Μουσική

[hlias1988]

Εδώ στέκονται οι αδερφοί όλων τους
Όλοι οι γιοι διχάστηκαν, θα πέσουν
Εδώ αναμένουν τη γέννηση του γιου
Τον 7ο, τον επουράνιο, τον εκλεκτό.

Εδώ η γέννηση από μια αδιάκοπη γραμμή
Γεννημένος ο θεραπευτής ο 7ος, η ώρα του
Εξ αγνοίας ευλογημένος και καθώς η ζωή του αναπτύσσεται
Αργά αποκαλύπτεται η δύναμη που κρατάει

Έβδομος Γιος ενός Έβδομου Γιου...

Τότε κοιτούν την πρόοδο που κάνει
Το Καλό και το Κακό ποιο μονοπάτι θα πάρει
Και τα δύο προσπαθούν να χειριστούν
Τη χρησιμοποίηση των δυνάμεών του πριν είναι πολύ αργά

Έβδομος Γιος ενός Έβδομου Γιου...

Σήμερα γεννήθηκε ο 7ος ένας
Γεννημένος από γυναίκα ο 7ος γιος
Κι αυτός διαδοχικά από έναν 7ο γιο
Έχει τη δύναμη να γιατρεύει
Έχει το χάρισμα της διόρασης
Αυτός είναι ο εκλεκτός
Έτσι θε να γράφηκε
Έτσι θα έγινε

[hlias1988]

Όταν τρελαίνονται, κάποιοι βρίσκονται κρεμασμένοι με το κεφάλι κάτω
Από ένα προ πολλού νεκρό δέντρο
Κάποιοι συζητούν, όλοι ταυτόχρονα
Και κανείς δεν τους ακούει

Παραλλαγές στην κενότητα
Μεγαλειώδη μοτίβα σε μια μάταιη δόξα

Και σαν κάποιοι εξαγριώνονται σε παράξενες παραστάσεις
Ντύνοντας έθιμα που είναι μεταφορές για την ασθένειά σας
Μάτια πεινασμένα ψάχνουν Εμένα... Τον Μεφίστο

Γελώντας, σας ταΐζω
Με άσκοπα παίγνια, κόλπα και φιλοσοφίες
Για των οποίων τις απαντήσεις θα πεθαίνατε
Πάνω στην πείνα σας να πιστέψετε

Πόσο Με διασκεδάζει
Και Με κάνει να αναρωτιέμαι
Για πόσο καιρό ήταν δικό Μου
Διότι τώρα πραγματικά Με ερεθίζει

Σαν να ήταν η άγνοια η κρυφή μου επιθυμία... Ο Μεφίστο

Είμαι ένας άγγελος ντυμένος στα κόκκινα
Πορευόμενος πάνω από εσάς, χαράσσοντας φτερά από φωτιά
Έχω μάθει να πετώ
Δεν θυμάστε;
Ενώ ακόμη δεν είχατε κατέβει
Από το προ πολλού νεκρό σας δέντρο

Μπορώ να σας διδάξω θαύματα, αν μου δώσετε την ψυχή σας
Θαύματα και τρελά όνειρα μπορούν να γίνιυν δικά σας
Μπορώ να σας διδάξω πως ο σίδηρος γίνεται χρυσός
Και πώς η ζωή μπορεί να μεγαλώσει τόσο πολύ

Μα είμαι ένας δαίμονας ντυμένος στα κόκκινα
Και δεν ελπίζω να το καταλάβετε... Ο Μεφίστο

[makis_dr]

https://www.youtube.com/watch?v=g50JrgRBoNI

[Κύκνος]

Να τα 'παιρνα όλα πίσω
και να ζήσω...

Πέτρα έχω στην καρδιά,
ρίχτη στη φωτιά
στο καμίνι...

Μαύρη πέτρα,
κάψε την αν θες
σώσε με και δες
τι θα μείνει...

Μόνο σκόνη και ατμός...

