Ιδεοψυχαναγκασμοί - φοβίες- άγχος - πανικός

[Katia81]

Πιστεύω παίζει ρόλο κ πόσα χρόνια έχεις έναν ψυχαναγκασμος γιατί από τρίχα γίνεται τριχιά κ δεν κόβεται εύκολα θέλει πολύ υπομονή. Εγώ με το πλυντήριο κοιτάω πρώτα πολύ καλά το απορθπαντικο που βάζω το κοιτάω να είμαι σίγουρη ότι το έβαλα. Όσο δουλεύει πηγαίνω κάθε λίγο κ το κοιτάω να σιγουρευτώ ότι όντως το έβαλα κ μόλις τελειώσει τ ανοίγω γρήγορα κ τ απλώνω πριν προλάβω να κάνω τίποτα περίεργες σκέψεις γιατί αν δεν τ απλώσω αμέσως αρχίζω Ν αμφιβάλλω ότι το έβαλα. Γενικά έχω κόψει κι εγώ αρκετά γιατί ήμουν πολύ χειρότερα. Μπορεί να επηρεάζει που μείωσα κάποια για να γλιτώσω από την γκρίνια κ τους τσακωμούς στο σπίτι. Δε μου φαίνονται καθόλου ωραία κ βρισίδι τρώω. Άλλοτε σκέφτομαι τη μάνα μου που την βλέπω να στεναχωριέσαι με την κατάσταση μου κ προσπαθώ όσο μπορώ.. Ίσως σε βοηθάνε στο σπίτι στους ψυχαναγκασμους κι αυτό δε βοηθάει την κατάσταση.

Οι δικοί μου όλοι έχουν πάθει μελαγχολία απ την καταστασή μου. Κοντεύουν να τρελαθούν τόσα χρόνια. Πάντως με το πλυντήριο ρούχων κάνω ακριβώς το ίδιο όπως το περιγράφεις. Τα κάνω όλα γρήγορα γιατί αν τα αφήσω λίγο μετά νομίζω ότι δεν μπήκε σωστά και το ξαναβάζω..

[Katia81]

Κι εγω το έχω αυτό που λες με μια ρουτίνα που απλοποίησα. Πολλές φορές δηλαδή πρέπει να την κάνω από την αρχή. Αλλά το έχω βάλει και αυτό στο γρήγορο τώρα για να δω πώς θα πάει.

Γενικά θα σου πρότεινα να μην εστιάζεις τόσο στις ιδέες και στις φοβίες αλλά στην πρακτικότητα των ψυχαναγκασμων με όσες αλλαγές νιώθεις εσύ άνετη και σιγά σιγά ίσως καταφέρεις να τους διακόψεις/μειώσεις/απλοποιησεις για να κάνεις την καθημερινότητα σου καλύτερη.

Για να δούμε.. γιατί είναι τόσο δυνατή η φοβία ότι αν δεν το κάνω ακριβώς έτσι κάτι πολύ κακό θα συμβεί που γιγαντώνεται στο μυαλό μου.

[Katia81]

Αρρωστοφοβια είχα και εγώ.. είναι όντως πολύ δύσκολη.
Εν τέλη όλα μα όλα είναι μονάχα μέσα στο μυαλό.
Ούτε μεταδοτικες ασθένειες ούτε τίποτα, μόνο στο μυαλό είναι αυτά.
Με τη βοήθεια του Θεού, την ξεπερασα, φυσικά μου πήρε 6-7 μήνες..

Αυτό με τις κουκκίδες μου άρεσε πολύ. Σκέφτομαι να το αρχίσω. Η αρρωστοφοβία είναι τρομερή. Σου λέω ότι 12 χρόνια υποφέρω φοβερά. Κάνω εξετάσεις, βγαίνουν καθαρές και φυσιολογικές και σκέφτομαι ότι έκαναν λάθος στο μικροβιολογικό εργαστήριο και ότι κάτι έχω.. και πάλι εξετάσεις μετά..

