Η άλλη

[george1520]

Αντε πάλι :) πόσες φορές να ευχαριστησω η γυναίκα χάχα


Είναι λίγο ένα κατεβατό..
Είχα πάει σε μερικούς στις αρχές που δοκίμαζα 2-3 και καλούσαν τους γονείς μου επειδή ανέφερα ότι είχα στο παρελθόν αυτοκαταστροφικους ιδεασμους.. Που ήταν περίεργο γιατί ήμουν ενήλικη. Επίσης χρωστούσα 30€ στον έναν επειδή πλήρωσα κάτι στη σχολή και μετά είχα ραντεβού και δεν είχα αλλά χρήματα. Την επόμενη μέρα πήρε τηλέφωνο γονείς και τους είπε ένα κάρο ψέματα και μου είπε ότι αν δεν του φέρω τα διπλά θα πάρει και στη σχολή μου. Μετά πήγα σε μια κοπέλα σε κέντρο υγείας, δεν πλήρωνα επειδή ήταν δωρεάν αλλά μιλούσε λίγο άσχημα, μου έλεγε ότι είμαι αδύναμη και με σύγκρινε με την μεγάλη αδερφή μου και μου έλεγε ότι της φαίνεται καλύτερος άνθρωπος και για αυτό της έχουν πιο πολλή αδυναμία οι γονεις μου, μου έλεγε ότι είμαι φοβιτσιαρα συνέχεια και μου έλεγε να κάνω μήνυση στους γονείς μου επειδή τσακωνονται σχετικά συχνά και δήθεν δεν ήταν καλό περιβάλλον για να μεγαλώνουν παιδιά.. Μου φάνηκε πως λόγω απόστασης ήθελε να με "ξεφορτωθεί" γιατί με ρωτούσε συνέχεια "ποτέ θα έρθεις από κοντά;" και έλεγε σε κάθε συνέδρια "να έρθεις από κοντά να σε δούμε".. Οι "συναντήσεις" γινόντουσαν μέσω τηλεφώνου και λογικά φοβόταν την χρέωση.. ο δήμος μου δεν έχει δωρεάν συμβουλευτικη και με έστειλαν εκεί σε εκεινη. Έκανα 3 συνεδρίες και σταμάτησα, τώρα βρήκα κάποια που φαίνεται καλή και μάλλον θα ξεκινήσω από Οκτώβρη.. Αν και μου είναι δύσκολο πλέον να ανοιχτώ όσο εύκολα ανοίχτηκα στους πρώτους, δεν θα το κάνω αν δεν σιγουρευτώ πως είναι επαγγελματίας.

Έχεις συζητήσει για τη σεξουαλικη κακοποίηση με κάποιον από αυτούς;

[niaenn]

Έχεις συζητήσει για τη σεξουαλικη κακοποίηση με κάποιον από αυτούς;

Οχι.. Ντράπηκα και αισθάνθηκα άβολα

[george1520]

Οχι.. Ντράπηκα και αισθάνθηκα άβολα

Δεν ένιωσες αρκετά άνετα να μιλήσεις για αυτό ή γενικά ντρέπεσαι να το συζητάς; Θεωρείς ότι έχεις ευθύνη για αυτό που έγινε;

[niaenn]

Δεν ένιωσες αρκετά άνετα να μιλήσεις για αυτό ή γενικά ντρέπεσαι να το συζητάς; Θεωρείς ότι έχεις ευθύνη για αυτό που έγινε;

Και τα δύο, πιο πολύ ένιωσα άβολα.

Όχι, ήμουν μόνο 12 και με είχαν στοχοποιησει

[george1520]

Και τα δύο, πιο πολύ ένιωσα άβολα.

Όχι, ήμουν μόνο 12 και με είχαν στοχοποιησει

Δεν θα προχωρήσω άλλο αυτή τη συζήτηση.. Αν εσύ νιώσεις την ανάγκη να μιλήσεις για αυτό θα χαρώ να σε ακούσω και να πω τη γνώμη μου. Δυστυχώς πάνω σε αυτό το θέμα φοράμε τα ίδια παπούτσια και κάνω ψυχοθεραπεία γιατί έχω ανάγκη να περπατήσω επιτέλους ξυπόλητος..

