Καβγάς με τη μητέρα μου

[ntinti]

Φοβάται μην μείνεις στο ράφι, φυσιολογικό για μια μάνα

Το φυσιολογικό για μια μάνα πιστεύω είναι,να βλέπει το παιδί της ευτυχισμένο με τις προσωπικές του επιλογές και όχι ένα ήδη επιβαρυμένο παιδί ψυχολογικά να το δίνει ακόμα μια με τα λόγια της και να πηγαινει ακόμα πιο κάτω....

[Sonia]

Μου εξήγησε μετά ότι δεν είναι η σχέση το πρόβλημα, αλλά που δεν έχω αυτοπεποίθηση και μειώνω έτσι τον εαυτό μου και που δεν έχω φίλες!

Αλλά καταβάθος η σχέση την καίει πιστεύω, αλλιώς δεν θα με συγκρινε

Έχεις πει δουλεύεις και θα αρχίσεις και μεταπτυχιακό. Πέρα από όλα αυτά με τις σχέσεις κτλ, δεν θα ήθελες σαν νέο κορίτσι να ανεξαρτητοποιηθείς; Να πας να μείνεις κάπου μόνη σου; Τι άλλους στόχους έχεις για το μέλλον; Νομίζω ότι άθελά της η μητέρα σου σου κάνει μεγάλο κακό και δεν σε αφήνει να ωριμάσεις. Αν σε παίρνει οικονομικά,απορώ πως δεν σε απασχολεί το να βρεις ένα χώρο δικό σου.

[Lemonpie5]

Μένω ήδη μόνη μου.
Αλλα κάποιες μέρες πάω και στους δικούς μου, όταν είμαι χαλαρά από τη δουλειά.

Τέλος πάντων, κάναμε μια μεγάλη και ήρεμη συζήτηση το βράδυ. Και μου είπε ότι δεν κατάλαβα καλά τι εννοούσε
Δεν είναι λέει η σχέση το θέμα της, αλλά το ότι έχω χαμηλή αυτοπεποίθηση και φοβάμαι να κάνω σχέση και φιλίες.
Επειδη ξέρει πάνω κάτω τι είχε γίνει και με τις φίλες μου είπε ότι εγώ έφταιγα που δεν τους απαντούσα και δεν υποστήριζα την άποψη μου.
Και αυτό που ζηλεύει σε άλλες κοπέλες τις ηλικίας μου είναι που έχουν αυτοπεποίθηση, αφήνονται στο να κάνουν φίλες και σχέσεις και περνάνε καλά, ενώ εγώ ζω μέσα σε ένα άγχος για το τι θα μου πει η τάδε φίλη και ο τάδε γκομενος, γι αυτό αποφεύγω φίλες και σχέσεις.

Πφφ ελπίζω αυτό να εννοούσε όντως και να μην το είπε για να τα μπαλωσει. Ε πάνω κάτω είπαμε ότι μου λέτε κι εδώ. Ότι φοβάμαι την κρίση των άλλων αν μου πουν κάτι που δεν έχω κάνει σοβαρή σχέση και ότι πρέπει να μάθω να το λέω άνετα χωρίς να κομπλαρω.

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας.

[george1520]

Μένω ήδη μόνη μου.
Αλλα κάποιες μέρες πάω και στους δικούς μου, όταν είμαι χαλαρά από τη δουλειά.

Τέλος πάντων, κάναμε μια μεγάλη και ήρεμη συζήτηση το βράδυ. Και μου είπε ότι δεν κατάλαβα καλά τι εννοούσε
Δεν είναι λέει η σχέση το θέμα της, αλλά το ότι έχω χαμηλή αυτοπεποίθηση και φοβάμαι να κάνω σχέση και φιλίες.
Επειδη ξέρει πάνω κάτω τι είχε γίνει και με τις φίλες μου είπε ότι εγώ έφταιγα που δεν τους απαντούσα και δεν υποστήριζα την άποψη μου.
Και αυτό που ζηλεύει σε άλλες κοπέλες τις ηλικίας μου είναι που έχουν αυτοπεποίθηση, αφήνονται στο να κάνουν φίλες και σχέσεις και περνάνε καλά, ενώ εγώ ζω μέσα σε ένα άγχος για το τι θα μου πει η τάδε φίλη και ο τάδε γκομενος, γι αυτό αποφεύγω φίλες και σχέσεις.

