ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΥΣΗΣ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥ ΣΕΞ

[mindcrime]

.................................................. ..............

[mindcrime]

Να σου κάνω μία ερώτηση πόσα χρόνια σε τρώει αυτό το σαράκι γιατί σαράκι είναι ή τώρα ξεκίνησε; Αλήθεια τι ηλικία έχεις; Είπες πως η γυναίκα σου είναι 50 αλλά δεν είδα κάπου την δική σου. Δεν μπορεί να υπάρχει συγκατάβαση στην ελεύθερη σχέση. Κάποιες το δέχονται, κάποιες άλλες όχι. Η γυναίκα σου προφανώς και δεν το δέχεται άρα θα πρέπει να πορευθείς με αυτό.

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Συγγνώμη StefenG αλλά τί σημαίνει σε "τύλιξαν"; Είσαι τόσο ασόβαρος και ανεύθυνος;
Δέμα είσαι; Δεν παίρνεις εσύ ο ίδιος αποφάσεις για τον εαυτό σου; Άγεσαι σε καταστάσεις που δεν θέλεις, τόσο σοβαρές μάλιστα όπως η δημιουργία οικογένειας;
Και οι άνθρωποι που γεννιούνται από όλον αυτόν τον τραγέλαφο της ανευθυνότητας τί φταίνε;

[Remedy]

το διαζύγιο είναι πάντα ένα ανοιχτό ενδεχόμενο. Απλά δεν είναι μια απόφαση που θα πάρω εν θερμώ.
όσο για τη σεξουαλική ελευθερία, η σύζυγος έχει δηλώσει απερίφραστα "κτητική". Μου έχει κάνει και κα'να δυο ψιλο-σκηνές με την υπόνοια και μόνο ότι μια-δυο κουβέντες που αντάλλαξα με κάποια ήταν "φλερτ" - για σεξ ούτε συζήτηση.
Εγώ λοιπόν θεωρώ πολιτισμένο να κάτσει ένα ζευγάρι και να αποφασίσει τίμια να μετατρέψει τη σχέση σε ελεύθερη. Αλλά πρέπει και το άλλο μέρος να έχει την ίδια αντίληψη.

απο το οτι ειναι κτητικη και σουε χει κανει σκηνες, συμπεραινεις εσυ οτι δεν θα δεχοταν ουτε να συζητησει για σεξ;
παω στοιχημα οτι δεν ξερει ουτε οτι ψαχνεσαι σε στουντιο, ουτε οτι θα θελες εξωσυζυγικο σεξ , αλλα δεν καταφερνεις να το εχεις.

εκεινη, μπορει να κανει σκηνες ζηλοτυπιας, μεσα στο πλαισιο που μαζι εχετε βαλει, δλδ το οτι εχετε μια αποκλειστικη σχεση. εαν συζητουσατε το ενδεχομενο να εχετε πολυγαμικες σχεσεις, δεν ξερουμε πως θα αντιδρουσε.
και μια ερωτηση και θελω να εισαι ειλικρινης μιας και ειμαστε αγνωστοι εδω.
εσυ δεν νοιωθεις καμια ενοχληση στην σκεψη οτι η γυναικα σουθ θα κανει σεξ με αλλους ανδρες, ΑΝ υποθεσουμε οτι το συζητατε και συμφωνει;
και, τι ηλικια εχεις τελικα; για να ειναι η γυναικα σου 50, το πιθανοτερο ειναι να εισαι τοσο η και αρκετα παραπανω.

εν κατακλειδι, να σου πω για να μην το καταπινω, θεωρω οτι περνας κριση μεσης ηλικιας.
αναλογιζεσαι οσα ΘΑ εκανες, ΑΝ ησουν ελευθερος.
μονο που, οταν ησουν και ελευθερος και κατα πολυ νεωτερος, ΔΕΝ τα εκανες! επομενως τι σου λεει οτι θα τα κανεις τωρα, σε αυτην την ηλικια;;
και αληθεια, δενε χεις καποιον φοβο, οτι αν συμφωνησετε σεξουαλικη ελευθερια με την γυναικα σου, εκεινη θα τα παει πολυ καλυτερα στις εξωσυζυγικες σχεσεις, και πιθανα να απομακρυνθει απο εσενα, ενω εσυ, ισως και να επαναλαβεις το μοντελο των νεανικων σου χρονων και παραπεεις μεταξυ friend zone και προβληματικης στυσης και αναζητας την πρωην;;;;
λεω εγω τωρα...

