Μεγάλο Δίλλημα

[krino]

ηδη η κιτκατ,
εχει δωσει μονη της, τις απαντησεις που θετει.

Ειναι με ενα ανθρωπο που δεν νιωθει ερωτικα.
Αρα χωρις να το δουμε απο αλλη ματια, τον χωριζεις.

Στην συνεχεια ειναι με ενα αλλο ανθρωπο, που την εμπνεει σε πολλους τομους, αρα συνεχιζει με αυτον.


Βεβαιως υπαρχει η ερωτηση οτι μπορει να μην παει κατι καλα με τον δευτερο οποτε τι γινεται?
Πολυ απλα παει στο τριτο!!! και μετα στο τεταρτο κ.ο.κ. μεχρι να βρεθει εκεινη η συμπτωση που θα ειναι αρκετη και για τους δυο για να μεινουν μαζι.

Θα πω και παλι οτι η ζωη μας ειναι,
εμεις και οι επιλογες μας.....

[a-ha...]

Originally posted by krino
ηδη η κιτκατ,
εχει δωσει μονη της, τις απαντησεις που θετει.

Ειναι με ενα ανθρωπο που δεν νιωθει ερωτικα.
Αρα χωρις να το δουμε απο αλλη ματια, τον χωριζεις.

Στην συνεχεια ειναι με ενα αλλο ανθρωπο, που την εμπνεει σε πολλους τομους, αρα συνεχιζει με αυτον.


Βεβαιως υπαρχει η ερωτηση οτι μπορει να μην παει κατι καλα με τον δευτερο οποτε τι γινεται?
Πολυ απλα παει στο τριτο!!! και μετα στο τεταρτο κ.ο.κ. μεχρι να βρεθει εκεινη η συμπτωση που θα ειναι αρκετη και για τους δυο για να μεινουν μαζι.

Θα πω και παλι οτι η ζωη μας ειναι,
εμεις και οι επιλογες μας.....

ΣΩΣΤΗ!

[Δοδις]

sabb, θα συμφωνήσω μαζί σου...και είναι πολύ μυστήριο το τριπάκι του ανικανοποίητου...
όμως δεν μπορείς σε μια διασταύρωση να στρίψεις και αριστερά και δεξιά.... πρέπει λοιπόν να αποφασίσει τι ακριβώς είναι αυτό που θέλει...
να μείνει σε μια νερόβραστη σχέση, να ακολουθήσει μια νέα σχέση που έχει κάτι δεν είχε η προηγούμενη....αυτό είναι λίγο \"απάτη\"...δηλαδή...σου λείπει κάτι πάρα πολύ, το έχεις ανάγκη και ενώ ο άλλος μπορεί να μην έχει τίποτε αλλο παρα μόνο αυτό που δεν είχε ο πρώτος και εκεί την πατάς....για λίγο μόνο...!!!!!!!
εγω είμαι της γνώμης να αφήσεις και τους δύο...να καθαρίσεις το μυαλό σου, να ηρεμήσεις, να αποστασιοποιηθείς λίγο απο όλο αυτό το χαμό συναισθημάτων...οι λύσεις είναι μπροστά μας, απλά κάποιες φορές πελαγώνουμε και δεν βλέπουμε καθαρά...

και ΝΑΙ, Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ...πολύ σωστό κρίνε μου....

[Sofia]

Originally posted by sabb
Επιμένω πως δεν καταλαβαίνω.. Θα πρέπει κάθε άνθρωπος που αντιμετωπίζει κάποιο δίλημμα στη ζωή του να συμβουλεύεται ειδικό ? Θα δημιουργήσουμε γκρουπ therapy για όσους προβληματίζονται ποιον να επιλέξουν για ερωτικό σύντροφο τους ?

Μ\' αυτή τη λογική , όσοι δεν γνωρίζουν τον εσωτερικό τους κόσμο , νοσούν ψυχικά κι έχουν ανάγκη έξωθεν βοηθείας για να τον ανακαλύψουν και να αναπτύξουν έτσι την επιλεκτική τους κρίση ? Μα εδώ μιλάμε για ένα προβληματισμό που αφορά καθαρά συναισθήματα κι όχι γνωσιακή συμπεριφορά.

