bullying - κοινωνικο αγχος- μοναξια - καταθλιψη - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 7 FirstFirst 12345 ... LastLast
Results 31 to 45 of 97
  1. #31
    Banned
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    778
    Οσο για τον φιλο που βλεπει συνεχεια ειδησεις να σου πω αυτο δεν ειναι καθολου υγιες κ μονο καταθλιψη μπορει να σου προσφερει.γεμιζεις το κεφαλι σου συνεχεια με δυστυχια κ μετα νομιζεις θα γινεις καλα;;;;;αλλο να εχεις γνωση οτι στον κοσμο υπαρχει πονος κι αλλο καθε μερα να κοιτας αυτες τις εικονες.καλο ειναι να μην κοιτας μονο τον εαυτο σου αλλα να αποστασιοποιησε κ να αντιλαμβανεσαι οτι στον κοσμο που ζουμε υπαρχει πονος κ αδικια κ να νιωθεις ευγωνωμουν που πχ γεννηθηκες στην ελλαδα αλλα το να ταιζεις το μυαλο σου καθε μερα με ειδησεις δυστυχιας ειναι αρρωστο κ δε θα σου βγει σε καλο

  2. #32
    Quote Originally Posted by el.gre View Post
    Κανεις λαθος η ζωη σου δε θ αλλαξει πρωτα κ μερα θα αισθανθεις καλυτερα αλλα πρωτα θα αλλαξεις εσυ κ μετα η ζωη σου.αυτη η δουλεια γινεται με εναν καλο ψυχολογο.τα φαρμακα απλα καλυπτουν το προβλημμα τα σκουπιδια παραμενουν κατω απ το χαλι.κανενας δεν ειπε να συμβιβαστεις τα φαρμακα ισως ειναι ενα κομματι του συμβιβασμου η ψυχοθεραπεια ομως οχι
    Mα τι θα μου κανει η ψυχοθεραπεια στο να βρω σχεση με καποια που μου αρεσει? Η κατασταση μου που δεν μπορω να κανω σχεση μου δημιουργει τα αρνητικα συναισθηματα και το αναποδο. Η ψυχοθεραπεια βοηθαει ισως να αισθανθεις καλα με την κατασταση σου και να περνας καλα με αυτα τα δεδομενα, εγω ομως δεν θελω

  3. #33
    Quote Originally Posted by el.gre View Post
    Οσο για τον φιλο που βλεπει συνεχεια ειδησεις να σου πω αυτο δεν ειναι καθολου υγιες κ μονο καταθλιψη μπορει να σου προσφερει.γεμιζεις το κεφαλι σου συνεχεια με δυστυχια κ μετα νομιζεις θα γινεις καλα;;;;;αλλο να εχεις γνωση οτι στον κοσμο υπαρχει πονος κι αλλο καθε μερα να κοιτας αυτες τις εικονες.καλο ειναι να μην κοιτας μονο τον εαυτο σου αλλα να αποστασιοποιησε κ να αντιλαμβανεσαι οτι στον κοσμο που ζουμε υπαρχει πονος κ αδικια κ να νιωθεις ευγωνωμουν που πχ γεννηθηκες στην ελλαδα αλλα το να ταιζεις το μυαλο σου καθε μερα με ειδησεις δυστυχιας ειναι αρρωστο κ δε θα σου βγει σε καλο
    Σιγουρα ειναι σκουπιδια οι ειδησεις, αλλα πιστεψε με τοσο εγω οσο και ο αλλος φιλος απο οτι ειπε αισθανομαστε ασχημα οταν βλεπουμε ευτυχισμενες οικογενειες και αγαπημενα ζευγαρια. Και οχι επειδη θελουμε το κακο τους αλλα ειναι σαν να υποσιτιζεσαι και να βλεπεις καποιον να τρωει με δεκα μασελες και να σου παραπονιεται κιολας επειδη δεν εχει πολυ αλατι

