Φοβία/τρόμος για τα πάντα-αίσθημα τρέλλας.. Βοήθεια...

[Giorgos4]

δηλαδη καταντησε λιγακι κουβεντουλα μεταξυ φιλων η συνεδρια και αυτο δεν μου αρεσει

edit: Θα μου πεις εγω κατευθυνω οπως θελω τη συζητηση. Ισως απλα δεν με ενεπνεε για κατι περισσοτερο.

[εσωτερική_σήψη]

τότε καλά κάνεις και αλλάζεις την ψυχολόγο.δεν είναι εγωιστικό αυτό που λες πρέπει να ταιριάζεις με το θεραπευτή σου και να αναπτυχθεί σωστή σχέση για μια αποτελεσματική θεραπεία το κάναμε στη σχολή

[anwnimi]

Γιώργο
να κάνεις ψυχοθεραπεία εκεί που σου λέει το ένστικτό σου.
Σκέψου ΘΕΤΙΚΑ και όλα θα πάνε καλά, θα δεις...

Εγώ για την ώρα σας χαιρετώ.

[mina31]

Ειναι πολυ σημαντικο στην πορεια της υγειας μας να μας \"ταιριαζει\"ο ψυχοθεραπευτης μας.Να νιωθουμε οτι μπορουμε να του ανοιξουμε την καρδια μας και οτι θα αμς καταλαβει.Εγω οταν ακανα ψυχοθεραπεια και ειχα καποιο προβλημα οπως μια υποχρεωση εξω (γαμο για παραδειγμα)και σκεφτομουν πως θα παω μεσασ ε τοσο κοσμο,τον επαιρνα τηλεφωνο και με εμψυχωνε.Πηγαινα με αλλον αερα.Ειχε χρειαστει να τον παρω τηλεφωνο μεσα στη νυχτα ενω ειχα κριση πανικου.Πρεπει να τον εμπιστευομαστε πανω απο ολα...

[Giorgos4]

ευχαριστω πολυ ανώνυμη, ευχαριστω Μίνα, ευχαριστω σηψη, ευχαριστω πανικουλα, σας ευχαριστω ολες και ολους, δεν φανταζεστε ποσο καλο μου κανετε την λιγη ωρα που ξεχνιεμαι. και φοβαμαι τη στιγμη που θα παρω το βλέμμα μακρυα απο την οθονη... που θα παει, θα φυγει το αισθημα αυτο και θα νιωσω εναρμονισμενος με την πραγματικοτητα γυρω μου...

θα ξαναμπω αυριο να γκρινιαξω κι αλλο (συνηθιζω να κανω χιουμορ ακομα και στην πιο δυσκολη κατασταση),
ελπιζω να ειστε εδω για να με ακουσετε(διαβασετε)...

Ευχαριστω και πάλι

[Giorgos4]

Γεια σας, ελπιζω σημερα μερα που ειναι να εχετε καλυτερα πραγματα να κανετε απο το να διαβαζετε τα ποστ μου, παρολα αυτα μπαινω να μιλησω λιγο. Ηρθαμε στο χωριο σημερα, λιγο εξω απο την πολη οπου μενουν οι δικοι μου. Εκανα μια βολτα με τον κολλητο μου που ειχα να τον δω καιρο, αλλα μολις εμεινα λιγακι μονος μου αρχισαν παλι οι σκεψεις και οι φοβιες να με ταλαιπωρουν. Σκεφτομαι διαρκως την υπαρξη μου, σα να αναμασω μια λεξη-οπως πολυ ευστοχα ειπε ο στοχαστης. με τρομαζουν οι λειτουργειες και η αντιληψη μου και νομιζω θα τις χασω. αισθανομαι σα να παρακολουθω βιντεοπαιχνιδι ή ταινια οπτικης πρωτου προδωπου, σα να παρατηρω τον εαυτο μου \"απο μεσα\". δεν μπορω να το εξηγησω, αλλα με εχει καταβαλλει. ενα ακομα θετικο βημα αν μπορει κανεις να το πει ετσι, ειναι οτι δεν επικοινωνησα 2 μερες με το γιατρο μου, καθως καθημερινα τον \"ενοχλουσα\" με τηλεφωνα για υποστηριξη.. ερχονται ωρες ομως που ο φοβος με κυριευει, και καθως ειμαι σε επαφη μαζι του συνεχως, δεν μπορω να αφησω το μυαλο μου να ξεχαστει.. αναρωτιεμαι αν καν γραφω αυτες τις γραμμες τωρα...
Αν καποιος με παρατηρουσε, θα ελεγε οτι ειμαι καλυτερα, και οντως ειμαι, λειτουργικα, αν σκεφτει κανεις οτι δεν μπορουσα ουτε απο το δωματιο να βγω, ενω σημερα οδηγησα κιολας το αυτοκινητο μια συντομη βολτα. οι σκεψεις ομως επιμενουν και ολο εμβαθυνω πιο πολυ στο υπαρξιακο.. φοβαμαι για το που θα φτασουν, καθως δεν μπορω να βαλω ενα φρενο..