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

καταρχάς συμφωνώ ότι η φράση "με τύλιξε" είναι αρκετά παλιομοδίτικη. Να όμως που πολύ συχνά οι κυρίες έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται τα σημεία στα οποία είμαστε ευάλωτοι και ανασφαλείς, να μας "διαβάζουν" ως προς το τι θέλουμε και να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η σχέση μαζί τους μας δίνει αυτό που θέλουμε κι έτσι, υπομονετικά και μεθοδικά, συρόμαστε στον ιερό θεσμό του γάμου και της οικογένειας. Και συχνά καταλαβαίνουμε εκ των υστέρων τι έχει συμβεί. Ίσως είναι αιρετική η άποψή μου αλλά φυσικά δεν διεκδικώ το αλάθητο.

Ο άντρας λοιπόν που καταλαβαίνει εκ των υστέρων ότι χειραγωγήθηκε από την γυναίκα του που τον έσυρε σε ένα γάμο που δεν ήθελε δεν παραμένει σε έναν τέτοιο γάμο αλλά χωρίζει, αν είναι αξιοπρεπής, σοβαρός και υπεύθυνος άνθρωπος. Όμως, εσύ προτίμησες να μείνεις και να ρίξεις τις ευθύνες στην γυναίκα σου για την οικογένεια. Και το πρόβλημα σου τώρα είναι γιατί δεν σου σηκώνεται όταν πηγαίνεις με πουτάνες. Τα προβλήματα της οικογένειας φαντάζομαι έρχονται μετά ή δεν σε απασχολούν.
"Τραβηχτείτε μόνοι σας, εγώ δεν ήθελα οικογένεια" είχε πει ο πατέρας της φίλης μου στην γυναίκα του και τα παιδιά του όταν τον χρειάζονταν. Εκείνος έκανε την ζωούλα του. Τα παιδιά του βέβαια, δεν τα ρώτησε κανείς αν ήθελαν να γεννηθούν από έναν ουσιαστικά ανύπαρκτο πατέρα. Μεγάλωσαν με σοβαρές καταθλίψεις.
Κι εσύ ουσιαστικά αποποιείσαι των ευθυνών σου όταν λες ότι σύρθηκες σε γάμο. Λυπάμαι πολύ αλλά δημιουργείς δυστυχίες γύρω σου και έχεις ευθύνες για αυτό όσο κι αν λες ότι δεν έχεις.

[mindcrime]

Ο άντρας λοιπόν που καταλαβαίνει εκ των υστέρων ότι χειραγωγήθηκε από την γυναίκα του που τον έσυρε σε ένα γάμο που δεν ήθελε δεν παραμένει σε έναν τέτοιο γάμο αλλά χωρίζει, αν είναι αξιοπρεπής, σοβαρός και υπεύθυνος άνθρωπος. Όμως, εσύ προτίμησες να μείνεις και να ρίξεις τις ευθύνες στην γυναίκα σου για την οικογένεια. Και το πρόβλημα σου τώρα είναι γιατί δεν σου σηκώνεται όταν πηγαίνεις με πουτάνες. Τα προβλήματα της οικογένειας φαντάζομαι έρχονται μετά ή δεν σε απασχολούν.
"Τραβηχτείτε μόνοι σας, εγώ δεν ήθελα οικογένεια" είχε πει ο πατέρας της φίλης μου στην γυναίκα του και τα παιδιά του όταν τον χρειάζονταν. Εκείνος έκανε την ζωούλα του. Τα παιδιά του βέβαια, δεν τα ρώτησε κανείς αν ήθελαν να γεννηθούν από έναν ουσιαστικά ανύπαρκτο πατέρα. Μεγάλωσαν με σοβαρές καταθλίψεις.
Κι εσύ ουσιαστικά αποποιείσαι των ευθυνών σου όταν λες ότι σύρθηκες σε γάμο. Λυπάμαι πολύ αλλά δημιουργείς δυστυχίες γύρω σου και έχεις ευθύνες για αυτό όσο κι αν λες ότι δεν έχεις.

Του επιτίθεσαι άδικα και δεν μπήκε εδώ να φάει επίθεση από το γυναικείο πληθυσμό, μπήκε για να του λυθεί μία απορία αν φταίει το σώμα του ή η ψυχολογία του. Όλα τα άλλα είναι για να έχουμε να λέμε. Ένα χωρισμένο με απωθημένα παντρεύτηκε η 2η γυναίκα του, δεν παντρεύτηκε τον Πάπα της Ρώμης. Είναι λογικό να σκέφτεται μέσα του στην ηλικία που είναι πως δεν θα πάει χορτάτος, αλλά στερημένος. Και οκ το λάθος του είναι πως δεν χωρίζει, γιατί έχει νυμφευτεί μία γυναίκα που στην παραμικρή νύξη θα τον στείλει όπως είναι. Αυτός τώρα σου λέει άβγαλτος ήμουν και με έπιασαν από τα κέρατα και πληρώνει αυτό τώρα!