  4. #34
    Banned
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    778
    Quote Originally Posted by psycho22 View Post
    Mα τι θα μου κανει η ψυχοθεραπεια στο να βρω σχεση με καποια που μου αρεσει? Η κατασταση μου που δεν μπορω να κανω σχεση μου δημιουργει τα αρνητικα συναισθηματα και το αναποδο. Η ψυχοθεραπεια βοηθαει ισως να αισθανθεις καλα με την κατασταση σου και να περνας καλα με αυτα τα δεδομενα, εγω ομως δεν θελω
    Ο τρόπος που σκέφτεσαι σου δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα. Η ψυχοθεραπεία σε βοηθά Ν αλλάξεις κι όταν αλλάζεις αλλάζει κι ο κόσμος σου. Δε θες να το πιστέψεις. Προσπάθησε κ μόνος σου ν αλλάξεις αν μπορείς λίγοι είναι αυτοί που μπορούν μόνοι τους χωρίς οδηγό. Πάντως αυτό που βγάζεις αυτή τη στιγμή είναι ότι η κατάσταση σου είναι τέτοια που είναι κ δεν αλλάξει κ κρίμα κ σηκώνουμε τα χέρια στον ουρανό κ περιμένουμε θαύμα. Τα θαύματα γίνονται στις ταινίες η στα παραμύθια στην αληθινή ζωή σταματάς να παραπονιέται κι αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής σου. Όταν αποφασίσεις ότι εσύ φταις εσύ κάνεις λάθος θα είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγη

  5. #35
    Quote Originally Posted by el.gre View Post
    Ο τρόπος που σκέφτεσαι σου δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα. Η ψυχοθεραπεία σε βοηθά Ν αλλάξεις κι όταν αλλάζεις αλλάζει κι ο κόσμος σου. Δε θες να το πιστέψεις. Προσπάθησε κ μόνος σου ν αλλάξεις αν μπορείς λίγοι είναι αυτοί που μπορούν μόνοι τους χωρίς οδηγό. Πάντως αυτό που βγάζεις αυτή τη στιγμή είναι ότι η κατάσταση σου είναι τέτοια που είναι κ δεν αλλάξει κ κρίμα κ σηκώνουμε τα χέρια στον ουρανό κ περιμένουμε θαύμα. Τα θαύματα γίνονται στις ταινίες η στα παραμύθια στην αληθινή ζωή σταματάς να παραπονιέται κι αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής σου. Όταν αποφασίσεις ότι εσύ φταις εσύ κάνεις λάθος θα είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγη
    Η μοναξια που δεν εχω επιλεξει μου φερνει τα συναισθηματα. Οταν ειμαι με κοπελα ή με παρεα που επικοινωνουμε και γελαμε ειμαι πολυ καλα για εκεινες τις στιγμες. Οι λιγες παρεες μου ομως κανουν τις σχεσεις και χανονται σιγα σιγα και εμεινα πολυ καιρο μονος στα παιδικα και εφηβικα χρονια λογω του αγχους

    Αν εξαρτιοταν απο εμενα θα το ειχα κανει τοσα χρονια, ειδικα αφου ξεπερασα το κοινωνικο αγχος και μετα. Εξαρταμαι μονο απο αυτο, να βρεθει καποια που να της αρεσω αρκετα και απο εκει και μετα να κανω ο,τι μπορω καλυτερο στο να τη προσεγγισω. Τιποτα αλλο δεν μπορω να κανω. Αν συνεχιστει ετσι λογικα στα 40-45 μου χρονια που θα εχουν ψιλοχαθει οι ελπιδες θα αυτοκτονησω. Ζω για αυτη την ελαχιστη ελπιδα, για το αμυδρο φως στο τουνελ που μου δινουν οι λιγες χαζογνωριμιες που ξεκινουν καλα και για να μην στεναχωρηθουν οι ελαχιστοι που νοιαζονται ακομα για μενα.

