Σφίξιμο στο στηθος

[Geo12]

Δοκιμασε ντεπον για τωρα. Εμενα με βοηθησε , μειωσε τον πονο.
Πήγανε σε ψυχίατρο! Δεν περναει απο μονο του. Φιλικα στο λεω.

[trelameni]

Τελοσπαντων πήγα και σε νευρολογο εκτός από όλους αυτούς. Όλοι μου είπαν άγχος εκτός από τη γαστροσκοπηση που έδειξε ήπια γαστριτιδα και ελκος αλλά ο γαστρεντερολογος μου είπε δεν δικαιολογειται ο πόνος εκεί ψηλά. Στην αρχή όταν με έπιανε αυτός ο πόνος πάθαινα κρίσεις πανικού αλλά τώρα που έχει γίνει μόνιμος αυτός ο πόνος απλά υποφέρω καθημερινά. Ο νευρολόγος μου είπε να πάρω ζαναξ για λίγες μέρες σαν αγωγή και μετά αν συνεχιστούν οι πονοι κάποιο αντικαταθληπτικο

Επειδη και εγω εχω γαστριτιδα παρατηρησα οτι καποιες φορες αισθανομαι πανω απο το στηθος πιεση αρκετη οταν εχω πολλες ωρες να φαω,μολις λοιπον φαω εξαφανιζεται.εσυ ποτε το παθαινεις??

[Wendy]

Επειδη και εγω εχω γαστριτιδα παρατηρησα οτι καποιες φορες αισθανομαι πανω απο το στηθος πιεση αρκετη οταν εχω πολλες ωρες να φαω,μολις λοιπον φαω εξαφανιζεται.εσυ ποτε το παθαινεις??

Πλέον το έχω σχεδόν μόνιμα! Όλη μέρα! Είναι φαύλος κύκλος.. με το που ξυπνάω το πρωί σκέφτομαι μάλλον ότι τώρα θα με πιάσει και ξεκινάει.. μερικές φορές είναι σαν πίεση άλλες σαν μαχαιριά.. μου χαλάει όλη τη διάθεση! Συνεχίζω κανονικά την καθημερινότητα μου αλλά ο πόνος είναι εκεί. Δεν περνάει με παυσίπονο. Παίρνω και χάπια για το στομάχι.. πάλι τίποτα. Τι άλλο να κανω; Ο νευρολόγος μου είπε να συνεχίσουμε με κάποιο αντικαταθληπτικο αν δεν περάσει αυτές τις μέρες με τα ζαναξ αλλά διάβασα για τόσες παρενέργειες που το φοβάμαι πολύ!

[Skiouros8]

Για το στομάχι τι παιρνεις; Προσεχεις τη διατροφη σου; Συμπτώματα παλινδρόμησης κάνουν πολλές φορές συμπτώματα που συγχέονται με καρδια. Χθες είχα δυσπεψία. Είναι παρόμοια συμπτώματα με αυτά του εμφράγματος (σφίξιμο, βάρος κ.ο.κ)

[Wendy]

Για το στομάχι τι παιρνεις; Προσεχεις τη διατροφη σου; Συμπτώματα παλινδρόμησης κάνουν πολλές φορές συμπτώματα που συγχέονται με καρδια. Χθες είχα δυσπεψία. Είναι παρόμοια συμπτώματα με αυτά του εμφράγματος (σφίξιμο, βάρος κ.ο.κ)

Πήρα τα νεξιουμ.. οι γιατροί όλοι μου το απέκλεισαν να πονάω εκεί από το στομαχι. Κάποιες φορές είναι κάτω από την κλειδα, άλλες στο κέντρο προς τα πανωάλλες προς τη μασχάλη.. τι να πω. Με έχει κουράσει αυτή η διαδικασία με τους γιατρούς και έχω κουράσει κ εγω τους γύρω μου.. Έχω και μικρό παιδί και φοβάμαι κάθε φορα που μένω μόνη μου μαζί του μην πάθω τίποτα και αυτό χειροτερεύει την κατάσταση..