Πφφ ελπίζω αυτό να εννοούσε

Η μητέρα σου έχει σκεφτεί ή εσύ τους λόγους που εσύ δεν έχεις αυτοπεποίθηση;; Ακόμη και τώρα που προσπάθησε να σου εξηγήσει το έκανε με τέτοιο τρόπο που σε γέμισε ενοχές και εννοείται έριξε κι άλλο την εικόνα που έχεις για τον εαυτο σου.

[Lemonpie5]

Της είπα ότι ένιωθα άσχημα με την εμφάνιση μου και δεν φλέρταρα μικρή, δεν έκανα σχέσεις στην εφηβεία και μου λείπει ο θαυμασμός των αντρών, γι αυτό έκανα ότι έκανα
Και ακόμα δεν καταλαβαίνει γιατί δεν έχω αυτοπεποίθηση.
Λέει ότι αυτά που λέω ήταν πριν δέκα χρόνια , τι σχέση έχουν με το παρόν; Κι άλλες δεν είχαν σχέσεις στην εφηβεία. Και ότι " τώρα σου το είπαν τόσοι ότι είσαι ωραία, ακόμα να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση και να πας παρακάτω; Και γιατί περιμένεις τους άλλους να σε επιβεβαιώσουν;"
Το εξήγησα κάποια στιγμή ότι με πίεσε και λέει " εγώ δεν σου είπα ποτέ κανε τώρα σχέση, ούτε πιστεύω ότι δεν μπορείς να κάνεις. Απλά, θα ήθελα να έχεις κάποιον σταθερό να περνάς καλά"

[george1520]

Θα σου πω την γνώμη μου όπως τα βλέπω εγώ.
Η μητέρα σου (για τον πατέρα σου δεν έχεις πεις κάτι οπότε δεν έχω άποψη) χρησιμοποιεί την κριτική για να σε "βοηθήσει" να φτιάξεις την ζωή σου. Άλλο συμβουλεύω και άλλο κρίνω ένα άνθρωπο. Είναι ο τρόπος της έτσι και δεν μπορεί να το καταλάβει. Ένας από τους λόγους που έχεις χαμηλή αυτοπεποίθηση είναι η μητέρα σου που σε κρίνει (και λογικά το έκανε σε όλες τις φάσεις της ζωής σου) και εσύ προσπαθείς με κάθε τρόπο να της αποδείξεις ότι έχει λάθος και σε κάθε σου αποτυχία σκέφτεσαι ότι έχει δίκιο σε ότι έχει πει. Είναι θετικό το γεγονός ότι κάθισε να σε ακούσει χθες βράδυ άσχετα αν δεν κατάλαβε ακριβώς την ουσία αυτών που είπατε. Εκτός κι αν η συζήτηση ήταν πάλι γύρω από το θέμα άντρες.
Όταν θα πηγαίνεις στους δικούς σου καλό θα ήταν να συζητάτε αλλά θέματα κι όχι για τους άντρες και τι πρέπει να κάνεις από εδώ κι πέρα και έτσι δεν θα έχεις την πίεση κι από εκεί και ούτε φυσικά τα αρνητικά σχόλια από την μαμά. Την αυτοπεποίθηση σου να ξέρεις δεν θα στην ανεβάσει μια σχέση, μια φίλη, ένας γείτονας αλλά εσύ.. Μπορώ να καταλάβω την ανάγκη σου για μια σχέση και είναι φυσιολογικό αυτό, αλλά το έχεις πάρει σε τέτοιο βαθμό που σου έχει γίνει εμμονή.

[Lemonpie5]

Μου λέει " εγώ δεν είπα τίποτα για να σε πίσω και σίγουρα κανείς δεν σου μίλησε για κακό. Εσύ τα παίρνεις στραβά και είναι ανησυχητικό που βλέπεις αυτό το θέμα σαν ένα άγχος"
Και εξήγησα γιατί έχω άγχος και επιμένει ότι μόνη μου το δημιούργησα γιατί δεν έχω αυτοπεποίθηση

[george1520]

Μου λέει " εγώ δεν είπα τίποτα για να σε πίσω και σίγουρα κανείς δεν σου μίλησε για κακό. Εσύ τα παίρνεις στραβά και είναι ανησυχητικό που βλέπεις αυτό το θέμα σαν ένα άγχος"
Και εξήγησα γιατί έχω άγχος και επιμένει ότι μόνη μου το δημιούργησα γιατί δεν έχω αυτοπεποίθηση

Γιατι σε απασχολεί τόσο πολύ να την πείσεις για το αντίθετο; Θα αλλάξει κάτι; Ας πιστεύει ότι θέλει αφού βλέπεις ότι στην ουσία δεν μπορεί να σε καταλάβει όσο αφορά αυτό τον τομέα.

