Κρίση!!!

[Dimitris1979]

Originally posted by giota
Να σας πω κάτι; μήπως μπορείς να μιλας συνέχεια και στους στενούς σου φίλους και να μιζεράζεις;είναι κουραστικό για κάποιον που δεν ξέρει τι είναι η κατάθλιψη.Εμένα μου είπε μια φίλη κάποτε να προσπαθήσεις ενω εγώ δεν μπορούσα να σηκωθώ απο το κρεβάτι.Αισθανόμουν τρομερή κόυραση και το σώμα μου να είναι 500κιλά.Πόσοι ξέρουν ότι πέφτουν τα επίπεδα της σερετονίνης και όχι τεμπελιάς;

Γι αυτό ακριβώς κι εγώ προτιμώ να τους αφήνω έξω από ολο αυτό το πράγμα που μου συμβαίνει.Έχεις δίκιο Γιώτα, μάλλον καταλαβαίνεις τον λόγο που το περνάω μόνος μου αυτό το πράγμα.

[Dimitris1979]

Μου έχει κοπεί και η όρεξη.Όποτε τρώω αισθάνομαι δυσφορία.

[Παστελι]

dimitrh πρεπει να συμβουλευτεις τον γιατρο σου.εγω περνω ενα ladose καθε πρωι και τον περισσοτερο καιρο ειμαι καλα αλλα με πιανουν κρισεις τον μηνα 2-3 ελαφριες.τοτε περνω ενα ζαναξ των 0.25 mg και ειμαι οκ.

[chrissy]

Ότι δεν σε καταλαβαίνουν οι άλλοι είναι αλήθεια. Στο άντρα μου και στην αδερφή που λεώ ότι έχω συνέχεια άγχος,
μου λένε ότι είναι όλα στο μυαλό μου και να ξεκολλήσω. Αν ήταν τόσο εύκολο...
Αλλά αν έχεις παρέα Δημήτρη μπορείς και να ξεφύγεις λίγο, όχι απαραίτητα να βγεις έξω, να δεις μία ταινία με κάποιον.
Βασικά ούτε και εγώ μιλάω τόσο σε φίλους ότι έχω άγχος, όταν το ανάφερα σε ένα δύο άτομα, έλεγαν ότι εντάξει όλοι έχουν. Ναι αλλά συνέχεια?? Και δεν έχω όρεξη για τπτ..
Πάντως Δημήτρη θα πρέπει να κάνεις κάτι για να ξεφύγεις από τις σκέψεις σου μέχρι να πας στον γιατρό. Π.χ έγω όταν είμαι μόνη αισθάνομαι χειρότερα ψυχολογικά, οπότε βλέπω κάποια αστεία σειρά να φύγουν λίγο οι σκέψεις.
Και όταν πας στο γιατρό ίσως όντως να χρειαστεί να σου αλλάξει κάτι στη θεραπεία (φάρμακα)?

[vince]

Originally posted by chrissy
Βασικά ούτε και εγώ μιλάω τόσο σε φίλους ότι έχω άγχος, όταν το ανάφερα σε ένα δύο άτομα, έλεγαν ότι εντάξει όλοι έχουν. Ναι αλλά συνέχεια?? Και δεν έχω όρεξη για τπτ..
Π.χ έγω όταν είμαι μόνη αισθάνομαι χειρότερα ψυχολογικά, οπότε βλέπω κάποια αστεία σειρά να φύγουν λίγο οι σκέψεις.
Και όταν πας στο γιατρό ίσως όντως να χρειαστεί να σου αλλάξει κάτι στη θεραπεία (φάρμακα)?

Νιώθεις μόνη όταν δεν είσαι με φίλους/ με παρέα ή σου τυχαίνει να νιώθεις μόνη ακόμα και μέσα στην παρέα?

Παλαιότερα που ένιωθα μόνος μέσα στην παρέα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν είχα την παρέα που να μου ταιριάζει. Ξέκοψα με αρκετούς και η αλήθεια είναι οτι λόγω σχέσης απομακρύνθηκα απο τους περισσότερους φίλους. Χθες αργά που βγήκα ξανά με παρέα μετά απο καιρό (και με άτομα που ένιωθα πιο οικείος) ένιωσα πολύ καλύτερα.

