να χωρισω??πως??βοηθεια

[Helena]

το προβλημα ειναι οτι προφανως κι αυτος σκεφτεται το ιδιο οτι αν υποχωρησει θα νιωσει θυμα
η ο πιο αδυναμος κρικος..

αν ομως δεν γινονται αμοιβαιες υποχωρησεις στο ζευγαρι βρε καλη μου τι θα γινει τοτε?πεδιο μαχης?ποιος θα συντριψει τον αλλον?δεν νομιζω να εχει νοημα αυτο τελικα..

ετσι οπως τα παρουσιαζεις βλεπω δυο ατομα με εντονες προσωπικοτητες που ειναι λιγακι δυσκολο να μεινουν μαζι στο μελλον....ειναι και η συνηθεια,πιθανοτατα..που να σε δυσκολευει..αλλα εσυ σταθμιζεις..και αποφαζισεις..τι σε ενοχλει πιο πολυ το να περασεις ενα σταδιο δυσκολιας προσαρμογης μετα απο το χωρισμο η να εισαι μαζι του αλλα να χαλας την ψυχη σου καθε τοσο?
βαλτα κατω και μετρησε ποσες φορες περνας καλα και ποσες στεναχωριεσαι;)


για την φιλη μας την καπρ τι να πω να ειναι παντα καλα ..και εχει απολυτο δικιο σε ολα

[χριστιαννα]

εμενα ΄΄ευτυχως\'\' δεν ασκει σωματικη βια.εγω ειμαι αυτη που καποιες φορες απο τη φρικη μου του επιτεθηκα και αμυνθηκε.φυσικα και ντρεπομαι και φυσικα δε δικαιολογουμαι.απλα δεν ειναι ο αντρας που θελει να τρομαξει τον αλλον.απλα ετσι εκφραζεται.νομιζει οτι εχει το δικιο του γιατι κατα την αποψη του προστατευεται απο την \'\'πιεση\'\'.θεωρει οτι ειμαι παραλογη και να λεει μικροτητες η κακιες ειναι καθρεφτης μου.αν εγω δεν στραβωνω τοτε δεν εχει λογο να με προσβαλει.απο την αλλη προσβαλεται και πιεζεται με οτι και αν του πω που δεν ειναι \'\'μπραβο εισαι τελειος!\'\'με αποτελεσμα οτι ειπα πριν.δεν συζηταμε τιποτα,δε λυνουμε τιποτα χωρις γερο καβγα και χωρις να ακουσω τα χειροτερα με δικαιολογια οτι εγω ανοιξα την κουβεντα.του λεω οτι δεν υπαρχει σχεση χωρις επικοινωνια σε ολα τα επιπεδα.συμφωνει και μετα παλι το χανει.ειναι ο ανθρωπος των ακρων.ολα εντονα!οι χαρες τα νευρα το παθος.λιγη ισορροπια πια!

[Sofia]

χριστιαννα,

ακουγεται (μαλλον διαβαζεται) πολυ ασφυκτικη η ολη κατασταση.
το προβλημα ειναι αν θα χωρισεις ή ο τροπος με τον οποιο θες να χωρισεις?

[χριστιαννα]

αυτο που με δυσκολευει ειναι η αλλη πλευρα.η πλευρα του μονου ανθρωπου που με στηριξε στην καλλιτεχνικη δουλεια μου μια και ειναι του χωρου.του ανθρωπου που με θαυμασε και με αγαπησε πιο πολυ απο οποιονδηποτε.του πιο ερωτικου ανθρωπου που γνωρισα και που σεξουαλικα απελευθερωθηκα πληρως διεκδικωντας την ηδονη και ανοιγοντας κοσμους.του ανθρωπου που καθε μερα μπορουσε να ειναι γιορτη και η ρουτινα η η μιζερια δεν υπηρχε στην καθημερινοτητα.που ποτε δε βαριεται να ταξιδεψει να κανει οτιδηποτε τον εκανε να νιωθει ζωντανο.και που μαζι του μπορω εχω απολυτη ελευθερια και εκεινος ειναι παντα εκει.ειναι ο μονος αντρας που θεωρουσε φυσικο να εχω και να κανω αντρες φιλους(εκτος απο τους πρωην.με αυτους υπεφερε).και που δυστυχως μην εχοντας δικο μου σπιτι πρεπει να περασω μια χρονοβορα ,ψυχοφθορα και απανθρωπη διαδικασια να βρω σπιτι σε μια περιοδο που δουλευω δεκαωρα και διαβαζω πολυ και να πακεταρω πραγματα και να χωρισουμε σαν σε παζαρι τα υπαρχοντα μας!!αν εμενα μονη θα ημουν πιο ανεξαρτητη.νιωθω σαν να παιρνω διαζυγιο.και μια και για μενα ο γαμος ειναι στο μυαλο και οχι στα χαρτια εγω μεσα μου τον εχω παντρευτει και αυτος το ιδιο.και εκει που το παιρνω αποφαση εκει εμφανιζεται και με κοιταει με τα ματια που δε θυμαμαι αν ειναι δικα μου και μου λεει \'\'κακη περιοδος θα\'ναι.ας προσπαθησουμε μια τελευταια,ενα μηνα\'\' και ενω θελω να πω οχι κατι ησυχαζει βολευεται μεσα μου και λεω \'\'ωραια,θα παω στη δουλεια λιγο ηρεμη\'\'ειμαι μουσικος.η δουλεια μου εχει να κανει με ανθρωπους και παντα πρεπει να ειμαι ξεκουραστη,κοινωνικη,ευχαρ ιστη και δυνατη.ειμαι χαλια αλλα αυτη την περιοδο φοβαμαι πως αν χωρισω θα γινω πολυ χειροτερα και τοτε κλονιζονται ολα(δουλεια,λεφτα,κοινωνικ� � ζωη αλληλενδετη με την επιβιωση)