[el.gre]

Υπάρχει κάτι που έχει αποδειχθεί πειραματικά στην ψυχολογία κ δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ότι η σκέψη επηρεάζει την συμπεριφορα αλλά κ η συμπεριφορά επηρεάζει την σκεψη οπότε όταν δεν μπορείς με την σκέψη να επηρεάσει το πως αντιδράς τότε αλλάζεις την αντίδραση σου κ σιγά σιγά συμορφωνεται σε αυτό κ η σκέψη. Αλλά θέλει επιμονή για να καταγραφεί στον εγκέφαλο θέλει διαρκεια

[Hope for better days]

Προσπάθησε, πάλεψε το όσο μπορείς να μην ξανακάνεις για κάποιο χρονικό διάστημα εξετάσεις..

Είναι σίγουρο, και επιστημονικά αποδεδειγμένα πως το άγχος προκαλεί σωματικούς πόνους..

Μην ψάχνεις στο διαδίκτυο γενικά αν έψαχνες..

***Και μην κάνεις για αρκετό καιρό οποιαδήποτε εξέταση, μην επισκεφτείς ξανά γιατρό***..
Σπαταλησες τόσα χρήματα...

Δεν έχεις τίποτα, το άγχος, το στρες δημιουργούν πόνους στο σώμα, είτε κεφαλαλγία, είτε πονόλαιμο, είτε πόνο στο στομάχι, είτε πονακια δεξιά και αριστερά, στους μύες, στα οστά..

Οι μεταδοτικες ασθένειες δεν μεταδίδονται τόσο εύκολα.. Διαφορετικά όλοι θα τις είχαμε..

Πάλεψε το, μπορείς είσαι δυνατή, πάλεψε το για σένα, το παιδάκι σου, τον σύζυγο σου. Μπορείς!

[Katia81]

Υπάρχει κάτι που έχει αποδειχθεί πειραματικά στην ψυχολογία κ δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ότι η σκέψη επηρεάζει την συμπεριφορα αλλά κ η συμπεριφορά επηρεάζει την σκεψη οπότε όταν δεν μπορείς με την σκέψη να επηρεάσει το πως αντιδράς τότε αλλάζεις την αντίδραση σου κ σιγά σιγά συμορφωνεται σε αυτό κ η σκέψη. Αλλά θέλει επιμονή για να καταγραφεί στον εγκέφαλο θέλει διαρκεια

Πολύ σωστό αλλά θέλει όπως το πες πολύ υπομονή και επιμονή αυτό. Επίσης σκέφτομαι ότι αν είσαι άνθρωπος ανασφαλής και αδύναμος ίσως αυτά είναι ακόμα πιο δύσκολα. Εγώ είχα επίσης νιώσει μεγάλο υπερπροστατευτισμό από τους γονείς μου πράγμα που με έκανε σχεδόν ανικανη να αντιμετωπίζω δύσκολες καταστάσεις. Ίσως και γι αυτό δε μπορώ τώρα εύκολα να βγω και απο αυτή την κατάσταση.

[Hope for better days]

Υπάρχει κάτι που έχει αποδειχθεί πειραματικά στην ψυχολογία κ δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Ότι η σκέψη επηρεάζει την συμπεριφορα αλλά κ η συμπεριφορά επηρεάζει την σκεψη οπότε όταν δεν μπορείς με την σκέψη να επηρεάσει το πως αντιδράς τότε αλλάζεις την αντίδραση σου κ σιγά σιγά συμορφωνεται σε αυτό κ η σκέψη. Αλλά θέλει επιμονή για να καταγραφεί στον εγκέφαλο θέλει διαρκεια

Μου φαίνεται πολύ σωστό!
Αλλάζοντας τον τρόπο συμπεριφοράς, αρχίζει και η σκέψη να συμορφωνεται...

[Katia81]

Προσπάθησε, πάλεψε το όσο μπορείς να μην ξανακάνεις για κάποιο χρονικό διάστημα εξετάσεις..

Είναι σίγουρο, και επιστημονικά αποδεδειγμένα πως το άγχος προκαλεί σωματικούς πόνους..

Μην ψάχνεις στο διαδίκτυο γενικά αν έψαχνες..

***Και μην κάνεις για αρκετό καιρό οποιαδήποτε εξέταση, μην επισκεφτείς ξανά γιατρό***..
Σπαταλησες τόσα χρήματα...

Δεν έχεις τίποτα, το άγχος, το στρες δημιουργούν πόνους στο σώμα, είτε κεφαλαλγία, είτε πονόλαιμο, είτε πόνο στο στομάχι, είτε πονακια δεξιά και αριστερά, στους μύες, στα οστά..

