Είναι κακός ο θυμός;

[proteus]

Το διόρθωσες; Υπάρχει περίπτωση ο θυμός να μη χρειάζεται διαχείριση και να είναι πιο αποτελεσματικός δίχως αυτήν;
Γιατί κάποιο λόγο ύπαρξης θα έχει, και μπορεί κάποιες συνισταμένες που δεν έχω σκεφτεί.

Ο θυμός (από τον θύμο αδένα) εκδηλώνεται με απώλεια ψυχραιμίας. Υπό το κράτος θυμού δρας παρορμητικά. Αν διαβάσεις τη Συναισθηματική Νοημοσύνη του Κόλμαν θα πάρεις την απάντησή σου.

[BlackCoral]

Κι εγώ σου αντιπροτείνω να διαβάσεις το Anger Becomes Her, της Soraya Chemaly. Γιατί η διαχείριση του θυμού μπορεί να έχει και πολιτικές συνισταμένες. Η απώλεια ψυχραιμίας δεν είναι πάντα αρνητική επίσης, εκτός αν τη φοβόμαστε, ή μας συμφέρει να την καναλιζάρουμε σε συγκεκριμένες οδούς και με συγκεκριμένους τρόπους. Κι αυτό μπορεί να ισχύει από τα γυαλιά που φοράμε όταν εξετάζουμε ένα ζήτημα. Άλλος βλέπει απώλεια και άλλος κέρδος.

[proteus]

Κι εγώ σου αντιπροτείνω να διαβάσεις το Anger Becomes Her, της Soraya Chemaly. Γιατί η διαχείριση του θυμού μπορεί να έχει και πολιτικές συνισταμένες. Η απώλεια ψυχραιμίας δεν είναι πάντα αρνητική επίσης, εκτός αν τη φοβόμαστε, ή μας συμφέρει να την καναλιζάρουμε σε συγκεκριμένες οδούς και με συγκεκριμένους τρόπους. Κι αυτό μπορεί να ισχύει από τα γυαλιά που φοράμε όταν εξετάζουμε ένα ζήτημα. Άλλος βλέπει απώλεια και άλλος κέρδος.

Πότε πήρες τη σωστή απόφαση έχοντας χάσει την ψυχραιμία σου;
Κάποιοι ηγέτες χρησιμοποιούν το θυμό για να χειραγωγήσουν το πλήθος. Μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά ο θυμός του πλήθους χρησιμοποιήθηκε ιστορικά για να δικαιολογήσει τα χειρότερα εγκλήματα της ανθρωπότητας. Ο θυμός εύκολα γίνεται οργή...

Μπορώ να καταλάβω το επιχείρημά σου αν πρόκειται για έναν άνθρωπο παθητικό, που σκύβει διαρκώς το κεφάλι. Στην περίπτωση αυτή ο θυμός είναι προτιμότερος από την παθητικότητα ή την απάθεια...

[BlackCoral]

Και κάποιοι λαοί και ομάδες για να κερδίσουν ελευθερίες και δικαιώματα. Και κάποια άτομα για ατομικές ελευθερίες και συνειδητές αλλαγές στη ζωή τους. Και δε νομίζω πως εκείνη τη στιγμή σκέφτηκαν, ας διαχειριστώ το θυμό μου. Αλλά ας τον χρησιμοποιήσω. Όχι, δε χρησιμοποιήθηκε πάντα για να δικαιολογήσει τα χειρότερα εγκλήματα. Χρησιμοποιήθηκε και με τρόπο δημιουργικό, θετικό, απελευθερωτικό, ενδυναμωτικό.

[proteus]

Και κάποιοι λαοί και ομάδες για να κερδίσουν ελευθερίες και δικαιώματα. Και κάποια άτομα για ατομικές ελευθερίες. Και δε νομίζω πως εκείνη τη στιγμή σκέφτηκαν, ας διαχειριστώ το θυμό μου. Αλλά ας τον χρησιμοποιήσω. Όχι, δε χρησιμοποιήθηκε πάντα για να δικαιολογήσει τα χειρότερα εγκλήματα. Χρησιμοποιήθηκε και με τρόπο δημιουργικό, θετικό, απελευθερωτικό, ενδυναμωτικό.

Δε νομίζω. Άλλο είναι "καναλάρω το θυμό", άλλο αποφασίζω εν βρασμώ. Στις περιπτώσεις που αναφέρεις μιλάμε για διαχείριση θυμού. Διαχείριση δε σημαίνει καταστολή. Σημαίνει διοχέτευση σε ψύχραιμα επιλεγμένες δράσεις. Δε νομίζω οτι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ή ο Γκάντι όρμησαν σαν ταύροι σε υαλοπωλείο. Η νίκη τους βασίστηκε στη ψύχραιμη αντιμετώπιση του εχθρού.

[BlackCoral]

Δεν έχει κερδηθεί τίποτε με επαναστάσεις; Με βία αποτέλεσμα του θυμού; Όλα στην ιστορία έγιναν αναίμακτα, απαλούλικα και με μετριοπαθή σωφροσύνη; Στους δρόμους ιστορικά τίποτε δεν παίχτηκε; Ο ταύρος έχει σκοτώσει στην αρένα ταυρομάχους (αυτό κολλάω στο υαλοπωλείο). Η αδρεναλίνη τι χρησιμεύει;

[proteus]

Δεν έχει κερδηθεί τίποτε με επαναστάσεις; Με βία αποτέλεσμα του θυμού; Όλα στην ιστορία έγιναν αναίμακτα, απαλούλικα και με μετριοπαθή σωφροσύνη; Στους δρόμους ιστορικά τίποτε δεν παίχτηκε; Ο ταύρος έχει σκοτώσει στην αρένα ταυρομάχους (αυτό κολλάω στο υαλοπωλείο). Η αδρεναλίνη τι χρησιμεύει;

