Δεν μπορω να σωσω τον κοσμο...

[keep_walking]

και αυτο με σκοτωνει...χωρις πολλα λογια.
Δεν θελω να το αναλυσω,με εκανε κομματια το οτι δεν μπορω να βοηθησω ενα συγκεκριμενο ατομο in real life γιατι εκει ειναι η ζωη.

[keep_walking]

Θα μπορουσα αλλα πρεπει να κοιταξω και την παρτη μου.

[Sofia]

Keep,

πολλες φορές (ισως κ τις περισσοτερες) ειναι απο μονο του πολυ βοηθητικο το να πεις οτι εισαι εκει για να ακουσεις ή απλα να εισαι εκει διπλα. Για καποιους ειναι αμελητεο ή φανταζει μικρο κι ομως μονο μικρο δεν ειναι. Αν το θεωρεις αυτονοητο κ δεν το δηλωνεις, ειναι καλο να το κανεις γιατι συνηθως ο άλλος βρισκεται απορροφημενος (ισως) στα προβληματα του κ να μην το βλεπει....

Απο την άλλη, δεν ξερω τί εχεις εσυ στο μυαλο σου ως βοηθεια....


Και θα ήθελα να μαθω....

[Sofia]

Originally posted by keep_walking
Θα μπορουσα αλλα πρεπει να κοιταξω και την παρτη μου.

αυτο το και, κανει την διαφορα. Ειναι αλλο να κοιττας ΚΑΙ την πάρτη σου (γιατι πώς αλλιως να γινει?) και ειναι αλλο να κοιττας ΜΟΝΟ την παρτη σου.

[sabb]

Φίλε μου keep , δεν ξέρω αν και κατά πόσο θέλεις και μπορείς να μοιραστείς το θέμα που άνοιξες, ίσως θα ήταν χρήσιμο να παραθέσεις κάποιες επί πλέον λεπτομέρειες γι\' αυτό ....

Ίσως έτσι να μπορέσουμε να καταθέσουμε και μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη...

Νάσαι καλά...

:)

[Arsi]

keep τελευταία άρχισα πάλι ψυχοθεραπεία.Σε μια κουβέντα που είχαμε,η ψυχολόγος μου είπε ότι μερικές φορές πρέπει να κοιτάζουμε τον εαυτό μας πρώτα.
Είμαι σε φάση που θέλω να βοηθήσω κ γω ένα άτομο αλλά μου είπε αν δεν κοιτάξω κ τον εαυτό μου θα πέσω κ γω κάτω.

Μήπως εκεί είναι το όριό σου?Μήπως σ\'αυτή τη φάση πρέπει να κοιτάξεις κ την πάρτυ σου για το ουσιαστικό καλό σου?Κακό θα ήταν για μένα αν την κοιτούσες απλά εγωιστικά.Κάτι που δε φαίνεται από όσα γράφεις.

[weird]

Αν το σώμα μου χρειάζεται φροντίδα και έχει πληγιαστεί, δεν μπορώ να τρέξω να σώσω κάποιον που απειλείται, αλλά βαδίζω αργά. Κουτσαίνοντας θα τρέξω?
Ψάχνω για μπαστούνι, πως θα μπορούσα να τρέξω για κάποιον?


Αν ο εαυτός μας δεν βρίσκεται σε μια κατάσταση σχετικής ισορροπίας και αυτοδυναμίας, τότε μεγάλο μέρος της ενέργειάς μας στρέφεται στο να φροντίσουμε εμάς. Τα όρια της δυνατότητάς μας για προσφορά στενεύουν.

Έτσι είναι η πραγματικότητα.....
Κι εγώ είχα αυτήν την αίσθηση για τον εαυτό μου...
Οτι μπορώ να δώσω πολλά, να είμαι εκεί, να ακούω, να κατανοώ....
Αυτήν την αίσθηση οτι \"αρκεί μόνο η αγάπη\"...
Μετά είδα οτι δεν αρκεί μόνοη διάθεσή μου να είμαι καλός άνθρωπος...
Ετσι είναι η πραγματικότητα. Αναπόφευκτα όταν αντιμετώπιζα την δυσκολία μου, μπορούσα να δώσω στους άλλους συκγεκριμένα πράγματα.

Και μάλιστα, το ότι έπρεπε να στραφώ σε μένα, να με φροντίσω, με βοηθησε να αναπτύξω την αίσθηση του υγιούς και του καλού εγωισμού.

Γιατί όλα ξεκινούν απο εσένα. Αν εσύ δεν είσαι καλά, δεν μπορείς να κάνεις μεγάλο καλό....