Οι μεταδοτικες ασθένειες δεν μεταδίδονται τόσο εύκολα.. Διαφορετικά όλοι θα τις είχαμε..

Πάλεψε το, μπορείς είσαι δυνατή, πάλεψε το για σένα, το παιδάκι σου, τον σύζυγο σου. Μπορείς!

Πόσο κουράγιο μου δίνεις.. αυτό έκανα και κάνω. Ότι πόνος και υποψία υπήρχε έψαχνα στο διαδίκτυο σαν τρελή να βρω τι είναι και φυσικά πάντα κατέληγα ότι είχα το πιο σοβαρό!! Και φυσικά έπρεπε να πάω στο γιατρό να μου επιβεβαιώσει τα αυτονόητα. Που ευτυχώς τον πίστευα για κάποιο χρονικό διάστημα. Πήγα μόνο στο δερματολόγο φαντάσου φέτος το καλοκαίρι 4 φορές. Για διάφορα μικροπράγματα που άλλος ούτε που θα ασχολιόταν..
Μεταδοτικές αρρώστιες κάνω συνέχεια, πάντα αρνητικές και εγώ σκέφτομαι λάθος κάνουν..
Τελευταία το παρατήρησα ότι απ το στρες πράγματι αρχίζουν και πονάνε στομάχι, επχω ημικρανίες, μέση κλπ. Όσο μεγαλώνω κιόλας που να αντέξει ο οργανισμός τόσο άγχος και στρες..

[el.gre]

Δυστυχώς κι εγώ παλεύω πολλά χρόνια κ τελικά μόνο αυτό είναι η λύση να μείνεις με τον φόβο να πεις παραδινομαι τώρα κ ότι γίνει μέχρι να πάει το μυνημα στον εγκέφαλο ότι τελικά τίποτε κακό δε γίνεται. Και προσπάθησε να μην αφιερώνεις ούτε ένα λεπτό σ αυτές τις σκέψεις να βρίσκεις κάτι που θα σου αποσπάσει την προσοχή κάτι που θα σ απορροφήσει πχ μήλα με κάποιον που σ ευχαριστεί η παρέα του προσποιησου στην αρχή κ θα σου βγει άφησε τον άλλο να σε παρασύρει με την συζητήση σε άλλα θεματα ευχαριστα

[Katia81]

Δυστυχώς κι εγώ παλεύω πολλά χρόνια κ τελικά μόνο αυτό είναι η λύση να μείνεις με τον φόβο να πεις παραδινομαι τώρα κ ότι γίνει μέχρι να πάει το μυνημα στον εγκέφαλο ότι τελικά τίποτε κακό δε γίνεται. Και προσπάθησε να μην αφιερώνεις ούτε ένα λεπτό σ αυτές τις σκέψεις να βρίσκεις κάτι που θα σου αποσπάσει την προσοχή κάτι που θα σ απορροφήσει πχ μήλα με κάποιον που σ ευχαριστεί η παρέα του προσποιησου στην αρχή κ θα σου βγει άφησε τον άλλο να σε παρασύρει με την συζητήση σε άλλα θεματα ευχαριστα

Είχα και ένα ακόμα θέμα πάνω σ αυτό που λες. Εκεί που έλεγα θα πάω έξω με μια φίλη να μιλήσω να ξεχαστώ λίγο απ όλα, άρχιζα να αισθάνομαι τύψεις. Δηλαδή αισθάνομαι ΕΝΟΧΕΣ όταν ειμαι χαρούμενη. Λέει η σκέψη μέσα μου, « έχεις τόσα προβλήματα και πράγματα σοβαρά που σε απασχολούν και εσύ χαίρεσαι;;» και κατευθείαν μου φεύγει η διάθεση. Γι αυτο σχεδόν έχω απομονωθεί. Ευτυχώς οι φίλες μου δείχνουν κατανόηση και προσπαθούν αλλα μάταια.. ένα καφέ πότε πότε και αυτόν πικρό ..