[Παστελι]

Εμενα οταν με πιασει κριση παντα ειμαι μονη.ποτε δεν με εχει πιασει ενω εχω παρεα.δεν θελω να ειμαι μονη αλλα ουτε κ να χω παρεα συνεχια.ετσι διαμορφωσα τα ωραρια μ να εχω παρεα την εβδομαδα 4 φορες περιπου και τις ιπολοιπες ασχολουμε με τον εαυτο μ και το παιδι.και ειμαι μια χαρα.ειναι ομορφα να εχεις φιλους εστω κιαν δεν τους λεμε για το αγχος.μονο π μιλαμε μαζι ξεχνιεμαι.οι περισσοτεροι π ξερουν τι εχω ομως με στιριζουνε κ με καταλαβενουν γιατι με δικαιολογουν με τοσα π περασα.....

[chrissy]

Originally posted by vince

Originally posted by chrissy
Βασικά ούτε και εγώ μιλάω τόσο σε φίλους ότι έχω άγχος, όταν το ανάφερα σε ένα δύο άτομα, έλεγαν ότι εντάξει όλοι έχουν. Ναι αλλά συνέχεια?? Και δεν έχω όρεξη για τπτ..
Π.χ έγω όταν είμαι μόνη αισθάνομαι χειρότερα ψυχολογικά, οπότε βλέπω κάποια αστεία σειρά να φύγουν λίγο οι σκέψεις.
Και όταν πας στο γιατρό ίσως όντως να χρειαστεί να σου αλλάξει κάτι στη θεραπεία (φάρμακα)?

Νιώθεις μόνη όταν δεν είσαι με φίλους/ με παρέα ή σου τυχαίνει να νιώθεις μόνη ακόμα και μέσα στην παρέα?

Παλαιότερα που ένιωθα μόνος μέσα στην παρέα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν είχα την παρέα που να μου ταιριάζει. Ξέκοψα με αρκετούς και η αλήθεια είναι οτι λόγω σχέσης απομακρύνθηκα απο τους περισσότερους φίλους. Χθες αργά που βγήκα ξανά με παρέα μετά απο καιρό (και με άτομα που ένιωθα πιο οικείος) ένιωσα πολύ καλύτερα.

Η αλήθεια είναι και με παρέα νιώθω μόνη, μόνο με λίγους αισθάνομαι άνετα. Γενικά όταν είμαστε με μεγάλη παρέα π.χ
για φαγητό, πηγαίνω με το ζόρι. Δεν αισθάνομαι καλά σε πολύ
κόσμο, αλλά αισθάνομαι ότι δεν επικοινωνώ, δεν ταιριάζω με όλους. Έτσι μπορεί να κάθομαι με μία παρέα φίλους και όλη νύχτα να μην μιλήσω σχεδόν καθόλου. Ανάλογα τα άτομα. Και όσο λιγότεροι, τόσο καλύτερα. Δεν εκφράζομαι εύκολα σε
πολύ κόσμο. Αλλά δεν αισθάνομαι γενικότερα καλά όταν γύρω μου είναι πολύς κόσμος. Μόνο με πολύ οικεία άτομα νιώθω καλύτερα και απόφεύγω να κάνω μεγάλες παρέες. Π.χ όταν περιμένουμε σπίτι μια παρέα ατόμων, για να είμαι πιο
άνετη έχω καταλήξει να πίνω αλκοόλ πριν έρθουν. Ειδάλλως θα τους σερβίρω καφέ ή φαγητό και θα τρέμουν τα χέρια μου
(έχω καταλήξει ότι μάλλον έχω κοινωνικη φοβία) και άγχος για όλα.
Εσύ αφού επέλεξες ανθρώπους για παρέα που σε κάνουν να περνάς όμορφα μαζί τους πολύ καλά το έκανες. Σε εμένα είναι
και κάποιοι φίλοι του άντρα μου, με τους οποίους δεν ταιριάζω τόσο να κάνουμε παρέα, είναι κάπως καταναγκαστικό..

Τέλος πάντων έχω ξεφύγει κάπως από το θέμα του Δημήτρη,
ελπίζουμε να είναι καλύτερα τώρα...