[StephenG]

Του επιτίθεσαι άδικα και δεν μπήκε εδώ να φάει επίθεση

'ντάξει, και οι επιθέσεις καλοδεχούμενες είναι υπό μια έννοια. Από τη μια δείχνουν πώς σκέφτονται κάποιοι άνθρωποι, από την άλλη μπορεί να γίνουν αφορμή να σκεφτούμε κάποια πράγματα. Τώρα, κάποιους χαρακτηρισμούς προσβλητικούς απλά τους προσπερνάω.
Όσο για το "σαράκι" που λες, νομίζω στον καθένα μας μπορεί να συμβεί κι όχι μόνο στον ερωτικό τομέα. Π.χ. το βιοποριστικό επάγγελμα: διαλέγουμε ελεύθερα αυτό που θέλουμε να κάνουμε ή έχουμε μπροστά μας 2-3 επιλογές και διαλέγουμε τη συγκριτικά καλύτερη ή, ακόμα χειρότερα, τη λιγότερο κακή;
Με το ωραίο φύλο συμβαίνει κάτι ανάλογο. Οι γυναίκες δεν είναι πράγματα που τα βλέπουμε σε μια βιτρίνα και διαλέγουμε όποιο μας αρέσει. Σε μια δεδομένη στιγμή μας αρέσει η Α αλλά αυτή δεν μας θέλει, αρέσουμε στη Β αλλά εμείς δεν τη θέλουμε και να'σου που υπάρχει ερωτική χημεία με τη Γ - για την οποία μπορεί να έχουμε κάποιες επιφυλάξεις αλλά η επιλογή μας τη συγκεκριμένη στιγμή είναι ή αυτή ή μένουμε μπάκουροι.
Νομίζω ότι οι επιλογές τις οποίες κάνουμε στη ζωή μας όχι ελεύθερα αλλά υπό περιορισμό, εύκολα δημιουργούν απωθημένα - ή σαράκι, όπως το λες. Και μια και αναφέρθηκες στην ηλικία, επειδή έχω καβατζάρει για τα καλά τα 50, το σαράκι είναι πιο έντονο απ' ότι σε νεαρές ηλικίες, όπου νομίζουμε ότι έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας.

[Remedy]

'ντάξει, και οι επιθέσεις καλοδεχούμενες είναι υπό μια έννοια. Από τη μια δείχνουν πώς σκέφτονται κάποιοι άνθρωποι, από την άλλη μπορεί να γίνουν αφορμή να σκεφτούμε κάποια πράγματα. Τώρα, κάποιους χαρακτηρισμούς προσβλητικούς απλά τους προσπερνάω.
Όσο για το "σαράκι" που λες, νομίζω στον καθένα μας μπορεί να συμβεί κι όχι μόνο στον ερωτικό τομέα. Π.χ. το βιοποριστικό επάγγελμα: διαλέγουμε ελεύθερα αυτό που θέλουμε να κάνουμε ή έχουμε μπροστά μας 2-3 επιλογές και διαλέγουμε τη συγκριτικά καλύτερη ή, ακόμα χειρότερα, τη λιγότερο κακή;
Με το ωραίο φύλο συμβαίνει κάτι ανάλογο. Οι γυναίκες δεν είναι πράγματα που τα βλέπουμε σε μια βιτρίνα και διαλέγουμε όποιο μας αρέσει. Σε μια δεδομένη στιγμή μας αρέσει η Α αλλά αυτή δεν μας θέλει, αρέσουμε στη Β αλλά εμείς δεν τη θέλουμε και να'σου που υπάρχει ερωτική χημεία με τη Γ - για την οποία μπορεί να έχουμε κάποιες επιφυλάξεις αλλά η επιλογή μας τη συγκεκριμένη στιγμή είναι ή αυτή ή μένουμε μπάκουροι.
Νομίζω ότι οι επιλογές τις οποίες κάνουμε στη ζωή μας όχι ελεύθερα αλλά υπό περιορισμό, εύκολα δημιουργούν απωθημένα - ή σαράκι, όπως το λες. Και μια και αναφέρθηκες στην ηλικία, επειδή έχω καβατζάρει για τα καλά τα 50, το σαράκι είναι πιο έντονο απ' ότι σε νεαρές ηλικίες, όπου νομίζουμε ότι έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας.