[Katia81]

Απλά δε μπορώ να καταλάβω γιατί δε με κάνουν καλά οι ψυχίατροι και ψυχολόγοι που πηγαίνω!! Να πω ότι έχω άρνηση;; Απ την αρχή σχεδόν, εδω και 10-12 χρόνια πάω στους ψυχιάτρους (μεγάλα ονόματα) που λένε τι έχω αλλά κανείς δε βρίσκει τη λύση.

[el.gre]

Απλά δε μπορώ να καταλάβω γιατί δε με κάνουν καλά οι ψυχίατροι και ψυχολόγοι που πηγαίνω!! Να πω ότι έχω άρνηση;; Απ την αρχή σχεδόν, εδω και 10-12 χρόνια πάω στους ψυχιάτρους (μεγάλα ονόματα) που λένε τι έχω αλλά κανείς δε βρίσκει τη λύση.

Κι εγώ δεν έχω βοηθηθεί από αυτούς. Πιο πολύ με βοηθούν διαφορά που βρίσκω στο ίντερνετ κ διαβάζω. Νομίζω φταίει που δεν υπάρχει εξειδίκευση εδώ στην Ελλάδα. Η εμπειρία για έναν ψυχολόγο είναι σημαντική. Κ που έχουν εμπειρία; έχουν ξαναδουλεψει με αντίστοιχα περιστατικά; κ τι ποσοστό επιτυχίας είχαν; η ιδεοψυχαναγκαστικη νεύρωση είναι πολύ δύσκολη κ περίπλοκη στην Ισπανία ξέρω ότι υπάρχει ειδική κληνικη μόνο γι αυτή την νευρωση

[Katia81]

Κι εγώ δεν έχω βοηθηθεί από αυτούς. Πιο πολύ με βοηθούν διαφορά που βρίσκω στο ίντερνετ κ διαβάζω. Νομίζω φταίει που δεν υπάρχει εξειδίκευση εδώ στην Ελλάδα. Η εμπειρία για έναν ψυχολόγο είναι σημαντική. Κ που έχουν εμπειρία; έχουν ξαναδουλεψει με αντίστοιχα περιστατικά; κ τι ποσοστό επιτυχίας είχαν; η ιδεοψυχαναγκαστικη νεύρωση είναι πολύ δύσκολη κ περίπλοκη στην Ισπανία ξέρω ότι υπάρχει ειδική κληνικη μόνο γι αυτή την νευρωση

Μου πετάνε οι περισσότεροι ότι για όλα φταίει η παιδική σου ηλικία, φταίει ο υπερπροστατευτισμός, το οιδιποδειο κλπ αλλά τη λύση δε την λένε. Ωραία να τα δεχτώ όλα.. πως όμως θα γίνω καλα;;

[el.gre]

Μου πετάνε οι περισσότεροι ότι για όλα φταίει η παιδική σου ηλικία, φταίει ο υπερπροστατευτισμός, το οιδιποδειο κλπ αλλά τη λύση δε την λένε. Ωραία να τα δεχτώ όλα.. πως όμως θα γίνω καλα;;

Ναι όσοι ασχολούνται με Φρόιντ κ ψυχανάλυση ψάχνουν τη ρίζα του προβλήματος στο παρελθόν όμως δεν έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει. Η γνωσιακη συμπεριφορικη έχει αποδειχθεί καλύτερη θεραπεία για το δικό μας θέμα αλλά θα πρέπει να είναι αστέρι ο ψυχολόγος να ξέρει σε βάθος τη συγκεκριμένη ασθένεια να ξέρει κι εσένα να μπορεί να σου βγάλει ένα πρόγραμμα με σταδιακή έκθεση να είναι παρόν στα πρώτα σου βήματα όταν κάνεις έκθεση στο φόβο κ να γνωρίζει πως να σου αλλάξει τις λάθος πεποιθήσεις που έχεις.

[el.gre]

Και μην είσαι τόσο σκληρή με τον εαυτό σου.φυσικα και πρέπει να χερεσαι κ να διασκεδάζεις αν δεν είσαι καλά πως θ ανταπεξελπεις με τα προβλήματα που λες ότι έχεις.Ειναι σα να περιμένεις να δουλέψει το κινητό με άδεια μπαταρία. Δώσε πρώτα στον εαυτό σου για να έχεις να δώσεις κ στους άλλους γύρω σου