Κρίση!!!

[Παστελι]

Originally posted by giota
Sofia αυτά που έγραψες για την chrissy ισχύουν για τον άνδρα μου.Δεν θέλει να παραδεχτεί κάποια πράγματα εθελοτυφλεί και δεν είναι σε θάση να βοηθήσει δεν μπορεί.Αυτό ακριβώς κλείνει τα μάτια και φεύγει δεν μπορεί να διαχειριστεί καταστάσεις και ο οικείος χώρος του έχει γίνει το καράβι.Είναι καπετάνιος έχει ευθύνες κάνει μια δύσκολη δουλειά αλλά στο σπίτι τα κάνει θάλασσα.Ισως είναι λάθος να περιμένουμε βοήθεια απο ανθρώπους που δεν μπορούν.

giota μου δεν ειναι ειδικος ο αντρας σου και οσο κιαν σαγαπαει πως ν σε βοηθησει οταν δεν γνωριζει απο τετια θεματα?

[Sofia]

Originally posted by giota
Sofia αυτά που έγραψες για την chrissy ισχύουν για τον άνδρα μου.Δεν θέλει να παραδεχτεί κάποια πράγματα εθελοτυφλεί και δεν είναι σε θάση να βοηθήσει δεν μπορεί.Αυτό ακριβώς κλείνει τα μάτια και φεύγει δεν μπορεί να διαχειριστεί καταστάσεις και ο οικείος χώρος του έχει γίνει το καράβι.Είναι καπετάνιος έχει ευθύνες κάνει μια δύσκολη δουλειά αλλά στο σπίτι τα κάνει θάλασσα.Ισως είναι λάθος να περιμένουμε βοήθεια απο ανθρώπους που δεν μπορούν.

Γιωτα ήταν δυσκολο κ για μενα το να μην καταλαβαινουν ανθρωποι στους οποιους βασιζομαστε, αλλα συμβαινει! Κ ειναι κ μεσα στο παιχνιδι. Αν ομως στρεψεις το βλεμμα σου, περα απο τον αντρα σου υπάρχει καποιος άλλος? Μια φιλη? Καποιος συγγενης?

[giota]

Ευτυχως έχω μια αδελφική φίλη και πάντα στις δύσκολες στιγμές βοηθάει η μια την άλλη.Εχει αφήσει πολλές φορές την δουλειά της για να μου συμπαρασταθεί σε χειρουργεία κ.λ.π Φαντάσου είμαστε και οι δύο μοναχοπαίδια και φίλες κολλητές περίπου 40 χρόνια.Και αυτή όταν έχει πρόβλημα θα μου τηλεφωνήσει να το μοιραστεί μαζί μου.Οταν με συστήνει σε γιορτές στο σπίτι της λέει απο εδώ η καλύτερη φίλη μου η αδελφή μου.Με αγκάλιασε σε δύσκολη στιγμή και έκλαιγα στην αγκαλιά της.Την ευχαριστώ για την συμπαρτάστασή της πρόκειται για πολύ αξιόλογο άτομο.

[chrissy]

Καλό αυτό να έχεις κάποιον να σου συμπαραστέκετε σε δύσκολες ψυχολογικές στιγμές. Σήμερα που θα σχολάσει ο
άντρας μου θα κάνω άλλη μια προσπάθεια να του μιλήσω σοβαρά για αυτά που αισθάνομαι, να δούμε.
Αν και έχω κάποιες μία δύο φίλες και ξέρουν περίπου πως είμαι με το άγχος και αυτά δεν γνωρίζουν την βαθύτητα του προβλήματος, δεν τους έχω μιλήσει κιόλας, δεν θέλω. Θέλω να μιλήσω στον άντρα μου ξανά τον αισθάνομαι
το πιο οικείο άτομο αυτή τη στιγμή..

Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας..

[Sofia]

Chrissy, ευχομαι καλη δυναμη στην αποψινη προσπάθεια

[Sofia]

Originally posted by giota
Ευτυχως έχω μια αδελφική φίλη και πάντα στις δύσκολες στιγμές βοηθάει η μια την άλλη.Εχει αφήσει πολλές φορές την δουλειά της για να μου συμπαρασταθεί σε χειρουργεία κ.λ.π Φαντάσου είμαστε και οι δύο μοναχοπαίδια και φίλες κολλητές περίπου 40 χρόνια.Και αυτή όταν έχει πρόβλημα θα μου τηλεφωνήσει να το μοιραστεί μαζί μου.Οταν με συστήνει σε γιορτές στο σπίτι της λέει απο εδώ η καλύτερη φίλη μου η αδελφή μου.Με αγκάλιασε σε δύσκολη στιγμή και έκλαιγα στην αγκαλιά της.Την ευχαριστώ για την συμπαρτάστασή της πρόκειται για πολύ αξιόλογο άτομο.

