Μουσική

[Merlot]

[Merlot]

[Merlot]

No sleep tonight guys. So, you are gonna listen to what I am listening to. :P

[Merlot]

[Merlot]

Hello, why don't you speak a word to me?

[Merlot]

Pain is the same in every language.

[Merlot]

Some say he was ugly. I would have fucked him gladly.

[Merlot]

[Merlot]

[hlias1988]

Γεμίζω τα μάτια μου με πετραίλαιο,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα
Με κοιτάζει όλη η Ρωσία,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα

Γεμίζω τα μάτια μου με πετραίλαιο,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα
Με κοιτάζει όλη η Ρωσία,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα

Τώρα είμαι έτοιμη για οτιδήποτε
Πέρασα την ώρα μου στο ίντερνετ
Βγαίνω στον δρόμο να χαΪδέψω την γάτα
Αλλά την πατάει αστυνομικό όχημα

Περπατάω στην πόλη με μάυρο φούτερ
Εδώ όπως συνήθως είναι κρύα, κακοί άνθρωποι
Μπροστά μου δεν με περιμένει τίποτα
Αλλά περιμένω εσένα, εσύ θα με βρείς

Με χρυσή αλυσίδα βυθίζομαι σε βάλτο
Το αίμα μου πιο καθαρό από καθαρά ναρκωτικά
Μαζί με άλλους θα συλληφθείς στην πλατεία
Αλλά εγώ θα κάθομαι με στο δικό μου καινούριο σπίτι

Γεμίζω τα μάτια μου με πετραίλαιο,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα
Με κοιτάζει όλη η Ρωσία,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα

Γεμίζω τα μάτια μου με πετραίλαιο,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα
Με κοιτάζει όλη η Ρωσία,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα

Τώρα είμαι έτοιμη για οτιδήποτε
Πέρασα την ώρα μου στο ίντερνετ
Βγαίνω στον δρόμο να χαΪδέψω την γάτα
Αλλά την πατάει αστυνομικό όχημα

Περπατάω στην πόλη με μάυρο φούτερ
Εδώ όπως συνήθως είναι κρύα, κακοί άνθρωποι
Μπροστά μου δεν με περιμένει τίποτα
Αλλά περιμένω εσένα, εσύ θα με βρείς

Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος

Με χρυσή αλυσίδα βυθίζομαι σε βάλτο
Το αίμα μου πιο καθαρό από καθαρά ναρκωτικά
Μαζί με άλλους θα συλληφθείς στην πλατεία
Αλλά εγώ θα κάθομαι με στο δικό μου καινούριο σπίτι

Με χρυσή αλυσίδα βυθίζομαι σε βάλτο
Το αίμα μου πιο καθαρό από καθαρά ναρκωτικά
Μαζί με άλλους θα συλληφθείς στην πλατεία
Αλλά εγώ θα κάθομαι με στο δικό μου καινούριο σπίτι

Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος

[hlias1988]

Ο κόσμος είναι άρρωστος
Η καρδιά μου το νιώθει
Ο κόσμος είναι σκοτεινός
Η καρδιά μου λάμπει
Ο κόσμος είναι αμαρτία
Η καρδιά μου ήταν παγωμένη
Ο κόσμος είναι είναι θολός
Η καρδιά μου μένει αγνή
Ο κόσμος είναι άρρωστος
Η καρδιά μου το νιώθει
Ο κόσμος είναι σκοτεινός
Η καρδιά μου λάμπει
Ο κόσμος ειναι αμαρτία
Η καρδιά μου ηταν παγωμένη
Ο κόσμος είναι θολός
Η καρδιά μου μένει αγνή

Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Βαθιά μέσα σου
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Βαθιά μέσα σου
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Βαθιά μέσα σου
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Βαθιά μέσα σου
Δεν βλέπω

Πέσε στα γόνατα
Αυτό είναι το τελευταίο φιλί
Σύρου στην άβυσσο
Πρέπει να το κάνεις αυτό
Πέσε στα γόνατα
Αυτό είναι το τελευταίο φιλί
Σύρου στην άβυσσο
Πρέπει να το κάνεις αυτό

Ο κόσμος είναι άρρωστος
Η καρδιά μου το νιώθει
Ο κόσμος είναι σκοτεινός
Η καρδιά μου λάμπει
Ο κόσμος είναι αμαρτία
Η καρδιά μου ήταν παγωμένη
Ο κόσμος είναι είναι θολός
Η καρδιά μου μένει αγνή
Ο κόσμος είναι άρρωστος
Η καρδιά μου το νιώθει
Ο κόσμος είναι σκοτεινός
Η καρδιά μου λάμπει
Ο κόσμος ειναι αμαρτία
Η καρδιά μου ηταν παγωμένη
Ο κόσμος είναι θολός
Η καρδιά μου μένει αγνή

[hlias1988]

Ένας αλυσοδεμένος Αρχάγγελος
Εστεμμένος, με ψυχή
Με ένα σμήνος με κοράκια
Αλλά τουλάχιστον με την Αστάρτη να προσέχει [2]
Εγκαταλειμένη από τον Παράδεισο
Στους νεκρούς, στο σκοτάδι και στο παρελθόν
Πετώντας τη διασπορά Της
Στο εύθραυστο γυαλί της ζωής

Και αν και τα μάτια Της διατηρούσαν τη φωτιά τους
Καθόσο οι πέτρινοι τοίχοι εγκλώβιζαν το θηρίο
Απέναντι στην εξάντληση από το Θάνατο
Πολέμησε αλλά κατέληξε στο να τον απόδεχτεί
Και ανάμεσα σε συνωμοτικά ψέμματα
Μαρτύρησε για να διδάξει
Ότι “η Αγιότητα και η Λαγνεία
Είναι αίωνια απογορευμένο να συναντηθούν”

Αλλά ορκίστηκα ότι θα συναντηθούν
Πριν το πέπλο χωρίσει τον εναγκαλισμό μας
Φίλησα ανάμεσα στους κρύους, σιωπηλούς γοφούς της
Και υποσχέθηκα τη Χριστιανοσύνη στη φωτιά

Εγκυμονώντας τρέλα
Σαν σκατένιο μοιρολόι
Που γίνεται εμμονή στην καρδιά
Περιστοιχίζομαι από λέξεις

Για να εκδικηθώ για Αυτή
Εβένινο μεγαλείο
Και να παραδώσω
Την ψυχή μου στους νεκρούς για να επαληθεύσω
Προφητείες φιλήδονων μαστιγωμάτων
Ανατριχίλες που γκαρίζου πάνω σε σάπιες αγέλες

Ενοχλητικούς εφιάλτες
Και τις αδύναμες προσευχές τους
Σε κάποιον που δεν είναι εκεί
Για να εμποδίσουν το διάταγμά Της

Για να απομακρύνουν τον κόσμο από την αρρώστια τους

Καθώς οι σκιές ξεστραβώνουν τα μάτια μου για να δω
Το κρέας που είναι το εκκλησίασμά τους

Πώς ικετεύουν προς τους ουρανούς
Αλλά αυτό είναι απλά τα προκαταρκτικά του πολέμου

Γεμάτα με ουλές σαν σαφράνια [3] αιμορραγούν σαν τις συζυγικές
Παρθένες κόρες που παίρνουν πίπες στον ιερέα
Ένας ψυχοπαθής κόλακας [4], ο πλιατσικολόγος της πίστης
Τώρα η χωρίς δέρμα σταύρωσή του θρέφει μια φτερωτή επισκοπή

Για την ταφή Της
Έσκισα ένα λάβαρο του πολέμου από το τομάρι του
Βαμμένο με κόκκινη Γοητεία [5]
Και αποχρώσεις της Κόλασης και της Θεοκτονίας
Έτσι έφτασε η νύχτα
Το οψιδιανό [6] φώς της
Είναι ένας άρχοντας του οποίου οι συμφορές
Ρουφάνε τα πάντα σαν παλλακίδες [7]
Και κάτω από μαύρες φούστες
Που ψιθυρίζουν από ικανοποίηση
Σκοτεινά σπέρματα κοντά στην ολοκλήρωση
Σκοτεινές πράξεις να παντρευτούν τις δικές μου

“Στο κρεβάτι του Θανάτου έχω ξαπλώσει
Συμφωνόντας χωρίς να πιστεύω, ντροπιασμένη
Αλλά επειδή σε ονειρεύομαι ξαναβρίσκω
Έναν λόγο να επιζητώ ξανά τη ζωή”

Μετά πλήττουμε τα Θεία
Γιατί η πραγματική μας φύση είναι η αμαρτία
Να γδέρνουμε την απαλή σάρκα αυτών των γουρουνιών
Σαν τη γλειψιά σαρκοβόρων ανέμων

Η ανάσα της καταιγίδας που ξεκινάει
Πιέζονταν την Ηρώδεια γλώσσα της μέσα
Στη μήτρα της αγίας παρθένου
Για να γευτεί την άσπιλη αμαρτία

Από την κορυφή των πειρασμών θα δούμε
Τον κόσμο να ξετυλίγεται επιτέλους
Τώρα οι λύκοι του χρόνου που παρακολουθούν την Ανθρωπότητα
Θα γίνουν ένα σε ένα άθλιο γεύμα

Τιμώντας μισοφέγγαρα
Το κοπάδι είναι σε ετοιμότητα να δρέψει
Με μια δρεπανιά ανθισμένα άσπρα ρόδα
Που τα συνεστραμμένα αγκάθια τους θα φτιάξουν
Ένα στέμμα για τον νεκρό άνδρα
Ημέρες σταυρωμένες στον ύπνο τους
Και ζωές που κρύβονται στα ψέμματα της Αγίας Γραφής
Στις αναμνήσεις μιας κραυγής

Και θα χορέψουμε ανάμεσα στα ερείπια
Σαν τον Αδάμ και την Κακιά Εύα [8]
Ζαλισμένοι από τα πεφταστέρια
Που καίνε πιο άγρια στις δοκιμασίες της αναστάτωσης

Αν όλοι πρέπει να 'μαστε καταραμένοι για αυτή τη στιγμή
Ας γίνει έτσι
Γιατί οι ψυχές μας έχουν διασχίσει τους ωκεανούς του χρόνου
Για να αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλον πιο σφιχτά
Από όσο μπορεί μόνος του ο Θάνατος…

Καθώς τα χτυπήματα του Κυκλώνα [9] επικρατούν και κάνουν τα κουφάρια να τρέμουν
Τα νύχια της λαγνείας γδέρνουν και ηχούν σαν σάλπισμα καλέσματος
Για τη γλειψιά των σαρκοβόρων ανέμων

Τη γλειψιά των σαρκοβόρων ανέμων

[hlias1988]

Όλοι περιμένουν κάτι να συμβεί
Όλοι περιμένουν κάτι να δουν
Φρενοβλαβείς περιμένοντας μεγαλύτερες καταστροφές
Όλοι περιμένουν τα νέα στην τηλεόραση

Σγουρές ζωές στην άκρη της σπείρας
Δικτάτορες που περιμένουν με την επόμενη μεγάλη συγκίνησή τους
Όλοι κοιτάζουν, μα κανείς δεν ακούει
Όλοι θέλουν να συμμετέχουν στον σκοτωμό

Περιμένω τα σημάδια, αυτά μου λένε την αλήθεια
Βλέπω τα σημάδια του τέλους των καιρών

Όλοι ψάχνουν, μα τίποτα δεν αποκαλύπτεται
Όλοι ψάχνουν την αιτία
Όλοι ελπίζουν στην αιώνια ζωή
Όλοι κοιτάζουν τον θάνατο εξ ουρανού

Οι εφιάλτες όλων θα συμβούν
Όλοι ξεριζώνουν τη μάσκα από τα μάτια τους
Όλοι προσεύχονται μα κανείς δεν πιστεύει
Οι ήρωες όλων λένε τα ψέματα όλων

Περιμένω τα σημάδια, αυτά μου λένε την αλήθεια
Βλέπω τα σημάδια του τέλους

Οπότε βλέπω και περιμένω
Και προσεύχομαι για μία απάντηση
Ένα τέλος στην διαμάχη και στην κακομοιριά του κόσμου
Όμως το τέλος δεν ήρθε ποτέ
Και σκάβουμε τάφους
Και ετοιμάζουμε τα όπλα για να σκοτώσουμε

Μπορεί το τέλος να είναι στο χέρι μας;
Είναι το πρόσωπο κρυμμένο στην άμμο;
Μελλοντική μνήμη της τραγωδίας μας;
Μπορεί το τέλος να είναι στο χέρι μας;
Είναι το πρόσωπο κρυμμένο στην άμμο;
Μελλοντική μνήμη της τραγωδίας μας;

[Κύκνος]

[hlias1988]

Όταν τρελαίνονται, κάποιοι βρίσκονται κρεμασμένοι με το κεφάλι κάτω
Από ένα προ πολλού νεκρό δέντρο
Κάποιοι συζητούν, όλοι ταυτόχρονα
Και κανείς δεν τους ακούει

Παραλλαγές στην κενότητα
Μεγαλειώδη μοτίβα σε μια μάταιη δόξα

Και σαν κάποιοι εξαγριώνονται σε παράξενες παραστάσεις
Ντύνοντας έθιμα που είναι μεταφορές για την ασθένειά σας
Μάτια πεινασμένα ψάχνουν Εμένα... Τον Μεφίστο

Γελώντας, σας ταΐζω
Με άσκοπα παίγνια, κόλπα και φιλοσοφίες
Για των οποίων τις απαντήσεις θα πεθαίνατε
Πάνω στην πείνα σας να πιστέψετε

Πόσο Με διασκεδάζει
Και Με κάνει να αναρωτιέμαι
Για πόσο καιρό ήταν δικό Μου
Διότι τώρα πραγματικά Με ερεθίζει

Σαν να ήταν η άγνοια η κρυφή μου επιθυμία... Ο Μεφίστο

Είμαι ένας άγγελος ντυμένος στα κόκκινα
Πορευόμενος πάνω από εσάς, χαράσσοντας φτερά από φωτιά
Έχω μάθει να πετώ
Δεν θυμάστε;
Ενώ ακόμη δεν είχατε κατέβει
Από το προ πολλού νεκρό σας δέντρο

Μπορώ να σας διδάξω θαύματα, αν μου δώσετε την ψυχή σας
Θαύματα και τρελά όνειρα μπορούν να γίνιυν δικά σας
Μπορώ να σας διδάξω πως ο σίδηρος γίνεται χρυσός
Και πώς η ζωή μπορεί να μεγαλώσει τόσο πολύ

Μα είμαι ένας δαίμονας ντυμένος στα κόκκινα
Και δεν ελπίζω να το καταλάβετε... Ο Μεφίστο