[Skiouros8]

Τα πήρες ή τα παιρνεις; Γιατι το έλκος θέλει κάποιο διάστημα να θεραπευτεί.


Στο κέντρο είναι σίγουρα πόνος ΓΟΠ, δεν ξέρω τι λένε οι δικοί σου γιατροί, οι δικοί μου λενε πως ειναι πιθανον. Ειναι γενικα γνωστο στην ιατρικη βιβλιογραφια και στην αντιμετωπιση επειγοντων περιστατικων οτι τα συμπτωματα της παλινδρομησης πολλες φορές συμπίπτουν με αυτά της καρδιάς σε σημείο να αλλοιώνουν ακόμα και καρδιογράφημα. Έχω διαβάσει περίπτωση που υπήρχε ST elevation σε νεαρό ενήλικα με συμπτώματα παλινδρόμησης και μετα τη θεραπεία το καρδιογράφημα του ήταν φυσιολογικό.
Έχει τύχει και σε μένα να πάω με ασθενοφόρο με κρίση πανικού λόγω δυσπεψίας στα επειγοντα, πιστευοντας οτι παθαινω εμφραγμα και το καρδιογράφημα μου αλλοιωνοταν με παράσιτα λόγω συσπάσεις του οισοφάγου μου που εγώ θεωρούσα έκτακτες αλλά ήταν τελικα συσπάσεις του οισοφάγου και το καρδιογράφημα βγήκε εντελει φυσιολογικό.


Είναι πολύ εύκολο να τα μπερδεύεις γιατί σχετίζονται εξίσου με τον αέρα και νιώθεις το φτερούγισμα/σταμάτημα ανάσας κι εκεί.

Μπορεί επίσης να είναι παγιδευμένο αέριο εντέρου (ο πόνος μπορεί να είναι ψηλά στον αριστερό πονο) ή κάτι μυοσκελετικο. Το οποίο είναι εξίσου σοβαρό. Εγώ δεν έδινα σημασία σε μυοεσκελετικους πόνους και τους θεωρούσα πόνους καρδιάς μέχρι που αναγκάστηκα να φοράω ναρθηκακι για δύο μήνες λόγω καταπονησης. Χθες είχα ακριβώς τα ίδια συμπτώματα με σένα , πόνο στα αριστερά, κοντά στη μασχάλη, αντανακλούσε και σε όλο το χέρι. Εγώ βέβαια έχω αρχίσει να πιστεύω μήπως είναι ο πνεύμονας μου που με ενοχλεί γιατι έχω και τις αιμοπτυσεις, αλλά δεν ξέρω. Είναι και το έντερο εκεί και έχω ευερεθιστο, ολα αυτα παιζουν ρολο δυστυχως.

Ψάξε το στις κατάλληλες ειδικότητες αν συνεχίζει. Μπορει πχ να είναι αντανακλαστικός πόνος από τη σπλήνα. Έχεις κάνει υπέρηχο άνω κοιλίας; Πήγαινε σε έναν παθολόγο να σε καθοδηγήσει.

Ακολούθα πρώτα το πλάνο του νευρολόγου με την αγωγή κι αν μένεις στα ίδια, το ξαναβλεπεις.

Τα ζαναξ τα ξεκινησες;

[Wendy]

Τα πήρες ή τα παιρνεις; Γιατι το έλκος θέλει κάποιο διάστημα να θεραπευτεί.