αλλες φορες παλι, ειμαστε απολυτα ικανοποιημενοι με τις επιλογες μας, και δεν τις κανουμε απο συμβιβασμο, οπως περιγραφεις.
αλλα ακομα κι αν εσυ εκανες καποιες επιλογες απο συμβιβασμο, ή γιατι ηταν οι καλυτερες εφικτες απο εσενα, αυτο εχει μεγαλη αποσταση απο το να παρουσιαζεις τον εαυτο σου στους αλλους, η και σε εσενα τον ιδιο, σαν "ξεγελασμενο" που σε παραμυθιασαν και σε τυλιξαν οι γυναικες της ζωης σου...
σκεψου ακομα, οτι κι εκεινες θα μπορουσαν αντιστοιχα να σε περιγραφουν σαν καποιον που δεν ηταν η πρωτη επιλογη τους, αλλα τις ηθελε πολυ κι ετσι ψηθηκαν να μεινουν μαζι του..

[StephenG]

αλλες φορες παλι, ειμαστε απολυτα ικανοποιημενοι με τις επιλογες μας, και δεν τις κανουμε απο συμβιβασμο, οπως περιγραφεις.
αλλα ακομα κι αν εσυ εκανες καποιες επιλογες απο συμβιβασμο, ή γιατι ηταν οι καλυτερες εφικτες απο εσενα, αυτο εχει μεγαλη αποσταση απο το να παρουσιαζεις τον εαυτο σου στους αλλους, η και σε εσενα τον ιδιο, σαν "ξεγελασμενο" που σε παραμυθιασαν και σε τυλιξαν οι γυναικες της ζωης σου...
σκεψου ακομα, οτι κι εκεινες θα μπορουσαν αντιστοιχα να σε περιγραφουν σαν καποιον που δεν ηταν η πρωτη επιλογη τους, αλλα τις ηθελε πολυ κι ετσι ψηθηκαν να μεινουν μαζι του..

σύμφωνοι, το ζήτημα είναι όμως τι είναι πιο συνηθισμένο στη ζωή του μέσου ανθρώπου; να βρίσκεται σε θέση να επιλέξει ελεύθερα αυτό που του αρέσει πραγματικά ή να κάνει επιλογές από συμβιβασμό (ή υπό περιορισμό, όπως το γράφω παραπάνω); Δηλαδή έχω μπροστά μου τις εφικτές λύσεις α, β και γ κι επιλέγω τη συγκριτικά καλύτερη (ενώ η δ που μου αρέσει πραγματικά δεν είναι εφικτή);
Προσωπικά πιστεύω ότι η συνήθης περίπτωση στην πράξη, είναι η δεύτερη: μικρότεροι ή μεγαλύτεροι συμβιβασμοί. Όμως πολλές φορές κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία και πείθουμε τον εαυτό μας ότι αυτή η "αναγκαστική" επιλογή είναι 100% εθελοντική από πλευράς μας. Με άλλα λόγια, αντί να επιλέγουμε αυτό που θέλουμε, θέλουμε αυτό που επιλέγουμε. Αυτό απορρέει από την ψυχική ανάγκη να βρεθούμε σε ψυχική ισορροπία: ότι αυτό που έχω είναι πράγματι αυτό που θέλω.
Αν π.χ. στη δική σου ζωή κατά κανόνα το επιθυμητό ταυτίζεται με το εφικτό, θα πρέπει να είσαι πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος.

[Remedy]

σύμφωνοι, το ζήτημα είναι όμως τι είναι πιο συνηθισμένο στη ζωή του μέσου ανθρώπου; να βρίσκεται σε θέση να επιλέξει ελεύθερα αυτό που του αρέσει πραγματικά ή να κάνει επιλογές από συμβιβασμό (ή υπό περιορισμό, όπως το γράφω παραπάνω); Δηλαδή έχω μπροστά μου τις εφικτές λύσεις α, β και γ κι επιλέγω τη συγκριτικά καλύτερη (ενώ η δ που μου αρέσει πραγματικά δεν είναι εφικτή);
Προσωπικά πιστεύω ότι η συνήθης περίπτωση στην πράξη, είναι η δεύτερη: μικρότεροι ή μεγαλύτεροι συμβιβασμοί. Όμως πολλές φορές κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία και πείθουμε τον εαυτό μας ότι αυτή η "αναγκαστική" επιλογή είναι 100% εθελοντική από πλευράς μας. Με άλλα λόγια, αντί να επιλέγουμε αυτό που θέλουμε, θέλουμε αυτό που επιλέγουμε. Αυτό απορρέει από την ψυχική ανάγκη να βρεθούμε σε ψυχική ισορροπία: ότι αυτό που έχω είναι πράγματι αυτό που θέλω.
Αν π.χ. στη δική σου ζωή κατά κανόνα το επιθυμητό ταυτίζεται με το εφικτό, θα πρέπει να είσαι πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος.