Οι δικοι μου θα πανε στην εκκλησια, εγω δε νιωθω αρκετα καλα για να παω... Οπως και να εχει, Καλη Ανασταση σας ευχομαι, μακαρι να ειναι ουσιαστικη στις ψυχες όλων..

[TC]

Μήπως καλύτερα να πας με τους δικούς σου στην εκκλησία;
Θα έχει κόσμο εκεί, θα είναι γενικά ευχάριστη και ανέμελη η ατμόσφαιρα.
Ίσως είναι καλύτερα να είσαι εκεί παρά μόνος με τις σκέψεις σου και κάπου στο βάθος του μυαλού σου να ξέρεις ότι όλοι οι άλλοι είναι κάπου μαζεμένοι κι εσύ μόνος και τρομαγμένος.

Δεν ξέρω, σκέφτομαι μήπως είναι καλύτερα...

[Giorgos4]

Mπα, υπο αλλες συνθηκες θα πηγαινα γιατι μου αρεσει αυτη η ατμοσφαιρα, αλλα εδω στο χωριο που ειναι πολυ μικρο, ο ενας κουτσομπολευει τον αλλο και επειδη εχουν να με δουν πολυ καιρο θα μου μιλουσαν ολοι.. δεν ειμαι για τετοια, θα με επιανε πανικο ξεροντας οτι ολα τα βλεμματα θα ειναι πανω μου..

Αφηστε που 21.30 παιρνω τα φαρμακα, μεχρι να βγει η Ανασταση θα ροχαλιζα στο στασιδι!

[anwnimi]

Γιώργο,
μπράβο
είδες που μπορεί να συμβούν πολύ μικρά βηματάκια εκεί που δεν το περιμένεις;

[εσωτερική_σήψη]

η βελτίωση έρχεται με μικρά βήματα!
Λένε ότι η οδήγηση βοηθάει τώρα δεν ξέρω αν όντως ισχύει

[Giorgos4]

Καλησπερα, Χριστος ανεστη και χρονια πολλα.

Σημερα ξαναπηρα το αυτοκινητο κανοντας μια μικρη επισης βολτα. Δεν ξερω αν βοηθαει, παντως πηγαινα σχετικα αργα, δεν ειχα πληρη εμπιστοσυνη στον εαυτο μου..

Χθες βραδυ με πηρε ο ψυχιατρος μου τηλεφωνο, συμφωνησε οτι υπαρχει βελτιωση απο οσα του ειπα. Ειπε οτι θα συμφωνησει μαζι μου οτι αυτο που εχω δεν χρειαζεται ακριβως θεραπεια, οτι απλα πρεπει να μην το φοβαμαι.
Σαν να ξαναγεννηθηκα και να καταλαβα πρωτη φορα οτι μπορω να δρασω σαν ξεχωριστη και μοναδικη οντοτητα, ωστε να παρω τα ηνια της ζωης μου. Τα λογια του με παρηγορουν.
Θεωρει οτι ειναι ευχη και καταρα, οτι απο αυτο θα βγω πολυ πιο δυνατος, και σε 5 χρονια θα ευχαριστω το Θεο που το περασα...
Μακαρι!