  6. #36
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    14
    Quote Originally Posted by psycho22 View Post
    Καλησπερα σας. Θελω απλα να το μοιραστω καπου. Μικρος γυρω στα 12 βιωσα ακραιο bullying και οταν λεω ακραιο δεν εννοω σε πραγματα που μου εκαναν γιατι εχω ακουσει και χειροτερα, αλλα στο οτι οτι γινοταν ομαδικα απο ολες τις ταξεις. Αρχικα ημουν τελειως μονος, καποια στιγμη εκανα λιγο παρεα με ατομα που ηταν κι αυτοι απομονωμενοι. Μερικα ενδεικτικα απο οσα μου εκαναν ηταν αμετρητες σφαλιαρες, να βριζουν οταν λεω κατι και τα κοριτσια να σιχαινονται οταν αναγκαζονται να με ακουμπησουν. Η οικογενεια μου πιστευε οτι αλλαξα απο πολυ ζωηρος να γινω πολυ ησυχος και αντικοινωνικος επειδη μεγαλωσα και ηταν ο χαρακτηρας μου και δεν ασχοληθηκαν ποτε με αυτο το κομματι αλλα με αφησαν στην μοιρα μου αφηνοντας με μονο μου συνηθως στο δωματιο μου οταν οι αλλοι περναγαν καλα. Καποια στιγμη ειχαν ξεχασει τελειως οτι καποτε σαν παιδι υπηρξα φυσιολογικος και χαρουμενος

    Ολα αυτα, η απορριψη που ενιωσα απο ολα τα περιβαλλοντα σαν παιδι μου δημιουργησαν κοινωνικο αγχος το οποιο με εκανε να ειμαι πολυ ησυχος το οποιο κρατησε χρονια αργοτερα. Στον στρατο με εβγαλαν αοπλο λογω αγχωδους διαταραχης. Θυμαμαι παντα ενιωθα μοναξια ακομα και οταν ηταν πολυς κοσμος τριγυρω μου. Στην σχολη καταφερα με δυσκολια να κανω μερικους φιλους. Μετα στις δουλειες παντα με θεωρουσαν περιεργο επειδη δεν κοινωνικοποιουμουν οπως οι αλλοι. Παρολαυτα με την παροδο των ετων και επειδη το κοινωνικο μου αγχος ηταν επικτητο λογω της απορριψης και οχι στοιχειο του χαρακτηρα μου, εχω καταφερει πολλα χρονια μετα και πλησιαζοντας τα 35 να το αποβαλλω σε μεγαλο ποσοστο αφου βρηκα σε καποια ατομα απο τους χωρους που συναναστρεφομαι την αναγνωριση που ποτε δεν ελαβα ως παιδι καιεφηβος.