εξαρταται για ποιον ανθρωπο μιλαμε. δλδ απο τα προσοντα του και απο το κοινωνικοοικονομικο του background.
εδω δεν μιλαμε για κανεναν μεσο ανθρωπο. μιλαμε για συγκεκριμενη περιπτωση, δλδ για σενα.
ο "μεσος ανθρωπος" ειναι ενα θεωρητικο κατασκευασμα. δεν υπαρχει.
τι νοημα εχει λοιπον να γενικολογουμε και να τσουβαλιαζουμε ενω μιλαμε για εναν συγκεκριμενο ανθρωπο;


αλλα ακομα κι ετσι οπως το περιγραφεις να συνεβη σε σενα, σιγουρα δεν υπαρχει περιθωριο ουτε "τυλιγματος", ουτε μιας αλλης επιλογης, εφοσον αυτες που ακολουθησες, ηταν οι καλυτερες εφικτες.

αν ρωτας εμενα προσωπικα, δεν επελεγα ποτε το "μη χειρον" οπως το περιγραφεις, η το
πρεπον", αλλα αυτο που πραγματικα με συγκινουσε, οποτε κι αν το εβρισκα, οποιος κι αν ειχε αντιρρηση, οποιος κι αν το πολεμουσε. κι αυτο κοστιζει παρα πολυ, αλλα δινει και ευτυχια, οπως λες.
λαικα, λεγεται κατι με μεταξωτα βρακια...

[Marilou]

σύμφωνοι, το ζήτημα είναι όμως τι είναι πιο συνηθισμένο στη ζωή του μέσου ανθρώπου; να βρίσκεται σε θέση να επιλέξει ελεύθερα αυτό που του αρέσει πραγματικά ή να κάνει επιλογές από συμβιβασμό (ή υπό περιορισμό, όπως το γράφω παραπάνω); Δηλαδή έχω μπροστά μου τις εφικτές λύσεις α, β και γ κι επιλέγω τη συγκριτικά καλύτερη (ενώ η δ που μου αρέσει πραγματικά δεν είναι εφικτή);
Προσωπικά πιστεύω ότι η συνήθης περίπτωση στην πράξη, είναι η δεύτερη: μικρότεροι ή μεγαλύτεροι συμβιβασμοί. Όμως πολλές φορές κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία και πείθουμε τον εαυτό μας ότι αυτή η "αναγκαστική" επιλογή είναι 100% εθελοντική από πλευράς μας. Με άλλα λόγια, αντί να επιλέγουμε αυτό που θέλουμε, θέλουμε αυτό που επιλέγουμε. Αυτό απορρέει από την ψυχική ανάγκη να βρεθούμε σε ψυχική ισορροπία: ότι αυτό που έχω είναι πράγματι αυτό που θέλω.
Αν π.χ. στη δική σου ζωή κατά κανόνα το επιθυμητό ταυτίζεται με το εφικτό, θα πρέπει να είσαι πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος.

Νομιζω εχεις μπερδεψει λιγακι στο μυαλο σου την έννοια γάμος ...
Σε ενα γαμο μπαίνεις συνειδητά οταν βρίσκεις τον συνδυασμό απο ολες αυτες τις περιπτώσεις....λίγο η ομορφιά ,λίγο ο χαρακτήρας ,λίγο η χημεία,λιγο το ερωτικό, ειναι μια πολυ καλη αρχη για να σκεφτείς τον γάμο.....
Δεν μπαίνεις καθαρά και μόνο όταν βρίσκεις ενα απ όλα αυτα .....Τοτε σίγουρα οδηγησε με μαθηματική ακρίβεια στον χωρισμό..

Το σίγουρο ειναι οτι μπορεί να μην τα βρεις στον απόλυτο βαθμό και εκει να χρειαστεί να κάνεις κάποιους συμβιμβσμους ,αρκει ομως αυτοι οι συμβιβασμοί να μην σε καταπιέζουν .
Γιατί απλούστατα παλι στο χωρισμό θα καταλήξεις ....
Αυτα άλλωστε υπάρχουν εναλλαξ μέσα σε μια μακροχρονια σχέση και το καθενα παιρνει την πρωταρχική θέση αναλογα την περίοδο που διανύεις ..

