ερωτας στην καραντινα

[AliceK]

Καλησπέρα σε ολους. Συγνώμη για το μεγάλο post όμως θα ήθελα την αποψη σας καθώς το μυαλο μου τα εχει χάσει. Το προηγούμενο έτος βρισκομουν στο εξωτερικο για δουλεια. 1 μηνα πριν το lockdown λοιπον, στην παρέα μου ήρθε και ενας Έλληνας. Μη τα πολυλογώ, οταν ξεκίνησε η καραντινα αποφασισαμε πολλα ατομα να μεινουμε στο ιδιο σπιτι και να την περασουμε μαζι, με το ενα η με το αλλο ομως καταλήξαμε να μείνουμε οι 2 μας καθως οι υπόλοιποι αργά η γρήγορα γύρισαν πισω στις χωρες τους. Η ελξη μεταξυ μας ηταν αμοιβαία και έτσι με τον καιρο από φιλοι γιναμε ζευγάρι οπου και καναμε τα παντα μαζι. Κοινο σπιτι, κοινες παρεες κοινά ολα. Δεθηκαμε απιστευτα πολυ ομως εκεινος ηταν ξεκαθαρος μαζι μου απο την αρχη πως οταν γυρισουμε ελλαδα (μένουμε σε διαφορετικες πολεις) το μεταξυ μας δε μπορει να συνεχιστει ως σχεση. Είχα συμφωνήσει και εγώ. Μετά απο πολλες λοιπον στιγμες, ερωτες, λογια, τραγουδια εμπειριες ταξιδια κτλ επιστρέψαμε Ελλάδα. 2 βδομάδες μετά πήγα να τον βρω. Έμεινα σε εκεινον, μου γνωρισε γονείς φιλους κτλ, όμως μου ξεκαθάρισε για ακομα μια φορά οτι δε θελει να τα φτιάξουμε. Εγώ στα πατώματα. Δε μπορουσα να πιστεψω πως ολο αυτό τελειωσε. Εκεινος κάθετος στην αποψη του, περασαμε ομορφα, σε αγαπαω σε θελω αλλα δε μπορω να δεσμευτω. Εκεί λοιπον το πηρα αποφαση και ειπα στον εαυτο μου ξεκολλα, περασατε κατι ομορφο καιρος να ασχοληθεις με τον εαυτο σου και ετσι εγινα απομακρη. Μαλλον δεν το περιμενε, αφου ήρθε ξαφνικα μετα απο 2 βδομαδες στην πολη μου για να με δει (μενουμε 6 ωρες μακρια) και να μου πει ποσο του λειπω, ποσο με σκεφτεται τα βραδια ποσο ομορφο ηταν αυτο που ειχαμε κτλ...Όλο το βράδυ μου μιλούσε για το ποσο ομορφα περάσαμε μαζι στην Γαλλία και το επόμενο πρωί έφυγε με δάκρυα στα μάτια γράφοντας μου καρτες και λέγοντας μου απειρα ερωτόλογα. ΠΑΝΤΑ ομως πιστος στην αρχικη του αποψη, να μη θελει δέσμευση γιατι "ζορίζεται". Έμεινε καποιες μερες σε εμενα και μετά όπως σας είπα εφυγε, προσκαλώντας με να πάω να τον δω την επόμενη φορά εγω, τάζοντας μου διακοπές κτλ. Μετά απο σκέψεις και κλάματα, εφόσον κατάλαβα πως δεν με θέλει όπως εγώ αποφάσισα για αλλη μια φορά να απομακρυνθώ. Βέβαια εκεινος συνεχίζει να με παίρνει μια στο τόσο τηλέφωνο, να μου στελνει μνματα κτλ περιμένοντας ότι θα πάω να τον δω. Από Σεπτέμβρη λοιπόν υπάρχει μια περίπτωση να είμαστε στην ιδια πολη λόγω δουλειάς (μένει στην πρωτεύουσα). Για αυτό περιμενει ότι θα τον συναντήσω. Με εχει ηδη καλέσει να μεινω σπιτι του οταν παω για συνέντευξη. Εγώ αυτους τους μηνες που εχω γυρίσει ειμαι ψυχολογικα χαλια. Τον σκεφτομαι και κλαιω καθε μερα. Μου λείπει η ζωη μου έξω. Τα έχω βρει σκουρα εδω με δουλεια. Γενικά μαζί με όλα, ένα ψυχοπλάκωμα. Αυτό το σε θελω σαγαπω αλλα δε μπορω να ειμαι μαζι σου με στοιχειώνει. Εγώ εχω μαθει πως όταν θελεις κατι το προσπαθεις και ολα γινονται. Τι θα ήταν λοιπον καλύτερο να κάνω; να κόψω κάθε επαφη; Δε ξέρω τι με πληγώνει πιο πολύ. Να τον έχω περιστασιακά ή καθολου...