Σύμφωνοι. Οι αισθηματικές επιλογές είναι επιλογές σταθμοί στη ζωή των ανθρώπων. Δεν θα φτάσουμε όμως στο σημείο μ\' αυτές τις πρακτικές , να καταργούμε και την κριτική μας ικανότητα βάσει των ενστίκτων μας για να αναδείξουμε εκείνη που θα μας καθορίσει κάποιος επιστημονικός σύμβουλος.

Άλλο η αυτογνωσία που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της αυτοβελτίωσης έτσι κι αλλιώς , κι άλλο η δυνατότητα του επιλέγειν με κριτήρια που απορρέουν απ\' το θυμικό...

Να το θέσω αλλιώς : Το θεωρώ υπερβολή για ψύλου πήδημα, να ξαπλώνουμε στο ψυχοθεραπευτικό ανάκλιντρο. Η kitkat, έχει δύο επιλογές και πρέπει να καταλήξει σε μία.
Κι εγώ ρωτάω : Ποιον πρέπει ν\' ακούσει ?Την καρδιά της ή τον ψυχολόγο ? Η καρδιά της γνωρίζει και τους δύο υποψήφιους συντρόφους της κι ο ψυχολόγος κατά πάσα πιθανότητα θα γνωρίζει λιγότερα απ\' όσα εμείς σ\' αυτό το φόρουμ....

Να το πω αλλιως: το τί θέλω, το τί αναζητω, το τί με μπερδεύει να επιλεξω, να αποδεχτω τις επιλογες μου κ να βρω ποια ειμαι τελικα (γιατι οι επιλογες μου δειχνουν πολλα για μενα, για την προσωπικοτητα, τους φοβους μου, επιθυμιες κλπ) δεν ειναι ψυλου πηδημα.

Καταλαβαινω απολυτα οτι ισως μπορει να ακουγεται και γραφικο να απευθυνθει για τετοια ΑΦΟΡΜΗ τον ψυχοθεραπευτη, ομως απο προσωπικο βιωμα θα πω κατι που πιστεύω απολυτα: με μια αφορμη καταληγεις στο \"ντιβανι\" κ πάς εντελως αλλου, αφου ξεκινησεις να μιλας για την αφορμη αυτη που σε οδηγησε εκει. Το \"που\" δεν μπορεις σε καμια περιπτωση να το γνωριζεις εξ αρχης....

Υ.Γ. Ο ψυχοθεραπευτης δεν σε καθοδηγει στις επιλογες

[a-ha...]

Originally posted by Sofia

Originally posted by sabb
Επιμένω πως δεν καταλαβαίνω.. Θα πρέπει κάθε άνθρωπος που αντιμετωπίζει κάποιο δίλημμα στη ζωή του να συμβουλεύεται ειδικό ? Θα δημιουργήσουμε γκρουπ therapy για όσους προβληματίζονται ποιον να επιλέξουν για ερωτικό σύντροφο τους ?

Μ\' αυτή τη λογική , όσοι δεν γνωρίζουν τον εσωτερικό τους κόσμο , νοσούν ψυχικά κι έχουν ανάγκη έξωθεν βοηθείας για να τον ανακαλύψουν και να αναπτύξουν έτσι την επιλεκτική τους κρίση ? Μα εδώ μιλάμε για ένα προβληματισμό που αφορά καθαρά συναισθήματα κι όχι γνωσιακή συμπεριφορά.

Σύμφωνοι. Οι αισθηματικές επιλογές είναι επιλογές σταθμοί στη ζωή των ανθρώπων. Δεν θα φτάσουμε όμως στο σημείο μ\' αυτές τις πρακτικές , να καταργούμε και την κριτική μας ικανότητα βάσει των ενστίκτων μας για να αναδείξουμε εκείνη που θα μας καθορίσει κάποιος επιστημονικός σύμβουλος.

Άλλο η αυτογνωσία που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της αυτοβελτίωσης έτσι κι αλλιώς , κι άλλο η δυνατότητα του επιλέγειν με κριτήρια που απορρέουν απ\' το θυμικό...