[Meditation]

Η μάνα σου δεν καταλαβαίνει τον τρόπο που λειτουργεί η ψυχολογία των ανθρώπων γι'αυτό σου τα λέει αυτά.

ΕΝΑΣ από τους πολλούς λόγους που έχεις χαμηλή αυτοπεποίθηση και νεύρωση (δηλαδή θες να είσαι η καλύτερη, να τα κάνεις όλα τέλεια κτλ) είναι οι απόψεις της μητέρας σου, ο τρόπος που σε μεγάλωσε και τα θέλω της που τα πέρασε με επιτυχία μέσα σου και σε γέμισε συμπλέγματα.

Αυτό όμως δεν χρειάζεται να το κουβεντιάσεις μαζί της γιατί ΔΕΝ πρόκειται να καταλάβει και γιατί θα σε γεμίσει ενοχές ότι την στεναχωρείς με αυτά που λες κτλ κτλ. Δεν θα τα δεχτεί. Είναι γυναίκα μιας ηλικίας, μπορεί να είναι και χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και όπως όλες οι μανάδες δεν μπορεί να διανοηθεί ότι έκανε και εκείνη λάθη στον τρόπο που σε μεγάλωσε.

Οπότε πολύ απλά δεν συζητάς τέτοια θέματα μαζί της και δεν περιμένεις να σε καταλάβει. Παίρνεις μόνη σου την ευθύνη του εαυτού σου και προσπαθείς να σε βοηθήσεις. Εσύ, πρέπει να παλέψεις και να βρεις τον τρόπο να λύσεις τα θέματα των σχέσεων σου.

Φυσικά και να συνεχίσεις ψυχοθεραπεία, όμως αν το κύριο θέμα σου είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης και ο φόβος της απόρριψης δεν θα σε βοηθήσει ιδιαίτερα κανένας ψυχολόγος. Μόνη πρέπει να πάρεις το θάρρος να τσαλακωθείς, να ρισκάρεις και να ανοικτείς χωρίς να φοβάσαι τι θα πουν οι άλλοι.

[Sonia]

Αναφέρεις αρκετές φορές την μάνα σου και τις συζητήσεις σας, σε σημείο που πίστευα ότι μένετε στο ίδιο σπίτι. Πρέπει να σταματήσει να σε επηρεάζει τόσο πολύ η γνώμη της ή αυτό που πιστεύεις ότι είναι γνώμη της τελοσπάντων. Συζήτησε αυτό το θέμα με τον/την ψυχολόγο, δεν είναι καθόλου άσχετο με τα υπόλοιπα.

[Lemonpie5]

Επιμένει ότι την παρεξηγούσα και τα πήρα όλα στραβά.

Λέει το πρόβλημα της είναι που βγαίνω με άγχος και που το παίρνω σοβαρά αν δεν θέλει κάποιος σχέση, αντί να τον γράψω κι εγώ. Κι ότι θεωρεί λυπηρό που προσπαθώ να επιβεβαιωθώ έτσι.

Αλλά όταν λέω πως εκείνη μου δημιουργησε το άγχος επιμένει ότι δεν κατάλαβα καλά και οτι εγώ παρεξηγω και στενοχωριεμαι χωρίς λόγο.

[fuego21]

Επιμένει ότι την παρεξηγούσα και τα πήρα όλα στραβά.

Λέει το πρόβλημα της είναι που βγαίνω με άγχος και που το παίρνω σοβαρά αν δεν θέλει κάποιος σχέση, αντί να τον γράψω κι εγώ. Κι ότι θεωρεί λυπηρό που προσπαθώ να επιβεβαιωθώ έτσι.

Αλλά όταν λέω πως εκείνη μου δημιουργησε το άγχος επιμένει ότι δεν κατάλαβα καλά και οτι εγώ παρεξηγω και στενοχωριεμαι χωρίς λόγο.