[niaenn]

Δεν θα προχωρήσω άλλο αυτή τη συζήτηση.. Αν εσύ νιώσεις την ανάγκη να μιλήσεις για αυτό θα χαρώ να σε ακούσω και να πω τη γνώμη μου. Δυστυχώς πάνω σε αυτό το θέμα φοράμε τα ίδια παπούτσια και κάνω ψυχοθεραπεία γιατί έχω ανάγκη να περπατήσω επιτέλους ξυπόλητος..

Το ίδιο και για εσένα.
Στο εύχομαι πραγματικά να τα καταφέρεις.. Λίγο λίγο κάτι γίνεται. Μακάρι να μπορούσαμε να διαγράψουμε επιλεγμένες μνήμες..

[george1520]

Το ίδιο και για εσένα.
Στο εύχομαι πραγματικά να τα καταφέρεις.. Λίγο λίγο κάτι γίνεται. Μακάρι να μπορούσαμε να διαγράψουμε επιλεγμένες μνήμες..

Αποδέχεσαι το παρελθόν και φτιάχνεις ένα καλύτερο παρόν και μέλλον. Εγώ με αυτό το σκεπτικό προχωρώ, αλλιώς θα είχα πάρει τα βουνά.

[niaenn]

Αποδέχεσαι το παρελθόν και φτιάχνεις ένα καλύτερο παρόν και μέλλον. Εγώ με αυτό το σκεπτικό προχωρώ, αλλιώς θα είχα πάρει τα βουνά.

Καλά κάνεις, το τι σκεπτικό έχεις μπορεί να τα αλλάξει όλα. Πολλές φορές έχω δει δοκιμαντερ με παιδιά που ζουν σε χώρες τρίτου κόσμου, στην απόλυτη φτώχεια και παίζουν στις αλάνες με χαμόγελο. Και αναρωτιέμαι..

[george1520]

Καλά κάνεις, το τι σκεπτικό έχεις μπορεί να τα αλλάξει όλα. Πολλές φορές έχω δει δοκιμαντερ με παιδιά που ζουν σε χώρες τρίτου κόσμου, στην απόλυτη φτώχεια και παίζουν στις αλάνες με χαμόγελο. Και αναρωτιέμαι..

Εμείς θέλουμε κι άλλα, κι άλλα και πότε δεν είμαστε ευχαριστημένοι.

Ξέρεις κάτι; Ενώ έζησες όλα αυτά στο γυμνάσιο, ενώ δεν είχες την στήριξη των δικών σου, είσαι εδώ και συζητάς για να λύσεις ένα θέμα που σε απασχολεί.. Βλέπω έναν άνθρωπο που ξέρει τι αξίζει αλλά επειδή δεν το πήρε από τους γύρω του (ή έστω από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους που έχει κάποιος στην ζωή του - τους γονείς του) έχει αμφιβολίες και δε διεκδικεί τίποτα περισσότερο. Πόσα πράγματα έκανες μόνη σου; Πόσες φορές λυγισες και ξανά στάθηκες στα πόδια σου; Πόσες φορές είχες ανάγκη από στήριξη αλλά δε την πήρες και όμως τα κατάφερες; Αυτά δεν είναι αρκετά για να δεις πόση δύναμη έχεις; Πως σου αξίζει να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που να σε αγαπάνε και να σε στηρίζουν; Γιατί τους επιτρέπεις να σε μειώνουν;

[niaenn]

Εμείς θέλουμε κι άλλα, κι άλλα και πότε δεν είμαστε ευχαριστημένοι.

