Κοινωνική φοβία , επικοινωνω μετά από αρκετό καιρό σε αυτό το φόρουμ γεμπλέον

[Sotirishatzi]

Λοιπόν μάγκες , είμαι 23 ετών έχω κοινωνική φοβία από πολύ μικρή ηλικία , νομίζω είχα από 10 ετών σε μικρό βαθμό. το οποίο στα 18 το αισθάνθηκα έντονα. Γνωρίζω τα πάντα πλέον για τον εαυτό μου και γνωρίζω και τον τρόπο να βγω από αυτό. δεν πήγα ποτέ σε ψυχολόγο δεν πήρα ποτέ φάρμακα και πλέον γνωρίζω τον τρόπο να νικήσω την κοινωνική φοβία . Η κοινωνική φοβία με μπέρδεψε επί 4 χρόνια και με έκανε να πιστέψω ότι έχω κατάθλιψη , καθώς λόγω του υπερβολικού άγχους που είχα δεν μπορούσα να απολαύσω τίποτα . Είμαι αθλητής μπάσκετ , δεν απολαμβάνα πλέον πολύ το μπάσκετ γτ το κεφάλι Μ ήταν φουλ στο στρες και στο άγχος , όλη μέρα κάθε μέρα ενολιγοις ότι και να έκανα είχα ένα κεφάλι σαν πέτρα από το άγχος και Μ οδηγούσε σε εξάντληση , καθώς δεν μπορούσα να απολαύσω ούτε καφέδες με φίλους , ούτε το μπάσκετ , ούτε το φαγητό που έτρωγα , ούτε μια βόλτα έξω με παρέα , ούτε το μάθημα στην σχολή , ούτε τπτ λόγω του άγχους . Έτσι λοιπόν επόμενο ήταν ότι λόγω της κοινωνικής φοβίας π έχω να μην μπορώ να απολαύσω τπτ και να αισθάνομαι την κατάθλιψη , η οποία εξαφανιζόταν ομως όποτε ανακουφίζομουν από το άγχος της κοινωνικής φοβίας . Ο δρόμος να νικήσεις την φοβία είναι ο δύσκολος δρόμος . Αυτός που αποφεύγεις ασυνειδητα . Είναι να έρθεις σε επαφή με το λιοντάρι ,να το σκοτώσεις , να ξαναερθεις σε επαφή με το λιοντάρι να το ξανασκοτωσεις και μόλις το σκοτώσεις 10 φορές το θα αρχίζει να φένεται το φως του τούνελ, ΕΝΟΛΙΓΟΙΣ. Ο τρόπος να αντιμετωπίστει η κοινωνική φοβία δεν είναι η σταδιακή έκθεση στον κόσμο , έτσι δεν κάνεις τπτ . Πρέπει καθημερινά να συναναστρέφεσαι με κόσμο όλη την ημέρα 6 , 8, 9 ώρες συνεχομενες, και ας έχεις γίνει στο τέλος της μέρας εξαντλημένος από το άγχος , ακόμα και με το ζόρι , για πολλές ώρες . Από προσωπική εμπειρία έχω εδώ και 4 χρόνια με το που έβλεπα το λιοντάρι έφευγα, δλδ, πήγαινα για καφέ με ένα φίλο πχ ήμουν σφιγμένος αρκετά κι μεσα σε 2 ώρες είχα τάσεις φυγης και ήθελα να φύγω , και φυσικά το σπαγαμε και πήγενε ο καθένας σπίτι του. Το ζήτημα δεν είναι να βγεις για 2 ώρες για έναν καφέ και τον υπόλοιπο χρόνο να κάθεσαι σπίτι η να βγαίνεις έξω μόνος .η λύση βρίσκεται στην πολύωρη έστω και με το ζόρι συναναστροφή με άλλους ανθρώπους σε μέρη με πολύ κόσμο, εκεί αρχίζεις και σκοτώνεις το λιοντάρι σιγά σιγά, πρέπει να φτάσεις σε σημείο να αισθανθείς την ταραχή μέσα στην ψυχή σου και το τρόμο μέσα σου και να λες όχι , δεν θα φύγω καριόλη , θα κάτσω εδώ, θελει θάρρος .