Φοβία/τρόμος για τα πάντα-αίσθημα τρέλλας.. Βοήθεια...

[vegga]

eimai sto forum???? eimai oratos

[Giorgos4]

Παιδια θελω να ρωτησω και τη γνωμη σας για κατι αλλο. τον τελευταιο καιρο εχω αρρυθμιες συχνα πυκνα, που κρατανε για δευτερολεπτα. να σημειωσω οτι την πρωτοχρονια πρωτη φορα με επιασε μια κοιλιακη αρρυθμια που δεν περναγε και πηγα στο νοσοκομειο. μετα απο αυτο πηγα και εκανα ενα υπερηχογραφημα triplex καρδιας οπου και βγηκε καθαρο. (και πριν 2 χρονια ειχα κανει καρδιογραφημα που παλι βγηκε καθαρο). οποτε μαλλον σκεφτομαι οτι ειναι απο το αγχος που με κατατρωει. επειδη ομως ειμαι υπερβαρος, θελω να ξεκινησω γυμναστηριο, και το σκεφτομαι, μιας και οι αρρυθμιες με πιανουν οταν καταπονουμαι σωματικα, πχ σε μια ανηφορα. Το ερωτημα μου ειναι, να παω γυμναστηριο και να τις αγνοησω αν εμφανιστουν(οπως μου προτεινε ενας οικογενειακος γιατρος αλλα απο το τηλεφωνο, χωρις να με εξετασει), ή πρεπει να προβω και σε αλλες εξετασεις, πχ να βαλω holter ρυθμου, ή να κάνω τεστ κοπωσεως?

[giota]

΄Γιώργο επειδη και εγω έχω κοιλιακές συστολές δεν απαγορεύεται η γυμναστική χωρίς να εξαντλέίς τον εαυτό σου.Μαζί όμως με την γυμναστική μήπως πρεπει να κάνεις και διατροφή;Για να σου φύγει η ιδέα κάνε ένα τεστ κοπώσεως,Πρόσφατα έκανα κι εγώ εκτός των άλλων και holter ρυθμού.

[Giorgos4]

Originally posted by giota
΄Γιώργο επειδη και εγω έχω κοιλιακές συστολές δεν απαγορεύεται η γυμναστική χωρίς να εξαντλέίς τον εαυτό σου.Μαζί όμως με την γυμναστική μήπως πρεπει να κάνεις και διατροφή;Για να σου φύγει η ιδέα κάνε ένα τεστ κοπώσεως,Πρόσφατα έκανα κι εγώ εκτός των άλλων και holter ρυθμού.

Το θέμα είναι οτι εβαλα κιλα με τα zyprexa. Διατροφή κάνω πια ήδη. Απλα θελω να ξεκινησω και γυμναστηριο, μηπως με βοηθησει και ψυχολογικα.

[Sofia]

Γιωργο, βοηθαει πολυ κ ψυχολογικα. Κ η εικονα του σωματος σου που βλεπεις να αλλαζει, βοηθαει επισης πολυ

[vegga]

kalispera sas kai apo mena, eimai noe melos kai einai to prwto (sosto) mhnyma poy stelnw... giwrgo bohthaei h gymnastikh, einai poly wreo to esthima poy niotheis meta otan xalarwneis. to systhnw anepifylakta!!

[Giorgos4]

Συνηθως κλαψουριζα στο φορουμ, αυτη τη φορα ομως θα ειμαι πιο θετικος. Ειδα να βλεπω και ο ιδιος πια βηματα προοδου. Βγαινω περισσοτερες βολτες εξω, και ειδα ακομα και ταινια, ενω μεχρι και πριν μερικες μερες δεν μπορουσα να παρακολουθησω καθολου. Αν και οι σκεψεις δεν εχουν φυγει, εχουν γινει λιγοτερο στρεσογονες. Ελπιζω οτι σιγα σιγα θα συμφιλιωθω μαζι τους, με τον εαυτο μου, θα αλλαξω τη ζωη μου. Οτι θα τα αφησω ολα αυτα πισω και θα γινω ενας νεος ανθρωπος. Ο δρομος ειναι ανηφορικος και δυσβατος, αλλα σιγα σιγα τον ανεβαινω. Ναι, ρχιζω πια και αντιλαμβανομαι τα βηματα που κανω. Και ειναι σημαντικα. Σας ευχαριστω ολους για τις πολυτιμες συμβουλες σας και τη συμπαρασταση ολο αυτο το διαστημα που περναω αυτο το μαρτυριο. Σας εχω αναγκη σε αυτη μου τη διαδρομη..