Να το θέσω αλλιώς : Το θεωρώ υπερβολή για ψύλου πήδημα, να ξαπλώνουμε στο ψυχοθεραπευτικό ανάκλιντρο. Η kitkat, έχει δύο επιλογές και πρέπει να καταλήξει σε μία.
Κι εγώ ρωτάω : Ποιον πρέπει ν\' ακούσει ?Την καρδιά της ή τον ψυχολόγο ? Η καρδιά της γνωρίζει και τους δύο υποψήφιους συντρόφους της κι ο ψυχολόγος κατά πάσα πιθανότητα θα γνωρίζει λιγότερα απ\' όσα εμείς σ\' αυτό το φόρουμ....

Να το πω αλλιως: το τί θέλω, το τί αναζητω, το τί με μπερδεύει να επιλεξω, να αποδεχτω τις επιλογες μου κ να βρω ποια ειμαι τελικα (γιατι οι επιλογες μου δειχνουν πολλα για μενα, για την προσωπικοτητα, τους φοβους μου, επιθυμιες κλπ) δεν ειναι ψυλου πηδημα.

Καταλαβαινω απολυτα οτι ισως μπορει να ακουγεται και γραφικο να απευθυνθει για τετοια ΑΦΟΡΜΗ τον ψυχοθεραπευτη, ομως απο προσωπικο βιωμα θα πω κατι που πιστεύω απολυτα: με μια αφορμη καταληγεις στο \"ντιβανι\" κ πάς εντελως αλλου, αφου ξεκινησεις να μιλας για την αφορμη αυτη που σε οδηγησε εκει. Το \"που\" δεν μπορεις σε καμια περιπτωση να το γνωριζεις εξ αρχης....

Υ.Γ. Ο ψυχοθεραπευτης δεν σε καθοδηγει στις επιλογες

πάντα τα μεγάλα προβλήματα και η μεγάλη βοήθεια πο την ψυχοθεραπεία έρχεται απο μία αφορμή. πολύ σπάνια οι άνθρωποι πάνε σε ψυχολόγο γιατί ξέρουν το πραγματικό τους πρόβλημα, στην πορεία βγαίνει.. συμφωνώ!

[sabb]

Ν\' αρχίσουμε να τρέχουμε σε ψυχολόγους να μας πουν αν 1 + 1 κάνουν 2..
Και υγιής ψυχικά να είναι κάποιος, αν πάει σε ψυχοθεραπευτή και βγάλει τα σώψυχα του όλο και κάποιο \"κουσούρι\" θα του βρει, αυτό ειναι σίγουρο...
Αυτό σημαίνει πως βρήκαμε την πανάκεια των απανταχού νοσούντων αλλά και των υγιών τέτοιων - την ψυχοθεραπεία ?

Και ναι Σοφία, θεωρώ αν μητι άλλο κωμικό, να πηγαίνει κάποιος σε ειδικό σύμβουλο για να μάθει ΠΟΙΟΝ πρέπει να επιλέξει η καρδιά της. Έστω κι αν απλά της δείξει τον δρόμο για να \"ξεκλειδώσει\" κάποιες πτυχές του εαυτού της και κατά κάποιο τρόπο κερδίσει κάποιους πόντους προς τη σωστότερη επιλογή.... Ποιος όμως μπορεί να καθορίσει ποια είναι η σωστή επιλογή ? Με τίνος τα κριτήρια ? Με τα δικά μου, τα δικά σου ή του ειδικού συμβούλου ? Εγώ λέω πως τα μοναδικά κριτήρια με τα οποια μπορεί να γίνει μια τέτοιου είδους επιλογή, εκπορεύονται από τον συναισθηματικό κόσμο της φίλης μας και μόνον..

[Δοδις]

θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ με τον sabb....


και πολύ ορθά η σωστή επιλογή για τον καθέναν είναι διαφορετική....
κι εγω είχα αντιστοιχο πρόβλημα, το συζήτησα με εσάς, πήρα πολλές διαφορετικές απόψεις, κάτι που με ξεκόλλησε λιγάκι, δεν πήρα τον ψυχίατρο μου τηλεφωνο να με ξεμπλοκάρει...σε αυτές τις περιπτώσεις η λύση είναι μπροστά σου, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ηρεμήσεις, να χαλαρώσεις και να σκεφτείς καθαρά τι είναι αυτό που ψάχνεις, τι είναι αυτό που θέλεις, αν ξέρεις, αν έχεις προσδιορίσει τι είναι αυτο ΑΚΡΙΒΩΣ που θέλεις..