τωρα τελειωσε ομως ο καυγας με την μαμα σου γιατι συνεχιζεις να το αναπαραγεις;αφου ουτε εσυ μπορεις να την καταλαβεις ουτε αυτη μπορει να σε καταλαβει.Το οτι ειναι μαμα σου δε σημαινει οτι θα εχετε την τελεια επικοινωνια.Τζαμπα σπαταλας ενεργεια και φαια ουσια.Κοιτα τι θα κανεις απο εδω και περα.
Επισης τοσο πολυ σου στοιχισε ψυχικα το οτι δεν ειχες φλερτακια στην εφηβεια?να το συζητησεις με τον ψυχολογο αν ακομα σε βασανιζει αυτο.Αν και μου φαινεται περισσοτερο σαν δικαιολογια

[Remedy]

Η μάνα σου δεν καταλαβαίνει τον τρόπο που λειτουργεί η ψυχολογία των ανθρώπων γι'αυτό σου τα λέει αυτά.

ΕΝΑΣ από τους πολλούς λόγους που έχεις χαμηλή αυτοπεποίθηση και νεύρωση (δηλαδή θες να είσαι η καλύτερη, να τα κάνεις όλα τέλεια κτλ) είναι οι απόψεις της μητέρας σου, ο τρόπος που σε μεγάλωσε και τα θέλω της που τα πέρασε με επιτυχία μέσα σου και σε γέμισε συμπλέγματα.

Αυτό όμως δεν χρειάζεται να το κουβεντιάσεις μαζί της γιατί ΔΕΝ πρόκειται να καταλάβει και γιατί θα σε γεμίσει ενοχές ότι την στεναχωρείς με αυτά που λες κτλ κτλ. Δεν θα τα δεχτεί. Είναι γυναίκα μιας ηλικίας, μπορεί να είναι και χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και όπως όλες οι μανάδες δεν μπορεί να διανοηθεί ότι έκανε και εκείνη λάθη στον τρόπο που σε μεγάλωσε.

Οπότε πολύ απλά δεν συζητάς τέτοια θέματα μαζί της και δεν περιμένεις να σε καταλάβει. Παίρνεις μόνη σου την ευθύνη του εαυτού σου και προσπαθείς να σε βοηθήσεις. Εσύ, πρέπει να παλέψεις και να βρεις τον τρόπο να λύσεις τα θέματα των σχέσεων σου.

Φυσικά και να συνεχίσεις ψυχοθεραπεία, όμως αν το κύριο θέμα σου είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης και ο φόβος της απόρριψης δεν θα σε βοηθήσει ιδιαίτερα κανένας ψυχολόγος. Μόνη πρέπει να πάρεις το θάρρος να τσαλακωθείς, να ρισκάρεις και να ανοικτείς χωρίς να φοβάσαι τι θα πουν οι άλλοι.

αυτα , ακριβως.
να προσθεσω, οτι ειναι πολυ πολυ πολυ ΠΟΛΥ βοηθητικο και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ το οτι πηγες να μεινεις μονη σου (ελπιζω οχι σε καποια σοφιτα του πατρικου σου).
ΣΤΑΜΑΤΑ να περιμενεις δικαιωση και αναγνωριση απο την μανα σου ομως. δεν θ αλλαξει μυαλα.
την δικαιωση θα την βρεις μεσα σου και στο περιβαλλον που θα δημιουργησεις απο ανθρωπους που θα επιλεξεις εσυ.

[Lemonpie5]

τωρα τελειωσε ομως ο καυγας με την μαμα σου γιατι συνεχιζεις να το αναπαραγεις;αφου ουτε εσυ μπορεις να την καταλαβεις ουτε αυτη μπορει να σε καταλαβει.Το οτι ειναι μαμα σου δε σημαινει οτι θα εχετε την τελεια επικοινωνια.Τζαμπα σπαταλας ενεργεια και φαια ουσια.Κοιτα τι θα κανεις απο εδω και περα.
Επισης τοσο πολυ σου στοιχισε ψυχικα το οτι δεν ειχες φλερτακια στην εφηβεια?να το συζητησεις με τον ψυχολογο αν ακομα σε βασανιζει αυτο.Αν και μου φαινεται περισσοτερο σαν δικαιολογια

Δικαιολογία, γιατί;