Σε καποιες φασεις θέλεις να εχεις έναν άνθρωπο κοντά σου που να μπορείς να συζητάς και να βρίσκεις λύσεις στα υπάρχων προβλήματα που σε απασχολούν ,σε άλλες να είσαι σε φάση που να θες να ζήσεις το ερωτικό παιχνιδι στον υπέρτατο βαθμό και παλι λέγοντας ...Το μυστικο ειναι να μπορεί ο συγκεκριμενος ανθρωπος να εναρμονιζεται με τα δικα σου θελω την ανάλογη στιγμη αλλα και το αντιθετο φυσικά...Δεν ειμαστε μονοι σε αυτη την σχεση....
Κράμα πραγμάτων είναι ο γάμος...και πολλές φορές πραγμάτων που αν δεν μπεις δεν μπορείς να φανταστείς οτι θα σου εμφανιστούν....

Δεν ειναι απόλυτο οτι ενας γαμος χαρακτηριζεται μονο απο μια συγκεκριμένη φάση για να μπορείς να πεις οτι εγω αυτο τον ανθρωπο θα τον παντρευτώ γιατι κάνουμε μονο καλές συζητήσεις ή κάνουμε μονο καλο κρεβάτι...
Αυτα τα κανεις πριν αποφασισεις να δεσμευτείς (κοινος πειραματιζεσαι)για να δεις πιο στοιχείο απο ολα αυτά θεωρείς πρωτεύων να υπάρχει σε μια μόνιμη σχέση ούτως ώστε οταν θα έρθει η ώρα για ενα τετοιο βημα να δώσεις βαση σε αυτο ... ...απλα στα υπόλοιπα να μπορεις να κανεις ορισμένους συμβιμβασμους που δεν θα γίνονται σαρακι να σε τρώνε οπως λετε....

Τωρα αφού λες οτι έχεις καβαντζωσει κατά πολυ τα 50 μπορεί να παιζει και καμια κρισουλα μέσης ηλικίας ...
Αν και γνωριζω πολυ καλα οτι αντρες εκει γύρω στα πενηντα ειναι πολύ πιο ωριμοι και κατασταλαγμενοι πλέον τι εινια αυτο που θελουν στο ερωτικό κομματι ...δεν ψαχνονται ακόμα....εσυ μαλλον ολο αυτα τα χρονια δεν ηξερες τι πραγματικα ήθελες ....Ησουν λιγο οσα πανε και οσα έρθουν ...
Δεν εμπαινες στο καθε γαμο σου γιατι έψαχνες ολα αυτα ,αλλα γιατι την δεδομενη στιγμη σου προσφερε μονο αυτό που ειχες στο μυαλό σου...γι αυτο και οταν εφευγε, γιατι αυτα ειναι παροδικα, πολυ απλουστατα σκεφτόσουν τον χωρισμό.....
Πολυ ανώριμο θα έλεγα για την ηλικια σου.....
Εγινε ομως δεν μπορεις να το αλλάξεις .....Αν εσυ τώρα θες να αναζητήσεις πραγματικα τι ειναι αυτο που σε γεμίζει καν τω ,χωρις ομως με δεσμευσεις με ανθρωπους που το μονο που τους κανεις αυτη τη στιγμη ειναι να τους προσβαλεις με τον πιο χυδαίο για εμενα τρόπο...τον αγοραίο έρωτα...
ειναι πολυ ταπεινωτικό για μια σύζυγο να σκεφτεται οτι ο αντρας της καταφευγει σε κατι τέτοιο... εκει δεν μιλαμε για ενα ερωτα που μπορει να εμφανίστηκε στο δρόμο του και να του πήρε το μυαλό ,εκει μιλαμε για οτι πιο χυδαιο και εξευτελιστικο ....

μην κανεις τουλάχιστο αυτό ......
εσυ ψάξε να βρεις οτι θες ,δικαίωμα σου ειναι στην τελικη να διαθετεις τον ευατο σου σε οτι νομίζεις εσύ πρέπων για εσένα ...αν νομιζεις οτι αυτο σου αξίζει ποια είμαι εγώ που θα σου όχι ...παντα διαλέγουμε πράγματα στη ζωη μας που νομίζουμε οτι μας αξιζουν και οχι οτι μεσω αυτών τον τιμωρούμε...
Προσεχε μην εχεις πεσει σε αυτη την παγιδα ...αλλο ψαχνω κατι γιατι το θελω και οχι γιατι θελω να τιμωρήσω τον ευατο μου για κατι που μπορει να υποβόσκει μέσα μας ...

εσυ σε αυτο το προβλημα βλέπεις μονο τον ευατο σου ,εγω ομως βλεπω και εναν ακόμα που ετσι και μαθει ολα αυτα που προσπαθεις να πετυχεις εν αγνοία του θα ειναι οτι χειροτερο του εχει τυχει...
Αν θες να λειτουργησεις εγωιστικά καν τω τουλάχιστον σωστά ...γιατι νομιζω ξεχνας οτι εισαι ακομα μεσα σ ενα γαμο........

