες και βγήκαν,
ποιες φυλακές να μη φοβούνται...
τώρα σε θέλουνε σκυφτό,
τώρα σε θέλουν νικημένο,
ανήμπορο κι υποταγμένο
για να ξεχνάνε αυτό που ήταν...
Θα 'ρθει μια μέρα ένα παιδί,
τη μέρα που θα επιστρέψεις,
θα 'ρθει αυτό,μην το γυρέψεις
και θα σου πει...

Αερικό είσαι, αερικό...
Αερικό είσαι, αερικό...

[Deleted-member171215]

Σβήνω απ' την άμμο όλα τα χνάρια
απόψε που σε κυνηγάνε,
ξέρεις δε φταίνε τα λιοντάρια,
αν μείνουν νηστικά πεινάνε...
Υποταγμένα σε κριτές,
υποκριτές και τους μοιραίους
κήρυκες που από ουρανούς
κι από άμβωνες ωραίους...
λένε πως σ' έφερε ως εδώ
μαύρο καράβι,μέγα πάθος
όμως το ξέρουν κατά βάθος...

Αερικό είσαι,αερικό...
Αερικό είσαι,αερικό...

Όσοι δε θέλουν να θυμούνται
πότε και που αντισταθήκαν,
ποια τείχη γκρέμισες και βγήκαν,
ποιες φυλακές να μη φοβούνται...
τώρα σε θέλουνε σκυφτό,
τώρα σε θέλουν νικημένο,
ανήμπορο κι υποταγμένο
για να ξεχνάνε αυτό που ήταν...
Θα 'ρθει μια μέρα ένα παιδί,
τη μέρα που θα επιστρέψεις,
θα 'ρθει αυτό,μην το γυρέψεις
και θα σου πει...

Αερικό είσαι, αερικό...
Αερικό είσαι, αερικό...

+10000000000000000000000000000000

[αλεξανδρος_77]

[66psy]

She’s sticking needles in her skin. I turn with an ugly grin.
Her canvas doesn’t leave a lot… to fantasy.
But her peace of mind can’t stay in inside the lines.
It’s so… confusing, the methods that she’s using.
She knows she shouldn’t leave a mark… that I can see.
Will she ever find one million of a kind?
It’s cold and lonely, but that’s because she told me
Lost inside her dirty world, no one hurts this pretty girl but her.

Oh, she’s beautiful
A little better than a man deserves
Oh, I’m not insane.
Please tell me she won’t change…

MAYBE I SHOULD LET HER GO… BUT ONLY WHEN SHE LOVES ME
HOW CAN I JUST LET HER GO? NOT UNTIL SHE LOVES ME

She’s drowning in herself again. My God, what a lovely sin…
I guess there’s nothing left to do, but have my way.
She can feel it’s right so she doesn’t close her eyes.
She smiles and answers- it doesn’t seem to matter.
Lost inside my dirty head, something tells me I’m the one who’s kept.

Oh, so volatile
A little better than a man defiled
Oh, I need the pain.
Please tell me she won’t change….

MAYBE I SHOULD LET HER GO… BUT ONLY WHEN SHE LOVES ME
HOW CAN I JUST LET HER GO? NOT UNTIL SHE LOVES ME

We were meant to be together. Now die and fucking love me.
We were meant to hurt each other. Now die and fucking love me.
Die and fucking love me.
Die and fucking love me.
Die and fucking love me…

[1984muzzy]

https://www.youtube.com/watch?v=m9rOkmTKFHI

ηλεκτρικος θησέας...

[1984muzzy]

Όταν κάνω copy paste ενα λινκ απο youtube (οπως αυτό στο ποηγουμενο μήνυμα) den εμφανιζεται το βιντεακι του youtube κατευθείαν!
Παρά μόνο το λινκ, που αν καποιος πατήσει θα ανοίξει καρτελα στον browser και σελιδα στο youtube.
Ξέρεις κανείς πως γίνεται να το κάνω να φαίνεται το βίντεο μέσα απο το e-psychology?

[σακης]

[Κύκνος]

Αναρωτιέμαι για πόσο ακόμα θ' αντέχω...

[αλεξανδρος_77]

https://www.youtube.com/watch?v=PfIPFxTexAc

[Delmem080319a]

ΕΛΛΑΔΑ

Ορίζοντες και ουρανοί
και αυτή η απόκοσμη λιακάδα,
άγνωστη χώρα μυθική
και αυτό που οι άλλοι λεν Ελλάδα.
Όσες φορές το προσπαθείς,
πάντα διασχίζεις κάποια άλλη,
η διαδρομή πάντα μικρή,
η απόσταση πάντα μεγάλη.

Στο πλάι της Εθνικής Οδού
κτίρια παλιά, παρατημένα,
γυρνάς το βλέμμα σου αλλού
όμως αυτά κοιτάν εσένα.
Γύρω βουνά κι άλλα βουνά
και πάντα η θάλασσα στο βάθος
να σου θυμίζει από μακριά
πως την αγάπησες με πάθος.

Δωμάτιο 307 ή μήπως 302,
μονάχος ψάχνεις τα κλειδιά
σε ένα παλιο ξενοδοχειο.
Μέσα στον ύπνο σου διψάς
και σε κοιτάει ο καθρέφτης λιώμα,
σαν να σου λέει σιωπηλά:
δεν μ' αναγνώρισες ακόμα.

Έξω στο δρόμο χαιρεταει
χιτλερικα ένας μεθυσμένος
και αναρωτιέσαι όπως περνάει
ποιος απ' τους δυο σας είναι ο ξένος.

Κατα τη δοξα οπως τραβα
παραπαταει πληγωμενη
δεν ανασταινεται ποτε
γιατι ποτε της δε πεθαινει

Ορίζοντες και ουρανοί
και αυτή η απόκοσμη λιακάδα,
άγνωστη χώρα μυθική
και αυτό που οι άλλοι λεν Ελλάδα.

Στιχοι: Παυλος Παυλιδης
Μουσικη: Παυλος Παυλιδης, Ορεστης Μπενεκας

[xristina1234]

[σακης]

[σακης]

[σακης]

[xristina1234]