[Δοδις]

σε κάποια πράγματα πρέπει να είμαστε μόνοι μας, γιατί εμείς θα είμαστε αυτοί που θα επιλέξουμε και εμεις είμαστε αυτοι που θα ζήσουμε με τις επιλογές μας, εμεις ξερουμε τι είναι αυτό που μας ταιριάζει, τι είναι αυτό που αναζητάμε...

[Sofia]

Sabb, λυπάμαι που δεν μπορω να μεταφέρω το βιωμα μου. Αλλα μονο αυτα τα λογια μπορω να μεταφέρω απο την δικη μου εμπειρια στο \"ντιβανι\". Οταν ξεκινησα την θεραπεια μου με την βεβαιοτητα οτι πάσχω απο κατάθλιψη κ τον φοβο οτι θα με συνοδεύει μεχρι το τέλος της ζωης μου, ειχα την διαγνωση κ επιβεβαιωση της θεραπευτριας μου, οτι δεν εχω κατι τετοιο κ πώς ήταν ενα επεισοδιο που περασε. Με την λογικη καποιου ανθρωπου (και πιθανοτατα και μενα μεσα σ αυτους) που δεν εχει βιωσει κατι αναλογο οπως το αντιλαμβανομουν εγω θα πρεπε να σταματησω: μα οταν το σκεφτηκα ειδα οτι τουλαχιστον για μενα, δεν υπηρχε αυτη η αναγκη. Ισα ισα, ηταν τοτε που ήθελα να συνεχισω. Να καταλαβω τί μου συμβαινει, γιατι δεν λειτουργω οπως θα θελα, γιατι φοβαμαι συγκεκριμενες καταστασεις. Γιατι έχω διαμορφωσει έτσι τις σχεσεις μου.


Πολλες φορες μια πάθηση ειναι το αποτελεσμα δυσλειτουργιων που δρουν αθροιστικα μεσα μας. Σαν να συσσωρευονται δυσκολιες. Βγαινοντας απο την κατάθλιψη, ενιωσα σαν να επανερχεται παλι ο παλιος μου εαυτος, ο πιο λειτουργικος κ ζωντανος. Ομως με τις δυσκολιες που αντιμετωπιζα κ παλιοτερα. Με τις συστολες που ειχα κ πριν. Και ολα τα υπολοιπα. Ημουν οκ, αλλα οχι τοσο καλα οσο θα θελα. Κ με αυτα τα υπολοιπα ενιωσα πώς ήρθε η στιγμη να ρθω αντιμετωπη. Πρωτα πρωτα να τα δω.

Για οσους δεν εχουν πάει ποτε σε εναν ψυχοθεραπευτη, να πω (παλι) πώς δεν σε οδηγει καπου ο ιδιος, και οπωσδήποτε δεν σου λέει ΤΙ να επιλεξεις. Και κυριως ποιος ειναι σωστος ως επιλογη κ ποιος οχι. Ισα ισα, αν σε κατι βοηθα η ολη διαδικασια, ειναι να δει ο καθενας ποια ειναι τα προσωπικα του κριτηρια, πώς διαμορφώνονται κ τί εξυπηρετουν καθε δεδομενη στιγμη.

Δεν ειναι πανακεια φυσικα. Αλλα μπορει να ειναι μια πολυ σημαντικη βοηθεια για καποιους. Αν δεν το \"δεις\", δεν θα το μαθεις ποτε.

Αντιλαμβανομαι πώς μπορει να φαινεται αστειο σε καποιους, ως παρατήρηση. Εγω το μονο που μπορω να πω, πώς απ εξω ολα μοιαζουν αλλιως...