διότι όσοι έχουν κοινωνική φοβία γνωρίζουν ότι όσο περισσότερη ώρα συναναστρέφεσαι με άλλους τόσο πιο πολύ στρεσαρεσαι και αγχώνεσαι στο πέρασμα του χρόνου. Είμαι άνθρωπος υπερβολικά λεπτομερής και έχω αφοσιωσει χρόνια και ώρες λεπτομερους ανάλυσης και συζήτησης με το εαυτό Μ για να καταλάβω τι μου συμβαίνει. Πλέον βρήκα τι Μ συμβαίνει και γνωρίζω τον δρόμο προς την έξοδο . Η γαλήνη βρίσκεται στον ΔΥΣΚΟΛΟ δρόμο , στην ταραχή και στον τρόμο θα βρεθεί η γαλήνη και η ηρεμία . Από προσωπική εμπειρία λοιπόν , πάω σε ΙΕΚ και έχω 8ωρο,πολλές ώρες . Στις πρώτες 4 ώρες ήμουν σφιγμένος σε γενικές γραμμές. Στις τελευταίες 3 ώρες ένιωθα τον τρόμο μέσα στην ψυχή μου και το στρες στο κεφάλι , και να τρέμω εσωτερικά ,πολύ δύσκολες ώρες .Η ερώτηση είναι γιατί στις τελευταίες 3 ώρες ετρεμα και όχι από την αρχή?η απάντηση είναι γιατί τις πρώτες 4 ώρες είχα αισθανθεί ότι επειδή είμαι σφιγμένος είμαι το επίκεντρο της προσοχής ,και στις τελευταίες 3 ώρες αισθανομουν είδη ότι έχω εκτεθεί αρκετά και ότι όλοι έχουν καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα και στην ιδέα και μόνο έτρεμα τις τελευταίες ωρες,κάτι που φυσικά ήταν ιδέα μου γιατί με τα παιδιά μια χαρά σχεση έχουμε . Επίσης σηκώθηκα να κάνω κάτι ασκήσεις μπροστα σε όλους που παρουσιάζουμε τον εαυτό μας full γελοίο και ξεφτιλικι.Ετσι όμως μέσα στην ταραχή της ψυχής και αντιμέτωπος με τον απόλυτο φόβο της εξευτελισης , δούλεψα ουσιαστικα το κομμάτι της φοβίας .Μετά λοιπόν το 8ωρο ένιωθα μια ηρεμία μέσα μ , στον δρόμο μου για το σπίτι και η κοινωνική φοβία είχε λυανθει είχε δουλευτεί είχε μειωθεί.θελει πολλές ώρες συναναστροφης με άλλους και μολις αρχίζεις και θέλεις να φύγεις και τρεμεις , εκει είναι που δουλεύεις ουσιαστικά την φοβία και σκοτώνεις το λιοντάρι.Το ίδιο ακριβώς όταν πρόσφατα είχα πάει για ναργιλέ και καφέ με εναν φίλο μου , και τελικά κάτσαμε 6 ώρες στο μαγαζί , στην αρχή ήμουν σφιγμένος , τις τελευταίες 2 ώρες , ένιωθα το κεφάλι μου απο το στρες σαν πέτρα. Το χειρότερο καθόμουν 6 ώρες σερί στον καναπέ σε καλό μαγαζί και ρουφούσα ναργιλέ , και ξαφνικά όταν ήταν να φύγουμε με τον φίλο μ , λίγο ο ναργιλές λιγο οι πολλές ώρες καθιστός , λιγο το υπερβολικό στρες , όταν σηκώθηκα ζαλίστηκα απότομα , και έφτασα αρκετά περίεργα μέχρι την έξοδο , τα πρώτα 5 λεπτά ήταν έτσι μετά συνηλθα , και ξανά λοιπόν στην επιστροφή μου προς το σπίτι αισθανομουν μια απίστευτη ηρεμία , γαλήνη και πολύ λίγο άγχος . Έτσι λοιπόν ο δρόμος είναι ο δύσκολος , οι πολύωρες , συναναστροφές με άλλους όλη μέρα , ακόμα και όταν τρεμεις από το στρες , ακόμα και όταν νιώθεις ότι είσαι περίεργος , ακόμα και όταν ζαλίζεσαι ,, όλη μέρα όμως όχι 4 ώρες το πρωί και τις υπόλοιπες σπίτι έτσι δεν κάνεις τπτ κάνεις μια τρύπα στο νερό.