[hlias1988]

Θάψαμε τους γιους μας
Γυρίσαμε και φύγαμε
Δεν γερνάνε
Οι ένδοξοι νεκροί
Αλλά γυρίσαμε
Επειδή ένας άντρας είπε
Τώρα στις παραλίες
το αίμα τρέχει κόκκινο

Τους αντιμετώπισα
Ο μοναδικός
Στάθηκα μόνος μου
Και προειδοποίησα ότι αυτή η μέρα θα ερχόταν
Όμως έκαναν λάθος
Ενεργεί ο καθένας
Και όχι για τελευταία φορά
Σταθήκαμε όλοι μόνοι

Είδα τον ήλιο να φεύγει
Καθώς υποδεχόμουν την νυχτα
Ο μαύρος σκύλος μου έχει την μέρα του
Για έξι δεν θα περάσετε
Βάρβαροι στις πύλες
Θα τους προσπεράσουμε

Στέκομαι εδώ
Σε μια σερενάτα δόξας
Γυμνός από τον θρόνο των βασιλιάδων
Σπέρνατε τον άνεμο
Και τώρα θερίζετε την δίνη
Πριν την αυγή της πιο σκοτεινής ώρας

Σκοτεινή ώρα

Να φουντώσει δοξασμένος σαν ένας ήλιος που πεθαίνει
Ο τελευταίος φλεγόμενος γίγαντας
Πες στο Δία να προχωρήσει
Μετατρέψτε τα άροτρα σε σπαθιά
Γιοι του Άλμπιον ξύπνιοι
Υπερασπιστείτε την ιερή γη

Στέκομαι εδώ
Σε μια σερενάτα δόξας
Γυμνός από τον θρόνο των βασιλιάδων
Σπέρνατε τον άνεμο
Και τώρα θερίζετε την δίνη
Πριν την αυγή της πιο σκοτεινής ώρας

Η σκοτεινή ώρα

Στέκομαι εδώ
Σε μια σερενάτα δόξας
Γυμνός από τον θρόνο των βασιλιάδων
Σπέρνατε τον άνεμο
Και τώρα θερίζετε την δίνη
Πριν την αυγή της πιο σκοτεινής ώρας

Στέκομαι εδώ
Σε μια σερενάτα δόξας
Γυμνός από τον θρόνο των βασιλιάδων
Σπέρνατε τον άνεμο
Και τώρα θερίζετε την δίνη
Πριν την αυγή της πιο σκοτεινής ώρας

Πριν την αυγή της σκοτεινής ώρας

[hlias1988]

Κλαψ Κλαψ
Κλαψ Κλαψ

Σου 'γραψα και σε περίμενα την νύχτα (κλαψ κλαψ)
Δεν απαντάς πια στις κλήσεις μου (κλαψ κλαψ)
Κάθε βράδυ βάζω ένα δόντι κάτω απ' το μαξιλάρι (κλαψ κλαψ)
Και παρακαλάω τους ουρανούς να σε φέρουν πίσω (κλαψ κλαψ)
Ήμουν πάντα καλή και ποτέ κακιά (κλαψ κλαψ)
Όλη μου τη ζωή ακολουθούσα τους κανόνες σαν καλό κορίτσι (κλαψ κλαψ)
Βαρέθηκα το κλάμα, βαρέθηκα να υποφέρω (κλαψ κλαψ)
Έτσι κι αλλιώς δε μπορεί κανείς να προβλέψει τον θάνατό του (κλαψ κλαψ)

[Γέφυρα]
Λα λα λα λα λα ααα
Λα λα λα λα λα ααα
Λα λα λα λα λα ααα
Λα λα λα λα λα ααα

Η μάνα μου πάντα μου 'λεγε " να ακούς τον άντρα σου"
Είμαι πολύ άτακτη, τα κάνω όλα χειρότερα
Δεν κάνω αυτά που μου λέει ο πατέρας μου
Αντί να πιάνω τ' αστέρια, πιάνω μια χειροβομβίδα
Η μάνα μου πάντα μου 'λεγε " να ακούς τον άντρα σου"
Είμαι πολύ άτακτη, τα κάνω όλα χειρότερα
Δεν κάνω αυτά που μου λέει ο πατέρας μου
Αντί να πιάνω τ' αστέρια, πιάνω μια χειροβομβίδα

[Γέφυρα]
Θα 'θελα να σ' αγκαλιάσω όπως παλιά
Όμως για να το κάνω θα 'πρεπε να σε ξεθάψω
Τα παγωμένα σου κόκαλα είναι κάπου στον πάτο
Απο την πένθιμη γη θα ανθίσουν λουλούδια

Κλαψ Κλαψ
Κλαψ Κλαψ

Τα μυαλά σου είναι πεταμένα στον τοίχο (κλαψ κλαψ)
Μου την έσπασες για τα καλά, συγχώρα με (κλαψ κλαψ)
Βλέπω στ ' όνειρό μου το τέλος σου για χιλιοστή φορά (κλαψ κλαψ)
Βασικά δεν είναι και τόσο τρομαχτικό να πεθαίνεις (κλαψ κλαψ)
Ήμουν πάντα καλή και ποτέ κακιά (κλαψ κλαψ)
Όλη μου τη ζωή ακολουθούσα τους κανόνες σαν καλό κορίτσι (κλαψ κλαψ)
Βαρέθηκα το κλάμα, βαρέθηκα να υποφέρω (κλαψ κλαψ)
Έτσι κι αλλιώς δε μπορεί κανείς να προβλέψει τον θάνατό του (κλαψ κλαψ)