Στο κέντρο είναι σίγουρα πόνος ΓΟΠ, δεν ξέρω τι λένε οι δικοί σου γιατροί, οι δικοί μου λενε αυτο και ειναι γνωστο γενικα στηβ ιατρικη βιβλιογραφια οτι τα συμπτωματα της παλινδρομησης πολλες φορές συμπίπτουν με αυτά της καρδιάς σε σημείο να αλλοιώνουν ακόμα και καρδιογράφημα. Έχω διαβάσει περίπτωση που υπήρχε ST elevation σε νεαρό ενήλικα με συμπτώματα παλινδρόμησης και μετα τη θεραπεία το καρδιογράφημα του ήταν φυσιολογικό.
Έχει τύχει και σε μένα να πάω με κρίση πανικού λόγω δυσπεψίας ατα επειγοντα και το καρδιογράφημα αλλοιωνοταν με παράσιτα λόγω συσπάσεις του οισοφάγου μου που εγώ θεωρούσα έκτακτες αλλά ήταν συσπάσεις του οισοφάγου. Είναι πολύ εύκολο να τα μπερδεύεις γιατί σχετίζονται εξίσου με τον αέρα και νιώθεις το φτερούγισμα/σταμάτημα ανάσας κι εκεί.

Μπορεί επίσης να είναι παγιδευμένο αέριο εντέρου (ο πόνος μπορεί να είναι ψηλά στον αριστερό πονο) ή κάτι μυοσκελετικο. Το οποίο είναι εξίσου σοβαρό. Εγώ δεν έδινα σημασία σε μυοεσκελετικους πόνους και τους θεωρούσα πόνους καρδιάς μέχρι που αναγκάστηκα να φοράω ναρθηκακι για δύο μήνες λόγω καταπονησης. Χθες είχα ακριβώς τα ίδια συμπτώματα με σένα , πόνο στα αριστερά, κοντά στη μασχάλη, αντανακλούσε και σε όλο το χέρι. Εγώ βέβαια έχω αρχίσει να πιστεύω μήπως είναι ο πνεύμονας μου που με ενοχλεί γιατι έχω και τις αιμοπτυσεις, αλλά δεν ξέρω. Είναι και το έντερο εκεί και έχω ευερεθιστο, ολα αυτα παιζουν ρολο δυστυχως.

Ψάξε το στις κατάλληλες ειδικότητες αν συνεχίζει. Να ειναι πχ αντανακλαστικός πόνος από τη σπλήνα. Έχεις κάνει υπέρηχο άνω κοιλίας; Πήγαινε σε έναν παθολόγο να σε καθοδηγήσει.

Ακολούθα πρώτα το πλάνο του νευρολόγος με την αγωγή κι αν μένεις στα ίδια, το ξαναβλεπεις.

Τα ζαναξ τα ξεκινησες;

Αρχικά σ ευχαριστώ για την απάντηση σου.. ναι τα ζαναξ τα έχω ξεκινήσει αλλά μες τη μέρα δεν με βοηθούν καθόλου στους πόνους. Τα νεξιουμ τα παίρνω ακόμα και τώρα ανά δεύτερη μέρα το πρωί όπως μου είπε ο γαστρεντερολογος. Γενικά έχω και έναν ευθιασμο αυχενα αλλά είχα συμβιβαστεί με αυτό ότι κατά καιρούς με έπιανε για κάποιες μέρες και μετά μου περνούσε. Αυτό τον καιρό νιώθω πέρα από τον πόνο στο θωρακα και μονιμο πιασιμο στις ομωπλατες και κάποιες φορές στα σημεία που είναι τα νεφρα. Ο καρδιολόγος όταν είχα πάει πριν κάποιους μήνες μου είχε κάνει και υπέρηχο σχεδόν παντού και μου είπε πει όλα καλά. Θέλω να ξεκινήσω το αντικαταθληπτικο γιατί όλοι λένε ότι βοηθάει αλλά με αυτά που διάβασα εδώ μέσα έχω φοβηθεί πολύ.. Επίσης όλα ξεκίνησαν από μια λυποθυμια που είχα το καλοκαίρι και πήγα στο νοσοκομείο και με τρομαξαν γιατί βρήκαν ανεβασμενη την τροπονινη αλλά επειδή την επανέλαβα την επόμενη μέρα σε ιδιώτη και μου έκανε φουλ τσεκ απ δικός μου καρδιολόγος μου είπε ότι δεν βλέπει τίποτα ανησυχητικό. Αργότερα είχα ένα θάνατο δικού μου προσώπου από καρδιά και από τότε άρχισε το δικό μου μαρτύριο.. Τέλος ο νευρολόγος μου είπε ότι δεν τον ανησυχούν αυτοί οι πονοι που του λέω αλλά περισσότερο η λυποθυμια και μου έχει γράψει μαγνητική εγκεφάλου παρ όλο που στο νοσοκομείο μου είχαν κάνει αξονική..