Ειναι πολυ ευχαριστο αυτο. Κ πολυ σημαντικο....Μια σχεση που μετρά χρονια, και που μεσα σ αυτην αισθανεσαι ανετα οπως εισαι, γνωριζοντας οτι εισαι αποδεκτη οπως εισαι, ειναι απο τα πιο ομορφα πραγματα που μπορουν να μας συμβουν. Και απο τα πιο σημαντικα στηριγματα, σε τετοιες κρισιμες φασεις.

Τετοιες δυσκολες στιγμες, μπορουμε να δουμε καποιες φορες κ πιο καθαρα πραγματα που οταν ειμασταν καλα αγνοουσαμε.

[anwnimi]

Originally posted by chrissy
έχετε δίκιο, έτσι είναι η κατάσταση. και σε άλλες παρόμοιες καταστάσεις του έχω πει δεν μπορώ, δεν αισθάνομαι
άνετα με κάτι, και μου λέει να ξεκολήσω το μυαλό μου, κτλ. Του έχω πει ότι δεν χρειάζομαι να με επικρίνει, δεν επέλεξα
να αισθάνομαι έτσι, θέλω να μου δώσει λίγο θάρρος. Εκεί μου λέει ότι δεν μπορεί να καταλάβει, από το μυαλό μου τα
βγάζω όλα, μια χαρά είμαι, να μην νιώθω μειωνεκτικά, αλλά δεν μου δίνει θάρρος γιατί μου μιλάει επιβλητικά, αυστηρά.

Δυστυχώς δεν το αντιμετωπίζω ακόμα, χειροτερεύει η κατάσταση. Μάλιστα όπως έχω αναφέρει και πιο πριν για να
αισθανθώ πιο άνετα σε κάποια κατάσταση που θα με φέρει σε αμυχανία, π.χ επισκέψεις σπίτι, έξοδος για φαγητό, πίνω
αλκοόλ, για να έχω μια άνεση. Το ξέρω δεν είναι λύση, συχαίνομαι τον εαυτό μου πλέον όταν σκέφτομαι τι κάνω, διότι
αυτό το κάνω πολύ συχνά.
Φοβάμαι πολύ ότι σύντομα θα αρρωστήσω και οργανικά..
Εσύ ανώνυμη πέρασες είπες τα ίδια, πώς είσαι τώρα, καλύτερα? Αν ναι τί έκανες για να το ξεπεράσεις?

Εϊμαι καλύτερα Χρυσή, σ\'ευχαριστώ που με ρωτάς. Όχι ακόμα βέβαια όπως ονειρευόμουν, αλλά το παλεύω.
Συμφωνώ με τα παιδιά που σου λένε ότι θα υπάρχουν άλλοι άνθρωποι στους οποίους μπορείς να στηριχθείς, αφού ο άντρας όπως δείχνει τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν είναι τόσο διατεθειμένος για αυτό... Κι αν κανείς δε σου δίνει αυτό που ζητάς, η ψυχοθεραπεία μπορεί να γίνει το στήριγμά σου μέσα από το οποίο θα γίνεις όπως ονειρεύεσαι...Πάλεψέ το!

[chrissy]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και πάλι για τις συμβουλές σας. Χτες βράδυ μίλησα με τον άντρα μου, του ανέφαρα αυτό
τότε που είχαμε φάει έξω και πόσο άσχημα είχα αισθανθεί τότε και ότι κάτι τέτοιο παθαίνω πολύ συχνά και ότι δεν έχω
καθόλου αυτοπεποίθηση, όχι ότι είχα ποτέ, αλλά τώρα είμαι πραγματικά στον πάτο. και ούτε όρεξη για τπτ.
Δεν του άρεσε πάλι η κουβέντα και μου είπε ότι προτιμάει να μην κουβεντιάζουμε αυτό το θέμα. Του είπα λοιπόν να
προσποιούμαι ότι είναι όλα μια χαρά, ενώ δεν είναι? Μου λέει τότε, \"τι να σου κάνω, τι ζητάς ακριβώς?\" Του λέω να με
βοηθήσει με κάποιον τρόπο, να με στηρίξει. Και μου είπε \"δεν μπορώ να σε βοηθήσω\" Αυτό που λέγατε, ότι δεν μπορεί
ο καθένας να προσφέρει κάποια βοήθεια. Αλλά η φράση μου κακοφάνηκε. Έτσι του είπα, ότι δεν μπορεί να με στηρίξει,
και εγώ δεν μπορώ να ζω άλλο έτσι. Οπότε συμφώνησε να πάω σε κάποιον ειδικό, ενώ πριν όπως σας έλεγα, συνέχεια
έλεγα εκεί πάνε οι άρρωστοι, οι τρελλοί κτλ.
Σήμερα έκλεισα επιτέλους ραντεβού, αλλά είναι για τον άλλο μήνα. Επειδή είναι με την ασφάλεια, λογικά θα πρέπει
να πάω κάποιες φορές και δεν μπορω να πληρώσω ένα σωρό επισκέψεις. Τουλάχιστον επιτέλους έκανα αυτό το βήμα
και έκλεισα το ραντεβού που τόσο καιρό το σκεφτόμουν. Εσείς με παροτρύνατε..

