Fentanyl

[Vaty]

Φεντανυλη. Συνθετικό όποιο. Δίνεται στους καρκινοπαθεις και ειναι 100 φορες πιο δυνατο απο τη μορφινη. Ειμαι μια βδομαδα μετα απο εισαγωγη στο νοσοκομειο. Ειχα παρει σε 24 ωρες 3 ladose, 3mg xanax, serquel 100 και δυστυχώς 800μικρογραμάρια καθαρής φαιντανύλης. Έχω εύκολη πρόσβαση. 3....4 μηνες ειχα ξεκινησει. Τωρα κλεινω 80 ωρες χωρίς την ουσια. Μια κόλαση. Ότι πονο σωματος η ψυχης μου πηρε η φυντανυλη μου την δινει πισω με τοκο.
Ατελειωτοι εμετοι ...πονος πυρετος ιδρώτας ανησυχα ποδια σε βαθμο να τα χτυπάω με οτι εβρισκα αυπνια ναυτια και κρυο καψιμο στο στο σωμα ολα τα καλα. Τωρα νιωθω την εξαντληση τη λυπη το φοβο ακομη πονο στο σωμα και ναυτια.
Ποιος έχει κανει την ιδια ουσια και έκοψε μονος; στη γραμμη υποστηριξης οκανα μου ειπαν πως δε κοβεται ετσι μονο με εισαγωγη. Ποναει αλλα θα περάσει σκεφτομαι καθε ωρα και μια νικη.

[giorgos panou]

για να σταματησες να την παιρνεις λογικα το κυριος παθολογικο σου προβλημα πρεπει να ειναι σε καλη πορεια! Σου ευχομαι απο καρδιας περαστικα.
Οσο για την φεντανιλη, τα στεριτικα της και ολα οσα περνας ,τωρα καταλαβαινεις πως νιωθουμε εμεις οι χρηστες ηρωινης -προσωπικα ειμαι προιν- τωρα βλεπεις πως αυτο που καπωτες θα σου φενοταν παραξενο και παραλογο ,τωρα δυστυχως παιρνεις μια γευση .Το θετικα με εσενα ειναι οτι πνευματικα δεν εχεις αρρωστησει αρα δεν νομιζω και να κινδηνευεις να αποκτισεις καποια εξαρτηση.Τελος σχετικα με τους πονους κι ολα οσα περνας στο λεω ως πληρες γνωστης, μην φοβασαι θα περασουν ! δεν ειναι τυποτα παρα μονο πονοι, δεν αφηνουν κανενα κουσουρη ουτες και κυνδηνευεις ν παθεις κατις.

[Vaty]

Είμαι φροντιστής ασθενών. Τωρα καρκινοπαθών τελικού σταδίου. Νομίζω πως εαν δεν ειχα τις εικονες τους να παλευουν με το "τερας" δε θα προσπαθούσα να βγω. Η φαιντανύλη μου θύμισε πως ειναι να νιωθεις απλα "όμορφα". Θανατηφόρο ψέμμα. Δεν αντεξα. Οκ θα μου πεις προς το παρον γλίτωσα υπαρχει λογος που ξεκινησα. Giorgos panou σε ευχαριστω για την απάντηση. Ζήτησα εδώ βοήθεια γιατί με έπιασε πανικός.

[erwin]

Σε τέτοιο περιβάλλον εργασίας και με προδιάθεση στη κατάχρηση ουσιών. Το συνηθες είναι ότι μπορεί να σου ξανασυμβει.σωστη η απάντηση του οκανά. Σίγουρα δε περνάει μόνο με την εισαγωγή σου. Φυσικά μη πας στην υποκατασταση τόσο εύκολα. Άλλο τούνελ κι αυτό. Προβληματισου για το μελλον.. Η φαιντ. Θερίζει κόσμο στο μεγάλο μήλο. Ακόμα και η κομμένη. Η ηρωινη μπροστά της είναι καραμέλα για το λαιμό. Το νου σου..