[el.gre]

Αν εισαστε στην ιδια πολη κατι μπορει να γινει αλλα με αποσταση με τιποτα.για ποιο λογο να κανει σχεση απο αποσταση;νομιζω πρωτιμα να ειναι ελευθερος μεχρι να βρεθει κατι στην περιοχη του αλλα μεχρι να βρεθει θα θελει την επικοινωνια μαζι σου.

[george1520]

Καλησπέρα σε ολους. Συγνώμη για το μεγάλο post όμως θα ήθελα την αποψη σας καθώς το μυαλο μου τα εχει χάσει. Το προηγούμενο έτος βρισκομουν στο εξωτερικο για δουλεια. 1 μηνα πριν το lockdown λοιπον, στην παρέα μου ήρθε και ενας Έλληνας. Μη τα πολυλογώ, οταν ξεκίνησε η καραντινα αποφασισαμε πολλα ατομα να μεινουμε στο ιδιο σπιτι και να την περασουμε μαζι, με το ενα η με το αλλο ομως καταλήξαμε να μείνουμε οι 2 μας καθως οι υπόλοιποι αργά η γρήγορα γύρισαν πισω στις χωρες τους. Η ελξη μεταξυ μας ηταν αμοιβαία και έτσι με τον καιρο από φιλοι γιναμε ζευγάρι οπου και καναμε τα παντα μαζι. Κοινο σπιτι, κοινες παρεες κοινά ολα. Δεθηκαμε απιστευτα πολυ ομως εκεινος ηταν ξεκαθαρος μαζι μου απο την αρχη πως οταν γυρισουμε ελλαδα (μένουμε σε διαφορετικες πολεις) το μεταξυ μας δε μπορει να συνεχιστει ως σχεση. Είχα συμφωνήσει και εγώ. Μετά απο πολλες λοιπον στιγμες, ερωτες, λογια, τραγουδια εμπειριες ταξιδια κτλ επιστρέψαμε Ελλάδα. 2 βδομάδες μετά πήγα να τον βρω. Έμεινα σε εκεινον, μου γνωρισε γονείς φιλους κτλ, όμως μου ξεκαθάρισε για ακομα μια φορά οτι δε θελει να τα φτιάξουμε. Εγώ στα πατώματα. Δε μπορουσα να πιστεψω πως ολο αυτό τελειωσε. Εκεινος κάθετος στην αποψη του, περασαμε ομορφα, σε αγαπαω σε θελω αλλα δε μπορω να δεσμευτω. Εκεί λοιπον το πηρα αποφαση και ειπα στον εαυτο μου ξεκολλα, περασατε κατι ομορφο καιρος να ασχοληθεις με τον εαυτο σου και ετσι εγινα απομακρη. Μαλλον δεν το περιμενε, αφου ήρθε ξαφνικα μετα απο 2 βδομαδες στην πολη μου για να με δει (μενουμε 6 ωρες μακρια) και να μου πει ποσο του λειπω, ποσο με σκεφτεται τα βραδια ποσο ομορφο ηταν αυτο που ειχαμε κτλ...Όλο το βράδυ μου μιλούσε για το ποσο ομορφα περάσαμε μαζι στην Γαλλία και το επόμενο πρωί έφυγε με δάκρυα στα μάτια γράφοντας μου καρτες και λέγοντας μου απειρα ερωτόλογα. ΠΑΝΤΑ ομως πιστος στην αρχικη του αποψη, να μη θελει δέσμευση γιατι "ζορίζεται". Έμεινε καποιες μερες σε εμενα και μετά όπως σας είπα εφυγε, προσκαλώντας με να πάω να τον δω την επόμενη φορά εγω, τάζοντας μου διακοπές κτλ. Μετά απο σκέψεις και κλάματα, εφόσον κατάλαβα πως δεν με θέλει όπως εγώ αποφάσισα για αλλη μια φορά να απομακρυνθώ. Βέβαια εκεινος συνεχίζει να με παίρνει μια στο τόσο τηλέφωνο, να μου στελνει μνματα κτλ περιμένοντας ότι θα πάω να τον δω. Από Σεπτέμβρη λοιπόν υπάρχει μια περίπτωση να είμαστε στην ιδια πολη λόγω δουλειάς (μένει στην πρωτεύουσα). Για αυτό περιμενει ότι θα τον συναντήσω. Με εχει ηδη καλέσει να μεινω σπιτι του οταν παω για συνέντευξη. Εγώ αυτους τους μηνες που εχω γυρίσει ειμαι ψυχολογικα χαλια. Τον σκεφτομαι και κλαιω καθε μερα. Μου λείπει η ζωη μου έξω. Τα έχω βρει σκουρα εδω με δουλεια. Γενικά μαζί με όλα, ένα ψυχοπλάκωμα. Αυτό το σε θελω σαγαπω αλλα δε μπορω να ειμαι μαζι σου με στοιχειώνει. Εγώ εχω μαθει πως όταν θελεις κατι το προσπαθεις και ολα γινονται. Τι θα ήταν λοιπον καλύτερο να κάνω; να κόψω κάθε επαφη; Δε ξέρω τι με πληγώνει πιο πολύ. Να τον έχω περιστασιακά ή καθολου...