[Ρεφρέν]
Η μάνα μου πάντα μου 'λεγε " να ακούς τον άντρα σου"
Είμαι πολύ άτακτη, τα κάνω όλα χειρότερα
Δεν κάνω αυτά που μου λέει ο πατέρας μου
Αντί να πιάνω τ' αστέρια, πιάνω μια χειροβομβίδα
Η μάνα μου πάντα μου 'λεγε " να ακούς τον άντρα σου"
Είμαι πολύ άτακτη, τα κάνω όλα χειρότερα
Δεν κάνω αυτά που μου λέει ο πατέρας μου
Αντί να πιάνω τ' αστέρια, πιάνω μια χειροβομβίδα

Λα λα λα λα λα ααα
Λα λα λα λα λα ααα
Λα λα λα λα λα ααα
Λα λα λα λα λα ααα

Θα 'θελα να σ' αγκαλιάσω όπως παλιά
Όμως για να το κάνω θα 'πρεπε να σε ξεθάψω
Τα παγωμένα σου κόκαλα είναι κάπου στον πάτο
Απο την πένθιμη γη θα ανθίσουν λουλούδια

[hlias1988]

Γεμίζω τα μάτια μου με πετραίλαιο,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα
Με κοιτάζει όλη η Ρωσία,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα

Γεμίζω τα μάτια μου με πετραίλαιο,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα
Με κοιτάζει όλη η Ρωσία,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα

Τώρα είμαι έτοιμη για οτιδήποτε
Πέρασα την ώρα μου στο ίντερνετ
Βγαίνω στον δρόμο να χαΪδέψω την γάτα
Αλλά την πατάει αστυνομικό όχημα

Περπατάω στην πόλη με μάυρο φούτερ
Εδώ όπως συνήθως είναι κρύα, κακοί άνθρωποι
Μπροστά μου δεν με περιμένει τίποτα
Αλλά περιμένω εσένα, εσύ θα με βρείς

Με χρυσή αλυσίδα βυθίζομαι σε βάλτο
Το αίμα μου πιο καθαρό από καθαρά ναρκωτικά
Μαζί με άλλους θα συλληφθείς στην πλατεία
Αλλά εγώ θα κάθομαι με στο δικό μου καινούριο σπίτι

Γεμίζω τα μάτια μου με πετραίλαιο,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα
Με κοιτάζει όλη η Ρωσία,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα

Γεμίζω τα μάτια μου με πετραίλαιο,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα
Με κοιτάζει όλη η Ρωσία,
Ας καούν όλα, ας καούν όλα

Τώρα είμαι έτοιμη για οτιδήποτε
Πέρασα την ώρα μου στο ίντερνετ
Βγαίνω στον δρόμο να χαΪδέψω την γάτα
Αλλά την πατάει αστυνομικό όχημα

Περπατάω στην πόλη με μάυρο φούτερ
Εδώ όπως συνήθως είναι κρύα, κακοί άνθρωποι
Μπροστά μου δεν με περιμένει τίποτα
Αλλά περιμένω εσένα, εσύ θα με βρείς

Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος

Με χρυσή αλυσίδα βυθίζομαι σε βάλτο
Το αίμα μου πιο καθαρό από καθαρά ναρκωτικά
Μαζί με άλλους θα συλληφθείς στην πλατεία
Αλλά εγώ θα κάθομαι με στο δικό μου καινούριο σπίτι

Με χρυσή αλυσίδα βυθίζομαι σε βάλτο
Το αίμα μου πιο καθαρό από καθαρά ναρκωτικά
Μαζί με άλλους θα συλληφθείς στην πλατεία
Αλλά εγώ θα κάθομαι με στο δικό μου καινούριο σπίτι

Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος
Δεν υπάρχει πια θάνατος

[hlias1988]

Μαμά, λένε οτι είμαι τρομοκράτης, γιατί?!
Δεν έκανα τίποτα λάθος ,αλλα είμαι στη μαύρη λίστα
Μαμά, λένε οτι είμαι τρομοκράτης, γιατί?!
Αν έρθει η μέρα της κρίσεως - δεν πάω στον παράδεισο
Μαμά, λένε οτι είμαι τρομοκράτης, γιατί?!
Δεν έκανα τίποτα λάθος ,αλλα είμαι στη μαύρη λίστα
Μαμά, λένε οτι είμαι τρομοκράτης, γιατί?!
Αν έρθει η μέρα της κρίσεως - δεν πάω στον παράδεισο