[Vaty]

Έχεις πολύ δίκιο. Έχουν περάσει 9 μέρες. Αύριο έχω ραντεβού στο ΚΕΘΕΑ. Νομίζω ακόμη τη νιώθω τη Φαιντανύλη μέσα μου. Όντως η Ηρωίνη είναι καραμέλα μπροστά της. Τόσο τρομακτική. Τόσο ύπουλη. Τόσο ψεύτικη.
Το σώμα μου τώρα αρχίζει να επανέρχεται. Και αρχίζω να θυμάμαι και γεγονότα θλιβερά απο το νοσοκομείο. Με πήραν λιπόθυμη. Κόντεψα να χάσω ένα νεφρό και απο τη δυσκοιλιότητα που προκαλεί η ουσία γύρισαν τα έντερα. Δε θέλω να γυρίζω εκεί. Δυστυχώς τα δύσκολα έρχονται ψυχολογικά καθώς είμαι σε αναμονή "θανάτου". Αδελφής και πατέρας σε τελικό στάδιο καρκίνου. Αρχίζω να ψαχνω πιο έντονα βοήθεια. Ξεκίνησα με ψυχανάλυση πάλι (μου παρέχεται δωρεάν λόγω των συνθηκών) και άνεργη μέσα σε όλα. Όπως και να έχει. Ξέρω πως μπορεί να λυγίσω πάλι. Φοβάμαι ότι θα το κάνω. Σε κάτι. Ίσως και στο αλκοολ. Για άλλη μια φορά.
Θέλει τσαμπουκά γαμώτο η ζωή, σαν να τον έχασα για λίγο.

[giorgos panou]

Βρε παιδια μηνπεφτουμε στο λαθος να συγκρινουμε ουσιες, το αν η φεντανυλη ειναι πιο κακη η οχι! Διοτις δεν παει ετσι! Στις ΗΠΑ οπου εκει το προβλημαειναιτερας πλεον ,ατο πουγινετε ειναιοτι ο κοσμος ξεκινα απο την ευκολα συνταγογραφιμενη φεντανυλη, οξυκοντεινη κ.α. οπιουχα,αφουειναι γυροςστα 700 ! επειδη λοιπον αυτοι οι γιατροι περνουν μιζες εγραφαν στους ανθρωπους ευκολα αυτα τα πολυ δυνατα φαρμακα, μετα ο κοσμος επεφτε στο λουκι να θελει ολο κι πιο πολυ! αυτος ειναι και ο χειροτερος εχρθος των οποιουχων, ετσι λοιπον βγαινει στους δρομους να παρει ηρωινη που ειναι πιο φτυνη απο την αλλη που ειναι στα φαρμακια! Ο κανονας λεει οτι οτι πουλιεται στον δρομο ειναι παντα πιο επικυνδηνο απο υτα που ειναι στα φαρμακια, αρα εισαι τυχερη που δεν εχεις μπλεξει με την ηρωινη και οι λογοι δεν ειναι μονο θεμα υγειας, ειναι και κοινωνικοι, διοτις εαν αρχισεις να εχεις παρε δωσε με αυτο το συναφι τωτες εχεις παρει για τα καλα τον κατω δρομο! διοτις τα ναρκωντικα και η εξαρτηση τους δεν ειναι μονον η καθε αυτου ουσια αλλα και ο κοινωνικος περυγυρος οπου τα περιβαλει, οι παρεες, οι σχεσεις οπου θα κανεις! εαν λοιπον μπλεχτεις μια πιατσες κι τετοια ,αστα να πανε! Αρα εισαι σχετικα σε πολυ καλη κστασταση σε σχεση με αλλους οποιομανεις! εισαι σε πολυ καλητερη κατασταση, εχεις αρκετα υπερ οπου πρεπει να τα προσεξεις και να μην τα χαλασεις!
Οσο για τη δυναμη της ζωης,, κατις πολυ ομορφο, και πολυ περιεργο, ξερεις πολλες φορες βατη , εχω αναρωτηθει , για ποιον λογο?? αναρωτιεμαι εαν αξιζει! και ποιος ο αποτερος σκοπος να πολεμαμαι!
Ομως εσυ ,ειδικα εσυ οπου καθε μερα βλεπεις ανθρωπους να παλευουν με τον θανατο, να μην μπορουν να το παραδεχτουν ακομα κι αν εχουν λιγες βδομαδες ζωης εμπρος τους, να τους βλεπεις να εχουν παθος! εσυ λοιπον, που τα βλεπεις αυτα! εσυ θα θελα να μου πεις πως το εξηγεις αυτο το πραγμα? εμεις που ειμαστε σχετικα υγειες να ειμαστε αδιαφοροι αν ζησουμε η οχι, και αυτοι να εχουν παθος για καθε λεπτο!!! για πες μου?