Αυτό που λογικα πληγώνει περισσότερο είναι να τον έχεις περιστασιακά.. Την μια στιγμή είστε καλά και την άλλη όχι.. Με το καθόλου, δεν περιμένεις κάτι από αυτόν και ειναι όλα πιο ξεκαθαρα.
Ο λογος που κάνει εμφανίσεις συχνά είναι γιατί δεν θέλει να σε βγάλει απο την ζωή του και ταυτόχρονα να έχει μαζί σου αυτό που στην ουσία θέλει... Να κάνετε ότι κάνετε αλλά χωρίς σχέση.
Αν εσύ θες σχέση τότε θα πρέπει να κρατήσεις απόσταση για να το καταλάβει.

[Vox]

Μου λείπει η ζωη μου έξω. Τα έχω βρει σκουρα εδω με δουλεια.

Εννοείς στο εξωτερικό; Δε γίνεται να ξαναφύγεις;

Τι θα ήταν λοιπον καλύτερο να κάνω; να κόψω κάθε επαφη; Δε ξέρω τι με πληγώνει πιο πολύ. Να τον έχω περιστασιακά ή καθολου...

Αν ήμουν στη θέση σου και υπήρχε συναισθηματικό δέσιμο (κάτι που φαίνεται να συμβαίνει με σένα), θα ξέκοβα εντελώς. Με το χρόνο καταλαγιάζει το συναίσθημα και τελικά γυρίζεις σελίδα.

[LiloCook]

Είχε στο παρελθόν σχέση από απόσταση; Μήπως το εχει ξανακάνει και πληγώθηκε.

Εαν είστε μακρυα, θεωρω λογικό να ζορίζεται να είστε μαζί.

Προσωπικα δεν θα ελεγα σε κανεναν, "κόψε καθε επαφη" από την στιγμή που ο ανθρωπος ειναι ξεκαθαρός για αυτο που θέλει. Σε θέλει, του αρεσει η παρέα σου αλλα δεν θελει σχεση. Δεν μπορεις να το καταλαβεις γιατί εσυ δεν λειτουργείς ετσι, είσαι ερωτευμενη και το θες στην ζωή σου.