μου πήρε χρόνια να το καταλάβω , και συνήθως ασυνηδειτα επί χρόνια πάντα πήγαινα στην safe επιλογή που δεν ήταν αρκετή για δουλευτεί ουσιαστικά η κοινωνική φοβία , δλδ εβγενα γ καφέ για 1 2 ώρες και με το που ένιωθα άβολα εφευγα πήγαινα σπίτι και ξάπλωνα , η πήγαινα στην σχολή και φρόντιζα να έχω τις απαραίτητες αποστάσεις από όλους και να μην μπαίνω σε διαδικασίες μέσα στην τάξη όπως ασκήσεις , που θα αισθανθώ τρόμο στην ψυχή και άγχος , αυτές είναι οι αποφυγες , που συντηρούν την κοινωνική φοβία . Όχι μάγκες πρέπει να αισθανθείς τον τρόμο στην ψυχή , πρεπει όταν νιώθεις άβολα να μένεις εκεί να μην φεύγεις , πρεπει όλη μέρα κάθε μέρα , για μήνες , να είσαι όλη μέρα έξω με κόσμο και να συναναστρεφεσαι ουσιαστικά όχι επιφανειακά και safe για να συντηρείς την φοβία . Έτσι λοιπόν σκοτώνεις το λιοντάρι . Θα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα. Δλδ σε μια κλιμακα άγχους του 10 στην αρχή θα αισθάνεσαι 10/10 ανά περιόδους 8/10 μετά 4/10 μετά ξανά 7/10 μετά πάλι 5 /10 μετά 6/10 σε βάθος χρόνου όμως θα μονιμοποιηθεί το 2/10 πχ που είναι απαρατήρητο άγχος , και θα μένει εκεί , και θα αισθάνεσαι full λειτουργικός και θα απολαμβάνεις τα πάντα στην ζωή .Ο δρόμος λοιπόν είναι ο δύσκολος, και άμα νομίζετε ότι τα φάρμακα θα σας βρουν την λύση κάνετε λάθος . Σκοτώνεις το λιοντάρι 10 ,20,30 φορές και μετά βγαινεις στην γαλήνη και στην ηρεμία . Και κάτι τελευταίο και ουσιαστικο. Για να δουλεύτει η φοβία πρέπει να έρθεις σε επαφή με τον τρόμο της ψυχής σου, ναι την εξάντληση από το στρες που σε βαράει επί 8 ώρες σερί επειδη συναναστρεφεσαι όλες αυτές τις ώρες με άλλους ανθρώπους σε μέρη με κόσμο , να κάνεις ακριβώς αυτό που φοβάσαι καθημερινά και με τόλμη και θάρρος . Για να σκοτώσεις το λιοντάρι πρέπει να το δεις στα μάτια να νιώσεις τον τρόμο και μετά να το σκοτωσεις , στην περίπτωση της κοινωνικής φοβίας πρεπει να το σκοτωσεις το λιοντάρι πολλές φορές για να σταθεροποιηθεί μόνιμα η ηρεμία μέσα σου.Αυτα , ξέρω ότι εγραψα πολλά, συγνώμη αν σας κούρασα , άρχισα είδη να δουλεύω πάνω σ αυτό το κομμάτι ουσιαστικά πλέον και όχι ψεύτικα, και αρχίζω μετά από χρόνια να αισθάνομαι ηρεμία και τα καταθλιπτικά συμπτώματα να εξαφανίζονται και το άγχος να μειώνεται. Σε βάθος χρόνου θα έχω μόνιμη ηρεμία και θα απολαύσω την ζωή μου. Μετά από χρόνια νιώθω να βλέπω το φως από το αδιέξοδο και το σκοτάδι . Ελπίζω να σας βοηθήσουν αυτά που γράφω.

[geraki]

Θα συμφωνήσω σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτά που λες, πως η έκθεση στις φοβίες είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης. Δυστυχώς όμως όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι , υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται να βγούνε απο το σπίτι, με βαριές καταθλίψεις και με πολύ μεγάλο άγχος και κοινωνική φοβία. Εκεί είναι μεγάλο το πρόβλημα και είναι πρόβλημα χημείας του εγκεφάλου, εκεί χρειάζεται σίγουρα φαρμακοθεραπεία. Η φαρμακοθεραπεία δεν είναι πανάκια απλά δίνει μία ώθηση σε αυτούς τους ανθρώπους να μπορέσουν να σηκωθούν και να βγουν απο το σπίτι.

[elis]

Γι αυτουσ τουσ ανθρωπουσ πρεπει να γραφεται την αληθεια γτ αυτοι δεν εχουν αλλη διεξοδο κ πρεπει να μιλατε σωστα αυτα