    Ολη αυτη η ιστορια ομως, τα τριαντα χρονια απολυτης μοναξιας συν τη δυσκολια προσεγγισης του αντιθετου φυλου με εκαναν να μην εχω ποτε εμπειρια με κοπελα παρα μονο μικροεμπειριες δηλαδη αρχικα ραντεβου αποτυχημενα, μετα μερικα επιτυχημενα που κατεληγαν σε φιλι αλλα τελειωναν εκει. Μετα καποιες σεξουαλικες εμπειριες ειτε της μιας βραδιας ειτε στην καλυτερη μερικων εβδομαδων. Παντα με εγκατελειπαν πρωτες. Σε ολο αυτο σιγουρα τα παλια χρονια εφταιγε σε μεγαλο ποσοστο το κοιωνικο αγχος, ομως οχι μονο αυτο, ισως και η εμφανιση μου δεν ηταν τοσο καλη για να προσελκυω ευκολα γυναικες. Οσες γυναικες ειχα εμπειρια μου ελεγαν οτι ειμαι πολυ ωραιος. Εμενα αυτο με ανεβαζε και ενιωθα ωραια, ολη αυτη η απορριψη που ελαβα μικρος με τα κοριτσια να σιχαινονται να με ακουμπησουν με εκανε να γινω ναρκισσος. Παρολαυτα αυτες οι γυναικες ηταν λιγες, καποιες ηταν ωραιες μεν αλλα λιγες. Εψαχνα σε μπαρακια, σε φιλες φιλων και στο ιντερνετ. Το 90% των εμπειριων μου ηταν απο ιντερνετ. Οι περισσοτερες δεν ειχαν εκδηλωσει ποτε ενδιαφερον για σχεση εκτος αν ηταν ασχημες η χοντρουλες. Ελαχιστες ειπαν οτι ηθελαν σχεση και εδειξαν να τους αρεσω πολυ, ομως καποια στιγμη με παραταγαν χωρις κανεναν σοβαρο λογο. Εμενα αυτο παντα με καταρακωνε γιατι αφενος μια επιβεβαιωση που μου εδιναν, την επαιρναν πισω με τον πιο ψυχρο τροπο και εφετερου καθε φορα πιστευα οτι θα βγω απο την μοναξια μου και θα γινω φυσιολογικος ανθρωπος οπως ολοι τριγυρω μου, να μπορω και εγω να πηγαινω καπου και να μην ειμαι θλιμμενος ενω ολοι οι αλλοι ειναι χαρουμενοι γιατι εχουν τους δικους τους ανθρωπους. Επισης ισως λογω οχι τοσο καλης εξωτερικης εμφανισης οι γυναικες που προσεγγιζω δεν ειναι και τοσο πολλες οποτε δεν εχω την δυνατοτητα μεσα απο την συνεχη προσπαθεια να βρω κατι καλο και επισης οι αποτυχιες με κανουν ακομα χειροτερα ψυχολογικα απο πριν. Στα 20 μου δεν ειχα νιωσει πως ειναι το γυναικειο αγγιγμα, το να σε θελει μια γυναικα που σου αρεσει, να μην σε σιχαινεται οπως με σιχαινονταν οταν ημουν παιδι, και τοτε δεν με πειραζε τοσο. Ομως καθε φορα που παιρνω ενα δειγμα της γυναικειας συντροφιας και μετα το παιρνουν πισω με τον πιο ψυχρο τροπο βλεπω ποσο κενη ειναι η ζωη που εκανα πριν

    34 χρονια ζωης λοιπον για να φτασω στο σημερα με κταθλιψη χωρις να με εχει αγαπησει καμια γυναικα εκτος απο μερικες στιγμες σεξουαλικης απολαυσης, να μην εχω κανεναν πραγματικο φιλο, να μην εχω ερωτευτει ποτε μου, οσες μικρες αλλα ομορφες εμπειριες ειχα με γυναικες να καταληγουν να τις πληρωνω επι δεκα σε θλιψη, να μην εχω κανει την ζωη μου οπως τοσοι εφηβοι και ζωντας, με την ηλικια μου να μεγαλωνει γρηγορα και χωρις σταματημο, εχοντας χασει καθε ευχαριστηση απο δραστηριοτητες που παλια με ευχαριστουσαν και εχοντας μοναδικο λογο για να ζω την μανα μου, ερχομαι και ρωταω την φυση. Γιατι ολα αυτα? Τι αξιζε που εζησα αυτα τα χρονια? Μηπως θα ηταν καλυτερα να μην ειχα γεννηθει? Ακουγα συμβουλες απο συγγενεις να διαιωνισω το ειδος μου και σκεφτομουν, για ποιο λογο. Δεν εχει νοημα να γεννηθει ενας τετοιος ανθρωπος. Ακουγοντας προσφατα ενα γνωστο τραγουδι που λεει such a lonely day shouldn't exist, σκεφτηκα οτι ταιριαζαν το 95% των ημερων που ζω οποτε αλλαξα λιγο τον στιχο σε such a lonely life shouldn't exist
    Φίλε μου, είμαι ένας άντρας 30 ετών που έζησα 3 4 χρόνια ακραίο bullying. Παπαροκολονες, με κρατούσαν από το λαιμό κεφάλοκλειδωμα και από πίσω μου ριχναν κλωτσιές. Με έβριζαν και με έλεγαν σκατο μαύρο επειδή είμαι μελαχρινός, μου κλεβαν τα λεφτά, μου κλέψανε κινητό λέγοντας μου, δώσε να το δω, το έδωσα μου είπε ευχαριστώ και έφυγε. Ο πατέρας μου ήταν απών, η μητέρα μου επίσης(χωρισμένοι) και παρτάκιδες(τότε). Ως πατέρας πλέον ενός υπέροχου πλάσματος θεωρώ πως αυτό που έκαναν ήταν ΕΓΚΛΗΜΑ, το να χωρισουν ενώ ήμουν 2 μηνών.. Η συγχωρεμενη η γιαγιάκα μου με μεγάλωνε αλλά είχαμε χρόνια διαφορά με αποτέλεσμα να μην με καταλαβαίνει, δεν έφταιγε βέβαια η γυναίκα..