[deleted-member141015]

sabb, θα συμφωνήσω με τη Σοφία. Παρόλο που μπορεί να πάει κάποιος στον ψυχολόγο λέγοντας \'πείτε μου ποιον να διαλέξω\', δεν πρόκειται να πάρει απάντηση από κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό του. Η δουλειά που θα κάνει στις συνεδρίες βοηθά στο να ξεκαθαρίσει κάποιες σκέψεις και συναισθήματα, να τα επεξεργαστεί, να κερδίσει σε αυτογνωσία, να εμπιστεύεται τον εαυτό του. Δεν επιβάλει ο σύμβουλος τα δικά του κριτήρια, συχνά ούτε καν τα εκφράζει. Αλλά βοηθά να έρθεις σε καλύτερη επαφή με αυτόν το δικό του \'συναισθηματικό κόσμο\' που λες.

Συμφωνώ με αυτά που πολύ ωραία λέει η Δοδις, αλλά δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι και σε όλες τις στιγμές την ικανότητα να είναι βέβαιοι για το τι θέλουν, τι τους ταιριάζει, να το σκεφτούν καθαρά κλπ. Οι επισκέψεις στον ειδικό δεν έχουν μόνο στόχο να ενισχύσουν αυτή την ικανότητα προσωρινά, αλλά να μπορείς και μελλοντικά να λύνεις τέτοια διλήμματα κοιτώντας μέσα σου και όχι προστρέχοντας στον κάθε ειδικό και μη.

Το κατά πόσον είναι υπερβολικό η kitkat να πάει σε έναν ειδικό....καταλαβαίνω ότι ίσως σου φαίνεται σαν να έχουμε συνάχι και πάμε στο νοσοκομείο. Αλλά αν το συνάχι σε πιάνει συχνά, κρατά καιρό, ή σε φοβίζει, δεν είναι παράλογο να μάθεις να το αναγνωρίζεις ως συνάχι, να μάθεις πώς θα προφυλάσσεις και θα φροντίζεις τον εαυτό σου για να μην κρατά πολύ κλπ. Εξάλλου ακόμα και το απλό συνάχι δεν έχει την ίδια σημασία για έναν καρδιοπαθή, έναν ηλικιωμένο κλπ.

[krino]

ειναι γεγονος οτι αμα δεν εχεις μια μεθοδο και καποια εργαλεια για να δουλεψεις τις σκεψεις σου (δεν επικεντρωνω σε συγκεκριμενο θεμα) μπορεις να μπερδευτεις και να μην βγαζεις ακρη.

Ωστοσο μεσα απο συζητηση ακομα και εδω μεσα η φιλη μας μπορει να βαλει καποια πραγματα σε μια σειρα και να τα δουλεψει.
Φυσικα αν κρινει σκοπιμο οτι δεν εχει αυτα τα εργλαεια και της λειπουν ετσι ωστε να κατανοει τις αναγκες της, μπορει ενας ειδικος να την βοηθησει να τα αποκτησει.
Δεν θεωρητικολογω απλα, γιατι αυτο που σε μας φαινονται σαν συναχι οπως λεει και η μαρινα και εγω τα αντιμετωπιζω με ντεπον, για τον αλλο φαινονται σαν αξεπεραστη αρρωστια.....
Δεν το βρισκω ουτε κακο, ουτε ντροπη να πας να ζητησεις βοηθεια εφοσον το εχεις αναγκη.
Αντιθετα μερικες φορες οτι μπορουμε ολοι να τα ξεπερασουμε ολα, μας οδηγει σε λανθασμενες απαοφασεις....

[sabb]

Originally posted by Sofia
Sabb, λυπάμαι που δεν μπορω να μεταφέρω το βιωμα μου. Αλλα μονο αυτα τα λογια μπορω να μεταφέρω απο την δικη μου εμπειρια στο \"ντιβανι\". Οταν ξεκινησα την θεραπεια μου με την βεβαιοτητα οτι πάσχω απο κατάθλιψη κ τον φοβο οτι θα με συνοδεύει μεχρι το τέλος της ζωης μου, ειχα την διαγνωση κ επιβεβαιωση της θεραπευτριας μου, οτι δεν εχω κατι τετοιο κ πώς ήταν ενα επεισοδιο που περασε. Με την λογικη καποιου ανθρωπου (και πιθανοτατα και μενα μεσα σ αυτους) που δεν εχει βιωσει κατι αναλογο οπως το αντιλαμβανομουν εγω θα πρεπε να σταματησω: μα οταν το σκεφτηκα ειδα οτι τουλαχιστον για μενα, δεν υπηρχε αυτη η αναγκη. Ισα ισα, ηταν τοτε που ήθελα να συνεχισω. Να καταλαβω τί μου συμβαινει, γιατι δεν λειτουργω οπως θα θελα, γιατι φοβαμαι συγκεκριμενες καταστασεις. Γιατι έχω διαμορφωσει έτσι τις σχεσεις μου.