[εσωτερική_σήψη]

Πολύ θετικά τα όσα σου είπε ο γιατρός σου!Μπράβο!

[Giorgos4]

Μαρεσει κι εμενα οπως μου τα λεει... Το θεμα ειναι να γινει οντως ετσι , γιατι εγω αλλα αισθανομαι!

Mε απασχολει πολυ και το θεμα του υπνου. Δεν φτανει που ολη μερα νιωθω ασχημα, οταν ξυπναω απο πρωινο ή (σπάνια) απο μεσημεριανο ύπνο, όλο αυτό το αίσθημα είναι στο πολλαπλάσιο! Αναρωτιεμαι εντονα αν ολα ειναι πραγματικα γυρω μου, και αν χανω την αντιληψη και τη συνειδητοτητα μου... ειναι παρα πολυ ασχημο και τρομακτικο. Ελπιζω αυτη η αποπροσωποποιηση να μην κρατησει για πολυ...

[Noelia]

Γεια σου Γιωργο!διαβασα τα post σου,νομιζω οτι εχεις κανει καποια σημαντικα βηματα!μπραβο!οσο για το θεμα του υπνου και εγω μερικες φορες ξυπναω με παρα πολυ αγχος.Νιωθεις ετσι γιατι κοιμασαι αγχωμενος και παραμενεις αγχωμενος κατα την διαρκεια του υπνου.γενικα ξυπνας κατα την διαρκεια του υπνου,βλεπεις εφιαλτες?

[Giorgos4]

Nαι, ο υπνος εχει καταντησει για μενα αναγκαιο κακο, δεν τον χαιρομαι οπως ολος ο κοσμος. Περιμενω μαλιστα να νυσταξω παρα πολυ, ωστε να πεσω ξερος γιατι αλλιως με πιανει αυπνια απο τις σκεψεις. οποτε κοιμαμαι και πολυ αργα γενικα(εκτος απο τον τελευταιο καιρο που κοιμαμαι νωρις εξαιτιας των φαρμακων). αλλα βλεπω και πολλους εφιαλτες και ξυπναω κατα τη διαρκεια του υπνου. Δηλαδη δεν υπαρχει νυχτα που να μη θυμαμαι μετα το ονειρο που ειδα. τελευταια βλεπω αλλοκοτα ονειρα, οχι απαραιτητα ασχημα. παλαιοτερα για πολλα χρονια εβλεπα νοσηρους εφιαλτες καθε βραδυ. μιλαμε για φρικη, που δεν ειχα βιωσει ουτε βλεποντας το χειροτερο θριλερ!(εφτασα σε σημειο να κλαψω-πραγμα που σπανια κανω, γιατι δεν αντεχα αλλο τους εφιαλτες) αυτο με εκανε να μισισω τον υπνο. εχω να δω ομορφο ονειρο απο τοτε που ημουν πολυ μικρο παιδακι...
επισης αλλος ενας λογος που με κανει να ξυπναω αρκετες φορες κατα τη διαρκεια της νυχτας, ειναι οτι εχω στραβο διαφραγμα και δεν το εχω παρει αποφαση ακομα να κανω επεμβαση, με αποτελεσμα απλα να μην μπορω να αναπνευσω! ειμαι συνεχεια με otrivin, κι ας ξερω οτι δεν κανει να το χρησιμοποιεις για πολλες μερες. αυτα τα ολιγα οσον αφορα στον υπνο μου.

Κατα τα αλλα, το ιδιο αισθημα στη διαρκεια της μερας, οι ιδιες σκεψεις. Νιωθω μετεωρος , παρατηρητης του εαυτου μου που αναλογιζεται καθε δευτερολεπτο που περναει την ιδια του την υπαρξη, και χανει οτιδηποτε αλλο συμβαινει γυρω του...

Αυριο ειναι να γυρισω Αθηνα με λεωφορειο εξπρες, χωρις σταση, που θα κανει σιγουρα 5 ωρες. θα ειναι και η μητερα μου μαζι, παρολα αυτα φοβαμαι μη νιωσω στριμωγμενος και με πιασει καμια κριση...