Ξέρεις κάτι; Ενώ έζησες όλα αυτά στο γυμνάσιο, ενώ δεν είχες την στήριξη των δικών σου, είσαι εδώ και συζητάς για να λύσεις ένα θέμα που σε απασχολεί.. Βλέπω έναν άνθρωπο που ξέρει τι αξίζει αλλά επειδή δεν το πήρε από τους γύρω του (ή έστω από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους που έχει κάποιος στην ζωή του - τους γονείς του) έχει αμφιβολίες και δε διεκδικεί τίποτα περισσότερο. Πόσα πράγματα έκανες μόνη σου; Πόσες φορές λυγισες και ξανά στάθηκες στα πόδια σου; Πόσες φορές είχες ανάγκη από στήριξη αλλά δε την πήρες και όμως τα κατάφερες; Αυτά δεν είναι αρκετά για να δεις πόση δύναμη έχεις; Πως σου αξίζει να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που να σε αγαπάνε και να σε στηρίζουν; Γιατί τους επιτρέπεις να σε μειώνουν;

Έχω περάσει κάποια πράγματα τα οποία πιστεύω δεν τα έχουν περάσει μερικοί συνομιλικοι μου. Υπάρχουν και χειρότερα αλλά είναι στην ίδια κατηγορία, ένα μεγάλο ποσοστό δεν έχει βιώσει πολλές δυσκολίες. Αν πιάσει ο καθένας μια τυχαία 20χρονη θα του πει ότι πηγαίνει διακοπές μαζι με παρεες, σπουδαζει, βγαίνει συνέχεια, περιποίηται τον εαυτό της, πιθανόν να έχει και μια όμορφη σχέση, δεν ξέρει τι θα πει κατάθλιψη γκουχου γκουχου. Εγώ δε κάνω καμιά ζωαρα, Άλλοι κάνουν φοιτητική ζωή, σπουδάζουν αυτό που αγαπάνε. Εγώ στη Γ λυκειου, στην χρόνια που υποτίθεται τα δίνεις όλα για όλα και κοιτάς μόνο τους στόχους σου, δεν είχα κάτι να με κρατάει, απορούσα γιατί υπάρχω αν η ζωή είναι τόσο άθλια, άφησα τα όνειρα στα σκουπίδια, είχα αρχίσει να καπνίζω, να πίνω, δεν το κρύβω πως είχα σκέψεις να αρχίσω ουσιες για να απαλυνω τον πόνο και να φύγω από αυτή τη πραγματικότητα έστω και για λίγο, πάλι καλά που δεν έγινε κάτι και ούτε καν τις πλησίασα! Απορώ πως ξέφυγα από αυτή τη φάση και από τότε παλεύω να γίνω πάλι όπως είπες, ξυπόλυτη

[Marilou]

Ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ! Δεν θα σταματήσω να το λέω!! Δάκρυσα πολύ από συγκίνηση, πολύ όμορφα μηνύματα, δεν ξέρεις πόσους ανθρώπους έχεις βοηθήσει!

Ισχύει ότι μόνο στον εαυτό μας τελικά πρέπει να βασιζόμαστε και να πατάμε στα πόδια μας με κουράγιο, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι κάνουν οι άλλοι και τι προθέσεις έχουν στην τελική

Καλημέρα !!!

Γλυκό μου κοριτσάκι να ξέρεις ότι και εγώ συγκινήθηκα (δεν θέλω και πολύ ξέρεις...) και χάρηκα που έστω και από εδώ σου προσφέρω αυτό το λίγο.....