Φαίνεται κακό, αλλά φαίνεται κανονικό
'Οχι άλλα δάκρυα, ακόμα και αν πονάω
Να είσαι ο εαυτός σου, μην ακούς κανέναν
Χρειαζόμαστε λεφτά, χρειάζομαι ψυχές
Νιώθω τόσο χάλια, αλλά φαίνεται κανονικό
'Οχι άλλα δάκρυα, ακόμα και αν πονάω
Να είσαι ο εαυτός σου, μην ακούς κανέναν
Χρειαζόμαστε λεφτά, χρειάζομαι ψυχές

Είναι τόσο λάθος, αν θέλω να πεθάνω, θέλω να πέθανω?
Είναι τόσο λάθος, αν θέλω να κλάψω, θέλω να κλάψω?
Είναι τόσο λάθος, αν θέλω να πεθάνω, θέλω να πέθανω?
Είναι τόσο λάθος, αν θέλω να κλάψω, θέλω να κλάψω?

Μαμά, λένε οτι είμαι τρομοκράτης, γιατί?!
Δεν έκανα τίποτα λάθος ,αλλα είμαι στη μαύρη λίστα
Μαμά, λένε οτι είμαι τρομοκράτης, γιατί?!
Αν έρθει η μέρα της κρίσεως - δεν πάω στον παράδεισο
Μαμά, λένε οτι είμαι τρομοκράτης, γιατί?!
Δεν έκανα τίποτα λάθος ,αλλα είμαι στη μαύρη λίστα
Μαμά, λένε οτι είμαι τρομοκράτης, γιατί?!
Αν έρθει η μέρα της κρίσεως - δεν πάω στον παράδεισο

Μαμά, λένε ότι είμαι τρομοκράτης
Επειδη η κατάσταση μου είναι αμελής
Και καμία κόλλα δεν χρειάζεται
Είμαι η αποζημίωση
'Ενας καινούργιος πόλεμος άρχισε, κρέμασε τους ακτιβιστές
Είναι ένας πόλεμος για έναν αντρα με βεντέτα
Οταν δένει τις μαύρες δερμάτινες μπότες
(Εντάξει)
Μην υψώσεις το κεφάλι σου μετα απο οταν πεις ,οτι πεις
Εχουν οπλα στις ταράτσες (ενταξει)
Απλα, πακεταρε κονσέρβες, και μεινε μεσα για μια μερα (τι?)
Πάρε ένα ΑΚ(όπλο) επειδή ποτε δεν σπάει (Τι?)
Φίλα την μαμά σου αντίο καο τότε τρέξε, τρέξε, τρέξε (Τι?)
Κρέμασε με στην αγχόνη μπροστά σε όλους
Δες τον λαιμό μου να σπάει, όταν πέφτω
Κρέμασε με στην αγχόνη μπροστά σε όλους
Δες με νεκρή και πες "Το πρόβλημα λύθηκε "(Ναι, ει)

Είναι τόσο λάθος, αν θέλω να πεθάνω, θέλω να πέθανω?
Είναι τόσο λάθος, αν θέλω να κλάψω, θέλω να κλάψω?
Είναι τόσο λάθος, αν θέλω να πεθάνω, θέλω να πέθανω?
Είναι τόσο λάθος, αν θέλω να κλάψω, θέλω να κλάψω?

[hlias1988]

Δεν ήμουν ποτέ ηλίθια
Και ποτέ δεν ήμουν χαρούμενη
Είμαι μια λυπημένη σκύλα, είμαι μια λυπημένη σκύλα
Ναι, αυτή είναι η επιλογή που έκανα
Ποτέ δεν έκανα πιο κοφτερά τα δόντια μου
Ημουν γεννημένη με αυτούς τους κυνόδοντες
Είμαι μια λυπημένη σκύλα, είμαι μια λυπημένη σκύλα
Ναι, αυτή είναι η επιλογή που έκανα

Συναντάς τον εαυτό σου κάθε φορά που με βλέπεις
Ενοχλώ τα πιστεύω σου
Καταστρέφω την μέρα σου με το χλωμό πεθαμένο πρόσωπο μου
Δεν με νοιαζει που ενοχλήσε
Τα άγρια σκυλιά φοβούνται και τα δύο και εμένα και τη φωτιά
Αυτο δεν ειναι σύμπτωση
Ξερνάω στο μαρμάρινο πάτωμα σου
Χαμογελώντας στο σκοτεινό καθρέφτη