Πολλες φορες μια πάθηση ειναι το αποτελεσμα δυσλειτουργιων που δρουν αθροιστικα μεσα μας. Σαν να συσσωρευονται δυσκολιες. Βγαινοντας απο την κατάθλιψη, ενιωσα σαν να επανερχεται παλι ο παλιος μου εαυτος, ο πιο λειτουργικος κ ζωντανος. Ομως με τις δυσκολιες που αντιμετωπιζα κ παλιοτερα. Με τις συστολες που ειχα κ πριν. Και ολα τα υπολοιπα. Ημουν οκ, αλλα οχι τοσο καλα οσο θα θελα. Κ με αυτα τα υπολοιπα ενιωσα πώς ήρθε η στιγμη να ρθω αντιμετωπη. Πρωτα πρωτα να τα δω.

Για οσους δεν εχουν πάει ποτε σε εναν ψυχοθεραπευτη, να πω (παλι) πώς δεν σε οδηγει καπου ο ιδιος, και οπωσδήποτε δεν σου λέει ΤΙ να επιλεξεις. Και κυριως ποιος ειναι σωστος ως επιλογη κ ποιος οχι. Ισα ισα, αν σε κατι βοηθα η ολη διαδικασια, ειναι να δει ο καθενας ποια ειναι τα προσωπικα του κριτηρια, πώς διαμορφώνονται κ τί εξυπηρετουν καθε δεδομενη στιγμη.

Δεν ειναι πανακεια φυσικα. Αλλα μπορει να ειναι μια πολυ σημαντικη βοηθεια για καποιους. Αν δεν το \"δεις\", δεν θα το μαθεις ποτε.

Αντιλαμβανομαι πώς μπορει να φαινεται αστειο σε καποιους, ως παρατήρηση. Εγω το μονο που μπορω να πω, πώς απ εξω ολα μοιαζουν αλλιως...

Πιστεύεις Σοφία πως η δική σου περίπτωση ταυτίζεται με κείνη της Kitkat ?
Σέβομαι την άποψη σου σχετικά με το δικό ΣΟΥ βίωμα και την όποια ανταπόκριση είχες από την ψυχοθεραπεία, αλλά δεν βλέπω κανένα απολύτως παραλληλισμό με το πρόβλημα της Kitkat . Το δίλημμα της φίλης μας δεν χρήζει σώνει και καλά ειδικού συμβούλου κι αν θέλεις και την άποψη μου, μια και δεν πρόκειται για θέμα αντιμετώπισης ψυχικού νοσήματος , η μη σωστή επιλογή του ειδικού, ίσως να την οδηγούσε σε ένα κυκεώνα αντιθέσεων που μάλλον κακό θα της έκανε παρά καλό....

Θεωρώ πως δεν υπάρχει λόγος να μπει σε μια τέτοια διαδικασία, απλά και μόνο γιατί οι προβληματισμοί της δεν αφορούν την ψυχική της υγεία αλλά μια επιλογή σχετική με τα αισθήματα της...Και που στο κάτω κάτω, ίσως και να μην αποτελούν επιλογή ζωής, αλλά μονοσήμαντη ικανοποίηση του εγώ...

[sabb]

Μαρίνα :...Σε γενικές γραμμές, ναι, θεωρώ όντως την περίπτωση της φίλης μας \"συνάχι\" . Και κάτω απ\' αυτό το πρίσμα, η άποψη μου περί έξωθεν βοήθειας είναι αυτή που έχει διατυπωθεί. Με την αντίληψη πως \"καλό θα ήταν να συμβουλευθεί κάποιον ειδικό\" , έξω από τα ιατρεία των ψυχοθεραπευτών θα \'πρεπε να συνωστίζονται όλοι όσοι έχουν παρόμοιους προβληματισμούς αλλά ακόμη κι εκείνοι που όντας ψυχικά υγιείς, θα θέλαν να μάθουν αν τελικά είναι άρρωστοι ή όχι.