Κατάφερα και διάβασα και το παλιό σου θέμα(δύσκολη βάρδια η αποψινη...) και πραγματικά ότι πίστευα για εσένα ήρθε και επιβεβαιώθηκε !
Είσαι πραγματικός ήρωας καρδούλα μου που κατάφερες να έρθεις στο σήμερα μετά από όλα αυτά που έχεις περάσει και είσαι αυτή που είσαι...
Κατάφερες να μην μπεις σε περίεργους δρόμους (ναρκωτικά) πιστεύοντας ότι θα σου προσφέρουν αυτά που έψαχνες ....αυτό και μόνο λέει πολλά ..όλα τα άλλα που έκανες δεν ήταν τίποτα....
Πέρασες τόσο δύσκολα μαθητικά χρόνια χωρίς καμία στήριξη από τους δικούς σου......
Και κάπου εδώ έρχεται ο θυμός ...ο απίστευτος θυμός για αυτούς τους ανθρώπους που απλά το μόνο που έκαναν είναι να διεκπερωσουν το καθηκων τους να γεννήσουν ένα παιδί ...τίποτε άλλο ...από εκεί και πέρα το παιδί αφέθηκε στο έλεος του Θεού χωρις καν την απαραίτητη προσοχή που πρέπει να δείχνουμε στα παιδιά μας...
Δύσκολα κατηγορώ ανθρώπους που γίνονται γονεις ,ειδικά όταν ακούω πράγματα από τα παιδιά τους ,γιατί ξέρω πως καμία φορά ενεργούμε (βάζω και τον ευατο μου μέσα φυσικά σε αυτή την περίπτωση)κάπως σκληρά για εκείνα αλλά το κάνουμε πίστεψέ με για καλό τους ....
Ξέρεις χρειάζεται και λίγο να σας ρίχνουμε στα βαθιά για να μην μας βγειτε και τελείως κακομαθημένα ,αυτά που ενηλικιώνονται και περιμένουν ακόμα πολλά από την μαμά .....
Εδώ όμως τι να πω ....πραγματικά δεν έχω λόγια ...μόνο θυμό και ένα ,πως μπορούν ?Πως μπορείς να βλέπεις το ίδιο σου το σπλαχνο να τυραννιεται .....πως μπορείς να επιτρέπεις σε ένα τρίτο να το κακομεταχειρίζεται αντί να γίνεις ύαινα να τον κατασπαράξεις, στην κυριολεξία όμως ,που τόλμησε να απλώσει χέρι στο σώμα του και στην ψυχουλα του......(μπορεί να ακούγεται σκληρό αλλά έτσι είμαι εγώ και δεν αλλάζω σε αυτό το κομμάτι ...και στην τελική δεν με αγγίζει καν η αντίθετη άποψη του οποιοδήποτε που δεν ξέρει πόσες "θυσίες"χρειάζεται για να τα μεγαλώσεις)

Είχες την ηλικία που έχει τώρα η κόρη μου δίνοντας την πιο καθοριστική μάχη για την μετέπειτα επαγγελματική σου εξέλιξη χωρίς καμία στήριξη όχι μόνο στο κομμάτι του διαβάσματος ,αλλά στο κομμάτι της στήριξης ,της ηθικής και συναισθηματικής υποστήριξης ...που για εμένα όσα φροντηστηρια και να σου προσφέρουν όσο διάβασμα και να έχεις κάνει ,αν δεν έχεις το σπουδαιότερο που είναι ένα υποστηριχτηκο και ενθαριτικο περιβάλλον δεν θα καταφέρεις να γράψεις ούτε τα μισά από αυτά που έχεις μάθει...
Ειλικρινά ποτέ δεν μπόρεσα να τους καταλάβω και να τους δικαιολογήσω.....
Αλλά Παρ όλα αυτά, εσύ ,θα σου έλεγα να αφησεις και ένα μικρό παραθυράκι ανοιχτό στο πίσω μέρος του μυαλού σου ...αυτό της συνχωρεσεις όταν και όποτε θέλεις και αν το νοιωθεις και μπορείς φυσικά....
Θεωρώ πως ένα παιδί που έχει καταφέρει και έχει συγχωρεση τέτοιους γονείς σε κάποια φάση της ζωής του ότι κουβαλάει τη πιο υπέροχη και δυνατή ψυχή που μπορείς να συναντήσεις σε ένα άνθρωπο!
Ότι είναι ακόμα πιο ξεχωριστως από όλους εμάς που δεν ξέρω ειλικρινά αν θα μπορούσα να το κάνω...