[giota]

Oλοι χαίρονται με τέτοια μηνύματα Γιώργο και όλοι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον σε αυτόν τον αγώνα.Μπράβο.......

[Sofia]

Γιωργο: καταπληκτικα νεα

Μπορει να μην γνωριζομαστε προσωπικα, ομως παντα χαιρομαι να διαβαζω πώς καποιος αισθανεται καλυτερα! Το να βλεπεις βηματα προοδου κ να τα αναγνωριζεις ειναι μια ακομα προοδος: βλεπεις πιο καθαρα κ αναμβανεις την ευθυνη της προοδου που κανεις. Τουλαχιστον εγω ετσι το καταλαβαινω....

Καλη συνεχεια κ βεβαια καλη δυναμη στην διαδρομη

[empi]

Γιώργο κουράγιο!

Δεν απάντησα αμέσως γιατί μπαίνω πλέον σπάνια στο site, όμως θέλω να ξέρεις πως είμαι σίγουρος ότι έχεις πάρει πλέον τον καλό τον δρόμο για να το ξεπεράσεις μία και καλή.

Επαναλαμβάνω και επιμένω πως όλα, μα όλα, (ακόμα και αυτό που ρωτάς τώρα, εάν υπάρχει πρόβλημα με τις αρρυθμίες, εφόσον βέβαια έκανες τις εξετάσεις σου) οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στο τρομερό σου άγχος.

Το άγχος, από την εμπειρία μου, δεν μπορείς να το ελέγχεις άμεσα, δεν το \"ανοίγεις και το κλείνεις\" όποτε θέλεις εσύ, το δημιουργεί ο οργανισμός σιγά σιγά με το καιρό, γιαυτό και σου φαίνεται πως \"κτυπά\" σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς λόγο. Βλέπεις πέρασε καιρός για να φουντώσει και έτσι θα πρέπει να κάνεις υπομονή για να το ξε-φουντώσεις και να το διαλύσεις.

Ο τρόπος για να γίνει αυτό είναι να καταλάβεις και να το εμπεδώσεις καλά, πως όλα αυτά τα άσχημα που βιώνεις, είτε σωματικά είτε ψυχικά, είναι συμπτώματα του άγχους και να σταματήσεις μαχαίρι να τους δίνεις σημασία. Να αρχίσεις να αλλάζεις την αντίδρασή σου σε αυτά, να τα αγνοείς χωρίς να δίνεις καμία συνέχεια.

Για παράδειγμα, μόλις αρχίσεις να αισθάνεσαι αγχωμένος ή να αισθάνεσαι άσχημα ή να κάνεις μία φοβική σκέψη και να μην σου αρέσει τότε πες στον εαυτό σου πως \"αυτή τη στιγμή αισθάνομαι (πολύ) άσχημα όμως ξέρω πως αυτό είναι απλά ένα ακόμα σύμπτωμα του άγχους μου. Ξέρω όμως πολύ καλά πως όσο άσχημα και αν αισθάνομαι αυτή τη στιγμή, σε λίγο θα μου περάσει, όπως μου έχει περάσει όλες τις προηγούμενες φορές, γιαυτό δεν θα του δώσω καμία σημασία και θα συγκεντρωθώ σε κάτι άλλο\". Και αμέσως να αδειάζεις από κάθε σκέψη το μυαλό σου, ένα ωραίο κόλπο που διάβασα κάπου είναι να ξεκινάς να μετράς μέχρι ας πούμε το 20, προσπαθώντας παράλληλα να μην κάνεις απολύτως καμία σκέψη, εάν κάνεις έστω και μία να ξεκινάς από την αρχή το μέτρημα και να το κάνεις αυτό μέχρι να καταφέρεις να το ολοκληρώσεις. Εγώ το έχω κάνει κάποιες φορές και μου δούλεψε.

Εάν λοιπόν τα τηρήσεις αυτά, το άγχος σου θα αποδυναμώνεται ολοένα και περισσότερο. Βάλε καλά στο μυαλό σου πως το άγχος είναι μία καθαρά υποσυνείδητη λειτουργία και πως δεν την ελέγχεις άμεσα, γιαυτό και θα πρέπει να την \"εκπαιδεύσεις\" σιγά σιγά για να σταματήσει.