[Vaty]

Έχεις τόσο δίκιο. Αναθεώρησα έσπασα φοβηθηκα ουρλιαξα.
Ο πονος της ψυχης. Και εκεινο βοηθησε αλλα με σακατεψε. Οχι. Δε μπορω να το κανω... άνθρωποι στο χείλος του θανάτου σημερα με δάκρυα μου ειπαν "δε θέλω να πεθάνω". Όμως είναι δεδομένο. Δε ξέρω πως τη πάτησα. Δε ξέρω εγω που ήμουν βράχος. Δε ξέρω.
Δε θέλω να ξαναγυρισω με τιποτα. Ενας εφιαλτης αληθινός και τρόμος. Δεν αξίζει σιγουρα. Αρκει να μπορέσεις να είσαι δυνατός για να δεις την αληθεια. Με τοσο θανατο γυρω μου έπεσα στη λουμπα που λένε. Παραλίγο.
Οχι. Θεε μου. Οχι.
Ειναι σαν μια κολαση που επιλέγεις να περάσεις τη πόρτα. Και οσο πιο βαθιά τόσο πιο δύσκολα βρίσκεις το δρόμο της επιστροφής.
Ετυχε σημερα ενας φιλος να μου λεει πως θελει να πεθανει σχεδον το εννοουσε με ιστορικο καταθλιψης απο ραγισμενη καρδιά. Την ιδια μερα μου το ειπε ενας καρκινοπαθης που υπέφερε. Η ζωή είναι σκληρή.

[BlackCoral]

Vaty, ελπίζω να νιώθεις καλύτερα σήμερα. Μέρα τη μέρα πιο δυνατή μακριά από ουσίες. Έγραψες πως φοβάσαι μήπως ξανακυλήσεις. Τι αλλαγές θα κάνεις στην καθημερινότητά σου ώστε να δημιουργήσεις διαφορετικές συνθήκες και να αντιστέκεσαι; Η ζωή είναι σκληρή, αλλά υπάρχουν άτομα που έχουν ξεπεράσει εθισμούς και δεν ξαναγύρισαν και μένουν καθαρά. Και που μπορούν να βλέπουν και τη γλυκιά και όμορφη πλευρά της, όταν τους δοθεί η ευκαιρία. Το θέμα είναι να μην αντικασταστήσεις τον έναν εθισμό με άλλο, είναι παγίδα αυτό και καλώς το εντόπισες ήδη. Το νου σου!

[giorgos panou]

λυπαμαι πολυ για οσα περασες Vaty,μακαρι ολο αυτο να ηταν ενα κακο ονειρο για σενα,ενας εφιαλτης που ξυπνησες κι μειτε τον θυμασαι καλα καλα!
Εκανες το λαθος να μπλεξεις με αυτο το "τερας" ,ομως εκανες και το σωστο να καταφερεις να καθαρησεις! εισουν αδυναμη αφου δεν εμεινες στις 1-2 φορες χρηση ,της δοκιμης δλδ ,αλλα εδειξες και το δυναμικο του χαρακτηρος σου αφου καταφερες να την κανεις περα!
Διαβαζωντας τα μηνυματα σου συμπερενει κανεις οτι εχει να κανει με εναν σπανιο χαρακτηρα κοπελας! υπερβολικα ευαισθητης!που θελει να παει κοντρα στα χαρακτηριστικα της ,αντι να διαλεξει μια ασχολια, ενα επαγγελμα χαλαρο,ανευ συγκινισιακων καταστασεων εσυ πρωτημησεις το πιο ακραιο ! το πιο φορτισμενο ! να εχεις δλδ καθημερινα επαφη με ανθρωπους oπου"ετοιμαζωντε¨για το μεγαλοταξιδι!με ανθρωπους πασχωντες στα τελευταια σταδια καρκινου! Ειναι λογικα βρε Vaty λοιπον να νιωθεις τοσο πολυ "πεσμενη", τοσο στεναχωρημενει.
Επανερχομενος στα στεριτικα σου , δυστυχως εχω εμπειρια απο το δικο μου κορμι αρα μπορω να σου πω ,θα σου ελεγα οτι το μεγαλο μυστηκο ειναι η ΥΠΟΜΟΝΗ! , να μπορεσεις δλδ να κρατηθεις, να αποφυγεις τα πισω γυρισματα - υποτροπες -.Στα πργραμματα απεξαρτησης -ειδικα χωρις υποκαταστατα -σου μαθαινουν τεχνικες αποφυγεις, μια απο αυτες εχει σχεση με την προσπαθεια σου να απασχολησεις το μυαλο με κατις αλλο την στιγμη οπου σου ερχεται η επιθυμια να παρεις ουσιες,συφωνα με ερευνες αυτο το δυαστημα κραταει γυρο στην μιση ωρα ,μετα ειναι πολυ πιο αδυναμο.Να φανταστεις αυτην την τεχνικη οπου δεν ειναι κατις περιπλοκο μειτε εχει σχεση με ψυχαναλυτικες ασκησεις η με την Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία οπου εκει θελεις καποιον θεραπευτη, ειναι λοιπον η προσπαθεια σου να μπορεσεις να βαλεις τον εαυτο σου να ασχοληθει με κατις αλλο.
Οπως κι να εχει εισαι αξια πολλων συγχαρητήριων ,διοτιςεχεις καταφερει πολυ δυσκολα πραγματα και ταυτοχρωνα μπορεις να βοηθας ανθρωπους που ειναι στην πιο δυσκολη φαση της ζωης τους, θα γνωριζεις φανταζομαι οτι επιτελεις λειτουργημα και οχι απλο επαγγελμα!,