Συναντάς τον εαυτό σου κάθε φορά που με βλέπεις
Ενοχλώ τα πιστεύω σου
Καταστρέφω την μέρα σου με το χλωμό πεθαμένο πρόσωπο μου
Δεν με νοιαζει που ενοχλήσε
Τα άγρια σκυλιά φοβούνται και τα δύο και εμένα και τη φωτιά
Αυτο δεν ειναι σύμπτωση
Ξερνάω στο μαρμάρινο πάτωμα σου
Χαμογελώντας στο σκοτεινό καθρέφτη

Δεν ήμουν ποτέ ηλίθια
Και ποτέ δεν ήμουν χαρούμενη
Είμαι μια λυπημένη σκύλα, είμαι μια λυπημένη σκύλα
Ναι, αυτή είναι η επιλογή που έκανα
Ποτέ δεν έκανα πιο κοφτερά τα δόντια μου
Ημουν γεννημένη με αυτούς τους κυνόδοντες
Είμαι μια λυπημένη σκύλα, είμαι μια λυπημένη σκύλα
Ναι, αυτή είναι η επιλογή που έκανα

Δεν ήμουν ποτέ ηλίθια
Και ποτέ δεν ήμουν χαρούμενη
Είμαι μια λυπημένη σκύλα, είμαι μια λυπημένη σκύλα
Ναι, αυτή είναι η επιλογή που έκανα
Ποτέ δεν έκανα πιο κοφτερά τα δόντια μου
Ημουν γεννημένη με αυτούς τους κυνόδοντες
Είμαι μια λυπημένη σκύλα, είμαι μια λυπημένη σκύλα
Ναι, αυτή είναι η επιλογή που έκανα

Δεν είναι κανείς από πάνω μου εδώ
Η πολυτελές ζωή δεν ήταν ποτέ του στυλ μου
Λατρεύω τη λάσπη, με κάνει να μαστουρώνω
Χαμογελάω μόνο όταν δαγκώνω

Δεν είναι κανείς από πάνω μου εδώ
Η πολυτελές ζωή δεν ήταν ποτέ του στυλ μου
Λατρεύω τη λάσπη, με κάνει να μαστουρώνω
Χαμογελάω μόνο όταν δαγκώνω

Δεν είναι κανείς από πάνω μου εδώ
Η πολυτελές ζωή δεν ήταν ποτέ του στυλ μου
Λατρεύω τη λάσπη, με κάνει να μαστουρώνω
Χαμογελάω μόνο όταν δαγκώνω

Συναντάς τον εαυτό σου κάθε φορά που με βλέπεις
Ενοχλώ τα πιστεύω σου
Καταστρέφω την μέρα σου με το χλωμό πεθαμένο πρόσωπο μου
Δεν με νοιαζει που ενοχλήσε
Τα άγρια σκυλιά φοβούνται και τα δύο και εμένα και τη φωτιά
Αυτο δεν ειναι σύμπτωση
Ξερνάω στο μαρμάρινο πάτωμα σου
Χαμογελώντας στο σκοτεινό καθρέφτη

[hlias1988]

Ο κόσμος είναι άρρωστος
Η καρδιά μου το νιώθει
Ο κόσμος είναι σκοτεινός
Η καρδιά μου λάμπει
Ο κόσμος είναι αμαρτία
Η καρδιά μου ήταν παγωμένη
Ο κόσμος είναι είναι θολός
Η καρδιά μου μένει αγνή
Ο κόσμος είναι άρρωστος
Η καρδιά μου το νιώθει
Ο κόσμος είναι σκοτεινός
Η καρδιά μου λάμπει
Ο κόσμος ειναι αμαρτία
Η καρδιά μου ηταν παγωμένη
Ο κόσμος είναι θολός
Η καρδιά μου μένει αγνή

Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Βαθιά μέσα σου
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Βαθιά μέσα σου
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Βαθιά μέσα σου
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Δεν βλέπω
Βαθιά μέσα σου
Δεν βλέπω

Πέσε στα γόνατα
Αυτό είναι το τελευταίο φιλί
Σύρου στην άβυσσο
Πρέπει να το κάνεις αυτό
Πέσε στα γόνατα
Αυτό είναι το τελευταίο φιλί
Σύρου στην άβυσσο
Πρέπει να το κάνεις αυτό