Η αυτογνωσία των ανθρώπων και οι δρόμοι προς την σωστή επιλογή δεν είναι μόνο δουλειά των ψυχολόγων... Η αυτογνωσία είναι απόρροια γνώσης, εμπειριών, λαθών που έχουν γίνει μαθήματα, παθημάτων που έχουν μετουσιωθεί σε σοφία. Αλίμονο, αν για το παραμικρό τρέχαμε σε άλλους για να μας πουν τι να κάναμε. Όπως ο οργανισμός μας χάνει την ικανότητα να αντιμετωπίζει με το ανοσοποιητικό σύστημα τους εξωτερικούς κινδύνους επειδή ανακαλύψαμε τα αντιβιοτικά για να κάνουν αυτή τη δουλειά, έτσι και ο εσωτερικός μας κόσμος αντίστοιχα, χάνει την ικανότητα της κριτικής αντίληψης αν ξεχάσει να βασίζεται στις δικές του δυνάμεις - ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ..

Κρίνο : Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα...Ούτε ντροπή είναι να ζητήσει κανείς βοήθεια κι ούτε και θα πω εγώ , \"ξέρεις kitkat, μη πας, τζάμπα τα 100 ευρώ\" κι εκείνη θα κάνει αυτά που λέω εγώ...Οι επιλογές είναι δικές της, εγώ απλά καταθέτω την δική μου άποψη...

[Sofia]

sabb,

αυτο προσπαθω να πω : πώς ακομα κ αν ενας ανθρωπος δεν εχει ενα ψυχικο νοσημα, κατι που αντικειμενικα ειναι πιο δυσκολο οπως μια ψυχωση, δεν σημαινει οτι δεν ταλαιπωρειται. Σαφως και η μια αναγκη μπορει να φαινεται κ να ειναι πιο επιτακτικη απο την άλλη.

Ομως ο καθε ανθρωπος ειναι κ διαφορετικος κ αρα με διαφορετικες δυσκολιες κ ορια. Αυτο προσπαθω να δω κ να σεβαστω: την διαφορετικοτητα του καθενος κ το διαφορετικο του οριο (την καθε στιγμη) στην δυσκολια.

Τον λογο δεν θα τον κρινω εγω, γιατι απλα ειμαι σιγουρη οτι υπάρχει. Και για να υπάρχει, υπάρχει κ θεμα.

Αντιλαμβανομαι την δυσπιστια σου, ειχα κ εγω καποτε αναλογη οπτικη

[deleted-member141015]

sabb δεν πας μόνο για να μάθεις αν είσαι τελικά άρρωστος ή όχι, αλλά για να διατηρείς και να ενισχύεις την ψυχική σου υγεία κι ευεξία.

Συμφωνώ απόλυτα ότι η αυτογνωσία είναι απόρροια όλων αυτών που λες, αν δεν το πίστευα, όντας ψυχολόγος, το μόνο που θα έκανα εδώ στο φόρουμ και γενικά, θα ήταν να παροτρύνω τους ανθρώπους με τη μία να επισκεφθούν τον ειδικό. Αλλά επαναλαμβάνω ότι ο ειδικός δεν σου λέει τι να κάνεις.

Πιστεύω πολύ ότι ο καθένας μας είναι ο καλύτερος γιατρός του εαυτού του, αλλά μερικές φορές χρειάζεσαι βοήθεια για να αναπτύξεις αυτή την ικανότητα. Εξάλλου αν δεν σε σταματήσει κάποιος από το να παίρνεις αντιβιοτικά με το παραμικρό και να σε καθοδηγήσει σε έναν άλλο τρόπο σκέψης και εναλλακτικές δράσεις - όπως οφείλει να κάνει ο σωστός γιατρός - στο μέλλον έχεις πολλές πιθανότητες να αναπτύσσεις με ευκολία πολύ σοβαρότερες καταστάσεις.

Προσωπικά χαίρομαι όταν έχω πελάτες με \'χαζά\' διλήμματα για τις σχέσεις τους, η δουλειά μου δεν είναι μόνο να αντιμετωπίζω καλά εγκατεστημένες ψυχικές διαταραχές.