    Σήμερα αν κάνω ένα flash back νιωθω τυχερός που τα έζησα. Επειδή βγήκα δυνατός. Η όλη τότε καταπίεση μέσα μου, που τα κρατούσα και δε μιλούσα πουθενά με έκανε με τη πάροδο του χρόνου πιο σκληρό. Με αποτέλεσμα σήμερα να νιώθω πως αν θέλω σπάω και πέτρα.

    Πιστεύω πως είναι λάθος να σε προβληματίζει το θέμα γυναίκα εφόσον δεν έχεις βρει με τον εαυτό σου σχέση. Ξεκίνα από τον εαυτό σου, συζητα μαζί του, συμφώνησε και διαφώνησε στη φωνή της λογικής. Βρες ένα λόγο για όλα αυτά που σου συνέβησαν! Μπορεί να είναι και ο ίδιος με το δικό μου φίλε μου. Να είσαι σήμερα σκληρός σα πέτρα και να μην το έχεις καταλάβει! Ξεκινά και σκέψου τι είναι αυτό που αγαπάς περισσότερο και ακόλουθα το! Είναι ο σκύλος σου; περνά πολύ χρόνο μαζί του για να είσαι ευτυχισμένος. Εάν ο δρόμος που χαράζεις για τον εαυτό σου δεν είναι δύσβατος τότε μήνα με το μήνα θα ανοίγουν μονοπάτια.. Φτάνει να έχεις κεραίες ανοικτές!

    Είσαι σπουδαίος ότι και να κάνεις!

  7. #37
    Quote Originally Posted by Chief_Con View Post
    Φίλε μου, είμαι ένας άντρας 30 ετών που έζησα 3 4 χρόνια ακραίο bullying. Παπαροκολονες, με κρατούσαν από το λαιμό κεφάλοκλειδωμα και από πίσω μου ριχναν κλωτσιές. Με έβριζαν και με έλεγαν σκατο μαύρο επειδή είμαι μελαχρινός, μου κλεβαν τα λεφτά, μου κλέψανε κινητό λέγοντας μου, δώσε να το δω, το έδωσα μου είπε ευχαριστώ και έφυγε. Ο πατέρας μου ήταν απών, η μητέρα μου επίσης(χωρισμένοι) και παρτάκιδες(τότε). Ως πατέρας πλέον ενός υπέροχου πλάσματος θεωρώ πως αυτό που έκαναν ήταν ΕΓΚΛΗΜΑ, το να χωρισουν ενώ ήμουν 2 μηνών.. Η συγχωρεμενη η γιαγιάκα μου με μεγάλωνε αλλά είχαμε χρόνια διαφορά με αποτέλεσμα να μην με καταλαβαίνει, δεν έφταιγε βέβαια η γυναίκα..

    Σήμερα αν κάνω ένα flash back νιωθω τυχερός που τα έζησα. Επειδή βγήκα δυνατός. Η όλη τότε καταπίεση μέσα μου, που τα κρατούσα και δε μιλούσα πουθενά με έκανε με τη πάροδο του χρόνου πιο σκληρό. Με αποτέλεσμα σήμερα να νιώθω πως αν θέλω σπάω και πέτρα.