Ο κόσμος είναι άρρωστος
Η καρδιά μου το νιώθει
Ο κόσμος είναι σκοτεινός
Η καρδιά μου λάμπει
Ο κόσμος είναι αμαρτία
Η καρδιά μου ήταν παγωμένη
Ο κόσμος είναι είναι θολός
Η καρδιά μου μένει αγνή
Ο κόσμος είναι άρρωστος
Η καρδιά μου το νιώθει
Ο κόσμος είναι σκοτεινός
Η καρδιά μου λάμπει
Ο κόσμος ειναι αμαρτία
Η καρδιά μου ηταν παγωμένη
Ο κόσμος είναι θολός
Η καρδιά μου μένει αγνή

[hlias1988]

Τυφλοί ηλίθιοι που βλέπετε μόνο αυτά που σας λένε
Ανοίξτε τα μάτια σας και ίσως το δείτε
Υπάρχουν περισσότερα που μπορείτε να δείτε απ' ότι νομίζετε
Μην χαλαρώνετε σαν τους υπόλοιπους και τους αφήσετε να σας τα αρπάξουν

Κορόιδα ηλίθιοι που λέτε μόνο αυτά που σας λένε
Μιλήστε πιο δυνατά και θα δείτε ότι υπάρχει περισσότερη αλήθεια μέσα σας από ό, τι νομίζετε
Κάπου κάποια μέρα θα σταθείτε μπροστά της
Πιστέψτε με ότι υπάρχει μια ατέλειωτη βουνοπλαγιά για να σκαρφαλώσετε και εσείς

Για να μπείτε στο βουνό
Πηγαίνετε από την πλαγιά του
Για να μπείτε στην βουνοπλαγιά
Ξεγελάστε τον άνθρωπο

Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
Με ή χωρίς σπαθί στο χέρι
Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
Αυτός θα μάθει

Κουφοί ηλίθιοι που ακούτε μόνο αυτά που σας λένε
Ανοίξτε τα αυτιά σας και ίσως να το ακούσετε
Ακούστε που υπάρχει μια άγρια ​​καταιγίδα μέσα σας

Καταραμένε ηλίθιε, πώς μπορείς να ακολουθήσεις μονοπάτια που δεν φτιάχτηκαν για σένα
Ο μόνος δρόμος που θα χρειαστεί ποτέ να περπατήσεις είναι ακριβώς εκεί για εσένα
Κάπου κάποια μέρα θα σταθείς μπροστά του
Πίστεψέ με ότι υπάρχει μια ατέλειωτη βουνοπλαγιά για να σκαρφαλώσεις κι εσύ

Για να μπεις στο βουνό
Πήγαινε από την πλαγιά του
Για να μπεις στην βουνοπλαγιά
Ξεγέλασε τον άντρα

Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
Με ή χωρίς σπαθί στο χέρι
Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
Θα μάθει

(Αυτός που μπαίνει ...)
Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
(Αυτός που εισέρχεται στο βουνό του
Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
Αυτός που μπαίνει στο βουνό του
Μες στην βουνοπλαγιά)

[hlias1988]

Άπειρα όνειρα, δε μπορώ να τα αρνηθώ
Το άπειρο είναι δύσκολο να το αντιληφθείς
Δε μπορούσα να ακούσω αυτές τις κραυγές
Ακόμα και στα πιο άγρια όνειρά μου

Ασφυξία άγρυπνη σε μια αγωνία
Φοβισμένος να ξανακοιμηθώ
Αν το όνειρο αρχίσει ξανά
Κάποιος καταδιώκεται, δε μπορώ να κουνηθώ
Στεκόμενο αλύγιστο, του εφιάλτη το άγαλμα
Τι όνειρο, πότε θα τελειώσει, και πότε θα υπερβώ τα όρια;

Ανήσυχος ύπνος, ο νους σε αναστάτωση
Ένας εφιάλτης τελειώνει, άλλο εύφορο
Ερχόμενοι σε μένα, τόσο φοβισμένος να κοιμηθώ
Αλλά φοβισμένος να ξυπνήσω τώρα, σε τόσο βάθος

Έστω και αν αντιληφθεί νέα ύψη
Μάλλον μου αρέσουν οι ανήσυχες νύχτες
Με κάνει να αναρωτιέμαι, με κάνει να σκέφτομαι
Υπάρχει περισσότερο σε αυτό, είμαι στο χείλος του γκρεμού
Δεν είναι ο φόβος του τι είναι ακατανόητο
Είναι απλά τι θα μπορούσα να ανταποκριθώ
Έχω μια ενδιαφέρουσα σχεδόν επιθυμία
Αλλά θα μου άρεσε να πάω τόσο μακριά;