[Skiouros8]

Πόσο ανεβασμένη ήταν η τροπονινη σου και πως το εξήγησε κ γιατρός ; Ολα τα αλλα ενζυμα της καρδιας τα ειδατε μετα στο τσεκ απ;

Τι ηλικία εχεις;

Τα αντικαταθλιπτικα μπορεί να σε βοηθήσουν δεν χάνεις να δοκιμάσεις.

[Wendy]

Πόσο ανεβασμένη ήταν η τροπονινη σου και πως το εξήγησε κ γιατρός ; Ολα τα αλλα ενζυμα της καρδιας τα ειδατε μετα στο τσεκ απ;

Τι ηλικία εχεις;

Τα αντικαταθλιπτικα μπορεί να σε βοηθήσουν δεν χάνεις να δοκιμάσεις.

Δεν θυμάμαι ακριβώς αλλά ήταν ανεβασμένη. Ο γιατρός μου είπε ότι συνεκτιμαται και με τα υπόλοιπα τα οποία ήταν όλα φυσιολογικά και με είχε καθησυχάσει τότε.Επισης έκανα ξανά των εξέταση αυτή την επόμενη μέρα και ήταν τελείως φυσιολογική (απ ότι μου είπε αν ανέβει για κάποιο θέμα καρδιάς κατεβαίνει σταδιακά μέσα σε μιαεβδομαδα κ όχι κατευθείαν την επόμενη μερα).Ασε άλλη τρομάρα τοτε. Είμαι 32, αδύνατη χωρίς κάποια κληρονομικοτητα η αλλά προβλήματα. Μόνο κρισεις πανικού που πάθαινε και ο πατέρας μου.Εχω πιστει ότι δεν έχω κάτι παθολογικο κατά 90% πλέον. Πραγματικα πιστεύω οτι είναι κάτι σαν μετατραυματικο μετά από αυτό που πέρασα. Και ήταν και γενικά μια περίοδος άγχους κλπ.. τι να πω.. έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον. Παλεύονται όμως τα αντικαταθληπτικα η θα με κάνουν χειρότερα μέχρι να δράσουν;

[Skiouros8]

Είναι δείκτης εμφράγματος και ναι συνήθως μένει μια εβδομάδα περιπου ανεβασμενη. Αν δεν ήταν λάθος και εφοσον ο καρδιολογος είδε τους άλλους δεικτες , δες το με έναν ορθοπεδικό ή ρευματολογο. Η τροπονινη μπορεί να ανέβει και λόγω μυοσκελετικων θεμάτων και τραυμάτων στην περιοχή του στήθους.


Για τ αντικαταθλιπτικα, εξαρτάται ποιο , σε τι δόση κλπ. Όλα τα χάπια θέλουν μια περίοδο προσαρμογης. Σε βλεπει ψυχοατρος; Καλυτερα να τα συζητήσεις μαζί του.

[Wendy]

Είναι δείκτης εμφράγματος και ναι συνήθως μένει μια εβδομάδα περιπου ανεβασμενη. Αν δεν ήταν λάθος και εφοσον ο καρδιολογος είδε τους άλλους δεικτες , δες το με έναν ορθοπεδικό ή ρευματολογο. Η τροπονινη μπορεί να ανέβει και λόγω μυοσκελετικων θεμάτων και τραυμάτων στην περιοχή του στήθους.