    Πιστεύω πως είναι λάθος να σε προβληματίζει το θέμα γυναίκα εφόσον δεν έχεις βρει με τον εαυτό σου σχέση. Ξεκίνα από τον εαυτό σου, συζητα μαζί του, συμφώνησε και διαφώνησε στη φωνή της λογικής. Βρες ένα λόγο για όλα αυτά που σου συνέβησαν! Μπορεί να είναι και ο ίδιος με το δικό μου φίλε μου. Να είσαι σήμερα σκληρός σα πέτρα και να μην το έχεις καταλάβει! Ξεκινά και σκέψου τι είναι αυτό που αγαπάς περισσότερο και ακόλουθα το! Είναι ο σκύλος σου; περνά πολύ χρόνο μαζί του για να είσαι ευτυχισμένος. Εάν ο δρόμος που χαράζεις για τον εαυτό σου δεν είναι δύσβατος τότε μήνα με το μήνα θα ανοίγουν μονοπάτια.. Φτάνει να έχεις κεραίες ανοικτές!

    Είσαι σπουδαίος ότι και να κάνεις!
    Τον εαυτο μου τον αγαπαω. Την μοναξια δεν αντεχω. Μικρος το ειχα αποδεχτει τωρα οχι. Δεν μπορω να μην μοιαζει κανεναν τι κανω ουτε να μην εχω κανεναν να μιλησω, και αυτο ηταν απο 12 χρονων με μονο ελαχιστες ομορφες στιγμες. Δεν εχω κινητρο για ζωη ετσι. Και κουραστηκα να ψαχνομαι 20 χρονια με τον εαυτο μου και τα ψυχολογικα μου προβληματα και να ειμαι παντα το ιδιο μονος. Εκανα απιστευτες προσπαθειες για το κοινωνικο αγχος και τα καταφερα αλλα ειμαι ακομα μονος. Δεν θελω να ζησω αλλο ετσι. Επιβιωνω μεχρι να αλλαξει κατι, αν δεν αλλαξει θα αυτοκτονησω. Δεν μπορω να το αποδεχτω

  8. #38
    Banned
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    778
    Εξακολουθείς να περιμένεις απ τους άλλους δεν λες να καταλάβεις ότι όλα ξεκινάνε από σένα. Θέλει να το ψάξεις περισσότερο. Δε θες να πας σε ψυχολόγο; οκ. Διάβασε τότε. Με το βιβλίο μπορεί να έχεις πολύ σπουδαία παρέα ειδικά αν επιλέξεις να διαβάσεις βιβλια αξιόλογων συγγραφέων. Δες βίντεο σχετικά. Ξεκίνα τουλάχιστον με βίντεο συνεντεύξεις του Ματθαίου γιωσαφατ. Πάντως η ευτυχία που προέρχεται από εξωτερικούς παράγοντες πχ από άλλους ανθρώπους δεν έχει διάρκεια κ πάντα υπάρχει το κενό μέσα σου που δεν γεμίζει ποτέ, σαν τρύπιο βαρέλι. Όλα ξεκινάνε από σένα.μην περιμένεις ποτέ την ευτυχία από άλλους αυτά είναι προσδοκίες που δεν μπορούμε να ελέγξουμε, οι άλλοι είναι άλλοι. Σήμερα αν τους βολεύει είναι καλοί μαζί σου κ αύριο αν δεν τους βολεύει εξαφανιζονται. Όποιος θέλει ν αυτοκτονήσει δεν αγαπάει τον εαυτό του. Δεν αγαπάς τον εαυτό σου.. Θες να μετατραπεί σε δολοφόνο του εαυτού σου να τιμωρήσει ποιον; να αποφύγεις τον πόνο; κ που ξέρεις ότι εκεί που θα πας μετά δεν συνεχίζεται ο πόνος; φεύγεις εσύ σε κλαίνε ένα μήνα κ μετά όλοι συνεχίζουν την ζωή τους ξαναγελανε ξαναερωτευονται τρώνε πίνουν κ χορεύουν. Εσύ που θα σαι; μείνε εδώ που είσαι κ ξέρεις τουλάχιστον κάποια πράγματα γι αυτή την ζωή γιατί για την άλλη δεν ξέρεις. Από δέξου τη ζωή όπως είναι γενικά με τα καλά κ τα κακά. Αναγνώρισε ότι δεν είσαι ο μόνος που πονάς. Νιώσε ευγνωμοσύνη για ότι έχεις κ βοηθά τον εαυτό σου