Θα σου πω και για την σχέση σου ...Κάτι που κατάλαβα διαβάζοντας μια φράση σου στο προηγούμενο θέμα σου...
Μάλλον αυτό που αισθάνεσαι για αυτόν δεν είναι πραγματική αγάπη ...Μπορεί στα δικά σου μάτια να είναι κάτι το όμορφο αλλά ήσουν σε μια φάση που έψαχνες να βρεις κάποιον που θα μπορέσεις να βασιστείς πάνω του και να φύγεις από το σπίτι σου.
Τον είδες αρχικά σαν μια βάρκα σωτηρίας που θα σε πάρει μακρυα από όλο αυτό που ζεις ....Γι αυτό γατζωθηκες επάνω του και δεθηκες τόσο πολύ μαζί του σε βαθμό που να μην σε νοιάζουν όλα αυτά που κάνει και λέει για εσένα ...να εθελοτυφλης και το κυριότερο να τον δικαιολογεις ρίχνοντας το φταίξιμο σε εσενα...
Απελευθερώσου καρδούλα μου από όλο αυτό ...αυτό που ψάχνεις εσύ είναι ένας άνθρωπος που να καταλάβει αυτό που κουβαλάς ....να νοιώσει τις πληγές σου και να σε βοηθήσει να επουλωθούν και όχι να τις ξύνει με τα λόγια του και τις πράξεις του.Μην ψάχνεις δεκανικια να πιαστεις ...έχεις τον υπέροχο δυνατό ευατο σου .Κοίταξε να τον δυναμώσεις και άλλο και να τον χαρισεις μετά εκεί που πραγματικά του αξίζει !

Μπορώ να σου γράφω ώρες για να σου δείξω τι σπουδαίο παιδί εισαι ,γιατί στα δικά.μου μάτια παιδάκι είσαι ακόμα και α; έχεις πάει είκοσι χρονών ...ένα πληγωμένο παιδί που αν δεν το δουλέψεις θα το κουβαλάς συνέχεια μέσα σου .
Ένα θα σου πω και έχε το στο μυαλό σου .

Εγώ είμαι εδώ ,πραγματικά όμως .
Μην διστάσεις για το οτιδήποτε ότι και να χρειαστείς !
Οποία στήριξη και όποια βοήθεια νομίζεις ότι χρειάζεσαι.
Δεν είσαι μόνη σου να ξέρεις .ένα σου μήνυμα και τίποτε άλλο και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους !

Δεν θα σου στείλω εγώ ,θα περιμενω από εσένα και να ΠΡΟΣΈΧΕΙΣ τίποτε άλλο ψυχούλα.μου.

Εύχομαι η σημερινή σου μέρα και γενικά η κάθε σου μέρα από εδώ και πέρα να είναι πολύ καλύτερη από όλες τις προηγουμενες !
Τεράστια αγκαλιά από εμένα !

[george1520]

Έχω περάσει κάποια πράγματα τα οποία πιστεύω δεν τα έχουν περάσει μερικοί συνομιλικοι μου. Υπάρχουν και χειρότερα αλλά είναι στην ίδια κατηγορία, ένα μεγάλο ποσοστό δεν έχει βιώσει πολλές δυσκολίες. Αν πιάσει ο καθένας μια τυχαία 20χρονη θα του πει ότι πηγαίνει διακοπές μαζι με παρεες, σπουδαζει, βγαίνει συνέχεια, περιποίηται τον εαυτό της, πιθανόν να έχει και μια όμορφη σχέση, δεν ξέρει τι θα πει κατάθλιψη γκουχου γκουχου. Εγώ δε κάνω καμιά ζωαρα, Άλλοι κάνουν φοιτητική ζωή, σπουδάζουν αυτό που αγαπάνε. Εγώ στη Γ λυκειου, στην χρόνια που υποτίθεται τα δίνεις όλα για όλα και κοιτάς μόνο τους στόχους σου, δεν είχα κάτι να με κρατάει, απορούσα γιατί υπάρχω αν η ζωή είναι τόσο άθλια, άφησα τα όνειρα στα σκουπίδια, είχα αρχίσει να καπνίζω, να πίνω, δεν το κρύβω πως είχα σκέψεις να αρχίσω ουσιες για να απαλυνω τον πόνο και να φύγω από αυτή τη πραγματικότητα έστω και για λίγο, πάλι καλά που δεν έγινε κάτι και ούτε καν τις πλησίασα! Απορώ πως ξέφυγα από αυτή τη φάση και από τότε παλεύω να γίνω πάλι όπως είπες, ξυπόλυτη

Καλημέρα.. Έχεις περάσει πολλά, μαζευες μαζευες και κάποια στιγμή ξέσπασες. Έγινε δυστυχώς σε μια μεταβατική περίοδο για σένα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δε μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου τώρα. Έχεις στόχους;