Η αδρεναλίνη είναι καλή την ώρα της εξέλιξης της μάχης, όχι του σχεδιασμού της,

[BlackCoral]

Δεν είμαι στρατηγός και δεν ξέρω αν είσαι εσύ; Δεν απάντησες το ερώτημα. Οι επαναστάσεις ήταν ελεγχόμενα φαινόμενα; Αποτέλεσμα διαχείρισης;

[proteus]

Δεν είμαι στρατηγός και δεν ξέρω αν είσαι εσύ; Δεν απάντησες το ερώτημα. Οι επαναστάσεις ήταν ελεγχόμενα φαινόμενα; Αποτέλεσμα διαχείρισης;

Βέβαια. Αλλιώς θα έσπαγαν τα μούτρα τους. Ηταν όμως παθιασμένοι. Μετέτρεψαν το θυμό τους σε πάθος

[BlackCoral]

Άρα κατά τη γνώμη σου είναι θετικός. Δε νομίζω πως είναι ελεγχόμενα όπως το εννοείς αρκετά φαινόμενα, όπως οι εξεγέρσεις για παράδειγμα. Δε σκέφτεται κανένας, α, τώρα θυμώνω, κάτσε να κάνω το θυμό μου πάθος και μετά πάω και στα πάω όλα και πετάω τον δυνάστη από το βάθρο του. Αντίθετα, έχω την εντύπωση ότι η συγκράτηση του θυμού θα ήταν επωφελής για τον δυνάστη ή δυνάστες ανάλογα. Άρα έχει και κοινωνικές συνισταμένες η ματιά μας πάνω στο θυμό, οργή, πάθος, κι όλα αυτά τα συναισθήματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πυρήνα εναντίωσης. Καμιά άποψη πάνω σε αυτό, ή εμπειρία σας; Σας βοήθησε ποτέ ο θυμός να βγείτε από σχέσεις που σας έκαναν κακό; Σας βοήθησε ποτέ να διεκδικήσετε ελευθερίες; Δούλεψε υπέρ σας;

[BlackCoral]

"Μετά συνειδητοποίησα ότι δεν είχα κρίση πανικού. Αντίθετα, θυμός με διαπερνούσε σαν μία παλλιρροιακή δύναμη....Τι με έκανε να αφομοιώσω τις δικές μου εμπειρίες στη σιωπή;"
Δε βλέπω καμία απογοήτευση στα λόγια της Chemaly, (όπως έγραψε παραπάνω το μέλος proteus για το θυμό) και σύμφωνα με την εμπειρία της είναι Κατάλληλος.

[proteus]

Άρα κατά τη γνώμη σου είναι θετικός. Δε νομίζω πως είναι ελεγχόμενα όπως το εννοείς αρκετά φαινόμενα, όπως οι εξεγέρσεις για παράδειγμα. Δε σκέφτεται κανένας, α, τώρα θυμώνω, κάτσε να κάνω το θυμό μου πάθος και μετά πάω και στα πάω όλα και πετάω τον δυνάστη από το βάθρο του. Αντίθετα, έχω την εντύπωση ότι η συγκράτηση του θυμού θα ήταν επωφελής για τον δυνάστη ή δυνάστες ανάλογα. Άρα έχει και κοινωνικές συνισταμένες η ματιά μας πάνω στο θυμό, οργή, πάθος, κι όλα αυτά τα συναισθήματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πυρήνα εναντίωσης. Καμιά άποψη πάνω σε αυτό, ή εμπειρία σας; Σας βοήθησε ποτέ ο θυμός να βγείτε από σχέσεις που σας έκαναν κακό; Σας βοήθησε ποτέ να διεκδικήσετε ελευθερίες; Δούλεψε υπέρ σας;

Ποτέ δε μίλησα για συγκράτηση του θυμού. Διαχειρίζομαι το θυμό μπορεί να σημαίνει πολλά, μια όμως είναι η κοινή συνισταμένη: Δε με κάνει ο θυμός μου ότι θέλει, εγώ τον κάνω όπως θέλω. (Μπορεί και να τον μεγενθύνω, αν με βολεύει) Αυτό σημαίνει ψυχραιμία.
Παράδειγμα: Όταν χώρισα, είχα επεξεργαστεί το θυμό μου και το έκανα εντελώς ψύχραιμα. Πήρα τη βαλίτσα μου, είπα αντίο, έκλεισα την πόρτα πίσω μου και έφυγα.
Χωρίς σκηνές και λογομαχίες. Αν δεν συγκέντρωνα όλο μου τον θυμό σε αυτή μου την απόφαση, ακόμα εκεί θα ήμουν και θα τσακωνόμουν. Ο ψύχραιμα θυμωμένος (ας το πούμε έτσι) έχει βλέμμα που σου προκαλεί ρίγη στη ραχοκοκαλιά, είναι αποφασιστικός και αδιαπραγμάτευτος.

[BlackCoral]

Σωστά και μου αρέσει η έκφραση ψύχραιμα θυμωμένος. Δεν ξέρω βέβαια αν αυτά τα γεγονότα ήταν ψυχρά θυμωμένα άτομα ή όχι, αλλά καταλαβαίνω τι εννοείς και χαίρομαι που έφυγες από κάτι που δεν ήταν πια για σένα.

[BlackCoral]

Να και ένα απόσπασμα από το βιβλίο της, που βρήκα βοηθητικό. Rage becomes her.
https://www.vice.com/en_us/article/v...es-her-excerpt

[george1520]

Μήπως υπάρχει μπέρδεμα της λέξης "θυμός" με τη λέξη "νεύρα";