[giorgos panou]

Vaty! οτι και να σου γραψω ειναι λιγο μπρωστα στα κατορθωματα σου και πιστεψε ,ειναι πολυ μεγαλα, λογο της περιεργης ζωης που εκαμα συναντησα πολλους και περιεργους ανθρωπους, δυνατους και αλλους που ηταν ευθραστοι σαν κρισταλο , εσυ καταφερνεις να πηγαινεις κοντρα στην φυση σου, ενω εισαι πολυ ευαισθητη κοπελα κανεις καθημερινα ενα επαγγελμα οπου θα λιγιζαι και τον πιο δνατο!
Θα ηθελα να σε ρωτησω κατις ,βεβαια αν δεν απαντησεις θα ειναι λογικο.Αληθεια ολι αυτοι οι ανθρωποι -αναφερομαι συγκεκριμενα για οσους ειναι στο τελικο σταδιο του καρκινου,οχι σε αυτους που εχουν ακομα αρκετες ελπιδες- μπορεις να μου πεις πως νιωθουν με τους ανθρωπους τους , με τους ανδρες η γυναικες τους οπου ηταν ερωτευμενοι? Θελω να πω η ασθενεια τους κανει να παραμενους ερωτευμενοι οπως πριν? η τους κανει να γινοντε ακομα πιο πολυ? Η μημπως λογο της ασθενειας επιρεαωντε και πνευματικα με αποτελλεσμα να μην νιωθουν ερωτευμενοι οπως πριν?
Και αλλη μια ερωτηση , τα παυσιπωνα οπου περνουν ωστε να μπορουν να ηρεμουν λιγακι απο τους δυνατους πονους του καρκινου, αυτα τα δυνατα αναλγυτικα οποιουχα, εκτως απο το σωμα τους , επρεαζουν και την σκεψη τους? αλλαζουν σαν χαρακτηρες? εχεις παρατηρησει κατις τετοιο?

[erwin]

Τραβας ζορια..μ αυτα που γραφεις οτι συμβαινουν γυρω σου..αδυνατον να μην επηρεαστεις..δυστυχως vaty..magic pills not avaliable..δηλαδη η ζωη μας και η κατασταση μας δεν αλλαζει ως δια μαγειας..φανταζομαι εισαι νοημων νους και το καταλαβαινεις..χτισε αυτο που γκρεμιστηκε..μερα με τη μερα..βγαλε δυναμη,πεισμα,αφοσιωση στοχου στο προσκηνιο...και θα δεις..