Για τ αντικαταθλιπτικα, εξαρτάται ποιο , σε τι δόση κλπ. Όλα τα χάπια θέλουν μια περίοδο προσαρμογης. Σε βλεπει ψυχοατρος; Καλυτερα να τα συζητήσεις μαζί του.

Προς το παρόν μόνο νευρολόγος. Ο καρδιολόγος τότε μου είπε πιο πολύ για λάθος το βλέπει. Εκτός και αν είχα χτυπήσει πέφτοντας και έφταιγε κ αυτό..λέω εγώ τι να πω πια και εγώ δεν ξέρω. Ακτινογραφία που είχα κάνει είχε βγει επίσης καθαρή. Άρα δεν έχω σπάσει τίποτα :Ρ Φυσικά και θα τα συζητήσω με ειδικό απλά πραγματικά ήθελα να τα γράψω εδώ να φύγουν από μέσα μου μάλλον και να μου πουν και άλλοι εμπειρίες. Μου φαίνεται απίστευτο τι μπορεί να κάνει το μυαλό.. Ευχαριστώ πάντως για το χρόνο σου!

[picamama]

Θα ήθελα να καταθέσω την εμπειρία μου ελπίζοντας ότι θα βοηθήσει τους/τις συνπασχοντες/συνπασχουσες.... Μεταξύ σοβαρού και αστείου θα έλεγα ότι έχω πάρει ντοκτορά στο θέμα σφίξιμο στο στήθος γιατί με τυραννούσε σχεδόν 10 χρόνια!(ευτυχώς όχι συνεχόμενα θα εξηγήσω παρακάτω) Πρώτη φορά με έπιασε όταν ήμουν 16-17 χρονων και για έναν ολόκληρο χρόνο (!) ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΟΛΗ ΜΕΡΑ, είχα σφίξιμο/βάρος στο στηθος. Απορώ κι εγώ πως το άντεξα τόσο καιρό...Άρχισα λοιπόν να πηγαίνω σε όλους τους γιατρούς, πνευμονολογους, παθολόγους,καρδιολόγους, ορθοπεδικούς(μόνο σε γαστρεντερολογο δεν πήγα, γιατί μάλλον ήμουν πολύ μικρή για να εξετάσουν μήπως είχα θέματα από οισοφάγο/στομάχι), έκανα οποιαδήποτε εξέταση θα μπορούσε να δείξει κάποιο παθολογικό πρόβλημα που θα δικαιολογούσε ένα τέτοιο σύμπτωμα. Τίποτε το παθολογικό δε βρέθηκε, άρχισα να τρέχω σε νευρολόγους/ ψυχιάτρους και το πόρισμα όλων ήταν αγχωδης διαταραχή πανικού ( γιατί αυτό το σφίξιμο όλη μέρα με οδήγησε στο να παθαίνω και κρίσεις πανικού), αλλά επειδή ήμουν πολύ μικρή στην αρχή δεν θέλαν να μου δώσουν φαρμακα...