[εσωτερική_σήψη]

είναι κοινωνική φοβία.εγώ είχα καταντήσει να μην μπορώ να μπω σε λεωφορείο ή να πάω στη σχολή αν δεν ήμουν με το φίλο μου ή με ατομο που εμπιστεύομαι.ήθελα να ξέρω ότι απλώς είναι εκεί κ αν δεν ήταν αρχικα ίδρωνα κ μετα έφευγα μακριά τρέχοντας για να μη με πιάσει κρίση. μη βγαίνεις με παρέες μου σε κάνουν να αισθάνεσαι εκτός γιατί η αδυναμία επικοινωνίας κ η αίσθηση ότι δεν είσαι σαν αυτούς εμένα μου κάνει πολύ κακό και σίγουρα κ σε σένα.και μην πίνεις αλκοόλ γιατί αργότερα θα χρειάζεσαι όλο και μεγαλύτερες δόσεις για να χαλαρώσεις.ξεκίνα θεραπεία με κανένα αγχολυτικό καλύτερα.
εύχομαι να δεις βελτίωση σύντομα!και όλοι μας!

[Winston_man]

Απο την περιγραφη σου σαν να ακουω τον εαυτο μου...

Τωρα πως εισαι? Εχεις κρισεις? Τι φαρμακα παιρνεις? (Αν παιρνεις)

[εσωτερική_σήψη]

Originally posted by Winston_man
Απο την περιγραφη σου σαν να ακουω τον εαυτο μου...

Τωρα πως εισαι? Εχεις κρισεις? Τι φαρμακα παιρνεις? (Αν παιρνεις)

σε ποιον αναφερεσαι;

[Winston_man]

Σε εσενα εσωτερικη_σηψη

[εσωτερική_σήψη]

εμένα το βασικό μου πρόβλημα είναι η κατάθλιψη.έχω πάνω από 5 βαριά επεισόδια στη ζωή μου κ 2 απόπειρες κ σε συνδυασμό με την κοινωνική φοβία η ζωή μου ήταν κόλαση.έχω πολλές κρίσεις κ όταν είμαι μόνη συνήθως κλείνομαι σπίτι.ο ιδρώτας είναι το πρώτο σημαδι.μολις ιδρώνω τρέχω να βρω ένα μέρος χωρίς κόσμο για να το προλάβω γιατί καθε κρίση είναι χειρότερη απο την προηγούμενη.
Νομίζω οτι βγήκα επειτέλους απο το ίσως βαρύτερο επεισόδιο κατάθλιψης στη ζωή μου(με ταλαιπωρούσε 7 μήνες κ παραλήγο να νοσηλευτώ) και νιώθω πολύ κενή τώρα κ τρέμω κ μόνο στη σκέψη υποτροπής!
παίρνω εφεξόρ 450mg ρισπερντάλ 2mg και τρίτικο 50mg εσύ τώρα πώς είσαι;

[Winston_man]

Προσπαθω να βαλω στοχους αλλα μου δημιουργουν πολυ αγχος ρε γμτ. Απο την αλλη ομως σκεφτομαι οτι δεν υπάρχει εναλλακτικη...

[Sofia]

Originally posted by εσωτερική_σήψη
Νομίζω οτι βγήκα επειτέλους απο το ίσως βαρύτερο επεισόδιο κατάθλιψης στη ζωή μου(με ταλαιπωρούσε 7 μήνες κ παραλήγο να νοσηλευτώ) και νιώθω πολύ κενή τώρα κ τρέμω κ μόνο στη σκέψη υποτροπής!

βγηκες ομως! χωρις να νοσηλευτεις...αυτο απο μονο του ειναι πολυ σημαντικο. δεν νομιζεις?

λες ομως πώς αφου βγηκες απο κατι τοσο ασχημο νιωθεις ενα κενο. τί εννοεις?

[εσωτερική_σήψη]

Originally posted by Winston_man
Προσπαθω να βαλω στοχους αλλα μου δημιουργουν πολυ αγχος ρε γμτ. Απο την αλλη ομως σκεφτομαι οτι δεν υπάρχει εναλλακτικη...

είναι καλό να βάζεις στόχους!έστω κ καταναγκαστικά γιατι σε βοηθούν να συνεχίσεις παρακατω έχοντας κάτι να περιμένεις!νιώθεις πολύ άδειος χωρίς στόχους πίστεψέ με!