[Vaty]

Πέρασαν ήδη αρκετές μέρες. Πέρασα σε ενα κυκλο σπουδων που ξεκινα το Σεπτέμβριο. Πήγα σε γιατρό επιτέλους ωστε να διαπιστώσω πως το αιμα μου έγινε νερό. Πολλές βιταμίνες σε μεγαλες δόσεις και εξετασεις. Ότι γραφεται ειναι οι αλήθειες μου. Ειμαι στο "θανατο" κοντα απο τα 8 μου.
Αν το φοβαμαι; τον τρέμω και ας τον κοιταξα στα ματια πολλές φορές.
Έχω κόψει το ενα αντικαταθλιπτικό και χαμηλωσα το πρωινο απο τη μεγιστη στην ελαχιστη δοση. Καταθλιψη δεν εχω. Πόνο και έντονο στρες ναι. Κανω παλι ψυχοθεραπεία. Ξερεις απο εκεινες που δε σε λυπουνται και σε φερνουν αντιμέτωπη με αληθειες που σε θυμωνουν. Αλλα μπαινουν μεσα στη ψυχη.
Οι καρκινοπαθεις που βρισκονται σε υψηλές δόσεις ναρκωτικών και οπιούχων χάνονται σε ένα περιεργο τριπακι. Πολλοι απο αυτους "ξεγελουν" τα ιατρεια πονου και ενω οι πόνοι τους ειναι κλίμακας 4 δηλωνουν 10 (μεγιστο) έτσι τους μπουκωνουν σε μεγαλες δοσεις. Εθιζονται ενω δε πονανε τόσο. Η ψυχη τους τρεμει και φοβαται τον πονο που ισως ερθει. Με αποτελεσμα να γινονται "πρεζονάκια" χάνοντας χρόνο απο ομορφα πραγματα που θα μπορουσαν να συμβουν.
Χθες η αδελφη μου εκανε overdose επρεπε να νοσηλευτει αλλα ειναι ΑΜΕΑ παθαινει κρισεις και αποφασισα να τη "αποτοξινώσω" αρχικα στο σπιτι. Να γινω κακια να την απειλήσω να φωνάξω να τη μαλλώσω να την επαναφέρω σε μια πραγματικοτητα που μισει. Αλλιως θα ηταν πεταμενη σε καποιο θαλαμο μονη και δεμένη.
Την εβλεπα να τρεμει απο τα χημικά και εχανα το κοσμο κατω απο τα ποδια μου. Αλλά τελικά δυναμη εχουμε μέσα μας οταν προκειτε για τετοια ζητήματα. Καθαρισα σε ενα βαθμο και τώρα προσπαθώ να καθαρισω λιγο τη ψυχη μου. Σύντομα θα χασω 2 ανθρώπους απο τη ζωή και την οικογεινεια. Ενιωσα χρεος να ακολουθησω. Τριπακια λουμπες ανωμαλιες φρικες. Αλλά μου δοθηκε μαζι με μια σφαλιαρα δυνατη μια ευκαιρια.
Πιο καθαρή, πιο δυνατή.
Ειναι ανθρωπινος δυνατο να βγεις. Και οτι αρχιζει τελειωνει. Και ο πονος.

[giorgos panou]

καλημερα Vaty, κι μονο για να διαβαζω τα συγκλονιστηκα σου μηνυματα! αξιζει να μπενω στο φορουμ! Αληθεια σε φανταζομαι, προσπαθω να "δω' με τα ματια της φαντασιας την δυναμη που εχεις και το καλο που προσφερεις σε ορισμενους ανθρωπους! Αυτο που κανεις, αυτο που προσφερεις ειναι απιστευτα ομορφο! δεν ειχα την τυχη μειτε την δυναμη να το κανω! αλλα σε πολυ λιγες στιγμες της ζωης μου οπου λογο γνωσεις πρωτων βοηθειων ετυχε να σοσω καποιους ανθρωπους (ειτ τρακαρισμα ειτε υπερβολικη.δ) ακομα καυχιεμαι και σαν κοκορι γεμιζω ψοροπεριφανεια σαν τα θυμαμαι!
Vaty, ο πονος δυστυχως δεν θα εξαφανιστει πωτες! και οχι γιατι δεν μπορει η ανθρωποτητα να τον εξαληψι αλλα επειδη ειναι αναγκαιος, πονος ειναι φοβος!! εαν παψεις να πονας! παυεις να φοβασαι! παυεις να εχεις αναγκη Θεους , δεμονες!, παεις να εχεις αναγκη ποιο δυνατους, και εξουσιαστες ανθρωπους! δεν τους φοβασαι πλεον αρα δεν εχουν εξουσια πανω μας! Αυτος ειναι ο λογος κατα την γνωμη μου οπου παντα θα υπαρχει πονος! θα μου πεις οτι το γενικευσα πολυ, αλλα νομιζω οτι κατι τετοιο υπαρχει.
Ο πονος της στερισης οποιουχων ειναι ως επι των πληστων στην σκεψη μας και οχι τοσο στον οργανισμο μας! Οταν προσπαθησα να κοψω την ηρωινη στην Αθηνα οι πονοι και τα στεριτικα ηταν αβαστακτα! απεναντιας οταν ειμουν στην Σαουδικη Αραβια, οπου δεν υπαρχει οποιο,επειδη στην σκεψη μου μεσα ηξερα οτι δεν θα βρω οτι και να κανω, τωτες οι χαρμανες με το ιδιο ακριβως ποσοστο εξαρτησης ηταν πολυ πιο ελαφριες! Αυτο δειχνει ποσο δυνατο ειναι το μυαλο μας και ποσο ο πονος ειναι απλα ενας φοβος! οπου φοβος εχει σχεση μονο με τα δεδομενα του υποσυνηδητου μας! και οχι με την αντικιμενικη πραγματικοτητα.
Αυτα που ζεις, ειναι η πολυ δυσκολα να τα αντιμετοπισεικαποιος αλλος.Εσυ, εχεις θεματα με την υγει σου? θελω ναπω οτι δεν παιρνεις πλεον παυσιπονα λογο του οτι δεν εχεις οργανικη αναγκη ετσι δεν ειναι?