  9. #39
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    14
    Quote Originally Posted by psycho22 View Post
    Τον εαυτο μου τον αγαπαω. Την μοναξια δεν αντεχω. Μικρος το ειχα αποδεχτει τωρα οχι. Δεν μπορω να μην μοιαζει κανεναν τι κανω ουτε να μην εχω κανεναν να μιλησω, και αυτο ηταν απο 12 χρονων με μονο ελαχιστες ομορφες στιγμες. Δεν εχω κινητρο για ζωη ετσι. Και κουραστηκα να ψαχνομαι 20 χρονια με τον εαυτο μου και τα ψυχολογικα μου προβληματα και να ειμαι παντα το ιδιο μονος. Εκανα απιστευτες προσπαθειες για το κοινωνικο αγχος και τα καταφερα αλλα ειμαι ακομα μονος. Δεν θελω να ζησω αλλο ετσι. Επιβιωνω μεχρι να αλλαξει κατι, αν δεν αλλαξει θα αυτοκτονησω. Δεν μπορω να το αποδεχτω
    Απο που είσαι φίλε μου;

  10. #40
    hlias1988
    Guest
    Πολυ ωραια απαντηση.... el.gre

  11. #41
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2020
    Posts
    14
    Συμφωνώ, εξαιρετική!

  12. #42
    Quote Originally Posted by el.gre View Post
    Εξακολουθείς να περιμένεις απ τους άλλους δεν λες να καταλάβεις ότι όλα ξεκινάνε από σένα. Θέλει να το ψάξεις περισσότερο. Δε θες να πας σε ψυχολόγο; οκ. Διάβασε τότε. Με το βιβλίο μπορεί να έχεις πολύ σπουδαία παρέα ειδικά αν επιλέξεις να διαβάσεις βιβλια αξιόλογων συγγραφέων. Δες βίντεο σχετικά. Ξεκίνα τουλάχιστον με βίντεο συνεντεύξεις του Ματθαίου γιωσαφατ. Πάντως η ευτυχία που προέρχεται από εξωτερικούς παράγοντες πχ από άλλους ανθρώπους δεν έχει διάρκεια κ πάντα υπάρχει το κενό μέσα σου που δεν γεμίζει ποτέ, σαν τρύπιο βαρέλι. Όλα ξεκινάνε από σένα.μην περιμένεις ποτέ την ευτυχία από άλλους αυτά είναι προσδοκίες που δεν μπορούμε να ελέγξουμε, οι άλλοι είναι άλλοι. Σήμερα αν τους βολεύει είναι καλοί μαζί σου κ αύριο αν δεν τους βολεύει εξαφανιζονται. Όποιος θέλει ν αυτοκτονήσει δεν αγαπάει τον εαυτό του. Δεν αγαπάς τον εαυτό σου.. Θες να μετατραπεί σε δολοφόνο του εαυτού σου να τιμωρήσει ποιον; να αποφύγεις τον πόνο; κ που ξέρεις ότι εκεί που θα πας μετά δεν συνεχίζεται ο πόνος; φεύγεις εσύ σε κλαίνε ένα μήνα κ μετά όλοι συνεχίζουν την ζωή τους ξαναγελανε ξαναερωτευονται τρώνε πίνουν κ χορεύουν. Εσύ που θα σαι; μείνε εδώ που είσαι κ ξέρεις τουλάχιστον κάποια πράγματα γι αυτή την ζωή γιατί για την άλλη δεν ξέρεις. Από δέξου τη ζωή όπως είναι γενικά με τα καλά κ τα κακά. Αναγνώρισε ότι δεν είσαι ο μόνος που πονάς. Νιώσε ευγνωμοσύνη για ότι έχεις κ βοηθά τον εαυτό σου
    Για μενα δεν υπαρχει ευτυχια χωρις τους αλλους. Ακομα και αν ειναι εφημεροι και αντικαθιστωνται, πρεπει να υπαρχουν αλλοι στην ζωη μου τουλαχιστον στις περισσοτερες στιγμες της.