Χίλια ευχαριστώ για την στίριξή σας..

[εσωτερική_σήψη]

Μπράβο αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα και νομίζω ότι όλοι σου το αναγνωρίζουμε!Λένε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός σου εύχομαι λοιπόν καλή δύναμη και συνέχεια!

[Παστελι]

χθες στης 3 εκει π κοιμομουνα με ξυπνισαν κατι τσιμπιες στη αριστερη μερια πισω της πλατης.και επιτοπου αρχισα να εχω ταχυπαλμιες κλπ.το παλεψα ομως καιδ εν χραιστικε να παρω ζαναξ.

[mina31]

Μπραβο Χρυση και μονο που εκανες το πρωτο βημα πρεπει να αισθανεσαι ηδη καλυτερα.Θα δεις ποσο πολυ θα σε βοηθησει ο ειδικος.Απλα θελει υπομονη μην περιμενεις απο την πρωτη συνεδρια να δεις διαφορα.Σιγα σιγα θα καταλαβαινεις οτι κατι αλλαζει μεχρι που θα εισαι σε θεση να πεις τωρα ειμαι καλα.Απλα θελει χρονο,υπομονη και θεληση.Εκανες το καλυτερο,μπραβο σου

[chrissy]

Ευχαριστώ, ναι αισθάνομαι μια ικανοποίηση από τώρα που θα μιλήσω σε κάποιον ειδικό. Ειμαί πολύ περιέργη να δω τι
θα μου πει, τι έχω πως και γιατί. Ξέρω ότι χρειάζεται υπομονή και πολλές επισκέψεις, το έχω καταλάβει από αυτά
που γράφετε εσείς από τις δικές εμπειρίες.

[Sofia]

Originally posted by chrissy
Χτες βράδυ μίλησα με τον άντρα μου.....
Σήμερα έκλεισα επιτέλους ραντεβού.....

Μπράβο σου Chrissy,
για ολα σου τα βηματα. Και το να λες οτι δεν εισαι καλα, κ το να παρεις αποφαση να ξεκινησεις κατι διαφορετικο προυποθετει δυναμη.

Θα σου ευχηθω κι εγω καλη δυναμη, στο απο δω κ πέρα

[giota]

Ναι Σοφία έτσι είναι όπως τα λες.Χαζολογούσα πηγαίνοντας σε μια ψυχίατρο δημοσίου νοσοκομείου και στο τέλος κοντέψαμε να γίνουμε φίλες γιατί είχε και η ίδια παρα πολλά προβλήματα.Εχασα δυο χρόνια μέχρι να το παραδεχτώ πια ότι πρέπει να κάνω θεραπεία γιατί έχω πρόβλημα.Θέλει δύναμη και οσο πιο γρήγορα το αντιμετωπίζεις τόσο πιο γρήγορα θα γίνεις καλά.Ντρέπομαι που το λέω είναι η πρώτη φορά που δεν πάω στην εκκλησία Μεγάλη Εβδομάδα αλλά δεν μπορώ αισθάνομαι τόση κούραση χωρίς να κάνω τίποτε το ιδιαίτερο μήπως έχει να κάνει και με τα φάρμακα;Πρώτη φορά έχω τέτοια παθητικότητα,και ειλικρινά με ανακουφίζει να γράφω στο φόρουμ γιατί εδώ θα βρεθεί κάποιος να με καταλάβει.

[chrissy]

Δηλ. Γιωτα πρέπει να είναι και ο κατάλληλος γιατρός. Τώρα με φόβισε λίγο αυτό, και εγώ μέσω ασφάλειας έκλεισα
το ραντεβού, δεν έχω ιδέα για την γιατρό (ψυχίατρο) που μου έκλεισαν το ραντεβού. Και αυτό που λες με την εκκλήσια
ούτε γω έχω πάει φέτος. Δυστυχώς δεν ξέρω αν μπορώ να πάω να μεταλλάβω, ενώ νυστεύω, σε τόσο κόσμο, ξέρω από
τώρα τι θα με πιάσει.
Η κούραση μπορεί να είναι και από τα φάρμακα αλλά ίσως και από όλη την ψυχολογική ταλαιπορεία. Δεν ξέρω, εγώ
π.χ επειδή ψυχολογικά είμαι πολύ πεσμένη από το άγχος, είμαι πολύ κουρασμένη, κοιμάμαι βέβαια και λίγο και δεν
είναι καλός ύπνος, ξυπνάω συχνά και βλέπω εφιάλτες. Μήπως και εσένα Γιωτα δεν σε ξεκουράζει αρκετά ο ύπνος το βράδυ?