Μέχρι και βελονισμό έκανα μπας και με βοηθήσει, τιποτα...Μια μικρή ανακούφιση άρχισα να νιώθω, όταν μετά από την ταλαιπωρία ολοκλήρου έτους ενας ψυχίατρος εδεησε να μου γράψει 0.25 ζαναξ ( μου είχαν πρωτύτερα συνταγογραφήσει bespar, δε μου κάνε απολύτως τίποτε, όπως επίσης απολύτως τίποτε δεν μου έκανε και το lexotanil). Αυτό με βοήθησε να αρχίσω να πείθομαι ότι όντως αυτό που ένιωθα ήταν ψυχοσωματικό...Ειλικρινά ανακουφίστηκα όταν μου συνταγογράφησαν αντικαταθλιπτικό ( ladose συγκεκριμένα). Μετά από έξη μήνες θεραπείας είχα απαλλαγει από το βάρος.Με ξαναεπισκεπτοταν βέβαια ανά τακτά χρονικά διαστήματα τα επόμενα δέκα χρόνια αλλά έχοντας πλέον μια αποτελεσματική θεραπεία στο παρελθόν αντιμετωπιζόταν όλο και πιο εύκολα. Μέχρι που το συνηθισα τόσο πολύ (το σφίξιμο στο στήθος) ως σύμπτωμα άγχους ώστε το σώμα μου αποφάσισε να το απορριψει και να στραφεί σε νέα ψυχοσωματικά συμπτώματα για να εκφράζει τη δυσφορία του (ζαλάδες, σπασμοί εντέρου, πόνοι αρθρώσεων...). Αυτό μέχρι πρόσφατα,το Νοέμβριο του 2020, που κόλλησα κοβιντ και με έπιασε ξανά, από τον φόβο μου, σφίξιμο στο στήθος όλη μέρα, 26 χρόνια μετά την πρώτη φορά που το ενοιωσα και 20 χρόνια μετά την τελευταία φορά που έκανα θεραπεια για το συγκεκριμένο σύμπτωμα... Dragilan έπαιρνα ήδη για άλλα ψυχοσωματικά, πήρα λοιπόν το Νοεμβριο και κανένα 0,25 ζαναξ όταν με έπιανε πολύ έντονα μέχρι να περάσει το 20ημερο της καραντίνας και να βεβαιωθώ ότι δεν έχουν πάθει τίποτα τα πνευμόνια μου από τον κοβιντ, και όταν πέρασε η καραντίνα και το άγχος μου πέρασε και το σφίξιμο...Συγγνώμη για το σεντόνι ...