[mindcrime]

'ντάξει, και οι επιθέσεις καλοδεχούμενες είναι υπό μια έννοια. Από τη μια δείχνουν πώς σκέφτονται κάποιοι άνθρωποι, από την άλλη μπορεί να γίνουν αφορμή να σκεφτούμε κάποια πράγματα. Τώρα, κάποιους χαρακτηρισμούς προσβλητικούς απλά τους προσπερνάω.
Όσο για το "σαράκι" που λες, νομίζω στον καθένα μας μπορεί να συμβεί κι όχι μόνο στον ερωτικό τομέα. Π.χ. το βιοποριστικό επάγγελμα: διαλέγουμε ελεύθερα αυτό που θέλουμε να κάνουμε ή έχουμε μπροστά μας 2-3 επιλογές και διαλέγουμε τη συγκριτικά καλύτερη ή, ακόμα χειρότερα, τη λιγότερο κακή;
Με το ωραίο φύλο συμβαίνει κάτι ανάλογο. Οι γυναίκες δεν είναι πράγματα που τα βλέπουμε σε μια βιτρίνα και διαλέγουμε όποιο μας αρέσει. Σε μια δεδομένη στιγμή μας αρέσει η Α αλλά αυτή δεν μας θέλει, αρέσουμε στη Β αλλά εμείς δεν τη θέλουμε και να'σου που υπάρχει ερωτική χημεία με τη Γ - για την οποία μπορεί να έχουμε κάποιες επιφυλάξεις αλλά η επιλογή μας τη συγκεκριμένη στιγμή είναι ή αυτή ή μένουμε μπάκουροι.
Νομίζω ότι οι επιλογές τις οποίες κάνουμε στη ζωή μας όχι ελεύθερα αλλά υπό περιορισμό, εύκολα δημιουργούν απωθημένα - ή σαράκι, όπως το λες. Και μια και αναφέρθηκες στην ηλικία, επειδή έχω καβατζάρει για τα καλά τα 50, το σαράκι είναι πιο έντονο απ' ότι σε νεαρές ηλικίες, όπου νομίζουμε ότι έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας.

Λοιπόν άκου να σου πω κάτι. Εγώ μέχρι τα 23 είχα κάνει δύο σχέσεις στη ζωή μου, η επόμενη ήρθε στα 38 μου και αυτό όχι γιατί ωρίμασα απλώς η ζωή μου ήταν μπουζουκια-γυναίκες-κοκαίνη και κάθε καλοκαίρι ή χειμώνα διακοπές στη Λατινική Αμερική την άδεια μου. Αυτά τα έκανα μέχρι τα 38 μου αν και διακοπές στην Λατίνα ακόμα πάω αλλά με τη σύντροφο μου μαζί δεν πάω να το παίξω καζανόβας, απλώς απολαμβάνω το κλίμα την κουλτούρα και τα μέρη και φυσικά εννοείται χωρίς κόκες πια. Στα 38 μου πριν από 5 χρόνια γνώρισα τη γυναίκα που έχω δίπλα μου και της ξεκαθάρισα το εξής απλό: Αν περιμένεις γάμο ή παιδιά από εμένα τότε κάνεις μεγάλο λάθος και τρως το χρόνο σου. Δεν θα δεις ούτε παιδιά, ούτε βέρα από εμένα το έχω πει σε 500 γυναίκες που μία δέσμευση γάμου για αυτές είναι σωτηρία γιατί θα πάρουν υπηκοότητα, μην ελπίζεις άδικα σε κάτι τέτοιο και μην μου πεις ποτέ πως χαράμισες τον χρόνο σου μαζί μου. Τα κατάλαβε και τα δέχθηκε.

Γιατί σου τα λέω αυτά. Νομίζω πως οι επιλογές στην ζωή μας αντικατοπτρίζουν στο έπακρον την προσωπικότητα μας. Δηλαδή εγώ θεωρώ πως είμαι πολύ δυνατός χαρακτήρας, θα σου δώσω κάποια παραδείγματα, είπα κόβω τις κόκες τέλος τις έκοψα μαχαίρι χωρίς να πάω να κλαφτώ σε κέντρα αποτοξίνωσης κτλ, είπα κόβω τσιγάρο το έκοψα μαχαίρι, είπα δεν παντρεύομαι δεν κάνω παιδιά, τέλος ούτε το ένα θα συμβεί ούτε το άλλο, λέω δεν θα τζογάρεις στο στοίχημα αλλά θα κάνεις αυτό που βλέπεις πως ιστορικά αποδίδει και δεν θα παίζεις τίποτα άλλο ούτε 10 λεπτά για πλάκα, το έκανα και το κάνω και αυτό. Ότι λέω το τηρώ, έτσι είμαι. Δεν ξέρω αν στα 55 γίνει κάτι και βγω από αυτό το καλούπι, αλλά πιστεύω πως δεν πρόκειται να συμβεί.