Μου στοίχισε, γιατί αν είχα κάνει σχέση θα είχα περισσότερη αυτοπεποίθηση, θα είχα ζήσει κάπως πιο αθώα την σχέση μου με το άλλο φύλο ( ενώ τώρα κοιτάνε πως να σε πηδήξουν το συντομότερο) και δεν θα απέφευγα να κάνω φιλίες γιατί θα είχα τι να πω όταν μιλούσαν για σχέσεις

[Lemonpie5]

αυτα , ακριβως.
να προσθεσω, οτι ειναι πολυ πολυ πολυ ΠΟΛΥ βοηθητικο και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ το οτι πηγες να μεινεις μονη σου (ελπιζω οχι σε καποια σοφιτα του πατρικου σου).
ΣΤΑΜΑΤΑ να περιμενεις δικαιωση και αναγνωριση απο την μανα σου ομως. δεν θ αλλαξει μυαλα.
την δικαιωση θα την βρεις μεσα σου και στο περιβαλλον που θα δημιουργησεις απο ανθρωπους που θα επιλεξεις εσυ.

Όχι, σε άλλο σπίτι μένω.
Όταν είμαι μόνη μου ηρεμώ πραγματικά. Πριν λίγες μέρες αισθανομουν μια χαρά, με την καθημερινότητα μου, με την εμφάνιση μου, με τις ασχολίες μου... Και εχω αρχίσει να κοιτάω για μεταπτυχιακό και είμαι αποφασισμένη να κάνω νέες φιλίες και γνωριμίες , εφαρμόζοντας τις συμβουλές σας εδώ.
Και έγινε αυτή η κουβέντα και αισθάνθηκα άχρηστη και μηδενικό. Μου εξήγησε ότι το πρόβλημα είναι που δεν έχω αυτοπεποίθηση και εξαρτώμαι από τη γνώμη των γύρω μου και των αγοριών και όχι ότι δεν έχω σχέση.
Τώρα είμαστε εντάξει. Αλλά θα είμαι επιφυλακτική από εδώ και πέρα.

Μίλησα ήδη με τρεις άντρες.
Ο ένας έφαγε Χ επειδή ήταν λιγουρης.
Ο άλλος , ενώ στην αρχή είχα ανάγκη να του μιλήσω, μετα μου φάνηκε απωθητικος για κάποιο λόγο και άρχισε να μιλάει και για σεξ ( έλεος, από την πρώτη μέρα)
Ο τρίτος το έπαιζε σοβαρός και μετά άρχισε να με ρωτάει για το τι σχέσεις έχω κάνει και με πόσους έχω πάει και του είπα την αλήθεια. Και επέμεινε πως για να γίνει ουσιαστική σχέση πρέπει πρώτα να γίνει σεξ γιατί έτσι γνωρίζεσαι. Και του είπα διαφωνώ και λέει ότι ψάχνω για φίλο, όχι για σύντροφο.
Τέλος πάντων συνεχίσαμε να μιλάμε και έλεγε , χωρίς να τον ρωτήσω, τι του αρέσει στο κρεβάτι και άφησε να εννοηθεί ότι έχει μικρό πέος. Και του λέω μου έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο ( πράγματι) και δεν καθισα. Και από τις απαντήσεις του φαίνεται ότι όντως έχει μικρό πέος αλλά λέει είναι πολύ βολικό για τη πρώτη φορά.
Εννοείται θα φάει πόδι αλλά πρώτα θα τον δουλέψω για τα καλα να αισθανθεί αυτός σκουπίδι και όχι εγώ. Ήδη του μιλάω για άλλους και για τον άλλο που βγαίνω τον ντροπαλό. Κι κάποια στιγμή θα του πετάξω ότι αυτός τον έχει μεγάλο , να κομπλαρει.
Δεν θα κάνω το κορόιδο πλέον.
Το είπα στη μητέρα μου και λέει " τώρα είμαι χαρούμενη για εσένα , που ξέρεις να απαντάς και δεν αφήνεις να σε ταπεινώσουν. Αυτό ήθελα, όχι να έχεις σχέση"
Τέλος πάντων.

Από εδώ και πέρα θα μιλάω κι εγώ. Δεν θα κάνω τον βλάκα.

Και δεν κατάλαβαινω , είναι παράλογο να θέλω πρώτα συζήτηση και γνωριμία κι μετά σεξ;