    Το να φτασεις 90 χρονων και να μην εχεις χαρει σχεδον τιποτα το θεωρω εξισου τραγικο με το τη κανεις στα σαραντα. Ο λογος που δεν φευγω ακομα εκτος απο την μανα μου ειναι οτι στα 40 μου μπορει να ειναι αλλιως τα πραγματα. Εχω ζησει ελαχιστες ομορφες στιγμες, το 5-10% της ζωης μου και αυτες με κρατανε και η ελπιδα οτι θα ξαναρθουν.

  13. #43
    Quote Originally Posted by Chief_Con View Post
    Απο που είσαι φίλε μου;
    Γιατι ρωτας?

  14. #44
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Εγώ πάντως ξέρω ένα σωρό ανθρώπους που έχουν τα ψυχολογικά τους, έχουν την εντύπωση πως τα κρύβουν και πως κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα και όμως, τα θέματά τους κάνουν καραμπάμ ή βγαίνουν την πιο κρίσιμη στιγμή και τα διαλύουν όλα, όσο κι αν οι ίδιοι αρνούνται να το καταλάβουν. Αν είναι "προβληματικός" ο τρόπος που βλέπεις και σχετίζεσαι με τον εαυτό σου, θα είναι "προβληματικός" και ο τρόπος που βλέπεις και σχετίζεσαι με τους άλλους.

    Ο/η el.gre τα γράφει ωραία, έχω καταλήξει όμως τελικά ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Αρκούνται στη στασιμότητα και την μεμψιμοιρία τους.

  15. #45
    Banned
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    778
    Αναγκαστικά η μόνη που μπορεί να "σ αγαπήσει" είναι κάποια που κι αυτή θα είναι σαν εσενα. Που θα έχει κατάθλιψη, ίσως να έχει πάρει κιλά λόγω της κατάθλιψης, μη μείνεις σ αυτό κι αυτή σκέφτεται ότι η ζωή της Θ αποκτήσει νόημα όταν ζευγαρωθει κ μετά θα τα χάσει τα κιλά γιατί θα ναι ευτυχισμένη. Έτσι σκέφτεται να σαι σίγουρος. Εφόσον θα είναι σαν εσένα σίγουρα δεν θα είναι η χαρά της ζωής... Μην περιμένεις να λάμπει από εσένα θα περιμένει να πάρει ζωή...ισως σε ομάδες ψυχοθεραπεία να την βρεις ίσως... Η έξω από ιατρείο ψυχιάτρου αν συχνάζεις να την πετύχεις. Όσο πιο υγιείς είναι κάποιος να ξέρεις τόσο πιο υγιεις σχέσεις κάνει. Να θυμάσαι ότι η ζωή σου είναι το πάρτυ σου. Θέλεις να έρθει η άλλη στο πάρτυ σου που ακόμα κι εσύ ο ίδιος δεν το αντέχεις κ θέλεις να το τελειώσεις...

Page 3 of 7 FirstFirst 12345 ... LastLast

Similar Threads

  1. Παλιό bullying, άγχος, κατάθλιψη κτλ κτλ
    By Elusurpador in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 19
    Last Post: 17-09-2020, 03:18
  2. Κατάθλιψη & Κοινωνικό άγχος
    By Aliki009 in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 9
    Last Post: 21-08-2020, 20:06
  3. Φοβίες-Άγχος-ΙΨΔ-Κατάθλιψη-Μοναξιά
    By Astrolavos in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 3
    Last Post: 23-08-2015, 03:52
  4. Κοινωνικό άγχος
    By Henry-C2H5OH in forum Κοινωνικό Άγχος-Φοβία
    Replies: 10
    Last Post: 06-05-2013, 12:32
  5. κοινωνικό άγχος
    By sirkam in forum Κοινωνικό Άγχος-Φοβία
    Replies: 5
    Last Post: 24-06-2012, 23:57

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •