Μουσική

[hlias1988]

Πως διαβάζεις το μυαλό ενός τρελού
Δίδαξε με την τέχνη του πολέμου
Επειδω θα φέρω περισσότερα από αυτά που πρόσφερες

Δώσε μου ένα τελεσίγραφο
Το οποίο δεν θα μπορούσα να ονειρευτώ
Στάλες ενός έθνους που πενθεί
Πάνω στη ψυχή μου

Γιατί δεν έχω τη θνητή ψυχή που ήδη γνωρίζεις
Κοίταξε τα μάτια μου
Δεν υπάρχει έκπληξη

Ο ωκεανός είναι μαύρος, τα ίχνη του διαβόλου
Κοιτάζοντας πέρα και κάτω από τη θάλασσα
Το μάτι του κυκλώνα είναι εδώ ξανά
Ήμουν εκεί πριν καν να γεννηθείς

Πέρα από το σκοτάδι νιώθω τον πόνο
Είναι κρυμμένος αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω
Ένας σταυρός να κουβάλησω
Μία βαριά πίστη
Η θλίψη μου ψιθυρίζει
Χρόνος ξανά

Ακούω να φωνάζεις το όνομά μου
Έλα να διεκδικήσεις τη ζωή μου ξανά
Προσευχήσου για μένα Είμαι εκεί σχεδόν
Ο πόνος υπερβολικός για να τον κουβαλάω

Προσπαθώ να βρω το δρόμο της επιστροφής
Να νιώσω ξανά ο εαυτός μου
Η φωνή του τίποτα
Ακούστηκε για πολύ καιρό

Λίγο - λίγο κατατρώει
Νομίζω ότι έχασα το μυαλό μου
Πολύ αργά τώρα για να αλλάξω
Ο, τι άφησα πίσω

Άκουσε με, αφουγκρασου το κάλεσμα μου
Είμαι έτοιμος να πέσω
Κύριε άκουσε με τώρα- άσε με να φύγω

Ο ωκεανός είναι μαύρος, τα ίχνη του διαβόλου
Κοιτάζοντας πέρα και κάτω από τη θάλασσα
Το μάτι του κυκλώνα είναι εδώ ξανά
Ήμουν εκεί πριν καν να γεννηθείς

Πέρα από το σκοτάδι νιώθω τον πόνο
Είναι κρυμμένος αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω
Ένας σταυρός να κουβάλησω
Μία βαριά πίστη
Η θλίψη μου ψιθυρίζει
Χρόνος ξανά

[hlias1988]

Η αρχή μιας ανατολής
Δημιουργεί μια μεγάλη τρύπα στον ουρανό
Όχι για να δικαιολογήσω το γιατί
Οπλισμένα παιδιά υπάρχουν σ αυτό τον κόσμο
Και πολεμούν στο όνομα του θεού
Θρήνος ζοφερή και απόλυτη σπατάλη
Η ματαιοδοξία αυτου του κόσμου είναι εξασφαλισμένη

Μην προσεύχεστε πια για τους αδύναμους
Στα πνεύματα αυτών που έχουν φύγει
Προπαγάνδα των μαχών
Που είτε χάθηκαν είτε κερδήθηκαν
Και μετρηστε τις ευλογίες σας ακομα ζωντανές
Αυτών που καταφεραν να επιβιώσουν
Μέσα στη λήθη αυτης της κόλασης επί γης

Όλα όσα ήσουν, όλα όσα είδες
Χάθηκαν κάπου μέσα στα όνειρα σας
Πώς έπεσαν οι άγγελοι
Όλα ειναι τίποτα απ ότι φαίνονται

Μέσα στις φωνές που ακούτε τώρα
Στις φωνές μέσα στο κεφάλι σας
Τώρα σκέφτεστε για μια ζωή
Δεν μπορείτε να νιώσετε ξανά

Εύχομαι να μπορούσα να πάω πίσω
Τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο
Θα μάτωνα για όλη την κόλαση επί γης
Και μετά θα έφευγα απο αυτό τον κόσμο
Ελπίζω να σας δω όλους ξανα
Στην άλλη μεριά αυτής της κόλασης επί γης

Στα μάτια του καλού
Ακολουθώ το φως ξανά
Ανάμεσα στο σκοτάδι της κόλασης επί γης
Στην άλλη μεριά
Θα δω ξανά τον παράδεισο
Τόσο μακριά από αυτή την κόλαση επί γης

Χορεύετε πάνω στους τάφους αυτών που μάτωσαν για εμάς
Πιστεύετε πραγματικά ότι θα έρθουν για εμάς
Η γνώση και η αρετή παίρνονται με πόθο
Ζήσε στα άκρα αυτών που εμπιστεύεστε

Νομίζετε ότι έχετε όλες τις απαντήσεις για όλους
Με το αλαζονικό σας τρόπο μόνο με ενα τρόπο θα πεσετε
Καίγοντας μια λάμπα που είναι φωτιά στα χέρια σας
Το πάτε παραπέρα απο αυτους τους τόπους

Αγάπη στον θυμό, ζωή σε κίνδυνο
Χαμένοι στον θυμό, ζωή σε κίνδυνο

Αγάπη στον θυμό, ζωή σε κίνδυνο
Χαμένοι στον θυμό, ζωή σε κίνδυνο

[Κύκνος]

"Σαν γίνει ο πόνος,
σαν γίνει ο πόνος του ενός
ο πόνος του καθένα,
οι φυλακές γκρεμίζονται
κι είναι όλα αναπαμένα"...

Πόσο αληθινοί στίχοι... Η αλληλεγγύη καταφέρνει πολλά...

[hlias1988]

Αν είχες χρόνο για να χαραμίσεις
έναν νου χωρις παρωπίδες και χρόνο για να διαλέξεις
θα σε ένοιαζε να ρίξεις μια ματιά
ή με ξέρεις ήδη πολύ καλά;

Ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος μου
Ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος μου

Μπορώ να σε δελεάσω να έρθεις μαζί μου
Να είμαι ο Διάβολος που θα σε φροντίζει, θα εκπληρώσει τα ονειρά σου
Αν σου έλεγα θα σε πάω εκεί,
Θα πήγαινες, θα φοβόσουν;

Ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος μου
Ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος μου

Μην φοβάσαι, είσαι ασφαλής μαζί μου,
Τόσο ασφαλής όσο οποιαδήποτε ψυχη μπορεί να είναι...ειλικρινά
Απλά ελευθέρωσε τον εαυτό σου

Αιχμαλωτίστηκε κάπου εν τέλει
Αιχμαλωτίστηκε κάπου εν τέλει
Αιχμαλωτίστηκε κάπου εν τέλει

Σαν ένας λύκος που ντύθηκε πρόβατο
Προσπαθείς να κρύψεις τις ανομολόγητες σου αμαρτίες
Από τα πράγματα που πήγαν στραβά
Και εγώ ξέρω που ανήκεις

Ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος μου
Ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος μου

Θα σου κάνω μία προσφορά που δεν θα μπορείς να αρνηθείς
Μόνο θα χάσεις την ψυχή σου
Για πάντα.... απλά απελευθερώσου!

[hlias1988]

Βαράτε ρυθμικό συναγερμό, ο ήχος των ντραμς
ας βάλει φωτιά στους φάρους για όλους τους
Καλέστε στα όπλα όλους τους άντρες σε όλα μήκη και στα πλάτη
Πρέπει να πολεμήσουμε τώρα για τη δυναστεία, την περηφάνειά μας που απειλείται
Οι εισβολείς απωθούνται από τον Βορρά
Κρατήστε έξω τους νομάδες που ήρθαν από τις πεδιάδες
Τα βόρεια λιβάδια είναι γεμάτα απο αυτούς που
ανακόπτουν τις φυλές που εισβάλλουν από το νότο.

Προστρέξατε στο κάλεσμα
Ακούγεται από μακριά ο ήχος των μακρινών τυμπάνων
Και είναι αναγκαίοι όλοι στα τείχη μας,
ώστε να φτάσει στο τέλος της η μέρα της κρίσεώς μας.

Επιβιώστε σε παρυφές που τις τρώει το σαράκι της σκόνης
Η γνώση και η αρετή βάλλονται από τη λαγνεία
Πιστέψτε πραγματικά ότι έρχονται για εμάς
Χορεύοντας στους τάφους όσων έχυσαν για μας το αίμα τους
Παρακινούμενοι από την ατελείωτη επιθυμία μας
Κατακυριευμένοι από θυμό και τη σπουδαία φωτιά μας
Επιτεθείτε ξανά και επιχειρήστε το καθώς αυτοί μπορούν
πάλι να τα πάρουνε , δείτε τους να το βάζουν στα πόδια.

Προστρέξατε στο κάλεσμα
Ακούγεται από μακριά ο ήχος των μακρινών τυμπάνων
Και είναι αναγκαίοι όλοι στα τείχη μας,
ώστε να φτάσει στο τέλος της η μέρα της κρίσεώς μας.

Ακούστε τους που έρχονται
Είμαστε έτοιμοι, σε επιφυλακή
Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση
Πρέπει να είμαστε υπομονετικοί
Πρέπει να το πιστέψουμε
Πως μπορούμε να νικήσουμε
Κι αυτό που θα μας σώσει
το μεγάλο μας τείχος.

Τώρα υπό πολιορκία έχετε την αληθινή δύναμη να τους έχετε του χεριού σας
Πρέπει να είμαστε πεπεισμένοι ότι μπορούμε να τους αποκρούσουμε
Να έχουμε πίστη σ'αυτά που οι πρόγονοί μας δίδαξαν τόσα χρόνια
Δοκιμάστε τους, θα τους διαλύσουμε
Πολεμήστε μέχρι και τον τελευταίο, δεν θα μπορέσουν ποτέ να μας κάνουν δικούς τους
Μια μάχη επιθυμιών, θα πολεμήσουμε μέχρι και τον τελευταίο άντρα
Θα τιμήσουμε τους νεκρούς μας, ώστε να μην πάνε οι μάχες τους στράφι.

Διατηρήστε την περιουσία μας
Εκδικηθείτε τον ελεήμονα
Κρατήστε το μεγάλο τείχος
ώστε ποτέ ξανά να μην κατεδαφιστεί
Πίπτοντα βέλη
Σκοτεινή λήθη
Ζήστε στο πνεύμα
Ζήστε για να το αφηγούμαστε στους γιους μας.

Προστρέξατε στο κάλεσμα
Ακούγεται από μακριά ο ήχος των μακρινών τυμπάνων
Και είναι αναγκαίοι όλοι στα τείχη μας,
ώστε να φτάσει στο τέλος της η μέρα της κρίσεώς μας.

[user]

θα συμφωνήσω, Κύκνε.
κι επειδή είναι Σάββατο και έχει τη σειράρα μου...

[hlias1988]

Έρχομαι από ένα τρομακτικό ρώσικο παραμύθι, δεν με νοιάζει από που έρχεσαι εσύ
Δεν φοβάμαι το φως του ήλιου, έχει αρκετή ομίχλη εδώ
Ο κόσμος δωρίζει όσα ζητάς, μα τα παίρνει πίσω όταν δεν το περιμένεις
Δεν παίζω τα παιχνίδια σου, θα πεθάνεις κάποτε
Έρχομαι από ένα τρομακτικό ρώσικο παραμύθι, δεν με νοιάζει από που έρχεσαι εσύ
Δεν φοβάμαι το φως του ήλιου, έχει αρκετή ομίχλη εδώ
Ο κόσμος δωρίζει όσα ζητάς, μα τα παίρνει πίσω όταν δεν το περιμένεις
Δεν παίζω τα παιχνίδια σου, θα πεθάνεις κάποτε

-
Γεμίζω τους πνεύμονές μου με οξυγόνο για να μην αναπνεύσω ξανά
Όσα με πονούν ξεχνάω, για να πονέσω ξανά

-
(Λα-λα-λα-λα) Λύσε τα μάγια
(Λα-λα-λα-λα) Λύσε τα μάγια
(Λα-λα-λα-λα) Λύσε τα μάγια
(Λα-λα-λα-λα) Λύσε τα μάγια

-
Πονούσα, θα πονέσω ξανά, δεν κλαίω για εσένα
Το κρύο χαράζει δάκρυα στο πρόσωπό μου
Δεν θα 'θελα να δω τι κρύβει το αύριο
Η καρδιά μου με τραβάει προς τα κάτω, ενώ γίνεται πέτρα

-
Έρχομαι από ένα τρομακτικό ρώσικο παραμύθι, δεν με νοιάζει από που έρχεσαι εσύ
Δεν φοβάμαι το φως του ήλιου, έχει αρκετή ομίχλη εδώ
Ο κόσμος δωρίζει όσα ζητάς, μα τα παίρνει πίσω όταν δεν το περιμένεις
Δεν παίζω τα παιχνίδια σου, θα πεθάνεις κάποτε

-
(Λα-λα-λα-λα) Λύσε τα μάγια
(Λα-λα-λα-λα) Λύσε τα μάγια
(Λα-λα-λα-λα) Λύσε τα μάγια
(Λα-λα-λα-λα) Λύσε τα μάγια

-
Το όνομά μου είναι ο φόβος σου, στα χείλη σου τρέχει αίμα
Το όνομά μου είναι ο φόβος σου, στα χείλη σου τρέχει αίμα
Το όνομά μου είναι ο φόβος σου, στα χείλη σου τρέχει αίμα
Το όνομά μου είναι ο φόβος σου, στα χείλη σου τρέχει αίμα
Το όνομά μου είναι ο φόβος σου, στα χείλη σου τρέχει αίμα
Το όνομά μου είναι ο φόβος σου, στα χείλη σου τρέχει αίμα
Το όνομά μου είναι ο φόβος σου, στα χείλη σου τρέχει αίμα
Το όνομά μου είναι ο φόβος σου, στα χείλη σου τρέχει αίμα

[Κύκνος]

Χαίρομαι που συμφωνείς

Πολύ όμορφο κομμάτι, με έκανε να σκεφτώ τον πρώην μου, κάπως έτσι όπως λέει στους στίχους στο ρεφρέν νιώθω κι εγώ... Οπότε θα βάλω ένα ακόμα τραγούδι από τη δική μου σειρά που επίσης με εκφράζει... "Κι έχω ουρανό, αυτόν που πέταξες κι εχάθης κι όσο κι αν πονώ στ' ορκίζομαι δεν θα το μάθεις"...

[hlias1988]

Η Περγαμηνή


Όταν το φεγγάρι ξανασηκωθεί
Μέχρι να διαβάσουμε των Παρθών το δέρμα
Σπασμένοι φόβοι και ανήσυχες μέρες είναι πάλι εδώ
Πριν γίνουμε όλοι σκόνη
Ο παράδεισος ξέρει πότε θα τελειώσει η ζωή
Ο Θεός ξέρει μέσα στο βούρκο, να σβήσει τη φωτιά

Να ξέρεις ότι υπάρχει ένας σταυρός να σηκώσεις
Στην πρωταρχική σας αναζήτηση του φόβου
Κανένα τρίμηνο ή λιγότερο δεν δίνεται
Το Aslumber ήταν το κύριο ιδανικό μου
Ο Άσουντερ έκλεψε το πνεύμα μου
Η καταραμένη φυλή έλεγε λέξεις με ντροπή

Η γλυκιά εκδίκηση θα είναι δική μας
Η εκδίκηση ενός συγκλονισμένου κόσμου
Απλά να θυμάστε ότι η υπομονή δεν είναι αμαρτία
Και να βρείτε έναν άλλο δρόμο
Ζήστε για να αναπνεύσετε άλλη μια μέρα
Ο άρχοντας του φωτός στο σκοτάδι, ο οδηγός μας

Σε μια καταιγίδα που ποτέ δεν κλονίστηκε
Η άκρη του χαμού δεν κάνει λάθος
Η όψη δεν είναι αμαρτία
Υποκλινόμαστε στον Γαλάντο βασιλιά
Άγριος σαν λύκος με δέρμα λεοπάρδαλης
Σκοτεινός και πικρός βαθεια μεσα του
Ο εισβολέας τιμωρήθηκε με την ζωή του
Νικήθηκε το πρωί

Θάλασσα από αίμα στο θεικό φως
Απολαύστε την ανίερη ευλάβεια
Μεθυσμένοι με την κόλαση τους
Ο άνθρωπος κατοικει σε αθάνατη αρρώστια
Στρατιές από άγρια θηρία εμπλέκονται
Συναρμολογημένα εδώ να σφάξει με λεπίδες
Ο καπνός έχει σκοτεινιάσει τον αερα
Μυρωδιά θανάτου και βαθειά απόγνωση

Η ερημιά το όνειρο ενός τυράννου
Πούλησε την ψυχή σου για να μην τους δώσεις δύναμη
Σκότωσε πάνω στο αυτοκρατορικό στέμμα
Μάρτυρες τώρα στην ώρα της μάγισσας
Δεμένος με όρκο και βασιλιά
Τόση αφοσίωση, ξεδιάντροπο πράγμα
Νεολαία της αγωνίας ακόμα καίει
Στάζουν αίμα γονέων

Πότε μην λες προσευχή σε εμένα
Γι αυτό το έγκλημα και την προδοσία
Πίνοντας από το ποτήρι σου της σοφής αλήθειας
Πολλοί άνθρωποι θα σε ακολουθήσουν
Τώρα ένας στρατός ξεσηκώνεται
Και οι θεοί μας, επαινούνται
Ο θάνατος δεν είναι παρά μια ενοχή
Δεν θα κάνουμε περισσότερα από όσα θα δεσμευτούμε

Άκουσε το κλάμα είμαστε έτοιμοι να πιστέψουμε

Ο άσωτος επέστρεψε
Δώσε μας την εκδίκηση μας
Με την δύναμη που έμαθε
Θα κάψουμε πάλι τα ίδια
Μια προδοσία αγγέλων σε μια ξένη χώρα
Μια εκδίκηση για το ελεήμονο πεπρωμένο στο χέρι

Για όλους όσους έχουν γράψει
Στην άμμο θα ειπωθεί
Ότι θα γίνει το ίδιο πράγμα, ψάχνοντας για Θεό
Σαν φωτιά στον ουρανό
Μπορώ να νιώσω την δύναμη να επιστρέφει
Πηγαίνοντας στην μεταθανάτια ζωή, συνάντησε με εκεί

[hlias1988]

Ο χρόνος μου τελειώνει,
Η ανάσα μου τελειώνει
Και τώρα γίνεται, και δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ
Την ημέρα, νιώθω σαν νεκρός

Μπαίνω όλο και πιο βαθιά, νιώθω ότι πλησιάζουν
Πρέπει να πω ότι φοβάμαι, ξέρω ότι θα κερδίσουν
Ακόμα κι έτσι, προετοιμάστηκα

Ρεφρέν:
Πιστεύεις αυτό που ακούς
Μπορείς να πιστέψεις αυτό που βλέπεις
Πιστεύεις αυτό που νιώθεις
Μπορείς να πιστέψεις

Τι είναι αληθινό?
Φουτουριστικο-πραγματικό
Τι είναι αληθινό?
Φουτουριστικο-πραγματικό

Όπου ο καθένας μοιάζει να μου συμπεριφέρεται σαν φρικιό
Με κάνει να βλέπω είμαι ο μόνος που αισθάνεται
Ότι ξέρω τι είναι πραγματικό

Μερικές φορές μοιάζει σαν παιχνίδι θανατηφόρου κρυφτού
Και όταν διαβάζεις αυτό,
Θα έχω φύγει
Ίσως τότε, θα δεις

[hlias1988]

Υπάρχει μια απλή διάγνωση
Γι' αυτή την βάναυση συμβίωση
Νιώστε της αδίστακτης ψύχωσης την ανάπτυξη
Εμείς είμαστε η αιτία , εμείς είμαστε η θεραπεία
Απ' άκρη σ' άκρη κάθε ηπείρου κι έθνους
Αδιακρίτως εξαπλωνόμαστε
Αρνούμαστε την φαρμακευτική μας αγωγή
Εν τούτοις εγχύουμε τον καθαρό ιό

Πατέρας, μάνα, αδελφή, αδελφός
Όλοι μολύνουν ο ένας τον άλλο
(Μια) Δόλια, αιμομικτική αγάπη
Ένα συναίσθημα που μοιάζει περισσότερο με μίσος
Ανταγωνιζόμαστε μονίμως για την εξουσία
Κι αλλάζουμε στρατόπεδο κάθε μία ώρα
Μέσα σε σπίτια με ενσωματωμένους πύργους πολυβόλων
Τα βλέμματα εκπαιδεύτηκαν να στοχεύουν στην αυλόπορτα

Φαίνεται πως κάναμε το μεγαλύτερό μας λάθος
Όταν όνομα του δώσαμε αρχικά
Διότι παρόλο που "ανθρώπινη φύση" το βαφτίσαμε
Ήταν καρκίνος της καρδιάς

Το να επιδεικνύεις συμπόνια αδύναμο σε καθιστά
Οπότε μην τολμήσεις και το άλλο μάγουλο να γυρίσεις
Προσπάθησε σκληρά τον φόβο που αισθάνεσαι να κρύψεις
Πίσω από μια καρδιά από πέτρα και νεύρα από ατσάλι
Ένας Γυμνός Πίθηκος μες στον Ανθρώπινο Ζωολογικό Κήπο
Με εκπλήσσεις με όσα κάνεις
Την αλαζονεία σου πριν την κατάπτωση παρατηρώ
Και συνειδητοποιώ πως με τίποτα δεν ανήκω (εδώ / στο είδος αυτό)

Προσπαθούμε να αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν
Τρέχοντας εμπρός όντες τυφλοί και απερίσκεπτοι
Τώρα πια της ανθρωπιάς το γάλα
Ούτε για μια κούπα τσάι δεν θα φτάσει
Κορένουμε την πείνα, σβήνουμε την δίψα
Μετά κλειδώνουμε τις πόρτες μας, περιμένουμε το χειρότερο
Διασφαλίσου και κάνε πάντα στους άλλους πρώτος
Ό,τι θα μπορούσαν να σου κάνουν!

Αποτελεί την μεγαλύτερη αντίφαση
Που θα μπορούσε μέσω της γλώσσας να μεταδοθεί
Κάτι ούτε ανθρώπινο ούτε και φυσιολογικό
Καρκίνος της καρδιάς, απλώς

Το να επιδεικνύεις συμπόνια αδύναμο σε καθιστά
Οπότε μην τολμήσεις και το άλλο μάγουλο να γυρίσεις
Προσπάθησε σκληρά τον φόβο που αισθάνεσαι να κρύψεις
Πίσω από μια καρδιά από πέτρα και νεύρα από ατσάλι
Ένας Γυμνός Πίθηκος μες στον Ανθρώπινο Ζωολογικό Κήπο
Με εκπλήσσεις με όσα κάνεις
Την αλαζονεία σου πριν την κατάπτωση παρατηρώ
Και συνειδητοποιώ πως με τίποτα δεν ανήκω (εδώ / στο είδος αυτό)

Η αντιγραφική τoυ κουλτούρα επεκτείνεται
Εφόσον βλέπετε το κόκκινο ως "Ερυθρό της Βεγγάλης"
Του αντισώματος η κοινή λογική:
Η έλλειψη ανοχής την καλύτερη άμυνα αποτελεί
Tα μικροσκοπικά μυαλά δεν μπορούν να διαγνώσουν
Το αίτιο πριν το σύμπτωμα να εμφανιστεί
Μια θανάσιμη απειλή για την υγεία της λογικής:
Γίνε ο ίδιος ο θεράποντας ιατρός σου - θεράπευσε τον εαυτό σου!

Φαντάζει ως η μεγαλύτερη αντίφαση
Που θα μπορούσε μέσω της γλώσσας να μεταδοθεί
Κάτι ούτε ανθρώπινο ούτε και φυσιολογικό
Καρκίνος της καρδιάς, απλώς

Το να επιδεικνύεις συμπόνια αδύναμο σε καθιστά
Οπότε μην τολμήσεις και το άλλο μάγουλο να γυρίσεις
Προσπάθησε σκληρά τον φόβο που αισθάνεσαι να κρύψεις
Πίσω από μια καρδιά από πέτρα και νεύρα από ατσάλι
Ένας Γυμνός Πίθηκος μες στον Ανθρώπινο Ζωολογικό Κήπο
Με εκπλήσσεις με όσα κάνεις
Την αλαζονεία σου πριν την κατάπτωση παρατηρώ
Και συνειδητοποιώ πως με τίποτα δεν ανήκω (εδώ / στο είδος αυτό)

[user]

από αυτά που ακούγονται στις άγριες μέλισσες; φοβερός μουσικός ο Σιντ, ό,τι έχω ακούσει δηλαδή μέχρι τώρα μου αρέσει.
κάτι άσχετο.

[hlias1988]

Μέσα μου υπάρχει μια μαύρη τρύπα
Όλα εξαφανίζονται μέσα της για πάντα και πάντα
(Για πάντα, για πάντα, για πάντα)
Μέσα μου υπάρχει μια μαύρη τρύπα
Το κενό δε γεμίζει ποτέ
Ο εφιάλτης μου δεν ξέρει (τι είναι ) τον ύπνο
Κόκκινα μάτια που κλαίνε
Η καρδιά μου είναι σαν ένα βρυκόλακα
Ρίχνω ματωμένα δάκρυα