[giorgos panou]

Vaty,συγνωμη για το αδιακριτο της ερωτησης, επασχες και εσυ στο παρελθον απο την ασθενεια "τερας" οπως αποκαλεις? η απο καποιααλλη εξισου δυνατη?
Οσον αφορα τους καρκινοπαεις τελευταιου σταδιου, ξερω οτι τα οποιουχα ειναι λαθος, ομως ποιος μπορει να τους στερισει την δικη τους αποφαση να τα περνουν με υπερβολη αλλα με σκοπο να ξεχνιουντε? εαν καποιος δεν εχει ελπιδα ειναι κακο να αποφασιζει το πως θα "φυγει" απο την στιγμη που δεχομαστε την ελευθερια ως το μεγιστο αγαθο! για ποιον λογο να του κανουμε κουμαντο στην ζωη?
Η ερωτηση μου ειναι καιπροσωπικη καταθεση, διοτις ειμαι υπερ της απολυτης αυτοδιαθεσης τους εαυτου μου και του κορμιου μου! απο την στιγμη που δεχετε ο κοσμος την διαφορετικοτητα ,την ελευθερια γιατι να μην δεχτουν οτι καποιος θελει να κανει "κακο" στον εαυτο του -εαν βεβαια ειναι απολυτος υγειες ψυχικα-

[Vaty]

Καλησπέρα giorgos panou.
Πάλεψα με άλλα "τέρατα" η κατάθλιψη ήταν μια διάγνωση που ήρθε στα 21 μου, ακολούθησαν δύσκολα όσο και γόνιμα χρόνια. Στα 25 σεξουαλική βία αγνώστου (αυτή η άτιμη λέξη "βιασμός" χρόνια να περάσουν δε μπορώ ακόμη να τη πω). Όπως και να έχει μπορεί να χανόμουν για λίγο μα έβγαινα ξανά στην επιφάνεια. Με είχαν ανάγκη. Έπρεπε. Οπότε θεριεύει ο αγώνας να σηκωθείς.
Η φαιντανύλη με βρήκε σε ενα μεταίχμιο και ήταν ύπολο χτύπημα. Χαστούκι.
Έμαθα πως καταθλιπτική δεν ήμουν ποτέ. Ήμουν εξ αρχής "ευαίσθητη". Διαταραχές συναισθηματικές ναι...μα οχι κατάθλιψη.
Μπαινοβγαίνω σε θεραπείες κυρίως ψυχοθεραπείας ακόμη. Τις χημείες τις σιχάθηκα.
Οσο για το δικαίωμα να μη πονάς των καρκινοπαθών όχι είμαι απλά υπέρ στηρίζω την άποψη 100%. Απλά, πολλές φορές οι ογκολόγοι "μπουκώνουν" ασθενείς τους κάνουν χρήστες πολύ πριν φτάσουν στο σταδιο που πραγματικά το χρειάζονται. Και φυσικά το αντίθετο... κάποιοι δε τους βαζουν σε θεραπεία πόνου και υποφέρουν. Τα Ιατρεία Πόνου, θα έπρεπε να είναι πιο πολλά κ να συνεργάζονται καλύτερα με τις δημόσιες δομές υγείας.