[χριστιαννα]

οπως σωστα λεει ο σαρτρ \'\'η κολαση ειναι οι αλλοι\'\' αλλα η φιλη helena συμπληρωνει \'\'και ο παραδεισος επισης\'\' ετσι νιωθω μεσα μου.να ξερετε οτι μου κανετε καλο με την αμεσοτητα που μιλαμε και που ξερω πως οτι κανω ειναι καθαρη επιλογη μου.πως ειναι ζητημα χρονου να το παρω αποφαση και πως αν μενω ειναι καθαρα γιατι φοβαμαι να φυγω να πονεσω να κανω μια τετοια τεραστια αλλαγη.ειδικα τωρα που παλευω και για το πτυχιο.αν προσπαθησω ισως να περασω μια περιοδο αδιαφοριας-υποχωρησης ,αποστασιοποιησης δηλαδη και προσπαθησω οχι να τον κανω να καταλαβει,ουτε να απογοητευομαι αλλα απλα να ησυχασω και να δω μηπως ησυχασει κι αυτος ετσι.δε ξερω...

[capr7]

Χριστιάνα καλημέρα και πάλι...

Ακόμη και τώρα που σου μιλάω, ακόμη κ τώρα που έχει περάσει ένας μήνας χώρια ακόμη δεν είμαι καλά... τον βλέπω και με πιάνει κάτι... πάλι τα καλά μπροστά μου, πάλι η διάθεσή του για τα πάντα, πάλι το έντονο πάθος του κ το δικό μου μπροστά... αλλά.... να είναι καλά οι φίλοι μου!

Έχω πολύ καλούς φίλους για στήριξη, ανύπαντρους κ μη. Με ήξεραν πως είμαι πριν κ ξέρουν κ το πως κατάντησα να ορίομαι με αυτόν. \"Θα σου κόψουμε τα πόδια\" μου λένε μεταξύ αστείου κ σοβαρού αν ξαναμπλέξεις μαζί του. Δεν καταλαβαίνεις ότι θα δυστυχήσεις κ δε θα είσαι ποτέ ο εαυτός σου??? Ειδικά όταν κάποια στιγμή μετά από χρόνια φύγει ο έρωτας ή πόσο μάλλον να έρθουν τα πραγματικά προβλήματα σε μία οικογένεια που όλος ο κόσμος έχει τότε τι θα γίνει??? Θα γίνει ένα μπαμ κ θα εκραγούμε... αλλά τότε θα είναι πολύ χειρότερα!!!

Είχα κ μία άλλη΄γνωστή που συζούσε επίσης με τον δικό της 4 χρόνια. ΠΙΕΣΗ στο μεγαλείο κ τσακωμοί.... πολύ υπομονή μέχρι που στο τέλος, ευτυχώς, έσκασε!!!! Δεν άντεξε άλλο κ έφυγε... έκανε περίπου 8-9 μήνες να αισθανθεί καλά... μέχρι που γνώρισε ένα παιδί κ είναι φουλ ερωτευμένη και είναι το άλλο άκρο με τον άλλο. Δε στερείται τίποτα, την αγαπάει και περνάει τέλεια μαζί του εδώ και 10 μήνες τώρα. \"Δε μετανιώνω λέει στιγμή την κίνησή μου, ακόμη κ αν μην πάει καλά στο μέλλον η νέα σχέση...\" Είχα συμβιβαστεί σε μία κατάσταση κ ΄δεν είχα τη δύναμη να φύγω. ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΟΜΩΣ!

Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι προσπάθησα πάρα πολύ και ξέρεις τι έχω καταλάβει, σε σχέση με αυτά που γράφεις κ εσύ??? Γιατί έτσι ήμουν κ εγώ με αυτόν... ΟΛΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ!!! Έντονο πάθος, έντονα όλα, πολύ έντονα μάλιστα!!!! όπως λες \"του ανθρωπου που καθε μερα μπορουσε να ειναι γιορτη και η ρουτινα η η μιζερια δεν υπηρχε στην καθημερινοτητα.που ποτε δε βαριεται να ταξιδεψει να κανει οτιδηποτε τον εκανε να νιωθει ζωντανο\" ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΥ ΟΙ ΤΣΑΚΩΜΟΙ Κ Η ΠΙΕΣΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΕΞΙΣΟΥ ΕΝΤΟΝΑΑΑΑ....
Έχω καταλάβει ότι καλύτερα μάλλον να μην υπάρχουν τόσο έντονα άκρα.... δεν είναι καλό!!! χίλιες φορές μία ισορροπία
και να είμαστε καλά και ήρεμοι!!!!!! ΕΠΟΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ!!! ΑΥΤΟ ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Κ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ. Κάποια στιγμή Χριστιάννα μου θα μας γυρίσει ανάποδα το πάθος κ το πιο πιθανό θα είναι το μίσος.... οπότε ας πονέσω τώρα όσο καιρό πάρει παρά να αλλάξω 580 μοίρες (γιατί ήδη είχα αλλάξει 360)... προκειμένου μονίμως να ικανοποιώ τα θέλω του άλλου χάνοντας εγώ την αξιοπρέπεια και τη ζωή μου....

Στα λόγια δεν είναι εύκολα όλα αυτά και το ξέρω πολύ καλά πίστεψέ με. Σου είπα άλλωστε τα λέω για να τα ακούω και εγώ.

Πριν είχα μία πάρα πολλών ετών σχέση.... και εκεί υπήρχαν κάποιοι τσακωμοί δυνατοί, αλλά πάρα πολύ σπάνιοι και με ουσιαστικό λόγο, και αν κ έντονοι υπήρχε μία βασική διαφορά: ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΟΣΟ Κ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕ ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΒΡΙΣΙΑ Η ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ Κ ΕΓΩ !!!! ΠΟΤΕ!!!!! Σεβόταν απόλυτα ο ένας τον άλλο.
Μπορεί να φώναζε, να φώναζα, αλλά ποτέ μπροστά σε άλλους, ποτέ με δικαιώματα πουθενά, κ πάντα με τρόπο που ένα φυσιολογικό ζευγάρι μπορεί να τσακωθεί στα πλαίσια της σχέσης του... Φαντάσου που έχω καταντήσει που σε αυτούς τους τσακωμούς και εγώ έχω βρίσει (βέβαια όχι σαν αυτόν) αλλά κ μου ερχόταν κ ώρες ώρες να του αστράψω και μία αγύριστη.... άστα! τα σκέφτομαι και εκνευρίζομαι ακόμη περισσότερο!!!

ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΕΣΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. Κάποια στιγμή δεν θα το μετανιώσουμε πιστεύω...

[χριστιαννα]

σ\'ευχαριστω για αλλη μια φορα ειλικρινα.μπορει να ειναι μονο λογια οπως λες αλλα τα ουσιαστικα λογια απο εναν ανθρωπο που υπηρξε στην ιδια φαση με τοσο κοινα συναισθηματα ειναι πραγματικα μεγαλη δυναμη για μενα.γιατι αλλο να με στηριζουν οι φιλοι και η οικογενεια και αλλο να τα ακους απο καποιον που τα περναει-περασε.αυτες τις μερες ειμαι καλυτερα.εχω εστιασει σε μενα,κοιταω για κανενα σπιτι κοντα στους φιλους μου ,διαβαζω και εχουμε μια ηρεμη επικοινωνια στο σπιτι αποφευγοντας συγκρουσεις.δυστυχως υπηρξε και προβλημα υγειας στην οικογενεια του και εχουν τα πραγματα \'\'χαλαρα \'\' παγωσει.ομως αρχιζοντας να σκεφτομαι τι εγω θελω απο τη ζωη μου και οχι πως θα ηθελα αυτος να ειναι.με λιγα λογια μην δινοντας σημασια στο θα πει η θα κανει εχει επελθει μια γενικη ηρεμια και καταλαβαινω ποσο η δικη μου τσιτα ολο αυτο τον καιρο πυροδοτουσε ενταση.απο πλευρας του ειναι πολυ λυπημενος και συχνα οταν του λεω κατι λεει \'\'καλα\'\' και συμφωνει πολυ γρηγορα.δεν αντεχει ουτε αυτος.αν συνεχισουμε ετσι τοτε ισως πιο ευκολα θα φυγω γιατι μετα απο καβγα νιωθω και ενοχες.ενω αν το πραγμα χαλαρωσει μετα απο ολα αυτα που εχουμε περασει ισως απλα βγει το \'\'ξενερωμα\'\' και τραβηξουμε τους δρομους μας.ελπιζω!