[Wendy]

Θα ήθελα να καταθέσω την εμπειρία μου ελπίζοντας ότι θα βοηθήσει τους/τις συνπασχοντες/συνπασχουσες.... Μεταξύ σοβαρού και αστείου θα έλεγα ότι έχω πάρει ντοκτορά στο θέμα σφίξιμο στο στήθος γιατί με τυραννούσε σχεδόν 10 χρόνια!(ευτυχώς όχι συνεχόμενα θα εξηγήσω παρακάτω) Πρώτη φορά με έπιασε όταν ήμουν 16-17 χρονων και για έναν ολόκληρο χρόνο (!) ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΟΛΗ ΜΕΡΑ, είχα σφίξιμο/βάρος στο στηθος. Απορώ κι εγώ πως το άντεξα τόσο καιρό...Άρχισα λοιπόν να πηγαίνω σε όλους τους γιατρούς, πνευμονολογους, παθολόγους,καρδιολόγους, ορθοπεδικούς(μόνο σε γαστρεντερολογο δεν πήγα, γιατί μάλλον ήμουν πολύ μικρή για να εξετάσουν μήπως είχα θέματα από οισοφάγο/στομάχι), έκανα οποιαδήποτε εξέταση θα μπορούσε να δείξει κάποιο παθολογικό πρόβλημα που θα δικαιολογούσε ένα τέτοιο σύμπτωμα. Τίποτε το παθολογικό δε βρέθηκε, άρχισα να τρέχω σε νευρολόγους/ ψυχιάτρους και το πόρισμα όλων ήταν αγχωδης διαταραχή πανικού ( γιατί αυτό το σφίξιμο όλη μέρα με οδήγησε στο να παθαίνω και κρίσεις πανικού), αλλά επειδή ήμουν πολύ μικρή στην αρχή δεν θέλαν να μου δώσουν φαρμακα...Μέχρι και βελονισμό έκανα μπας και με βοηθήσει, τιποτα...Μια μικρή ανακούφιση άρχισα να νιώθω, όταν μετά από την ταλαιπωρία ολοκλήρου έτους ενας ψυχίατρος εδεησε να μου γράψει 0.25 ζαναξ ( μου είχαν πρωτύτερα συνταγογραφήσει bespar, δε μου κάνε απολύτως τίποτε, όπως επίσης απολύτως τίποτε δεν μου έκανε και το lexotanil). Αυτό με βοήθησε να αρχίσω να πείθομαι ότι όντως αυτό που ένιωθα ήταν ψυχοσωματικό...Ειλικρινά ανακουφίστηκα όταν μου συνταγογράφησαν αντικαταθλιπτικό ( ladose συγκεκριμένα). Μετά από έξη μήνες θεραπείας είχα απαλλαγει από το βάρος.Με ξαναεπισκεπτοταν βέβαια ανά τακτά χρονικά διαστήματα τα επόμενα δέκα χρόνια αλλά έχοντας πλέον μια αποτελεσματική θεραπεία στο παρελθόν αντιμετωπιζόταν όλο και πιο εύκολα. Μέχρι που το συνηθισα τόσο πολύ (το σφίξιμο στο στήθος) ως σύμπτωμα άγχους ώστε το σώμα μου αποφάσισε να το απορριψει και να στραφεί σε νέα ψυχοσωματικά συμπτώματα για να εκφράζει τη δυσφορία του (ζαλάδες, σπασμοί εντέρου, πόνοι αρθρώσεων...).Αυτό μέχρι πρόσφατα,το Νοέμβριο του 2020, που κόλλησα κοβιντ, και με έπιασε ξανά, από τον φόβο μου, σφίξιμο στο στήθος όλη μέρα, 26 χρόνια μετά την πρώτη φορά που το ενοιωσα και 20 χρόνια μετά την τελευταία φορά που έκανα θεραπεια για το συγκεκριμένο σύμπτωμα... Dragilan έπαιρνα ήδη για άλλα ψυχοσωματικά, πήρα λοιπόν το Νοεμβριο και κανένα 0,25 ζαναξ όταν με έπιανε πολύ έντονα μέχρι να περάσει το 20ημερο της καραντίνας και να βεβαιωθώ ότι δεν έχουν πάθει τίποτα τα πνευμόνια μου από τον κοβιντ, και όταν πέρασε η καραντίνα και το άγχος μου πέρασε και το σφίξιμο...Συγγνώμη για το σεντόνι ...

Σ ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση σου.. με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα όταν βλέπω ότι υπάρχουν και άλλοι (δεν το εύχομαι σε κανέναν εννοείται). Διάβαζα τόσο καιρό για πόνους στο στηθος εδώ αλλά κανένας δεν έλεγε να τον έχει κάθε μέρα όλη μέρα και πάντα μου δημιουργείται η αμφιβολία αν τελικά έχω κάτι παθολογικο. Δεν ξέρω τι άλλο να κοιτάξω! Ελπίζω να μου περάσει και μένα με κάποιο αντικαταθληπτικο γιατί δεν το βλέπω αλλιώς.. Τώρα έχει ξεκινήσει και πονος στην πλατη και δεν λέει να μου φύγει από το μυαλό η ιδέα ότι κάτι δεν πάει καλά..

[picamama]

