Ζωή σε αδιέξοδο

[dejuandan1984]

Όπως θα ξέρετε απ' το άλλο θέμα στις "Σχέσεις", είμαι ήδη 34 προς 35 χρονων.
Δεν θα έλεγα ότι πάσχω από κατάθλιψη, εν τούτοις αισθάνομαι μεγάλη απογοήτευση απ' τη ζωή μου μέχρι τώρα.
Αγχώνομαι πολύ σκεπτόμενος πως θα είμαι σε 5 χρόνια, σε 10, σε 15 κ.ο.κ.
Σε όλους τους τομείς έχω αποτύχει, και είμαι σε αδιέξοδο.
Στα επαγγελματικά, πάτος.
Στα οικονομικά, πάτος.
Στα προσωπικά, πάτος.
Μοναξιά, ανεργία και οικονομική αβεβαιότητα.
Είμαι σε αδιέξοδο και δεν μπορώ να κάνω κανένα βήμα για να λύσω κάποια απ' τα παραπάνω προβλήματα.
Ή θα καταλήξω στα παγκάκια ή θα πάω 45 χρονών και θα συνεχίσω να είμαι βάρος στους συγγενείς που με φιλοξενούν,
και να δουλεύω περιστασιακά ως χαμάλης για 400 ευρώ.

[gianis16]

δεν μπορεις να βρεις μια δουλεια εστω και με 400 ευρο?ετσι για αλλαγη?

[BlackCoral]

OK, όταν σκέφτεσαι έτσι, είναι επόμενο να τα βλέπεις όλα βουνό. Έχεις πιάσει και ανέφερες όλους τους τομείς που θεωρείς ότι έχεις αποτύχει. Και αγχώνεσαι από τώρα για 15 χρόνια μετά! Φίλε, αύριο μπορεί να μη ζούμε, κάθε στιγμή που είμαστε ζωντανοί και η ανάσα μας γεμίζει τα πνευμόνια, είναι μία μέρα για γιορτή! Όλοι από καιρό σε καιρό τρώμε φρίκες, ωστόσο οι φρίκες περνάνε. Τίποτε δεν είναι μόνιμο, σκέψου λοιπόν τα συναισθήματα αποτυχίας, ντροπής, αδέκαστης κρίσης για τον εαυτό σου, ως κάτι περαστικό, που μπορείς εσύ να το αλλάξεις.
Υπάρχει ένας τρόπος, δοκίμασέ τον αν θες, προέρχεται από ομάδες ανθρώπων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα λήψης αποφάσεων, ξεκίνα με μία μικρή αλλαγή σε έναν τομέα, αλλά διατήρησέ την. Σε αυτή την μικρή αλλαγή, πρόσθεσε κάποια άλλη όταν θα έχεις φτάσει να νιώθεις πιο εύκολη τη διατήρηση της πρώτης και κάνε τη διατήρηση της δεύτερης αλλαγής μαζί με την διατήρηση της πρώτης καθημερινά.
Κάθε φορά η πρώτη αλλαγή θα απαιτεί λιγότερη προσπάθεια, θα έχει γίνει συνήθεια. Συνεχίζεις έτσι. Ξέρω πως θα σκεφτείς με τι αλλαγή, όμως δε θα φύγεις από το τέλμα με το ίδιο σκεπτικό που σε κρίνεις τόσο αυστηρά. Σε βαφτίζεις άχρηστο και μηδενικό, γιατί; Επειδή είσαι άνεργος και δεν έχεις σχέση; Ένα ένα, όχι όλα στο νου σου μαζί, γιατί καταρρακώνεσαι.

[mindcrime]

Όπως θα ξέρετε απ' το άλλο θέμα στις "Σχέσεις", είμαι ήδη 34 προς 35 χρονων.
Δεν θα έλεγα ότι πάσχω από κατάθλιψη, εν τούτοις αισθάνομαι μεγάλη απογοήτευση απ' τη ζωή μου μέχρι τώρα.
Αγχώνομαι πολύ σκεπτόμενος πως θα είμαι σε 5 χρόνια, σε 10, σε 15 κ.ο.κ.
Σε όλους τους τομείς έχω αποτύχει, και είμαι σε αδιέξοδο.
Στα επαγγελματικά, πάτος.
Στα οικονομικά, πάτος.
Στα προσωπικά, πάτος.
Μοναξιά, ανεργία και οικονομική αβεβαιότητα.
Είμαι σε αδιέξοδο και δεν μπορώ να κάνω κανένα βήμα για να λύσω κάποια απ' τα παραπάνω προβλήματα.
Ή θα καταλήξω στα παγκάκια ή θα πάω 45 χρονών και θα συνεχίσω να είμαι βάρος στους συγγενείς που με φιλοξενούν,
και να δουλεύω περιστασιακά ως χαμάλης για 400 ευρώ.

Φίλε μου έχω μεταδιδακτορικό και πριν 10 χρονια εκανα αναστροφή στη ζωή μου. Γράφεις την λέξη χαμάλης σαν κάτι υποτιμητικό, πριν 10 χρονια λοιπόν με μεταδιδακτορικό στη βιβλιοθήκη για να το θαυμάζω ξεκίνησα να δουλεύω χαμάλης για 10-12 ώρες ημερησίως και 25 ευρώ μεροκάματο. Το να είσαι αυτό που λες εσύ χαμάλης δεν είναι καθόλου υποτιμητικό, δεν είσαι ούτε κλέφτης, ούτε απατεώνας. Την έκανα αυτή τη δουλειά φίλε μου για ένα χρόνο 6 μέρες την εβδομάδα και 7 μερικές φορές για 12 ώρες και να κουβαλάω ασταμάτητα στο καύσωνα φορτώνοντας καρότσες με σπασμένες παλλέτες τώρα μπορεί να είμαι στην εταιρία κυριλλε με κουστουμι με λεφτά υπεραρκετά αλλά πίστεψε με η εποχή που σεβάστηκα στο έπακρον τον εαυτό μου και του έλεγα κάνεις αντρική δουλειά που λίγοι έχουν τα κότσια να την κάνουν για 25 ευρώ ήταν τότε γιατί πονούσα δεν πονούσα ολόκληρος κάθε μέρα στις εξι το πρωί ήμουν στη ράμπα.
Και το υποτιμητικό κατ εσένα χαμαλήκι πανεπιστήμιο είναι αν δεν το κάνεις σωστά σε μια καρότσα 13,5 μέτρων θα σκοτώσεις και τον οδηγό της και οσους είναι γύρω της σε κάποια στροφή ανηφόρα κατηφόρα ή λακούβα.

Να μαθεις να αναγνωρίζεις στον εαυτό σου ό,τι κάνει κάτι που άλλοι δεν έχουν τα κότσια να κάνουν και προτιμούν το δεκάρικο του μπαμπα

[el.gre]

δεν μπορω να σε βοηθησω γιατι δεν εχεις δωσει πολλες πληροφοριες αλλα οπως ειπε και η black coral ενα ενα θα τα παρεις και θα τ αλλαξεις.παντως να ξερεις δεν εισαι ο μονος.το καλο ειναι οτι στα 35 σου προβλημματιζεσαι μ αυτο για το μελλον σου.ειναι η αρχη κι αν σου φενεται βουνο καλο ειναι να ζητησεις επαγγελματικη βοηθεια ψυχολογικη