Τους περιορισμούς εμείς τους θέτουμε, αλλά νομίζω πως τους θετουμε επειδή αφήνουμε να μας επηρεάσουν οι υποθέσεις που κάνουμε. Για παράδειγμα αν δεν παντρευτώ, θα είμαι μόνος μου και πως θα την βγάλω μόνος μου; Άρα λες να αρπάξω την ευκαιρία να παντρευτώ για να μην έχω μοναξιά. Και όλο αυτό δημιουργείται από την υπόθεση ότι αν δεν κάνω γάμο θα είμαι μόνος και θα είναι άσχημα. Και δεν ξέρουμε στην ουσία στο μέλλον αν όντως ως ανύπαντρος κάποιος θα είναι μόνος του ή αν θα περνάει άσχημα. Απλώς κάνει την υπόθεση και με υποθετικές συνέπειες παίρνει αποφάσεις.

Από την άλλη στη περίπτωση μου για παράδειγμα δεν είναι υπόθεση το ότι αν δεν έκανα σχέση θα πέθαινα πριν τα 50 γιατί η ζωή θα συνέχιζε στο μοτίβο, μπουζουκια-γυναίκες-κόκες, Λατινική Αμερική-γυναίκες-κόκες. Ήταν μαθηματικά βέβαιο πως ο θάνατος θα μου χτυπούσε την πόρτα κάνεις δεν το έχει γλυτώσει με αυτού του είδους τη ζωή.

Το θέμα για εμένα λοιπόν είναι να μην αφήνουμε τις υποθέσεις που θα κάνει το μυαλό μας, να ορίσουν τον τρόπο ζωή μας, αλλά μόνο το τι είναι σε λογικά πλαίσια, βέβαιο να συμβεί.

Εσύ έκανες την υπόθεση (αυτό είναι υπόθεση) ότι αν δεν παντρευτώ, θα είμαι μόνος. Είναι λογική αυτή η υπόθεση; Από τη στιγμή που παρουσιάζεται κάποια γυναίκα στη ζωή σου και λες ευκαιρία να παντρευτώ όχι, γιατί μπορεί αύριο ή μεθάυριο ή σε ένα χρόνο να παρουσιαστεί κάποια άλλη όπως παρουσιάστηκε η συγκεκριμένη.

[elis]

Ξερεισ τι κανουν κρυφα μου το εκαναν εμενα βγαζουν παιδι και παιρνουν υπηκοοτητα και πληρωνεισ και ******ατικα κ κερατιατικα να ειναι καλα τισ αγαπω αμα εχω λεφτα να πληρωσω αλλα θεωρω οτι παιζουν με τισ ζωεσ μασ οπωσ οι πρωθυπουργοι οι γιατροι οι δικηγοροι τοση εξουσια εχουν τα απλα κοριτσια καλα οι πλουσιεσ πρεπει να κανουν οργια

[Ορέστης]

Μια παρατηρηση: Οι περισσοτεροι αντι να απαντησουν στην αρχικη ερωτηση του νηματοθετη ταυτιστηκαν με τη γυναικα του και του δινουν συμβουλες που εξυπηρετουν οχι το δικο του συμφερον αλλα αυτο που θεωρουν οτι θα ηταν το συμφετον της συζυγου του αν βρισκονταν στην θεση της. Δηλαση χαντακωνουν αυτον που ζηταει βοηθεια για να εξυπηρετησουν μια προσωπικη φαντασιωση!

Να λοιπον γιατι δεν πρεπει να αφηνουμε τον καθε τυχαρπαστο να απλωνει το χερι του στις προσωπικες μας υποθεσεις! Οχι τυχαια τα ατομα που ειναι πιο δραστηρια ως συμβουλατορες στο φορουμ, δεν εκθετουν τα δικα τους προσωπικα θεματα στις δικες μας παρεμβασεις.

Νηματοθετη εχεις να επιλεξεις αναμεσα στο να κανεις τον εαυτο σου χαρουμενο ή τα μελη του φορουμ, αναμεσα στο δικο σου πραγματικο συμφερον και το δικο τους φαντασιωσικο συμφερον. Η συμβουλη μου ειναι σταματα αμεσα να γραφεις εδω μεσα