Σου πέσανε πολλά, πολλές αλλαγές, και θεωρω ότι ψάχνεις κάτι σταθερό στην ζωή σου και δεν το βρίσκεις.

Καλη επιτυχία στην συνέντευξη σου και για μένα μην κόψεις επαφες, περνας όμορφα, αφέσου και ζήστο.
Εαν σε πληγώνει περισσότερο από οσο σε κάνει να εισαι ευτυχισμένη το ξέρεις μόνο εσυ.

[Marilou]

Ήταν απόλυτα ξεκάθαρος μαζί σου και αυτό τον τιμά !
Οι αλλαγές στις ζωές σας αρκετές και κομβικές θα έλεγα, δεν είναι εύκολο να τα διαχειριστής όλα αυτά μαζί.

Αν αντέχεις όλο αυτό και δεν γίνεται σαράκι να σε τρώει ,εγώ θα σου έλεγα να το ζήσεις και όσο πάει .
Δεν ξέρεις μπορεί όντως να βγει σε κάτι καλό στο τέλος ,μπορεί όμως να δυναμώσει ακόμα περισσότερο από εσένα και να μην μπορείς να το διαχειριστείς .

Γι αυτό αυτές οι αποφάσεις παίρνονται καθαρά με γνώμονα μέχρι τι μπορεί να αντέξει ο καθένας .

[Sonia]

Σου εξήγησε πως ακριβώς "ζορίζεται" ;

Πάντως εγώ θα έκοβα κάθε επαφή, φαίνεσαι ότι έχεις δαγκώσει τη λαμαρίνα κι ότι δεν είσαι τύπος των ελεύθερων σχέσεων κι όσο διατηρείς ελπίδες ότι θα έχεις αυτό που θέλεις, τόσο θα πληγώνεσαι όταν δεν το έχεις. Στο μεταξύ αυτός θα έχει αυτό που θέλει και δεν θα έχει λόγο να το αλλάξει όσο κι αν εσύ ελπίζεις. Άρα εσύ θα χάσεις τον χρόνο σου και θα ταλαιπωριέσαι.

[Meditation]

Σε αγαπάω σε θέλω Αλλά δεν θέλω να είμαστε μαζί.. ακούγεται σαν ανέκδοτο

Τι ηλικίες έχετε?

[imperial]

23 αλλα αγαπαω σαν 13... καθε φορα θελω να ειναι σαν την πρώτη... αλλιος δν λεει...

[el.gre]

Επιπλέον οι συνθήκες που δημιουργήθηκε η σχέση σας ήταν ιδανική για να γεννηθεί η σχέση. Ένας άντρας μια γυναίκα απομονωμένοι στο ίδιο διαμέρισμα... Τώρα οι συνθήκες εντελώς διαφορετικές, δε βοηθάνε να στεριωσει

[Chaos1]

Τη στιγμή που θα αρχίσεις να κάνεις τέτοιου είδους εκπτώσεις, εκείνος θα σταματήσει να σε βλέπει σαν πρόκληση και θα σταματήσει να σε σέβεται, ειδικά όταν περάσουν τα πρώτα μέλια. Πιστεύω πως υπάρχει πιθανότητα εκείνος να αλλάξει γνώμη για τη μη σχέση σας μόνο αν αισθανθεί πραγματικά την απουσία σου. Υπάρχει ένας βασικός κανόνας, αν θέλουμε κάποιον για σχέση κι εκείνος θέλει μόνο σεξ, δεν κάνουμε σεξ μαζί του.

[proteus]

Το αντέχεις; Ζήσε το και όπου πάει.

Δεν το αντέχεις; Ξέκοψε

Τα πράγματα είναι απλά. Βάλε τα όριά σου...

[Remedy]

ποιος ειναι ο λογος που δεν θελει να δεσμευθει, ενω σε αναζηταει οπως λες; ξερουμε;
σε καθε περιπτωση, απο την στιγμη που δεν θελει να ειστε μαζι, δεν σε θελει οσο εσυ, και ειναι ταλαιπωρια και καθυστερηση για εσενα να συνεχιζεις με την ελπιδα να αλλαξει γνωμη.
βρες καποιον που να θελετε τα ιδια πραγματα.