Κουράγιο και υπομονή, ήδη βλέπω πως άρχισες να σκέφτεσαι θετικά και όλα είναι θέμα χρόνου πια.

[Giorgos4]

Γεια σας και παλι και καλη σας μερα

Ενω ειμαι καλυτερα (λειτουργικα), οι σκεψεις δεν αφηνουν το κεφαλι μου. Τηλεφωνησα στο γιατρο μου, ο οποιος ειπε οτι στην επομενη επισκεψη μου πιθανον να μου αλλαξει τα σεροξατ και να μου δωσει κατι αλλο, πιο ειδικο για τις εμμονες ιδεες.

Ειναι εμμονες ιδεες αυτες που εχω? Οκ, σκεφτομαι διαρκως το θανατο και το παραδοξο της ζωης, αλλα μου φαινονται ζητηματα που θα επρεπε να με απασχολουν. Τι να πω, ισως εχει και δικιο και ειναι σαν ιδεοληψια. Αν συμβαινει κατι τετοιο ομως, δεν ερχεται σε αντιθεση με ολα οσα ειπαμε? Οτι ολα αυτα οφειλονται στο υπερβολικο αγχος? Ίσως συμβαινουν και τα δυο. Εχω μπερδευτει.

[Ch_prof]

Λοιπόν Γιώργο αφού σου αρέσει τόσο πολύ να φιλοσοφείς την ζωή , θα σου προτεινα να διαβάσεις για τον Διωγενη τον Λαέρτιο και την Κυνική φιλοσοφία. Ο Διωγενης έλεγε οτι δεν πρέπει να φοβάσαι τον θάνατο αφού όταν πεθαίνεις δεν αισθάνεσαι τίποτα και επίσης αφού δεν γνωρίζεις τι γίνεται μετά την ζωή γιατί να φοβάσαι? Και γενικά γιατί να σπαταλάς το χρόνο να σκέφτεσαι το μάλλον αφου μέλλον είναι και θα έρθει

[Giorgos4]

se efxaristw, omws dystyxws kamia ekdoxi tis metathanatias empeirias den me kalyptei. me tromazei i aiwniotita, opoia morfi ki an exei, eite einai paradeisos eite to tipota. parola afta, kai symfwna me ton giatro mou, to agxos mou einai pou fernei aftes tis skepseis kai oxi to antistrofo. einai toso anekselegkto leei pou thelei na gatzwthei apo kapou.to kleidi fantazomai pws einai na antimetwpisw to agxos mou ksexwrista apo tis skepseis... sygnwmi gia ta greeklish, grafw apo iphone k den exei ellinika.

[Giorgos4]

Βοήθεια ρε παιδια
Εκει που νομιζα(/κυριως μου λενε) οτι παω καλυτερα, να\'σου τωρα ειμαι παλι χαλια. επεσα να κοιμηθω και απο τοτε που ξυπνησα εδω και μιση ωρα, αισθανομαι οτι δεν εχω επανελθει στην πραγματικοτητα. με πηρε στο τηλεφωνο η μητερα μου και ηταν σα να μην της μιλουσα εγω, σα να το εκανα μηχανικα, οπως και τωρα που γραφω. λες και τα κανω ολα υποσυνειδητα και το μυαλο μου εχει κολλησει, δεν μπορω να συγκεντρωθω σε τιποτα, (οπως ειμαστε τα πρωτα δευτερολεπτα αφου εχουμε ξυπνησει, μονο που σε μενα κραταει περισσοτερο). εχω φοβηθει πολυ, φοβαμαι οτι τρελαινομαι ρε παιδια, οτι ποτε δεν θα περασει αυτο το μαρτυριο. ειτε κοιμαμαι ειτε ειμαι ξυπνιος ενα και το αυτο. μα ειναι δυνατον ολη αυτη η αισθηση να ειναι απο το αγχος? ας μου στειλει καποιος u2u αν εχει παρομοια εμπειρια..

[sunset]

παιδια εχει μουδιασει λιγοτ ο αριστερο μ χερι ν το καρδιακο τι ειναι αυτοαααααχ πειτε μ γρηγορα!