Δε μπορώ να είμαι σύμπτωση
Τόσα πράγματα είναι εμφανή
Μου λες “είσαι ένας άπιστος”
Πνευματιστής; Ωραία λοιπόν δεν είμαι
Αλλά δε θα ήθελες να μάθεις την αλήθεια
Στο τι είναι εκεί έξω να έχει την απόδειξη
Και βρες σε ποια πλευρά είσαι
Που θα τελειώσεις στον Παράδεισο ή στην Κόλαση;

Βοήθησέ με.Βοήθησέ με να βρω τον αληθινό μου εαυτό μην κοιτάζοντας στο μέλλον
Σώσε με, σώσε με από το βασανισμό
Του εαυτού μου ακόμη και μέσα στα όνειρά μου

Πρέπει να υπάρχει περισσότερο σε αυτό
Από αυτό
Ή πες μου γιατί υπάρχουμε
Θα μου άρεσε να το σκεφτώ αυτό όταν πεθάνω
Θα πάρω μια ευκαιρία μια άλλη φορά
Και να επιστρέψω και να ζήσω ξανά
Μετεμψυχώνομαι, παίζω το παιχνίδι
Ξανά και ξανά και ξανά.

[hlias1988]

Μέσα από αψιά σύννεφα μυγών του θέρους,
Ο κήπος μεγαλώνει με χίλιους περισσότερους σοφούς,
Ριγμένοι αέναα σε ουράνια όνειρα,
Γδέρνουν τον τάφο του νεκρού Ναζωραίου.

Παρακολουθώ την καταιγίδα να πλησιάζει,
Το έρεβος το όνομα μου καλεί,
Τα δέντρα αδημονούν,
Καθώς νιώθουν την εποχή ν `αλλάζει,
Οι καρποί τους σάπισαν,
Απαγορευμένοι ήσαν κάποτε και γραφτό τους ήταν να πεθάνουν,
Το νήμα της ζωής κείτεται κομμένο,
Στην κόψη του παραδείσου.

Σαρδόνιοι άνεμοι μίσους ξεδιπλώνονται,
Χτυπώντας πύργους ψηλούς που σφίγγουν τον ήλιο,
Νύχια απλώνουν το πέπλο της,
Επανάκτησις, η ώρα μας έχει έρθει...

Το φθινόπωρο απλώνει τα χρυσά φτερά του,
Και στρώνει το μονοπάτι για τους αθέατους,
Ένας συνελιγμένος ιστός κακίας έχει επιτέλους υφανθεί...
Χειμώνας γεννημένος από στέρφους μηρούς,
Να αντιμετωπίσει ξανα, να σφαγιάσει τους τυφλούς,
Και τα πετάξει τα ηνία αδέσμευτος στους ουρανούς.

Προσεύχονται στο αναδυόμενο ολόγιομο φεγγάρι,
Η Άρτεμις κινείται γεμάτη χάρη,
Τυλιγμένη μόνο με το πέπλο του δειλινού,
Πόσα μυστικά μπορούν να διαβάσουν στο πρόσωπο σου ;

Θα γνωρίσουν μεγαλοπρέπεια,
Ομορφιά, μέσα σε νεκρό από όνειρα ύπνο,
Και πορφυρές θάλασσες που ματώνουν παγωμένες ακτές ;
Μήπως ο "θεός" της τιθασευμένης αγάπης τους,
Θα κατευνάσει την κυριαρχία μας, από κόσμους ψηλά
Ή θα υποχωρήσει από φόβο μπρος στο Χάος εγειρόμενο για πόλεμο ;

ΠΟΛΕΜΟΣ!

Ξεριζώστε καρφιά στρεβλωμένα,
Που σας κρατούσαν, παραμονεύοντας βαθιά,
Οι προσευχές του Σεπτεμβρίου εξασθενούν,
Κάψτε τους βωμούς των φυλακισμένων αμνών,
Ηγηθείτε της ανταρσίας
Ενός κόσμου που δεν αναζητά τελειωμό,
"Είμαστε αυτό που είμαστε, (και) αυτό που θα γίνουμε, ξανά..."

Εμφανίσου, ζωσμένος τρόμο,
(Στην παρηγόρια των δικών σου)*,
Κηλίδωσε το πάλλευκο δειλινό με κόκκινο,
Και άσε τους άλλους να ακολουθήσουν,

Το θέρος ψυχορραγεί....