Αγαπητή Wendy
δε χρειάζεται να με ευχαριστείς, χαίρομαι αν σε βοήθησα έστω και λίγο. Γι' αυτό άλλωστε έγραψα όλο αυτό το μακριναρι παραπάνω, χεχεχε.... Εύχομαι συντομα να βρεις λύση στο πρόβλημα σου γιατί, παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια (τώρα είμαι 42 χρόνων),θυμάμαι σαν χθες την απόγνωση που ένοιωθα. Θυμάμαι στην αρχή το άγχος των ιατρικών εξετάσεων, σκεφτόμουν τι σοβαρό έχω κι αισθάνομαι έτσι, και μετά όταν δε βρέθηκε τίποτε το παθολογικό, υπήρχαν άλλες σκεψεις του στυλ "μήπως έχω κάτι πολύ σπάνιο και δε μου το βρίσκουν;", " αφού δεν έχω τίποτα γιατί δεν περνάει", και το χειροτερο μου ήταν "αφού δεν είμαι άρρωστη(σωματικά) πότε θα μου περάσει και θα αρχίσω να αισθάνομαι φυσιολογικά; μια ζωή έτσι θα είμαι σαν να μην μπορώ να πάρω ανάσα;" Και τοτε δεν είχαμε ούτε ίντερνετ ώστε να έχουμε τόση πληροφόρηση ή επικοινωνία με άλλους που περνούσαν τα ίδια και δεν ήξερα κανένα στον κύκλο μου που να ειχε κατι ανάλογο.Ευτυχως είχα πραγματικούς φίλους στο σχολείο που προσπαθούσαν να με κάνουν να νοιώσω καλύτερα, και οι γονείς μου ήταν ευαίσθητοι και καλλιεργημένοι άνθρωποι και με στηριζαν... Αν είχα τίποτε αναίσθητους γονείς που αποπαιρνουν τα παιδιά τους και δεν ασχολούνται μαζί τους, μπορεί να είχα φουντάρει από την πίεση...Τεσπά, το θέμα είναι ότι, εφόσον κάποιος έχει εξεταστεί από γιατρό και έχουν αποκλειστεί παθολογικά αιτία, ΝΑΙ, υπάρχουν έντονα σωματικά συμπτώματα, τα οποία μπορεί να επιμένουν για μήνες και για χρόνια και να οφείλονται αποκλειστικά σε άγχος και κατάθλιψη...Επίσης θα ήθελα να προσθέσω να μην απογοητευτεί κάποιος αν με την πρώτη θεραπεία (οποιουδήποτε είδους, είτε ψυχοθεραπευτική, είτε φαρμακευτική,είτε εναλλακτική) δεν δει σποτελεσμα γιατί αυτά τα πράγματα χρειάζονται χρόνο και επιμονή ώστε να βρεθει αυτό που θα του ταιριάζει και θα τον βοηθήσει...Και σε σένα Wendy, και σε όλους όσους υποφέρουν από κάτι ανάλογο εύχομαι σύντομα να βρουν αυτό που θα τους ανακουφίσει.Καλο βράδυ!

[Elli19899]

Καλησπερα και από εμένα!! Εγώ θα σου πω με τη σειρα μου τα δικά μου μπας και σε βοηθήσω. Ξεκίνησε και εμένα έτσι ακριβώς με βάρος στο στήθος μεγάλο χωρίς να μπορώ να καταλάβω τι είναι εννοείται φόβος μεγάλος κλπ. Γαστροσκόπηση έδειξε πανγαστριτιδα ο γιατρός όμως μου είπε δεν ευθύνεται το στομάχι για όλα αυτά που ένιωθα βάρος κλπ. Δεν το πιστεψα. Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός. Τα χάπια δεν με έπιασαν. Πήγα σε άλλο γιατρό μου βρήκε και παλινδρόμηση. Ήμουν σίγουρη ότι ειχα βέβαια το ένιωθα. Με βοήθησε πολυ η μαστίχα αν θες μπορείς και εσυ να το δοκιμάσεις. Μετά από καιρό με αγωγή για το στομάχι κλπ με έπιασαν κρίσεις πανικου και εν τέλη έκτακτες. Με βοηθάει πολυ η γιόγκα δεν ξέρω αν σου αρέσει. Οι αναπνοές της είναι πολυ καλές. Επίσης το περπατημα. Η ότι γενικά σε χαλαρώνει. Κάθε ένας είναι διαφορετικός. Προσπάθησε να ακουσεις το σώμα σου και δες αν μπορείς ποτε και τι σε ενοχλεί μέσα στη μέρα. Εγώ άλλοτε το βρίσκω άλλοτε το χάνω. Δεν είμαστε και ρομπότ.