Αυτή είναι η πραγματικότητα. Πρέπει να παλεύουμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας, γινόμενοι και σκληροί, όταν χρειάζεται.

[weird]

Φυσικά και δεν μπορείς να σώσεις τον κόσμο.
Η αλήθεια είναι οτι κανένας μας δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο.
Κι ότι κανένας μας δεν μπορεί να σώσει κανέναν.
Καθένας μας όμως, μπορεί να σώσει τον εαυτό του.

[weird]

Καθένας μας, μπορεί να ΣΤΗΡΙΖΕΙ τον άλλο στην προσπάθεια που κάνει για τον εαυτό του, με όποιον τρόπο αντέχει.

[Arsi]

Τι ωραία που τα γράφεις weird!
Πάντως ακόμα κ καλά να είμαστε πιστεύω πως υπάρχουν όρια στο \'δόσιμο\'.
Δε μπορούμε να \'σωσουμε τον κόσμο\' που λέει κ ο keep walking.
Υπάρχει ένα σημείο που αν το προσπεράσουμε,θα πέσουμε κ εμείς.Κ εκεί όσο σκληρό κ αν μας φαίνεται(όπως τώρα τον keep)πρέπει να σταματήσουμε.

[Arsi]

Originally posted by weird
Φυσικά και δεν μπορείς να σώσεις τον κόσμο.
Η αλήθεια είναι οτι κανένας μας δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο.
Κι ότι κανένας μας δεν μπορεί να σώσει κανέναν.
Καθένας μας όμως, μπορεί να σώσει τον εαυτό του.

Με κάλυψες....αλλά όταν έγραφα το μνμ δεν το είχα διαβάσει!!!!:)

[weird]

Originally posted by Arsi
Τι ωραία που τα γράφεις weird!
Πάντως ακόμα κ καλά να είμαστε πιστεύω πως υπάρχουν όρια στο \'δόσιμο\'.
Δε μπορούμε να \'σωσουμε τον κόσμο\' που λέει κ ο keep walking.
Υπάρχει ένα σημείο που αν το προσπεράσουμε,θα πέσουμε κ εμείς.Κ εκεί όσο σκληρό κ αν μας φαίνεται(όπως τώρα τον keep)πρέπει να σταματήσουμε.

Πολύ σωστό αυτό που λες Αρση μου!
Τα όρια των δυνατοτήτων μας, υπάρχουν και όταν ακόμα είμαστε ολότελα καλά.
Και όταν ακόμα είμαστε, στο φουλ των δυνατοτήτων μας..

[weird]

Να φροντίζεις εσένα ωστε να μπορείς να φροντίζεις τον καθένα.
( αυτό που λέμε καλός εγωσιμός)
Να μην φροντίζεις εσένα, προκειμένου να μην φροντίζεις άλλον κανένα.
( αυτό που λέμε κακός εγωισμός)

[Empneustns]

τον κοσμο μονοι μας δεν μπορουμε να τον σωσουμε,μπορουμε να κανουμε ομως την διαφορα στον μικροκοσμο μας.μπορουμε να βοηθησουμε μεχρι εκει που αντεχουμε,και αυτο το οριο ειναι διαφορετικο για τον καθενα μας και βεβαια ειναι διαφορετικο ακομα και για εμας τους ιδιους,αναλογα με την ψυχολογικη μας κατασταση.και συμφωνω πως δεν μπορουμε να σωσουμε κανενα,μπορουμε να τον επηρεασουμε ομως.ισως κιπ καποια αλλη φορα μπορεσεις να κανεις κατι περισσοτερο.το σιγουρο ειναι ομως πως εβαλες ενα τουβλακι και εσυ...

[Sofia]

Originally posted by weird

Αν ο εαυτός μας δεν βρίσκεται σε μια κατάσταση σχετικής ισορροπίας και αυτοδυναμίας, τότε μεγάλο μέρος της ενέργειάς μας στρέφεται στο να φροντίσουμε εμάς. Τα όρια της δυνατότητάς μας για προσφορά στενεύουν.

Kαταλαβαινω την οπτικη weird, και νομιζω πολυ καλα....Ομως, δεν σημαινει οτι απαραιτητα, οποιος δεν ειναι καλα, απαραιτητως φροντιζει τον εαυτο του.

Μπορει τα ορια της προσφορας να στενευουν, δεν κλεινουν ομως. Κ ο πληγωμενος μπορει να προσφέρει, και ο κουτσος ακομα. Κ μαλιστα ειναι φορες που μπορει να προσφερει κ περισσοτερο απο οσο νομιζει.