[hlias1988]

Δεν δίνω δεκάρα πια για αυτόν τον κόσμο
Θέλω μόνο να ζήσω τη δική μου φαντασίωση
Η πίστη με έφερε ως εδώ
Ό,τι ήταν γραφτό να γίνει, συμβαίνει αυτή τη στιγμή

Ανακάλυψα ότι μου αρέσει να ζω επικίνδυνα
Το να ζεις στα άκρα είναι σαν...με κάνει να αισθάνομαι ολοκληρωμένος
Ποιος νοιάζεται πλέον τι είναι σωστό ή λάθος, έτσι είναι η πραγματικότητα
Να σκοτώνουμε για να επιβιώσουμε, όπου κι αν περιπλανηθούμε
Όπου κι αν κρυφτούμε, ο σκοπός να είναι να ξεφύγουμε

Δεν θέλω να μπει τέλος στην ύπαρξή μου
Πρέπει να προετοιμαστούμε για τα στοιχεία της φύσης
Θέλω μόνο να νιώθω σαν να ήμασταν δυνατοί
Δεν χρειαζόμαστε κώδικα ηθικής

Μου αρέσουν όλα τα ανάμεικτα συναισθήματα και ο θυμός
Βγάζουν από μέσα σου το ζώο, τη δύναμη που μπορείς να αισθανθείς
Και νιώθω τόσο φτιαγμένος, γεμάτος αδρεναλίνη
Ενθουσιασμένος, αλλά φοβάμαι να πιστέψω ότι γίναμε έτσι.

Άγιοι και αμαρτωλοί
Κάτι μέσα μας
Είμαστε ο Άρχοντας των μυγών

Άγιοι και αμαρτωλοί
Κάτι που μας σπρώχνει
Να γίνουμε o Άρχοντας των μυγών

[hlias1988]

Καθώς την κοιλάδα αυτή περνώ
Από κάτω ένας ποταμός
Μία φωτιά ο ουρανός
Ακτινοβολεί η πόλη
Μία ζωή εν τη γενέσει της
Έτοιμη να ξεδιπλωθεί

Καθώς τα πόδια σου "βρίσκουν" πια στην άμμο
Των κυμάτων ο παφλασμός
Δεν ξέρεις προς τα πού πηγαίνεις
Όμως να λοξοδρομήσεις δεν μπορείς
Έχεις μια καρδιά γεμάτη από όνειρα πλέον
Κι εδώ θα παραμείνεις

Είναι εκεί όπου ρέει γοργά ο ποταμός
Εκεί, θρύλοι του παρελθόντος υπάρχουν
Το μέλλον σου γραμμένο στ' άστρα από καιρό
Δεν γίνεται ν' αγοραστεί, δεν γίνεται να πουληθεί
Αξίζει πολύ περισσότερο από διαμάντια και χρυσό
Διαθέτεις την καρδιά, διαθέτεις την ψυχή, μία φλόγα

Λοιπόν, μια καταιγίδα φέρνει την φωτιά
Η βροχή καίει το έδαφος
Μα μία θύελλα θα κοπάσει
Μία ψυχή χαμένη μπορεί να βρεθεί
Λες πως θα με συναντήσεις
Εκεί όπου είναι άγριος ο ανθός

Είναι εκεί όπου ρέει γοργά ο ποταμός
Εκεί, θρύλοι του παρελθόντος υπάρχουν
Το μέλλον σου γραμμένο στ' άστρα από καιρό
Δεν γίνεται ν' αγοραστεί, δεν γίνεται να πουληθεί
Αξίζει πολύ περισσότερο από διαμάντια και χρυσό
Διαθέτεις την καρδιά, διαθέτεις την ψυχή, μία φλόγα

Είναι εκεί όπου ρέει γοργά ο ποταμός
Εκεί, θρύλοι του παρελθόντος υπάρχουν
Άκου του ρολογιού τον χτύπο, τον χρόνο που περνά
Δεν γίνεται ν' αγοραστεί, δεν γίνεται να πουληθεί
Αξίζει πολύ περισσότερο από διαμάντια και χρυσό
Διαθέτεις την καρδιά, διαθέτεις την ψυχή, μία φλόγα

Κι όταν τα χρώματα αρχίζουν να ξεθωριάζουν
Φεύγεις αναζητώντας μια καλύτερη μέρα
Εδώ ακριβώς είναι το μέρος που θα μείνεις, ένα σπιτικό

Δεν γίνεται να αγοραστείς, δεν γίνεται να πουληθείς
Διαθέτεις την καρδιά, διαθέτεις την ψυχή
Πλασμένη από σάρκα, πλασμένη από αίμα
Μία φλόγα