Βρυκόλακας
Βρυκόλακας
Βρυκόλακας
Βρυκόλακας

Το αίμα σου είναι γλυκό σαν τη ζάχαρη
Είσαι τόσο καλός, έκλαψες πολύ
Το σώμα σου μυρίζει σαν σάρκα που είναι ακόμη ζεστή
Θα σου ξεριζώσω την καρδιά, ολόκληρη με μιας
Το αίμα σου είναι γλυκό σαν τη ζάχαρη
Είσαι τόσο καλός, έκλαψες πολύ
Το σώμα σου μυρίζει σαν σάρκα που είναι ακόμη ζεστή
Θα σου ξεριζώσω την καρδιά, ολόκληρη με μιας

Πίνω αίμα σαν να 'ναι κόλα
Μακάρι να 'χα καρδιά
Προφανώς όλοι μου οι φίλοι
Με αφήσαν μόνο μου
Το μέλλον σου θα ήταν πολύ πιο εύκολο
Αν δεν υπήρχα (αν δεν υπήρχα)
Ο Εωσφόρος γελάει
Με τον σπασμένο μου σταυρό
Αυτός ο εφιάλτης δεν έχει τέλος
Η κόλαση είναι πραγματική και είναι εδώ
Είμαι καταδικασμένος
Ρίχνω ματωμένα δάκρυα

Βρυκόλακας
Βρυκόλακας
Βρυκόλακας
Βρυκόλακας
Βρυκόλακας
Βρυκόλακας
Βρυκόλακας
Βρυκόλακας

[hlias1988]

Όταν ένας άνθρωπος στρέφεται στο λάθος, είναι μια επιθυμία να ανήκει κάπου;
Κομμάτι από πράγματα με οποιοδήποτε κόστος, με τι τίμημα χάνεται μια ζωή

Σε ποιο σημείο ξεκινάμε, πνεύμα πολεμιστή μια θέληση για νίκη
Αλλά τι κάνει έναν άντρα να αποφασίσει, να πάρει τον λάθος ή τον ενάρετο δρόμο

Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος
Ευρύτερο χάσμα που μπορείς να δεις ανάμεσα στο καλό και στο κακό
Υπάρχει ένα γκρι κενό ανάμεσα στο μαύρο και στο άσπρο
Αλλά όλοι έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν το μονοπάτι που παίρνει αυτός

Σε όλους μας αρέσει να κατηγορούμε την κοινωνία αυτές τις μέρες
Αλλά τι είδος καλού ή κακού φέρνει μια νέα γενιά

Μερικές φορές χρειάζεται κάτι περισσότερο από αυτό για να επιβιώσεις με τη καλοσύνη στη καρδιά σου
Υπάρχει κακία σε κάποιους από εμάς ότι και να γίνει δεν θα αλλάξει ποτέ

Θα ελπίζω, η ψυχή μου θα πετάξει, έτσι θα ζήσω για πάντα
Η καρδιά θα πεθάνει, η ψυχή μου θα πετάξει, και εγώ θα ζήσω για πάντα

Απλά λίγα μικρά δάκρια ανάμεσα σε κάποιον χαρούμενο και σε κάποιον στεναχωρημένο
Απλά μια λεπτή γραμμή ζωγραφισμένη ανάμεσα στο να είσαι ιδιοφυία ή τρελός

Σε ποια ηλικία ξεκινάμε να μαθαίνουμε με ποιο τρόπο θα διαμορφωθούμε
Υπάρχει ένας μακρύς και στριφογυριστός δρόμος και το ίχνος είναι εκεί για να καεί

Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος
Ευρύτερο χάσμα που μπορείς να δεις ανάμεσα στο καλό και στο κακό
Υπάρχει ένα γκρι κενό ανάμεσα στο μαύρο και στο άσπρο
Αλλά όλοι έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν το μονοπάτι που παίρνει αυτός

Θα ελπίζω, η ψυχή μου θα πετάξει, έτσι θα ζήσω για πάντα
Η καρδιά θα πεθάνει, η ψυχή μου θα πετάξει, και εγώ θα ζήσω για πάντα

Θα ελπίζω, ότι η ψυχή μου θα πετάξει, έτσι θα ζήσω για πάντα
Η καρδιά θα πεθάνει, η ψυχή μου θα πετάξει, και εγώ θα ζήσω για πάντα

Η λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος

Η λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος

[Κύκνος]

Ναι, από τις "Άγριες μέλισσες" είναι τα τραγούδια... Κι εμένα μέχρι στιγμής μου αρέσουν όλα τα κομμάτια του...